U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vrouw met problemen wil bij vriend logeren
Mijn partner (lat, 9 jaar samen) en ik werken bij dezelfde werkgever. We hebben een (gezamenlijke) vrouwelijke collega X die samenwoont en een kind heeft met ook een collega Y. Nogal wat stelletjes bij ons op de werkvloer. En dan is Y ook nog eens mijn naaste collega.
Die relatie van collega loopt niet geweldig. Mijn partner is door X gebombardeerd als vertrouwenspersoon en krijgt regelmatig te horen als het weer mis is gegaan tussen haar en haar vriend. Hij heeft haar ook geslagen. Ze vertelt er dan specifiek bij dat hij dat absoluut niet aan mij mag vertellen. Dat doet hij wel omdat we daar in het verleden ruzie over gehad hebben. Ik kan vervolgens dus niet laten merken dat ik er vanaf weet, wat wel lastig is omdat ik elke dag met Y samenwerk.
Dat als achtergrond. Nu vertelde mijn partner dat X heeft gevraagd of ze niet tijdelijk met haar kind bij mijn partner kan logeren. Hij heeft geantwoord dat dat alleen een paar dagen mag en alleen als het echt niet anders kan (in levensbedreigende situaties).
Wat moet ik hiermee? Het is natuurlijk fijn dat mijn partner zo behulpzaam wil zijn, maar ik zie het niet zo zitten dat zij daar haar intrek neemt. Eigenlijk zou ik haar het liefst vertellen dat ze maar een andere vertrouwenspersoon moet zoeken, maar dat is ook wat harteloos. Ik twijfel ook wat aan het waarheidsgehalte van haar verhalen omdat ik Y ken als wel een opvliegend type maar me niet kan voorstellen dat hij haar slaat.
(Ik ben me ervan bewust dat het allemaal wat onwaarschijnlijk kan lijken, en het heeft ook een hoog pubergehalte. Maar je zult er maar mee zitten).
Hoe zou ik dit kunnen aanpakken?
Tsjor
Jij misschien niet, maar anderen hier hadden het meer over een sfeer van grenzen trekken naar haar toe.
Die geheimhouding; daar heb ik al van gezegd dat ik daar niet meer aan mee zou doen. Wil mijn partner haar vertrouwenspersoon blijven prima, maar dan wil ik niet meer horen wat ik niet mag weten, in dit geval.
ik zou verder niet zo goed weten wat een gesprek met haar zou kunnen opleveren. Ze heeft niet mij uitgekozen als vertrouwenspersoon maar mijn partner, dus het gaat mij ook verder niet aan. Het enige dat mij aangaat zijn mijn eigen grenzen hierin. Die onderzoek ik liever met partner zelf. Maar ik zie ook niet echt kwaad in zo'n gesprek met haar, zou het zelf alleen niet snel doen denk ik.
je partner is op zijn hoede
'alleen voor een paar dagen en alleen als het echt niet anders kan' . Dat is een goed standpunt en als hij zijn grenzen bewaakt hoeven er geen problemen te ontstaan.
Dat zij exclusief aan hem haar problemen vertelt en nadrukkelijk eist dat hij jou niets zegt - daar zou je vriend niet in mee moeten gaan. Wat vindt hij daar zelf van, dat zij een verbondje met hem sluit hierover? Lijkt me een splijtzwam voor de toekomst.
Sterkte ermee, het is best ingewikkeld, prive en op het werk met elkaar vermengd.
nou ja
Als het verhaal van de dame in kwestie klopt dan vind ik het persoonlijk niet zo vreemd dat ze geheimhouding vraagt, júist als haar partner ook al collega is.
Ik snap de verwijzing naar professionele instanties maar kan me heel goed voorstellen dat ze liever bij een vriend terecht wil. An sich ook niets mis mee. Wat is er mis met vrienden helpen? Natuurlijk kan dat in huis wonen niet stiekem, dat zal ze ook wel snappen en anders is het aan vriend haar dat duidelijk te maken.
Van de andere kant kom ik zelf vaak in 'geheimhoudingssituaties' terecht en heb ik daar wel genoeg van. Vind het soms lastig omdat vaak pas ná het verhaal de geheimhouding gevraagd wordt. En vaak stelt het niet zoveel voor omdat ik ervaar dat toch nog veel mensen het verhaal kennen. Word soms een beetje moe van onthouden wat wel en niet geheim is. Heb me voorgenomen scherper op te letten en al heel snel aan te geven dat mensen mogen doorpraten maar dat ik niet meer begin aan geheimhouding.
Sommige mensen betrekken je heel gemakkelijk en snel in allerlei spannende intriges en daar heb ik helemaal geen zin meer in. Tenzij het natuurlijk goede vrienden zijn maar gek genoeg valt het daar allemaal reuze mee. (Ik val qua vriendschap blijkbaar niet op mensen met wilde verhalen)
Ik heb bijv een collega die je steeds in een positie probeert te manipuleren dat je hulp aanbiedt. Vaker ging ik er niet in mee en voelde me echt enorm schuldig. Pas thuis met afstand kon ik er dan weer wat nuchter tegenaan kijken, heeft een poos geduurd eer ik tegen haar opgewassen was. Kenmerk; niet open staan voor structurele oplossingen en liever van crisis naar crisis hoppen met een groot beroep doen op hulp (van naieve slachtoffers..)
NIets mis mee
Blom, er is niets mis met vrienden helpen. Ik zou daarom met degene die dat doet ook geen conflict aangaan, of eisen stellen, of een relatieprobleem scheppen. Het is gewoon heel lief.
Maar verder schetst je verhaal precies waarom je als gastheer/vrouw alert moet zijn. Je schrijft: 'Kenmerk; niet open staan voor structurele oplossingen en liever van crisis naar crisis hoppen met een groot beroep doen op hulp (van naieve slachtoffers..)'. en juist dat is een van de redenen waarom je er een professionele organisatie bij zou kunnen zoeken.
Bovendien denk ik dat je mensen een groter plezier dot als je ze de kans geeft om op eigen kracht een uitweg te vinden uit een moeilijke situatie, in plaats van afhankelijk te zijn van liefdadige hulp. En dan kan het nog zijn dat je ergens mee moet/kunt helpen, dat kan ook een paar dagen onderdak zijn. Maar dan weet je ook zeker dat het helpt. Onderdak bieden zonder dat er verdere plannen zijn helpt niet, maar verschuift het probleem naar jouw bordje. Haar grootste probleem is namelijk opgelost.
Wat betreft de noodzaak tot geheimhouding in verband met mogelijke agressiviteit van de partner: dan zou je al helemaal niet moeten intrekken bij een collega, die ook nog eens een lat-partner heeft op hetzelfde werk, die weer de collega is van de man. Dan zoek je een plek waar je onvindbaar bent of veiliger.
Tsjor
Eerlijk gezegd
Zou ik zelf ook tamelijk puzzled zijn over deze situatie. Je wilt je vriend niet voor zijn hoofd stoten, je wilt een vrouw met kind in nood ook helpen maar de relatie met je collega, de man van het 'slachtoffer' is nu al min of meer ingewikkeld geworden.
Ik zou in elk geval aangeven bij vriend dat het je voor een lastig hoofdbreken stelt en een ongemakkelijk gevoel, zonder te eisen wat hij dan zou moeten doen.
Ik zou me er ook niet gelukkig bij voelen. En willen dat het ophoudt.