U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Relatie beeindigt vanwege de stiefkinderen
Vandaag, hoe blij ik ook in de relatie zelf was, besloten een eind te maken aan mijn relatie.
Na 5 jaar latten en 1 jaar samen wonen kan ik maar niet wennen aan zijn kinderen die te pas en onpas over de vloer komen, ook buiten de gemaakte afspraken om. Het lijkt wel een zoete inval bij tijd en wijle en helaas moet ik bekennen dat ik dat niet trek. co ouderschap prima, maar in de week dat ze dan bij mama zijn, wil ik ze niet full time ook nog over de vloer hebben. Toen we nog latten had ik daar niet zo erg in en last van, want dan hadden we voor mijn gevoel ook nog voldoende tijd voor onszelf, met name als we in zijn "vrije week" in mijn huis waren, wat vaak gebeurde, ik woonde 60km verderop. Ik had dus ook niet verwacht toen wij in de buurt van zijn oude huis een huis gingen kopen, dat de kinderen in de vrije week ook bijna dagelijks op de stoep zouden staan, de 5 jaren daarvoor was dit nagenoeg nooit aan de orde geweest.
Desondanks dat ik denk dat het de juiste beslissing is, ben ik wel even heel verdrietig.
Poms
Tja, net als bij een hypotheek zijn beide ouders 'hoofdelijk aansprakelijk'. De verantwoordelijkheid van moeder doet niets af asn die van de vader. Bovendien stuurt de moeder de kinderen niet weg, de kinderen willen zelf liever bij hun vader zijn. Hoewel, misschien niet meer als ze dit draadje lezen.
Overigens schreef Joelle zelf dat de moeder niet helemaal in orde is ('maar hun moeder heeft een rugzakje wat zaken wat lastiger maakt'). Maar blijkbaar vinden jij en Triva je eigen vrije avond belangrijker dan het welzijn van kinderen.
Altijd welkom?
In heel veel gezinnen, ook tweeoudergezinnen, zijn kinderen helemaal niet altijd welkom in huis. Vraag maar eens aan BSO-medewerkers of ze kinderen ten allen tijde naar huis mogen laten gaan.
Ouders zijn ‘hoofdelijk aansprakelijk’ maar dat betekent niet dat ze het zelf moeten doen. Daar wijs jij zelf al op. Het is niet eens controversieel om daaraan toe te voegen dat dat niet per se in het eigen huis hoeft te gebeuren: zie school, bso oppasadressen, hulpverlening (zoals naschoolse groepen of logeerweekenden ) etc. Ik vind dat je er een onnodig emotioneel drama van maakt door zulke vergaande beweringen te doen. Misschien is het niet fijn voor de kinderen dat een door hen gekozen oplossing voor een lastige situatie in hun leven niet duurzaam mogelijk blijkt te zijn. Maar dat is niet het eind van de wereld, er zijn andere acceptabele mogelijkheden. En de situatie zal ook veranderen. Ik zou niet weten waarom ouders een schuldgevoel aangepraat moeten krijgen als ze omwille van werk, energie, eigen welzijn en andere beperkingen grenzen moeten stellen aan hun kinderen, ook als die niet altijd A-keuze zijn. Dit is aan de orde van de dag!
Gewenning aan de veranderingen
Ik zie het als een gewenning aan veel veranderingen.
1) Het is jammer dat hun moeder door omstandigheden haar kinderen momenteel niet die ‘warme’ plek kan bieden. Maar als dat weer aantrekt, gaan ze vaker naar moeder en is de druk op Joëlle minder; zoals ze in gedachte had.
2) 10 en 12 jaar. Over een jaar gaat de ene naar VO, boeken voor huiswerk liggen dan bij moeder. Dat geeft vaak aanleiding tot een aanpassing van de frequentie dat die oudste bij Joëlle aanwipt. En nog geen twee jaar later geldt dit ook voor de jongste.
Conclusie; Op dit moment zit Joëlle nog in een fase van zoeken naar je plekje in een ‘ samengesteld gezin’. Dat is heel wat anders dan de vrijheid die ze gewend was.
Advies; geef het wat tijd want iedereen zou willen dat moeder wel ‘ functioneerde’ . Grote veranderingen vragen tijd als het niet gaat zoals je zou willen. Maar het is de moeite waard.
En vergelijk eerdere ervaring niet met deze dip omdat je nu met andere deelgenoten te maken heb.
Nou Flanagan
Het kan ook heel anders lopen.
Veel pubers hebben liever een vaste stek. Aangezien ze die nu liever bij vader lijken te hebben kan het best zijn dat ze dat straks ook willen.
En dan weet je nog helemaal niet of de situatie bij moeder weer bijtrekt.
Ik zou eerder insteken op jezelf wat meer terugtrekken uit de zorgrol. Dan kan het nog zijn dat ze meer naar jullie blijven trekken maar ze worden natuurlijk ook steeds zelfredzamer.
ElenaH
Ik snap werkelijk niet hoe hey welzijn van kinderen in gevaar kan komen in het geval van topicstarter. Ik zie wel haar welzijn in gevaar komen. Maar dat is blijkbaar minder waard?
Bovendien, het hoeft geen of/of te zijn qua welzijn van alle partijen. Het kan ook en/en zijn. Dat betekent dat iedereen een beetje water bij de wijn moet doen.
Toch heeft Flanagan wel een punt
Over een paar jaar hebben die kinderen veel minder nodig op dit gebied. Dan kunnen ze best een aantal uren alleen thuis zijn en zelfs zelf al een beginnetje met het eten maken. Dat zou betekenen dat als vader dan niet thuis is ee niet automatisch van alles op de schouders van Joëlle neer zou komen.
Vraag me ook af hoe vader dat nu gaat oplossen zonder de aanwezigheid van Joëlle.
Ginny
De kinderen komen niet als vader niet thuis is, dat waren ze tot voor kort ook gewoon gewend...
En daar zit natuurlijk de oplossing...
Niet
Want dan was vader een paar dagen in het huis van TS.
Het is jammer voor iedereen maar wel fijn dat er een compromis gezocht wordt. Zo is het leven nou eenmaal.
Nee, want
Nu moet je het voor elkaar zien te krijgen dat de kinderen wegblijven ook al zouden ze naar hun vader kunnen omdat het de stief teveel wordt. En vader het niet oppakt.
Dat blijft schrijnen.
Wacht even
Omdat vader het niet oppakt?
In de week dat vader bij te was bleven ze bij moeder. Ik heb niet het idee dat moeder een sekreet is.
Gr Angela