U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Waarom willen zoveel mensen mij bekeren?
Ik ben van huis uit niet gelovig. Mijn moeder komt uit een gereformeerd gezin, maar heeft zich daarvan afgezet en heeft mij en mijn zus niet laten dopen. Mijn vader komt uit een christelijk gezin (ik weet niet eens welk merk) maar deed er al niet veel meer aan toen hij trouwde.
Nu heb ik al mijn hele leven te maken met mensen die mij ervan willen overtuigen dat God bestaat, zoals beschreven in de bijbel.
IK heb (heel erg helaas) op een christelijke basisschool gezeten omdat er niks anders in de buurt was, en werd regelmatig voor de klas gehaald om uit te leggen waarom ik niet nar de kerk was gegaan (dat werd met meerdere kinderen gedaan). Als ik bij mijn tantes logeerde werd er extra uitgebreid uit de bijbel gelezen en moest ik beamen dat het wel heel erg was dat we dat thuis nooit deden.
Toen ik mijn man leerde kennen leerde ik het katholieke geloof kennen, want mijn schoonouders zijn redelijk zwaar katholiek. Maar mijn man deed er ook al niks meer mee toen ik hem leerde kennen.
Schoonouders lieten destijds erg merken dat ze het zo jammer vonden dat ik niet Katholiek was, en baalden ook dat we niet zijn getrouwd en vinden het erg dat onze kinderen niet zijn gedoopt.
Laatst weer op een feestje werd er weer over begonnen (en dan altijd net als mijn man net even niet in de buurt is grrr).
Ik word dit zoo zat; ik geloof niet in de bijbel en de kerk. Ik zie er alleen maar ellende van. Ook vind ik de meestal andere religies gewoon flauwekul. Hoe kan het dat iedere religie denk de Waarheid te verkondigen, terwijl er zoveel merken geloof zijn? Ik vind dat gewoon niet logisch. Denk zelf eens na!
Ik vind het ook belachelijk dat er nog zoveel scholen met een religieus merkje zijn, zoveel dat openbare scholen niet eens haalbaar zijn voor alle kinderen. Zo zitten mijn kinderen nu ook op een katholieke school omdat de dichtstbijzijnde openbare school 4 km verder is (en deze dus op 400 meter van huis). Ik heb me overigens door mijn man en de directie van school laten overtuigen dat ze op deze school geen geloof opdringen, maar ik blijf sceptisch en vertel mijn kinderen mijn visie op het geloof.
Ik heb me tot nu toe altijd tolerant proberen op te stellen maar ik wil niet, nooit meer de verhalen horen over dat "Jezus mij zo gelukkig heeft gemaakt" en "Je hebt geen idee waar je je voor afsluit".
Stop daar mee, het is opdringerig en ik (en ik vermoed meer mensen) zit daar niet meer op te wachten.
Maylise
Ik zie dat anders. Ik citeer uit de schoolgids:
Onze school is een katholieke school die werkt vanuit de ontmoetingsgedachte. We proberen dit waar te maken door
de wijze waarop we met mensen omgaan. Het denken en doen vanuit de persoon van Jezus, zoals we dat in het Nieuwe
Testament kunnen lezen, is daarbij uitgangspunt. Dit betekent o.a. dat alle kinderen respect leren hebben voor de
medemens, hun meningen, levensovertuiging, levensbeschouwing, samenlevingsvorm en hun bezittingen.
Onze school heeft ook veel leerlingen van ouders die niet katholiek zijn, maar die de identiteit van de school respecteren.
In de lessen levensbeschouwelijke vorming wordt via projecten leerstof aangeboden, waarin alle kinderen en hun
ouders zich kunnen herkennen, en die past bij de school.
Aan de Christelijke feestdagen schenkt de school speciale aandacht. De niet-katholieke leerlingen volgen ook gewoon
de lessen levensbeschouwelijke vorming en zij zijn aanwezig bij de vieringen. Zij hoeven niet mee te doen aan de
uitingen die bij het katholieke geloof horen, maar zij zijn daarbij wel als gast aanwezig. Dit is bij het inschrijven van de
leerlingen besproken.
Respect voor de verschillende levens- en geloofsovertuigingen én elkaar op dit punt ontmoeten, is voor ons uitgangspunt.
Doormiddel van het tekenen van het inschrijfformulier geven ouders aan deze zienswijze te respecteren en er
tevens naar te zullen handelen.
Ouders die hiermee niet akkoord kunnen gaan kunnen in het openbaar onderwijs terecht.
En dus
Ik zie liever dat men dit dagelijks in de praktijk probeert te brengen, puur door voorleven en het omgaan met elkaar, dan een verplicht gebedje elke ochtend.
Want hoewel ik niet gelovig ben, vind ik de punten die zijn aangeroerd over het omgaan met elkaar wel van belang. Vooral ook omdat ik inmiddels weet dat dit werkelijk praktijk is op deze school.
Tonny
Zover ik weet is het volgens canoniek recht nog steeds zo dat op vrijdag geen vlees gegeten mag worden. Echter is het nu zo dat je ipv geen vlees eten ook een daad van liefdadigheid of boetedoening gedaan mag worden als het bischoppelijk bestuur daarvoor toestemming heeft gevraagd en gekregen van het Vaticaan. Het gaat dan alleen om de vrijdagen buiten de vastentijd om. In de vastentijd bestaat de plicht sowieso nog.
In Nederland houden de meeste mensen zich er inderdaad niet meer aan. Daarom is het ook wel logisch dat we het wel van moslims weten want die houden zich vaak wel aan in elk geval de geen varkensvlees regel. Heeft ook wederom met een bepaalde laksheid te maken. Ik ben net zo laks hoor. Ik hou er me er ook alleen in de vastentijd aan.
Overigens is het hier in Frankrijk vaak wel zo dat uit gewoonte op vrijdag in de schoolkantines en universiteit kantine nog vis wordt geserveerd.
Zelf zit het ook in mijn hoofd. Niet dat ik op vrijdag geen vlees eet maar als ik een vismaaltijd plan dan doe ik dat altijd op vrijdag. Vrijdag = vis zit wel als een connectie in mijn hoofd.
Maylise
Fiorucci
Goed met elkaar omgaan en respect hebben voor elkaars levensovertuiging is inderdaad nog veel belangrijker dan het onderwijzen van kerk doctrine. Natuurlijk is dat eerste veel belangrijker. Ik weet natuurlijk niet hoe de Godsdienstlessen bij jullie zijn maar wat ik heb gezien in mijn oude stad is dat het wel erg vaag bleef en dat had van mij zeker wat pittiger mogen zijn. Wat meer het zout van de aarde en zo.
Misschien denk ik ook veel te positief over protestantse scholen. Mijn idee is dat men daar een duidelijke overtuiging en daarvoor staan kan combineren met respect voor anderen. Misschien is dat in de praktijk ook helemaal niet zo.
Maylise
Maylise
Eerlijk gezegd is mijn ervaring niet zo positief. Een zeer goede vriendin van mij heeft een zoon die veel structuur nodig heeft, en het sobere van een protestante school doet hem goed. Hij heeft twee verschillende scholen bezocht en mijn vriendin was destijds vrij ontdaan over het feit dat men enerzijds het onderwijs doordrenkte met geloof, maar anderszijds een loopje nam met de veiligheid van kinderen op school. Er was geen pestprotocol, en weinig aandacht voor het sociale klimaat. Ze werden wel verplicht op te komen draven voor een kerkdienst rond kerst, maar een zoon die thuiskwam met een blauw oog, goh, nee, ze hadden werkelijk geen idee hoe dat nou kon.Dus nee, ik heb er zelf geen hoge pet van op, althans van die twee scholen.
Herken het wel een beetje
Mijn schoonmoeder vindt dat wij onze kinderen ernstig te kort doen door ze niet gelovig op te voeden. Ik vind dat nogal een verwijt. Bij meer onderwerpen kan ze zo lekker laten voelen hoe ze er over denkt, om dan af te sluiten met 'Ja, iedereen doet het op zijn manier hè.' Niets aan het handje dus, maar wel na een nare opmerking gedaan te hebben.
Ik denk eigenlijk, en dan heb ik het puur over mijn schoonmoeder, dat wij onze kinderen beter hebben laten nadenken over het leven, het ontstaan van de wereld, de mensen om ons heen, dan mijn schoonmoeder met haar verkokerde blik had gekund als ze kinderen had gehad. (ze heeft een tijdlang pleegkinderen gehad en om eerlijk te zijn vind ik het sneu dat deze kinderen uitgerekend bij mijn schoonmoeder zijn gekomen. Ze kan dat niet.) Ze is erg kortzichtig. Daarom raakt het mij niet heel erg als ze kritiek heeft op onze manier van opvoeden, maar leuk is het niet natuurlijk.
Wat jouw situatie betreft zou ik maar gewoon de repeteerknop aanzetten 'ik respecteer jullie opvattingen, doe dat ook met de mijne.' Wat kun je er meer van zeggen? De kloof tussen wel geloven en niet geloven is nog wel eens moeilijk overbrugbaar.
Ik heb zelf net als jij op christelijke lagere scholen gezeten en ik kan me niet herinneren dat er naar werd gedaan over het feit dat wij niet naar de kerk gingen. Het waren volgens mij best moderne ruimdenkende scholen waar ik op gezeten heb.
Mijn kinderen hebben ook op een katholieke school gezeten. Als mijn man niet katholiek was geweest had ik denk ik voor de christelijke school gekozen. Het ging tussen die 2. Ik vond in die tijd dat mijn kinderen wel iets van het geloof mee moesten krijgen, omdat dat nu eenmaal in onze maatschappij thuishoort. Maar de school deed zo weinig aan 'christelijke informatie' dat het me haast wat tegenviel. Achteraf vind ik het prima zo. Als een school eigenlijk alleen vanuit een katholieke achtergrond dat signatuur aanhoudt en vanuit die achtergrond kinderen bijbrengt respect te hebben voor elkaar en andere geloven heb ik er totaal geen moeite mee. Als mijn kind verplicht had moeten bidden en dergelijke had ik me daar niet lekker mee gevoeld.
Sja, dat verleden
de basisschool herinner ik me ook als vervelend als het om geloven gaat. Ik was weliswaar niet buitenkerkelijk, maar ging wel naar een andere kerk dan 'iedereen' en ook dat leverde een buitenbeentjesgevoel op en stomme opmerkingen van klasgenoten.
Kwam nog bij dat mijn moeder nu en dan naar de meester ging als er iets werd betoogd wat tegen haar geloofsbeleving in ging. Manman wat voelde ik me dan opgelaten. Niet dat ik erbij zat of dat de meester ooit iets liet merken, maar dat mijn moeder dat dééd!
En inderdaad, dat ben ik nooit vergeten en het heeft invloed op hoe ik er nu tegenaan kijk.
Ik kan er ook slecht tegen
En je mag ook je eigen overtuiging niet verdedigen omdat je dan geen respect toont, terwijl dat omgekeerd niet geldt. Ik vind het ook erg lastig respect te tonen voor denkbeelden die ik volstrekt belachelijk en vaak verwerpelijk vind, dus ik ga liever niet in discussie.
Ik sta heel bewust in het leven en ik ben ook erg met milieu bezig. Mensen denken dan al snel dat je ook in bovennatuurlijke dingen en kwakzalverij gelooft, waarom eigenlijk?
Omdat
In sommige kringen is alles wat maar neigt naar wereldse,of 'zweverige' zaken zowiezo fout. (Ook Dolfje weerwolfje)
En daar heb ik geen waardeoordeel over, maar dat verklaart wel die gedachtengang. Mijn buurvrouw krijgt van mij weleens de Margriet, en verstopt 'm dan snel als de ouderlingen van haar kerk op de koffie komen...