Verder na ontrouw deel 5

Puinhoop

Het is zeker zo dat de relatie niet slecht was en is. We hebben ook beiden hard gewerkt in therapie. En dat levert ook veel positiefs op. Wat ik aan wilde geven dat ikzelf dit nooit had verwacht en ikzelf niet weet of ik echt ook op lange termijn verder kan met de wetenschap wat man gedaan heeft, de leugens etc. Dus dst wat Miss ook aangeeft. Een stuk respect is ook weg. Hier speelt overigens ook een verslavingsgevoeligheid bij man. Dat blijft lastig bespreekbaar. Wat hij ziet het probleem niet zo. En wat hier ook een rol speelt is dst man nog steeds niet echt bij zijn gevoel kan komen. Dus ja iedere situatie is uniek. En hoewel ik alweer een stuk verder ben overvalt me bij tijd en wijle dat hele gekwetste. Man en ik konden samen de wereld aan. Zoveel meegemaakt samen en zo een eenheid. En als het dan een tijdje tegenzit dan zoekt hij het buiten de deur ipv met mij te praten. En het is hem niet overkomen. Hij was bewust op zoek. En dat levert overigens ook boosheid op. Dus dat is iets waar ik de komende tijd mee aan de slag ga.

Heel erg herkenbaar

Gezegdes als : emoties kun je uitschakelen zijn bij man zeer normaal. Altijd al geweest. Maar hebben nu een andere visie door mij. Dat is het soort gevoel wat bij de verslaving uit geschakeld kan worden.

Of ben je daar nou nog mee bezig? Word er soms gevraagd. Ik ben er toch? Whats the point?

En als er een dag is waarin mij een traan me soms even overvalt is de vraag wat is er? (De normaalste) heb ik iets fout gedaan?

Uhnee nu niet nee. Soms snapt man er geen klap van. En dan word je steeds duidelijk, zo ging het dus. Zo gemakkelijk. En ik was er toch wel.
En ik ben er nog steeds. En waarom?
Bedoel je zoiets hoedan?
En nee bij ons was er geen vuiltje aan de lucht, we gingen zowat iedere maand samen een avond weg, dagje weg, delen samen hobby's.
Hier is het heel anders dan Esther verteld. En daarom deel ik dit hier. Zodat mensen die mee lezen misschien wel herkenning vinden en een soort troost.

@ drama, hoe is het eigenlijk met jou?
Je bent toen bijna " gevlucht" op het forum omdat je na nog eenmaal weer bij man bleef.
Ondanks dat veroordeel ik je absoluut niet. Gewoon interesse in hoe het nu met je gaat... mits je nog mee leest xxx

En Ja

Hij troost me, is er, pakt me vast, ziet het verdriet, ik hou van je, ik wil je niet kwijt, jij bent de enige, niemand kan aan jou tippen, moet ik nog even doorgaan ? Word er gezegd.

Het gaat om liefdesverdriet. Was er maar één pil voor liefdesverdriet dan nam ik die.
En dat is wat mij steeds overvalt, liefdesverdriet.

Ja Miss

Dit precies dit doet man hier ook:
"Hij troost me, is er, pakt me vast, ziet het verdriet, ik hou van je, ik wil je niet kwijt, jij bent de enige, niemand kan aan jou tippen, moet ik nog even doorgaan ? Word er gezegd."

En ook in zijn acties laat hij zien dat hii samen verder wil. Maar toch.... Ik denk inderdaad dat het een soort liefdesverdriet is.

En als we dan proberen te praten over dingen die man moeilijk vindt, dingen waarvan ik graag zou willen dat hij durft te reflecteren en aan gaat werken dan blijft dat lastig. Ook na therapie samen. Hier wil man alleen niet in therapie overigens.
En ja die dingen waren er voor het vreemdgaan ook. En ook lastig bespeekbaar. Maar ik vind nu het verschil dat we samen aan relatie 2.0 aan het werken zijn. Daar bij kijk ik ook kritisch naar mijn handelen. En man maar tot zekere hoogte.

Ben ik weer

Ha strijdende dames,
Ik lees regelmatig mee. Jullie zijn zo dapper. Hier spelen een aantal andere zaken die het vreemdgaan naar de achtergrond duwen. Tijd speelt daarin ook een belangrijke rol.

Een keer bij elkaar komen, lijkt me fijn. Ben meer een prater dan een schrijver ;-)

Tijd?

#525; ‘Ik denk dat de tijd het uit wijst, wat je relatie je brengt’

Ik denk dat verandering het uitwijst. Hierbij ook meteen stellend dat ontrouw een hobbel is naast vele hobbels in een relatie. Dit om te relativeren dat er meer oorzaken zijn die de relatie overhoop kunnen gooien. Daarmee wil ik vreemdgaan niet bagatelliseren.
Het gaat mij om het herstel.

En zelfs herstel is geen vrijbrief voor een hobbelvrije toekomst.
Zoals gezegd, huwelijk is een werkwoord. Na de ene hobbel, komt wel weer een ander.
Het gaat erom wat je/ jullie geleerd hebben en hoe die volgende hobbel genomen wordt.
Hobbel staat synoniem voor probleem, in welke vorm dan ook.
Blijf bij jezelf!

Gevoelig

Vandaag opende ik onze account en las een mail van een vrouw uit het buitenland die eerst de lezer een leuk paasfeest toewenste en daarna de lezer beter wilde leren kennen. Het klonk zo onschuldig want ze wilde geen double date maar hoopte wel op een lovely relation, ze had geen kinderen. Om te kotsen!
Waar komt dit zo vandaan?
Mijn volwassen kind legde uit dat spam zo werkt. Natuurlijk is het internet een wereldwijd gebeuren en met kan overal met je account aan de haal.

Op zo’n moment voel je je best kwetsbaar, onzeker.
Ik heb de zender gereplyed met
‘fuck you,
his spouse’.

Goh, wat voelde dat goed!!!

Ben benieuwd of man de mail is ontgaan of dat hij kan waarderen dat ik zo fel voor ons vecht. Ik laat het verder los, zoals ik andere hobbels heb leren los laten. Hobbels die niet de moeite waard waren om energie in te steken. Ook dat leer je.
Of zoals in de rubriek school en ouders; Pick your battles!

Kosten = kotsen

Samen komen

Samen afspreken lijkt me ook leuk. Maar geen idee hoe we dat geregeld krijgen?
Ik wil iig anoniem blijven, dus wil mijn telefoon nr hier niet posten..

Flanagan

Niet op spam reageren, altijd ongezien verwijderen, je geeft daarmee alleen al aan dat het een actief account is. Er zit zeer waarschijnlijk een Ghanees ( of ander land)mannetje achter, dus je hebt ook je gram niet gehaald, sorry. Ze gaan niet met je account aan de haal, ook zit er geen vrouw achter je man aan. Ze willen hoogstwaarschijnlijk geld. Als je niets doet gebeurt er niets. Vooral dus niet openen.

Je laat nog maar weinig hobbels los in mijn ogen. Dat zeg ik niet om gemeen te zijn, maar van wat ik van je lees. Ik denk dat jij pas rust krijgt als ze dood is. Dan staat hij er niet meer tussenin en kan ze voor jou geen bedreiging meer zijn.

Bobbie,

Klopt, het is beter om niet op spam te reageren. Alleen was de mail aan mijn man gericht met naam en voornaam. Terwijl ze uit een land komt waar wij in de vakantie naar toe gaan. Op het tijdstip van de mail, is het daar middernacht. Het was allemaal zo toevallig.

Het ging mij erom hoe ik met dergelijke mails omging; diep in de stress, janken, wantrouwen en ruzie maken of laten merken dat er ook een mevr. X bestond die zich niet liet wegzetten. Instorten of rug recht.
Als er een reactie komt, zal ik die ongelezen wegdoen. Er werd niet om geld gevraagd.

Wat de hobbels betreft; Toch heb ik laatst ook progressie geboekt, smaakte naar meer :-)
Van mij mag oma lang blijven leven, ( zodat ze nog lang voor haar man kan zorgen) alleen zou het fijn zijn als mijn man eens zijn ogen eens goed open deed.

Flanagan

Fijn dat je ook progressie boekt. In jouw situatie zal er denk ik pas daadwerkelijk iets veranderen als zij er niet meer is. Maar ik gun het je dat je man eerder zal kijken.

Flanagan

Wat voor schoonma heb jij dan? Als ik vragen mag

Afspreken lijkt mij helemaal oké.
Is het een idee om wat plekken, incl locatie te posten zodat wij daaruit kunnen kiezen en bereid zijn daar naartoe te reizen?
En wie komt die komt.

Miss,

Zo eentje die haar ware aard laat zien als iemand niet met haar meewerkt.
Jarenlang geen last of erg in gehad omdat er geen situatie voordeed. Nu dat wel speelt, heeft zij mij neergezet als ondankbaar en laat dat de familie weten. Mijn man heeft alles klein willen houden maar vergat het ook voor mij op te komen. Was blind voor de schade.
In belang van de kinderen, in belang van het beetje stabiliteit, kreeg/ krijgt hij van mij de ruimte om zelf in te zien waar hij mee bezig is.
Ik heb altijd de indruk dat iemand dan pas werkelijk verandert.

Jaren geleden hadden we een conflict met school. Zijn christelijke vader noemde het een strijd tussen God en het Kwaad. Ik was niet gecharmeerd van die uitspraak;de bijkomende stress was al erg genoeg. Toch heb ik die woorden onthouden.
Toen zij mij beiden later belogen en hun fout onder kleed stopte en verbrouwereerd waren dat ik dat niet accepteerde, was pure arrogantie en vuil gestook mijn deel. Ik ben ook gelovig en haal daar mijn kracht uit om proberen te handelen in eerlijkheid omdat de waarheid altijd een keer boven tafel komt. Ook zij waren pionnen van het kwaad, wie had dat gedacht. Nog erger, wie durft dat te denken..
Alleen duurt dat erg lang. Prompt was onlangs een kerkdienst op tv waar gesproken werd over de kracht van het kwaad die mensen kan aanzetten tot het kwetsen van anderen. Hoe mensen zwak in hun hart, toegeven aan zaken zoals liegen, verleiding en/of hoogmoed. Zo maakt het kwaad het werk van God kapot. Mijn man vond dit een hele aparte dienst, ik vond dat dergelijke diensten wel vaker vertoont mochten worden..
Later bekeek hij ook de herhaling. De dienst heeft hem niet koud gelaten. Dat betekent niet meteen dat het licht is gaan schijnen; dat heeft tijd nodig. Maar ik geloof wel dat God met hem bezig is. Het is aan mij om daarop te vertrouwen.

Nu zie ik het voor mij ook als ‘de boodschap’ om op God te vertrouwen en de onzekerheid los te laten. Dat is niet simpel want geloof is iets dat je niet kan aanraken.
Maar mijn manier van reageren op een mail; het niet in elkaar krimpen uit vrees voor wat komen gaat maar het durven aankijken, daarin voel ik de bescherming van God.
Of het ook weer diep kunnen slapen ondanks zijn gesnurk is als een daad waarbij loslaten het key-word is.

PS: Ik snap best dat dit zweverig overkomt bij niet gelovigen. Ieder zoekt een manier om er mee om te gaan ipv breken.

Ontmoeting, reacties op velen enzovoort

Beste allemaal,

Het heeft een tijdje geduurd, maar ik wil graag weer even meepraten. Met de deur in huis vallend wil ik graag het boek van Marijke Hilhorst tippen: 'De kleine hel', raad eens waar het over gaat Een serie interviews, persoonlijke verhalen. Ik kwam de schrijfster tegen via haar verzamelde columns uit Elsevier, waarvan er een aantal over ontrouw bleken te gaan. Na Google wist ik tot welk boek het door haar terzijde genoemde onderzoek naar ontrouw had geleid.
Een greep uit passages die me troffen: 'Hoe is het mogelijk dat elke man weer denkt dat zijn situatie uniek is, terwijl wij alleen maar cliché's horen?' Of: 'Hij hield al een hele tijd niet meer echt van me. Hoe lang dan, vroeg ik me af. Ik groef in mijn herinnering en zag alleen dat plagende grapje, de warme blik, de hand op mijn heup in bed. Of was dat alleen maar toneelspel geweest?'
Wat betreft een ontmoeting, vind ik het een uitstekend idee om gewoon wat plaatsen en data te noemen en daaruit te kiezen. Dan hoeft niemand naam en privé-gegevens te geven, maar wel hier even posten, minstens een week tevoren, of je komt of niet, zodat er niet iemand voor Piet Snot komt te zitten ;-)
We kunnen de plek eventueel tevoren bellen, een tafel reserveren en dat onder de bedekte titel 'Ouders' doen. Dan kan de ober je naar de goeie tafel sturen.
Mijn suggestie: omdat ik afhankelijk van openbaar vervoer ben, gaat mijn voorkeur uit naar Zwolle. Geen idee waar jullie allemaal wonen en of dit centraal genoeg is, natuurlijk. Een leuke tent lijkt mij dit café:
http://www.grandcafepublic.nl
Mijn voorkeur gaat uit naar een zondagmiddag.

Dan nog enkele reacties, die ik zo kost mogelijk zal proberen te houden:
Nijntje, wat herkenbaar, je post 489...ik denk ook wel eens, als ik opmerk hoe ik toch ineens een busje zag rijden zoals het zijne, op een tijd en plaats die niet klopten, en mezelf dan beschimp dat het mijn hormonen zijn (PMS) die dat denken – het zal toch niet zo zijn dat ik achteraf wèl raak schoot? Voordat hij vreemdging, maakte ik ook wel eens grapjes over een bericht wat binnen kwam, of het zijn vriendin soms was, en dat kan het dus achteraf heel goed geweest zijn ook.
Jij hebt het ook, lees ik: de twijfel en mogelijk de angst dat je hem nooit meer helemaal vertrouwen kunt, want hij bleek zo goed toneel te kunnen spelen. Heb ik ook: wat is er nog echt? Is hij echt open naar me of sluit hij zich weer systematisch af? Ik heb al zo vaak een andere versie van ons verleden gehoord, die hij later weer herriep. Wat kan ik nog geloven?

Pennenstreek, ik heb het helemaal gemist, dat je wel met je man hebt gepraat over of hij nog van je houdt. Ik maak uit de reacties van anderen op dat alles oké was achteraf, maar hoe gaat het nu dan?
Ook over jouw menstruatie en de bijbehorende verwarrende gevoelens las ik: ben jij misschien ook richting overgang aan het gaan? I.i.g is bij mij eens per maand alle rede wel zoek, totaal geen controle, heel vervelend. Kan alleen maar afwachten tot het weer over is.

Miss, ik laat mijn dagboek inderdaad even met rust. Zeker als ik zo wankel ben. Je citaat uit post 525 herken ik ook wel, helaas. 'Maar Ik heb het over respect, de kijk op hem, de liefde bedolft met een goude rand, een dikke goude rand, dat komt nooit meer terug. Bij mij. En dat is wat ik bedoel.' De vaas is gebroken en hoe je ook lijmt, je blijft de scheuren zien.

Hoedan, dat maakt wel wat uit inderdaad, dat je zegt dat jouw man bewust op zoek was. Hoewel ik volkomen overtuigd ben dat zoiets je nooit overkomt, omdat je tenslotte een vrije wil hebt verdorie, is moedwillig op zoek gaan als het even tegenzit wel kwalijk. Al denk ik dat, voor zover ik nu weet, de houding van 'laat het maar gebeuren' , zoals mijn man zei erin te hebben gestaan, zodra er zich een welwillende dame aandiende, net zo kwalijk is. Het is een nuanceverschil.

Flanagan, wat jouw laatste post betreft: voor mij is het vooral moeilijk te duiden waar je het over hebt, je houdt het allemaal wat abstract. Ik ben ook een christen, van een iets ander slag dan jij vermoed ik maar ik begrijp er niet veel van, van wat er nu gebeurde met je schoonfamilie. Het duidelijkst wat ik er uit haal, is dat je verwacht dat je man zich aan jouw kant schaart en dat begrijp ik goed. “Een man zal zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten, en de twee zullen één vlees worden.” Na je huwelijk ligt je loyaliteit bij je man of vrouw, niet meer exclusief bij je ouders. Dat vinden sommige (vers)gehuwden wel eens moeilijk.

Mensen, wat een lap! Sorry, hoor, ik val veel in herhaling, vrees ik.

Afspraak

Snelle reactie, zondagmiddag in Zwolle is voor mij prima.

Puinhoop en afspraak

Het gaat nu gelukkig weer helemaal goed tussen man en mij. Maar dat stukje wantrouwen, dat blijft voorlopig nog wel bij mij ja.
Man zei ook al heel lang niet meer van me te houden, zelfs te betwijfelen of hij dat ooit wel echt gedaan had. En dat hij jarenlang mooi weer had gespeeld, een beetje voor de buitenwereld en ook voor mij (want uit elkaar gaan vond hij heel lang geen optie). En met het idee dat als je maar volhoudt dat het goed gaat, het ook echt goed gaat. Net zoals dat wanneer je jezelf vertelt dat je iets niet kunt, je het ook echt niet kan.

Maar ja, hij heeft dus zo goed toneelgespeeld dat ik het niet doorhad. En dat hakt erin. Ik vind het ook nog wel eens moeilijk te geloven dat hij nu wel open en eerlijk is. Maar hij wil zelf zeker ook niet terug naar hoe het toen was. Hij wil niet toneelspelen en op zijn tenen lopen. En hij is zelf heel blij met dat hij nu wel over van alles kan praten met mij. Dus ik geloof met mijn hoofd wel dat hij nooit meer dat soort twijfels zo lang voor zich zal houden. Als er iets is, zal hij dat dus eerder bespreken. Maar mijn hart, tja, die barst verdwijnt inderdaad niet meer. Op slechte momenten (inderdaad, begin van de overgang en emotioneel erg instabiel eens per maand) kan ik dat vertrouwen moeilijk vasthouden. Gelukkig kunnen we het daar nu over hebben. En kan hij mijn boze, verdrietige en opstandige buien wel handelen. Het helpt ook dat ik zelf kan zien dat wat ik dan voel niet ' echt' is, maar veroorzaakt door hormonen. Dat was een leerproces, voorheen dacht ik juist dat het andersom was, dat ik de rest van de tijd heel effectief al die nare emoties kon wegduwen. En misschien is dat ook wel een tijd lang zo geweest. Maar nu niet meer.

Wat betreft een afspraak: ik weet het nog niet. Hoewel ik heel benieuwd naar jullie ben, en ik ook al wel een paar keer op een meeting van OO ben geweest, vind ik een meeting op deze smalle basis niet zo boeiend. En ik wil niet blijven hangen. Ik merk dat hier schrijven toch ook vaak een negatief effect heeft op mijn stemming. Als jullie hier een datum, tijd en plaats afspreken dan kan ik altijd nog kijken of ik kom. Maar laat het niet van mij afhangen.

Kink in kabel

@Puinhoop, juist omdat je gelovig bent, dacht ik dat je mijn post zou begrijpen ookal is het wat afwijkend wegens andere problematiek dan het wantrouwen door vreemdgaan.
Ik wilde het wat summier houden om het draadje niet te vervuilen met schoonmoederperikelen. Het gaat mij ook eerder om het gelieg in het algemeen, het niet open zijn maar wel van mij verwachten dat er over een gebeuren heen gestapt kan worden alsof er niets gebeurd is. Over het jarenlang binnen de relatie een goed contact met elkaar hebben en dan opeens geconfronteerd worden met een kink in de kabel ( de loyaliteit aan zijn moeder terwijl ze schaamteloos een bom onder ons huwelijk plaatste en man aangeeft dat ik het verkeerd zie; dat ik hulp nodig heb.)
Ik snapte niet dat zowel man als zijn moeder mij ( ons) dat aan kan doen; het maakt zoveel slachtoffers.

Ik heb lang de situatie aangekeken en meerdere malen besproken, afvragend wanneer dit gaat keren. Onlangs ben ik het gaan loslaten ( neerleggen bij God en niet meer oppakken), omdat het nogal eenrichtingsverkeer betrof waarbij ik het gevoel had man op sleeptouw te moeten nemen. Man mag van nu af aan naar mij toekomen en tonen hoeveel hij om mij geeft.

Ik denk dat man is gaan beseffen dat hij niet meer achterover kan hangen, hopende dat de twee vrouwen er zelf wel uitkomen of de tijd het zal doen vergeten.
Maar na de aflevering over geloof en de valkuilen, lijkt het of hij is gaan nadenken. Mogelijk dat de aflevering hem een spiegel heeft voorgehouden, ookal zijn het voorlopig de kleine dingen waarin ik verandering in waarneem. Nu is mijn geduld groot.

Bobbie gaf aan dat dit mogelijk pas gaat veranderen als zijn moeder er niet meer is. Ik hoop dat dit niet zo ver hoeft te gaan. Al hoewel ik niet kan ontkennen dat deze ervaring mijn liefde voor mijn man wel wat heeft doen slinken. Ook hier een barst, terwijl ik altijd zo voor ons klaar sta. Ik snap gewoon niet waar ik het aan te danken heb. Zo slordig omgaan met de gevoelens van degene waarmee je getrouwd bent.

Nijntje, Pennestreek en Flanagan

Ha dames, even heel kort hoor:
Fijn Nijn, dat die tijd en plaats voor jou goed schikt. Ik hoop ook gauw van de anderen te horen wat zij ervan vinden.
Pennestreek, ik begrijp je reserves en bezwaren, dus beslis zelf maar idd of je wel of niet komen wilt. Als er zich maar één iemand aanmeldt, kom ik ook niet overigens ;-)
Flanagan, los van geloof , ik ben ook een heel andere persoon dan jij natuurlijk, we kennen elkaar niet immers, dus ook daarom begrijp ik je niet helemaal. Ik heb vrij concrete uitleg nodig om iets goed te begrijpen. Zou jij ook willen komen op een ontmoeting eigenlijk?

Inhoudelijk ga ik een andere keer op jullie in, de tijd is me nu te kort. Tot gauw!

Puinhoop,

Ik zie een ontmoeting niet zitten want Zwolle ligt niet om de hoek en dan krijg ik zeurvragen van het thuisfront. Ze weten dat ik hier wel eens lees, maar ook om met onbekenden af te spreken, is een drempel te hoog.

Geloof: van mensen die gelovig zijn, mag je verwachten dat ze een ander niet aandoen wat ze zelf ook niet willen meemaken. Geloof dient als een soort bescherming. Daarom ben ik verbaasd dat dit mij overkomt; ze weten toch dat God dit ook ziet...
Dat betekent niet dat gelovigen geen fouten maken, maar wel dat ze dit recht moeten zetten.
Volgens mij leeft dit in elke kerk, want onderdeel van de bijbel.

Voor mij is het ook niet om de hoek, Ik wil wel graag komen, maar moet kijken of datum/tijd haalbaar is voor me :-)

Mari, hoedan, senna, drama

Komen jullie ook? En andere die willen natuurlijk.

Jammer

Flanagan dat je niet komt. Ik heb veel aan je inzicht en kennis. Ik hoop wel dat je steeds mee blijft posten.
Terug komend op je schoonma, wat triest. Zie het als haar tekortkoming. Meer woorden lijkt me voor nu te veel energie verspilling. Wat een vrouw.

Vandaar Mari dat ik ook jou vraag, ondanks je los van dit draadje bent. Heb ik eigenlijk door jou posts al dit inzicht gekregen. Begin vorig jaar toen alles uit kwam. En ben daar heel dankbaar voor. Ik zou het fijn vinden je eens te ontmoeten.

Vanavond komt filemon op bnnvara Ned 3 met een programma over vreemdgaan , monogamie etc etc. Het begint om 20.25 uur. Misschien boeiend voor sommige van ons.

Xxx

Miss

Wat lief dat je aan me denkt, Miss. Ik heb me bewust een beetje afzijdig gehouden omdat ik zelf niet meer in de relatie met de vreemdganger ben. Ik zou heel graag komen, maar ik zit in een periode met heel veel pijn in mijn lijf (fibromyalgie) en het zou voor mij bijna drie uur reizen zijn en dan weer drie uur terug, dat wordt me te veel. Dan moet ik bijna een week bijkomen. Als er een keertje iets centralers wordt georganiseerd, ben ik er graag bij. En Miss, mocht je in de buurt van de randstad wonen, dan vind ik het ook leuk om zo een keertje af te spreken.

Afspreken

Heb een e-mail adres aangemaakt: [email protected]. Locatie wat mij betreft prima, wel een eind rijden, Utrecht is misschien handiger? Als je aan wil haken, wil je dan een e-mailadres doorgeven en wellicht je woonplaats voor carpoolen? Zal ik een datumprikker regelen.