Van oma mag alles...

Speciaals

Ik logeerde als kind graag bij mijn opa en oma. Mijn oma en opa deden helemaal niet zoveel met ons als we daar waren. Ze hadden een boerderij en ze werkten hard. Ze ware niet het soort mensen dat spelletjes deden met (klein) kinderen of ze overal mee naar toe namen. Toch heb ik enorm leuke en warme herinneringen aan mijn logeerpartijen daar. We waren daar vaak de halve zomer en speelden uren buiten met de neefjes en nichtjes. Mijn opa en oma hielden zich aan hun gewone, vaste routine en waren eigenlijk altijd gewoon bezig op de boerderij en met het huishouden. Ik vond het altijd heel leuk om bij ze te zijn. Met oma samen boodschappen doen, meerijden op de tractor, helpen op de boerderij... Speciale uitjes waren echt niet nodig.

Mijn kinderen hebben 1 oma die altijd heel veel leuke dingen met ze deed, veel uitjes, altijd overal heen. Oma had altijd wat lekkers in huis en bedacht altijd leuke activiteiten en was altijd in voor een spelletje en boeken voorlezen. Nu is ze oud en fysiek minder capabel maar nog steeds gaan de kinderen er graag heen voor een kopje thee en een praatje. Gewoon gezellig met oma kletsen vinden ze al heel leuk. Oma heeft veel belangstelling, kan goed luisteren en heeft een hele goed band met de kinderen zelfs nu het geen entertainment paradijs meer is.

Andere oma is al lang overleden. Zij was niet van de uitjes en veel spelen met de kinderen. Wel was ze heel lief, kookte altijd alles wat de kinderen lekker vonden. Mijn kinderen hebben fijne herinneringen aan ongelimiteerd snoepen en tv kijken en spelen met de neefjes en nichtjes in de straatjes rond oma's huis en na haar verhuizing spelen op het strand bij de flat. Ik denk niet dat oma ooit een boekje heeft voorgelezen maar ze was lief en warm en gaf fijne knuffels.

Leuk

Kleine kinderen hoef je ook helemaal niet zo veel speciaals mee te doen. Wat leuk is als je wat speelgoed hebt wat ze thuis niet hebben. Mijn kleindochter heeft hier een mand vol met kleine plastieken poppetjes en kleding. Ze kan daar uren mee spelen. Teiltje water erbij zodat de poppen in bad kunnen en daar is ze al heel tevreden mee. Dat is al speciaal. Verder hebben we hier heel veel duplo wat ze thuis veel minder heeft en daar speelt ze ook graag mee. Ik ga er dan vaak even bij zitten en speel even mee en daarna ga ik weer iets voor mezelf doen. Ook een boekje voorlezen of zo is al prima. Ze heeft hier boekjes die ze thuis niet heeft. Ik entertain haar echt niet de hele tijd. Ze is vaak gewoon zelf aan het spelen en scharrelt wat rond en we kletsen samen. Dat is al prima op die leeftijd.

En drie is natuurlijk ook een ander verhaal dan 1. Als ik alle drie de kleinkinderen tegelijk heb dan ben ik ook automatisch wat meer moeder en wat meer opvoedend/corrigerend bezig. Ik ben dan toch wat strenger om de boel in goede banen te leiden. 3 kleine kinderen is gewoon drukker en ook minder leuk.

ik heb zelf een groot gezin en ik heb altijd gevonden dat het vaak gewoon leuker is om kinderen 1 op 1 te hebben. Als je op een stel kleine kinderen moet oppassen ben je veel meer tijd bezig met organiseren, troosten, ruzies sussen, opruimen en dergelijke. Als je 1 klein kind bij je hebt dan is het veel relaxter.

Ik zou dus ook niet te veel van jezelf verwachten. Als je het hele spul de volgende dag gezond en wel weer aflevert bij de ouders is het al mooi.
Echt leuke dingen doen zal makkelijker zijn als ze alle drie wat ouder zijn. Dan zijn uitjes veel makkelijker en leuker en is het sowieso ook makkelijker om wat te ondernemen, buiten of thuis.

Kareltje

Wij noemen onze zoon Kareltje als we hem ophalen na het logeren. Hij gaat dan ons namelijk ook zeggen dat we niet met onze ellebogen op tafel mogen zitten etc., vooral mijn man heeft geen goede tafelmanieren volgens onze zoon. Ik vind het ergens wel jammer dat hij Kareltje speelt, ik vrees dat hij het na een tijdje zat gaat worden.

Als we ergens zijn waar ik wil dat mijn kind zich een beetje gedeisd houdt vraag ik of hij eventjes Kareltje wil zijn

Oma of oppas

Bromvlieg, volgens mij zijn het soms ook echt twee verschillende rollen, die van oma en die van oppas. Je past op omdat je het je eigen kinderen gunt. Niet omdat het jouw idee is, of zelfs maar dat van je kleinkinderen. In feite word je dan in een rol gezet die niet echt jouw idee is. Jammer is dat, want ik begrijp heus wel dat je het met liefde en plezier doet en dat je je schuldig voelt als je een wat minder 'gezellige' oma bent omdat je geen zin hebt in die 21 washandjes en die broodkorstjes.

Ik ben geen oma, dus kan me niet goed indenken hoe ik me zou opstellen. Wel weet ik dat ik beter ben in één-op-ééncontacten. Mijn eigen ouders wilden graag de kleinkinderen te logeren hebben. Maar dan wel één voor één. Voor het betreffende kind en voor opa en oma waren die logeerpartijtjes een feest. Wij als ouders hadden er op zich niet zoveel aan: we hadden nog steeds een paar kinderen thuis dus konden niet samen weg.

Toch ben ik achteraf blij dat we het altijd zo geregeld hebben. Ik weet dat een logeerpartijtjes van alle kleinkinderen gewoon teveel zou zijn en minder gezellig voor mijn ouders. Ze kijken er allemaal met plezier op terug.

Misschien past een dergelijke vorm van contact ook wel bij jou?

Eerlijk zijn

Heb niet alles gelezen. Mijn schoonmoeder heeft gewoon eerlijk gezegd dat ze drie kleine kinderen tegelijk te logeren te druk vond. En ik begreep dat. Dus daar gingen de kinderen wel logeren, maar voor de lol en in hun eentje. Band met beide omas is prima.
Ik vind niet dat jij je op moet offeren omdat je kind en schoonkind om de zoveel tijd een weekend samen 'nodig' hebben. Beetje een luxeprobleem van ze.
Geniet van je kleinkinderen op de manier die bij jou past.

Goede tijden slechte tijden oma's

Beide oma's hebben een duidelijke grens weten aan te geven aan wat ze wel en niet willen qua omgang met de kleinkinderen.
Mijn moeder vooraf, ze ging niet op wekelijkse basis oppassen maar in noodgevallen altijd. Logeerpartijtjes in overleg en dan maximaal 1 nacht beide kinderen tegelijk.
Schoonmoeder heeft niets aangegeven. Haar wekelijks laten oppassen zat niet in de planning, dat was logistiek een onmogelijk verhaal dat de kinderen daar eens zouden zijn zonder ons was vanuit ons gezien niet onmogelijk.
De realiteit werd echter heel anders. Oudste is regelmatig ad hoc bij mijn moeder gestald, omdat we weer eens met jongste acuut naar het ziekenhuis moesten. Schoonmoeder schitterde in deze verhalen door afwezigheid. Dat is iets wat ik haar wel een soort kwalijk neem.
Bij een oma en opa moet je je als kind veilig voelen, in goede maar ook in slechte tijden. We waren blij dat mijn vader en moeder zich over oudste ontfermden en haar liefdevol opvingen in de spannende tijden dat jongste zo ziek was. De andere opa en oma hebben bij ons maar zeker ook bij de kinderen een soort afstand gecreëerd door er niet te zijn in de moeilijke tijden.

Als ouders hebben wij best wel eens een weekendje samen nodig gehad maar het nooit kunnen doen, omdat opa en oma al zo vaak werden ingezet als noodhulp. Nu de kinderen ouder zijn en vaker van huis hebben wij wel eens een paar uur samen en daar doen we het maar mee.

Oma's

Tja die oma's en opa's... Wij hebben er wat meer aangezien wij samengesteld zijn met vijf kids. Mijn bonuskids noemen mijn ouders opa en oma en mijn kids noemen de ouders van mijn vriend ook oma en opa. Dat is de keuze geweest van de kinderen zelf.

Verder slapen de drie oudste wel eens bij mijn vader en zijn vrouw. Maar daar is het niet zo dat alles maar moet kunnen. Ze gaan ermee uit eten, wandelen met de hond en naar de film. Bij mijn moeder slapen er geen kinderen ze wonen te ver weg. En bij mijn schoonouders slapen onze kinderen nooit. Die band hebben ze er niet mee. Neef en nichtje overigens wel die zijn er iedere week.Soms ben ik daar een beetje jaloers op, nichtje wordt opgehaald van school, eet meerdere malen mee en logeert er vaak want dat heeft mama nodig.

Mijn bonuskids vinden het soms jammer dat oma en opa wel tijd heeft voor het nichtje maar niet voor hun. Ergens ben ik er ook wel blij om want daar mag en kan alles.... Van heel de dag snoep, koek en cola tot gamen.

@ stickertje, ik hoop dat het inmiddels met je jongste wat betreft de gezondheid beter gaat!

Maar Stickertje

Hier zelfde verhaal. Zoveel noodhulp, dus partner en ik nooit samen weg.
Ik sta er anders in dan jou. Ik probeer niets te verwachten van grootouders in deze.
Wat let je om zelf een goedkope oppas in te schakelen?
Gaat hier inmiddels wat lastig, zorgenkind kan moeilijk bij een ander, bij grootouders kan wel. In die zin vind ik het wat lastig me niet soms in de steek gelaten te voelen;)
De meeste kinderen kunnen echter prima met een vreemde oppas...

Zelf oppas inschakelen

Hebben we wel gedaan, voor een avondje. Van een tiener kan ik niet verwachten dat ze een weekend oppast op twee toen nog kleine kinderen.
In moeilijke tijden, heb ik van huis uit meegekregen, kun je altijd terugvallen op je familie voor hulp en ondersteuning. Fijn voor ons fijn en voor oudste dat vertrouwde mensen voor haar zorgden, zodat wij ons op jongste konden richtten die in kritieke toestand in het ziekenhuis lag. Een vaste tiener die wel eens oppaste was ook vertrouwd maar niet 24/7 beschikbasr zeg maar. Dat andere opa en oma toen helemaal geen hulp boden in wat voor vorm dan ook kwam rauw op ons dak.
Inmiddels verwachten we helemaal niets meer. Inmiddels heeft jongste 2 etiketten en gaan we met professionele hulp en ondersteuning van mijn ouders verder.

1 keer per jaar

Mijn ouders passen 1 keer per jaar een weekeinde op. Dan gaan wij een weekeindje weg (meestal 1 nacht). Ik weet dat mijn ouders het leuk vinden, maar ook zwaar, dus ik wil ze daar niet zwaarder mee belasten. Bovendien hebben ze nog drie kleinkinderen, waarvan er 1 erg druk is en slecht slaapt. En wat ze voor ons doen, moeten ze ook voor hun andere kleinkinderen doen. Op mijn schoonfamilie kunnen we geen beroep doen. De kinderen gaan af en toe wel eens alleen logeren, dat vinden mijn ouders fijner. 1 kind is veel rustiger en ze kunnen dan echt rustig spelletjes doen en zo.

Ze doen nooit iets speciaals met de kinderen, hooguit een rondje wandelen in het bos. Gewoon thuis, lekker in bad, verwend worden met een lekker ontbijtje en lekker avondmaal (ze mogen altijd kiezen), samen een spelletje doen, meer hebben ze niet nodig. Super gezellig vinden ze het, ook nu ze groter worden.

We komen er natuurlijk ook vaak als gezin, nou dan vind ik het dus niet goed als korstjes blijven liggen, chocolade uit de kast getrokken wordt, etc. Maar als ik er niet bij ben bemoei ik me er niet mee.

Bromvlieg, laat dat opvoeden lekker zitten! Je bent opa en oma! Verwen dat spul lekker! Wat kunnen jouw die paar korstjes nu schelen. De vogeltjes zijn er blij mee. Ik denk dat je het dan ook veel minder vermoeiend vindt als ze er zijn. En gewoon niet te vaak doen, dan blijft het leuk.

Ze zijn zo groot

Hoe vaak heb je drietal te logeren, Bromvlieg? Ik vind je vooral zo streng voor je zelf. Want drie kinderen kort op elkaar en dan met enige regelmaat aan de zwier willen, komt op mij over als een kwestie van "You can't have your cake and eat it ". Zelf heb ik mijn viertal heel welbewust met ruime tussenpozen gekregen. En waren wij ook ouders die heel makkelijk "nu even niet" zeiden. En in geval van nood kunnen ze me uit mijn bed bellen, maar 1 zo'n intensief weekendje per jaar zou ik mooi genoeg vinden.

Net als de anderen denk ik ook dat jouw oma-kwaliteiten op een ander vlak liggen. En dat ze zo groot zijn werkt juist in je voordeel (nou ja, behalve dat je er zelf ook steeds bejaarder ) Want dat speelse oma en opa hele dagen met een pipilangkouspruik op achter de poppenkast glazuur op cupcakes zaten te spuiten toen ze drie waren, herinneren ze zich toch niet meer. En wel die wijze,zorgzame oma die zo goed naar hun puberzorgen kon luisteren, alle aandacht had, en raad kon geven zonder oordeel te vellen .

Maar

Maar wat win je er nu mee, behalve dat je er iets mee creeert dat bij oma de korstjes opmoeten?
Denk je echt dat ze die op een bepaalde leeftijd daardoor nog laten liggen? Het is toch meteen een leuke reden om dieren te voeren?
Ik zou je principes wat laten varen, het hoeft niet zo star, je mag lol hebben. Ze zijn nog zo klein.
Ik vond het als kind juist heerlijk dat er bij oma veel minder regels waren. Dat de korstjes (jawel) van het brood mochten. Dat ik een tent mocht bouwen, dat er veel meer schuim in bad mocht dan thuis, dat er bij oma een lik mayonaise op de gebakken aardappeltjes mocht, dat de schil van de appel mocht en er kaneel overheen ging. Juist dat losse gaf een ontspanning dat ik graag bij haar wilde zijn en dat ontspannen gevoel heb ik bij haar gehouden toen ik allang mijn korstjes opat, toen ik allang wist dat 21 washandjes in bad niet nodig was (maar wel mocht ), toen ik allang zelf kinderen had die haar ook nog gekend en geliefd hebben en toen ik allang wist dat oma-zijn een bijzondere relatie is die ze met alleen een oma kunnen hebben. Naast mijn moeder was oma degene die mij kon troosten, bij wie ik ontspannen tegen haar zachte armen aanlag, zelfs op haar sterfbed. Dat zegt toch veel meer dan broodkorstjes (als voorbeeld)en als principes.

wat denk ik

Schoot me nog even te binnen: wat denk ik ook meespeelt is dat jouw jongste nog helemaal zo lang het huis niet officieel uit is. Je hebt dus al vrij lang gemoederd en ik kan me best voorstellen dat je dat moe bent. Dat deze fase van de kinderen extra vermoeid op deze leeftijd zal denk ik niemand ontkennen. Zelfs de jongere generatie vindt het blijkbaar al zo zwaar dat ze een weekend nodig hebben. Maar probeer gewoon te genieten. Je hoeft niet de hele tijd te spelen en te onderhouden, te leren en op te voeden. Zo lang het goed gaat laat je ze gaan, net als bij je eigen kroost. Gaan ze vervelend dan heb je een plan.
Over een poosje kun je koekjes bakken, knutselen, naar een museum of wat zij of jij dan ook leuk vindt. Misschien is die periode meer ontspannen voor je.
En anders zou ik gewoon heel eerlijk met de ouders praten.
Je denkt ook dat de andere oma leuker is. Waarom ben je zo onzeker in je rol? Omdat je nooit een voorbeeld hebt gehad?
Maar je wist toch ook niet hoe je kinderen op moest voeden anders dan van zien (en daarmee weten wat je niet wilt voor je eigen kroost)?
Ga een beetje op de flow, laat los, geniet en ga er desnoods gewoon heel veel op uit.

Over melige liedjes gesproken

Toen mijn oma tachtig werd heb ik nog Wilma's schitterende evergreen voor haar in de telefoon gezongen.

Tachtig rode rozen
voor oma lief
acht wat zou ik die graag willen ge-he-ven
Maar de centjes uit mijn spaarpot die zijn op
Aan patat met mayonaise en aan drop

Mijn oma was zorgzaam maar eigenlijk helemaal niet zo lief, verre van toegeeflijk, laat staan kindgericht. De Stratenmaker op Zeeshow mochten we niet kijken, want dat vond ze ordinair. Maar het was overduidelijk dat ze veel van ons hield, en ik denk met veel warmte aan haar terug.

opvoeden

Als korstjes eten een belangrijk punt is dan kan je dat best hanteren. Wat voor jou het prettigst is. Het is helemaal niet erg om regels te hebben. Het is ook niet erg om weinig regels te hebben als oma/opa. Wat voor jou het makkelijkst is.
Ik denk niet dat de kinderen het erg vinden dat er bij oma bepaalde regels zijn. Bij mijn thuis zijn ook regels die niet bij mijn kleindochter thuis gelden. Andersom zijn er ook dingen die hier wel mogen en thuis niet.
Als het voor jullie beter werkt om bepaalde regels te hanteren dan doe je dat gewoon. En als het beter werkt om minder regels te hanteren dan doe je dat gewoon. Het is geen moeten verder.

Beertje

Als opa's en oma's zich totaal niets aantrekken van wat de ouders goed voor hun kinderen vinden, vind ik dat niet erg netjes. "Mijn bonuskids vinden het soms jammer dat oma en opa wel tijd heeft voor het nichtje maar niet voor hun. Ergens ben ik er ook wel blij om want daar mag en kan alles.... Van heel de dag snoep, koek en cola tot gamen." Ik zou daar zelfs boos om kunnen worden. Lekker verwennen heeft wel zijn grenzen. Wij hebben honden, je zult misschien denken 'wat heeft dat met logeren te maken', nou de regels:-). Wij willen absoluut niet dat een hond iets anders krijgt dan wat wij voor die hond geschikt vinden. Mijn schoonouders kregen dan ook op het hart gedrukt dat ze niks anders mochten geven, anders wist ik het wel, dan zitten wij weer met honden die zich suf krabben. Dat zorgde wel voor wat onderhuids gezucht geloof ik, maar... jammer dan. Met kinderen, die niet ziek worden door bepaald voedsel of snoep, ben ik wat flexibeler. Een ijsje kan heus wel. Een paar snoepjes extra is niet meteen een ramp, een uur langer gamen dan normaal... nou het is een uitzondering bij opa en oma, dus niet meteen schadelijk, maar als ik echt het gevoel zou hebben dat opa en oma álles aan hun laars zouden lappen, zou ik er iets van zeggen.

Leuk

Je hebt logeerpartijen voor de leuk en voor praktische redenen. Jouw kleinkinderen komen regelmatig voor praktische redenen (ouders willen weekendje weg). Ik vind dat volkomen legitiem. Ik vind het heel normaal dat je als familie elkaar helpt. Tegelijk is het zo dat als de kinderen om praktische redenen komen je er ook heus geen feest en verwen weekend van hoeft te maken elke keer.
Mijn kleindochter slaapt hier ook meestal omdat haar ouders uit of weg willen. Ik snap dat en ik vind het prima. Tegelijk ga ik er ook niet mijn hele schema voor omgooien. Ze is van harte welkom maar we gaan echt niet de hele tijd op pad of van alles doen. En ik heb ook helemaal niet het idee dat dit moet. Gewoon thuis zijn en wat rondscharrelen is op deze leeftijd echt prima.

Misschien is het leuk om de kinderen ook af en toe een dagje of twee dagen 1 op 1 te logeren te krijgen? Of bijvoorbeeld alleen de twee oudsten?
Dan kan je ook echt even tijd samen door brengen en dergelijke. Dat is voor kinderen vaak ook erg leuk.
Mijn kinderen vonden het heerlijk om alleen bij oma te logeren. Even weg uit de drukte van het gezin en het constante gevecht om aandacht van je ouders.

Praktisch kan ook leuk zijn

Hier hebben mijn zus, broer en ik de kinderen regelmatig verdeeld. We hebben alle drie twee kinderen, maar 2 logees is gewoon best veel. Zowel voor mijn ouders als alle schoonouders als voor de ooms en tantes. Dus verdeelden we de kinderen. Is met regelen en brengen en halen op 2 adressen dus iets meer werk, maar zo was het voor de ontvangende partij goed te doen en hadden beide logees het logeeradres zeg maar voor ziich alleen. En met 2 nachten wegblijven hebben we zelfs wel eens vier adressen geregeld. Een dag een kind is prima te overzien, 2 nachten 2 kinderen is hard werken.
Zou zo'n constructie niet ook bij jullie haalbaar zijn?
Verder ben ik het met de rest eens, ieder zijn/haar talenten. Je moet niet van jezelf verwachten wat je niet kunt of wilt doen. Denk om het probleem heen, bedenk wat je wel leuk vindt en biedt dat aan. Dat, en je vuiltolerantiegrens wat oprekken, om maar weer eens een OO-term te gebruiken .

in hun huis

Voor dat ene weekend per jaar wanneer je 3 kinderen tegelijk hebt zou je er ook over kunnen denken om in het huis van je kinderen te gaan. Dan gaat t voor de kinderen gewoon door. Vriendjes, speelgoed en alles bij de hand.
Als wij een weekend weg gaan dan kwam mijn moeder soms het weekend hier. (kinderen waren wat ouder: 10,8,6 en 3). Dat is voor mijn moeder het makkelijkst. Dan kunnen je kinderen ook nog wel organiseren dat de oudste een middagje in de buurt speelt ofzo.

Voor de leuk is het toch heerlijk als er 1 kind mag komen logeren? Elke zomer gaat er 1 en soms 2 (nooit tegelijk) naar een oude tante van mij. (70+) Meestal een hele week (want erg ver weg).
Ze doet niets bijzonders met ze. Maar de kinderen vinden het er heerlijk: samen boodschappen doen, naar de markt en dan stroopwafelkruimels krijgen, kiezen wat er gegeten wordt(mag 1x patat zijn in een hele week en verder gezond), samen spelletjes doen, een filmpje kijken, kleuren, de tuin doen, de stoep schrobben, in de teil in bad (oud huis), een warme kruik in bed enz. En vooral rust, rust en rust. Thuis is het druk met broertjes en zusjes, werk van ouders, school enz.
Nu vind je een week vast erg lang, maar een weekendje 1 kind is toch genieten voor allemaal? Je zoekt t teveel in bijzondere dingen denk ik.

Bij mijn moeder mogen de kinderen alles. (tot in het overdrevene). Bij mijn schoonmoeder zijn strakke regels wat betreft opruimen, televisie kijken, snoepen enz. Ze maken er beiden wat gezelligs van. En onze kinderen hebben werkelijk geen voorkeur. Nu ze wat ouder zijn (oudste is 16) waarderen ze de zoete inval bij mijn moeder en ook het kunnen luisteren van m'n schoonmoeder.
Ik weet dat mijn schoonmoeder ook wel eens bang was dat ze voorkeur zouden krijgen. En toch weet ik heel zeker dat dat niet zo geweest is.

er zijn wel grenzen

Ik vind dat je als oma best wat soepeler mag zijn dan de ouders, bij niet structureel oppassen. Om de broodkorstjes zou ik me niet druk maken, maar over de washandjes had ik dan toch wel gszegd dat ze dat maar niet meer moeten doen, met een vriendelijke benadering. Mijn eigen ouders zijn met bepaalde dingen strenger dan ik, en daar heb ik wel eens moeite mee gehad. De tijden zijn veranderd, en opvoeden verandert mijns inziens mee. Bij mijn ouders draaien ze gewoon mee in het ritme van alledag, en dat is prima. De kinderen komen er graag, voelen zich er thuis.

Bij mijn schoonouders is het anders, daar worden ze heel nadrukkelijk verwend. Maar de verwachtingen liggen dan ook erg hoog vanuit opa en oma, het moet leuk zijn, en ze ondernemen veel uitstapjes. Oma is erg van het verwennen, wat ik af dn toe de spuigaten uit vind lopen, 500 euro voor een verjaardag en dat soort excessen, maar ja, wat doe je eraan. Opa is wat realistischer en soms ook streng. Daar heb ik dan wel begrip voor. Het uitdeelgedrag van oma vind ik lastig. Het lijkt soms op liefde kooen of de favoriete positie kopen. Zeg niet dat dat zo is, maar lijkt zo.