Wat doe ik fout? vakantie is afzien

Ach liora

Wat balen zeg! Ik hoop dat je nog een paar lekker dagen vakantie thuis hebt. Als je nog vakantietips voor volgend jaar wil, roep je maar. Ik ben regelmatig tegen diezelfde grenzen aan gelopen, en ben ook wel eens eerder terug gegaan (o.a. vanaf een bungalowpark). Dat is vervelend, maar dan heb je in ieder geval iets geprobeerd en weet je wat je een volgende keer anders kunt doen.

Oh, liora

Wat vervelend. Ik ben dan wel geen alleenstaande moeder maar ik heb vorig jaar genoodzaakt omdat mijn man onverwacht op zakenreis moest alleen een vakantie op Texel afgemaakt. Maar wij hebben meer kinderen en onze kinderen houden elkaar bezig. Maar wat heb ik mij verveeld zeg. Je loopt echt tegen de muren op. Wij zaten op een huisje op een bungalowpark. Zonder veel aanspraak. Huisjes liggen vaak zo dat je veel privacy hebt maar dat is nou net als je alleen bent niet handig. Wij boeken daarom voortaan liever een stacaravan op een camping (met eigen sanitair). Een stuk gezelliger zelfs voor iemand als ik. Ik hou eigenlijk niet van kamperen. Ik heb geen behoefte aan allerlei contacten met andere vakantiegangers maar voor de kinderen is het wel leuk. En iemand wees ook al naar een vakantie van Cirkel. Daar heb ik ook goede verhalen over gehoord. Of een fietsvakantie? Er worden veel groepsreizen aangeboden. Dan ben je overdag met je kinderen lekker bezig en 's avonds kom je allemaal weer bij elkaar. Zoiets zou mij nog wel wat lijken. En je hoeft volgens mij echt geen topfietser te zijn want kinderen moeten ook mee kunnen fietsen. Maar waar zit je nu eigenlijk? Kan je niet een boottochtje maken of een wandeling met boswachter (je kindje van 1 kan wel mee in een buik/rugdrager).

Helaas

Hoi allemaal,

Ik ben twee keer met zus en zwager geweest en ja dat is een wereld van verschil, maar kennelijk hadden ze dit jaar meer zin om met z'n vieren te gaan.

Mijn andere zus gaat altijd met allemaal vrienden naar Italie en heeft duidelijk ook gene behoefte aan mij en mijn twee kinderen daarbij. Ze heeft nooit gevraagd of ik mee wilde tenminste. Verder heeft ze wel altijd leuke ideeen zoals dat ik naar een hotel moet gaan zodat ik 's ochtends geen ontbijt hoef te maken. Grrrr.

En mijn vrienden lijken ook allemaal de voorkeur te geven aan of methet gezin te gaan, of met vrienden met een vergelijkbare gezinssamenstelling.

Als ik de optie had gehad om met anderen te gaan, had ik dat natuurlijk duizend keer liever gehad.

Liora

Herkenbaar....

Heb je vakantie en moet je dubbel klaarstaan voor je kinderen. Het is dan zo jammer dat er niet een ander gezin is die op een bepaald moment zegt: we nemen de oudste wel een keer mee naar iets leuks ofzo, zodat je in ieder geval tijdens het middagslaapje van je jongste écht kunt relaxen. Aan de andere kant kun je wel héél trots om jezelf zijn dat je het in ieder geval hebt geprobeerd. Misschien een kleine tip voor volgend jaar: bedenk van tevoren wanneer je wat zou willen doen, en probeer je daaraan te houden. Als er dan andere (leuke!) dingen op jullie pad komen is dat mooi meegenomen!
Een grote troost: als je kinderen ouder worden (de mijne zijn 12 en 15) gaan ze steeds meer hun eigen weg. Tegen die tijd zullen anderen je ook eerder vragen om koffie/wijntje te komen drinken. Zelf zou je dat trouwens ook kunnen doen. Wie weet wat daar nog van komt.
Voor nu kun je in ieder geval trots op jezelf zijn!

Gr. Poezie.

Wel go with the flow

Maar dan in de zin van: niet de illusie hebben dat je de hele dag overspoeld wordt door het ultieme vakantiegevoel,niet teveel verlangen van jezelf,makkelijk eten,en pas op de dag zelf bekijken wat je eventueel wilt gaan doen,afhankelijk van de humeuren en goede zin vd kinders.

Ach wat jammer

dat je het niet leuk vindt Liora. Ik moet zeggen dat ik altijd wel blij was dat ik me op vakantie alleen maar om de kinderen hoefde bekommeren en niet ook nog een heel huishouden hoefde bij te houden. Ik vond die vakanties altijd wel verfrissend, leven op kindertempo.

Dat lijkt me ook niks!

In m'n eentje met kinderen op vakantie.

Mijn dochter maakte onlangs een busreis naar het Zuiden, in deze bus zaten ook eenoudergezinnen die een apart veld op de camping kregen. Dan kun je als ouders samen wat aanvangen in de vakantie.

Als je zoiets niet zou zitten, zou ik een vriendin/buurvrouw/zus met kind(eren) mee vragen. In je eentje heb je totaal geen vakantie!

Texel is leuk

als het droog is, en je veel kinderen op de camping hebt. jammer dat je er helmaal doorheen zat. wij zijn maar zo ver mogelijk een tosti gaan eten. ik hoop dat het droger wordt anders gaan wij ook een dag eerder weg. nu eerst een heel vies meisje wassen en naar bed brengen. ze zit nu op schoot te slapen.

Als je nog op texel bent

Als je nog wel op Texel bent kun je misschien een keer naar De Krim in de Cocksdorp gaan, daar hebben ze een gratis binnenspeeltuin is leuk voor je oudste en misschien ook voor je jongste. Verder heb je er buiten een groot speelschip waar jij misschien een uurtje op het terras kunt zitten terwijl oudste speelt en jongste even rustig in de wagen slaapt.

Even de wind uit een andere hoek

Je schrijft: 'Ik ben twee keer met zus en zwager geweest en ja dat is een wereld van verschil, maar kennelijk hadden ze dit jaar meer zin om met z'n vieren te gaan.
Mijn andere zus gaat altijd met allemaal vrienden naar Italie en heeft duidelijk ook geen behoefte aan mij en mijn twee kinderen daarbij. Ze heeft nooit gevraagd of ik mee wilde tenminste. Verder heeft ze wel altijd leuke ideeen zoals dat ik naar een hotel moet gaan zodat ik 's ochtends geen ontbijt hoef te maken. Grrrr.
En mijn vrienden lijken ook allemaal de voorkeur te geven aan of met het gezin te gaan, of met vrienden met een vergelijkbare gezinssamenstelling.'

Je hebt er in het verleden voor gekozen om zonder partner twee kinderen te krijgen, mensen die hier al lang komen weten dat. Dat is een keus die je kunt maken en meestal ben je daar ook blij mee, gelukkig!!

Maar zo'n keus is voor een meelevende/denkende familie (want die heb je wel, zoals uit je verhaal blijkt!) wat anders dan een ouder die, getroffen door het leven of de dood, alleen is komen te staan in de zorg voor een of meer kinderen. Zo iemand zal men uit meegevoel vast wel eens mee op vakantie vragen. Maar niet jaar na jaar, tenzij je ook in het dagelijks leven in een vanzelfsprekende grootfamilie leeft.

Ik snap dat het erg níet leuk was, als moeder met twee kindjes op vakantie. Zelfs als moeder mét een vader en twee kindjes vond ik vakantie vaak eerder hard werken dan heerlijk recreëren.

Zo'n tegenvallende vakantie is een op dit moment niet zo ontspannen keerzijde van je keuze. Er komen vast betere tijden en je zult een manier van vakantievieren vinden waar jullie alledrie plezier in hebben.
Maar treuren omdat je familie je dit jaar niet meenodigde, da's een beetje flauw.

1 jaar en een baby..

Dat is ontzettend pittig om daar de hele dag in je eentje voor te moeten zorgen.

Petje af voor jou!

Misschien is het helemaal geen onwil van je vrienden en familie om je niet mee te vragen op vakantie maar onwetendheid. Als je ze uitlegt hoe zwaar het was en waar je allemaal tegenaan loopt zo in je eentje met 2 kids kijken ze er misschien heel anders tegenaan.

Misschien kan je gewoon vragen of je een paar dagen (weekend of midweek?) mag aansluiten bij hun vakantie.
Goede vrienden en familie zullen dit begrijpen.

Misschien kan je ze zelf uitnodigen om enkele dagen bij jou aan te sluiten.

1 en 2 jarigen hebben volgens mij nog niet veel aan vriendjes op de camping of animatie. Dus pin je daar niet teveel op vast bij een volgende vakantie. Pas met 3, 4 jaar kan je ze redelijk los laten lopen zonder continu te hoeven inspringen en waken.

Groetjes JOER.

He liora

wat rot, ik kan me voorstellen dat je ontzettend baalt nu. Hopelijk gebeurt er de komende dagen ineens iets leuks waarvan je lekker opkikkert!
Ik herken het trouwens erg. Dit jaar, dochter is inmiddels 3, was het voor het eerst weer grotendeels leuk sinds we twee kinderen hebben. Maar de afgelopen twee jaar waren de vakanties eigenlijk meer een aaneenschakeling van stresstoestanden doorwerken voor mijn gevoel (wespenplagen/jaloerse oudste/ruzies met man/snertweer/jammerende peuter/enz). Alleen met de kinderen lijkt me nog een stuk moeilijker, maar aan de andere kant krijgen man en ik als iets niet goed loopt snel ruzie, helaas.
Ik hoop dat je meer geluk hebt met de volgende vakantie. Wij proberen elk jaar iets waarvan we denken dat dat vast beter werkt dan de vorige keer (bijv. huisje ipv. kamperen) maar waarschijnlijk zit het hem meer in de leeftijd van de jongste dan in iets anders...

Ach liora,

Wat balen zeg!

Ik kan mij zo voorstellen dat het zwaar was. Jammer dat je geen leuke vakantie hebt. Ik kan me ook voorstellen dat je er zelf ook aan toe was.

Ik hoop dat je nog lekker een weekje daarna vrij bent en dat je dan lekker nog wat dagjes weg kan gaan

Liora

Echt balen hoor dat het je zo tegen viel.
Ik herken het ook wel en dan ben ik geen alleenstaande moeder, maar heb een man die wel redelijk veel aan mij overlaat w.b. de zorg voor de kinderen, zo zal ik maar zeggen.
Wij stonden dit jaar op twee verschillende campings en m.n. op de eerste camping viel het me ook weer tegen. De kinderen maakten hier nauwelijks contact, het was een grote camping met genoeg kinderen en speeltuinen, maar ze hingen alleen maar aan elkaar. Op de tweede camping, waar we al eens eerder hadden gestaan had Tangodochter meteen een vriendinnetje. Dat scheelde wel. Maar Tangozoon heeft voortdurend rond ons gehangen. Pas toen we weggingen speelde hij opeens met 2 jongetjes. Het scheelde enorm dat mijn moeder op de laatste camping nog een paar dagen langs kwam. Kon zij af en toe wat met Tangozoon ondernemen.
Ik vind het echt knap hoor dat je met 2 kids alleen op vakantie gaat en zeker met zo'n kleintje erbij. Zou het zelf niet aandurven. Je kunt het familie inderdaad niet kwalijk nemen dat ze je niet meevragen, maar je kunt er door deze ervaring wel over nadenken wat je de volgende keer anders wilt. Volgens mij zijn er best veel vakanties voor alleenstaande ouders. Misschien is dat wat.

Lieverd

Je pakt het idd helemaal verkeerd aan. Doe volgend jaar net als ik. Boek gewoon een week of 2 a 3 bij club med. Daar hebben we van die enige jongens en meisjes die allemaal enige dingen ondernemen met je kinderen. Ze leren tennissen, golven, en paardrijden. Ondertussen laten wij ons masseren en drinken we koude Pinot gri aan het zwembad. Bij het dinner zie je de kinderen weer terug en daarna gaan ze gelijk naar bed. Heerlijk! Kunnen wij nog na borrelen aan de bar. Dus lieverd pak je agenda er maar eens bij. Wanneer gaan we. Dag lieverd. Als troost voor nu bak ik een quiche voor je.

All inclusive

Ik heb het hierboven ook al even aangestipt maar een all inclusive vakantie kan in dat soort situaties een zegen zijn. Het is niet het soort vakantie wat ik normaal zou ondernemen maar ik ben nu drie keer bij Club Med geweest en het is inderdaad aan te raden. Ze hebben regelmatig goede aanbiedingen waardoor het niet al te duur zeker als je voor een week gaat. Ze bieden uitstekende kinderopvang en activiteiten voor oudere kinderen. Daarnaast hoef je niet zelf voor het eten te zorgen en niet zelf alles verzinnen. Heerlijk om een week even niet na te hoeven denken en van alles te regelen. Ik had het nooit van mezelf gedacht maar ik krijg er echt energie van.

Ik breng de jongste dan een halve dag naar de opvang en de oudsten een halve dag naar de kinderclub en de andere halve dag ga ik samen met de kinderen zwemmen/spelen of een klein uitstapje maken. De andere halve dag was dus voor mezelf om te sporten of om gewoon met een boek bij het zwembad te liggen. Het werd meestal dat laatste.

Als alleenstaande moeder die 100% verantwoordelijk is voor het inkomen, het huishouden en de kinderen is het heel verfrissend om een week even niks te hoeven beslissen.

Bromvlieg

"Je hebt er in het verleden voor gekozen om zonder partner twee kinderen te krijgen, mensen die hier al lang komen weten dat. Dat is een keus die je kunt maken en meestal ben je daar ook blij mee, gelukkig!!

Maar zo'n keus is voor een meelevende/denkende familie (want die heb je wel, zoals uit je verhaal blijkt!) wat anders dan een ouder die, getroffen door het leven of de dood, alleen is komen te staan in de zorg voor een of meer kinderen. Zo iemand zal men uit meegevoel vast wel eens mee op vakantie vragen. Maar niet jaar na jaar, tenzij je ook in het dagelijks leven in een vanzelfsprekende grootfamilie leeft."

Dus omdat Liora er zelf voor gekozen heeft om zonder partner kinderen te krijgen, hoeven vrienden en familie geen rekening met haar te houden? Dit komt op mij over als 'eigen schuld dikke bult'. Ik zie geen enkele reden waarom vrienden of familie zich zo zouden moeten opstellen.

Overigens denk ik dat veel ouders die niet alleenstaand zijn geen idee hebben hoe het is om altijd alles alleen met de kinderen te moeten doen. Dat blijkt bijvoorbeeld ook uit de suggestie om lekker naar een hotel te gaan zodat je geen ontbijt hoeft te maken. Daar gaat het natuurlijk helemaal niet om.

Wat wellicht kan helpen is idd zelf een gezamenlijke vakantie/lang weekend oid voor te stellen of te organiseren, zodat je je wat minder afhankelijk op hoeft te stellen. Door zelf het initiatief te nemen en mensen enthousiast te maken zijn anderen misschien eerder geneigd om samen op vakantie te gaan. Eén of twee keer samen kort op vakantie is ook wat haalbaarder dan een lange zomervakantie. Veel mensen doen dat toch liever met hun eigen gezinnetje.

Roosje

Tuurlijk is ook zo,maar er automatisch vanuit gaan dat ze wel immer rekening houden met je,is ook weer zo wat.Ik ben dol op mijn familie,maar wil mijn vakantie doorbrengen met louter mijn gezin.

Schuld/ verantwoordelijkheid

Het gaat niet om schuld ('eigen schuld dikke bult' , het gaat om verantwoordelijkheid.

Je bent verantwoordelijk voor je eigen keuzes.

Als een duo uiteen valt omdat het uiteindelijk niet blijkt te werken, is het anders dan wanneer je vanaf het begin besluit als 'uno' een gezin te stichten. Dat heeft voordelen (je hoeft nooit met iemand te overleggen, bijvoorbeeld, en hebt nooit verschil van inzicht over de opvoeding) maar ook nadelen (er is niemand die het van je overneemt als het zwaar is; en zéker in de vakantie waarin je er 24/7 alleen voor staat (dus zonder de KDV die er is als je naar je werk gaat) is dat enorm anders.

Prachtig als de familie wat rekening houdt met de gemaakte keuze, maar ze hebben geen enkele verplichting.

Jullie geven allemaal prima tips waarmee Liora volgende keer vast een stukken meer ontspannen vakantie zal beleven!

Lat niet zo hoog leggen

Je schrijft dat je uitstapjes wilt maken en dat jouw vakantiegevoel niet inhoudt dat je alle dagen bij de tent zit. Maar waarom niet als dit rust geeft? Ik ga al jaren lang in mijn eentje met drie kinderen op vakantie. Het liefst zou ik alle dagen naar musea, kastelen, grotten en andere bezienswaardigheden gaan. Voor mijn kinderen is het ultieme uitje de Hyper-U en verder willen ze zwemmen. So be it. Hopelijk kan ik over een aantal jaren wel wat cultureler gaan doen.
Ik denk dat het verstandig is om goed te kijken wat bij je kinderen en jou past (n die volgorde) en het rustig aan op te bouwen. Mijn einddoel is een rondreis in Thailand, Indonesie of naar Machu Pichu in Peru. Dit jaar zat ik op een camping in Frankrijk:).

Camping in drenthe

Toen mijn kinderen klein waren heb ik ook eens alleen (omdat man werken moest) op een camping in Drenthe vertoefd. Zonder auto. We kwamen de camping eigenlijk niet af. Niet mijn idee van een enerverende vakantie maar het was een geweldige vakantie dat jaar. Papa kwam in het weekend, konden we een keer naar de dierentuin. Verder zag ik inderdaad alleen de andere tenten. De hele dag een beetje redderen met de jongste en de oudste ( toen 4 ) huppelde wat van het knutseluur naar het speeltuintjke en terug. Gaaaaaap. Ik moet er nu niet meer aan denken, ondertussen doen we weer cultureel en sportief.
Liora, probeer je bij de situatie neer te leggen en er wat leuks van te maken. En het oude adagium geldt nog steeds: als de kinderen het maar leuk hebben......

Reacties

Beste allemaal,

Dank voor het meeleven en de tips en adviezen en het delen van jullie ervaringen. Ik denk nog steeds dat ik de lat niet hoog heb gelegd. Heb speciaal gekozen voor een huisje op een boerderij, waar ook een speeltuintje was en nog 2 huisjes. Dat er vervolgens geen contact is met die andere mensen had ik wel ingecalculeerd.

Het is ook heel vaak heel leuk geweest en we hebben echt leuke dingen gedaan. De uitstapjes waren stuk voor stuk superleuk, dus ik snap niet waarom ergens heen gaan (denk aan de ijsboerderij, midget golfen, de vuurtoren, het strand) wordt gezien als 'de lat hoog leggen'.

Het was alleen voor mij te zwaar dat er steeds, zonder pauze een beroep op me werd gedaan en dat ik geen volwassenen had om mee te praten.

Wat ik niet had ingecalculeerd is dat mijn jongste veel vroeger wakker werd dan thuis, en dat zijn overdagslaapjes ook veel korter waren. Dit maakte mijn dag dus een stuk langer.

De oudste gaat thuis gewoon veel meer zijn eigen gang.

Pelle, als ik 2 dagen thuis ben met de kinderen, heb ik vrijwel altijd een afspraak met vrienden, dus ik ben dan niet de hele tijd alleen met de kinderen. En als dat wel zo is, dan vind ik dat ook vermoeiend, maar dan ben ik wel in mijn eigen omgeving en het is nooit meer dan twee dagen. Iedereen slaapt dan verder normaal en zo.

Bromvlieg, ik ben het met je oneens dat mijn zelfgekozen alleenstaand moederschap er iets mee te maken heeft dat mijn familie me niet meevraagt op vakantie. Ik ken ze en dat is gewoon niet de reden. Het is zeker hun goed recht om met het gezin te willen! Maar als je er doorheen zit kan je daar weleens somber over worden.

Het idee van een all in vakantie met kinderopvang spreekt me enorm aan, maar kost wel veel geld.... denk dat ik dan liever thuis blijf en leuke uitstapjes maak vanuit huis, waarbij de kinderen ook gewoon in de vakantie naar opvang of andere leuke dingen gaan zodat ik ook tijd heb voor mezelf.

Ik denk dat ik het voorlopig voorzichtig bij af en toe een weekendje houd, en als jongste vier is probeer ik wel weer een midweekje ergens (nou ja, misschien al als hij drie is).

Liora

Moet er ook niet aan denken

om met mensen buiten ons 4én op vakantie te gaan, gezamenlijke uitjes moeten voor mij niet langer dan een dag duren. Ik heb echt wel een paar dagen nodig om ontspannen te raken en dan heb ik in die eerste dagen geen andere mensen om mij heen nodig. In de herfst gaan we een paar dagen weg, met een vriendinnetje van dochter, ik ben erg benieuwd hoe ik dat ga vinden. Maar het is vooral ontstaan uit het idee dat dochter dan de hele tijd iemand heeft om mee te spelen en dat is heel gunstig voor mijn humeur.

Boerderijvakantie

En ik adviseerde nog wel een boerderijvakantie terwijl je al op een boerderij zat! Nou ja, mijn ervaringen zijn juist anders, meer contacten onderling. Maar dat was wel steeds in Duitsland net over de grens en dan met meer dan 3 appartementen. Waar ook gemeenschappelijke activiteiten werden georganiseerd waar je aan mee kon doen als je dat wilde, barbecue, tractortocht voor kinderen enz.
Maar toch petje af dat je het een aantal dagen gedaan hebt.

Klinkt goed liora

wel een week of wat vrij nemen, de kinderen een paar dagen beide naar opvang zodat jij tot rust komt en wel echt vakantie hebt en andere dagen uitjes doen.