U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zoon van vriend "eist" mijn dag op (lang)
Dag allemaal
Even onder een andere naam ivm herkenbarheid.
Mijn vriend heeft 2 kinderen uit zijn vorige relatie, de oudste is 18 geworden. Het is een jongen die 2 keer is blijven zitten, van school af moest, naar het volwassen onderwijs is gegaan, daar ook weggestuurd is wegens niet nakomen van aanwezigheidsplicht. Hij brengt zijn middagen en avonden door met gamen op zijn kamer, heeft een bijbaantje op vrijdag en verder niets. Zijn moeder "faciliteert" door voor droogje en natje te zorgen en zakgeld te geven, maar pakt verder het werkelijk probleem niet aan: gameverslaving. Het is eigenlijk een ontzettend treurig situatie voor die jongen en de rest van het gezin, want die jongen is uiteraard niet gelukkig maar het lukt hem niet om uit verslaving te komen.
Dit vertel ik alleen om de situatie te schetsen.
Nu is het zo dat mijn vriend en ik, sinds het begin van de relatie, altijd door de week samen zijn op donderdag. Hij heeft zijn jongste van maandag tot en met woensdag, en ik ook mijn kind op die dagen. In het weekend heeft hij zijn kinderen niet, maar doet veel met de jongste (sport) en soms ook met de oudste (ook mee gaan naar sport bij voorbeeld of lange wandeling maken met de honden). Donderdag was tot nu toe dus "ons" avond, zonder kinderen van hem of van mij. In het weekend zijn we vaak samen maar bijna altijd met een of meer van de kinderen met ons. Wat op zich prima is maar we hebben wel behoefte aan tijd voor ons alleen.
Nu wil zijn oudste elke donderdag met pa afspreken, in de avond. Leuke dingen doen. En daar vind ik het verhaal krom worden. Want als zoon een drukke leven had met vele verplichtingen en werkelijk alleen de donderdagavond had om met pa dingen te ondernemen zou ik me erbij neerleggen uiteraard. Kinderen eerst, ook bij mij. Alleen... die knul zit de hele dag op zijn kamer, ligt tot 13.00 te slapen, speelt uren op de computer, en heeft veel andere momenten dat hij zijn pas kan zien. Samen met zijn broertje wil hij niet, dus maandag t/m woensdag vallen af. Overigens wil hij ook niet naar zijn vader komen maar vader moet naar hem toe komen, en met hem uitgaan: restaurantje, cabaret, biertje drinken etc. Overdag zou hij elke dag met zijn pa kunnen lunchen, kantoor van pa is 2 kilometers verder op met directe tramverbinding, maar nee dat lukt niet want dan is hij net wakker. En hij wil met pa uitgaan. Terwijl pa ook nog financiële problemen heeft en op elke cent moet letten.
Dusja, ik weet het niet zo goed. Uiteraard is het wel het leven van mijn vriend en omdat we niet samenwonen moet ik me erbij neerleggen, maar ik merk dat ik er boos van wordt. Boos op mijn vriend en ook op zijn zoon.
Ik weet nu even niet of ik me onredelijk opstel of niet. Ik zal uiteraard de relatie niet verbreken om zoiets, maar ik baal als een stekker. Mijn vriend voelt zich ontzettend schuldig over de ellende van zijn oudste, maar is feitelijk buitenspel gezet door de moeder die haar zoon beschermt. Elke keer dat hij een opmerking maakt over hoe dingen gaan, komt moeder met een vernietigend oordeel over hoe vader een nietsnut is en zich niet moet bemoeien met de opvoeding van het kind. Het is bij voorbaat een verloren zaak. En ik begin te denken dat kind wat vaker schoppen onder de k. had moeten krijgen en dat de spelcomputer weggegooid had moeten worden jaren geleden, maar het is te laat en niet aan mij. En mijn vriend blijft ook om mijn mening vragen en om raad. Wat het extra moeilijk maakt.
Ik weet het nu even niet meer...
SChooltas
Vraag is al eerder gesteld door schooltas
[verwijderd door forumbeheer]
Volgens mij had je in januari de vraag ook al gesteld maar dan vanuit een ander perspectief. Maar je bent dus de stiefmoeder.....
maar schooltas
Je beschrijft dat de moeder een goede baan heeft en vrienden en een relatie. Het lijkt mij dan wel heel onwaarschijnlijk dat die jongen thuis bleef uit een soort medelijden met haar. Is het niet veel waarschijnlijker dat het dan vooral te maken heeft met zijn eigen problemen (bijv. geen vrienden, niet weten waar hij heen zou moeten, niet durven, ...).
Wel sneu om hem daar zo keihard op af te rekenen ("dat spoort niet, absurd", etc.)
Molleke
Wat je doet hoort niet in "forumland"... wat dat betreft doe je je nickname wel eer...
Ik begrijp
ook werkelijk niet waarom je dat zo hoog zit dat hij oudjaarsavond met zijn moeder heeft doorgebracht. Pffff laat die jongen dat zelf beslissen. En wie weet heeft moeder hem wel gestimuleerd om elders te gaan maar wilde hij zelf niet. Ik begrijp hier werkelijk niets van. Dat jij er een andere mening over hebt is prima maar die felheid waarmee je hem brengt.....
Molleke
Dat is wel heel flauw en ongepast
in ieder geval
Kind zoekt nu wel toenadering tot zijn vader. Een uitgelezen kans voor de vader om een positieve rol te gaan spelen! (of het nu wel of niet allemaal aan die slechte moeder ligt). Als ouder zou hij die kans moeten grijpen. Dan de nieuwe liefde maar even op een lager pitje, lijkt mij dat het kind hier voor gaat.
Klopt
Is ook ongepast maar ook een waarschuwing dat je verhaal dus bij mij is blijven hangen en ik het meteen herkende. Vooral je nick is identiek.
Bijna identiek 
.
Molleke
Dus... Omdat je meende me te moeten waarschuwen meen je ook alle fatsoenregels te mogen overtreden? Bijzonder.
Schooltas
Oke oke oke
Je hebt gelijk. Excuses. Hopelijk lukt het je om beide draadjes nog eens goed door te lezen om te zien hoe weinig compassie je hebt naar zoon van vriend. Je zei ook dat je je vriend de draad had laten lezen. Hoe vond hij de kritische reacties dan? Ik vind persoonlijk dat je erg hard bent over zijn zoon. Wellicht niet zo bedoeld maar je schrijfsel komt wel zo over. Op mij althans. Bijv. heeft zoon een baantje op de vrijdagavond dat druk jij dat de grond in met een opmerking dat dit nog maar net is etc etc. Trouwens nog een tip. Wellicht kan jij doordeweeks gaan lunchen met vriend.
ik snap er steeds minder van
Je beweert je sterk aan te trekken hoe het met de jongen gaat.
Vervolgens sabbel je zo' n geweldig idee, dat is het echt in mijn ogen, flink bonden met vader, keihard neer.
Ik blijf erbij dat je volgens mij veel te veel betrokken bent in de problematiek vh stamgezin waarin je betrokken bent geraakt.
Hoezo wel de lasten niet de lusten? Dat ligt aan jou hoor.
Draai het om. Je hoeft geen last vd jongen te hebben, waarom? Een beetje afstand kan wonderen doen. Zorgen zijn er toch wel om de jongen, die hebben zijn ouders. Dat is zo fijn als niet-ouder, dat je die (enorme) zorgen niet hoeft te hebben. Je hoeft dus ook geen problemen op te lossen.
Zorg voor lusten, richt het contact met de jongen zo in dat je er pkezier, voldoening, whatever uit haalt. Richt je verder op je eigen gezin.
En verder moet ik zeggen dat je relaas pijnlijk is.
Ik heb 2 kinderen. Eentje die echt nog flink minder functioneert dan je stiefzoon. Totaal mislukt dus vast in jouw ogen. En één kind dat zeer succesvol is naar gangbare maatstaven.
Ik duw mijn verantwoordelijkheid als ouder niet weg. Wel heb ik geleerd dat er echt grenzen zijn aan invloed van ouders. En dat bij een zorgenkind je al snel ontzettend veel fout doet.
Wat me van belang lijkt is dat de 2 ouders proberen op één lijn te komen. Dat is een verantwoordelijkheid van beiden.
Maar weet je, jij hebt daar geen invloed op. Het is niet jouw probleem, je kunt het niet oplossen.
Oudejaarsavond
Ik begrijp niet waarom je daar zo over valt. Ik was oudejaarsavond ook 'gewoon' thuis toen ik 18 was. Waarom vind jij dat zo absurd?
Verder denk ik dat het goed is als zoon gestimuleerd word, wellicht is dat internaat de oplossing voor hem. Ik hoop het.
Helaas is het nu eenmaal zo dat je als stiefmoeder zult moeten slikken. Geef geen goedbedoeld advies, zonder dat er een vraag gesteld is. Verder ben je er voor de gezelligheid en mag je regels hanteren. Daar stopt je rol, totdat alle betrokken jou een ruimere rol geven. Een van de zaken die in mijn ogen een 'No Go' is, het geven van zoveel commentaar op de moeder. Hoeveel weet nu werkelijk van de zoon. Wat wordt er gezegd, wat heeft moeder allemaal geprobeerd?
Misschien is het een goed plan als jullie met elkaar om te tafel gaan met zoon en alle betrokken volwassenen erbij. Dat jullie samen een plan gaan opstellen voor en met zoon. Het lijkt erop dat jullie allemaal het beste willen voor de jongeman, maar i.p.v. dat jullie gaan samenwerken elkaars goede bedoelingen tegenwerken.
welnee
Ik doe je geen pijn, ik wilde je in de spiegel laten kijken hoe het overkomt. Ook ik herkende het verhaal en ik denk nog steeds dat jij veel te oplossend bent in je relatie. Je relatie is nog redelijk vers en jij rent er op een bepaalde manier doorheen ipv meer beschouwend te zijn. Het komt over alsof je overal boven opduikt en het op wilt lossen. Het zijn je kinderen niet, je kunt er alleen maar zijn, zeker nu je binnenkomt in een relatie met al oudere kinderen.
Niet elk kind is met 18 jaar klaar om de wijde wereld in te gaan. Ik wens ouders veel succes met dat soort toekomstplannen; het echte leven loopt vaak anders. Zeker niet als er nog meer problemen op de achtergrond spelen.
En wat is er mis met bij een ouder zijn op oudejaarsavond???? Mijn kinderen zijn ook vaak nog hier en gaan bv erna uit of helemaal niet. Niet elk kind is hetzelfde, niet elk kind gaat uit, heeft veel (zich voor anderen inzettende)vrienden, is heel sociaal, heeft evenveel energie enz.
Dat is het rottige aan hoe het overkomt. Je zegt hele lieve dingen, maar in de passie waarmee je schrijft en leeft komen er af en toe van die beoordelende opmerkingen uit dat ik denk: hmm had je nu niet door hoe dat overkomt en dat mensen dan gaan denken dat je het ene zegt en het andere bedoelt?
Tegenstrijdig
Het is aan de moeder te danken dat die jongen zijn dagen gamend en blowend doorbrengt, zij werkt fulltime maar doet er niks aan. Vader kan zoon helaas niet helpen, want vader moet hard werken. Dubbele standaard?
skik
Skik
Vader was huisvader en werkte verder vanuit zijn huis als consultant, meestal onder schooltijden. Hij zorgde voor de kinderen en het dagelijks leven tijdens het huwelijk. Zijn vrouw was degene die een mooie carrière had, hij had een stap terug gemaakt. Toen zijn vrouw hem vroeg te vertrekken verviel de dagelijkse basis voor de kinderen. En moest hij inderdaad heel ander werk zoeken, omdat hij veel minder verdiende dan zijn vrouw door hun arrangement en zijn inkomen niet voldoende was om in zijn eigen onderhoud te voorzien.
Maar nu stop ik ermee want ik wil niet het gevoel geven dat ik moeder voortdurend aanval. Ik heb in zekere zin ook bewondering voor haar. Zij komt uit een moeilijk nest. Doet er nu even niet toe, maar zij heeft het niet makkelijk gehad vroeger.
Overigens heeft vader in het begin ook te weinig aandacht geschonken aan het verslavingspatroon van zijn oudste. Hij probeerde wel het tij te keren maar toen was het huwelijk al voorbij en had hij geen invloed meer op het dagelijks leven van de kinderen.
Schooltas
nogmaals
Vader krijgt nu wèl de kans om meer invloed op zijn zoon te krijgen, zoon zoekt zelf zijn aandacht. Dat moet je dan toch juist toejuichen, en op alle mogelijke manieren ondersteunen?!
Laatste reactie voorlopig, want we gaan op vakantie
Ik ga stoppen met reageren, niet met lezen als er nog geschreven wordt. Ik heb werkelijk heel veel aan de meeste reacties gehad, ook al vind ik sommige ervan sterk getint door het idee dat stiefmoeders zeer kwalijke mensen zijn die eropuit zijn de vaders van hun kinderen te scheiden.
Ik maak zeker fouten, ik ben te doortastend. Mijn vriend ook, hij is het juist te weinig. Zijn ex ook, ze weigert te communiceren. Mijn vriend en ik proberen we heel hard ons best te doen. Aan tafel gaan, vriend, moeder, haar vriend en ikzelf zoals iemand opperde, zou ik een fijn idee vinden, was het niet dat de moeder niet wil. Het gaat niet eens om de communicatie met mij maar met mijn vriend. Zij besloot op een gegeven moment dat het huwelijk voorbij was, vroeg haar man te vertrekken en weigert sindsdien elke vorm van communicatie dat verder gaat dan broeken kopen en wie neemt de honden tijdens de vakanties. Als vader belt, mailt of een whatsapp bericht stuurt om een vraag te stellen krijgt hij geen antwoord of wordt de telefoon niet opgenomen. En hij is geen persoon om een scene te schoppen en te eisen dat ze à la minute gaat zitten om bij te praten. Dus wat is wijsheid, ik weet het niet.
IK ga me enigszins terugtrekken uit het verhaal, door alles op een rij te zetten denk ik wel dat het wijzer is dan mee willen denken. We vertrekken samen voor een midweek naar Drenthe, zijn kinderen, mijn jongste, en de honden, ik hoop dat het gezellig is. Pikant detail: vader zei tegen oudste zoon dat speelcomputer niet meemag, moeder reageerde dat "het kind dan niets te doen zal hebben de hele dag"....???? Zoals mijn oudste zou zeggen: "Mam what the f...?"
SChooltas
Ja schooltas
Computerhaat en onbegrip druipt er weer vanaf. Een jongeren die moeilijk in zijn vel zit kun je wel zijn computer afpakken maar dat wil dan nog niet zeggen dat hij zijn dag anders kan en gaat invullen.
Bovendien hebben jongeren ook troost, vermaak, en zelfs sociaal contact en ontwikkeling via de moderne media.
Altijd even dwarsliggen en eisen stellen aan een jongere, zelfs op vakantie. Bah. En jezelf dan een geweldige opvoeder vinden.
Laat vader in de midweek vooral ook een paar dagen alleen met zijn oudste zoon optrekken. Bij voorkeur iets actiefs, maar vooral: zonder anderen erbij.
En verder vind ik het best bijzonder dat een 18 jarige nog mee wil op zo'n tripje en dat 'ie zich ook nog laat vertellen wat er wel en niet mee mag...
Dat de spelcomputer niet meegaat op vakantie vind ik niet zo raar. Anders kan je inderdaad net zo goed thuisblijven. het idee is om juist even wat anders te gaan doen. En als bedenker en uitvoerder (en ongetwijfeld ook financieel verantwoordelijke) van de vakantie mag je als ouders nog helemaal zelf bedenken wat wel en niet mag op vakantie. Deze jongen is al 18 he. Die kan ook zelf bepalen of hij wel of niet meegaat onder deze voorwaarden.
en nog een vraag
Er is geen enkele communicatie met de moeder, zeg je. Maar hoe weet je dan wat die moeder gezegd heeft over het niet meenemen van een spelcomputer?
Eerlijk?
Schooltas, het komt over alsof je steeds zijn zoon vergelijkt met jouw zoon. Maar is dat wel eerlijk?
Verschillende jongeren, verschillende karakters. Zo kunnen zelfs de kinderen van hetzelfde ouders compleet verschillend presteren, verschillend reageren en verschillend opgroeien tot zelfstandige mensen.
Tuurlijk is het leven zoveel gemakkelijker als de studenten op kamers wonen als toonbeeld van zelfstandigheid, maar we zijn zoals we zijn.
Ik vind het wel heel positief dat zijn zoon naar jullie toe kwam om over de vervelende sfeer te praten en zelfs de moeite nam om deze draad te lezen. Menig kind pikt het niet als hun stiefmoeder over hun negatieve houding schrijft.
Je vergeet een paar dingen
Ik betaal de helft van de vakantie, en ik ben ook heel
erg toe aan rust. Als de hele dag (nou vooruit vanaf 14:00 tot en met 24:00 allerlei gewelddadige spelletjes gespeeld wordt, is het voor mij weinig ontspannend). Mijn zoon en zijn jongste komen ook mee, die moeten nog wel
opgevoed worden en de kans krijgen om te zien dat er meer in het leven is dan moordspelletjes. Oudste wordt niet verplicht mee te komen, hij is van harte uitgenodigd maar "our house our rules".
We nemen de honden mee, leuke kaartspelletjes en de Stratego + cards against humanity.
Moet lukken toch.
En vervang eens het woord spelcomputer door het woord wiet of LSD...?
Jippox: moeder heeft whappje gestuurd naar haar zoon die het aan zijn vader liet zien gisteravond. Zodoende.
Eens met AnneJ. Het is toch de bedoeling dat het voor iedereen gezellig is. Dus als jongeren wat aan het computeren zijn dan zijn ze niet opgevoed? Ik wens jullie een leuke week toe en hopelijk geef je de oudste wat ruimte. Maar ik heb er een hard hoofd in dat hij meegaat. Ik kan hem ook geen ongelijk geven. Gaat die wel mee dan is het echt een topper!.
Sorry Schooltas,
Verkeerd gelezen. Ipv de zoon stond je vriend voor de deur en heeft hij het draadje gelezen.
Nu, toch hoop ik dat een paar daagjes weg jullie goed zal doen. Kan hij ook zien hoe de andere kinderen met jullie omgaan, soort voorbeeld hoe het ook kan.
Fijne dagen.