Bijbel [als Gods Woord?]

Anoniempje

Ik denk dat niemand zal ontkennen dat de Paus een mens van vlees en bloed is. De Paus is inderdaad gewoon eens mens en een zondaar.

Wat betreft de aanspreektitel van heilige vader: ik weet niet hoe het citaat uit Mattheus uitgelegd moet worden. De aanspreek titel vader is wijdverbreid. Vele mensen noemen immers hun eigen vader "vader". Daarnaast wordt die aanspreek titel niet alleen bij de katholieken gebruikt maar ik heb ook wel eens een Orthodox iemand die titel horen gebruiken voor een geestelijke. Binnen de Katholieke kerk wordt vader niet alleen voor de paus gebruikt sowieso.

Behalve dat niemand de Paus superman kwaliteiten toedicht is het wel zo dat voor veel rooms-katholieken de Paus inderdaad de opvolger is van Petrus die door Jezus zelf werd aangewezen volgens de katholieken als de stichter van zijn kerk. Daarom geloven katholieken dat de heilige geest die ook de apostelen als Paulus en Petrus regelmatig bijstond tijdens hun apostolaat en hun inspireerde tot het doen van bepaalde uitspraken nu de Paus bijstaat en inspireert. Daarnaast is de autoriteit die van Jezus naar Petrus is gegaan nu ook bij de Paus.

Dat sluit allemaal overigens niet uit dat er Pausen zijn geweest die enorm misbruik hebben gemaakt van hun macht en hele rare dingen hebben gedaan of dat er binnen de kerk geen zondige of afschuwelijke dingen plaats hebben gevonden. De kerk is een kerk van zondaars namelijk en een katholiek geestelijk is even zondig als de rest van de mensheid. Een katholiek geestelijke is niet beter of slechter dan de rest van de mensheid.

Het is belangrijk voorzichtig te zijn met het onderscheid tussen God en zijn grondpersoneel. Dat het laatste rare dingen kan doen heeft niks te maken met het eerste.

Maylise

Nog iets over heiligen

Van rkkerk.nl :
"Heiligen zijn mensen die door hun geloof een bijzondere plaats bij God innemen. Zij hebben dit in stilte bereikt, of juist door een bijzondere openbare getuigenis van hun geloof. In dit laatste geval is vaak sprake van verering van de betreffende heilige.
(...)
Heiliging en rechtvaardiging
De mens, zo leert Christus in de geest van de Tora, moet zichzelf heiligen. Wat wij 'heiliging' noemen, heet in het Oude Testament 'rechtvaardiging'. Het gaat in beide gevallen om een radicale ommekeer in het bestaan. De rechtvaardige mens - iemand zoals Noach - is een heilige mens, een mens die denkt en handelt in de geest van God. "

Het heiligen en het heilig zijn, zijn lastige begrippen. In de eerste plaats moet de mens zichzelf dus heiligen, met de hulp en genade van Christus. Daarnaast kan de paus dus, na onderzoek en een procedure, mensen aanwijzen waarbij die heiliging zeker het geval is. De paus heiligt hen niet, hij verklaart (als in: geeft de publieke erkenning) dat ze in Christus geheiligd zijn.

Zoals ik al zei: het is enige nuance en het vergt ook een genuanceerde blik om het zo te kunnen zien.
Aangezien ik niet geloof dat de paus Christus' plaatsvervanger op aarde is, en de paus m.i. een feilbaar mens is, ben ik zelf niet zo heel erg onder de indruk van die heiligverklaring. Overigens is het ook maar extreem zelden dat de paus ex cathedra spreekt, dus een beroep doet op zijn veronderstelde onfeilbaarheid, maar dat is een andere discussie.

Niet alleen voor jou bedoeld

Anoniempje,
je had al eerder gezegd dat je mijn bijdrage niet op prijs stelt. Maar je bent niet de enige die in deze draad leest en schrijft.
Ik had dan ook al eerder gezegd dat er misschien anderen zijn die het interessant vinden.
Voor hen schrijf ik. Ik neem zonder meer van je aan dat je mijn schrijfsels overslaat, je mag je best de moeite besparen dat telkens opnieuw op te schrijven.

Boeiende vraag,carmen

2000 jaar geleden is Jezus geboren, maar daarvoor zou volgens de Bijbeltelling de aardse bewoning ongeveer 4000 jaar (Oude Testament) zijn. Dus totaal 6000 jaar.
Dar er resten zijn gevonden, waarvan men denkt dat het (veel) ouder is dan die 6000 jaar weet iedereen.Dat is moeilijk te verklaren, zeker als je de Bijbel letterlijk neemt.Boeiende vraag...t houdt mij ook af en toe goed bezig, op n leuke manier ;-)
(mijn man is overtuigd van darwin/evolutietheorie, ik heb 2 kinderen van 12-14 jaar, die ook van alles willen weten/bewijzen/begrijpen)

Er zijn verschillende opvattingen over, om het te verklaren, maar niemand zal er een pasklaar antwoord op kunnen geven.
... Of je de jaartelling dus niet zo letterlijk moet nemen is een opvatting. Maar ook dat er in de geslachtsregisters in e Bijbel namen zijn weggelaten, dus geslachten zijn over geslagen, en de aarde dus veel ouder is, is ook n opvatting. Of dat de aarde er toen zo anders aan toe was, dat men niet nauwkeurig kan terug rekenen, want men gaat van de huidige aarde uit.
Had 1 dag misschien meer uren dan nu,1000 jaar is als 1 sec. en 1 sec is voor Hem als 1000 jaar?

Natuurlijk bestaat het idee dat het makkelijk geweest was als God had gezorgd dat het heel duidelijk in de Bijbel zou komen, maar ja, dan was het Boek vast niet al zo lang zo interressant?!En zouden we Hem dan sneller geloven? Zelfs mensen die Zijn stem hoorden, of Jezus hebben ontmoet, vonden het moeilijk Hem te geloven, zouden wij dan zo anders zijn?
Daarbij wil God dat we Hem geloven, Hij heeft geen robot van ons gemaakt, maar ons wel de behoefte gegeven om te geloven. Daarom zijn we denk ik 'allemaal' zo zoekende.

Ikzelf heb niet 1 verklaring, ik onderzoek het wel (soms), ik wil het wel begrijpen, maar het hoeft niet,
Wij zijn mensen, wie denken wij dat we zijn dat we Hem kunnen begrijpen?! Waarom is iets pas waar als wij het kunnen begrijpen?
Wie weet kan ik het ooit aan Hem vragen? Maar ws. heb ik dan (ook) niet de behoefte om het precies te weten, want dan ben ik bij Hem!(wat wil ik nog meer?)

Er zijn toch veel meer gelovigen hier op OO, wie kan er wat meer over zeggen??
Andersom zijn er ook bewijzen, dat het waar is wat er in de Bijbel staat (laag in de aarde wijst erop dat er ooit een zondloed is geweest; als simpel voorbeeld.) Hoe verklaren ongelovigen dat? Er is daar zoveel literatuur over, die is voor gelovigen en ongelovigen allebei heel interressant (zoals hier thuis, worden die boeken door mijn man en mij allebei gelezen...)

Och och dit hele draadje gemist!

Ik zie dit draadje nu pas?? Ik wil wel meedoen.
Ik heb net als Rugby totaal niet de drang om alles te willen bewijzen. Ik heb op veel vragen geen antwoord, zoals op die hoe-oud-is-de-aarde-vragen, maar dat hoef ik ook niet per se. Omdat ik het gelóóf. Het is zo lastig uitleggen. Vaak zeggen mensen dat geloven hetzelfde is als "alles domweg voor zoete koek aannemen" of "niet meer zelf nadenken" enz. Dat is het niet. Ik heb ook wel eens gedacht: had het nou niet duidelijker in de bijbel kunnen staan, hoe je dingen moet opvatten of zo? Maar nee, nu heb ik dat niet meer nodig. Ik stel mezelf wel vragen, denk er wel over na, maar het blijft een geloof en er zullen altijd onverklaarbare dingen blijven. Dat maakt het voor mij ook heel bijzonder. Als ik alles verklaren kon, was het "slechts" een feit, nu is het veel meer. Het is een gelóóf. Inderdaad, waarom moet je het kunnen begrijpen om het waar te laten zijn?
En tja, die evolutie en zo, laatst werd er weer een vondst gedaan die alle theorieën volledig op de kop zetten. Ook die theorie is een theorie. Die ergens vanuit gaat, tot er iets gevonden wordt en het tegendeel daardoor bewezen lijkt en de theorie weer omgegooid wordt. Dat is dus ook allemaal een beetje flexibel. Nu zijn de feiten zus, maar als er overmorgen iets anders gevonden wordt zijn de feiten toch zó. Tja.

En anoniempje

Waarom ben je eigenlijk zo kwaad?
Iemand zei me ooit: als iemand kwaad wordt over het geloof, dan raakt het hem nog, dan doet het nog iets met hem.
Had je het geloof wel eerst (mee opgevoed of zo)? En wat doet het geloof (nog) met jou?

Even terug naar de bijbel

Leuk, zo'n pittige discussie hier! Volgens mij moet je je goed afvragen vanuit welke hoek je de bijbel wilt lezen en verklaren.
M.i. heeft het niet zo veel zin om de bijbel vanuit historisch of natuurwetenschappelijk oogpunt te willen verklaren. Zuiver historisch heeft de bijbel niet veel waarde, verhalen die in de bijbel staan komen niet voor in andere oude geschriften en omgekeerd. Het kan een hulp zijn om de tijd waarin het geschreven is en de tijd waarin het zich afspeelt meer te begrijpen, maar je moet er geen bewijzen aan ontlenen. Daarbij moet je je realiseren dat de boeken niet zijn geschreven op het moment zelf, dat is vaak tientallen tot honderden jaren later.
Andersom kun je ook niet bewijzen dat verhalen die er in staan niet zijn gebeurd omdat ze nergens anders te lezen zijn. Alle literatuur die geschreven is in die tijd is geschreven met een doel. Soms om een situatie te beschrijven en/of te verklaren, soms om de aandacht te vestigen op een bepaald persoon, maar nooit als secce feitenbeschrijving. Er is veel geschreven maar ook veel weggelaten. Ook daaruit kun je dus geen harde feiten aflezen.
Daarom heeft het wat mij betreft geen zin om vanuit de wetenschap naar de bijbel te kijken. Geloof is nu eenmaal geen wetenschap. Wat heeft het voor zin om te weten of de aarde echt in 7 dagen is geschapen/gescheiden? Overigens is al meer dan honderd jaar bekend dat met het hebreeuwse bara ook scheiden kan worden bedoeld. Het is geen nieuw inzicht. Ik vind de vertaling van scheppen niet heel vreemd, immers, je schept toch ook orde in de chaos? Daarmee bedoel je ook niet dat je alles zelf maakt.
Je moet je, om terug te keren naar mijn punt, m.i. afvragen wat de theologische betekenis is van een bijbeltekst. Waarom is het opgeschreven? Wat is de essentie? Waarom noemt de schrijver 7 dagen? Waarom brengt de schrijver een soort liturgisch ritme aan in de volgorde van scheppen? Wat wil de schrijver met de rustdag? (Ik denk namelijk dat dat de essentie is van het eerste scheppingsverhaal, er zijn er namelijk twee in Genesis) En zo zijn er nog veel meer vragen.
En dat bekijk ik natuurlijk met mijn 21ste vrouwenogen, dat kan voor iedereen anders zijn. Ik heb ook mijn twijfels bij heel wat teksten, in het oude testament en bij Paulus, maar dat is voor mij geen reden om de hele bijbel af te schuiven als sprookjesboek.
Ben benieuwd hoe het verder loopt... O ja, ik ben protestants, ik heb geen last van hierarchieen omtrent Paus en heiligen, dat lijkt me ook wel een lastig punt.

De essentie

Dankjewel voor je bijdrage Janna!

Zo lees ik de bijbel ook. Wat is de essentie, wat voor bedoeling zit er in het verhaal. Wat kan het nú voor me betekenen, als inspiratie, bemoediging, terechtwijzing of wat dan ook.

Als je wonderbaarlijke zaken puur leest als onverklaarbare historische gebeurtenissen, heb je er hier en nu niet zo veel aan, behalve de constatering ; 'tjonge, dat was wel héél speciaal, had ik dat maar zelf meegemaakt'. Dan wordt de bijbel een boek van vroeger, terwijl wat er verteld wordt juist nu levend kan zijn. En daarmee brengt de bijbel God dichtbij in de dagelijkse werkelijkheid.

De bijbel wordt er niet makkelijk van. Dat zeker niet. De bijbel blijft benadrukken dat God van een heel andere orde is dan wij, tijdgebonden mensen.

Rugby

Ik zeg het volgende met een glimlach hoor! Ik zou denk ik heel erg gefrustreerd raken als jouw man zijnde. En misschien geldt dat voor jou ook wel. Gelukkig zitten man en ik wat dit betreft op een lijn.

Waarom zo boos anoniempje?

Ik geloof ook niet in een god en moest hij bestaan in de vorm waarin hij in de bjbel wordt aangeprezen zou ik er ook niets mee te maken willen hebben. Maar dat is onze opvatting. Je hoeft het daarom anderen toch niet kwalijk te nemen dat zij het daarmee niet eens zijn? Je verwijt anderen dat zij niet met jou willen discussieëren, maar dat willen ze net wel. alleen niet op die toon. En daar kan ik ze alleen gelijk in geven. en nee, mijn naam is niet echt Magraat. Maar die nick geeft wel iets prijs over wat voor iemand ik ben, wat je van anoniempje niet kunt zeggen.

Echte liefde :-)

kaaskopje,

geen frustratie hoor,gelukkig niet!!
Het is vaak juist heel boeiend en leerzaam,voor ons,maar ook voor onze kids, die zien dat je best samen kunt leven, vrienden zijn, zelfs getrouwd kan zijn, ook al denk je over sommige belangrijke dingen heel anders.
T is een voorbeeld van respect, humor en elkaar vrijlaten/waarderen, en tegelijk ook willen weten hoe de ander denkt, open staan voor elkaar.
We zullen geen discussie uit de weg gaan, maar laten zien dat je een eigen mening mag hebben.

Heel soms wel ben ik verdrietig omdat het idd. makkelijker/fijner zou zijn als we samen naar de kerk konden.Gelukkig gaat hij regelmatig mee, denkt na over de alpha cursus, om er meer van te weten wat mij (+kids) bezig houd.
Maar hij wist waar hij aan begon: ik ben altijd gelovig geweest en pas sinds 5 jaar ga ik weer naar de kerk en leef echt naar mijn geloof. Mijn man zegt dat ik er een mooier mens van geworden ben!
Ennn...we zijn al 30 jaar samen dus het valt gelukkig errug mee met onze frustratie ;-)
Dus dat zal wel echte liefde zijn ;-)

Rugby-zondvloed

Ik denk niet dat wij Darwinaanhangers problemen hebben met sporen van een zondvloed. Er zijn er vast wel meerdere geweest in de loop der tijden. Alleen niet gelijk de hele bol rond en het valt zwaar te betwijfelen dat er toenertijd iemand met een bootje vol dieren ronddobberde. :-)

Geloven

Ik merk dat ik me langzaam maar zeker wat begin te ergeren (ergeren is eigenlijk te zwaar) aan het feit dat gelovigen de zaak afdoen met 'maar dat is dan ook geloven'. Ik geloof dat ik een lief kind heb die nooit iemand kwaad doet. "ja maar mevrouw ze heeft net nog iemand in elkaar geschopt!" "ik geloof niet dat mijn kind dat doet!" Het vergelijk slaat nergens op, maar om aan te geven dat geloof in iets niet realistisch hoeft te zijn.

Ik zet bij een heleboel mijn vraagtekens. Als in de bijbel staat dat God tot iemand gesproken heeft... Is iemand daarbij geweest? Zet iemand maar lang genoeg in de woestijn en hij gaat vanzelf een keer hallucineren. Als mensen zeggen dat 'de grote geest' tegen ze gesproken heeft, maar ja wel na het roken van iets geestverruimends, moeten we daar dan waarde aan hechten?
Bij de evolutietheorie ben je inderdaad afhankelijk van wat er voor feiten ontdekt worden. Soms kan de ene ontdekking de andere in de war schoppen, maar ik ben echt super... súperverbaasd als gelovigen weigeren aan te nemen dat de aarde ouder is dan 6000 jaar omdat dat nu eenmaal niet zo in de bijbel is berekend.
Een collega van mij had afgelopen week 2 situaties waarover ze gedroomd had die waar bleken te zijn. Is dat toeval? Heeft God in haar droom tot haar gesproken?
Dat er bewijzen zijn voor de zondvloed vind ik niet zo raar. De bijbel is een geschiedenisboek. Natuurverschijnselen passen daar ook in. Dus dat de Ark van Noach waar is vind ik alleen maar mooi.

Naam anoniem:prima

Ook in deze kwestie mag van mij iemand zich anoniem noemen. Je kent de ware reden ook niet, waarom iemand zich zo noemt...?Ik ga ervanuit dat er een goede reden voor is.
Het gaat mij om het (goeie)gesprek, de naam doet er niet toe,voor mij.
Ik wil daar verder ook niet over oordelen...mijn naam is (hahhha,gelukkig) ook niet echt Rugby (wel mn bijnaam, ook in t gewone leven zo geweest).Ik vind de naam keuze allemaal prima, ik laat een ieder daar graag vrij in.

Net als margraat

neem ik overigens ook niet aan dat de Ark zo poëtisch volgeladen is als in de bijbel staat. Dat zouden die beesten wel gewild hebben, maar hoe stamp je een giraf in zo'n klein bootje?

Klein bootje?

ik wil oppassen dat het nu niet een welles/nietes verhaal gaat worden, we komen er toch niet uit, we laten ons toch niet overtuigen door een ander.

Maar t is geen klein bootje geweest, als je die maten ziet staan, dan is het echt n joekel geweest.Die ark, van meneer huibers,uit langedijk, die hij gemaakt heeft, op schaal, ken je die? Die lag lang in schagen, maar vaart nu door nederalnd...en in het echt was de ark nog vele malen groter (gaat men.huibers nu aan werken, om ook die te maken)

Ik begrijp dat het je kan ergeren, maar toch denk ik dat het verschil toch zit in het geloven van iets: menselijkerwijs zou de giraf mss. niet passen, (als de giraf altijd zo lang is geweest als nu?)mar ik geloof dat als het daar staat dat het zo is gegaan. Als God iets wil, dan kan het.
Maar ik zal daar nooit een bewijs voor hebben, terwijl ongelovigen natuurlijk wel veel bewijzen hebben voor het tegendeel.
Maar dat is dus idd. het geloven en het vertrouwen.Daar heb je gelijk in. Miischien idd op niets af.
Maar ik ben nu blij dat ik het wel geloof, als later blijkt dat er niets van waar is, heb ik nix verloren.Als ongelovigen ongelijk blijken te hebben, hebben die veel meer verloren.

Rugby

Dat jij niks verloren hebt als je onterecht ergens in geloofd hebt vind ik de vraag. Dat jij stelt dat ongelovigen wel meer verloren hebben als het tegendeel waar blijkt vind ik dus zo'n typische bangmaker waar de pastoors en dominees in vroegere tijden de banken mee vol kregen. Je kan er maar beter wel zitten want anders...
Als ik uitga van iemand als Geerke (sorry Geerke maar jou ken ik een beetje:-)) dan denk ik dat er inderdaad niet veel is wat verloren is gegaan voor haar als het geloof in God toch een fabeltje blijkt te zijn. Het geloof is onderdeel van haar leven, maar ze geniet wel van haar leven. Er zijn ook gelovigen die niet van het leven mogen genieten van zichzelf of hun geloofsgemeenschap omdat ze denken God daarmee niet te dienen en hun beloning wel krijgen als ze overleden zijn. Dat is zo'n verkwisting van het leven wat je (als je daarin gelooft) van God gekregen hebt! Als God ons gemaakt heeft dan ook met alle mogelijkheden die we hebben en daar is plezier maken, enz. onderdeel van.

Verloren? wat dan?

Ik vind mijn leven niet minder zinvol of minder waardevol omdat ik het zonder een god leef. En ik ga zeker niet kerks leven uit angst voor eventuele gevolgen na mijn dood. Puh, waarom zou ik? Als die hypothetische god me dat kwalijk neemt dan is hij geen knip voor zijn neus waard. En dan hoef ik hem niet. Als hij moest bestaan en zo wijs en goed en alles is dan hoeft het voor hem allemaal niet. Toch? Waarom zou zo'n god behoefte hebben aan mijn geloof? Is hij zo onzeker? Nee, dat vind ik echt geen argumentatie.

Van het leven genieten

Afgaande op hoeveel ik van het leven geniet, moet ik wel minstens een halve heiden zijn . Kortom, ik ben nogal soepel en ontzeg me weinig pleziertjes.

Ik sta nogal dubbel tegenover dat "niet van het leven mogen genieten". Want ik vraag me af of je dat niet te simpel ziet, Kaaskopje.
In ken van nabij nog wat orthodox christelijke gezinnen die in hun dagelijks leven andere keuzen maken dan ik zou doen, maar die zien dat bepaald niet als een " ontzegging". Om een heel simpel voorbeeld te noemen: geen tv. Dat klinkt op het eerste gezicht heel vreselijk. Zelf vind ik dat ook nogal rigide. Aan de andere kant: zij besteden heel veel tijd aan spelletjes doen met elkaar, samen muziek maken, etc. En als ik een gezin met z´n allen voor GTST vergelijk met een gezin dat met z´n allen een spelletje doet, vraag ik me wel eens af: wie is hier nu het slechtste af? Is het dan echt zo dat degenen met tv meer van het leven genieten dan degenen die zich om geloofsredenen de tv "ontzeggen"?

Nou is tv een heel simpel voorbeeld. Je kunt de lijn doortrekken naar allerlei andere voorbeelden en dan wordt het al gauw ingewikkelder, en de uiterste voorbeelden zijn natuurlijk extreem. Zo las ik ooit dat een of andere half godsdienstwaanzinnige vrouw al haar eten eerst onder de kraan hield, om zeker te weten dat het niet per ongeluk lekker zou zijn. Absurd, vind ik dat. Ik denk vrij zeker te weten dat God dat nooit bedoeld heeft.

Maar toch: ik zie mensen ook wel dingen doen in de sfeer van de ene onenightstand na de andere, grote hoeveelheden drank en drugs, waarvan ik me afvraag "word je daar nou echt gelukkig van, van die pleziertjes? Is dat nou van het leven genieten?". Alleen: ik ga daar niet over. Ik zal nooit zeggen en ook niet denken dat iemand een slecht mens is vanwege dat soort dingen, en ik heb zelf ook mijn portie seks voor het huwelijk wel gehad.

Ik heb wel het idee gekregen dat het soms lonend kan zijn om niet elke behoefte meteen te bevredigen, en dat het ook soms heel goed kan uitpakken als je iets niet krijgt wat je graag had willen hebben.
Daar hoef je niet gelovig voor te zijn, dat weten veel mensen, maar wat ik er mee wil zeggen is: jezelf iets ontzeggen is niet altijd zielig.

Ik geniet, geen bangmakerij!

Ik geniet van het leven. Ik ben het helemaal eens dat God ons ook laat genieten.Het leven kan heel mooi zijn en daar mag ik zeker van genieten.
We hoeven idd. niet bang te zijn voor Hem. Als ik die indruk wekte spijt mij dat erg.
Hij is mijn steun,dar heb ik ervaren ,vooral in zeer verdrietige tijden, en in die zin bedoelde ik dat je mss. iets mist als je niet gelooft!Ik gun iedereen die steun die ik van Hem krijg.

God houdt van mensen

''Waarom zou zo'n god behoefte hebben aan mijn geloof?''

Ik denk/geloof: omdat God van me houdt, Hij heeft zelfs Zijn zoon gegeven.Voor mij. Zijn Woord, Zijn wetten zijn er om mij te helpen, te beschermen, hij heeft het beste met ons voor.

Verloren

''Dat jij niks verloren hebt als je onterecht ergens in geloofd hebt vind ik de vraag.''

Wat zou ik verloren hebben?

Er zijn wat dingen die ik wel leuk zou vinden, bv koopzondag(ging ik vroeger wel heen). Dat zou ik dan gemist hebben.Daar ga ik niet meer heen, maar ik compenseer dat genoeg op zaterdag en koopavond ;-)
Ik kies kritischer naar mijn smaak muziek, niet alle heavy metal luister ik meer (vroeger wel.)
Dit zijn practische zaken.

Verder heb ik alleen maar steun aan mijn geloof, in verdrietige tijden.(bv.Als puber heb ik mijn vader verloren en ik heb het aan Hem te danken dat ik daar zo goed door heen ben gekomen.Ook in de tijd dat ik vaak geopereerd ben, kon ik al mn angsten en verdriet bij Hem brengen)
Ik heb er veel vrienden bij gekregen, door mn geloof heb ik hen ontmoet.Ik heb er veel meer geduld, positiviteit en onbevangenheid door gekregen.
Mijn hele leven is gebaseerd op mn geloof/God.
Ik ken Geerke alleen van OO, maar wat ik van haar ken, herken ik veel wat betreft het geloofsbeleving.

Ws. heb ik even de verkeerde indruk gewekt, met mn opmerking?

Ik ben al hééél lang ongelovig maar ik heb nog nooit een one night stand gehad, doe geen drugs (ooit één jointje gedeeld ok)en ben bepaald geen alcoholist (al lust ik graag wijn). Daar heb ik echt geen god voor nodig hoor. Ook niet om vriendelijk te zijn tegen medemensen en me behoorlijk te gedragen. Je moet normen en waarden niet verwarren met godsdienst. Waarden zijn niet ontstaan uit geloof, god is uitgevonden om bepaalde waarden kracht bij te zetten.
En dat van dat hij ons zijn zoon schonk, dat was één van de eerste dingen waar ik als kind over viel. Wat voor vader doet nou zoiets?

Magraat

Oh, dan ben ik een grotere zondaar dan jij hoor

Maar even serieus: ik bedoelde natuurlijk ab-so-luut niet, dat mensen die niet gelovig zijn zich allemaal te buiten gaan aan seks en drugs en rock'n roll. Als dat de indruk is die ik wekte, dan is dat volkomen tegenovergesteld aan wat ik bedoelde.

Kaaskopje had het over mensen die zich pleziertjes ontzeggen vanwege het geloof. En als mensen denken aan de pleziertjes die vanwege het geloof niet mogen, dan gaat het vaak over dingen die met seks, drugs, muziek, gokken, bepaald amusement, en noem maar op verbonden zijn.
En dat kunnen allemaal heel leuke dingen zijn. De enige kanttekening die ik daarbij heb willen maken is: is het zo erg om je in een aantal van zulke zaken te matigen? Zijn er (extreme gevallen natuurlijk daargelaten) zoveel christenen die zich echt in zo'n onredelijke mate pleziertjes ontzeggen dat je dat zielig moet vinden?

En voor die matiging hoef je niet eens gelovig te zijn, dat schreef ik al en daar heb jij ook gelijk in.

Bepaalde normen en waarden staan voor veel mensen niet los van geloof. En begrijp me goed: heel veel ongelovigen hebben minstens zoveel normen en waarden als sommige gelovigen (pff, ik heb soms wel het gevoel dat ik wel extreem voorzichtig moet zijn met hoe ik het formuleer!).
Dat gelovigen God hebben uitgevonden om al bestaande waarden kracht bij te zetten, die conclusie laat ik, zoals je zult begrijpen, even voor jouw rekening .

Dat god zijn zoon gaf..

, je vraag begrijp ik heel goed, alleen heeft het voor mij juist andersom gewerkt.
Ook ik kan me daar heel erg over verbazen, welke vader geeft zjn zoon, om anderen te redden?
Menselijkerwijs kan ws. niemand dat opbrengen. (Abraham wilde wel zijn zoon opofferen)
Maar God dus wel, zoveel houdt Hij van ons, denk ik dan. Hij gaf zijn Zoon om ons te redden. Hij wist natuurlijk dat Jezus bij Hem terug in de hemel zou komen, het zou goed aflopen..Maar wat zal God verdriet hebben gehad, toen zijn Zoon zo moest lijden voor ons zondige mensen. Wat zal Hij van ons houden.
Grappig dat we dezelfde verbazing/vraag hebben maar de uitwerking zo anders kan zijn..