U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
raar gedrag van mezelf
Gene idee of dit hier goed staat hoor, maar ik loop tegen het volgende aan.
Sinds Corona moet ik 1 a 2 dagen thuis werken, dat bevalt me eigenlijk prima.
Nu heeft mijn man een zoon uit eerder huwelijk en hoewel hij niet bij ons woont/slaapt is hij 3 tot 4 avonden in de week bij ons. Meestal alleen eten, soms ook slapen. Verder dikke prima loopt ook goed hoor, is ook een aardige jongen (15) en erg rustig en sociaal behulpzaam en je hebt verder ook helemaal geen last van hem. Op de avonden dat hij bij ons komt eten blijkt dat hij dus vaak al uit school direct hier heen komt, dat wisten wij niet, maar daar zijn we sinds thuis werken achter gekomen. Hij vind het blijkbaar wel "chill" zo alleen bij ons thuis. Thuis moet hij het huis delen met mama en nog een stiefzus(met wie hij goed overweg kan hoor, maar ze is nogal een babbelbox) Wij vinden dit niet een heel groot probleem hij heeft nl ook een eigen sleutel. Niks aan de hand zou je zeggen toch... maar...
Nu komt mijn rare afwijking, sinds ik thuis werk merk ik dat ik het vervelend vind als er ineens al iemand om 13h thuis is (omdat er weer een uur is uitgevallen ) Hoe aardig ik deze persoon ook vind en/of hoe weinig ik ook last van iemand heb.Heb ik overigens ook als man lief ineens thuis komt terwijl ik 'm pas om 17h verwacht. Het voelt als een soort van inbreuk om mijn "rustige zelf in te delen werkdag" en geeft me het gevoel dat ik weer alert moet zijn en opletten en eventueel sociaal/zorgzaam moet zijn. De radio die ik dan beneden lekker aan heb (terwijl ik boven zit ;0 ) en dus net iets te hard staat gaat uit want de jongen wil in rust zijn huiswerk maken (ja echt ze bestaan) en tuurlijk kan ik boven dan muziek aan zetten, maar gek genoeg gaat mijn lekker flow van thuis werken dan wel een beetje eraf.
Uiteraard is dit geneuzel in de kantlijn, want hoe fijn is het wel niet dat het zo kan! Maar zijn er mensen die herkennen dat als je een dag alleen thuis denkt te zijn en halverwege blijkt dit niet zo te zijn, dan je dan stiekem wat teleurgesteld bent.
Systemisch
Veel ongelijkheden zijn geen overtredingen, omdat ze systemisch zijn. Je ziet ze dus niet. ===
Is het daarmee geen overtreding? Structureel onderscheid maken tussen de financiële waardering van en voor mannen en vrouwen, waarbij de een dus meer krijgt dan de ander voor dezelfde functie, mag dan een ingesleten fenomeen zijn, maar het druist wel in tegen artikel 1 van de grondwet. Als je ontdekt dat je benadeeld wordt door je vrouw-zijn t.o.v. een mannelijke collega, zou ik daar dus wel zwart op wit op wijzen.
Idd Kaaakopje
Dat is iets wat ik me de hele tijd al afvroeg. Dan ga je toch verhaal halen? Laat het ze uitleggen!!
Kaaskopje
Natuurlijk ga je dan verhaal halen. Alleen zul je daar systemisch niets mee veranderen.
Kaaskopje
'Dat is iets wat ik me de hele tijd al afvroeg. Dan ga je toch verhaal halen? Laat het ze uitleggen!!'
Volgens mij laat de discussie rond de inkomstenverschillen bij filmsterren al zien dat dat niet zomaar opgelost wordt.
dus bij voetballers...
Maar goed dat ik gewoon volgens cao word betaald :)
Triva
En zelfs dan vind je verschillen, want die mannen zullen sneller om die extra tree vragen dan vrouwen.
En dan heb je een cao, bij ons is de salarisverhoging volledig gebaseerd op je beoordeling, in theorie zou je je hele carierre in dezelfde trede kunnen zitten.
Triva
'Maar goed dat ik gewoon volgens cao word betaald :)'
Die CAO gaat je niet helpen als functies 'voor vrouwen' lager ingeschaald worden dan functies die vaker door mannen worden vervuld. Iedereen weet dat een secretaresse een lagere functieschaal heeft dan een secretaris.
Bieb
"Dat is iets wat ik me de hele tijd al afvroeg. Dan ga je toch verhaal halen? Laat het ze uitleggen!!"
En dan? Krijg je Bieb-argumenten met gezucht en gegrinnik. Dat je je maar eens over échte misstanden druk moet gaan maken. En dat je gewoon wat meer ballen moet hebben.
Sorry voor deze persoonlijke "bal terug" maar in deze discussie zie je al hoe moeilijk het is om verhaal te halen toch?
En dan...
Ik zeg niet dat ik de ballen zou hebben om stampij te maken en dat is volgens mij al 70 % van het fenomeen. (Wild getal) Vrouwen doen dat veel minder dan mannen en in het algemeen is mijn gevoel dat het om angst draait. Voor jou 10 anderen... Dus slikken vrouwen hun onvrede in en zijn dankbaar dat de werkgever zo aardig is om ze überhaupt in dienst te houden.
Elenah
Het bedrijf waar ik werk doet niet aan discriminatie gelukkig.
Kaaskopje
"Dus slikken vrouwen hun onvrede in en zijn dankbaar dat de werkgever zo aardig is om ze überhaupt in dienst te houden."
Dat dus bijvoorbeeld. Is dat een overtreding van de grondwet? Nee. Maar is het eerlijk?
Waarom is het mannelijke gedrag eigenlijk de norm?
hoeft niet angst te zijn
Salaris is net zoals de prijs van een kunstwerk, wat een gek ervoor geeft.
Dus bij salarisonderhandelingen of bij het beoordelen van wat een 'goed' salaris zou zijn kun je alleen kijken naar anderen die zo'n baan hebben en dan begint het vergelijken. Misschien zijn salarissen van mannen voor functie x wel belachelijk, maar hé als wij als maatschappij dat werk belangrijk genoeg vinden dan wordt dat er kennelijk voor betaald. dan is de vraag aan vrouwen (die weten dat ze minder verdienen) of ze het laten gaan omdat ze vinden dat ze verder goed betaald worden (en dat het salaris van sommige mannen gewoon belachelijk is)? Het zou best kunnen dat veel vrouwen het laten gaan. Niet omdat ze vinden dat ze het niet waard zijn, maar omdat ze geen zin hebben om die belachelijke bedragen ervoor te vragen.
Ze ontrekken zich daarmee aan het spel maar houden helaas toch wel die hoge salarissen in stand.
gr Angela
Maar Angela
dan blijft weer de vraag: waarom is de mannelijke manier de standaard / de norm.
Waarom moeten vrouwen vragen om gelijk beloond te worden, waarom moeten wij dat op een mannelijke manier doen?
nee dat bedoel ik ook flavia
als vrouwen er bewust voor kiezen om de strijd niet aan te gaan zal er niets veranderen. vraag is wie dat erg vindt. Het punt is namelijk wel dat als je wilt dat er iets verandert, dat je toch zelf actie moet ondernemen op 'micro'schaal hetgeen dan kan uitgroeien tot meer en tot een nieuwe 'balans' bijvoorbeeld.
Het is daarom nuttig om te bedenken - als je vindt dat er iets moet veranderen - waarom dit issue toch blijft bestaan en hoe je bijvoorbeeld bij meisjes op jongere leeftijd al bewustzijn kan kweken zodat de nieuwe generaties veel makkelijker actie ondernemen.
gr Angela
De strijd aangaan
Heeft nog steeds winnaars en verliezers.
Dat toptalent op een gegeven moment toch meer verdient, kan ik volgen, maar de grijze massa zou geen strijd moeten hoeven leveren bij normaal goed functioneren. Functie XY is gewoon XY en niet X1, X1a, X1a-b, Y1 etc. Die stoere babbel garandeert niet meer kwaliteit.
Hoe zou het in het strafrecht zitten? Omgekeerd? Ah, een vrouw... Doe maar 3 jaar cel ipv 5? Wie weet dat?
Want?
'Hoe zou het in het strafrecht zitten? Omgekeerd? Ah, een vrouw... Doe maar 3 jaar cel ipv 5? Wie weet dat?'
Want dat maakt alles goed? Een lager salaris is niet erg, als vrouwen ook lagere straffen krijgen?
Een oud-college van me die haar vriend ombracht, heeft 11 jaar cel gekregen. Ben je nu gerustgesteld?
Pfff Elena
Dat zégt Kaaskopje toch niet? Het kan toch oprechte nieuwsgierigheid zijn? Wat is er met jou aan de hand dat je consequent alles negatief uitlegt, en bovendien dan meteen frontaal in de aanval gaat? Het lijkt me echt naar en zwaar om zo wantrouwig in het leven te staan. Bovendien verandert deze opstelling elke discussie direct in een ruzie. Weinig constructief.
En dan mijn reactie op Kaaskopje: ik weet niet of de strafmaat objectief meetbaar lager is voor vrouwen. Wel weet ik dat het absolute aantal gedetineerde vrouwen vele malen lager is dan het aantal mannen:
Jaarlijks worden circa 3.000 vrouwen gedetineerd in een van de drie penitentiaire inrichtingen (PI) voor vrouwen die Nederland heeft.Dat is ongeveer 7,5% van de totale populatie gedetineerden die jaarlijks instroomt. Van hen wonen er ongeveer 2.500 in Nederland, bijna 80% verblijft korter dan 3 maanden in detentie; bijna 60% zelfs korter dan één maand. Ongeveer 70% van de gedetineerde vrouwen is moeder van tenminste één minderjarig kind.
goede vraag
Temet?
Misschien is er statistisch iets te vinden over strafmaten.
Want het zou mij niets verbazen dat vrouwen een hoger 'zieligheids' gehalte krijgen en daardoor lagere straffen. En daar ben ik het dan weer niet mee eens. Of de mannen moeten dan ook lagere straffen krijgen of de strafmaat voor vrouwen moet omhoog.
Lijkt mij een heel mooi onderwerp voor een profielwerkstuk om dat eens uit te zoeken, of bachelor / master onderzoek. Maar misschien is het er al wel.
Lagere straf
Vrouwen worden (iets) lager gestraft maar dat komt bv door de zorgtaak die ze hebben. Kinderen zijn vaker afhankelijk van hun moeder. Ook is de recidive lager. Er is onderzoek naar gedaan:
http://archief.mareonline.nl/archive/2014/09/24/zelfde-misdrijf-andere-straf
Flavia
Met zieligheid heeft het dus niets te maken. Hoezo zou dat ook eigenlijk?
Vooroordeel
Ik denk dat vrouwen minder (snel) dan mannen betrokken zijn bij criminele activiteiten. Vanwege die zorgtaak zullen ze zich eerder bedenken, lijkt mij. Geweld is ook meer een mannending denk ik (dronken vechtpartijen in de kroeg). Maar dat is dus voornamelijk op basis van mijn vooroordeel. Hoewel...
Cijfers van het CBS:
In alle herkomstgroeperingen worden mannen vaker verdacht van een misdrijf dan vrouwen. Bij personen met een Nederlandse achtergrond is dat bijna vier maal zo vaak. Onder personen met een niet-westerse achtergrond is dit verschil nog iets groter. Bij personen met een Turkse achtergrond is dit verschil het grootst: op elke Turkse vrouw zijn zes mannen verdacht van een misdrijf.
Als we het hebben over vrouwen die hun man ombrengen (zoals de collega van ElenaH) denk ik dat het vaak gaat om mannen die hun vrouw mishandelen, tot zo'n vrouw geen andere uitweg ziet (of een keer écht goed kwaad wordt). Dan zijn er dus verzachtende omstandigheden waardoor een straf lager uit zal vallen.
Loonkloof
De conclusie uit de volgende link over loonkloof
‘De echte kloof tussen mannen en vrouwen op de Nederlandse arbeidsmarkt is die in gewerkte uren, niet die in loon’, stelde CBS-econoom Peter Hein Van Mulligen. Dat klopt, als je alleen kijkt naar betaald werk. Reken je ‘onbetaald’ werk mee – de huishoudelijke taken en zorg voor de kinderen – dan werken mannen en vrouwen evenveel. Wil je vrouwen meer uren laten draaien op de arbeidsmarkt, dan zal het werk thuis anders opgevangen moeten worden. Door mannen bijvoorbeeld. Maar ja, die zien bij hun vrouwen dat het niet loont om een stapje terug te doen – minder loon, en dat gat haal je niet meer in. Ziehier de complexiteit van de loonkloof.
—
Het gaat dus niet om man versus vrouw. Vrouwen hebben genoeg ambitie. Kijk maar naar hoog en middelbaar management. Het verschil is het gevolg van werkuren, werkjaren en sector.
Zelf ervaarde ik als net afgestudeerde, niet zo’n verschil in salaris. Ik verdiende evenveel als mijn manlijke net afgestudeerde collega’s. De collega’s met meer werkjaren hadden, verdienden behoorlijk meer. Het vervelende is dat een groep vrouwen minderen of zelfs een paar jaar stoppen, waardoor hun groei stagneert. Niet omdat ze vrouw zijn, puur omdat ze itt tot de fulltimers minder inzetbaar zijn en onderhevig zijn aan een tijdelijke tussenpauze.
—-
De link laat ook zien dat de kloof een optelsom is van diverse factoren. Zo zie ik dat ook want de genoten functie in de gezondheidssector betaalde minder dan de genoten functie bij een groot chemisch bedrijf.
—-
Eens behaalde ik een diploma en vroeg mijn werkgever om loonsverhoging; dat vond hij vanzelfsprekend. Een manlijke collega was een paar jaar ervoor minder mondig. Hij had toendertijd niets gevraagd en dus ook niets gekregen. Tegenwoordig zie ik om mij heen steeds meer mondige vrouwen. De kloof wordt zo steeds kleiner. Maar Rome is ook niet in één dag gebouwd.
Maar waarom
Waarom moet je vragen om salarisverhoging? De werkgever kan dat toch ook vanuit zichzelf geven en daarbij mannen en vrouwen gelijkwaardig behandelen?
Misschien eerder tevreden?
Zijn vrouwen misschien niet gewoon eerder tevreden. Ikzelf haal voldoening uit m'n werk als ik er prettig werk in de ruime zin van het woord. Als ik daar een reeel salaris voor krijgt, dan is dat voldoende. Constant de strijd aan gaan omdat ik er misschien nog iets 'uit zou kunnen halen' zou mij niet blijer maken. Gaan werken in een branche of bedrijf waar ik misschien meer betaald zou krijgen, maar een minder fijn bedrijf zou vinden, ook niet. Ik werk om de kost te verdienen, niet om het hoogst haalbare. En ik maak daarin mijn afwegingen.
Als voorbeeld: je kan met een HBO opleiding best een beroep gaan uitoefenen waar je goed geld mee kan verdienen. Je kan met een HBO opleiding ook een beroep uitoefenen (HBO niveau) waar je hart naar uit gaat, maar niet de meest betaalde branche is.
Nou dat is op zich wel een ding
Vrouwen zijn wellicht sneller tevreden. En beroepen waar traditioneel veel vrouwen 'uit roeping' in werken (zorg, verpleging, lagere scholen) zijn dan ook weer net de minder betaalde beroepen.
Maar dingen hangen samen he? Kijk Bieb schrijft " Constant de strijd aan gaan omdat ik er misschien nog iets 'uit zou kunnen halen' zou mij niet blijer maken. Gaan werken in een branche of bedrijf waar ik misschien meer betaald zou krijgen, maar een minder fijn bedrijf zou vinden, ook niet. Ik werk om de kost te verdienen, niet om het hoogst haalbare. En ik maak daarin mijn afwegingen."
En die mindere strijdbaarheid zou nou net maar eens kunnen komen doordat vrouwen thuis meer aanstaan, dat van jongs af geleerd hebben te prioriteren en tevreden te zijn met alleen maar de kost verdienen. En natuurlijk zeggen dan veel vrouwen dat ze zelf die keuze maken.
Mannen worden vaak meer gefaciliteerd thuis en ook thuis al door hun moeder. Daardoor ontstaat de ruimte om wel te vechten voor de speciale positie en dat inkomen waardoor er weer minder ruimte is voor de huishoudelijke en de opvoedtaken.
Ik ben, sinds jaar en dag, voor een herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid. Maar ja, hoe ga je dat realiseren.