Verder na ontrouw deel 4

Puinhoop

Lieve puinhoop.

Mijn MEERDERE trussen wisten dat hij getrouwd was.
Daar geven ze geen FUCK om. Wat ze je ook zou kunnen gaan vertellen is totaal zinloos.
Mijn man heeft me vanaf dat we 9 maanden verkering heeft bedrogen.
Met 17 maanden heeft ZIJ ( Truus 1 zegt hij) zijn auto in de prak gereden. Mijn vader is schade hersteller. En heeft avonden. Echt avonden staan te zwoegen die auto te maken.
Zij wist dit. 15 jaar lang loog hij daarover.

Als mijn papa hier achter komt. Ligt hij niet meer langs me in bed maar ergens anders.....

Onthoudt 1 ding. Alles wat je man haar verteld heeft is gelogen. Ga daar maar vanuit. Of het nu het standaard verhaal is of alleen de platte sex.

Zij ook

Victoria, dat ben ik niet met je eens. Ongeacht of iemands huwelijk slecht is, dat geeft je geen vrijbrief met een getrouwde man aan te pappen. Weten dat de ander getrouwd is en toch diegene in bed uitnodigen is ontzettend fout. Zij is er even verantwoordelijk voor. Had ze van niets geweten, dan was ik niet kwaad geweest op haar. Als hij zich voor had gedaan als vrijgezel of gescheiden had ik geen probleem met haar gehad, alleen op hem boos geweest.
Maar ik geloof lang niet alles wat hij verteld heeft. gelul als dat hij alleen maar praten wou en zij steeds wilde zoenen is onzin. Waarschijnlijk deed hij het voorstel naar haar huis te gaan, begon hij te zoenen, Hij probeert het voor zichzelf en mij mooier te maken dan het is.
Vrijdag a.s. het eerste relatiegesprek. Daar komen ook deze dingen aan de orde.

Maar Puinhoop

je weet toch niet wat hij haar verteld heeft over jou? Voor hetzelfde geld heeft hij gezegd dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt en de scheiding al bijna uitgesproken is. Ik bedoel, schijnt meer voor te komen dit soort verhalen onder vreemdgangers.

Daarbij blijf ik van mening dat hij de verantwoordelijke is. Niet zij. Ook niet voor de helft.

Klopt Mari. Zo'n beetje alle vreemdgangers vertellen dezelfde zielige verhalen aan de Truzen.
Je man doet alsof alles van haar uit ging. Dat heet 'geen verantwoordelijkheid nemen'. Hij schuift hiermee de verantwoordelijkheid grotendeels naar Truus, en jij gaat hier deels in mee.
Truus is niet de verantwoordelijke, dat is alleen jouw man! En zowel voor hem als voor jou is dat blijkbaar moeilijk te aanvaarden. Die Truus had iedereen kunnen zijn van wie hij aandacht kreeg. Maar HIJ is jouw man, en HIJ heeft jou bedrogen. Truus niet, die dacht hoogst waarschijnlijk dat hij het zooooooo moeilijk had, en op de drempel stond van een scheiding, en een vreselijke vrouw had.

En nogmaals, de dingen die jouw man tegen jou zegt zijn echt heel lomp en heel egocentrisch. Ga dat niet normaal vinden of relativeren!

Victoria en Mari

Natuurlijk zijn onze mannen verantwoordelijk voor hun gedrag. Niemand spreekt dat tegen. En zij moeten ook dag in dag uit met de gevolgen leven. Terwijl die Truzen vaak uit de “gevarenzone” blijven.

En toch nog even terugkomen op alle excuses die vreemdgangers aan hun Truzen zouden vertellen. Kennen jullie dan echt maar dergelijke verhalen? Kennen jullie enkel maar Truzen die overhaalt moeten worden door de man in kwestie? Ik zie er in mijn omgeving wel andere rondlopen, hoor. Je moet als man soms sterk in je schoenen staan om aan alle listen te weerstaan. Praat ik het daarmee goed? Bijlange niet !!!! Man had beter moeten weten. Maar zoals jullie het voorstellen is het een zeer eenzijdige benadering van overspel.

Ik blijf ook elke Truus mee verantwoordelijk vinden voor overspel en zie hen niet als de zielige slachtoffertjes aan wie ocharme allerlei werd ingefluisterd. Dat is echt bullshit. Het is alsof je ook zou goedkeuren dat iemand steelt want oh die had zo’n honger en in de winkel lag er toch voldoende en iemand zei” toe neem maar want ze gaan het hier niet echt missen”. NEEN dus, je blijft er af omdat het gewoon not done is en niet jou toekomt.
En ja!!!!!! Ik vind mijn man zeker verantwoordelijk voor de ontrouw maar een Truus die zichzelf opdringt en blijft avances maken gaat in mijn ogen niet vrijuit.

maete

Het eten dat in de winkel ligt is eigendom van de winkel. En eigendom mag je niet zo maar meenemen. Dat heeft diefstal.
Tussen echtgenoten bestaat voorzover ik weet geen wederzijds eigendom. Dus je vergelijking met diefstal gaat niet op.
Wat er wel bestaat tussen echtgenoten is de belofte van huwelijkse trouw, aan elkaar. Die beloften doen zij elkaar. Jouw man heeft die belofte geschonden. Maar omdat je je man waarschijnlijk aardiger vindt dan Truus, geef je nu Truus de schuld. Want een man moet sterk in zijn schoenen staan om de opdringerige Truzen van deze wereld te weerstaan.
En als Truus niet vrij uit gaat, wat heb je voor haar in petto?

Lezen

Ik weet wel wat hij verteld heeft. Ik heb hun mails gelezen. De eerste avond al heeft hij het over mij gehad. In de mail later las ik dat hij haar voorspiegelde dat onze relatie nooit lekker had gelopen -fout-, dat we als broer en zus leefden- fout- en apart sliepen -omdat hij snurkte, maar dat vertelde hij er niet bij natuurlijk.
En ik stel hem zeker verantwoordelijk. Geheel. Ik beschouw haar echter niet als onschuldig slachtoffer.
Die rotopmerkingen pik ik niet. Vrijdag in de therapie gaan we het daar eens gezellig over hebben

Alkes

Ik weet zo nog niet of ik mijn man toen aardiger vond dan Truus hoor. Ik was toen zo boos dat ik hem zelfs niet kon aankijken en wil er zelfs niet meer aan denken hoe en op welke manier ik hem toen behandeld heb. Terwijl ik met Truus op een beleefde manier gecommuniceerd heb ☺️ Dus ik heb niets voor haar in petto.
Maar ik denk dat je de pointe van mijn post wel snapt.
En ja Alkes, die belofte van huwelijkse trouw is er tussen twee echtgenoten. Maar kijk even naar de realiteit en zie in welk percentage van de huwelijken dat overeind blijft. Tel daar het percentage bij van bedrogen partners die het zelfs nooit weten en kijk waar je eindigt.
Buiten huwelijkse trouw bestaat er ook nog iets fair play tov je medemens. Een Truus die weet dat man gehuwd is en zich wat wil vermaken of plezier hebben blijft in mijn ogen even schuldig.

Maete

Je schrijft "Je moet als man soms sterk in je schoenen staan om aan alle listen te weerstaan." Ja dat zal best, dat geloof ik zeker. Maar dat maakt Truus niet verantwoordelijk voor jouw huwelijk.
Je man is er voor verantwoordelijk. Klaar, niemand is verantwoordelijk voor het huwelijk van een ander. Of het slim is met zo'n man te gaan als Truus is een tweede. Het is namelijk geen leuke man dan imho.

Maar er lijkt een hele oude overtuiging mee te spelen dat een man geen 'nee' kan zeggen als een vrouw maar genoeg verleidingskunsten aan de dag legt.
En misschien is dat wel zo. Maar dat zou ons vrouwen dus altijd afhankelijk maken van of een andere vrouw je man wil of niet. En dat wil en kan ik niet geloven.

Ja maar er lijkt al een evenoude overtuiging mee te spelen dat Truzen door die mannen verleid worden door leugens. Dat zal soms zo wel zijn. En in evenveel gevallen zal dat anders zijn. Ik wil die mannen niet vrij pleiten van hun verantwoordelijkheid. Ik wil jullie er enkel op wijzen dat vele Truzen op een of andere manier ook een verantwoordelijkheid hebben. Daarom niet tov dat huwelijk op zich maar gewoon als mens en ook tov zichzelf.
En je hebt gelijk, in de situatie van ontrouw is het vast niet zo’n fijne man. Maar dat is natuurlijk slechts 1 facet van een totale persoonlijkheid en vaak een eenmalige fout (hoop ik 🤔)
Ik ben zelf een vurige bepleiter om als vrouw niet over je heen te laten lopen. Maar ik ben ook matuur genoeg om te beseffen dat mensen fouten kunnen maken en dat in een huwelijk van meer dan 25 jaar al eens troubels in paradise kunnen voorkomen. Misschien is dat net het ultieme bewijs van echte liefde als je die crisis overwint.

Maete

je schrijft " Ik wil jullie er enkel op wijzen dat vele Truzen op een of andere manier ook een verantwoordelijkheid hebben. Daarom niet tov dat huwelijk op zich maar gewoon als mens en ook tov zichzelf."

Ja dat kan je vinden, maar voor jezelf, dat doe ik ook. Ik heb principe dat ik niet met een vreemdgaande man. Maar dat ik dat principe heb, maakt iemand anders nog niet verantwoordelijk voor mijn huwelijk. Alleen ik en mijn man zijn daar verantwoordelijk voor. En ik kan het al helemaal niet gebruiken als argument om de kwaadheid die eigenlijk er tegenover mijn man zou moeten zijn als een by pass maar naar Truus te laten lopen zodat ik verder kan met mijn huwelijk. Dan blijf je de 'locust of control' buiten je relatie leggen.

Je schrijft: "Ja maar er lijkt al een evenoude overtuiging mee te spelen dat Truzen door die mannen verleid worden door leugens" Nou er zullen natuurlijk veel Truzen verleidelijke dingen doen maar eigenlijk doet dat er niet toe, dat is alleen maar belangrijk als je vindt dat Truus verantwoordelijk is voor je huwelijk en ze dat dus niet zou mogen doen.

Als je zegt "er lijkt een oude overtuiging dat vreemdganger tegen hun partner het ene zeggen en tegen degene met wie ze vreemd gaan het andere' hm ja ik geloof wel dat ik die overtuiging heb.

je schrijft "En je hebt gelijk, in de situatie van ontrouw is het vast niet zo’n fijne man. Maar dat is natuurlijk slechts 1 facet van een totale persoonlijkheid" ja tuurlijk maar het ging mij erom dat je als Truus het gewoon maar niet moet willen voor jezelf want jij hebt met dat ene aspect te maken en dan is hij eigenlijk gewoon niet leuk.

Weet je

Wat ik zo grappig vind.... dat dit eindeloze discussies zijn waarin sommige zinnen uitgelicht worden en dan anders verklaard worden
Dus nog even voor alle duidelijkheid: ja ik acht mijn man ECHT WEL verantwoordelijk en JA ik was heeeeeeeeeereel boos en JA hij HEEFT zich al twee jaar 200% moeten bewijzen
En ik snap vele van jullie reacties best wel. Je had me vroeger moeten horen. Ik verklaarde iedereen voor gek die na ontrouw bij de partner bleef. Bij mij zou het valiesje snel klaar staan.
Intussen ben ik veel wijze geworden en weet ik wel beter

Maete

Ik zie datje zelf er ook zinnen uit licht hoor.

we gaan het gewoon niet eens worden. Ik ben zoveel wijzer geworden dat ik man lief gewoon alle verantwoordelijkheid heb gegeven en hem eruit heb gezet.

sterkte

Mari

Zover was ik al mee in jouw verhaal. Tussen de regels door kon ik lezen dat je hem eruit hebt geschopt. En geloof me, ik had bijna hetzelfde gedaan.
Had ik ook maar de minste twijfel gehad aan zijn oprechte spijt of de minste twijfel aan zijn oprechtheid om deze grote fout te herstellen, ik zou er hem ook uitgegooid hebben.
En bij vele verhalen die ik hier lees, begrijp ik ook soms niet waarom hij er al niet lang uitgegooid is.
Maar dat is net het verschil tussen ons allen, je kan het ene verhaal niet vergelijken met het andere.

In mijn ogen was dit draadje ooit opgestart als steun voor elkaar. Om inzichten en overwegingen te delen en als uitlaatklep voor moeilijke momenten. In die filosofie probeer ik hier te reageren, niet om andermans beslissing in de vernieling te schrijven.

Dus ook aan jullie sterkte, wat ieders beslissing ook is of was

Tuurlijk

Natuurlijk is Truus mede verantwoordelijk voor zijn huwelijk kapot maken.

Wat een andere wending je huwelijk kan krijgen nadat je er achter komt dat je man van de 15 jaar zn 10 jaar gelogen heeft.
De af gelopen 5 jaar is hij mij trouw geweest. Zegt hij. In december gebeurde het weer. Het overkwam hem. Met zn collega.

In mijn ogen is zij NET zo schuldig. Ze wist van mijn bestaan en onze zoon.
Welke Truus zich niet verantwoordelijk voelt moet zich op laten nemen!
Behalve als je niet van het bestaan weet als Truus van een gezin.

Welke lotgenoten hebben te doen met een verslaafde man?

Hij gaat binnenkort naar een kliniek. Ik ben benieuwd. En bang. Heel bang. En boos. Ontzettend boos

Lastig oordeel

Een ander schreef hier ook al: je schrijft natuurlijk vooral als je je rot voelt. Dan komt de bedriegende partner er niet zo rooskleurig af. Alle goeie kanten van mijn man lees je hier veel minder. Waren die er niet, dan was dit de druppel wel geweest. Maar dat is het niet. Bijna 20 jaar samen gooi je niet even weg. Wil ik niet. Ook hij heeft zijn onvermogen zich te uiten, zijn angsten en onzekerheden. We zijn allemaal maar mensen, tenslotte...

Therapie

Is iedereen op vakantie ofzo? Wat een stilte hier ;-)
Wij hebben ons eerste gesprek gehad en tot mijn opluchting ging het heel goed. Man was openhartiger dan ik dacht en ik werd in mijn diepste emoties geraakt. Over het overspel zelf hebben we het weinig gehad; dat wil ik wel graag volgende keer, want voor mij is dat niet een 'klein symptoom' van een haperende relatie.
Zelfs mijn man werd emotioneel. Dat is me zó waardevol! Ik heb er ineens alle vertrouwen in dat het goed komt met deze hulp erbij. We hebben essentiële punten aangeraakt waar het knelt, bij hem en bij mij.
Nu moet de pijn en vernedering van het overspel nog slijten. Ik ga een paar aantekeningen maken waar ik het volgende keer zeker over hebben wil.
Hoe gaat het met jullie, Miss, Regenboog, Pennestreek en JJ?

Kreng

Vanochtend ging ik even naar het winkelcentrum waar ik eerder vaak kwam voordat zij daar tegenover ging wonen.
Dit is ook in de buurt van de school, opvang en sportclub van ons zoontje.
Ik kom daar sowieso dagelijks langs in de auto.
Nu wilde ik graag even bij een kledingboetiekje gaan kijken maar ik ga daar niet graag meer heen omdat het vaak gebeurde dat zij er dan even later ook rondliep.
Vanochtend de moed verzameld en er heen gereden.
Even rondgekeken en stapte toen weer in de auto en wie kwam daar aan en wierp me een vuile blik toe.....zij.
De haat die zij naar mij uitstraalde.....bah wat een zielig en verbitterd mens is dat toch geworden.
We zijn elkaar al een tijd niet meer tegengekomen ook omdat ik de winkels probeer te vermijden die zij ook bezoekt.
Het kan gewoon niet anders dat zij vanuit haar woning in de gaten zit te houden of ze mijn auto ook ziet staan om dan ook naar de winkels te gaan in de hoop mij tegen te komen.
En ik verzin dit niet, in het verleden kon ik daar haast de klok op zetten.
Zij doet dit bewust als een soort van machtsvertoon.
Man zegt trek het je toch niet zo aan en dat ze het gewoon niet kan hebben dat zij nu alleen is en wij doorgegaan zijn.
En dat ze zo nooit was?
Tuurlijk niet, toen liet ze haar ware kant ook nog niet zien.
Man zei ook nog misschien moet je daar dan niet meer heengaan, er zijn zat andere kledingwinkels.
Ik ben dit gewoon zo ongelofelijk zat, ik weet het ligt aan mij want ik zoek het zelf op en moet me er minder van aantrekken.
Dat klinkt zo makkelijk maar bij mij werkt het niet zo.
Ik wou dat ze zelf ook eens verder ging met haar leven en weer een man kreeg in plaats voor de geraniums te gaan zitten loeren.
Sorry dit slaat misschien allemaal nergens op maar ik moest het kwijt.

Lieve Regenboog

Slaat nergens op? Tuurlijk wel. Het klinkt alsof jij nu een soort straatverbod hebt: je kunt daar niet meer komen zonder gestalkt te worden.
Wat een raar mens. Alsof ze niets beters te doen heeft? Blijkbaar niet. ik snap dat je hoopt dat ze een volgend 'slachtoffer' vindt. Wat een narigheid, zeg. Ze heeft geen enkel recht om jou te haten, eerder andersom.
Hè, vrouw, neem een fiks stuk chocolade, ga fietsen, doe iets wat je fijn vindt en probeer het af te schudden. Is heel moeilijk, weet ik, maar er zit niets anders op.
Je man zal ook wel schrikken dat ze zich ontpopt heeft tot Glenn Close uit Fatal attraction!

Regenboog

"Man zegt trek het je toch niet zo aan en dat ze het gewoon niet kan hebben dat zij nu alleen is en wij doorgegaan zijn.
En dat ze zo nooit was?"

Dat vind ik flauw of zwak van je man. Hij is debet aan haar gedrag. Want HIJ heeft haar eerst goed bevonden en zegt nu dat zij het gewoon niet kan hebben.
Dat is toch niet zo gek? Denkt hij dat iedereen die hij achterlaat daar zomaar overheen is?
Ze dacht hem te hebben, door zijn aandacht en vreemdgaan. Ineens koos hij eieren voor zijn geld.
Natuurlijk is ze boos, net zoals jij dat was en bent.
2 Verlaten vrouwen die elkaar de schuld geven van wat een 3e hen aandeed.

Begrijp me goed, ik heb geen greintje respect voor vreemdgangers en ook zeker niet voor medeplichtigen, maar ik begrijp best dat ook zij door hem gekwetst is. Wat een puinhoop heeft hij ervan gemaakt, wat denkt hij daar simpel over door tegen jou te zeggen dat ze het niet kan uitstaan dat jullie doorgingen en dat zij nu alleen is.
Goed gedaan meneer, wat een eenvoud...

Puinhoop en de rest...

Hoi puinhoop,

Ik ben weer sherlock holmes geweest... en blijf ontdekkingen doen. Tis alsof mijn leven 1 grote illusie was...
Hij geeft nu zelf toe echt echt verslaafd te zijn aan sex.
Maandag gaan we dan samen naar de huisarts voor een doorverwijzing voor hulp.
Ik weet ook gewoon niet wat ik moet doen als partner van hem. De stemmen in mijn hoofd zeggen dit komt nooit meer goed. En mijn hart zegt blijf. Ik word er letterlijk GEK van.
Vandaag naar een kindercoach geweest met onze 8jarige zoon. Ik praat zo veel mogelijk met hem over mijn boosheid om papa's gedrag. Maar merk dat ik handvaten nodig heb.
Hoe ga je later aan je kind vertellen dat zijn papa me minimaal 4x bedrogen heeft?
Ja ik ben echt stuk. De angst mijn gezin te verliezen is het grootst.
En het geloof. Dat is compleet weg. Nee van een "huwelijk" kan ik amper spreken. En ondanks dat hou ik nog van hem. ( al vanaf mijn 18de bij hem, zou het de veiligheid zijn?)

Woensdag ook weer relatie therapie... Maandag naar de patholoog.
Waar ben ik toch in beland?

Ik heb zoveel respect ook voor jullie alle wat ik steeds lees in de post.
Puinhoop ben je alsjeblieft wel op je hoede met die tranen.. die van mij huilde vorige week ook dagen tranen met tuiten.. toen zijn tas vorige week klaar stond... En 3 dagen later hoorde ik tijdens sessie 1 dat hij 7mnd met zijn collega heeft liggen klote met alle toeters en bellen...
Nee veeg die krokodillen tranen maar weg. Met je moeilijk jeugd die je gehad hebt. Die heb ik ook gehad. En heb 10 jaar in een bouwbedrijf gewerkt. Zn 10.000 mannen voor mijn neus gehad. Nog nooit, nooit de intensie gehad ook maar vreemd te gaan.

Ik ben zo blij met dit forum. Ik voel me niet alleen. Hoe erg ik het ook vind voor jullie alle.... 1 keer is al niet te overzien. Laat staan 4x vreemdgaan.

Ik snap niets van mannen.

Regenboog

Patholoog is natuurlijk psycholoog in mijn bovenste post.

Ik begrijp jou geheel. Die bewuste collega werkt nog steeds bij mijn man.
Serieus ik heb al 2x op het punt gestaan haar op te wachten. Het haalt het slechtste in je naar boven. Begrijp het volkomen.

Zij wist van mijn en onze zoons bestaan. En maakte haar niets uit.
Ik zou het liefst het licht uit haar ogen slaan. Zo donker word ik er van.
Maar houdt de eer aan jezelf. En ga haar vooral niet uit de weg. Een keer voor 5centen meegeven mag best. Ook al heeft Zij een ander verhaald gehoord van je man. Wist zij van jou bestaan tijdens het vreemdgaan?

Bobbie

"2 Verlaten vrouwen die elkaar de schuld geven van wat een 3e hen aandeed." Ja precies, dat.

we leven nog

Nee, niet op vakantie, ik volg het hier nog steeds. Ik merk alleen wel dat ik minder met het onderwerp ontrouw bezig blijf, maar vooral bezig ben met het herstel en het gevoel en vertrouwen dat het blijvend is.

Ik heb van de week weer uitgebreid gepraat met vrouwlief.
O.a. het vraagstuk waarom ze juist na een jaar waarin veel ten goede was veranderd de stap maakte die ze gemaakt heeft kwam aan bod en dat heeft ze uitgebreid en rustig proberen uit te leggen.

Veel begrip over en weer voor de ontstane situatie, het was echt een erg zinnig gesprek. We zijn de jaren doorgelopen, erkenden fouten van elkaar en confronteerden elkaar er nog 1x mee, om het achter ons neer te leggen. 'Hij' is ook even ter sprake gekomen, maar het doet me al bijna niks meer. Laatste dingetjes waarmee ik nog liep over de affaire zijn ter sprake gekomen en kon ik daarmee afsluiten. 'Hij' was een flapdrol die ze in haar zwakste periode tegen het lijf liep zei ze erover. Ze stond op dat moment zo ontzettend ver van me vandaan en daardoor er voor open. Ze had gehandeld als een verliefde puber en zag de realiteit op dat moment niet meer.

En ja, dat heeft ze de maanden daarvoor ook wel eens gevisualiseerd.
Zij Y, en ik X, mijlenver uit elkaar, ze was niet meer met mij bezig.

Y_____________________________________________X

en nu beschrijft ze het als naast me staan.
______________________________________________XY

De beloning voor de weg waar we samen op wandelen, hopelijk blijft dat zo. De manier waarop het gesprek ging, rustig en respectvol, zo sterk heb ik ons eigenlijk niet gezien in onze relatie.

Het 'ding' blijft de intimiteit volledig hervinden. Ze vindt zelf ook dat wachten tot het vanzelf terugkeert ook niet gaat werken en ziet het op lange termijn ook niet gaan werken als we daarmee niet aan de slag gaan. Niet voor haarzelf, niet voor mij. Sinds ons gesprek is er wel weer e.e.a. op dat vlak gebeurd. Hopelijk niet te veel om haar grenzen op te zoeken, en niet alleen om mij m'n zin te geven, zoals het soms wel voelt vanwege hetgeen erover gezegd is door haar.

De gevoelens m.b.t. de affaire verliezen heel snel de scherpe randjes, bijna as if it didn't happen. Ze zijn er nog wel, maar de focus ligt op ons en onze kinderen, niet op het verleden.

Miss / Puinhoop

@Puinhoop
Goed dat jullie in therapie zijn en dat man toch emoties toont. Toch, wisselende verhalen uit jouw kamp, al weet ik hoe het gaat, je knalt hier inderdaad doorgaans de minder positieve gevoelens neer. Ik hoop dat je pijn snel slijt en de werkelijke knelpunten de mainfocus gaan krijgen en daarmee de ontrouw een plekje in de schaduw gaat krijgen.

@Miss
4x,.. je bent bijna gek dat je hem kansen blijft geven. Scared to be lonely? Het lijkt er wel op Miss, je laat zo hard over je heenlopen vind ik. Een sex verslaving klinkt toch een beetje als een vrijbrief nu. Hopelijk werkt de therapie, maar ik denk toch echt dat jouw man eerst eens in de spiegel moet gaan kijken en met zichzelf aan de slag moet gaan voordat er sprake is van de wederopbouw van je relatie.

Wat is de reden dat je je kind van 8 erbij betrekt, of begrijp ik dat verkeerd? Mijn oudste is ook bijna van die leeftijd en die heb ik echt niet verteld dat mama buiten de deur is wezen eten. Het beeld van hun moeder wil ik niet negatief wegzetten, ze is dan ook een goede moeder en haar ontrouw heeft weinig met haar moeder zijn van doen.