Verder na ontrouw deel 3

Die dromen herken ik niet. Wel het heel slecht slapen, meermaals wakker worden en dan het misselijk makend gevoel dat komt wanneer je denkt aan wat gebeurd is. Zo is het heel lang geweest, de eerste gedachte die bij me opkwam wanneer ik wakker werd.
Dat is intussen beter, niet meer overheersend, maar toch denk ik er nog dagelijks een paar keer aan. Het maakt me meestal niet meer zo intens verdrietig als toen, gelukkig maar. Maar die dromen, neen dat had ik niet.
Waar ik heel erg had waren de visuele voorstellingen. Terwijl ik er echt niet bij was :-)
In mijn gedachten zie ik echt alles, ik zie een kamer met meubels en gordijnen en lichamen, terwijl ik totaal niet weet hoe dat eruit zag. Onze verbeelding he....

Die visuele voorstellingen zijn fel gebeterd toen ik een drietal sessies EMDR gevolgd heb.
Echt een opluchting dat ik daar grotendeels van verlost was.

Ik hoop voor jou dat jullie ook vorderingen maken in herstel. Zo te horen gaat het best wel goed bij jullie. Heel raar dat het intieme dan zo achterwege blijft. Maar zolang jullie hieraan werken is er kans op beterschap zeker.

Misschien moet je proberen in te slapen terwijl je aan positieve dingen denkt tussen jullie en heb je kans dat dan over die positieve dingen gaat dromen

Maete

De visualisaties ken ik wel. Ik heb helaas wat meer details over where the 'magi..' horror happened. In een argwanende bui ben ik zelfs wel eens naar zijn huis gereden en dan zijn er nog de foto's e.d..

Ik heb een tijdje geen last gehad van wakker liggen van 'aparte' dromen, maar ze zijn er nu bijna elke nacht, zonder dat ik overdag nog echt bezig ben met haar affaire eigenlijk.

Het raakt me momenteel niet echt meer zoals in het begin. Al komen er wel dingen terug bij de simpelste dingetjes. Voorbeeld van gisteren. Website Allerhande van AH stelt je de vraag 'Waar heb je zin in?'. Mijn vrouw had een screenshot op haar telefoon destijds waar ze zijn naam daar had ingevuld om blijkbaar vrolijk naar hem of vriendinnen te sturen. Zulke 'confrontaties' zijn strontvervelend en ik moet mezelf dan tegenhouden niet een screenshot met haar naam te maken en naar haar te sturen om te kijken of ze het begrijpt.. maar zij is dat al lang weer vergeten joh. Dat was in de periode dat ze maar wat graag wilde scheiden en het contrast niet groter kon zijn tussen haar roze bril en mijn verdriet. Dat soort dingen zijn nog steeds pijnlijk.

's Avonds, in bed, wordt het intimiteitsprobleem wel uitvergroot natuurlijk. Wanneer ze op haar telefoon zit te scrollen, dan het lichtje uitdoet en welterusten zegt. Weer een dag voorbij. Van de week maakte ik voorzichtige avances, maar geen enkele response. Bespreek ik dat met haar, dan begrijpt ze me niet heel goed, vaak een geïrriteerde reactie wat me het gevoel geeft dat ik zeur. Ik stop het in bed dan ook maar weg, probeer geen verwachtingen te hebben en positief te blijven dat het ooit wel weer goed komt op dat vlak.

Maar met die gedachte probeer ik wel te slapen en dat zal het vast beïnvloeden.

Over het algemeen gaat het goed hoor. Maar ik blijf sceptisch. Ze zegt zelf ook 'we zijn goed op weg maar we zijn er nog niet', duidend op het gebrek aan intimiteit, aantrekkingskracht van haar kant en het ontbreken van een vanzelfsprekend, spontaan gevoel.

Miss!

Ja tuurlijk keek hier toch nog even. Wat vreselijk erg voor je allemaal. Je moet op dit moment helemaal getraumatiseerd zijn. Althans dat was ik wel in een soortgelijke situatie. Als ik je een raad mag geven: kies voor jezelf! Ik heb jaren ook geprobeerd met hem er aan te 'werken' via therapeuten e.d. Achteraf zie ik dat hij het alleen maar deed om mij aan het lijntje te houden.
Jouw energie gaat er in zitten en hij vindt dat hij eigenlijk niet zo'n probleem heeft. Het is anders dan bij sommige hier waarvan de partner een keer eens een fling had daar spijt van heeft en voor de relatie wil gaan. Dit is verslaving, dat is anders. Gaat alleen werken als hij beseft dat hij een probleem heeft. Probeer hem daar niet van de te overtuigen, daar moet hij zelf achter komen en de kans dat dat gebeurt is heel klein.

Ik herken het dromen maar al te goed.
Heb het ook erg gehad, soms meerdere malen per week en dan haast gaan geloven wat je hebt gedroomd.
Dromen is voor je brein ook een manier om te verwerken.

Miss

Lieve Miss,

Wat vreselijk naar allemaal voor je!
Ik wens je veel sterkte toe, kan me heel goed voorstellen dat het schip hier strand.
Want tot hoe ver wil je gaan?
Kies voor jezelf en je kind.

Puinhoop

Ik schrok van je post waarin je schreef dat je man commentaar op doen en laten levert.
Hij vond ook dat je een klein buikje had???
Is hij zelf soms Mr. Perfect ofzo?
Je mag best eens wat commentaar op je partner hebben maar als je echt om iemand geeft dan accepteer je zijn of haar onvolmaaktheden.
Dan ben ik je goed zoals je nu bent.
Ik ben ook wel veranderd door man maar niet voor man!
Ik ben veranderd omdat ik zelf mijn tekortkomingen ook zag en daar zelf wat mee wilde doen. Niet om man te behagen.
Ik ben ook wel lange tijd onzeker geweest over mezelf omdat zij zo anders is qua uiterlijk dan ik ben.
We zijn in geen enkel opzicht met elkaar te vergelijken.
Maar ik val zelf ook niet op bepaalde types, het is het algehele plaatje en vooral iemand zijn persoonlijkheid.
Ik denk dat Puinhoopman zijn handen dicht mag knijpen dat jij hem nog een kans geeft en met hem verder wil gaan.
Ik zou me alleen wel afvragen of hij wel goed genoeg voor jou is en jij niet beter kunt krijgen?

Sterkte lieve Puinhoop!

Therapie en assertiviteit

Zo gaat dit allemaal niet goed komen inderdaad. Dus na veel gepuzzel (waarom maken ze dat zo moeilijk?) heb ik uiteindelijk gezien dat we gewoon naar de therapeute kunnen die ik uit had gezocht. Ik heb hem gezegd dat als we door de vloer van het huis zouden zakken, hij er ook geld in zou steken, dus nu niet krenterig moet zijn.
Blijkbaar heeft hij totaal niet in de gaten hoe bot en tactloos hij is. Gisteravond troffen we elkaar in de kroeg en ik had net een huilbui gehad. Dus ik was stil. 'Zal er daar wel iets gebeurd zijn' (hij is geen fan van mijn geloof, ik was naar bijeenkomst). Verdikke, meteen weer op iets anders afschuiven. Dus nee, ik maakte duidelijk dat het met niets anders te maken had dan belogen en bedrogen te zijn. Moppert ie: 'Nou, gezellig."
Die man is echt blind. Dus we hebben die therapie heel hard nodig. Ik om grenzen aan te geven en assertiever te worden en hij om te leren welke impact zijn woorden op mij hebben.
Hij denkt almaar dat hij zoveel doet voor het gezin en ik zo weinig. Maar dat is quatch natuurlijk. Ik wierp tegen dat ik me volledig inzet voor onze relatie, met mails, therapie zoeken, vergoedingen, daar ben ik veel meer mee bezig. Nee, dit is volkomen scheef. Als hij niet tevreden, is, zoekt ie maar een andere Truus, maar ik ben niet van plan een leven lang commentaar te krijgen. Inderdaad, hij mag heel blij zijn dat ik hem nog wil.

puinhoop

Herkenbaar hoor Puinhoop. Je toon t.o.v. je man is wel ernstig aan het veranderen zeg!
Ik hoop dat hij inziet dat het veel met je doet en dat dat dus ook belangrijk voor hem zou moeten zijn, of hij het nou wil bagatelliseren of niet. Hij moet jou serieus nemen.

Gisteren kwam een gesprek met mijn vrouw op mijn nachtmerries. Ik had het erover dat ik dit met lotgenoten -jullie dus- deel. Ze wilde dat ik met haar erover zou praten, haar zou wakker maken als ik ervan wakker lag. Dat wilde ik best, dus ik uitleggen over het wakker liggen zonder dat ik dat zelf wil en het voorbeeld hoe zo'n Allerhande website me al weer een flashback kan geven. Mijn vrouw vindt vervolgens dat ik haar de hele tijd een schuldgevoel wil aanpraten. 'Zij begint toch ook niet meer over de hele periode van ongelukkig zijn ervoor, dat is toch ook lang geleden?'. Ik vind vreemdgaan, en vooral de manier waarop, én ongelukkig zijn in je relatie wel 2 verschillende dingen, maar dat was niet eens het punt.
De impact van kleine dingen, maar ook haar reacties op mijn gevoel.. ik ben niet altijd zeker of ze zich echt wel helemaal kan verplaatsen in wat zoiets met je doet.

Ze vind ook dat ik, door met jullie te praten, het onderwerp onbewust toch actueler hou dan zou moeten.

De grootste winst blijft dat we er zonder ruzie over kunnen communiceren en we daarna kunnen doorschakelen op iets simpels als tv kijken. Ik heb haar laten weten dat de affaire zelf voor mij echt niet meer zo'n hot issue is. Ze zei nogmaals dat ze van me houdt en dat ze echt alleen nog maar van mij is.

Misschien moet je je vrouw eens uitnodigen om mee te lezen wat ontrouw aanricht en hoe diep kwetsend dit is. Ik denk dat velen die ontrouw pleegden daar zich echt niet bewust van zijn.
En theoretisch gezien heeft ze gelijk, we houden het onderwerp actueel op deze manier. Maar dat doen we wel met reden. Namelijk omdat het ons nog dagdagelijks bezig houdt en we daarom begrip zoeken bij lotgenoten.

Puinhoop

Gelijk heb je hoor Puinhoop.
Therapie zal hopelijk voor jullie situatie ook meer duidelijkheid brengen.
En aan je posts te lezen ben je nog jong. Je hebt nog een heel leven voor je liggen. Aan jou om te beslissen of dit met of zonder hem is. Maar blijf steeds bij je eigen waarden en als hij die niet weet te waarderen, dan maar de nodige besluiten trekken.

De ontrouwe partner heeft geen idéé

van wat hij/zij teweegbrengt bij de ander. Dat klopt, dat merk ik hier ook bij man. Dat besef begint nu een beetje te komen, omdat ik er nog steeds zo mee worstel.

Maar ja, dat kan ook niet anders. Degene die de affaire heeft, is meestal niet blij met de relatie zoals die is. Vaak ook al langere tijd. Dus die staat sowieso al heel anders in de relatie. En wordt dan ook nog verliefd. En verliefden zijn net pubers, die denken aan niets en niemand anders dan zichzelf. En ze zitten op een roze wolk. Dus dat is een compleet andere belevingswereld dan van degene die bedrogen wordt.

En ik snap ook wel dat het voor degene die de affaire had verre van prettig is om later te worden geconfronteerd met wat je veroorzaakt hebt. Hoe egoïstisch je bezig bent geweest. Dat wil niemand graag van zichzelf weten. Dus dat duwen ze het liefst weg, ze gaan 'over tot de orde van de dag', 'willen vooruit kijken, niet achteruit'. Ook een mooie terugkaatser: 'wat je aandacht geeft, groeit, dus als je blijft focussen op die tijd wordt het alleen maar erger, kom je nooit van die pijn af'.

Ik weet zelf niet goed waar ik het meest verstandig aan doe. Steeds melden als ik een flashback heb, of twijfels, of verdriet, of boosheid, of wat dan ook maar? Uit het oogpunt van open zijn naar elkaar wel. Maar ik begrijp ook dat dat voor man naar is, en voor mezelf ook, want als we het erover hebben komt de pijn weer hevig terug bij mij. Maar als ik vooral probeer vooruit te kijken doe ik mezelf naar mijn eigen gevoel tekort, duw ik het verdriet weg. En dat is ook niet goed. Dus ik slinger heen en weer.

Had ik al gezegd dat ik erg van de grijstinten ben? Dat ik altijd alles van alle kanten kan bekijken? Dat ik iedereen kan begrijpen? En dat het dan verdomd lastig is om een koers te bepalen? En die ook vast te houden? .

Pennestreek/Maete

Precies dat dus he Pennestreek, je verwoord het heel goed.Zou het bijna copy pasten en doorsturen naar haar

Ik begrijp haar ook heus wel. En wat ik ook al eerder heb verteld kijk ik ook echt flink in de spiegel wat mijn aandeel is geweest in het zover laten komen dat ze vorig jaar 3x wilde scheiden, uiteindelijk zo snel met iemand op een roze wolk belandde en nu toch weer terug is en we eigenlijk een gelijkwaardiger en betere relatie hebben dan daarvoor, ondanks het feit dat we er nog niet helemaal zijn.

Ik ken mijn aandeel en zij weet ook dat ik de meeste redenen wel kan benoemen. Ik heb ze maanden terug in een brief aan haar beschreven en waarom de intimiteit nu zo'n ding is daar hebben we het over gehad. Nee, ik pleit mijzelf allerminst vrij in het bijna kwijtraken van onze relatie en gezinsleven. Dat daar haar affaire uit voortvloeit blijf ik not done vinden en het verdient geen schoonheidsprijs op de manier en snelheid waarmee het allemaal gebeurde, maar dat ga ik inderdaad niet steeds weer benoemen. Ze weet het en we kunnen het niet meer terugdraaien. Ze toont gelukkig veel geduld en begrip dat de flashbacks lastig kunnen zijn.

Wat je aandacht geeft dat groeit, deels mee eens. Maar praten met mensen die weten hoe het voelt geeft meer rust dan de frustratie -zeker toen het vers was- van niet begrepen worden door de 'dader'.

Maete zegt:
"Misschien moet je je vrouw eens uitnodigen om mee te lezen wat ontrouw aanricht en hoe diep kwetsend dit is. Ik denk dat velen die ontrouw pleegden daar zich echt niet bewust van zijn."

Toen ik vroeg of ze het wellicht een keer wilde lezen zei ze de eerste keer ja. Tegelijkertijd weet ik niet of ik het wel wil. Sommige posts zijn in een bepaalde context geplaatst, in een bepaalde emotie en in de timeline van het proces. Ik heb geen zin me te moeten verdedigen tegen dingen die zij wellicht anders ziet, of in haar ogen niet volledig zijn. Dit is mijn versie van het verhaal. Zonder dat ik heel specifieke details heb genoemd zou vrouwlief ons verhaal wel herkennen (hoi schat, app me even als je dit leest ).
Daarnaast raak ik dan mijn plek om te mekkeren kwijt en moet ik uitleggen waarom puinhoop met me wil wandelen

Wat zouden jullie doen? Of gewoon linkje van draadje 1 & 2 sturen, daar kom ik niet in voor.

Ik zou hooguit posts her en der verzamelen die je aanspreken en die bv zonder bron van van herkomst uitprinten.
Je vrouw lijkt niet echt iemand die behept is net een groot inlevingsvermogen als ik dat zo lees. Heb daarom geen idee of verhalen van anderen/ anoniem haar iets doen of de ogen openen.

Jouw voordeel hier echter is dat je je kunt uiten. Voor jou is hier winst te halen en te brengen voor anderen als je zelf ook ( af en toe) blijft posten; juist voor hen die er net nee te maken krijgen kan dat zo helpend zijn.Ik zou je privacy dus beschermen en hooguit printen. Maar ik betwijfel echt of het zou helpen.

Zou het ook niet doen

Laat haar op YouTube naar Esther Perel of zo kijken. Of inderdaad zoals Bobbie voorstelt, reacties van anderen waar jij je erg in kunt herkennen uitprinten en laten lezen. De grootste winst valt dan te behalen in het er samen over praten. Denk ik.
Maar je kunt ook zelf op papier proberen te zetten wat je voelt. Heb ik ook weleens gedaan, vooral als de emoties bij mij te hoog opliepen, dan is een gesprek (voor mij) niet meer mogelijk en verval ik ook al snel in verwijten of brengt de ene emotie de andere mee, dat werkte vaak niet (zo goed). Als ik het opschreef kon hij het rustig lezen en er op een ander moment, als bij mij de emotie wat gezakt was, op terugkomen.

Ik deed het wel

Wanneer er iemand iets schreef en ik bij mezelf dacht....dat is nu precies hoe ik het aanvoel of zou willen duidelijk maken.
Voor mij was het heel waardevol dat hij dat kon meelezen. Het opende gesprekken en gaf hem meer inzichten.

Maete

Doe ik ook wel hoor. In het gesprek over mijn realistische dromen haalde ik regenboogs reactie bijv. aan, maar ook de visualisaties die jij beschreef Maete.

En ook puinhoop haar situatie heb ik haar uitgelegd, om te verduidelijken dat het essentieel is om open en eerlijk te zijn en als er nog dingen zijn die ik moet weten, ze die beter gelijk vertelt. Dat het pijnlijk is als er anderhalf jaar later nog lijken uit de kast vallen.

Ook de situatie van Miss had ze een mening over.
Ik noem verder geen nicknames o.i.d.

Het helpt wel om begrip te kweken bij haar. Gesprekken verlopen rustig.

Even kort want ik moet weg.. ik waardeer ook kritische reacties enorm!

Ik reageer later even inhoudelijker, maar je hebt gelijk hoor. Veel hebben haar vriendinnen me ook doen inzien. Mijn vrouw heeft ook veel weggeduwd en een masker op gehad, de gelukkige vrouw gespeeld. De winst nu is dat we er niet voor weglopen en er heel erg veel veranderd is.

Ik zal je reactie zeker doorgeven aan haar. En ze weet ook al dat er hier echt niet alleen jaknikkers zitten.

Bedankt allemaal trouwens. Voor het luisteren, begrip en de spiegel.

Draad moet sluiten

Beste forumdeelnemers,

om technische redenen willen we draden beperken tot 1000 berichten. Daarom ga ik deze draad sluiten. Uiteraard kunnen jullie weer een nieuwe starten.

Met vriendelijke groet,
Heidi Sour
Forumbeheer Ouders Online
[email protected]