raar gedrag van mezelf

Lange werkdagen

Frankrijk. Pas om half acht of half negen s avonds thuis, kindermeisje eet met de kinderen, brengt ze naar bed. Het is kennelijk de cultuur, ik zou het niet fijn vinden zoveel zorgtaken uit te besteden en zulke lange werkdagen spreken me ook bepaald niet aan. Helemaal geen avond meer over...

België - moeders die fulltime werken en daarnaast ook het meeste huishoudelijk werk doen. Mannen helpen wel mee - waarvan akte

Die kinderbox in Finland - hilarisch, alle ukkies dezelfde unisex babykleertjes aan. En er wordt voorzien in condooms om de relatie weer wat op de rails te krijgen.

Boeiend om te zien. Het is maar net wat je gewend bent.

Precies wilgenkatje

Er kan van alles anders.masr of we dat willen en of we daar beter of gelukkiger van worden? Dus tja

Marinet en AnneJ

Maar wat vinden jullie zelf van dat opiniestuk? In dat stuk wordt eigenlijk aangegeven dat dat beide ouders ft werken. Is dat een optie voor jullie?

Enerzijds anderzijds Bieb

Natuurlijk vind ik het kwetsbaar dat vrouwen bij scheiding daar financieel nadeel van kunnen ondervinden, dus dat daar compenserende regelingen blijven bestaan als bijvoorbeeld partneralimentatie, al is het een beperkte periode, lijkt mij terecht.
Ondanks het commentaar van fulltime werkenden.

Voor kinderen en ouders lijkt het anderhalf verdieners model me een goede manier om de jongste jaren van kinderen door te komen en soms zelfs meer.

Zelf heb ik minimaal 4 dagen gewerkt maar ik had graag beiden wat minder gewerkt. En dat is toch ook een mogelijkheid die sommige ouders aangrijpen. Beiden minder, al moet ik toegeven dat het dan toch vaak de vrouw is die minder uren werkt.

Maar ik moet zeggen, dankzij zwangerschap en hormonen heb je daar ook wel een extra motivatie bij. Die je ook niet hoeft te ontkennen.

Fulltime werken

Ik heb altijd fulltime gewerkt, net als mn ex- partner (vader van mn kind) en mijn huidige partner. Dat was/is altijd prima te combineren geweest met kinderen. Wat daarin wel erg heeft geholpen is dat ik een baan heb gekozen waarin ik grotendeels zelf mn werktijden kan inplannen, net als mijn echtgenoot. Fulltime werken is dan echt geen enkel probleem. Zeker niet als je samen goed kunt plannen en een aantal huishoudelijke taken uitbesteedt.

Ik ben altijd financieel onafhankelijk geweest. Toen ik 10 jaar geleden ging scheiden heb ik binnen no time een eigen huis gekocht. Derhalve kan ik me niet voorstellen dat vrouwen financieel afhankelijk willen zijn.

Dus ja, allebei fulltime werken is echt wel een optie.

Jammer

Jammer dat er in de aflevering juist mensen met heel goede banen in beeld kwamen, de Franse en Belgische moeder. In de straatinterviews zag je wel dat het fulltime werken min of meer het algemene beeld is. Het is inderdaad maar net wat je gewend bent, en ik denk dat als het hier meer zou voorkomen, het ook duidelijk wordt dat het zo slecht nog niet is. Ik heb zelf (in een normale baan, geen carrière) een paar jaar vier dagen gewerkt d.m.v. ouderschapsverlof, ook nog een tijdje 0,83% op eigen kosten, en nu alweer tien jaar fulltime. Mijn ex nam een dag doordeweekse zorg voor zijn rekening, en toen de kinderen jonger waren nam ik zelf een middag vrij vanaf 15.00 uur zodat ik ze uit school kon opvangen. Daarnaast drie dagen opvang.
Volgende week gaat het over de jonge generatie. Ik ben erg benieuwd hoe zij ernaar kijken. Vooralsnog zijn mijn twee dochters van plan om later gewoon te blijven werken. Ze hebben er geenszins onder geleden dat ik meer werkte dan sommige andere moeders.

Poms

Het is natuurlijk heel mooi als je werk hebt waar je zelf een grote rol kunt spelen mbt tot het indelen. En de vader in jouw geval ook. Maar je realiseert je toch wel dat voor het overgrote deel van de namen helemaal niet aan de orde is?

Soort werk inderdaad

Ik had ook de mogelijkheid om mijn wisseldienst in te ruilen voor kantoortijden met de mogelijkheid om te schuiven. Hier ook vier dagen werk en een hele periode basisschool, thuis, school en werk binnen een straal van een paar honderd meter.

Eerst opvang bij mijn werk. En later iets meer afstand maar toch werk op 5 minuten fietsen van thuis.

Werk in de buurt is wel een luxe. Voor die tijd had ik veel langere reistijden. Vaak met de auto.

Hoe dat goed gegaan is, echt mazzel.

Bieb

Dat is vast niet voor iedereen te regelen, er werken immers ook mensen in winkels enzo, maar het is me niet overkomen ofzo, die flexibele baan. Dat was mijn doel, heb ik mn best voorgedaan dat voor elkaar te krijgen en dat is gelukt.

Het gaat om kijken naar mogelijkheden bieb. Probeer het eens.

Precies

Je bent nu doelpalen aan het verschuiven of stropoppen (denk ik, ik dacht, laat ik ook eens zo’n uitdrukking verzinnen). De oorspronkelijke discussie ging over dat vrouwen achtergesteld worden door cultureel ingesleten onuitgesproken normen. Vervolgens komen er voorbeelden en kom je met ‘ja, maar dat moet je toch niet willen, twee ouders fulltime en je kinderen uitbesteden’, en ‘ja maar kan niet, lukt niet, voor gewone mensen is dat anders.’
Mijn baan was vroeger gewoon van 08.30 tot 17 uur op kantoor met een reistijd van drie kwartier enkele reis. Pas sinds ca 2004 mocht ik zo nu en dan thuis werken en kon ik mijn tijden zelf indelen. Toen had ik inmiddels wel al een kleuter.

inkomsten

Kantoortijden heeft voor mij wel een veel lager salaris betekend. Gelukkig nog genoeg.
Maar er zijn veel vrouwen die in de zorg werken die wisseldienst draaien en geen baan overdag kunnen vinden of anders veel te laag betaald.

Je hebt met meer ongelijke zaken te maken.

Wisseldiensten

Wisseldiensten lijken me inderdaad lastig te combineren met alleenstaand ouderschap, maar de meeste mensen hebben wel een partner. Dat hoeft dus een werkweek van 4-5 dagen helemaal niet in de weg te staan.

Tjeetje Poms

"Dat is vast niet voor iedereen te regelen, er werken immers ook mensen in winkels enzo, maar het is me niet overkomen ofzo, die flexibele baan. Dat was mijn doel, heb ik mn best voorgedaan dat voor elkaar te krijgen en dat is gelukt.

Het gaat om kijken naar mogelijkheden bieb. Probeer het eens."

Weet je wel hóeveel banen en soorten banen dit betreft.... Bijna alles behalve zorg, horeca werkt nog altijd onder 'kantooruren"

Phryne

IK moest toch zonodig dat artikel lezen en er op reageren....?

Bieb

Alleen zorg en horeca? Er werken mensen in de logistiek, in sportscholen, bioscopen, luchtvaart, als machinist, bakker, in een fabriek, boer, journalist, tv-producent, schrijver, gevangenisbewaker, nachtdienst. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Klopt pom

Er zijn vast nog meer 'onregelmatige' beroepen op te noemen. Maar echt, je weet heel goed dat er veel en veel meer beroepen en bedrijven zijn waar dat niet zo is. T'is ook geen wedstrijdje, maar zoals jij het brengt dat klopt natuurlijk niet, alsof je dat maar voor het uitkiezen hebt. Daarbij houder het met de kleutertijd niet op. Voor veel mensen geen optie als kind 5dagen maar BSO moet.

Zoals Phryne zegt

Het is maar net wat je gewend bent. Op een aantal onafhankelijke geesten na zullen de meeste mensen zich voegen naar de gewoonten van de samenleving waarin ze opgroeien. s Lands wijs s lands eer. Het is maar net waar je je gelukkig bij voelt. En wat je gezondheid toelaat.
Fulltime werken zal in heel wat gezinnen best uitvoerbaar zijn, er zijn veel varianten - maar ook lastige keuzes. Een mens kan niet alles hebben, al beweerde een van de geïnterviewden van wel.
Wat in Parijs kennelijk gebruikelijk is - je kinderen van kleins af aan grotendeels overlaten aan de zorg van veel verschillende mensen - daarvoor ben ik op de verkeerde plek geboren.

Nou Bieb

Jij leeft in een andere wereld dan velen iig Poms, mijzelf en ik vermoed wel meer
Kom op zeg, zelfs in organisaties waar ze vroeguh allleen ‘onder kantooruren’ werkten is het nu heel gebruikelijk om je tijd zelf in te delen: - uiteraard binnen het functionele- als jij hier en daar een paar uur werk verhuist naar de avonden of weekenden en de samenwerking en prestaties lijden er niet onder is het nu in veel organisaties prima. En dat geldt niet alleen voor hoger management als je dat soms mocht denken.
Hoe komt het dat jij denkt dat alleen zorg en horeca buiten kantooruren werkt?

Precies wilgenkatje

En dat is wmb precies wat de essentie is van waar dit draadje over gaat: tis maar net wat je gewend bent is vaak leidend in keuzes, in plaats van wat jou het beste of fijnste lijkt. Als we allemaal blijven roepen dat vrouwen nou eenmaal graag zoveel mogelijk thuis zijn en het onwijs moeilijk is om werk en moederschap te combineren is dat hetgeen de vrouwen van de toekomst aan ‘gewend zijn’ en worden ze -bewust en onbewust- en toch een soort vastgehouden in dat idee, vind ik zonde

Kom op Ely

Als je een kantoorbaan hebt dan wordt je geacht bereikbaar en beschikbaar te zijn tijdens de normale 'kantooruren, dus als je 40 uur werkt is dat van.ma tot vr van zeg 8 tot 5. Beschikbaar voor je collega,s, voor de klanten, de cliënten enz. Punt, dus dat is je werktijd. Een kantoor is helemaal niet open s avonds en het weekend. Als je ook een laptop van de zaak hebt (wat totaal niet vanzelfsprekend was voor corona tijd), kun je óók d avonds en het weekend werken. Óók dus hė, niet óf. Als je in een winkel werkt, werk je tijdens de openingstijden. Punt.
Als je monteur oid bent, voor bedrijven of particulier, dan kan je ook niet s avonds of zondags voor een leeg kantoor staan, of bij een particulier een klus uitvoeren. Zo is het niet geregeld. Als je advocaat bent, kun je natuurlijk in zelf.gekozen tijd stukken doornemen, maar je zult toch echt, op vastgestelde tijden naar processen of overleggen moeten, en die zijn toch echt onder kantoortijd, dus je kunt helemaal niet vaste dagdelen voor je kind inplannen. En als beide ouders een inplanbaar beroep hebben en dus allebei delen van hun tijd vrij maken voor hun kinderen, blijft er nog erg weinig tijd over voor elkaar of als heel gezin, immers dagdelen die door de één door de weeks niet zijn gewekt moeten dan op een ander moment in avond of weekend alsnog gewerkt worden

Bieb63 #796

Dat klopt helemaal wat Bieb daar zegt. Bij het overgrote deel van de beroepen kan je helemaal niet je eigen tijd indelen. En die verdienen over het algemeen ook een stuk minder. En inderdaad, als het wel kan, blijft er weinig tijd voor de relatie over. In mijn eigen omgeving een hoog opgeleid stel waarbij een van de partners het eigen rooster kon maken. Allebei fulltime werken. Betekende wel dat ze maar 1 dag in de week beiden thuis waren. Dat was voor de relatie echt niet zo goed.

Opvang

Ik weet niet wat jullie daar precies voor beeld bij hebben, maar de meeste mensen hebben het niet zo geregeld dat ze helemaal geen opvang nodig hebben. Dan zou je in theorie inderdaad als beide ouders volstrekt verschillende werktijden nodig hebben. Meestal zit er een overlap in, bij beide vier dagen werken, heb je drie dagen opvang nodig. Voor mij zelf werkt de flexibiliteit zo dat ik mijn werktijden zelf kan kiezen, mits ik bereikbaar ben tijdens kantooruren. Dat geldt niet absoluut, ik mag best overdag een paar uurtjes bij mijn moeder op de koffie, als ik in mijn agenda heb staan dat ik afwezig ben. Die uren kan ik dan op een ander moment werken. Als ik (allemaal pre-Corona) afspraken heb, cursus volg of andere verplichtingen op vastgestelde tijdstippen, ben ik voor die tijden dus even niet flexibel.
Dit geldt bij mij op het werk voor alle kantoorfuncties, dus ook voor de administratie en het secretariaat, met het verschil dat er dan wel elke dag iemand fysiek aanwezig moet zijn (nu even niet) tussen 8 en 17 uur. Dat spreek je dus onderling af.
Als je in een winkel werkt, kan dat inderdaad niet. Dan heb je dus de keuze om niet in een winkel te werken, of werktijden af te spreken die bij jouw gezin passen. Ik vind het allemaal niet zo ingewikkeld hoor.

Bieb

Heb jij een kantoorbaan?

Ik wel. In een organisatie met ruim 2000 medewerkers waarvan de helft op kantoor werkt. Wanneer het ze uitkomt. Het interesseert vrijwel niemand wanneer je je werk doet, met uitzondering van aanwezigheid van een paar vergaderingen, maar is het de bedoeling dat je je resultaten haalt. En of je dat tussen 9.00 en 17.00 doet, of op zaterdagavond of desnoods op zondagochtend mag je helemaal zelf weten.

Veel winkels zijn 6 dagen per week open, sommigen ge zelfs zeven. Dat levert ook oplossingen voor fulltime kunnen werken en ma schooltijd met thee en koek klaar zitten.

Flexibeliteit in denken levert oplossingen. Rigiditeit niet.

Recapitulerend

Als je een probleem ziet of zelf ervaart is de kans groot dat je je best doet ook een oplossing te bedenken. Zeker als het geen incidentele voorvallen zijn.

Ik denk derhalve bieb, dat je het geen probleem víndt. De ongelijkheid van vrouwen. In het arbeidsproces, in salaris, in zorgtaken. Etc. Het is wat het is. Jij hebt er geen probleem mee en dus ís het geen probleem. En mocht het voor anderen wél een probleem zijn moeten ze niet zo zeuren, of het zelf regelen binnen hun eigen muren maar zeker niet de ambitie hebben daarbuiten verandering te veroorzaken, of vrouwen moeten maar gewoon wachten tot het overgaat die verrekte ongelijkheid. De witte mannen zijn over dertig jaar wel uitgestorven en die loonkloof is over 60 jaar ook geen issue meer.

En nu ben ik serieus klaar met deze bodemloze discussie waarin keer op keer wordt aangetoond dat je gewoon echt ongelijk hebt, maar waar jij alle artikelen/meningen/feiten/tv-programma’s vermoedelijk ongelezen en ongezien achteloos terzijde schuift en jij in je groef blijft zitten met je ge-ja-maar of de spelregels aanpast. Doe dat vooral. Oprecht jouw verlies.

Ik hoop, en zie tot mijn grote opluchting, dat de geest wat ongelijkheid betreft uit de fles is. De jongere generatie is strijdbaar, mondig en zeker de jonge vrouwen laten zich niet langer domineren. Who run the world? Girls! En dat is maar beter ook.

Het moet er even uit hoor

Wilgenkatje:
"Wat in Parijs kennelijk gebruikelijk is - je kinderen van kleins af aan grotendeels overlaten aan de zorg van veel verschillende mensen - daarvoor ben ik op de verkeerde plek geboren."

Nou, ik ook. Ik vind het eerlijk gezegd ook niet zo'n heilzame weg om vrouwen nu in Nederland te proberen te bewegen om meer uren per week te gaan werken. Al was het maar omdat er zo veel andere factoren zijn waardoor Nederland en Frankrijk moeilijk met elkaar te vergelijken zijn (wat is daar een volledige werkweek? Met welke leeftijd ga je met pensioen? Wat doet de opvang allemaal en wat kost dat allemaal? Wat vinden de ouders en de schoonouders hier allemaal van?), het hele culturele en fiscale en weet ik veel welk systeem nog meer zit anders in elkaar.

Maar ook vind ik eigenlijk sowieso al helemaal niet dat vrouwen meer uren per week moeten gaan werken. Puur om financieel onafhankelijk te zijn voor als je misschien gaat scheiden? Vind ik persoonlijk niet voldoende reden, hoe schrijnend het ook kan zijn in sommige gevallen waar je had gewild dat de moeder wél meer had gewerkt. Alsof werken altijd beter is dan voor kinderen zorgen. Alsof het goed is om tijdens je huwelijk je voorál te richten op een eventuele scheiding. Alsof vaders niet net zo afhankelijk zijn van hun vrouw, alleen misschien minder in financiële zin. Alsof het überhaupt erg is om afhankelijk van elkaar te zijn.

Wat ik erger vind, is juist het dubbele takenpakket van veel moeders: werken alsof je geen kinderen hebt, kinderen verzorgen alsof je geen baan hebt. Nou ja, gelukkig ligt het meestal wel iets genuanceerder maar ik bedoel maar, het zou zo fijn zijn als er bijvoorbeeld meer protest kwam tegen niet-zorgende mannen, tegen niet-op-elkaar-aansluitende tijden van werk en school en opvang, tegen zwangerschapsdiscriminatie, tegen allerlei regelingen en ingesleten patronen die vrouwen op een achterstand stellen ten opzichte van mannen, in plaats van dat we gaan roepen dat juist vrouwen zelf weer iets verkeerd doen.

Zo. Dat moest er even uit.