Bijbel [als Gods Woord?]

De bijbel

als ik maar één boek mocht meenemen op een lange reis of naar de gevangenis of weet ik waarheen, zou dat de bijbel zijn. Een ander boek heb je op gegeven moment uit, maar de bijbel nooit. Er is heel veel in te lezen en veel om te overdenken; het is een boek dat al vele, vele generaties meegaat en nog steeds overal op de wereld wordt gelezen. Steeds opniew zoeken mensen naar toepassing in de tijd van nu.

Gods woord staat in de bijbel. Dat geloof ik. Zo wordt God op menselijke wijze geopenbaard.
Ik denk tevens dat we veel 'mislopen' doordat we de grondtaal niet verstaan, vertalen altijd verliezen is en wij in een compleet andere cultuur leven.

Dan een oneerbiedige vergelijking: de bijbel als een kopje heerlijke capucchino. Je kunt bij consumptie melk en koffie niet onderscheiden, het is het geheel dat telt. En zo denk ik dat ook menselijke en goddelijke factoren meespelen in dit unieke boek.
Een boek dat het waard is om serieus genomen te worden.

Het zal vast enorm schelen of je ermee bent opgevoed of niet, ik heb geen goed beeld van hoe een buitenstaander tegen de bijbel aankijkt en of er dan 'door te komen' is. Het is van belang teksten niet los eruit te plukken, maar de context te blijven zien.

Sinds enige tijd lees ik elke dag een hoofdstuk, dan het ene boek, dan het andere, en het inspireert me echt. Ik heb nog nooit de bijbel van A tot Z gelezen, maar ben dat wel van plan.

Heb me de laatste tijd ook verdiept in de deutero-canonieke boeken, ook dat is heel boeiend.

Niet meer

Ik zie het als een geschiedenisboek met mooie en al dan niet waargebeurde verhalen (legendes, sages, ooggetuigenverslagen), die door mensen zijn doorverteld en (uiteindelijk) op schrift zijn gezet.

Prediker? spreuken? psalmen?

Dat zijn legendes, sages noch ooggetuigenverslagen.

En de brieven van Paulus dan?
Van Petrus?

Openbaring? (erg lastig boek, wat mij betreft).

Prediker en zo

Ik zeg eerlijk dat ik geen diepgaande kennis van de bijbel heb, dus een verhandeling over wat er precies waar in de bijbel staat gaat mijn petje te boven, maar de brieven zijn niet in maar ná de tijd van Jezus zelf geschreven toch? De inhoud moet je vind ik toeschrijven aan de schrijvers, of van wie gedacht wordt dat ze de schrijvers zijn, zelf. Het is dus een mening, een gezichtspunt van de schrijvers en niet persé van Jezus of God. De psalmen, spreuken... daar kom ik niet aan. Ik weet niet hoe oorspronkelijk die teksten echt zijn. Aan openbaringen waag ik me ook maar niet. Het was misschien handiger geweest als er nooit toespelingen over de eindtijd gedaan zouden zijn, want hoeveel misverstanden zijn daar al niet over geweest en hoeveel mensen hebben tevergeefs toegeleefd naar dat moment omdat ze steeds dachten dat hét stond te gebeuren.
Wie heeft eigenlijk bepaald dat Openbaringen van God afkomt en niet van een persoon met een wel heel erg rijke fantasie?

De tijd van jezus

Alle nieuwtestamentische boeken zijn na de tijd van Jezus geschreven, het zijn geen van alle dagboeken die ter plekke werden bijgehouden en overgeleverd.

En over wat er in de bijbel thuishoort en wat niet, dat proces heeft lang geduurd, en over verscheidene bijbelboeken was verschil van mening. Uiteindelijk is een bepaalde consensus ontstaan.
Maar die verschilt. De RK kerk heeft een dikkere bijbel dan de protestantse kerk.

Boeken

Daar zit ik dus ook over na te denken. Er zijn een aantal Boeken niet opgenomen in de Bijbel omdat ze toch een ander beeld geven van de persoon Jezus; Jezus als een mens met ook zijn verleidingen en fouten. Dat kon en mocht niet van bepaalde lieden (lees: Kerken) in de Bijbel opgenomen worden. Dat vind ik nou weer zo jammer. Waarom niet?!

Ik zie...

ik zie de Bijbel als het Woord van God, geschreven door gewone mensen, maar geleid door de Heilige Geest. Hij heeft hen ingegee wat zij moesten schrijven, zodat de Bijbel het Woord van God is.
Ik lees de bijbel elke dag, dus ook op vakantie. Ik ben opgevoed met het idee dat de Bijbel een mooi en leerzaam geschiedenisboek is , geschreven door mensen, dus dat je niet aan kan op de waarheid ervan.Ondertussen zie ik dus veel meer in de Bijbel; het is mijn steun, mijn leidraad. Ik volg Bijbelstudies, om zo de Bijbel (God) beter te leren kennen en te begrijpen. Door de Bijbel te lezen, onderzoeken merk ik dat ik groei in mijn geloof.

Precies

En omdat niets ter plekke is vastgelegd maar later is het risico heel groot dat het een en ander flink gekleurd door eigen opvattingen door de schrijver in beeld is gebracht.
Ik bedoel het niet respectloos, maar wie zegt dat de voorspellingen in Openbaringen niet met een flinke dosis geestverruimende middelen zijn ingegeven? Indianen hadden volgens de verhalen ook de meest fantastische visioenen in hun tipi onder invloed van het een en ander.

Geloven is vertrouwen

ik ga ervan uit dat de woorden ingegeven zijn door de Heilige Geest. Dan kunnen er dus geen fouten ingeslopen zijn. Al zouden de schrijvers stoned zijn geweest, dan vertrouw ik er nog op dat de Heilige Geest ervoor gezorgd heeft dat de juiste woorden geschreven werden. Maar dat raakt oor mij oom precies de kern van mijn geloof: ik vertrouw, ik geloof...ik heb geen bewijzen.Maar mijn vertrouwen en mijn geloof geven mij een zeer sterke overtuiging, dat voor mij verder gaat dan bewijzen.(klinkt mss. erg vaag, maar oke).
Ik las vroeger de Bijbel als een mooi boek, maar sinds ik de Bijbel lees als Waarheid, is mijn leven veranderd.

Ik lees de bijbel zoals ik Griekse mythen en sagen lees; leuke verhalen, soms saaie stukken maar het zijn verhalen. Natuurlijk zitten er vast wel waarnemingen tussen. Dat merk je als je oudere mythen over de zondvloed en zo gaat lezen. Dat verhaal is zo wijdverbreid dat je mag aannemen dat er wel ooit flinke overstromingen zijn geweest. Maar zelfs het nieuwe testament zit zo tjokvol verwijzingen naar oudere mythen dat je moeilijk kan spreken van een historisch verslag. De geofferde god die herrijst is een veel ouder verhaal bv. Ik denk wel dat er ooit een historische Jezus kan geweest zijn maar het grootste deel van de verhalen over hem zijn duidelijk gefabriceerd om te passen in de overlevering.

Nou, kerken...

Die waren er nog niet ten tijde dat de canon van de bijbel ontstond. Vanuit verschillende kanten van het toenmalige wereldrijk kwamen groepen gelovigen met suggesties die dezelfde kant op gingen. Er waren boeken waarover getwijfeld werd, maar dat waren er niet zo enorm veel hoor.
De staat wilde graag de boel bij elkaar houden (tja, dat wil elke machthebber) en ik meen dat het keizer Constantijn was die een grote vergadering bijeen liet roepen om over de canon van de bijbel te besluiten. Hij had daar zelf niet zoveel verstand van, maar liet dat aan de toenmalige leidende gelovigen over.

Boeken over Jezus die niet in de canon belandden, waren aanmerkelijk jonger dan de evangelieën die er nu in staan.
Het oudste wat over Jezus geschreven is, komt van de apostel Paulus. En dat was niet zo lang na Jezus' dood.

Geloven is vertrouwen

dat ervaar ik ook zo.

Maar hoe de bijbel te lezen, da's nog niet zo simpel... Wij Nederlanders zitten net als alle andere sprekers van moderne talen met de handicap van een vertaling van de grondtekst én het gegeven dat sommige Hebreeuwse woorden zeer lastig te vertalen zijn.

Ik ben trouwens benieuwd hoe je dat concreet bedoelt Rugby, dat het lezen van de bijbel als waarheid je leven heeft veranderd. Kun je daar wat concrete voorbeelden van geven?

Stukken die voor ons saai zijn

zijn gedeelten waarvan wij de waarde niet direct kunnen vatten. Ten tijde dat de bijbelboeken geschreven werden, was papier schaars. Men schreef niet 'zomaar wat' zoals we nu met internet zo nijver doen.
Gedeelten die saai overkomen, worden met meer studie soms toch interessant. Heb ik ontdekt.

Als je iets opschrijft...

... doe je dat altijd vanuit een persoonlijke kleur. Volslagen objectief verslag doen is vrijwel onmogelijk.

De bijbel is ook niet bedoeld als objectief verslag. Het is een geloofsboek.

Openbaring

vind ik een erg lastig boek. In het boek Daniel staan ook raadselachtige verhalen over 'ooit'. Maar om nou te beweren dat de auteur stoned was, hm, dat gaat me te ver. Als ik droom, gebeuren er ook dingen die volslagen onlogisch zijn als ik ze probeer na te vertellen.

Er bestaan meer van dat soort boeken, Henoch bijvoorbeeld. Het schijnt dat dat boek veel gelezen werd in de tijd waarin Jezus leefde. Apart dat een boek dat hij waarschijnlijk kende, niet in de bijbel terecht is gekomen.

Auteur stoned

Ik zei op zich hetzelfde, maar bij het beeld van een auteur die stoned is schoot ik spontaan in de lach:-))

Inderdaad margraat

Je omschrijft het zoals ik het bedoel.

Even

Even een snelle korte reactie van mij, want ik heb nu nog geen tijd om uitgebreid te reageren, maar Rugby zoals jij het beschrijft zo ervaar ik het precies! Ik schrijf later meer. Misschien zitten we weleens bij dezelfde bijbelstudies;-)

Ik ook

Ik ervaar het ook precies zo zoals Rugby beschrijft.
Via via kwam ik op http://www.verborgenschattenindebijbel.nl/ terecht. Ik vond het wel toepasselijk om de link (even doorklikken) hier neer te zetten en tegelijkertijd ben ik benieuwd wat jullie hiervan vinden.

De bijbel als waarheid lezen

ik zal proberen uit te leggen wat ik bedoel, tonny. Ik lees nu de Bijbel ,met van te voren het idee dat het Waar is wat er staat, dat God mij daarmee iets te zeggen heeft. Ik twijfel niet aan wat er instaat, ik geloof dat Jezus over het water kon lopen. Ik geloof dat Hij na de dood is opgestaan,ik geloof dat Hij is gestorven voor mij!Dus ik neem ook de wetten veel serieuzer. Ik heb eerst samengewoond voor mijn trouwen,ook al was het samen gaan wonen voor ons hetzelfde als trouwen. Nu zou ik toch eerst trouwen en dan dus pas samenwonen.
Ik vloekte vroeger soms wel, ik dacht :ach God weet wel dat ik er niets lelijks tegen Hem mee bedoel. Maar nu ik veel meer (intensiever) leef naar mijn geloof, als christen, vloek ik niet meer. Nu denk ik dat God er echt verdriet van heeft, als ik Zijn naam zo lelijk gebruik.Ik volg dus veel meer Zijn wet. Ik ga niet meer winkelen op zondag, ik wil die dag echt een dag van de Heer laten zijn.In de Bijbel staat beschreven hoe christenen met elkaar om dienen te gaan, dat probeer ik echt (letterlijk) na te leven.Veel meer dan vroeger.

Door het lezen van de Bijbel heb ik God beter leren kennen.Ik geloof dat wat God in de tijd van de Bijbel van de mensen wilde,ook nu nog geldt. Het is voor mij geen geschiedenisboek, maar een Boek dat voor alle tijden zal gelden.God roeg toen dat de mensen elkaar zouden vergeven, nu vraagt Hij dat ook aan mij, dat wik dan ook echt proberen.Wat ik nu doe, doe ik voor God.

Als ik iets niet snap in de Bijbel,ook niet na studie, denk ik nu dat ik het kennelijk niet hoef te snappen, of dat het bedoelt is om juist met elkaar te gaan brainstormen, om zo over God te praten met elkaar.Vroeger dacht ik sneller dat als ik het niet snapte, de (hele) Bijbel niet klopte.(bv. of de wereld echt in 6 dagen is gemaakt, hoelang bestaat de aarde )
Nouja zo iets...beetje moeilijk om te beantwoorden, om dat zo iets ook geleidelijk gaat en ook voor mij n gevoelskwestie is. Mijn man zegt wel dat ik veranderd ben, sinds ik intensief met mijn geloof bezig ben. (in positieve zin hoor, hahah)

Mamamikkie, dat zou leuk zijn, als we elkaar zouden kennen van Bijbelstude, maar ik denk t niet..?

Moooooooie link!

mooooooie link, Roos Vicee...bedankt. Leerzaam ook. Zo begrijp ik de contaxt van een Bijbeltekst beter.Ik ga nu meteen wer verder rondkijken op de site ;-)

Anoniempje - wat reacties

Je beschrijft de bijbel alsof het een boek uit één stuk is. Het zijn echter 66 boeken die in een zeer lange periode en door de hand van heel uiteenlopende (gelovige) schrijvers en redacteurs tot stand zijn gekomen, die daarin hun geloof en hun visie verwoordden.

Het Nieuwe Testamant is het kleinste deel van de bijbel. De bijbel is er niet om 'het christendom te promoten' - da's wel erg kort door de bocht.
Want hoe kijk je dan aan tegen de relatie tussen Joden en de Hebreeuwse bijbel? Joden bestaan al veel langer dan christenen en zonder hun religie was er nooit een bijbel geweest.

Natuurlijk zijn bepaalde overleveringen gekleurd opgeschreven. Dat gaat altijd zo met overleveringen. Het is een geloofsboek, geen geschiedenisboek.

De bijbel flink updaten?? Nou ja, daar kan ik alleen maar mijn schouders over ophalen. Dat is gewoon onzin. Zou je dat ook doen met klassieke werken van de Grieken, om maar wat te noemen? Laat de bijbel gewoon de bijbel zijn.

De kwestie geweld en geloof - daarover is veel te zeggen, als je je er nader in verdiept. Bijvoorbeeld boeken van prof. Smelik in 'een tijd van oorlog, een tijd van vrede' en Dr. S. Janse - De tegenstem van Jezus
Over geweld in het Nieuwe Testament.

"Religie zoals wij die nu kennen, en zoals deze in de bijbel geschreven staat, is in mijn optiek iets volkomen anders dan wat Jezus bedoeld heeft"

Hoe weet je dat zo precies?

Wie 'we', anoniempje?

Wie bedoel je met 'we'??

We Nederlanders?
We de nederlandse versie van de RK kerk?
We gelovigen in het algemeen (en hoe algemeen dan?)
We Protestantse Kerk Nederland?
We mensen in de eenenetwintigste eeuw?
We wie?

Ik snap je gemopper wel, maar verklaar je nader!

Anoniempje

Je hebt een bepaalde opvatting van wat religie is: de katholieke kerk en zwaar en zwart gepredik. Dat is dan "de religie" en niet wat Jezus had gewild.
Ik snap je punt wel een beetje, maar ik kan niet zoveel met die manier van redeneren. Er is nog heel veel meer te vinden op religieus gebied voor wie het wil zien.

Voor mij hoeft een preek trouwens geen feest te zijn om toch enorm te kunnen inspireren.