2 kids wonend bij (niet gelovig) opa en oma met een islamitische vader

Tekst scheiden

Het heeft hier ook even wat moeite gekost om de straattaal thuis kwijt te raken die de kinderen op school opdeden. Maar dat hadden ze snel genoeg door. Het was een fase.
Je kunt het mogelijk inprenten door het elke keer te zeggen als ze thuis komen. Hier worden mensen en kinderen geen hond of hoer (ja, ook dat kwam hier voor) genoemd en beledigende opmerkingen over vrouwen alsof ze nergens anders geschikt voor zijn dan het aanrecht hoort hier niet thuis.
Voor ons hier is dat een nare manier van praten dat doe je maar ergens anders.
Verder doe je je best om het zoveel mogelijk te negeren als je het eenmaal gezegd hebt.

Toevoeging

Stel dat opa en oma het niet meer aankunnen en er komt een probleem met de voogdij, dan kom je toch in aanraking met de raad voor kinderbescherming (die moet advies uitbrengen) en de rechter. Je kunt ze dan maar beter meenemen in het nadenken over het probleem en een mogelijke oplossing (als het gaat over voogdij).
Ik weet dat je gaat hyperventileren als iets van jeugdzorg ter sprake komt, maar je moet soms ook strategisch nadenken.

Tsjor

Dan geef je ze teveel ruimte. Alleen als je verwacht dat daar een zinnige bijdrage uit komt en dat ze mee kunnen denken, twee kwaliteiten die niet vanzelf spreken. Bovendien is dat hier nog helemaal niet aan de orde en tegen die tijd zitten er weer hele andere mensen met andere achtergronden en opvattingen bij de kinderbescherming. Dat wisselt wat af. Bovendien lezen ze elkaars dossiers ook niet.
Ik zou ze gewoon de kinderrechter laten adviseren en zelf een afgerond advies geven via de advocaat. Als dat helder is en men stemt er in toe, bij voorkeur vader dan ook, dan heb je kans dat het advies gewoon over genomen wordt.
Als je in zo'n kinderbeschermingsgroep mensen hebt die vooroordelen hebben tegenover mensen met een migrantenachtergrond krijg je al hele andere uitkomsten. Die niet per se negatief hoeven te zijn, maar wel kunnen zijn, maar ook zaken kunnen verstoren. Het komt voor.
Zijn grootouders het uiteindelijk eens met vader en dat gaat er iemand anders doorheen roeien met pvv meningen oid.

Kwaliteiten

Je vermoed kwaliteiten als conflicthantering en omgangskunde, begeleidingskwaliteiten bij iets als de kinderbescherming. Maar daar zijn ze gewoon niet voor opgeleid. Ze zijn opgeleid om te beoordelen of kinderen 'veilig' zijn en of de volwassenen er omheen niet teveel ruzie maken. Die ze niet gaan verhelpen.

Tsjor

Even kopie anders weet ik het niet meer:

"Ik vraag me twee dingen af: 'vader' betaalt opa en oma geld voor de opvang van de kinderen als een soort alimentatie. Is dat onderling afgesproken? Of via de rechter?"

Dit is onderling afgesproken gelijk in het begin. Niet via een rechter. Puur ter een beetje ondersteuning voor mijn ouders.

"Tweede punt: je zou met de raad voor kinderbescherming een informatief gesprek kunnen voeren (ja, dat is mogelijk, wat AnneJ ook zegt), waarbij je aankaart wat er eventueel zou gebeuren als opa en oma geen voogd meer kunnen zijn. Zou tante dan de voogdij over kunnen en willen nemen?"

Dat zou inderdaad kunnen. Dat ze mij als toeziend voogd neerzetten voor als het mijn ouders teveel wordt? Ik ben zeker bereid dit te doen indien nodig.

"Ondertussen denk ik toch dat het goed is om met elkaar eens te praten over waarom opa en oma een mogelijke overdracht naar vader open houden. Zijn ze onder de indruk van vader? Of vinden ze dat vader eigenlijk zelf voor zijn kinderen moet zorgen? Of durven ze niet te zeggen dat ze geen honden zijn en dat ze zo ook niet genoemd willen worden? Of vinden ze het zelf te zwaar?"

Ze houden het contact open puur omdat hij de vader is. De kinderen houden van hem. Zij hebben niet door hoe ernstig spelletje er gespeeld wordt. Dit ging een aantal jaar goed en is moeilijk om nu dat contact te verbreken. Plus ik denk dat ze liever een conflict vermijden omwille de kinderen. Daarmee worden ze wel omver gelopen nu.

"Oh ja, nog een vraag, moeder is helemaal uit beeld?"

Ja en nee. Eerste 3 jaar wel, alleen een telefoontje op de verjaardag 1e jaar wel, 2e jaar niet, 3e jaar wel. Daarna gaf de oudste aan met 3e gemiste verjaardag telefoontje meer contact te willen en hebben ze nu eenmaal in de 2 weken ongeveer telefonisch contact. Maar echt gezien hebben ze haar niet meer nee.

Voogd bij overlijden

https://www.rechtspraak.nl/Uw-Situatie/Onderwerpen/Voogdij/Paginas/Aanwijzen-voogd-(formulier).aspx

Voor het aanwijzen van een voogd bij overlijden hoef je ook al niet naar de kinderbescherming.
Je kunt zelf iemand aanwijzen. De rechter zal deze persoon of personen dan tzt verzoeken de voogdij op zich te nemen.
Tenzij vader dit aanvecht natuurlijk.

AnneJ

"Tekst scheiden
Het heeft hier ook even wat moeite gekost om de straattaal thuis kwijt te raken die de kinderen op school opdeden. Maar dat hadden ze snel genoeg door. Het was een fase.
Je kunt het mogelijk inprenten door het elke keer te zeggen als ze thuis komen. Hier worden mensen en kinderen geen hond of hoer (ja, ook dat kwam hier voor) genoemd en beledigende opmerkingen over vrouwen alsof ze nergens anders geschikt voor zijn dan het aanrecht hoort hier niet thuis.
Voor ons hier is dat een nare manier van praten dat doe je maar ergens anders.
Verder doe je je best om het zoveel mogelijk te negeren als je het eenmaal gezegd hebt."

Ja, dat is ook precies hoe wij er allemaal mee omgaan. Wij melden ze bijna hetzelfde. Alleen niet op voorhand, maar als het gezegd wordt.

Conflicten

Er is een gespannen verhouding tussen vader en gezaghebbende grootouders. Dat kun je het beste zelf inschatten en balanceren. Zonodig met hulp en informatie van een advocaat en/of de stichting KOG of de vereniging van pleeggrootouders. Zonodig is de kinderrechter hier de scheidsrechter.
Je hoopt dat de kinderbescherming een soort buffer zou kunnen zijn tussen vader en grootouders maar dat is een onrealistische verwachting.
Ieder neemt hier zijn eigen verantwoordelijkheid om eventuele conflicten tot een goed einde te brengen.
De kinderbescherming als partij doet dat ook. En je weet niet in wiens voordeel dat zal zijn.

Hoewel ik wel een mening heb over streng-religieus opvoeden, hou ik dat buiten deze situatie. Ik reageer op wat Kimmetje zelf gezegd heeft: "Het probleem doet zich voor dat vader islamitisch is en zich volledig Turks voelt (is zelf half Turks, half Nederlands) Dit wil hij doordrammen in de kids. Zij moeten Turk zijn, alle Nederlanders zijn honden en moet je geen respect voor hebben. Zeker vrouwen niet.
Ik weet dat niet elke islamiet zo wordt opgevoed, maar in dit geval wel. Hij is van de "serieuze" of de "grijze wolf gekkies" zo noem ik ze."

Ik zie regelmatig uitlatingen van mensen die je onder 'serieuze' of "Grijze Wolf" type kunt scharen. Type, niet per se ook daadwerkelijk. Daar word je echt niet vrolijk van. De geest is in Turkije, maar helaas... "ik ben hier nu eenmaal geboren", zo kun je het wel samenvatten. Dat zie je ook in deze reactie: "Eindelijk is er een leider opgestaan die jullie op jullie plek zet. Pijnlijk he dat Turkije geen schoothondje meer is van het westen?" Tja, sorry, maar ik moet hier dan toch om lachen. De man woont in het Westen, werkt in het Westen, is hier geboren en toch zijn wij 'jullie' en is zijn "leider" Erdogan.

Normaal gesproken zou ik dit niet zo uitgebreid op OO bespreken. Het is totaal niet mijn bedoeling om een andere discussie te ontketenen en het is ook niet de bedoeling dat aanhangers van bepaalde politici nu denken dat ik een van hun ben, pech... dat is niet zo. Maar als vader van de kinderen deze houding ook heeft, heb ik begrip voor de zorgen van Kimmetje en haar ouders. Dit gaat dan niet zomaar over 'streng religieus opvoeden', maar over het bewust toewerken naar het afwijzen van opa en oma, minachting voor hun niet-moslim-zijn en afkeer van onze maatschappij enerzijds en anderzijds het risico van een 'vakantie' naar Turkije.

Wat betreft 'lang leve de lol', kan ik dan weer wel rijmen. Vader maakt er gewoon een feest van. Een man met extreme denkbeelden is niet 24/7 die extremist, maar is ook gewoon een mens die plezier maakt met zijn kinderen. Maar ja, zoals dat dan wel vaker gaat, zorgt dat voor een scheef beeld: vader waar je lekker laat naar bed mag, tegenover opa en oma die opvoeden.

Wil bedankt

Hoi WIl,

Bedankt voor je bericht. Zo is het ook precies. Ik weet uit eigen ervaring dat niet alle moslims zo zijn, en dit heeft naar mijn idee ook niet met het islamitische geloof te maken. Mijn schoonzus is toevallig getrouwd met een Turk en we zien daar ook dat het totaal anders is.

Over dat lang leve de lol bij papa en opa en oma door de weeks wil ik iets kwijt. Precies wat Wil schrijft "een scheef beeld".
Natuurlijk is het leuk dat hij er een feestje van maakt, maar dat is geen reden voor verhuizing, want doordeweeks zullen ze toch op tijd naar bed moeten en gaan ze ook naar een oppas omdat papa moet werken.

Mijn ouders dachten, ook weer in het belang van de kids omdat ze aan het huilen gaan om hun vader, dat het misschien een idee zou zijn om ze een maand bij hun vader te laten wonen op "proef" voordat we naar de rechtbank gaan om het gezag over te dragen, de kids ineens een andere achternaam krijgen en besneden worden.
Dat staat er dan direct te gebeuren. En dat de kinderen dan ook inzien dat het doordeweeks niet anders gaat als bij opa en oma. Er is geen tijd voor eindeloos te voetballen op een pleintje als je de volgende dag naar school moet. Al betwijfel ik wel ten zeerste dat de vader net zo consequent zal zijn als mijn ouders.

Als voogd heb je zelfs het recht om ze elders onder te brengen. Je hoeft ze zelf niet eens in huis te hebben. Wat ik overigens heel raar vind, maar ik las dat online en herinnerde mij van iemand die sprak over dat ze alleen uit logeren mogen onder toezegging van een voogd.

Bte @ AnneJ, zal dat KOG grootouder gebeuren, die link van jou ook even goed gaan lezen. Ziet er zo snel ik even gekeken heb wel goed uit.

Wil = @ Kaaskopje

Sorry hoor! Ik las WIL en ging de mist in!

Meer achtergronden

Het is steeds normaler om meerdere achtergronden te hebben. 'Dubbelop' of 'Driedubbel' is daarvoor bedacht omdat kinderen niet in partjes te verdelen zijn.
Je kunt actief op zoek gaan naar verwante situaties waar kinderen zich in kunnen herkennen.
Ex president Obama is ook grotendeels door zijn grootouders opgevoed. Zijn vader was afwezig, zijn moeder heeft hij deels bij gewoond, deels bij een stiefvader, waarbij hij ook te maken kreeg met de vooroordelen die beide gemeenschappen, de Afroamerikaanse en de 'witte' gemeenschap over elkaar hebben. Ook nog een sideline naar de Indonesische gemeenschap. Zowel christelijk als islamitisch.
Daarmee heeft hij ook een achtergrond als bruggenbouwer tussen deze gemeenschappen.

Ook kinderen van 10 kunnen dat al begrijpen.

Platvoet verliest zijn moeder in het eerste bedrijf en gaat dan op zoek naar zijn grootouders.
Je gunt elk kind een 'normaal' gezin van vader, moeder en kinderen, maar voor veel kinderen is het gezin gewoon anders. Er zijn meer kinderen die (deels) bij hun grootouders opgroeien. Het is wat het is.

Maar wat nu?

Vader heeft al jaren contact met zijn kinderen, deelt mee in de kosten, je ouders overwegen zelfs of de kinderen langere tijd naar hem kunnen, hij eet iedere week bij hun, jullie vieren samen kerst...

Wat zou je nu het liefste willen? Wat moet de advocaat gaan oplossen in deze situatie? Een verwijdering tussen vader en kinderen?

Je andere zus is getrouwd met een Turk, daar gaat het heel anders. Ja, dat komt omdat ze samen zijn, hun huwelijk is goed.

Je ex-zwager heeft niets te verliezen, alleen zijn kinderen. Als je werkelijk vindt dat hij een gevaar is voor de geestelijke gesteldheid van je neefjes zou ik een bezoek aan een advocaat heel voorzichtig aanpakken.
Van een brief van een Nederlandse advocaat zal hij niet onder de indruk zijn, integendeel. De kinderen zitten nog sneller in Turkije.
Lastige situatie.

En moeder van vader?

De kinderen hebben nog een oma, de moeder van vader. Is die ook in beeld? Mogelijk dat zij haar zoon wat kan matigen in zijn commentaar? Mogelijk is dat ook het enige wat het is. Praatjes.

Al een beetje zitten spitten

Wil40,

Daar heb ik ook al over nagedacht. En al een beetje zitten spitten.
Er bestaat ook iets als een mediator, die gesprekken voert en hierin bemiddeld om conflicten op te lossen. Alleen denk ik dat dit hetzelfde effect heeft.

Zo lastig dit! Het is heel slecht, maar ergens hoop ik gewoon dat er een contactbreuk komt tussen de Turkse opa en vader. Dat zou de beste oplossing zijn..

Ja maar Kim

dan zou vader van de kinderen opeens totaal andere opvattingen moeten krijgen. Vader van de kinderen woont héél ver bij Turkse opa vandaan, dus wat kan hem gebeuren als hij 'ongehoorzaam' is? Tenzij Turkse opa hier 'een lange arm' heeft.

Snap het niet

Ik snap niet waarom opa en oma overwegen om de kinderen daar op de proef te laten wonen. Ze zijn 5 en 10. Het zijn nog kleine kinderen. Die kunnen dat nog helemaal niet overzien. Het is ook helemaal niet gezegd dat ze op vader af zullen knappen na een maand. Misschien is het daar ook doordeweeks lang leve de lol. Bovendien die kinderen zijn 5 en 10, die mag je nog helemaal niet met dit soort beslissingen opzadelen. Opa en oma hebben om allerlei redenen het gezag en zijn verantwoordelijk voor de kinderen. Een van de twee is niet eens erkend door vader. Opa en oma (en jijzelf) zien duidelijk in waarom bij vader wonen minder goed zal zijn: de invloed van opa waardoor ze als vreemden zullen opgroeien in de maatschappij waar ze leven. En het reële risico dat vader eventueel de kinderen mee zal nemen naar Turkije.
Mocht vader het gezag willen dan zal dat via de kinderbescherming/jeugdzorg moeten en dan is het helemaal niet gezegd dat vader het gezag krijgt. De uitkomst kan ook heel anders zijn.
Op dit moment is er een informele omgangsregeling. Vader heeft alle mogelijkheid voor contact met de kinderen.
Ik zou het zo laten en ook regelmatig wat tegengas aan vaders opvattingen geven.
En zeker niet de kinderen daar al dan niet op proef laten wonen. Ze hebben een fijn en stabiel thuis bij oma en opa dus dat zou ik fijn zo houden.

Nou inderdaad

Dus ga vandaag nog met je ouders praten om ze daar van af te brengen.

Dat is al gebeurd

Dat is al gebeurd. Gisterenavond bij het af droppen nog even snel er over kunnen hebben, en mijn moeder zegt dat ook inderdaad niet te gaan doen.
Heb haar ook verteld dat we wat meer tegengas moeten gaan geven.

Dat spookte door haar hoofd nadat haar hart brak dat ze zo gingen dreinen om bij hun vader te wonen. Maar nu is dat niet meer.

Mijn ouders zijn er namelijk ook achter gekomen dat papa heeft verteld al de tijd dat opa en oma maar de oppas zijn en dat papa de "baas" is.

Dat hebben we de kids gister ook even uitgelegd dat dit niet het geval is. Dat ze echt bij opa en oma wonen, en zij ook verantwoordelijk voor ze zijn.

Komen steeds meer apen uit mouwen.

Vannacht dacht ik eraan, misschien is het een idee als ik zelf met de papa een stevig woordje ga praten.
Hem vertellen dat dit zo niet gaat. En als hij dan weer komt met dat het allemaal niet waar is, dat ik hem vertel dat we niet gek zijn en precies weten wat er speelt. En ook eens goed duidelijk maken dat waar hij mee bezig is dat het totaal niet met de islam te maken heeft, maar met rassenhaat. Dat als hij naar de pijpen van zijn vader wil dansen, dit maar voor zichzelf moet houden, maar de kinderen daarin niet mag betrekken. Dat zolang mijn ouders verantwoordelijk zijn er helemaal niet meer met dat geloof gespeeld wordt. Dat kan hij doen als hij zelf ouderlijk gezag heeft. Dit kan hij verkrijgen via de normale weg, de rechter.
Dit allemaal op een volwassen, maar wel stevige duidelijke toon.

Vandaag haal ik ze weer op uit school, onverwacht. En het is zelfs zo dat sinds kort de oudste Turkse les krijgt in de moskee elke woensdag. Zit er gewoon aan te denken om hem niet eens mee te geven voor die stomme moskee. Ben er zo klaar mee.

Sorry hoor, alle boosheid komt er even uit.

Boosheid

Natuurlijk kun je je behoorlijk irriteren en even lekker ongenuanceerd alle er uit gooien kan opluchten.
Toch lees ik uit je berichten dat vader vooral onzeker is dat zijn rol niet serieus genomen wordt. Uiteraard is hij ook niet de hoofdopvoeder. En daarin heeft hij zich ook nog te verantwoorden tegenover zijn eigen vader.
Uit die hierarchie kun je beter blijven en er geen wedstrijd van maken. De rol van vader spreekt vanzelf de zorg van grootouders spreekt vanzelf. Hoe beter jij het goede voorbeeld geeft, te meer kans heb je dat vader dat overneemt.
Er zijn meer kinderen die door hun grootouders opgevoed en verzorgd worden. Gelukkig hebben kinderen ook hun vader en zelfs hun moeder. Vader voed de kinderen ook op en verzorgd ze ook.

Over meertaligheid, het belang en de voordelen daarvan, ook over het versterken van de identiteit van een kind kun je, ook op OOL, lezen.

Je wil er echt geen rondje Nederland tegen Turkije van maken. Dat is een valkuil voor iedereen waar je je best voor moet doen, om dat een respectvolle plaats te geven. Ook in deze tijd en deze samenleving die zo makkelijk splijt. Het overbruggen van die werelden, respect daarvoor, is juist voor de kinderen heel belangrijk die dat in zichzelf vertegenwoordigen.

Wat je bind

Het is handiger om te kijken wat je bind. Dat vond ik mooi in de kinderfilm. Merel komt op de picnic van de Turkse familie van een jongen van haar school. De grootmoeder zegt tegen Merel dat familie heel belangrijk voor haar is. Merel beaamt dat direct: voor mij ook!
Het vooroordeel is dat Nederlanders minder gericht zouden zijn op familie. Zo zijn er soms kleine verschillen die bij nader inzien niet zo groot blijken te zijn. Of juist overeenkomsten blijken te zijn.
En zo is het natuurlijk. De grootouders offeren heel wat op om het mogelijk te maken voor hun kleinkinderen en vader is ook helemaal gericht op de zorg voor de kinderen.

Ik ben er ook klaar mee

Wat ik begrijp is dit de situatie:
Vader en moeder gaan uit elkaar na te hebben samen gewoond.
Uit deze relatie zijn 2 kinderen geboren.
Als ouders wel getrouwd waren dan was vader automatisch het ouderlijk gezag en werd hij de voogd.
Omdat ze samenwoonden en er niks is vastgelegd heeft vader geen ouderlijk gezag over de kinderen.
Moeder ziet het niet meer zitten om voor de kinderen te zorgen. Laat de kids aan haar ouders over en vertrekt vervolgens om een nieuw gezin te stichten.

Ik ga er vanuit dat het vertrek van moeder uit de lucht kwam vallen en er direct maatregelen getroffen moesten worden. Moeder vindt het wel makkelijk dat ouder toeziend voogd worden. En de rechter stemt hier mee in…. Ik vraag mij af of vader op zijn rechten is gewezen? Wist hij dat hij alsnog de kinderen kon herkennen via een gerechtelijke procedure? Is hem die kans gegund?
Waarom zouden moeders wel fulltime voor hun kinderen kunnen zorgen (zonder dat de opa/oma van vaders kant als voogd worden aangesteld) alleen omdat het ouderschap biologisch makkelijker vast te stellen is. Waarom vinden we het wel normaal dat een vader (omdat hij niet gehuwd) buiten spel wordt gezet en wordt afgescheept met 1x in de 2 weken een weekendje papa zijn. Welke moeder op dit forum zou hier mee akkoord zijn gegaan??? Niemand toch? Of wel?

Vader is aan de kant gezet door de moeder van zijn kinderen (door niet hem aan te wijzen als voogd maar haar ouders). Aan de kant gezet door de rechter. Ik kan mij zijn verbittering wel voorstellen. Zijn boosheid naar Nederlanders(e maatschappij) heeft zich omgezet naar chauvinisme, opgehitst door zijn even verbitterde vader (waarschijnlijk ook gescheiden van een Nederlandse vrouw). En deze beide heren worden weer (zonder dat ze dit zelf beseffen) via de Turkse media gehersenspoeld door Sultan Erdogan, die spuugt op het Westen en de Islam zoals dat al honderden jaren wordt beleefd in Turkije laat verArabiseren. En voor de goede orde, dit heeft absoluut niks met grijze wolven te maken.
Maar hoe je het went of keert, deze man is en blijft de vader van de kinderen. Dat hij andere denkbeelden heeft die niet stroken met Nederlands calvinisme doet niks af van zijn liefde voor zijn kinderen.

Ik heb 23 jaar een relatie gehad met de Turkse vader van mijn kinderen. Een man die de laatste helft van onze relatie steeds orthodoxere en vaderlandslievende gedachtes kreeg. Jarenlang ben ik wekelijks uitgemaakt voor straathond en hoer (bijvoorbeeld als ik iets te lang weg bleef van boodschappen doen). Na mijn scheiding geen omgangsregeling, wel elke weekend naar hun vader en soms ook nog doordeweeks. Mijn kinderen (destijds 12-10 jaar) zijn het product van 2 culturen. En ja voor hun vader zijn het Turken en Moslims (geen Islamieten), voor mij zijn het 2 mensen die alle kans hebben gekregen om zich zelf te vormen. Intussen zijn het volwassen personen die heel ruimdenkend zijn, hebben geleerd hoe ze met de grillen van hun vader om moeten gaan. Zich er soms naar schikken door mee te gaan naar de moskee of (net te doen of ze) vasten.

Wat zou er zijn gebeurd als IK mijn kinderen na mijn scheiding in de steek had gelaten? Dan zou vader de voogdijschap hebben gekregen over de kids en ze zonder twijfel mee hebben genomen naar Turkije. Mijn kinderen zouden een andere jeugd hebben gehad, mijn dochter een hoofddoek hebben gedragen, het zouden andere volwassen personen zijn geworden, maar dat wil niet zeggen dat het slechter zou zijn geweest.
Vader spreekt zich hardop uit hoe hij denkt over Nederlanders. Maar Nederlanders zijn net zo chauvinistisch (maar wel hypocrieter). Zie op dit forum de adviezen die worden gegeven alsof vader een crimineel is die zijn kinderen misbruikt. De enige argumenten die tante Kim hier naar voren brengt is het geloof en anti sympathie van vader tegenover Nederlanders.
Stel dat deze vader jullie broer is, wiens kinderen door hun moeder in de steek zijn gelaten, en die voornamelijk vanaf de zijlijn moet toezien hoe grootouders ZIJN kinderen een opvoeding geeft die strookt met zijn eigen religie? Kiezen jullie dan ook de kant van grootouders of neem je het op voor je broer?
Laten we ons niet verblinden door de frustratie en boosheid van Kim jegens haar ex zwager. Die kinderen zijn beschadigd door het in de steken laten van hun moeder, de zus van Kim, de dochter van de grootouders.

Maar schijnbaar ben ik de enige die, tussen de regels door, ook het verdriet en onmacht van vader lees.

geen inhoudelijke discussie

Als je een gesprek aangaat: waak ervoor dat het geen inhoudelijke discussie wordt. Probeer hem niet te overtuigen van jullie gelijk, van jullie kijk op de wereld. Geloof, rassenhaat of wat dan ook maar: blijf er van weg. Hij gaat er door jullie écht niet anders naar kijken. Hij is overtuigd van zijn wereldbeeld, net zoals jullie dat zijn. Jullie vinden waarschijnlijk allemaal dat jullie omgang met de kinderen de beste is.

De constatering dat jullie op een andere manier in de wereld staan is genoeg. Dat zal een gedeeld beeld zijn, want dat ziet de vader ook.

Ik denk dat je vanuit die constatering je grenzen moet stellen. En je positie helder moet maken: jouw ouders hebben het gezag, zij gaan dus over de opvoeding. Samenwerking met de biologische vader is een mooi streven, maar als de kinderen (en jouw ouders) daardoor in een onmogelijke spagaat komt, dan dus niet. Ik denk dat jullie hem meer op afstand moeten houden en hem bijvoorbeeld geen invloed meer moeten geven op de vrije tijdsbesteding van de kinderen (zoals koran-les).

Maar zijn meest simpele argument....

Opa en oma hebben zich op glad ijs begeven door van hem vergoeding te accepteren.
Voor hem is het duidelijk: wie betaalt, bepaalt.

Formeel heeft meneer evenwel geen poot om op te staan en zijn opa en oma 100% verantwoordelijk.

Ik denk dat het niet eenvoudig zal zijn om hier vriendelijk uit terug te keren.

Familierecht is heel ingewikkeld.
Onderhandse constructies daarbinnen maken de zaken niet makkelijker.
Integendeel.

Turks

" Doordeweeks bij opa en oma, zitten op zwemles en de oudste nu op voetbal. Papa gaat met ze daarheen, eet 1 keer per week ook bij mijn ouders, weekend slapen zij bij papa. En oom en tante (ik) zijn vliegende kiep voor van alles en nog wat.
Dat klinkt perfect toch voor een situatie zoals die is?"

Waar samen opgevoed wordt zijn ook altijd verschillen te overbruggen. Dat kun je het beste met veel respect doen. Zeker nu de verschillen gemiddeld groter zijn dan dat je zelf gewend bent om mee te maken. En inderdaad al helemaal als niet de eigen ouder de kapitein op het schip is die in de lead is.
Aan de andere kant is het in veel families ook gebruikelijk dat grootouders geacht worden meer ervaring te hebben en meer respect daarvoor verdienen. Ze hebben zich al een generatie waargemaakt.
In mijn familie kwamen de opvattingen over opvoeding behoorlijk overeen en dan nog dreigden er soms spanningen over een kleinigheid.

Overigens zou ik het Turks warm aanbevelen. Het leven is inherent onzeker en mocht het toch gebeuren dat de kinderen ongewenst of misschien wel gewenst naar Turkije gaan, per slot heeft vader familie in Turkije, dan kunnen ze zich beter verstaan met hun familie en zich in de omgeving redden met boodschappen en wat niet.