Relatie voelt als ' moeten'

Mijn man en ik zijn zo'n 15 jaar bij elkaar. We hebben 3 kinderen onder de 8 jaar.
We werken allebei, ik fulltime. Overigens met veel plezier.

Kortom, onze dagen zijn heel druk. Ik ben blij als ik ' s- avonds om 2100 eindelijk ' klaar' ben met alles (kids naar bed, opruimen, nog werken, was opvouwen...etc).
En heel vaak heb ik dan gewoon helemaal geen zin meer om te praten of gezellig te doen, ik wil het liefste alleen zijn en gewoon rustig de krant lezen of een boek.

Mijn man vindt dit niet leuk en zou graag meer contact hebben.
Ik vind dat echt geen gekke eis.
Maar voor mij voelt het als moeten, iets dat ik er ook nog naast moet doen, weer een klusje op de lijst. En ik voel me schuldig omdat ik weet dat hij het niet leuk vindt.

Sowieso vind ik het lastig om fulltime samen te wonen. Het lijkt me heerlijk om een paar dagen mijn eigen plek te hebben, zonder troep van anderen, gewoon kunnen doen wat ik wil.
Voor mijn man is dit onbespreekbaar, als ik apart zou willen wonen wil hij uit elkaar.
Maar dat is helemaal niet mijn wens, ik wil ook niet bij hem weg, en het is ook echt niet de bedoeling dat ik minder verantwoordelijkheid op me neem wat betreft de kinderen, of dat ik ze minder wil zien.

Een heel verhaal....
Misschien heeft iemand tips/ervaringen?
Dank!