2 kids wonend bij (niet gelovig) opa en oma met een islamitische vader

Vader heeft één kind erkend, die mogelijkheid kende hij dus kennelijk. De kinderen opvoeden zonder dat ze het gedachtegoed ontwikkelen dat ongelovigen en vrouwen minderwaardig zijn, lijkt mij toch beter. En liever gaan ze in de huidige onzekere situatie niet naar Turkije.

Maar schijnbaar ben ik de enige die, tussen de regels door, ook het verdriet en onmacht van vader lees.===

Natuurlijk, niemand die snapt dat de man gevoelens heeft. Sarcasme gaat nu weer uit: dat moet ook erkend worden, ik heb niet het gevoel dat de familie van Kimmetje hem dat gevoel ontzegd heeft.

AnneJ

Je wil er echt geen rondje Nederland tegen Turkije van maken. Dat is een valkuil voor iedereen waar je je best voor moet doen, om dat een respectvolle plaats te geven. ===

Ik ben het helemaal met je eens, wat deze zinnen betreft. Maar het is wel de reden waarom ik het zorgelijk vindt wat er gaande is. Váder heeft er al dan niet onder invloed van Turkse opa al een rondje Turkije/Islam Nederland/honden van gemaakt.

Ja Kaaskopje

Maar dan is het juist belangrijk om niet terug te gaan jijbakken. De verleiding is groot. Maar wel het respect te laten zien dat hier nodig is.

Pappen en nat houden.

De kinderen zijn het product van hun ouders. Eén ouder haakt af, de ander is er wel voor de kinderen.

Ik zou juist de banden met vader warm houden, dan heb je beter inzicht in zijn gedachtengang en zijn plannen voor de toekomst.

Vader is al jaren een duidelijk onderdeel in het leven van de kinderen, dat is lastig terug te draaien lijkt mij. En of je daarmee de kinderen voor je gaat winnen lijkt mij sterk.

Ik zou bijvoorbeeld eens op de school van de kinderen informeren. Hebben ze leuk contact met hun klasgenoten? Hebben ze daar vreemde uitspraken?

Als de kinderen het nu eigenlijk best goed doen zou ik hun leventje laten zoals het nu is. Hier en daar wat tegengas, ook opa en oma hebben respect verdiend. Schelden doen we zeker niet.Laat ze dat duidelijk zijn. Samen met vader nadenken over de komende jaren, het feit is, dat opa en oma ouder worden. Hoe ziet hij dat?

Overal tegenin gaan, je eigen opvattingen door zijn strot duwen, gaat averechts werken ben ik bang.

Over de vader

Wij willen de vader sowieso niet aan de zijkant zetten. Hij is per slot van rekening wel hun vader.

Heeft de oudste erkend omdat mijn moeder na de (extreme vroeg)geboorte met hem naar het stadskantoor is gegaan. Bij de 2e is de moeite niet genomen.
Ze waren 17 en 19 op dat moment. Mijn ouders hebben voor beide altijd klaargestaan en bijgesprongen.

We willen ook niet zijn cultuur platstampen en de onze erdoorheen duwen, maar wat er nu allemaal gebeurd gaat te ver. Er is altijd respect geweest naar elkaar, alleen lijkt het van vader zijn kant allemaal toneelspel geweest.
Wij hebben ze bijvoorbeeld nooit varkensvlees laten eten omdat de vader dat niet wenste. Er was altijd een goede overeenstemming daarover. Alleen nu wordt heel sterk het Turkse opgedrongen zonder respect naar het Nederlandse.

De vader heeft ze verteld dat ze na de Kerst bij hem gaan wonen, en kwam de juffrouw vandaag naar mij toe dat vader heeft aangegeven dat er interesse is voor de BSO!?

Hij is dit allemaal op eigen houtje aan het regelen blijkbaar. Dat moet toch een halt toegeroepen worden?

Toen de moeder is vertrokken ben ik zelfs met de vader naar het juridisch loket geweest en het stadskantoor om uit te zoeken hoe hij zonder akkoord van de moeder het 2e kind kon erkennen en het eenouderlijk gezag kon aanvechten. Hij is niet zo handig met die dingen, dus vandaar dat ik hem hielp.
Heb vandaag de papieren nog eens terug gelezen, dat was op 15 mei 2014. Hij heeft er nooit wat mee gedaan, en nu wil hij zonder overleg, zonder officiele toestemming de kinderen bij hem laten wonen. Het erge is dat hij dit ook gewoon meld aan ze.

Ik vind ook dat het in goede harmonie moet gaan, maar ik voel mij bedrogen en gebruikt. Al vanaf 2005 is hij geaccepteerd binnen de familie alsof hij ons eigen is. Oh ja, ook een vraag van hier. De moeder van de vader is een eigenaardige vrouw. Kijkt niet om naar de kleinkinderen van begin af aan niet en ziet haar zoon zo nu en dan. Behalve wanneer Turkse opa in het land is, want van hem mag de zoon geen contact hebben met zijn moeder.

Dus ook na de vroeggeboorte van de oudste, stonden mijn ouders er weer. Heb ik hun hele flatje ingericht omdat nog niets klaar was. Ze waren ook maar 10 weken bewust zwanger. (met 16 weken ontdekt en met 26 weken geboren) Van zijn kant was er niemand te zien. Niet erg, maar komt dan extra hard aan om dit zo te doen richting mijn ouders.

Zo...ben het weer even kwijt.

De kids weten dat ik verlof heb, dus wilde ze graag blijven slapen en waren ze er vandaag en slapen ze hier. Verder niets aan ze gemerkt en we hebben het fijn gehad en veel gelachen. Dat maakt je dag weer goed!

AnneJ

Ik ben het met je laatste opmerkingen eens:-).

Kim-metje

Mijn indruk, van wat jij vertelt, is dat jullie het op zich sympathiek aanpakken. Je hebt er niets aan om vader tegen de haren in te strijken. Maar het wordt nu wel tijd om een plan van aanpak te maken. Als ik jullie was, zou ik nu in stilte gaan uitzoeken waar jullie staan. Ga juridisch advies inwinnen. Ik ben hier totaal niet ervaren mee, maar wat in mij opkomt is: ga op school bespreken wat de situatie is, vader mag geen beslissingen nemen buiten opa en oma om. Misschien schiet ik téveel in een rampscenario, maar ik vraag me ook af of het zin heeft om een gesprek aan te vragen bij de politie. Het kan van pas komen als de politie bekend is met de situatie. Mocht het nodig zijn, dan weten ze dat ze het heel erg serieus moeten nemen.

Als jullie dat gedaan hebben, zou ik zoveel mogelijk proberen om weer te ontspannen. Wie weet maken jullie je voor niets zorgen, probeer per dag positief te blijven.

School en zo

De vader heeft ze verteld dat ze na de Kerst bij hem gaan wonen, en kwam de juffrouw vandaag naar mij toe dat vader heeft aangegeven dat er interesse is voor de BSO!?

Ik neem toch aan dat op school (en de sportclubs en alle plekken waar de kinderen verder nog komen) bekend is dat je ouders het gezag hebben over de kinderen? Dus school begrijp ik niet. Die hadden tegen hem moeten zeggen: dat horen we dan wel van opa en oma.

Ik zou op zeer (!) korte termijn met vader om de tafel gaan en bespreken wat hij wil en wat er kan. Ze komen in ieder geval nu NIET bij hem wonen, want hij heeft geen gezag. Als hij dat wel wil zal hij moeten overleggen met opa en oma, en moet officieel via het juiste traject het gezag geregeld moeten worden. Dat duurt wel even, dus na de Kerst bij hem wonen is onzin. Maar dat hij het ze vertelt, en dat het over zo'n korte termijn gaat, doet bij mij wel de alarmbellen rinkelen. Aan de andere kant, als hij ze mee zou willen nemen maar Turkije hoeft hij geen BSO te regelen voor ze...

Anyway, praten lijkt me heel belangrijk. Ik denk dat het in jullie geval misschien geen gek idee zou zijn om daar een mediator voor te zoeken. Hoeft geen professional te zijn, kan ook iemand uit jullie omgeving zijn die iedereen vertrouwt en respecteert. Maar het lijkt me een licht ontvlambare situatie.

Sterkte!

Kerstdiner

Op school gaat dat wel vaker mis. Gebeurd soms nog weleens dat ze denken dat ik de moeder ben bij een nieuw schooljaar waarop ik dan meteen even geirriteerd meldt dat ze zich even beter moeten inlezen in het dossier van de kids. Mijn moeder gaat zsm na de kerstvak langs op school om een klein beetje te vertellen wat er speelt en ze nogmaals goes te instrueren hoe de vork in de steel zit.

Vandaag een adcocaat geaproken, en ze kunnen op dit moment niet veel doen. Het advies gekregen om de contactfrequentie heel subtiel in te dimmen naar de vader en verder vind zij dat mijn ouders heel sterk staan. Ze schrok wel van de verhalen, maar er is geen concreet bewijs, en daarmee willen we eigenlijk niet de vader aanklagen. Verder advies om ze niet mee te geven op vakantie en daarin ook duidelijk te zijn dat er geen vertrouwen is richting Turkse opa.

Als vader het gezag gaat aanvragen, waar hij overigens al 10 jaar de tijd voor heeft gehad, maar stel hij gaat dit doen dan pas is een adcocaat nodig.

Praten is belangrijk, maar ik ben bang dat vader daar totaal geen waarde aan hecht.

Heb de kids nu afgelopen nacht te logeren gehad en ze vragen nu alweer of ze zaterdag mogen. (zaterdag was altijd uit den boze want dat zijn papa's dageb) Blijkbaar is er wat gebeurd wat ik misschien heb gezegd waardoor ze zich sterk en veilig voelen bij mij. Vanavond was het kerstdiner op school en ben ik met de vader heen geweest. Hij met de jongste en ik met de oudste. Heb mij niet laten kennen, heel vrolijk gedaan. Zelfs met de vader meegereden naar school en verteld dat de kids het hadden over logeren zaterdag. Antw vader: moet je zelf weten als je dat wil. Want hij weet dat ze dan ingeprogrammeerd zijn op: nee papa, we willen liever toch bij jou. En ja hoor, het geprogrammeerde zinnetje was weg! Eerst verdeeld, maar daarna unaniem toen de jongste hoorde dat de oudste er tegenin durfde te gaan.

Weet wat sommige denken, het is geen wedstrijd. Jawel, een wedstrijd om te winnen van de indoctrinatie. Hopen dat de vader toch inziet dat we gewoon 1 gezellige familie kunnen zijn. Nu nog zien of ze ook echt komen logeren natuurlijk...

logeren

"Nu nog zien of ze ook echt komen logeren natuurlijk..."

Of en bij wie ze komen logeren, wordt bepaald door degenen met het ouderlijk gezag, d.w.z. opa en oma.

Als "vader" heeft aangegeven dat de kinderen na de kerstvakantie bij hem komen wonen, dan denk ik dat opa en oma VOOR de kerstvakantie, dus morgen, met school moeten gaan praten en ook een mail naar school (leerkrachten van de kinderen en directie) moeten sturen met een schets van de situatie en de duidelijke mededeling dat opa en oma het ouderlijk gezag hebben en houden en dat de kinderen bij opa en oma blijven wonen en dat zij tot nader bericht verbieden om de kinderen na school mee te geven aan anderen dan zijzelf. En misschien ook de wijkagent inlichten.

Na de kerstvakantie is te laat.

Help opa en oma alsjeblieft daarmee als ze daarvoor zelf niet assertief genoeg zijn!

Wie legt het hem uit?

"Als vader het gezag gaat aanvragen, waar hij overigens al 10 jaar de tijd voor heeft gehad, maar stel hij gaat dit doen dan pas is een adcocaat nodig."
Nou ja, alleen als je je daartegen zou willen verzetten.

Het probleem dat jullie hebben gaat over de intimidatie en loyaliteitsconflict dat vader oproept bij de kinderen door zijn preken over slechte Nederlanders en de bewering dat hij de baas is.
Bescherming daartegen haal je niet bij een advocaat, maar bij de politie.

"Weet wat sommige denken, het is geen wedstrijd."
Ik weet niet wie dat denkt.
Ik vind jouw houding nogal verwarrend. Of er is iets ernstigs aan de hand: vader intimideert, jullie voelen je onveilig, jullie durven niet meer te zeggen wat je op je hart hebt. Of er is niet zoveel anders aan de hand dan af en toe een beetje ongezelligheid.

"Jawel, een wedstrijd om te winnen van de indoctrinatie."
Nou, precies. Dat is niet zomaar wat, maar heel ernstig. Het is voor kinderen echt heel erg slecht en onveilig om op die manier in een strijd getrokken te worden. Vader moet zich wat rustiger gedragen.

"Hopen dat de vader toch inziet dat we gewoon 1 gezellige familie kunnen zijn."
Dat moet je hem vertellen. Niet praten in de zin van het er fijn samen over eens worden, maar hem duidelijk maken dat deze manier niet kan, niet mag en tot niets leidt.

"Nu nog zien of ze ook echt komen logeren natuurlijk..."
Durven jouw ouders wel voogd te zijn in het bijzijn van deze vader? Durven zij "nee, dit weekend gaan ze elders logeren" te zeggen? Als ze dat werkelijk niet durven, dan is de situatie echt ernstig.
Het is het soort van situatie waarin kinderbeschermers de kinderen ontvoeren naar een voor iedereen onbekende plek,

Ja, dat is ook hysterisch, maar ik begrijp werkelijk niet welke inschatting hier gemaakt moet worden.
Vader lijkt aan alle kanten zijn positie compleet verkeerd in te schatten. Is dat omdat hij tegen beter weten in en intimiderend zijn zin doordrijft, of is dat omdat opa en oma hem in zijn toenemende waan laten zonder uit te liggen hoe het werkelijk zit?

Durven ze niks te zeggen? Zijn ze bang voor geweld of ontvoering?
Zo ja, dan moeten ze de politie bellen.
Als het zo'n vaart niet loopt, dan moeten ze toch eens echt met hem gaan praten.

Ik vind het ook onduidelijk.

Zelfs het kerstdiner wekt verwarring op. Een Islamiet die Nederlanders "honden" vindt gaat gezellig met jou en de kinderen naar het kerstdiner?
Kerst vieren?

Weet je zeker dat hij de kinderen met haatzaaierij opzadelt? Is het niet een uitleg over dingen die kunnen spelen qua opvattingen en geloof die de kinderen opvatten als papa's mening?

Dit klinkt wat onduidelijk, ik zal een voorbeeld geven.
Ik praat met mijn 5 en 10 jarige over de 2e wo. Hitler vond de joden "honden" en ze moesten dood. Miljoenen slechte mensen werden gedood.

Mijn 5 jarige vertelt op school:"mama zegt dat joden slecht zijn en dat ze daarom allemaal dood moeten".
Slik.
Het is soms wat veel informatie voor kinderen op deze leeftijd.

Vul geen dingen in, praat met je zwager.
Praat over zijn ideeën hierover, over zijn ideeën over zijn geloof, wat wil hij zijn kinderen leren?
Als je constant moet uitgaan van leugens en wantrouwen raak je juist de grip kwijt.

Eens met de vragen en opmerkingen van Miriam

Het is ontzettend moeilijk in te schatten voor ons, hoe ernstig het is. Ik hoop dat bij de meesten hier op OO redelijk duidelijk is hoe ik in het leven sta tegenover het een en ander, ik probeer zo min mogelijk veroordelend te denken richting andere opvattingen en culturen, maar door wat ik tijdens mijn leven heb gehoord uit eerste hand, dus niet van horen zeggen, vind ik een situatie als waarin jullie familie zich nu bevindt, zorgelijk. De sfeer tussen een flink aantal Turken en Nederland is haast grimmig te noemen. Zoals jij opa en zoon beschrijft, is opa 'grimmig' en zoon geneigd zich daarnaar te voegen, uit trouw naar vader, of omdat hij zelf ook aan het 'vergrimmen' is. Het is echt niet mals hoe er over onze maatschappij wordt gedacht. Maar, zoals ik eerder ook al aangaf, opvattingen zijn niet automatisch levensgevaarlijk voor de kinderen. Als kinderen in die sfeer opgroeien, kunnen het hele gelukkige mensen worden, maar in een bekrompen wereld (in mijn ogen). Het échte gevaar zit hem dus niet in de opvattingen (wat wel de oorzaak kan worden), maar de kans op ontvoering. Ik vertrouw de goede wil van Turkije momenteel voor geen cent, ja sorry, dus dat de kinderen per omgaande op het vliegtuig worden gezet... ik zou er niet op durven te rekenen.

Ik heb vroeger een verkering gehad met een man die mij duidelijk de baas was. Ik was een beetje bang voor hem, gek genoeg heeft het vier uitmaak rondes gekost om me van hem los te kunnen weken, niet omdat ik steeds bang voor hem was, maar zodra we elkaar, weer mild gestemd, tegenkwamen was het hotsjee... we kunnen toch niet zonder elkaar. Maar hij wist gewoon dat ik niet al te hard tegen hem in durfde te gaan. Hij wist dus dat hij daardoor gewoon zijn gang kon gaan. Het heeft alles bij elkaar 'maar' een half jaar geduurd, dus ik heb het gelukkig niet té lang laten doorslepen. Maar toen stonden er nog spullen van mij bij die man. En ik vond het lastig om die spullen op te eisen. Dat is de enige keer in mijn volwassen leven geweest, dat mijn vader en mijn toenmalige zwager in zo'n situatie voor mij in de bres is gesprongen. Zo was mijn vader eigenlijk niet. Ze zijn er samen heengegaan, wat achteraf wel de hoon van ex-vriend opleverde, maar goed, mijn vader deed het toch maar en ik had mijn spullen terug (nou ja, op een fiets na, grrr...)

Dit haal ik erbij, omdat ik het gevoel heb dat jullie om je ouders heen moeten gaan staan. Zij zijn de 'mij' van toen, ze durven zich niet stevig op te stellen naar de vader van de kinderen, omdat... ? Ja waarom? Zijn ze bang voor agressie? Zijn ze bang dat vader de kinderen dan wel meeneemt en niet terugbrengt? Waarom krijgt de man zoveel ruimte dat hij niet weet wat zijn grenzen zijn? De familie moet ze dus steunen, laten voelen er meteen te zijn als er iets aan de hand is en desnoods zonder je ouders met de man gaan praten over waar hij nu eigenlijk mee bezig is. Dat kan vriendelijk. Gewoon de vraag stellen, dat je wat onduidelijke signalen krijgt over wat zijn plannen zijn met de kinderen en of hij je daar meer over kan vertellen. Ik snap best dat 'gewoon' wel erg makkelijk klinkt, maar nu is het een gissen en dat zorgt voor ontzettend veel onrust. Dus... voorstel van mij.. als de kinderen bij jou zijn dit weekend, dat is fijn, maar als ze in de dagen erna opgehaald worden door vader, bij je ouders vandaan of bij jou, zou ik hem toch even apart nemen. Je kent hem inmiddels lang genoeg om dat te kunnen doen, lijkt mij. Bovendien zal hij het misschien niet eens zo heel erg vreemd vinden als tante van de kinderen zich ermee bemoeit, want in Turkse families is dat ook niet ongewoon. Vraag wat hij bedoelde met dat ze bij hem komen wonen na de vakantie, omdat jullie niet goed snappen waarom hij dat heeft gezegd. Stel je maar wat blonder op dan je bent. Niet gemakkelijk, maar wel nodig.

Zelfs een persoon die op 'ons' neerkijkt, kan inzien dat hij zijn kinderen niet op hun eigen school weg moet houden van zo'n speciale gelegenheid. Hij moet zich daarbij neerleggen, voor zolang de kinderen op deze school zitten.

Ik ben het overigens met je eens, dat opmerkingen van kinderen van rond de vijf nog geen betrouwbare weergave hoeven te geven van wat er gaande is. Het is hun beeld op hun niveau. Maar kinderen van die leeftijd zijn ook eerlijk, omdat ze niet snappen waarom bepaalde woorden verontrustend zijn. Dus als ze vader horen praten over 'honden', dan zouden ze dat op 12 jarige leeftijd misschien achterwege laten, die van 5 niet.

Kaaskopje.

"Zelfs een persoon die op 'ons' neerkijkt, kan inzien dat hij zijn kinderen niet op hun eigen school weg moet houden van zo'n speciale gelegenheid. Hij moet zich daarbij neerleggen, voor zolang de kinderen op deze school zitten."

Dat weet ik Kaaskopje, maar deze vader is toch een doodenge moslim die zijn kinderen wil hersenspoelen?
Hij maakt er zelfs een gezellig uitje van en neemt tante mee.

Druk

'Dat weet ik Kaaskopje, maar deze vader is toch een doodenge moslim die zijn kinderen wil hersenspoelen?' Ik vind dat TS de situatie helderder uitlegt: vader heeft te maken met de druk van zijn vader, die teruggegaan is naar Turkije. Vader vindt het zelf eigenlijk wel goed zoals het gaat, ook het samen kerst vieren. Het kan zijn dat hij dat niet aan zijn vader vertelt. Maar in culturen waar familie centraal staat kan familiedruk gigantisch groot zijn en is het niet zo eenvoudig om je daaraan te onttrekken. TS heeft dat goed opgemerkt en ik denk dat ze de moeilijke positie van vader goed begrijpt.
Wat niet wegneemt dat opa en oma zelf duidelijker hun grenzen mogen bepalen. Het conflict mag blijven waar het ligt: tussen vader en zijn vader. Het hoeft niet tussen vader en opa/oma te komen, de positie van opa en oma is sterk.

Tsjor

Lastige situatie

Wat hierboven vermeld is, dat maakt het inderdaad zo'n lastige situatie.

Vader lijkt in bijna alles goed bedoeld, doet mee met schoolvieringen en ook bij ons thuis om de kids niet teleur te stellen. Ze willen er graag bij zijn. Turkse opa weet hier natuurlijk niets vanaf.
Vader lijkt dus goed bezig en daarom was er ook goed vertrouwen onder elkaar.

De cultuurverschillen en verschillende meningen zijn ook al eerder besproken. En hier was ook een goed mee om te gaan.

Ergens geloof ik ook dat vader het inderdaad goed vind zoals het ging, maar wordt nu steeds meer door Turkse opa overmeesterd.

Het feit dat de kids met zorgelijke opmerkingen thuis komen is niet mis, maar praten hierover met vader leverde niets op.

Mijn ouders zijn niet bang voor de vader zelf, maar wel bang om een conflict te veroorzaken omdat dit niet goed is voor de kids en daardoor laten ze hem inderdaad te vrij omdat dit voorheen altijd goed ging deze omgangsregeling. Om deze nu ineens om te gooien of aan te passen zorgt dus voor een conflict met de vader.

Het is heel moeilijk om hier zonder ruzie/conflict met de vader uit te komen en het lijkt mij nu het verstandigst om te melden overal op school e.d. hoe het zit, subtiel de omgangsregeling een beetje in te dimmen, de kids stimuleren om eerlijk hun gevoel te uiten met leuke subtiele vragen, en verder doorgaan met het toneelspelletje. Zoals inderdaad dat ik met vader naar het kerstdiner ga op school. Ik ga niet voor mn lol met hun vader erheen, maar ik doe het voor hen. Aan mij zullen ze niets merken.

Hopen dat dit een fase is, het nauw in de gaten houden en als het erger wordt dan is een conflict onvermijdelijk, maar hebben we in ieder geval alles uit de kast getrokken om het te voorkomen.

Dat ze ontvoerd zullen worden geloof ik niet zo gauw, maar ook daarvoor ben ik voorbereid. Zonder paspoort komen ze er ook niet met de aito. En mocht het wel lukken dan heb ik wat standby staan wat direct in gang gezet zal worden.

Oke dus het valt eigenlijk allemaal best mee?

Ik vraag me af

hoe je precies aan welke info komt.
Je blijft daar erg vaag over. Ik krijg sterk het idee dat je een hoop invult. En daar in dit draadje nogal in bevestigd wordt omdat een hoop mensen bij een aantal signaalwoorden ook meteen heel veel invullen.

Weet je, het hóeft helemaal niet zo te zijn dat de kinderen bang voor hem zijn als ze zijn (?) mening kritiekloos overnemen. (Als die niet al giga vervormd wordt, het zijn wel kinderen he)
De oudste is 10, echt dé leeftijd om vader (figuur) op een voetstuk te gaan plaatsen. Kleinere kinderen nemen vaak genoegen met moeders, opa's, oma's, tantes. Iets oudere kinderen vinden vaders toch vaak wel erg interessant,dat is echt niet ongewoon. Grote broers zijn al helemaal cool dus de jongste volgt gewoon de oudste.

Tenzij je echt goede, valide redenen hebt om aan te nemen dat vader de kinderen schaadt (en een 'gevoel' van jou vind ik echt niet genoeg, een maffe opa ook niet;)) vind ik het echt misdadig deze belangrijke relatie te ontmoedigen.

Je angst dat de kinderen niet Nederlands genoeg opgroeien vind ik een beetje apart, ze groeien immers midden in onze maatschappij op en krijgen er alles van mee. Uit jouw verhalen klinkt nergens dat ze zich ergens voor afsluiten. Sterker nog, ze genieten van logeerpartijtjes bij jou etc, hoe Nederlands wil je het hebben?

De kinderen maken uiteindelijk hun eigen keuzes, sowieso, altijd.
Ik denk juist dat ze een minder goed afgewogen keuze uiteindelijk kunnen maken als je nu ze (meer) bij hun vader weg gaat houden. Dat gaat zich tegen je keren.
En wees niet bang, die keuzes maken ze nu echt niet. Nog lang niet. Nu proberen ze maar wat uit, oefenen, experimenteren, zoeken uit. Provoceren misschien zelfs wat. Ze leren en ontwikkelen.

Saar

Ik vind je bericht best aanvallend. Er staat bij elk stuk tekst wat ik heb geschrecven van wie de info komt. Er zijn inderdaad stukken die ik invul aan de hand van die info. 1+1=2

Feit blijft dat: de oudste niet bij zijn naam genoemd mag worden in het bijzijn van de vader. Dat Turkse opa Nederlanders haat (heeft hij zelf gezegd). Ze daar 4 weken naartoe gaan per jaar met hun vader,
Ze steeds minder respect krijgen naar vrouwen en dit ook uiten naar ons in de familie. Ze steeds meer roepen dat ze Turk zijn en niet Nederlands en bij papa willen wonen. Dat laatste is het enige wat opgevat kan worden doordat ze naar papa opkijken. Dat vader ze toespreekt dat ze na de Kerst bij hem komen wonen, bewijs daarvan dat papa al op school de bso heeft aangevraagd. Dit zijn bijna allemaal concrete bwijzen. Er is ook verteld dat we de vader niet willen aanvallen, maar hij gaat wel te ver. En denkt dat hij het gezag heeft, terwijl dat niet zo is.

Er gebeuren teveel dingen en er is redelijk wat bewijs. En daarbij kijk ik van een afstand hoe mijn ouders denken nu het niet keer terug te kunnen draaien en naif zijn.

Ik leg hier mijn priveleven open en bloot en dan denk je dat ik het meeste verzin? Dan zou ik niet op dit forum aan het typen zijn.
Ben geen forum mens en met dit zit ik echt in zak en as.

@kim-metje

Je schrijft: "Ben geen forum mens". Bedoel je daarmee dat je geen aanhanger of lid bent van het politieke Forum voor Democratie? Dat zou wel een heel opmerkelijke wending zijn, want daarvan word je ook helemaal niet beschuldigd.

Zeker niet de bedoeling

je aan te vallen.
Ik hoopte je wat gerust te stellen (heb je zelf kinderen?)
maar dat is blijkbaar mislukt;)

Kinderen ontwikkelen zich, en dat gaat vaak met horten en stoten.
Veel kinderen hebben daarbinnen periodes van onhebbelijk gedrag.
Bij sommige kinderen verlopen die periodes vrij mid, bij anderen heftiger. Dat is normaal.
Daarbij is er in jullie situatie nu ook niet 'niets aan de hand'.
Het is best een complexe situatie voor de kinderen an sich al. Dus probleemgedrag is niet zo heel vreemd bij tijd en wijle, als normale reactie op een toch wel ingewikkelde situatie.

Het gedoe rondom de naam moet je openlijk en grondig bespreken met vader, lijkt me. Net zolang tot dat ook gewoon opgelost en opgehelderd is, want dat lijkt me idd een bizarre situatie.
Dat ze op vakantie naar opa gaan wist ik niet. Ik zou de zorgen hier rondom ook goed bespreken met vader. En geen besluiten nemen tot de zorgen voldoende zijn weggenomen. Zelfde verhaal met bso.
Ik denk dat je met duidelijk en assertief communiceren het verst komt. Laat je niet afschepen maar zorg dat het echt uitgepraat wordt.

@ Tante Kim

Ik snap er niks meer van.
Op het ene moment schrijf je dit #94:

Dat ze ontvoerd zullen worden geloof ik niet zo gauw, maar ook daarvoor ben ik voorbereid. Zonder paspoort komen ze er ook niet met de aito. En mocht het wel lukken dan heb ik wat standby staan wat direct in gang gezet zal worden.

En vervolgens geef je aan dat ze 4 weken met hun vader naar opa in Turkije gaan.......#97

Antwoorden

@rode krullebol: met forum bedoel ik niet de politieke partij, maar ik kom biet snel op een internetforun als deze om over zaken te praten met anderen

@Saar, dank je wel voor de opheldering. Dat is ook wat ik hoop dat mijn ouders zullen doen. Er veel over praten. Zeker over de heftige zaken.

@Jo, Ik denk niet snel dat ze ontvoerd zullen worden. Daarmee bedoel ik mee dat ze daar zullen blijven zonder mijn ouders weten en wil in. Helaas geven mijn ouders ze mee met hun vader op vakantie naar Turkse opa de laatste 2 jaar. Dus pasooorten worden meegegeven en een getekende brief. Zelfs in deze situatie zegt mijn moeder gisteren nog: ik kan het niet maken om dat aankomend jaar niet door te laten gaan. Waarop ik zeg: waarom niet jullie zijn voogd? Mijn ouders zijn inderdaad naif, ik krijg het gezeur van mijn moeder dat ze zich zorgen maakt en daarna praat ze alles een beetje goed dat het waarschijnlijk zo'n vaart niet zal lopen. Dan maak ik mij daar ook weer zorgen over. Dubbel op dus.

Heb voor mijzelf besloten er even wat afatand van te nemen. Heb mijn advies gegeven en dat is praten met de vader, met de school en op zeker geen contact met Turkse opa (voorlopig of voorgoed nader te bepalen)
Als ze daar niets mee willen doen vind ik ze naif en wil ik er ook even niks meer over horen, want ik lig er wakker van. Zal mijn ouders altijd steunen, maar ik word er op dit moment ook even gek van.

Ik bedank iedereen voor jullie adviezen en zal bij vragen of drastische wijzigingen jullie op de hoogte houden.