U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
euthanasie
Mijn moeder (die Lewy body dementie heeft) geeft al jaren aan dat ze t.g.v. haar ziekte op een zeker moment niet verder wil leven. Tot voor kort lag dat moment nog ergens in de verre toekomst. Wel hebben we het afgelopen jaar elke paar maanden een gesprek hierover met de huisarts gehad, waarbij ze steeds haar wens herhaalde en aangaf dat het moment nog niet nu was.
De laatste maanden gaat ze echter heel erg hard achteruit, en daarom heeft ze nu besloten dat dit wel het moment is om eruit te stappen. Nu het nog kan. Omdat de huisarts het zelf niet uit wil voeren, zijn we doorverwezen naar de levenseinde kliniek.
De aanmelding is de deur uit, en nu is het wachten op de eerste afspraak met een arts en verpleegkundige. Volgens de huisarts voldoet mijn moeders verzoek aan alle (juridische) voorwaarden en kan het in principe snel geregeld worden.
Tja en nu. Nu moeten we het gaan hebben over haar uitvaart wensen enz. Ik sta volledig achter de keuze van mijn moeder, maar het is wel mijn laatste ouder (en laatste grootouder van mijn kinderen). En hoewel ze in zekere zin er al voor een groot deel niet meer is (door de dementie) wordt het nu opeens wel heel definitief allemaal. Dat grijpt me toch wel erg aan...
Wie heeft ook zo'n traject doorlopen en wil er iets over kwijt. Hoe lang duurde het vanaf de aanmelding tot de daadwerkelijke uitvoering? Zijn er nog dingen waar we aan moeten denken, om te regelen?
Tsjor
We waren gelijk aan het typen.
Wat jij beschrijft is natuurlijk heel bijzonder. Want de patiënt kan dat toch helemaal niet zelf regelen? Een patiënt kan in zijn/haar hoofd hebben ‘ik wil het en ik wil het dan’, maar die kan het verder niet zelf regelen. Die regelt niet dat de arts het ook wil, die regelt geen scen-arts, geen recept voor euthananatica en niet de contacten met de apotheek voor de aflevering van de spullen en bepaalt niet de agenda van de dokter. In die zin laten artsen zich dan dus onnodig onder druk zetten in zo’n situatie, zou je zeggen.
Aan de andere kant herken ik zeker het eisende dat patiënten kunnen hebben, inclusief de gedachte dat ze een soort van wettelijk recht hebben op euthanasie. Maar dat is niet zo. De euthanasiewet is een wet die beschrijft waar dokters aan moeten voldoen om euthanasie te kunnen uitvoeren zonder strafbaar te zijn. Het is geen wet die de rechten van de patiënt in deze regelt.
Omdat het bij euthanasie gaat om buitengewoon medisch handelen is ook geen arts verplicht euthanasie te verrichten. Een arts kan dus altijd zeggen “ik werk hier niet aan mee”. Moet dan vziw wel doorverwijzen naar iemand die wel wil meewerken. Maar ook die kan vinden dat de situatie van een patiënt niet voldoet aan de criteria.
Maar nogmaals, ik herken het eisende gedrag van patiënten. En aangezien de tendens in de gezondheidszorg is dat de patiënt recht heeft op autonomie en zelfbeschikking kan ik me voorstellen dat artsen zich onder druk gezet voelen. Maar daar zouden eerder meer weerbaar in moeten worden dan dat ze euthanasie maar gaan aanbieden als een optie. Dan versterk je namelijk de gedachte dat er een recht is op euthanasie.
Maar misschien raken we met deze bespiegelingen wel te veel af van de situatie van Jippox. Sorry daarvoor.
Och laiverd
Wat naar dit zo samen... sterkte!
Jippox
Wat naar allemaal. Sterkte met alles
Jippox
Wat verdrietig allemaal... 
Heel veel sterkte, en een dikke knuffel.
Jippox
Ook van mij heel veel sterkte gewenst, wat heb jij een narigheid op je bordje zeg.
skik
dank
jullie wel allemaal, voor jullie steun. Dat doet me toch wel goed.
Net de kliniek gebeld. Ze waren er al druk mee, er is al contact met de huisarts geweest enz. en ze zijn nu een team aan het samenstellen dat ergens volgende week met mijn moeder komt praten. Hoe het dan verder gaat zullen we dan bespreken.
Een ding tegelijk?
Eerst je moeder, dan de scheiding? Het lijkt me zo dat allebei tegelijk echt teveel is voor 1 mens...
Fijn dat er (onzichtbaar voor jou) wel al actie is ondernomen. Sterkte dan maar komende week.
Wat naar dat je ex zich zo gedraagt. Het is helaas iets dat vaak gebeurt, dat scheiden het slechtste in mensen naar boven haalt... Erboven proberen te staan, steun zoeken bij je familie en vrienden, en en goede advocaat zoeken die jou helpt jouw belangen in het oog te houden. Want met zo’n opstelling als je ex lijkt mediation me geen optie.
Jippox
Virtuele knuffel van mij. De zorgen komen wel allemaal tegelijk. Hou vol!