Geen spreker bij crematie ...

Steen

Maar het is origineel van Bram Vermeulen:

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_steen_(Bram_Vermeulen)

Wat lief

Dat jullie allemaal even de moeite nemen om te reageren. Ik hoop ook dat het nog even duurt voordat ik het moet gebruiken maar ga dat dan zeker doen. Wat is het leven toch raar, degene waarvoor ik het voor ga lezen is niet mijn moeder maar zo voelt het soms wel. TS had ik dit gevoel ook gegund. Sorry voor het off topic gaan in dit draadje en nogmaals dank. TS sterkte!

Ramrod

has left the building ;-)

Even een tweede nickje

omdat een "dank u" er niet af kan, of omdat even een onwelgevallige mening moet verkondigd worden, die niet helemaal past bij het profiel van de gewone nick.
Ik walg ervan.

Yvan, ik denk maar zo

Moemie is in ieder geval blij met dit draadje dus het heeft een goede wending gehad.

Dat klopt Yvan

Ik ben blij met dit draadje ondanks dat Ramrod niets meer van zich laat horen. Het zij zo......

geen verplichting

Dat is toch geen verplichting om te reageren of te bedanken? Niet iedereen heeft dezelfde etiquette en niet iedereen is zo ool verslaafd. Misschien weet diegene dit draadje niet meer te vinden.

"Misschien weet diegene dit draadje niet meer te vinden."

Of ze is de gelegenheidsnick vergeten. Alles kan..;-). En natuurlijk is niemand verplicht tot wat dan ook, afgezien van wettelijke verplichtingen.
Maar aan wie een vraag stelt en vervolgens vergeet waar nu ook alweer het antwoord te lezen viel, wil ik niet al teveel tijd en energie verspillen.

Antwoorden wel gelezen, een in memoriam gemaakt, misschien wel nog een gedicht toegevoegd. Of antwoorden wel gelezen, in familie besproken en om persoonlijke redenen, die niet bestemd zijn voor een groter publiek toch besloten niets te zeggen.
De periode rond een afscheid is vaak al hektisch en emotioneel genoeg. Dan is zo'n forum wel het minst relevante.

Tsjor

is natuurlijk ook waar.

Ook voor anderen waardevol

Ookal is het niet duidelijk of TS de informatie heeft kunnen gebruiken, ik vind het heel waardevol.
Sinds gisteren ligt mijn vader op sterven. Hij gaf ‘s ochtends al aan er morgen niet meer te zijn. Hij is op en ik vind het mooi dat hij er zo in staat.
Alleen is er een pijnlijke ruzie tussen zijn kinderen en wordt de begrafenis in besloten kring gehouden. Ik weet al waar en welke muziek. Ik vind het alleen moeilijk om woorden te zoeken. Zelf heb ik behoefte om te praten hoe zijn veerkracht in het afgelopen jaar zo inspirerend was. Maar dan voelt het alsof de vele jaren ervoor van weinig waarde zijn geweest als je alleen over dat laatste jaar praat, als waardevolle herinnering.
Het moeilijke is ook dat we weinig nabestaanden hebben en die ene, die jaren mijn vader heeft uitgebuit, mogelijk aanwezig zal zijn.
Mijn moeder wil ik niet confronteren met een uitvaart van 5 minuten. Maar in koffie en gebak heb ik, en nog een paar anderen, ook geen trek.

Ik vind dit heel moeilijk.
Wat is gebruikelijk tijdens een uitvaart in besloten kring? De ruzie maakt het zo dubbel.

Flanagan

Wat een moeilijke situatie heb je nu,sterkte!
Ik zal proberen uit te leggen wat wij gedaan hebben. Wij hebben een begrafenis in besloten kring gedaan omdat mijn vader een man was die graag op zichzelf was en mijn moeder er weinig mensen bij wilde hebben,alleen de mensen die hem de laatste jaren nog gekend hebben. Een zus mocht niet komen, die hebben wenaderhand ingelicht,dit zou hij nml echt niet gewild hebben.

De begrafenisondernemer stelt straks allemaal vragen,hoeveel mensen,wil je kaarsen, wat wil je naderhand,welke muziek,wie gaat er praten,wil je vervoer of meteen naar het crematorium en daar opgebaard worden.
Wat is in een paar steekwoorden je vader. Kun je daar een stukje over maken?
Wil je rouwbezoek( mijn vader zou dat dus echt niet gewild hebben , ging zelf nooit,dus niet gedaan)
Geef bij haar/hem ook aan dat er spanningen zijn en of er een oplossing kan zijn in verschillende kamers vooraf aan de begrafenis. Ze zullen dit vast vaker mee gemaakt hebben.
Kun je een stukje maken over de laatste jaren en iemand anders de levensloop. Dan heb je toch het allebei. Ik denk dat als jij nu al weet dat je t over veerkracht wil hebben, je dat ook ‘moet’ doen.
Neem persoonlijke dingen mee die voor hem van belang zijn en vertel daar iets over?

Ik zie dat er een wat rommelig verhaal van heb gemaakt,ik hoop dat je er iets mee kunt.

Flanagan

Veel sterkte, vandaag en de komende dagen.
Niets is gebruikelijk, alles kan en mag.
Wat ik noem zijn maar mogelijkheden, niet meer dan dat.

Je kunt denken aan de volgorde: muziek, chronisch levensverhaal, muziek, een tekst over de betekenis van leven en dood, muziek, een persoonlijke herinnering (dat heb je al klaar), muziek, een tekst over/bij het afscheid, muziek.

Gebaren zijn ook belangrijk. Bloemen, kaarsen, linten, tekeningen (als er kleinkinderen zijn bijvoorbeeld), water.

Als je iets bijzonders wil kun je ook denken aan iemand die 'live' muziek maakt. De vriendin van mijn zon is een harpiste, die wel eens op begrafenissen speelt, vandaar dat ik daaraan denk.

Je kunt iemand vragen om het te doen, er zijn gespecialiseerde uitvaartbegeleiders.

Het mooiste zou toch zijn als jullie, de kinderen het toch samen voorbereiden en doen, eventueel met moeder, als zij dat aankan. Ik heb zelf in die fase een keer gezegd: we gaan nu verder praten, zonder getrokken pistolen op tafel. Bij ons waren er geen lopende conflicten, maar op zo'n moment lijkt het wel alsof alle rekeningen uit het verleden boven water komen. Leg dan de vraag op tafel: wat wil je zeggen over leven en dood? Hebben jullie muziek, teksten, een verhaal wat daarover gaat en wat je mooi vindt. Of verdeel het: wie wil wat doen. Kom daarna weer bij elkaar. En alleen als er echt valse noten tussen zitten, waardeer dan wat ieder inbrengt.

Ik zou dus toch eerst met de kinderen (en moeder?) om tafel gaan zitten, aangeven dat jij het fijn zou vinden als jullie samen de uitvaart vorm willen geven. Kijken of je daar overeenstemming over kunt krijgen. Kijken wat ieders gedachten erover zijn. Eventueel een voorstel voor verschillende elementen op tafel leggen. Verdelen. En dan de volgende dag weer bij elkaar komen.

Eén lied of verhaal, waarin iedereen zich wel kan vinden kan het samenbindend element zijn. De rest kun je daarop afstemmen. In de verschillende religieuze tradities zijn natuurlijk veel verhalen te vinden. Er zijn mooie teksten te vinden. Prediker bijvoorbeeld: alles heeft zijn tijd. Of Korinthiërs over de liefde. Maar ik heb ook ooit het verhaal uit de Griekse mythologie gebruikt over de drie vrouwen die de lengte van het leven bepalen. Een heel neutraal verhaal. Er zijn gedichten, boekfragmenten, liedteksten.

Als je een verhaal hebt en een tekst bij het afscheid, dan komt de rest vanzelf.

Als je moeder vitaal en krachtig is zou haar mening en haar inkleuring natuurlijk voorop moeten staan. Het is haar generatie, haar echtgenoot. Zij kan bepaalde gevoeligheden hebben waar je niet aan voorbij moet gaan.

Probeer het dan toch samen te doen, de komende dagen. Dat zal best intensief worden, omdat je elkaar een paar keer moet zien en spreken. Neem als uitgangspunt dat jullie allemaal kinderen zijn van jouw vader, ook degene die uitbuit, ruzie maakt, altijd zorgt, en wat voor eigenaardigheden dan ook met zich meebrengt.
Het kan erg waardevol worden, om deze tijd toch samen door te maken.
Na de uitvaart kunnen de ruzies weer worden hervat.

Veel sterkte, nogmaals, in deze intensieve periode.

Tsjor

2 locaties

Wat wij bij mijn zus hadden was dat de herdenking bij haar op de groep was en dat we daarna met het gezin meegegaan zijn naar het crematorium. Daar waren we met z'n 4-en. Het was een ochtend crematie en wij hebben daar met z'n 4-en gelunched, zonder andere belangstellenden. Dat was heel fijn.
Als je een uitvaart in de kerk hebt kan dat ook nog, dan is het condoleance moment er voor en sluiten jullie in heel besloten kring af.

Sterkte Flanagan

in deze periode. Hoop dat jullie er samen uitkomen.

Aagje

Flanagan

Heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen hoe jullie de rouwdienst gaan invullen. En probeer gewoon voor jezelf wat op papier te zetten, misschien kun je (samen met de uitvaart begeleider) er een mooie tekst van maken.
Sterkte!

Houdt niet op..

Dank voor jullie reacties en steun. Het houdt niet op; vandaag tussen beiden gesprongen in de gangen van het verpleeghuis. Zus negeert ons en broer was van alles emotioneel.
Moeder is dement. Het meest lastige is dat ze slechthorend is wat het aanhoren van een toespraak bemoeilijkt.

Broer wilde een andere begraafplaats, geen probleem voor mij. Alleen mijn toespraak aanpassen.

En ondertussen zie ik mijn vader rustig slapen en houdt zijn hart het langer vol dan verwacht.

Och Flanagan

wat rot allemaal. Zo naar, hoe je de situatie omschrijft.

Praktische vraag: hebben je ouders zelf iets vastgelegd mbt de plek van begraven of met zoveel woorden laten weten wat het moet zijn. Dat kan al schelen.

Sterkte,

Aagje

Flanagan

Wat naar. Mijn vader is ook eerder overleden dan mijn moeder en mijn moeder was ook dementerend.
Ze was na het overlijden van mijn vader verbazingwekkend helder. Toch had voor haar die uitvaart denk ik niet gehoeven. Het was een lange zit voor haar en ze kon het achteraf ook niet echt plaatsen allemaal. Dus misschien is die uitvaart van 5 minuten voor je moeder niet eens zo heel erg gek. Grote kans dat zij dat toch anders beleefd.

Wij hebben mijn moeder laten aangeven wat ze wel en niet wilde. Soms leidde dat tot wat wonderlijke keuzes. Kan jouw moeder dat soort beslissingen ook nog maken?

Sterkte in deze heftige tijd.

Naar het moment toe

Mijn moeder vindt alles best en laat het aan mij en mijn broer over. Zelf wilt ze later gecrémeerd worden, dus ook geen gezamenlijk graf. Ze hebben ook niets geregeld, behalve een uitvaartverzekering.
Vanochtend was ik al om 4 uur wakker omdat ik zus een bericht wilde sturen dat ze het verdwenen trouwboek van mijn ouders terugbracht. Het lukte mij te wachten met versturen tot 6 uur in de ochtend.
Er kwam geen reactie maar vanavond heeft ze het boek bij mijn vader achtergelaten.

Eigenlijk allemaal zo triest; we hadden als familie een steun voor elkaar kunnen wezen als ze niet oneerlijk was geweest. ( even los van het sterfbed van mijn vader, die rustig doorslaapt en niet weet wat er om hem heen afspeelt).

Een korte uitvaart is misschien ook precies wat mijn moeder nodig heeft. Ik ben blij dat ze de laatste dagen elke dag bij hem was. Ze heeft hem de laatste dagen in totaal langer gezien dan de 3 bezoeken in het afgelopen jaar. Het is allemaal zo bizar.

Flanagan

Blijkbaar reageert ze wel, maar praat ze niet met jou en je broer. Er zal wel wat voorgevallen zijn. je noemt haar oneerlijk en je verwijt haar dat er zo'n slechte sfeer is. Dat zal deels of zeker ook zo zijn, maar dat kun je nu niet rechtzetten.
Je zegt dat jullie elkaar eigenlijk zouden moeten steunen in deze tijd. Misschien moet je dat haar rechtstreeks zeggen: ik heb je steun nodig, nu. Liefst iets konkreter maken, bijvoorbeeld: broer heeft het moeilijk en we moeten hem niet zwaarder belasten met emotionele dingen.
Zijn er geen andere famllieleden straks? Geen ooms en tantes, neven en nichten, kleinkinderen?

Tsjor

Bezinken

Vannacht is mijn vader overleden. Ik heb de begrafenis voor vrijdag “ geboekt”. Even wat dagen om te bezinken.

@Tsjor, ik had liever dat we met zijn drieën in een al heel kleine familie goed contact hadden gehad. Maar het onrechtmatige is toe te schrijven aan fraude op grote schaal etc, geen kattenpis dus.
En nee geen ooms en tantes etc. In totaal is de besloten kring inclusief zus en haar kinderen ca 11 man. Als ze weg blijft, 7 man. Ergens heb ik helemaal geen “zin” in het afscheid, maar ik doe het voor mijn moeder. Ik moet mij er nog voor oppeppen, in de “mood” komen.

Gelukkig ligt mijn vader er vredig bij. Men heeft hem mooi afgelegd.

Flanagan

Gecondoleerd met het overlijden van je vader. Veel sterkte de komende tijd; ik hoop dat jullie het afscheid op een voor iedereen aanvaardbare manier kunnen vormgeven.

Flanagan

Gecondoleerd en heel veel sterkte de komende week. Ik hoop dat het afscheid mooi/goed is voor jullie.
Sterkte.

Ja Flanagan

Heel veel sterkte gewenst. En mensen zijn vaak rondom een overlijden nogal opgewonden of vreemd. Zelfs mensen van wie je het niet zou verwachten. Mijn vader zei dan: hoe dan ook missen ze een ouder en dat komt hard aan.
En dat geld ook voor jezelf. Dus ik wens je ook veel gemoedsrust.