Verdergaan na ontrouw

.....

Ik haat hem
Ik haat haar
Zou zo graag hun leven ook verwoesten.
Zo graag d'r op dr muil slaan.

Hoezo taboe wat taboe nee dit ga je lekker rondbazuinen. Dat hij en luk is. Niets maar dan ook niets rechtvaardigt dit gedrag laat dit voor eens en voor altijd duidelijk zijn!!!

------------------------------

Pijn pijn overal pijn. T doet zo'n zeer! Wil schreeuwen weglopen slaan alles. Kit man van de ene op de andere seconde gebeurt dit GEEN enkele aanleiding. Ik wil uit deze trein!!

volhouden GitteNN

Dit is even een slechte periode GittNN. Die gaat ook weer over in betere dagen.
Belangrijk is dat je een paar dingen voor ogen houdt: als hij echt berouw heeft, er nu voor je is, mee wil gaan in therapie om het beter te maken, als je de verbondenheid weer voelt... dan komt het op termijn allemaal goed.
Mensen maken fouten in hun leven en onze man heeft een fout gemaakt die heel veel pijn doet. Maar ook zij hebben daarvan geleerd denk ik. Daar ga ik toch van uit.
Ik las hier ooit ergens dat een relatie na ontrouw nooit meer hetzelfde zal zijn. Maar dat klinkt zo negatief. Volgens mijn therapeut is ontrouw bij vele koppels een oppurtuniteit om je relatie naar een niveau te tillen waar je voordien enkel kon van dromen. Vele koppels komen daar net sterker uit omdat ze nadien niets meer als vanzelfsprekend vinden, het de moeite waard vinden om voor te werken en te vechten.
Ook ik voel dat de invloed van hormonale schommelingen een grote invloed kan hebben hoe ik me voel. En de korte donkere dagen doen er ook geen deugd aan. Maar er komen heus betere dagen.
Kijk naar de basis, naar de liefde die er nog is. Bekijk het desnoods als een nieuwe relatie, alleen is het dan met dezelfde man.
Het wordt echt beter!

Maete 2

"Volgens mijn therapeut is ontrouw bij vele koppels een oppurtuniteit om je relatie naar een niveau te tillen waar je voordien enkel kon van dromen."

Precies. Veel vrouwen zien hun man ineens in een heel ander licht als ze ontdekken dat hij blijkbaar (ook) aantrekkelijk is voor andere vrouwen.

Fijn voor jou Ad

Dat je je vriendin hebt kunnen wijsmaken dat vreemdgaan gewoon het recht van de man is. Maar voor de meeste vrouwen werkt dat niet zo.
Wel kan ik me zo voorstellen dat je het erover hebt als gezamenlijke intimiteit er niet meer in zit. Dan ga je samen op zoek naar de oorzaak en probeer je dat samen op te lossen. Zo zijn wij in ieder geval getrouwd.

Als mijn man 'zomaar' vreemd zou gaan, zou ik hem misschien niet meteen buiten zetten maar het zou denk ik toch wel een harde dobber worden. En ik vermoed dat mijn man daar hetzelfde over denkt. Een relatie doe je met z'n tweeën.

mannen die vinden dat vreemdgaan hun recht is...

Hoe reageren die als hun partner opeens wat intensiever naar andere mannen kijkt...? :)

Ginny

"Dat je je vriendin hebt kunnen wijsmaken dat vreemdgaan gewoon het recht van de man is."

Dat gaat twee kanten op he, dat had je niet begrepen?

"Maar voor de meeste vrouwen werkt dat niet zo."

Misschien zijn er daarom ook zoveel dramatisch slechte relaties. Misschien is daarom 'echtscheiding en erna' hier ook zo'n populaire rubriek.

"Wel kan ik me zo voorstellen dat je het erover hebt als gezamenlijke intimiteit er niet meer in zit. Dan ga je samen op zoek naar de oorzaak en probeer je dat samen op te lossen. Zo zijn wij in ieder geval getrouwd."

Good for you...

"Als mijn man 'zomaar' vreemd zou gaan,"

Aha, dus helemaal uitgesloten acht je het toch niet

Sally

"Hoe reageren die als hun partner opeens wat intensiever naar andere mannen kijkt...? :)"

Wat denk je?

Gezamelijke kinderen

Niet het boterbriefje maar het bestaan van de kinderen, maakt dat ontrouw zo hard aankomt. Het tast het vertrouwen in elkaar aan terwijl je toch samen voor de zorg van de kinderen staat.
Een gezin waarin het stel niet getrouwd is maar wel kinderen heeft, gaat door dezelfde molen.

Nou Flanagan

die kinderen zijn zonder meer belangrijk, maar of het zo zit als jij nu zegt waag Inge betwijfelen.

Ik denk eerder dat mensen in een vaste relatie waarbinnen trouw (seksueel, emotioneel) gezien wordt als een belangrijke waarde in de knoop raken als die waarde 'overtreden' wordt. Ook als je geen kinderen hebt kun je net zo geraakt/verdrietig/overstuur enzovoorts zijn als je partner vreemd gaat.

Ik ben het ermee eens dat er in zo'n situatie helemaal geen verschil is tussen getrouwd en niet getrouwd. Als een relatie, waarvan je hoopte dat 'ie levenslang zou zijn, kapot gaat dan zijn de emoties hetzelfde of je nu getrouwd was of niet. In die zin gaat dat wat ik Ad regelmatig hoor zeggen 'als je niet getrouwd bent, heb je ook het gedoe van een scheiding niet' niet op: ook dan moeten levens ontvlochten worden: met emoties, vaak een huis en kinderen. Dat is gewoon een scheiding hoor. Misschien is het als je niet formeel getrouwd was praktisch gezien allemaal wat makkelijker, maar verder maakt het niets uit volgens mij.

Aagje

Aagje

"In die zin gaat dat wat ik Ad regelmatig hoor zeggen 'als je niet getrouwd bent, heb je ook het gedoe van een scheiding niet' niet op"

Is ook wel een beetje simplistisch gesteld. Maar veel goed doen die huwelijken volgens mij ook niet. Het is beter als je het gevoel hebt (en houdt) dat je de liefde van je partner permanent moet verdienen.

Maete2

Dank je wel. Heb veel steun aan wat je schrijft. Heel erg bedankt. Fijn om met een lotgenoot te schrijven.
grt
GitteNN

Hmmm

jij lijkt de overtuiging te hebben dat mensen het huwelijk zien als vrijbrief om niet meer in de relatie te investeren. Lijkt me ook weer een simplistische gedachte die niet strookt met hoe veel mensen in hun huwelijkse relatie staan.

Ik heb het ook bewust over investeren in een relatie. Investeren lijkt me niet alleen realistisch in een samenlevingsverband tussen mensen, maar ook noodzakelijk om een relatie goed te houden. Of er nu sprake is van een huwelijk of niet.

Permanent elkaars liefde moeten verdienen, ik weet niet hoe je dat bedoelt, maar zo'n uitspraak komt mij erg verregaand voor en ook wel onveilig.
De kern van een relatie met elkaar hebben ligt voor mij in erin dat je het allebei fijn vindt om met de ander te zijn en in het accepteren van de ander. Dat betekent dat er een basis van liefde is. En waar die aan de ene kant wel wederzijdse investering nodig heeft om te blijven bestaan, mag die elkaar ook wel het krediet geven dat het niet zo maar over is als de 'verdiensten' niet lukken/tegen zitten enz.

Aagje

Aagje,

Ik ben het met je eens dat iedere breuk erg is na het verlies van vertrouwen in de ander.
Alleen haalde ik kinderen aan vanwege het probleem dat kinderen je met de ander blijft verbinden.

Gitte en Maete

Mooi Maete (#504), zo zie en ervaar ik het ook helemaal.
De focus moet nu op deze inzichten zijn, Gitte.
Je doet jezelf onrecht aan om zo ongelooflijk boos te blijven.
In vorige posts klonk je veel milder en inzichtelijker.
Ook uit de post van Zwaluw (#445) kun je veel kracht halen!

Ik probeer hier helemaal niks "rond te bazuinen" (#502), (die term getuigt van enorme woede t.o.v. het hele gebeuren) toen ik het over een taboe had.
Zie het in een breder universeler perspectief.
Als we ons enigszins, misschien een heel klein iniemienie beetje kunnen verdiepen in het fenomeen en daardoor kunnen begrijpen waarom deze dingen gebeuren maakt het de verwerking pietsje draaglijker.
Het blijft door het taboe zo'n ongelooflijk pijnlijk mysterie, maar door het te ontrafelen en eventueel te begrijpen valt het van zijn voetstuk af.
Het vreemdgaan is geen actie tégen de bedrogene, maar een actie vóór de vreemdganger zelf, maar zo voelt het (in het begin) niet, weten we allemaal.

Het volgende zeg ik met een reden, en dat betekent niet dat iedereen dan maar moet vreemdgaan, begrijp me niet verkeerd, maar als het dan toch gebeurd is kun je er ook zo tegen aan kijken:
De vreemdganger ís en blijft een individu en is niet het fysieke bezít van zijn/haar al dan niet getrouwde partner. (=ook geen reden om dat dan maar stiekum te doen).
Iets wat in de westerse wereld een ingesleten fenomeen is door de uitvinding van het huwelijk.
Maar....ook al ben je niet getrouwd blijft het natuurlijk ongelooflijk pijn doen en wordt er heel wat op het spel gezet.
Het vlees was/is en zal altijd gewoon verschrikkelijk zwak blijven. Dat is al sinds dat de mens bestaat, bij de 1 wat meer dan de ander...

Het is gewoon verschrikkelijk dubbel allemaal.
Aan de ene kant de pijn van het bedrog, daarnaast het geluk van de hernieuwde relatie.
Maar het geluk van de hernieuwde relatie neemt op een gegeven moment de overhand.

Gitte, bij jou was de uitkomst 28 okt 2015.
Hier was dat 21 okt 2015. Het gaat goedkomen, echt!

"Wat denk je?"

Het was geen retorische vraag van me. Mijn ervaring is niet relevant, aangezien ik een partner had die me zelfs verbood naar de gynaecoloog te gaan terwijl hij, achteraf gezien, zelf wel de katjes in het donker kneep. Ik ben oprecht benieuwd naar hoe wat meer normale mannen, die wel vinden dat vreemdgaan "moet kunnen", erover denken als hun partner wat meer belangstelling buiten de deur begint te vertonen.

Ik heb m niet aan een touwtje Ad

En ik heb sterk het idee dat toch heel vaak geldt dat waar twee vechten twee schuld hebben, dus om al die slechte huwelijken en nahuwelijken nu alleen in de schoenen van vrouwen te schuiven.... nou ja tja dat komt jou als Holenmens natuurlijk wel goed uit,

Sally

"Ik ben oprecht benieuwd naar hoe wat meer normale mannen, die wel vinden dat vreemdgaan "moet kunnen", erover denken als hun partner wat meer belangstelling buiten de deur begint te vertonen."

Daar hebben ze dan (vanzelfsprekend) weinig bezwaar tegen zolang het hun relatie niet in gevaar brengt.

Ginny

"dus om al die slechte huwelijken en nahuwelijken nu alleen in de schoenen van vrouwen te schuiven.... "

Doe ik niet. Maar de betreffende mannen discussieren hier niet mee. Het is in mijn ervaring wel zo dat het regelmatig voorkomt dat vrouwen een 'sexstaking' uitroepen om hun onvrede op andere vlakken te uiten. Of dat ze ex zien als een soort beloning voor goed echtelijk gedrag.

Recipe for disaster.

Ben het zowaar met je eens Ad

Maar

Je vrouw ontevreden maken is natuurlijk ook geen manier van doen. Same recipe....

Verwachtingen

Het zou ook met de verwachtingen van de vrouw te maken kunnen hebben, dat het een "Jij niet voor mij; ik niet voor jou" situatie wordt.

Opzich kan de relatie goed zijn en man heel fijn mee kunnen draaien in het gezin en gewoon lief voor je zijn, maar is misschien nou eenmaal niet de meest empatische romanticus.
Opzich niks mis mee, maar het zou zo leuk zijn als...
Je hoopt soms op wat meer attenties (niet in materie), gewoon voor de xtra, komt het niet dan helpt dat niet mee in het behouden van je libido.
Je wil er ook niet om vragen. Het zit er in of niet.
Ik weet nu wel beter. Je verwachtingen bijstellen en kijken naar wat er wel is en niet naar wat er niet is.

....en vooral zelf het goede voorbeeld blijven geven ;-)

GitteNN, hoop dat je boosheid wat afgenomen is...ook al heb je er recht op, die boosheid is killing hé..weet ik jammer genoeg ook.
maar zoals Catwoman zegt, doet je geen deugd..; hij mag er zijn, laat hem maar even razen en dan proberen zoeken naar wat je nodig hebt om uit die boosheid te komen.
ik hou van de visie die hier klinkt dat het een kans ook is voor je relatie, een tweede huwelijk.
het is het moment om dingen uit de sleur te halen, herbekijken, niet alleen zijn wensen maar ook die van jou. zo ervaar ik het ook.
los van een nieuwe stap in je relatie kan je het ook zien als een nieuw deel in jezelf. je bent nu aan het genezen van deze pijn, en hierdoor ga je sterker worden, wijzer, meer gaan nadenken over dingen die anders maar als " normaal " waren. ik geloof dat dit hele gedoe uiteindelijk ook echt een mooie uitkomst kan hebben.
probeer jullie verhaal voor ogen te houden, jouw aandeel in het verhaal, zijn aandeel in het verhaal, probeer de oprechtheid te zien en te voelen, wat er nu is...en kijk of je daarmee jouw verdriet kan helen.

enfin, ik zeg het allemaal zo mooi maar het is gewoon moeilijk en pijnlijk. maar niet onmogelijk denk ik!
hoop ik!!!

go girl!

Ginny

Los van je oordeel over vreemdgaan,ken je geen vrouwen die vreemdgaan? Vrouwen die echt niet meer gelukkig zijn in hun relatie en als "uitweg" verliefd worden op een ander?

Ja die ken ik wel hoor

En er zullen ook vast vrouwen zijn die alla Heleen van Rooijen leven, maar al met al verkondigt Ad volgens mij toch vooral een mannelijk standpunt. Beetje type Jan Mulder die vindt dat dat allemaal maar moet kunnen.
Ken niet veel vrouwen die er zo in staan.
En ik bedoel dus dat ik van ellende vreemdgaan wat anders vind dan gewoon bij voorbaat al lak hebben aan de huwelijkse monogamiteit. Ik hoor Ad namelijk letterlijk zeggen dat vrouwen niet zo moeten zeuren, openlijk vreemdgaan is gewoon heel normaal voor een man.