Teleurgesteld in cadeau

@Milcham

Geen cadeau kopen wil nog niet zeggen dat er geen verjaardagen worden gevierd. Ik verbaas me erover dat jij aan zoiets als het niet kopen van cadeau's meent te kunnen afleiden hoe ik in het leven sta en dat ik het leven niet zou vieren...waar komen die uitdrukkingen trouwens vandaan, uit de Flow of zo ??
Denk je nu werkelijk dat er in mijn gezin gebrek aan belangstelling is voor elkaar omdat wij geen cadeau's kopen ?
Uiterlijk vertoon heeft in mijn ogen weinig te maken met oprechte belangstelling en liefde.
Maar goed, iedereen heeft zo zijn eigen rituelen...

Cadeaus

Ik vind cadeautjes ook niet echt meer noodzakelijk als volwassene. Zeker als je weinig wensen meer hebt en/of iemand heel moeilijk is om wat voor te kopen.
Maar als je elkaar cadeaus geeft dan kan ik me wel voorstellen als het een teleurstelling als je iets krijgt wat je echt niet leuk vind van je partner. Van een partner verwacht je toch dat die je redelijk kent.
Ik hou helemaal niet van koken dus ik zou het heel raar vinden als ik van mijn partner een gadget voor de keuken zou krijgen. Dat geeft dan aan dat mijn partner echt niet weet waar hij mij een plezier mee zou kunnen doen.

samen vieren

verjaardagen samen vieren doe ik ook wel. Uiteraard vieren we de verjaardag van de tweeling samen maar ook mijn twee kinderen die dicht bij elkaar jarig zijn krijgen één feestje. Dat is inderdaad praktisch. Dan heb je maar één keer het gedoe van organiseren. Bovendien vind ik het ook best veel om van mensen te verwachten dat ze binnen 2 weken hier 2x komen voor een feestje (tenzij ze naast de deur wonen).

Kenfan

Ik lees het vaker, dus ik weet dat jij niet uniek bent :-), maar ik vind het echt niet leuk om een cadeautje voor mijzelf te kopen. Of misschien zou ik er wel plezier in hebben, maar daarmee vergaat voor mij het laatste stukje glans van mijn eigen verjaardag, naar mijn gevoel.

armoedig om verjaardag niet te vieren?

Goh, dat vind ik nou een armoedige gedachtengang. Ook wat armoedig om die specifieke slingers en (precies goede) kadoos nodig te hebven om het leven te vieren.
Niets mis met goede tradities hoor! Als je er belang aan hecht. Maar ik vind het echt vreemd om andere smaken zo af te serveren.
Ik ben trouwens dol op kadootjes. Maar zodra het een must wordt is voor mij het grootste plezier er vanaf.

Cora

Er zijn mensen die héél erg hangen aan bepaalde vaste regels. Daar voelen ze zich prettiger bij. Geen verrassingen, een vast patroon. Niet iedereen heeft het in zich om flexibel te zijn, met verrassingen om te gaan e.d..

Ik vind het niet armóedig om mijn verjaardag niet te vieren, maar ik vind het niet leuk. Als je jarig bent, vind ik het leuk als de hele dag in dat teken staat. Kinderlijk misschien, maar ik ben dat nooit kwijtgeraakt. Op de een of andere manier heb ik dat niet op het gezin over kunnen brengen. Ik vind het dan ook nooit erg om op mijn verjaardag een halve dag te werken. Ik vind het leuk om te trakteren en op mijn voorlaatste werk werd er ook echt aandacht aan besteed door de werkplek te versieren en zo.

Iets is leuk

...als je er zelf plezier aan hebt, maar... óók de ander. Niets erger dan verplicht op verjaardagsfeestjes te moeten zijn waar je niks geen zin in hebt. En ik zou ook never nooit vrienden uitnodigen voor mijn verjaardag voor een verplicht rondje familie-zit als ik weet dat ik ze daar geen plezier mee doe. Nodig ik dan liever op een ander moment uit, of gezellig met 1 of 2,3 vriendinnen (uit of thuis) lunchen.

Wie komt die komt

Onze instelling was altijd dat mensen gewoon konden komen als ze dat wilden. Op een gegeven moment hebben we min of meer afgesproken dat we niet meer aan verjaardagen deden. Het zou leuker zijn om elkaar gewoon eens te zien, zonder andere visite erbij. De praktijk is, dat het al heel lang geleden is dat we zomaar eens afgesproken hebben bij elkaar thuis. Ik vind dat niet erg, maar zo verwatert het wel.

vier zelf wel verjaardagen

Ik heb zelf wel altijd behoefte aan een feest met taartjes en gezelligheid, maar ik geloof inmiddels dat niet iedereen inderdaad die behoefte heeft. Er zijn maar weinig mensen in mijn vriendenkring die hun verjaardag echt vieren (anders dan dat er wat familie op bezoek komt), buiten jubileumjaren om.

Daar word ik nog steeds wel eens onzeker van: Ik nodig allemaal mensen uit voor mijn verjaardag, maar bijna niemand nodigt mij uit op zijn feestje?..... misschien viert bijna niemand een feestje op zijn verjaardag, kan ook. Er zijn er een paar van jarig in december en in de zomer, dat is natuurlijk een lastige verjaardagstijd. En de mensen die ik uitnodig komen over het algemeen wel (en het is ook gezellig:-).

"Op een gegeven moment hebben we min of meer afgesproken dat we niet meer aan verjaardagen deden. Het zou leuker zijn om elkaar gewoon eens te zien, zonder andere visite erbij. De praktijk is, dat het al heel lang geleden is dat we zomaar eens afgesproken hebben bij elkaar thuis. Ik vind dat niet erg, maar zo verwatert het wel."
Ik zie dat wel hoor, bij vrienden van mijn man (man is ook wat ouder dan ik) en bij mijn ouders gebeurde dat ook. Man viert zijn verjaardag ook nooit, en zijn vriendschappen verwateren ook..... vind ik jammer! Zo blijft er zo weinig over op den duur.

en in heel negatief daglicht gezien

Weet je wanneer ze wel komen? Op je laatste feestje als je doodgaat. Dan staan ze te grienen op je graf hoe ze je gaan missen. (even zwartgallig beschreven omdat ik het zo vaak zie gebeuren)

Ik vind het soms echt schokkend hoe relaties (niet!)worden onderhouden. Als iemand het niet wil vieren prima, maar zoals Kaaskopje en Lieverdje omschrijven zie ik veel te vaak.

Dat je mensen soms tijdelijk in je leven hebt: logisch. Maar ik vind de prioriteiten van mensen soms zo scheef en/of egoistisch liggen.
"Wij hebben al een andere afspraak/We hebben het zo druk"
Tja dan ben je dus niet iemands prioriteit, want volgens mij staat je verjaardag bij je geboorte al vast. Toch? En dan kun je eens wat anders hebben, maar daar verwatert een vriendschap toch niet van? Ik begrijp die mensen niet.

maar Pardoes

Een vriendschap en het daarbij behorende contact valt en staat toch niet met een verjaardag?? Een verjaardag waar je eigenlijk niet eens zoveel tijd hebt voor het individuele contact. Ik ervaar op een verjaardag van vrienden dat ik dan meer contact heb met een andere aanwezige of aanwezigen dan met de jarige vriend zelf.
Contacten onderhoud je door met elkaar af te spreken, zonder dat daar een verjaardag en anderen (onbekenden voor de gasten) bij aanwezig zijn. Veel leuker. Met onze verschillende vrienden spreken we af en toe af (bij de

Bieb

Ik verwees naar Lieverdje en Kaaskopje bij wie allebei vriendschappen verwaterden toen verjaardagen niet meer gevierd werden.
Dat herken ik ook.
Dat je op een verjaardag de jarige amper spreekt dat is overal zo denk ik. Maar dat wanneer je stopt met vieren mensen vaak stoppen met aan je denken en langzaamaan geen contact meer zoeken vind ik wel erg.

Pardoes

momenteel houdt het mij bezig, verwaterende vriendschappen. Ik zie het gebeuren bij mijn man (die dat zelf niet erg vindt, wel met hem over gehad. Zijn mening is dat het gewoon vrienden blijven en dat het niet uitmaakt hoeveel je ze ziet)
En ik heb zelf ook wel een paar contacten die minder zijn geworden, door verhuizing, of doordat ik daar toch al iets minder mee had. Gelukkig ook wel een vriendinnengroepje waarbij we niet op elkaars verjaardagen komen, maar wel een paar keer per jaar afspreken. Ik moet zeggen dat ik ook wel behoefte heb aan wat nieuwe input, van sommige vriendinnen gaat niks nieuws uit, die blijven een beetje stilstaan etc.

Het zal wel een algemeen verschijnsel zijn, ik weet niet goed of het van alle tijden is.

ja maar

Als het om echte vriendschap gaat, dan gaat dat toch vanzelf? Dan hou je toch gewoon contact en spreek je af en toe af. Dat staat voor mij helemaal los van verjaardagen. Als dat alleen afhankelijk is van een verjaardag (waarbij je meestal niet eens echt tijd voor elkaar kunt maken), dan gaat het m.i. nergens over. Ja, je ziet elkaar dan standaard een paar keer per jaar, maar meer is het niet. Een soort iets van in stand houden, uit gewoonte, maar meer is het niet blijkbaar. Als er echt sprake is van vriendschap dan hebben beide partijen behoefte om elkaar (af en toe) te spreken en te zien. Valt en staat dat bij alleen verjaardagen, dan stelt het niets voor, dan is het een traditionele gewoonte. Prima, maar gaat uiteindelijk niet over zoveel.

En opvallend: Pardoes: 'En ik heb zelf ook wel een paar contacten die minder zijn geworden, door verhuizing, of doordat ik daar toch al iets minder mee had."
Eerste deel van je zin: ja, ik heb ook een goede vriendin die verhuisd is en ik daardoor minder zie, minder even tussendoor kan afspreken, maar de vriendschap is een gegeven. Dus we bellen elkaar met zekere regelmaat. En af en toe afspreken. Vriendschap is er niet minder om. Wel anders door de afstand.
Tweede deel van je zin: Als je er al iets minder mee had, dan gaat het ook niet echt om een vriendschap. Meer om een aardig contact door de omstandigheid (collega of mede-moeder op de bs o.i.d.). Leuk voor het moment, maar gaat dus dan uiteindelijk niet over vriendschap.

Bieb: die tekst was niet van mij

maar van Lieverdje.

Verjaardagen als aanleiding om af te spreken

Dat je op een verjaardag de jarige nauwelijks spreekt, is een veel voorkomend verschijnsel. Maar je ziet elkaar wel, de ander heeft de moeite genomen om te komen. Zoals iemand anders al schreef - als je elkaar niet meer ziet, verdwijn je langzaamaan uit iemands aandacht. Het gezegde luidt niet voor niets ' uit het oog, uit het hart'. Als je niet meer aan verjaardagen doet maar de relatie wel wilt onderhouden, is het verstandig om in de maand waarin iemand jarig is samen af te spreken. En je daaraan te houden. Veel mensen hebben van alles te doen en voor je het weet ben je een half jaar verder.

juist

"voor je het weet ben je een half jaar verder"
Dat dus. Het is wel zo dat je de jarige op zich niet uitgebreid spreekt, maar je ziet elkaar inderdaad wel weer even en je ziet ook andere mensen (zoals evt. gezamenlijke vrienden).

Ja en aanhangende familie

Broers, zussen, ouders, kinderen.
.
Uitstekende gelegenheid om daar ook weer een mee bij te praten.
Dit geldt natuurlijk allen voor de allerbeste vrienden.