Een dagje 'mee' vasten met vriend

Mag ik als conclusie trekken

wat de 'uitdaging' betreft, dat er van een mug een olifant gemaakt is?

Ik moest er gister overdag wel aan denken. Ik had zomaar een voor mijn doen actieve dag, 's Morgens een stuk lopen en 's middags een paar uur slenteren bij een evenement. Ik had geen water mee in de middag en kreeg een droge mond. Terwijl ik na de wandeling nog water heb gedronken. Geen vocht mogen lijkt mij echt afzien op warme dagen. Ik heb begrepen dat je wel je mond mag spoelen, zolang je het maar niet doorslikt. Informatie komt van moslims.

Tsjor

Als je heel erg vroeg moet eten, als scholier, dan duik je vervolgens toch weer even lekker je bed in? Of zou niemand dat doen? Hoe zouden krantenbezorgende scholieren hun korte nachtjes volhouden?

We hebben nu een periode achter de rug dat men pech had omdat het in de periode met steeds langere dagen/kortere nachten en meer warmte viel, maar het gaat nu weer járen duren dat het gunstiger valt. Volgend jaar valt de Ramadan net voor de kalender-zomer, dus wat temperatuur en de tijd betreft nog wat ongunstig. Vervolgens valt heel veel jaren in de lente/winter/herfst. Ik hoop dat je oud wordt, maar het is de vraag of je de volgende zomer-ramadans nog mee zult maken (dat geldt ook voor mij).

Angela

Even in het kort...

Mijn antwoord was gericht aan TS en aan diegenen die voorstelden om toch maar een glaasje water te drinken als het te warm is.
Als 2 pubers een uitdaging aan gaan dan hebben zij daar onderlinge afspraken over gemaakt. Als het een dagje mee vasten betreft, geef ik aan wat de regels van het vasten zijn, dus geen glaasjes water als je dorst krijgt.

Omdat jij later in het topic met vragen komt over de geld kwestie met betrekking tot de uitdaging en je vraagtekens hierover heb ik je daarop geantwoord. Mij was totaal niet duidelijk wat jou nu eigenlijk dwars zat. Misschien moet je deze hele topic van voor af tot het einde eens doornemen.

De term "Ramadan Challenge" heb ik vorige week voor het eerst gehoord. Voor mijn info heb ik ook moeten googlen. Dus waar jij te lui was heb ik wel die moeite genomen. Neem mij niet kwalijk voor jouw gebreken.

Omdat ik als afvallige Moslima wel enige kennis heb over de Islam heb ik dit hier gedeeld. Daar mag je over vinden wat je wilt, maar "ruimte eisen voor de Ramadan" is wel erg vergezocht. Enkele aanhakers en slecht lezenden hebben dat "afvallige" niet gelezen en hakken graag.

waar bemoei je je mee?

Ik snap niet waar je je mee bemoeit eigenlijk met je gezeur over dat water. Alsof wij niet weten dat moslims tijdens de Ramadan overdag geen water drinken. Laat die tieners dat lekker zelf uitzoeken, in samenspraak met de ouders en wat die verantwoord achten. Daar hebben we jouw belerende gedoe niet voor nodig.

Aha!

Daar is de aap uit de mouw!

Jij denkt dat wij (de 'slecht lezenden') denken dat jij (nog steeds) moslim bent en dat we daarom op je hakken. Omdat je moslim bent, dus.

Stel je niet zo aan, zeg.

Echt niet

Je hebt moslims die hun geloof als a la carte zien, en de regels toepassen die bij hen passen. Prima wat mij betreft, maar de meeste moslims die ik ken zijn een stuk 'strikter', je mond spoelen met water kan dan dus echt niet, tenzij je onwel wordt. Ik ken iemand die zelfs zijn speeksel niet doorslikt.

Kaaskopje

In het noorden van Noorwegen zijn er tijden waarop de zon helemaal niet opkomt. Ik denk, maar zeker weten doe ik dat niet, dat mensen dan ook de tijden van Saudi Arabië aanhouden, anders blijft er geen vastentijd over. Het is gewoon een voorbeeld van een aanpassing aan een andere situatie. Het is een discussie, een proces, wat je volgens mij aan moet gaan als je een andere cultuur in gaat (zeg ik op basis van eigen ervaring). Ik ga niet over de uitkomst daarvan. Maar het voorbeeld van Noorwegen laat wel zien dat er andere oplossingen mogelijk zijn. Of je die aanvaardt of niet is niet aan mij.

Tsjor

Tsjor, dat klopt,

Als je boven de poolcirkel woont houd je nu idd de mekka-tijden aan. ( of zoiets. In ieder geval het moment dat de zo'n opkomt en ondergaat op een afgesproken islamitisch belangrijk punt) Toevallig van de week over gehad met een collega die moslim is. Overigens, als je op de zuidpool woont ( of ergrns anders waar het nu 24 uur per dag donker is) doe je klaarblijkelijk hetzelfde...mekka-tijden aanhouden. Het moet njet te moeilijk of onmogelijk worden, maar met te gemakkelijk kom je dus ook niet weg.

Ingrid ( a-theist, maar altijd geïnteresseerd in van alles))

Tsjor

Eigenlijk zie ik het wel als smoesjes. Dat komt ook door hoe mijn moslimcollegas er tegrnaan kijken. Overigens ben ik de beroertste niet en wil best ergrns rekening mee houden.

Had bijv een sport en spel les waarbij een leerling duizelig werd van de inspanning, dat je dan even gaat zitten lijkt mij logisch. Maar bijvoorbaat niet mee willen doen "want ik doe aan de ramadan" vind ik een smoesje en accepteer ik niet.

Met betrekking tot concentratie : die is bij mijn leerlingen sowieso laag, dat ligt niet aan de ramadan dus ik heb altijd zeer wisselde werkvormen en geef ook ontspanning tijdens de lessen.

Tsjor

Bij de Poolcirkel is het zo extreem, zomers en 's winters, dat zelfs mensen die streng in de leer zijn, er vast begrip voor hebben, dat de tijden aangepast worden. In Nederland is het nog te overzien, hoewel ik de tijdsduur dat je geen vocht tot je mag nemen wel erg lang vind. Ik zou om eerlijk te zijn niet weten waarom er een proces van verandering in Nederland op gang zou moeten komen. Als je erover valt dat sommigen minder geconcentreerd raken, of toch ziek worden naar het einde van de ramadan toe, dan kan ik nog wel wat bedenken.

De manier waarop mensen hun geloof willen praktiseren hoort naar mijn gevoel tot de persoonlijke vrijheden, waar we in Nederland dacht ik achter staan. Als een gemeenschap zélf besluit om een traditie aan te passen aan de omstandigheden is dat prima. Het lijkt me een goed idee om ons daar, wat de Ramadan betreft, als niet-moslim buiten te houden.

Totdat

je zoontje thuis komt en het vriendje heeft gevraagd of hij en dag mee gaat doen aan de Ramadan. Net als MarSy moet ik ook steeds nadenken over de vraag in welke mate ik wel of niet iets accepteer of me aanpas aan mensen die de Ramadan volgen.
Kaaskopje, het is helemaal niet erg om mensen uit te dagen om ergens over na te denken. Daar zit een ander punt onder.
Ik vind (ook binnen mijn eigen godsdienst) absoluut niet, dat mensen die 'strikt in de leer zijn' of die de strengste van de strengste regels volgen, dat die mensen betere gelovigen zijn dan mensen die 'water bij de wijn doen' of 'aan te passen'.
Bovendien vind ik dat 'andere cultuur' of 'godsdienst' geen bordjes zijn om bepaalde zaken tot een no-go-area te verklaren, alleen maar toegankelijk voor ingewijden. Als een vrouw foto's van zichzelf in haar land van herkomst laat zien, dan vraag ik wel waarom ze daar geen hoofddoek draagt en hier wel. Dat is ook omdat ik simpelweg nieuwsgierig ben: hoe komt een bepaalde cultuur tot stand? Hoe wordt dat bepaald? Welke ontwikkelingen spelen een rol? We zullen met elkaar het gesprek moeten aangaan, vragen over en weer moeten stellen, problemen herkennen en benoemen en nieuwe mogelijkheden verkennen. Culturen en godsdiensten zijn gelukkig geen gefossiliseerde verledens (waar de Kameroense theoloog Ela voor waarschuwde) maar levende dragers van waarden en normen en verhalen over zingeving en samenhang, en dus altijd onderhevig aan verandering. Wat een terugkeer naar oude regels (zie de hoofddoek) overigens óók is.

Tsjor

Tsjor

Ik ga op Facebook discussies aan met mensen, of ik stel ze vragen om meer duidelijkheid te krijgen. Dat heeft me al heel wat opgeleverd, helaas niet altijd in positieve zin, maar ook wél in positieve zin. Alles wat helpt om de dingen wat beter te begrijpen is meegenomen.
Mijn nieuwsgierigheid heeft me trouwens ook tot ongeloof gebracht. Ik vind het fijne van Facebook, dat ik met veel meer mensen in contact kom en aan de praat raak, dan irl.

Mijn dochters hebben een vriendin waarvan de ouders waarschijnlijk taoïstisch zijn. Zelfs de vriendin weet het niet zeker, maar als het dat niet is, zijn ze boeddhistisch. Haar ouders hebben het altijd goed gevonden dat ze met de kerst- en paasdagen bij ons kwam eten. Sterker nog, ze zijn er zelf ook steeds meer aan gaan doen. Niet zoals wij, maar het wordt niet genegeerd. Ik moest een keer wachten in hun huiskamer en tot mijn verrassing lag er een tafelkleed met kerstboompjes op tafel. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om dat meisje in onze wereld te trekken, voor zover ze dat zelf al niet deed en doet. Ik heb omgekeerd ook nooit het gevoel gehad dat ik mijn kinderen moest beschermen tegen godsdienst-invloeden van andere ouders. Juist niet. Maak maar mee hoe het bij een ander gaat, dat is leerzaam. Alleen toen we het gevoel hadden dat een vader van een klasgenoot zich in criminele kringen bewoog, hebben we een van de kinderen 'verboden' daar binnen te spelen. Het kan ook te gek met ervaringen op doen. Vader is later helaas ook doodgeschoten, dus zo gek was ons gevoel daarover niet.

Ad Hombre

Ik haal even een zinnetje terug van Ad Hombre: 'Aan de ouders om dat vervolgens in perspectief te zetten.' Als je, zoals jij, Kaaskopje, een lange geschiedenis hebt met geloof, vragen daaromtrent en opbouw aan eigen inzichten en beslissingen, dan kun je vanuit jezelf wel een begin maken van het plaatsen in een bepaald perspectief, namelijk je eigen achtergrond en je eigen inzichten.
In onze geseculariseerde wereld zie ik om me heen, dat veel mensen zich eigenlijk nooit zo druk gemaakt hebben over religie. Geen last van, geen mening over. Geen probleem. Religie is in onze samenleving steeds meer een privé-kwestie geworden die verdwenen is uit het openbare leven. Allemaal geen probleem. Maar het kan tot verlegenheid leiden als je iets uit die context moet gaan duiden, vind ik dat wel of niet goed. Er wordt dan aanspraak gedaan op jouw perspectief: hoe denk jij erover, wat vind jij ervan. Dat kan tot verlegenheid leiden: ik weet het eigenlijk niet wat ik ervan moet vinden. Ik weet niet in welk perspectief ik iets moet duiden.
De meesten van ons zullen niet terug willen vallen op: zo moet dat, dat ben je vanuit je geloof verplicht, of zo is onze cultuur. We zijn blij dat we die fase achter ons gelaten hebben, zeg ik maar even generaliserend. Maar daarmee is de kwestie van het perspectief niet opgelost, alleen maar indringender en persoonlijker geworden; en dus ook lastiger.

Tsjor

Tsjor

Ik merk juist dat héél veel mensen reageren vanuit de traditie dat 'we' christelijk zijn. Of ze dat zelf ook daadwerkelijk zijn, is dan maar zeer de vraag. Daardoor staan veel mensen bij voorbaat niet open voor andere ervaringen, want 'zo zijn wij hier niet'. 'Wij' hebben andere regels. Daarbij zet men zich vaak boven moslims als zouden 'wij' betere mensen zijn, zonder erbij stil te staan dat de gemiddelde moslim ook gewoon een fatsoenlijk vredelievend bestaan wil leiden zonder dubbele agenda.

De verlegenheid

zit er volgens mij (theorie hoor!) juist in dat veel mensen al lang afscheid hebben genomen van alles wat 'christelijk' is en dat geruisloos en zonder problemen konden doen, totdat er weer vragen worden gesteld die te maken hebben met religie en godsdienst. Dan wordt het lastiger, omdat je geen idee hebt waar je moet beginnen met het ontwikkelen van een visie. 'Voor ons is religie iets voor privé, niet voor de openbaarheid' is een mogelijk antwoord, maar ook weer niet houdbaar als andere religies zich wel nadrukkelijker in het publieke domein manifesteren.
Dat religie en cultuur door elkaar gehaald worden is van alle tijden, culturen en religies. Wat ik eerder zie is niet het zogenaamde 'betere mensen denken', maar een clash tussen een cultuur die zich nadrukkelijk en stevig manifesteert met een religieuze achtergrond (dat is verplicht, zo doen wij dat in onze cultuur etc.) tegenover een samenleving die juist doordrengt is geraakt van cultuurrelativisme: zoals wij het doen kan het, maar het kan ook anders en dat accepteren we ook, we vinden het zelfs geweldig, we eten alles uit alle landen, vinden alle muziek mooi etc. etc. en zelfs cultuurpessimistischer: onze cultuur is toch maar van zogenaamd 'betere mensen', slavenhouders, racisten etc. en daarom moeten we ons schamen en onze mond houden.
Misschien is het wel het duidelijkste te maken rondom voedsel. Als dadelijk het suikerfeest is vinden mensen het bijzonder prettig als ik bij hen kom eten. Ik eet alles, Turks, Marokkaans, Syrisch, Irakees, Eritrees, allemaal klassiek klaargemaakt volgen hun cultuur. Maar wat zou ik klaarmaken als ik mensen wil uitnodigen? Aardappelen, verse worst en rode kool uit een potje? Of een snelle spaghetti? Dan is er verlegenheid, het besef dat onze keuken geen hoogstandjes kent. Maar als je iets verder nadenkt ook het besef, dat vrouwen in onze cultuur (zo noem ik het toch maar) niet een hele dag tijd besteden aan het klaarmaken van een overheerlijke couscous.

Dat bedoel ik met verlegenheid rondom het plaatsen in een perspectief.

Tsjor

'vooruitgang'

Wat ik ook ingewikkeld vind - en dat sluit aan bij het gevoel dat Tsjor beschrijft, hoe moet je iets duiden -- is dat een ongelovig kind in onze moderne maatschappij religie als iets ouderwets en overbodigs ziet/kan zien en dat het een vooruitgang is dat mensen niet alles willen verklaren m.b.v. God , maar dat als iets niet duidelijk is dat dat gewoon gezegd kan worden en dat het 'onderzocht' kan worden. En dat je je ziel en zaligheid niet laat afhangen van 'de kerk' of 'wat de bijbel zegt' maar dat je zelf formuleert en nadenkt over ingewikkelde zaken. Hoe je met elkaar omgaat, welke 'geboden' of 'leefregels' je aanhangt.

Ik ben ongelovig, mijn vriend ook, en ik kom zelfs uit een ex-gelovig nest, met ouders die bewust uit de kerk zijn gestapt. Dus ik heb geen bijbelkennis of iets dergelijks door te geven, slechts uitleg over geschiedenis en godsdienst en de rol die het kan spelen voor mensen. Maar ik ben wel heel blij dat het christelijke geloof niet zo'n dwingende werking heeft in onze gemiddelde cultuur/
maatschappelijke verhoudingen en dat het doodnormaal is om niet gelovig te zijn. Dat is wat ik ingewikkeld vind aan het duiden van de islam en het geweld dat 'uit naam van de islam' wordt gepleegd. Ik ben de eerste hier om uit te leggen dat gelovig zijn en geweldadig zijn niets met elkaar te maken hebben, maar ik vind het wel ingewikkeld om te bepalen hoeveel tijd/woorden ik eraan zou moeten besteden. Wat voor indruk krijgen mijn kinderen? School is hier enigszins een hulpmiddel bij, een stadsschool met een fiks gemengde populatie en vakken als levensbeschouwing en maatschapplijleer. Maar ik ben gewoon kritisch omdat ik vind dat er in naam van godsdienst veel zaken plaats hebben gevonden en plaatsvinden die ik echt afkeur. Ik vind godsdienst inderdaad iets voor het privé domein .omdat ik niet wil dat maatschappelijke/politieke beslissingen openlijk op religieueze gronden genomen moeten worden. En ik wil zeker niet bepaalde verworvenheden teruggedraaid zien of bepaalde discriminatievormen accepteren vanuit een gelovige achtergrond.
gr Angela

Angela67

En ondertussen zijn gelovige mensen en theologen ook verder gekomen in hun denken en geloven en ook zij willen niet terug naar een God die alles verklaart en voorschrijft. De verlegenheid is er op alle mogelijke terreinen.

Tsjor

Us and them

Die religie is een samenbinder. En wordt een soort ideologie voor mensen die zich tegen de technische, wetenschappelijke en economische superioriteit van het westen verzetten.

Daar loopt het al mis, want zodra ik het over die superioriteit heb, valt iedereen hier over me heen. En *dat* is nou echt die verlegenheid. Wel willen zien dat een heerlijke couscous waardevol is, maar niet dat dat eigenlijk maar een vreselijk klein detail is. Dat in al het andere wat er toe doet het westen (+japan en china begint ook te komen) ze volledig de baas is. Dat Palestijnen liefst producten uit Israel kopen omdat die goed zijn en als ze ziek worden het liefst naar een Israelisch ziekenhuis gaan. Als je niet eens realistisch naar jezelf kunt kijken hoe kun je dan begrijpen wat die moslims drijft?

Ze komen uit een cultuur, een religie en een familie die ze al eeuwen achterlijk houden. Er komt nagenoeg niets uit moslimlanden wat andere mensen willen kopen. Alleen de olie die er toevallig in de grond zit.

Tegen de achtergrond van die enorme achterstand leren ze van hun ouders en geestelijken dat wij de duivel zijn en zij als gelovigen de uitverkorenen en dat ze zich vooral niet met ons moeten mengen of laten bekeren. En dan verhuizen ze naar dat perfide westen waar de imam het altijd over heeft.

Die mix kan alleen maar tot een enorme boosheid en frustratie leiden. De enige uitweg voor de jongeren hier is meedoen in de maatschappij, maar dat wordt steeds lastiger omdat die maatschappij ze steeeds minder accepteert. En omdat hun familie en geestelijken ze tegenhouden. Die hoofddoekjes hebben een belangrijk doel: Integratie van die meiden in de westerse samenleving blokkeren. Want als dat gebeurt valt de groep uit elkaar en verzwakt het geloof en daar verzetten de geestelijken en de familie zich tegen want dan verliezen ze naar hun (primitieve) idee hun kinderen.

Dat speelt natuurlijk ook bij onze gereformeerden en andere fanatieke groepen, maar bij onze moslimimmigranten is dat nog veel sterker en veel algemener. Zij zijn de goddeloze vijand en jij hoort bij ons. Dat sommige van hun kinderen vervolgens aanslagen gaan plegen was waarschijnlijk niet eens de bedoeling, maar ja, wat voor conclusie trek je uit zo'n opvoeding?

Ik geloof best dat de meeste moslims vreedzaam met ons willen samenleven, maar ik ben er ook van overtuigd dat ze hun groep wanhopig bij elkaar proberen te houden. Kijk maar naar Aboutaleb, beter geintegreerde Marokkanen zijn er bijna niet, maar zelfs hij wil niet dat zijn dochters met een westerling trouwen. Nou, daar had *mijn* oosterse schoonvader helemaal niets op tegen.

Die wanhopige groepsdrang, die is explosief. Daarom leggen die posters in Rotterdam de vinger zo mooi op de zere plek. Dat ligt een essentieel en levensgevaarlijk verschil tussen hun cultuur en de onze. Hoe meer moslims er binnenkomen hoe harder die groepsdruk wordt.

Correctie

Weet je wat, laten we van dat 'superieur', 'succesvoller' maken, misschien is het dan beter te verteren voor de kinderen en kleinkinderen van de zestiger jaren.

@ Tsjor

"En ondertussen zijn gelovige mensen en theologen ook verder gekomen in hun denken en geloven en ook zij WILLEN niet terug naar een God die alles verklaart en voorschrijft. De verlegenheid is er op alle mogelijke terreinen."

Willen of kunnen?

In een ontwikkelde Westerse wereld wint de wetenschap al lang terrein van religie. Religie komt uit een tijd waarin men zocht naar een verklaring van het ontstaan van de wereld/mens. De Adam en Eva theorie en evolutie theorie zijn elkaars tegenpolen. De ene sluit het andere onherroepelijk uit.

Ik zie het (deels) toch anders

Ik zie geen ongemak in dat Nederland minder gelovig is geworden. Nederland voelt zich nog ontzettend christelijk. Joods-Christelijk zelfs. Dat vind ik ook zoiets raar hypocriets. Een gevoel wat niet in verhouding staat tot de statistieken. Als we geen moslims in Nederland hadden gehad, zou de uiting van dat gevoel naar mijn idee dan ook een stuk matter geweest zijn. Maar door de aanwezigheid van moslims, het feit dat onze maatschappij zich ook een beetje aanpast aan die aanwezigheid, zorgt ervoor dat zelfs de meest ongelovige Thomas zich achter de christelijke cultuur verschanst als zou hij dagelijks de bijbel lezen. Een cultuur die inmiddels voor de meesten niet meer omhelst dan volle winkelwagentjes, pakjesavond, nationale feestdagen en volle kerken met kerst omdat dat toch wel mooi is, zo een keer in het jaar. Daar past geen Suikerfeest naast uit angst dat we binnenkort allemaal met hoofddoek en Koran onder de arm rond moeten lopen.

Ik ben het deels met Ad Hombre eens. Het christelijke Westen wordt in veel gevallen niet bepaald vriendelijk afgeschilderd in islamitische landen. Maar ja... aan de andere kant, wat hebben 'wij' allemaal wel niet gedaan vanuit de kerk? Mensen levend op de brandstapel gegooid omdat ze heidens waren. Belangrijke mannen ertoe gebracht om toch maar katholiek te worden, omdat ze anders nergens aan de bak kwamen ondanks hun hoge afkomst. Of juist andersom. Kerken verbieden, waardoor men 'ondergronds' moest. We zijn met de bijbel en een heleboel Westerse ziektes en gewoontes naar landen afgereisd om daar ons geloof te verspreiden. Hoeveel mensen daar niet aan zijn bezweken en door vermoord. Zelfs toen ik 20 was, is een vriend protestants geworden voor zijn aanstaande, omdat er op het katholieke geloof werd neergekeken als 'niet het ware geloof'. Voor mij voelt wat er gebeurt een beetje als 'koekje van eigen deeg'. Vervelend (understatement) om mee te maken, absoluut! Ik praat het dan ook niet goed wat er allemaal gebeurt uit naam van de Islam. Ik vind het dan ook zéér positief dat imams in Engeland nu zo duidelijk stelling hebben genomen inzake de dode terroristen.

Ik zie onder moslims ook mensen die bereid zijn om er iets van te maken en gewoon mee willen draaien in onze maatschappij. Die voelen zich net zo geraakt door aanslagen als 'wij', maar worden er toch mede aansprakelijk voor gesteld. Integratie moet ook mogelijk gemaakt worden door het land waarin geïntegreerd moet worden. Veel voelen zich geblokkeerd door óns. Alleen al vanwege hun naam. Oh... ben jij er zo eentje... Het hoofddoekje blokkeert de integratie niet, het gebrek aan acceptatie richt wat dat betreft en naar mijn mening meer schade aan. Ik ken intelligente vrouwen mét hoofddoekje die zich net zo Nederlands voelen als vrouwen zonder hoofddoekje. Alleen dragen ze dat hoofddoekje en zijn ze niet christelijk. Het is bijna jammer dat het hoofddoekje uit de Nederlandse cultuur is verdwenen. Het is nog maar zo'n 40-50 jaar geleden dat een hoofddoek normaal was in Nederland. In sommige gevallen werd dat hoofddoekje in de kerk gedragen, maar in veel gevallen alleen maar bij de bakker en slager, het liefst met de krulspelden er nog onder. Eigenlijk is dat hetzelfde als 'ons' christelijke gevoel in de huidige tijd. Goed voor de buitenkant, thuis is het een ander verhaal.

Ik snap er ook nooit iets van als wetenschappers zeggen dat geloof en wetenschap best samen kunnen gaan. Naar mijn idee sluit het een het ander inderdaad uit.

Ad Hombre

Aboutaleb bedoelde vooral dat hij liever had dat zijn kinderen met een moslim zouden trouwen. Dat is toch niet zo vreemd? De gemiddelde gereformeerde zal ook liever hebben dat zijn kind met een geloofsgenoot thuiskomt. Andersom zal de gemiddelde liberale atheist ook niet zitten te wachten op een streng religieuze schoonzoon/schoondochter. Je hoopt toch altijd dat je kinderenen min of meer jou eigen levensstijl over willen nemen.
Zeker als je wat strenger in de leer bent is het natuurlijk ook lastiger een levenspartner te hebben die in iets anders gelooft (of nergens in).

Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je vervolgens je kind uitstoot of erger.
Je kan ergens een voorkeur voor hebben zonder gelijk daar een nucleaire optie tegenover te stellen.

Dat Palestijnen liever naar een israelisch hospitaal gaan is een bijzonder slecht voorbeeld want dat heeft weinig met religie te maken maar alles met de gebrekkige infrastructuur en bevoorrading in Palestina. In andere landen met Moslim meerderheden heb je prima ziekenhuizen (maar zoals in de meeste landen die minder goed economisch ontwikkeld zijn is er een groot verschil tussen prive ziekenhuizen en publieke ziekenhuizen). Maar dat alles heeft niet zo veel met religie te maken en dat is een hele andere discussie.

Jaina

"Dat Palestijnen liever naar een israelisch hospitaal gaan is een bijzonder slecht voorbeeld want dat heeft weinig met religie te maken maar alles met de gebrekkige infrastructuur en bevoorrading in Palestina."

In omliggende Arabische landen is het ook niet veel beter vrees ik. Het complexe is dat cultuur en religie sterk met elkaar verweven zijn. Ik ben zelf totaal niet christelijk, maar toch ben ik ontegenzeggelijk gevormd door een christelijke cultuur. Je kunt het dus niet scheiden. De religie past zich aan aan de cultuur en de cultuur aan de religie. Discussies of vrouwenbesnijdenis door de religie of de cultuur komt zijn dus niet zo heel zinvol. De meeste islamitische culturen zijn niet in staat een behoorlijke gezondheidszorg op te zetten en dat is vast geen toeval.

Aan de andere kant vormt zo'n religie een soort communicatiekanaal tussen culturen. De Indonesische en Arabische culturen zijn flink verschillend, maar door via de Islam worden Indonesie en Maleisie evengoed met het jihadisme besmet. Wie weet gaan ze daar ook nog eens aan besnijdingen doen.

Ad Hombre

Ik zal niet beweren dat ik elk ziekenhuis ken in elk Arabisch land (gelukkig maar). Echter je hebt er uitstekende ziekenhuizen van zeer goede kwaliteit waar ik zonder enig probleem heen zou gaan. De ziekenhuizen die ik heb meegemaakt in Libanon, Kuwait en Syrië (voor de oorlog) waren echt prima.
Al is toegankelijkheid een probleem.
Maar dat speelt in alle economisch minder ontwikkelde landen.
Palestina is gewoon een heel ongelukkig voorbeeld omdat de infrastructuur daar inderdaad door de omstandigheden niet goed is. Maar ook dat staat los van de cultuur en religie. Dat heeft alleen te maken met de geopolitieke situatie.

FGM komt lang niet in elk land met een moslim meerderheid voor In grote delen van de moslimwereld is het helemaal geen gewoonte. In andere delen wel.

En nee, je kan religie en cultuur nooit geheel scheiden. Ze worden door elkaar beïnvloed. Dat zie je ook met FGM. Juist omdat het erg sterk gebonden is aan bepaalde streken. In die streken is het duidelijk een cultureel iets wat verbonden is geraakt met religie.

Maar gebrekkig bevoorraadde en uitgeruste ziekenhuizen in Palestina heeft met dit alles weinig tot niets te maken.