Scheiden?

Vrij

Ik wil absoluut dat ons zoontje een goede band krijgt met zijn vader en dat ze elkaar zoveel mogelijk zien. Helaas werkt hij 5 dagen in de week en kan hij hem dus alleen in het weekend zien zolang we in deze situatie zitten. Ik heb wel aangegeven dat als hij een keer een dagje vrij is hij de kleine ook altijd mag ophalen. Meer dan dat ik nu doe kan ik helaas niet doen om te zorgen voor een goede band. Ik wil het liefst weer lekker met zijn 3en zijn maar daar zal hij wel voor open moeten staan. En dat staat hij nu nog niet. We zijn anderhalf week verder.

Naar huis

Lieverd, ga naar huis. Als jullie samen zijn, valt er iets aan jullie relatie te werken. Apart lukt dat zeker niet. Jullie moeten praten, communiceren, samen dingen doen. Op deze manier gaat dat niet.
Als hij rust wil, kan HIJ dan vertrekken. Dan zitten jij en je baby tenminste in een fijne, stabiele omgeving.

Reactie

Ik reageerde met de documentaire 'verloren vaders' eigenlijk vooral op de reacties die Meijerhof kreeg en de woorden die zij aangereikt krijgt om het gebeuren rond vader een plaats te geven. Dit is een kleine verzameling:

'Iemand die je zo in de steek laat op een belangrijk moment daar kun je niet op vertrouwen.'
'Een grote puber als hij kunnen jullie missen als kiespijn.'
'Niet als een puber machtsspelletjes gaan spelen.'
'Het voelt alsof hij een wraak neemt omdat jij er wat van zei dat hij ging trainen in plaats van naar jullie kindje te gaan in het ziekenhuis. En nu laat hij je een beetje bungelen: hm misschien wel, misschien niet. Het is een machtsspel meid,'

Er staan ook andere dingen in de tekst van Meijerhof zelf. Bijvoorbeeld: zijn ouders herkennen hem hierin niet; of: er zit hem nog meer dwars, maar hij is geen prater.

De man is niet de vader zoals Meijerhof zich die had voorgesteld en dat stelt haar teleur. Ik wil daar toch een paar kanttekeningen bij plaatsen:
- was de kinderwens ook de wens van de vader of vooral van de moeder en dacht hij dat hij haar daarmee gelukkig kon maken;
- iemand die 5 dagen werkt en dan een moeder die bijna altijd thuis is, zo iemand heeft nauwelijks kans op zich het kind 'eigen' te maken: het blijft een kind van moeder;
- veel mensen realiseren zich niet dat er veel meer verwachtingen vast zitten aan het krijgen van een kind, bijvoorbeeld de verwachting dat je daarna 's avonds met elkaar op de bank gaat zitten.
- en dan gaan de gesprekken plotseling alleen nog maar over de baby.
- of een kind ook wel eens echt ziek kan zijn, of een moeilijke ontwikkeling doormaakt.
- ik zie en hoor vaak dat vaders die de babyfase het liefst van een afstand volgen pas echt beter kontakt krijgen met het kind als het kind een jaar of 2 is, kan lopen en praten en gaat reageren. Gezien de huidige verdeling van de zorg zou het dus best kunnen zijn dat je dar enige tijd op moet wachten.

Ik ben het eens met verschillende adviezen die gaan in de richting van: ga terug naar huis; mogelijk moet je nu juist niet teveel praten; maar wees ook niet bang voor ruzie (zou ik eraan toevoegen). Een ruzie betekent dat je nog bezig bent om elkaars grenzen en verwachtingen af te tasten. Het betekent dat je nog in elkaar gelooft, dat je er nog voor wil vechten. Elke relatie heeft wel ups en downs. De kunst is om daar doorheen te komen. Of dat wel of niet lukt kun je volgens mij niet na 3 maanden al zeggen.

Tsjor
-

Ik snap wat je bedoeld. Het kindje was niet verwacht maar we wilden er beiden voor gaan. Ik wil er ook voor gaan maar hij wil er niks aan doen. Ik denk dat ik ook terug ga, maar vind het een moeilijke stap omdat ik weet dat er meer ruzie komt. Ik heb ook al genoemd om het eerst nog ff aan te kijken. Maar hij blijft zeggen het niet te willen

Tsjor

Sommige van die reactiesnelheden verbaasden mij ook. Maar met name op gebied van de relatie. Ik vind het raar dat sommigen in deze fase al lijken te hinten op een relatiebreuk.
Ik lees daar echter niet meteen in dat er aangestuurd wordt op vervreemding van de andere ouder. Zelfs niet als iemand zegt dat ‘je zo iemand toch niet nodig hebt’. Misschien naïef van mij.

Aagje

Hoe groot acht je de kans dat een moeder, die alles zo ingeperst krijgt, vervolgens met een gerust hart een kind meegeeft aan de vader?
Maar het is slechts zijdelings.
Tsjor

Prioriteiten

Bedenk even vooraf waar je prioriteit nu ligt. het zal niet lukken om alles wat je wil meteen ook voor elkaar te krijgen. De onverwachte zwangerschap heeft waarschijnlijk toch teveel impact. Misschien eerst maar eens naar de relatie kijken. Is er veel veranderd, wanneer, waardoor?
Gemakkelijk zal het niet worden.

Tsjor

Niet bang zijn

Wees niet bang voor ruzies. Zorg voor jullie zoontje zoals je de afgelopen weken ook al doe, maar let ook op dat je je partner de ruimte geeft om voor zijn zoon te zorgen.

Mijn man werkte in die tijd ook 5 dagen. ‘s Avonds deed hij de baby in bad, het vader- kind-momentje. Of ik kolfde zodat hij kind de fles kon geven. Etc.etc.
Wanneer de baby in bad ging, ging ik geen tv kijken maar nog was wasgoed opruimen. Ik zag het zorgen voor ons kind als teamwork.
Ik lees hier niet wat je partner wel doet of kan doen. Doet hij niets of zou hij wel iets willen doen?

Als je samen bent, kan hij zien hoe jij het aanpakt. Je kan vragen of hij het ook eens wilt doen. Schenk vertrouwen in zijn aanpak. Vaders vinden het niet fijn als moeders commentaar hebben; dan haken ze snel af.
Ik zeg niet dat dat bij jullie het geval is, maar misschien zijn er dingen waar je wel een andere invulling aan kan geven om zo een gezelliger sfeer te bereiken.

Il lees door de regels door dat je een dag in de week ‘rust’ zou willen hebben. Dat bestaat m.i. niet voor kersverse moeders. Er bestaan wel rust-momenten of rust- dagdelen.

Je kind is drie maanden; heb je zelf al een ritme gevonden of voel je je geleefd. Ritme vinden is moeilijker als je steeds van adres verandert. Lijkt mij voor je baby ook onrustig.

Het kan ook zijn

dat je de baby even 'buiten beschouwing' moet laten, wellicht zelfs even bij de grootouders, zodat de baby niet steeds tussen jullie in staat en dat je met elkaar kunt praten over jullie relatie onderling. In tweede instantie kan dan ter sprake komen hoe je samen om wil gaan met het kindje.
Wat waardeer je in elkaar, wat valt tegen, wat vind je belangrijk in het leven, hoe was de relatie voor de zwangerschap, waar komt de druk vandaan, waar ben je bang voor, ben je nog herkenbaar als degene op wie de ander verliefd werd etc. etc.

Tsjor

Weekend weg

Ik heb al aangegeven om even een weekendje met zijn 2en weg te gaan. Dat wil hij nu niet.

andere boeg

Juist als je door wilt met hem is het wellicht zaak om nu over een andere boeg te gooien. Misschien naar je ouders en hem verder laten tot hij uit zichzelf komt op de app of zo. En dan ook niet te happig zijn. En intussen rust je lekker uit en ben je met je kindje.
Sta pal voor wie jij bent en wat jij wilt, maar laat je niet doen. Een moeder die alleen maar haar oortjes laat hangen naar haar man is op de lange duur beslist niet goed voor een kind.

Marga

maar een scheiding ook niet. Tsjor

tuurlijk niet tsjor

Heb ik ergens beweerd dat ze moet scheiden? Nee dat haal jij er bij. Ik denk dat het juist fout gaat als ze maar blijft bedelen en zich afhankelijk opstellen. Mijn visie is die van een langere termijn juist voor het kind: ik blijf bij mijn posting #7: hij is boos en wil dat haar laten voelen. Nu lief blijven doen is een bakermat voor verdere onevenwichtigheid.
Ik denk namelijk dat hij zal bijdraaien als zij hem met rust laat en vervolgens laat blijken dat ze hier niet zo van gediend is. Blijven bedelen zal imho leiden tot verder gejengel in de toekomst

Speculatie

Wat de vriend van TS beheerst is allemaal speculatie. Je zou het eens op de man af kunnen vragen als hij daar zelf mogelijk wel een antwoord op heeft.

Overigens gaan een aantal mannen ook juist vreemd als hun vrouw zwanger is. Hoe je dat dan weer moet zien?

Blijft dat met een onwillig iemand het moeilijk is om verder te komen en zou ik hier toch ook sterk voor mezelf gaan. Wel openingen geven maar ook sturen op een mogelijk zelfstandige toekomst.

ja AnneJ

Dat is altijd het lastige van een forum: je hoort het maar van één kant. Wellicht snijden zijn argumenten wel hout. Was topic stelster bijvoorbeeld heel ongenaam over het gaan trainen? En was er al een lange historie van dit soort ruzies?
Wat we wel hebben is een aantal feiten, als we topicstelster mogen geloven en het lijkt mij vooralsnog sympathiek om daar van uit te gaan:
a.
- er is een baby van drie maanden
- de baby lag in het ziekenhuis
- de vader ging trainen
- de moeder sprak hem daar op aan

- vader sommeert moeder het huis te verlaten
- moeder moet met baby van drie maanden bij schoonouders of ouders verblijven
- moeder mag niet terug naar huis van vader
- vader wil ook niet wisselen van verblijfplaats
- vader antwoordt kortaf of niet op apps
- moeder stelt samen een weekend weg voor
- vader weigert

Ik ben ook heel benieuwd wat vader zelf voor reden heeft. Dat kan heel legitiem zijn. Maar intussen wordt er niet optimaal voor het welbevinden van moeder en kind gezorgd door hem. En ligt de communicatie stil, wat ik persoonlijk nou niet als een heel volwassen communicatiestijl zou kenmerken.

Verder eens hoor, vooral:

"Blijft dat met een onwillig iemand het moeilijk is om verder te komen en zou ik hier toch ook sterk voor mezelf gaan. Wel openingen geven maar ook sturen op een mogelijk zelfstandige toekomst."

Annej 2 ot

"Overigens gaan een aantal mannen ook juist vreemd als hun vrouw zwanger is. Hoe je dat dan weer moet zien?"

Waar komt die ineens vandaan? Dat is toch hier niet im frage? Niet dat ik het bestrijd hoor. Hoorde ooit ook eens dat mannen vaak voor het eerst naar de hoeren gaan na de geboorte van hun eerste kind

Im frage

Omdat vader zo duidelijk is in het 'geen relatie' wensen. Dat kan van alles zijn, waaronder dit.

Ik probeer hem geen app te sturen, maar als ik hem niet app krijg ik ‘s avonds te horen waarom laat je niet weten hoe het met de kleine is en is hij daar weer boos over. Ik ben nu weer in ons huis. Maar hij loopt alleen maar boos te doen. Dus ik zei wat is er aan de hand. Zegt ie dat jij hier bent. En bij elke jongen die onder mijn foto reageert denkt hij dat ik een ander heb. En wordt hij daar boos over

Elke jongen die onder je foto reageert?? Waar gaat dit over?
Het klinkt alsof jullie allebei nog heel jong zijn en onvolwassen. Maar je hebt een kind samen dus het is echt tijd om op te groeien en verantwoordelijkheden op te pakken!

Okay

Dan app je heel rustig en zakelijk twee keer per dag hoe het met de kleine gaat.
verder niks

Dat heb ik hem ook gezegd dat het nergens over gaat. Maar hij is ontzettend stijfkoppig en roept van alles uit boosheid. Twijfel echt om morgen weer naar m’n moeder te gaan. Zo kan het ook niet

Vraag

Heb je al rustig gevraagd wat gem nou precies zo dwars zit?
Dat jullie moeten praten, dat het zo niet goed gaat.
Wil hij dat?
Is dat wat hij voor jullie kind wil?

Heb je doorgevraagd: wat is het probleem dat ik hier ben?

En als hij dan zegt: ik wil rust, kan je vragen: hoezo?
En zeggen: ga anders een tijdje naar je ouders.

En hoe boos is hij?
Dat jij zegt dat het zo ook niet gaat en dat je weer weg wil gaan?

Hoe lang, wat zegt hij? Ook als de kleine erbij is? Kan je hem daarop aanspreken? Dat hij het dan niet doet?

Ben je bang voor hem? Dat hij door het lint gaat?

Ik ben het met anderen eens, dat je beter niet weg kunt gaan.

Als hij op mondelinge vragen niet reageert, misschien kan je hem dan een mail sturen met je zorgen en vragen? Dat hij moet praten als hij een probleem heeft.
Zou dat beter tot hem doordringen?

Meijerhof

'Twijfel echt om morgen weer naar m’n moeder te gaan. Zo kan het ook niet.' Nee, zo kan het niet, maar het is nu wel zo. Het zijn problemen, grote problemen, waar je niet voor weg moet lopen. Leg je mobiel aan de kant, concentreer je even op wat er in huis aan de hand is. Dat wil niet zeggen dat het zomaar 1-2-3 opgelost zal zijn. Jullie moeten eerst zoeken naar een manier waarop je wel met elkaar kunt communiceren. die communicatie gaat nu over boosheid. Over en weer verstaan jullie elkaar daar nog niet in. Het zal enige tijd en inzet vragen voordat het rustig genoeg wordt om te bespreken wat er echt aan de hand is.
En dan zijn de meeste mannen geen prater, maar doeners.
Is er sprake van een gedragsverandering? Bij jou of bij hem? Zijn er spanningen die te maken hebben met werk bijvoorbeeld? Of met geld? Is hij nu hele dagen thuis of gaat hij overdag werken?
Vanaf een afstand is het moeilijk om in te schatten wat voor dynamiek jullie met elkaar hebben, maar het zijn wel problemen, grote problemen, waar je nu als volwassen mensen mee te maken hebt. Weggaan naar je moeder is niet de beste oplossing, je bent nu zelf moeder. En hij is vader.en je bent ook nog eens partners van elkaar. Jullie hebben allebei een nieuwe rol. Je kunt de tijd niet terugdraaien, maar het kost wel veel moeite en tijd en inzet om aan deze nieuwe fase te wennen.

Tsjor

Boos

Ik heb hem gevraagd wat er dwars zit maar daar krijg ik geen antwoord op, behalve dat hij geen relatie wil.. hij heeft tegen iemand anders gezegd dat hij stress heeft over geld. Daar wil ik hem mee helpen en heb alles op een rijtje gezet zodat hij het inziet. Maar hij accepteert de hulp niet en wil dat papier ook niet inzien. Hij is aardig boos en begint te schreeuwen en me uit te schelden

Hard

Hét klinkt misschien hard maar ik heb maar een advies: schop die vent daar huis uit, ga meer werken en trek je eigen plan.
Je vriend stelt zich uitermate onvolwassen en egocentrisch op. Jij kunt je niet permitteren om daar tijd en energie in te steken, jij hebt een kind groot te brengen. Laat je vriend in zn sop gaar koken, dat ie maar naar een therapeut gaat maar laat zijn shit niet op jouw bordje terecht komen.
Probeer zijn ouders mee te krijgen, daar kun je nog veel profijt van hebben. Zoek juridisch advies voor de woning, de alimentatie en de omgang. Probeer je gevoel on hold te zetten. De relatie herstelt misschien, ooit een dat zou mooi zijn maar met deze man, zoals hij nu is moet je helemaal geen relatie willen. Denk niet aan de man die hij was, kijk alleen naar hoe hij nu is en handel daarna.
Je kind (en jij) moet nu op de eerste plaats staan.
Heel veel sterkte.