U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vraagtekens bij gezin
Hier in het dorp woont een gezin en ik heb zoveel vraagtekens erbij. Iets zegt mij dat het niet klopt daar. Ze hebben een kindje van 4 jaar, die komt vaak met bulten op haar hoofd op school en dan zegt moeder dat ze gevallen is. Moeder houdt haar ook vaak thuis zonder dat er iets is. Kind is heel brutaal en moeder heeft verder geen werk en helpt nooit op school mee. Ze was er zelf niet bij de maandafsluiting omdat ze moest strijken terwijl ze altijd thuis is. Het kind zat bijna te huilen gewoon, zo zielig. Ze woont 2 huizen verder en met dit mooie weer zit ik graag buiten maar hoor ik haar de hele dag tegen haar kind mopperen en boos zijn. Het is echt niet leuk om in de tuin te zitten.. en zo is er zoveel meer. Iets zegt mij dat er iets niet klopt.
Op afstand blijven
Even los van de effectiviteit van VT, is de drempel voor een oplettende buur om hulp te bieden vaak zo hoog en zo beangstigend, want wie weet wat je je aanhaalt, dat een buur eerder verkiest op afstand te blijven en VT gaat bellen.
Is het niet beter om samen met een andere buurvrouw naar haar toe te gaan, zodat ze weet dat er een back-up is waar ze op kan terug vallen. (Tegelijkertijd weet ze ook dat buren oog hebben voor de kinderen.)
Misschien is ze wel erg eenzaam.
ontlasten
Je zou maar een druk kind hebben van 4, die je af en toe een dagje thuis houdt (het is immers nog niet leerplichtig) en geen werk hebben, misschien omdat je arbeidsongeschikt bent, misschien depressief of een burnout en dat maakt je nu eenmaal niet de ideale moeder en daar voel je je al schuldig over - en dan komen er twee moeders op je af om te kijken wat er aan de hand is met je gezin en of dit niet onder kindermishandeling valt. Donder op! zou ik dan zeggen.
Wil je haar aanklagen en denk je dat dat helpt?
Je kan haar het beste gewoon ontlasten. Ze hoeft zich niet te verantwoorden. Het is haar soms wat te veel. 4 jarigen zijn namelijk wel eens brutaal en vallen en huilen soms, doodvermoeiend, als je al ziek bent.
Je schrijft ook: er is meer, maar de dingen die je noemt vind ik niet alarmerend.
Mijntje,
De twee buurvrouwen is niet bedoelden de moeder te checken maar omdat het voor hulptroepen makkelijker inpasbaar is als het er meer dan één is, ( maar ook weer niet een te grote groep).
Misschien is ontlasting van zorg gewenst maar heeft buurvrouw A op die dag trainen met de kinderen en kan buurvrouw B wel.
Gewoon meer voor elkaar klaar staan..
Kijk alsjeblieft uit
Kijk alsjeblieft uit met het doen van meldingen op basis van vage vermoedens, maar ook met het opdringen van hulp. Aanbieden kan altijd.
Hier helaas ervaring met dergelijke buren. Toen mijn ex vertrok, maakten de kinderen een moeilijke periode door. Logisch, zij moesten ook verwerken dat hun vader er van de ene op de andere dag niet meer was. Soms uitte zich dat in verdriet, soms in woede, maar vooral in onmacht.
Mijn buren waren er van overtuigd dat ik dat niet alleen aan zou kunnen. Boden zij hulp aan? Nee, zij bleven maar meldingen maken van iedere huilbui of woede uitbarsting. Keer op keer hadden wij de politie aan de deur en vervolgens dus ook veilig thuis. Soms belden ze zelfs als er bij ons niemand thuis was.
Juist daardoor gingen de kinderen zich nog ongemakkelijker voelen. Veilig thuis ging zich ermee bemoeien en ja hoor, de kinderen moesten op stel en sprong uit huis geplaatst worden. Jongste moest naar vader, middelste naar mijn zusje en oudste werd in een crisisopvang weggestopt als kind dat net 12 was.
Gelukkig waren ze weer heel snel thuis. De jongste is maar een weekend weggeweest en toen zagen ze al in dat zij beter af was thuis. Middelste is 10 nachten weggeweest en oudste was ook met 3 weken weer thuis.
Je wilt echter niet weten hoeveel moeite me het heeft gekost om dat voor elkaar te krijgen.
Achteraf kan ik wel vertellen dat zelfs die 3 weken meer kapot hebben gemaakt dan op hebben gebracht. Ik ben minimaal 2 jaar bezig geweest om het vertrouwen van de kinderen te herstellen. Eerst vertrok hun vader uit het niets en vervolgens moeten ze van de ene op de andere dag bij hun moeder weg. Je wilt echt niet weten hoe bang ze de periode daarna waren. Bang dat ze mij opnieuw kwijt zouden raken, maar ook verwijten richting mij dat ik ze had laten gaan. Ook bang om te huilen als ze in de nacht wakker lagen met oorpijn.
Geloof me alsjeblieft en ga geen dingen voor een ander invullen. Bied hulp aan, maar ga ook een afwijzing van die hulp niet verder in je plaatje gebruiken. Blijf gewoon aangeven dat je er bent als het nodig mocht zijn. Dan zullen ze het eerst op je terugvallen en krijg jij een echter beeld.
Anoniem
Wat een afschuwelijk verhaal. Klaar ben je met zulke buren. En met de "professionals" van VT.
Nog wat cijfers
https://www.rd.nl/kind-in-pleeggezin-en-tehuis-vaker-misbruikt-1.671290
Hoe jongeren terecht komen die op hun 18e uit de jeugdzorg komen is inmiddels bekend. Dakloos, tienerzwangerschappen, gebrekkige of geen schoolopleiding, schulden. De overheid kan het een stuk slechter dan de eigen ouders.
In dit artikel gaat het om een deelonderzoek van de universiteit Leiden op verzoek van de commissie Samson.
"Seksueel misbruik komt in de jeugdzorg „schokkend vaak” voor. De kans dat een kind in een pleeggezin of tehuis wordt misbruikt, is twee tot vier keer groter dan bij thuiswonende jongeren.
Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Leiden dat dinsdag is gepresenteerd. In instellingen was 23 procent slachtoffer van seksueel misbruik, in de pleegzorg 9 procent.
Jongeren met een lichte verstandelijke beperking die uit huis zijn geplaatst, zijn zelfs tot tien keer vaker slachtoffer. Pleegzorg blijkt voor deze groep overigens geen betere bescherming tegen misbruik te bieden dan een verblijf in een instelling."