Oma

Flangan

Als je iedereen die niet precies volgens jouw norm opvoedt buiten je leven weert dan wordt je wereldje veilig en overzichtelijk maar ook heel klein en beperkt. Dat nadelen daaraan zijn mi voor kinderen groter dan de voordelen.
De meeste mensen worden het als ouderpaar niet eens eens vaak;) Het is ook maar de vraag of in geval van ts haar partner er ook wel zo tegenaan kijkt.

Uiteraard zijn er grenzen. Mijn ouders gingen daar zo ver over heen dat ik ze niet als vaste oppas had gewild. Zij waren dus de verwengrootouders en mijn ergernissen tijdens weekendjes logeren heb ik weggeslikt. Bij de oppassende schoonouders heb ik ook een hoop ergernissen weggeslikt. (wat is dat toch altijd met grootouders en snoep;)
Ik zou me wrs bij zo'n fiets ook gepasseerd gevoeld hebben. Achteraf voelt dat nogal kleinzielig. Ben zo blij als ik achteraf terugkijk dat ik toch alles heb laten lopen, de grote lijn was oké.

toch nog even

Toch nog maar een keer hoor... Het gaat toch om spullen die BIJ OMA staan? Ik ben echt verbaasd dat zoveel forummers vinden dat TS daar inderdaad over gaat en dat oma zelfs respectloos zou zijn.

Oma koopt speelgoed, waarmee haar kleindochter kan spelen als ze bij haar is. Ze koopt een fiets waar kind op kan fietsen tijdens de oppasdagen. Ik kan er werkelijk niet bij waarom dit voor sommigen zo'n Groot en Serieus Probleem is. En hoezo geeft oma hiermee een verkeerd signaal af? Bij een KDV staat een hele schuur vol met fietsen, en liggen grote stapels spelletjes in de kast. En als oma voor €20 een fietsje bij de kringloop had gekocht, zou je dan ook zo hebben gereageerd? (een kind ziet het verschil echt niet hoor)

Je zult je hele leven worden geconfronteerd met mensen die ander keuzes maken dan jezelf. De kunst is om daarmee te leren omgaan - en het als een nuttige opvoed-les voor je kind te zien. Ervoor weglopen is zo zinloos. Bovendien: waarom kan 2 dagen wel en wil je voor de 3e dag opeens wat anders? Welk probleem los je ermee op?

En mag ze straks ook niet bij klasgenootjes spelen met meer/duurder speelgoed of andere gewoonten?

Heb er vertrouwen in dat anderen jou kind heus niet zomaar 'verpesten'.

bloemetje

Ik dacht dat het verkeerde signaal vooral ging over dat alles meteen gekocht werd zodra het werd aangewezen, bij wijze van spreken.
Daar zou ik ook absoluut niet blij mee zijn. Je wil toch niet dat een kind gaat verwachten dat het van alles krijgt zodra het een speelgoedwinkel instapt?

Uit zijn verband

Ik lees steeds reacties waarin de situatie zo uit zijn verband wordt getrokken.
Reacties alsof oma niets gegund wordt, of dat kind dan later ook niet bij anderen kan spelen. Ik zou bij dergelijke reacties ook niet meer reageren wanneer ik werd neergezet als een terror-schoondochter terwijl er TS ook aangeeft vaak genoeg de andere kant op te hebben gekeken, zoals in de meeste reacties ook geadviseerd wordt.

En als dan het punt is bereikt, waarop je van mening bent dat je iets moet doen om te voorkomen dat je kind in jouw ogen, anders opgroeit tot een kind dat denkt dat het alles mag omdat ze dat bij een ander gewend is, en dat hier aangeeft, dan nog lijkt oma vrij spel te krijgen.

Ik denk dat er een groot verschil zit tussen incidentele logeerpartijen en wekelijkse oppasdagen.
De situatie waarin een oma voor een kind tijdens een logeerpartij een kadootje koopt of incidenteel iets kleins op een oppasdag, is een andere situatie dan een oma die elke oppasdag met kind gaat ‘shoppen’.
Het eerste is leuk omdat het een feestje is of een niet vaststaand gebeuren, het laatste nodigt uit tot een koopmanie, juist door het kind hiervoor de ruimte te geven.
Net als met snoepen; snoepen tijdens een logeerpartij (feestje) is van een andere orde dan standaard snoepen op oppasdagen.

Snoep is hier wel besproken met de opa/oma's

Dat waren geen oppassen maar ze gingen er wel logeren.
Veel snoep vind ik incidenteel geen probleem, op oppasdagen wel.
Wij hebben aangegeven dat we niet willen dat de kinderen de hele dag door snoep of ander eten krijgen. De reden was mogelijk tandbederf.
Omdat het om incidenteel snoep ging, hebben we aangegeven dat drinken/snoep/fruit gecombineerd moest worden, zodat er niet teveel aanslagen waren op het gebit. Dus geen snoepje een half uur na het eten.
Zou toch jammer zijn als ze al vroeg hun melkgebit verpesten.

Met Oma als oppas zou ik ook de hoeveelheid snoep beperken, naast het aantal eetmomenten.
Ik kan me niet voorstellen dat ik me druk zou maken om een fiets bij Oma of ander speelgoed. Als zij daar blij van wordt, prima.

ik wel

"Ik kan me niet voorstellen dat ik me druk zou maken om een fiets bij Oma of ander speelgoed. Als zij daar blij van wordt, prima."

Ik zou niet willen dat mijn kind een verwend nest werd dat gewend was om steeds maar alles te krijgen waar het om vroeg, omdat oma het zo heeft aangeleerd.

Cadeaus zijn speciaal en geen gewoonte. Het kan wel zijn dat oma daar blij van wordt, maar jij zit dan met zo'n verwend nest opgescheept. No thanks.

bloemetje

Ik vind jouw vergelijking met spullen die op kdv staan niet opgaan. Tenminste bij het kdv van mijn kinderen waren de fietsjes, stepjes etc niet van mijn kind. Werd ook niet als cadeau gepresenteerd. Sterker nog er werd geleerd dat die fietsjes gedeeld moesten worden met de andere kinderen. Toch iets anders dan oma die een fiets speciaal voor jou koopt.

Verwennen kan op allerlei manieren

Dat kan met cadeaus maar ook met aandacht. Van persoonlijke aandacht kun je ook een verwend nest worden.
Ik denk niet dat een peuter verschil ziet in de manieren van verwennen.

Verwend nest, echt?

Als je kind daar een verwend nest van wordt heb je als opvoeders toch al eerder wat laten liggen denk ik?

Ik denk echt dat de verhouding (schoon)ouders vs ouders van de kleinkinderen elders verstoord is (geweest) als je hier een drama van maakt en er zoveel ( in mijn ogen onjuiste of onlogische ) conclusies aan verbonden worden.

dat dus

"Verwend nest, echt? Als je kind daar een verwend nest van wordt heb je als opvoeders toch al eerder wat laten liggen denk ik?"

Precies, dat dus.
Een kind wordt echt niet zomaar 'verpest', toe zeg. Kinderen leren heel snel dat volwassenen van elkaar verschillen. Bij oma gaat het er anders aan toe dan thuis, niets mis mee. Daar kun je met je kind over praten, dat is alleen maar leerzaam.

TS schrijft in haar openingspost dat kind deze zomer twee keer een kado heeft gekregen om bij oma mee te spelen, en dat er nu ook een fiets is. Wees gewoon blij voor je kind, en gebruik dit als een opvoedkundige les. Vertel - in positieve bewoordingen - dat het echt héél speciaal is dat oma dit voor haar doet. Want dat is het toch? Benoem dat dan ook gewoon. "Je boft maar met zo'n oma, want er zijn maar weinig kinderen die zulke bijzondere kado's krijgen".

Even terug naar de fiets en cadeautjes

Ik kan me eigenlijk heel goed voorstellen dat ouders bepaalde Grote Cadeaus zelf als eerste willen geven. Die Grote Cadeaus horen bij een nieuwe fase. Ik zou het zelf ook niet leuk vinden als opa en oma éérder zo'n Groot Cadeau zouden geven dan wij zelf. Als er iets aan de hand is, waardoor ouders zo'n Groot Cadeau niet kunnen kopen, dan is het een ander verhaal, maar ook dan hoort zoiets in overleg te gaan en zouden opa en oma de fijngevoeligheid moeten hebben om de ouders ook mee te laten doen bij het Grote Moment dat dit cadeau gegeven wordt. Als je dit zelf niet zo ervaart en het kan je niks schelen hoe oma en opa met dit soort dingen omgaan, is dat prima, maar zo zit niet iedereen in elkaar. Vergelijken met openbare gelegenheden als een kdv, school e.d., vind ik niet handig. Natuurlijk staan daar mooie speelattributen die je als ouders zijnde niet in huis hebt. Daar zit geen emotionele lading aan. Het is geen kwestie van 'dat had ik willen doen'. Dat kan wel zo gevoeld worden als opa en oma bepaalde zaken kopen.

Als oma de neiging heeft om kleinkind constant een cadeautje toe te stoppen, kan ik me deels wel voorstellen dat dit kan gaan schuren. Is het niet omdat het tegen de principes van de ouders is, dan misschien wel omdat de ouders het zelf gewoon het geld ook niet hebben om met cadeautjes te strooien. In het laatste geval, kan dat erg pijnlijk zijn voor de ouders. Ze falen, ze kunnen hun kind dat niet geven. Als het alleen om de principes gaat, moet dat uitgepraat worden. Ik vind dat grootouders rekening moeten houden met de opvoedstijl van de ouders. Ouders mogen ook wat begrip opbrengen voor de grootouders, de gulden middenweg moet dus gevonden worden.

Ik vind overigens dat het heel erg scheelt wát het voor cadeautjes zijn. Een mooi potlood, een vel stickers, een autootje van een paar euro.. mwah, dat kan ik niet zo erg vinden. Maar als het om echt grote spullen gaat, vind ik het wel wat anders.

maar

"Als je kind daar een verwend nest van wordt heb je als opvoeders toch al eerder wat laten liggen denk ik?"

Oma is ook een opvoeder als het kind zoveel bij haar is. Die heeft dan wat laten liggen inderdaad :-)
Maar je laat ook wat liggen als je niet ingrijpt bij een overdaad.

Apart dat je niet ziet dat het niet zo goed is voor een kind om alles maar te krijgen wat het wil. (Even uitgaande van de beperkte informatie hier.)
En dat je denkt dat sommige kinderen dat niet gaan uitspelen. 'Van oma mag het wél', 'Ik wil geen sticker, van oma kreeg ik lego', 'Oma, van mama mag ik die pop niet, maar ik wil hem wel'.
Als het om snoep en slecht eten gaat zien mensen het wel beter, denk ik.

Oma bij ons heeft nooit opgepast, maar die is zeker wel verzocht om niet iedere maand tassen vol speelgoed mee te nemen buiten de verjaardagen om.

Snoep

Grappig. Snoep bij opa en oma vind ik dus weer iets waar ik niet snel iets van zou zeggen. Niet omdat wij het ok vinden maar omdat opa en oma daarover gaan, het is hun huis. Als ik niet wil dat de kinderen snoepen, moeten we er niet heen gaan. Wij kunnen een verzoek doen om gezonder te eten, minder te snoepen als de kinderen er logeren, maar meer niet. Gezond eten doen we sowieso thuis.

Maar een fiets? Een fiets is iets heel anders voor mij. Een fiets is geen speelgoed maar meer iets voor de ontwikkeling en bovendien veel duurder dan een boek of een puzzel. Opa en oma hebben ook voor onze kinderen fietsen gekocht maar de fietsen stonden hier en zijn samen met ons gekocht (wij waren erbij). De kinderen konden op hun fiets wanneer ze wilden zonder een afspraak met opa en oma te maken.

En een gloednieuwe fiets die bij oma blijft staan? Het is wel duidelijk daar alleen thuis bij oma op gefietst wordt. Of heeft ze er een foto van zodat ze er toch eens naar kan kijken?
Nee hoor, het is een kado van oma voor oma. En dan kan het nog wel een gloednieuwe f zijn en al was het de allerduurste, als de fiets alleen daar mag staan, vind ik dat dus krenterig maar dan niet in geldelijke zin.

Het ging me om de frequentie van snoep

of andere aanvallen op de tanden.
Dus liever in één keer veel snoep dan de hele dag door een beetje.

uitspelen

"Apart dat je niet ziet dat het niet zo goed is voor een kind om alles maar te krijgen wat het wil. En dat je denkt dat sommige kinderen dat niet gaan uitspelen."

Oh, dat zie ik wel degelijk. Natuurlijk gaan sommige kinderen uitspelen. Dat doen ze ook al bij ouders onderling. En vriendinnetje X mag wél een pony. En vriendje Y gaat wél met het vliegtuig op vakantie. En het buurmeisje krijgt veel meer zakgeld. En nichtje mag wél tot 3 uur uit.

Dit hoort bij het leven. Het gaat mij om de kramp die het oplevert bij sommigen. Dat dit serieus schadelijk voor een kind zou zijn. Dat het nu dus echt hoog tijd is om kind uit deze verwoestende situatie te halen, voordat het te laat is! Het enige dat ik lees is dat oma dol is op haar kleinkind, en kind deze zomer 2x een mooi kado heeft gekregen (om bij oma bij te spelen) en er nu een fiets is.

Maar Kaaskopjes reactie laat zien dat er mogelijk heel andere sentimenten spelen. Onzekerheid van de ouder, gevoel van falen (ik kan dat niet kopen). Snap ik best hoor, maar ook hier geldt: focus niet op wat de ander moet veranderen, maar hoe jezelf beter met de situatie kan omgaan.

verwoestend

Haha, dat klinkt wel erg. Zo erg is het denk ik ook niet. Wel ergerlijk misschien.

Mijn methode is toch meer er iets van blijven zeggen, maar ik had ook geen belang bij het goedhouden van de band.

Hille

Het gaat om de intentie van het kado. Als je een fiets koopt voor kind waarom laat je die fiets dan niet daar staan waar het kind veel is en dus veel gebruik ervan maakt? Het antwoord lijkt mij wel duidelijk: in dat geval zal je moeten overleggen en dan kan oma waarschijnlijk niet doen wat ze wil. Dat was niet de bedoeling van dit kado. Daarom is voor mij duidelijk dat dit kado een kado onder voorwaarden is. En dus geen echt kado: kind moet daar heen om te kunnen fietsen. En daarbij is het een kado wat de volwassenen onderling splitst. En dat is ook al niet in het belang van het kind.

Als je een echt kado geeft van jou vóór de ander, dan wil je dat toch juist niet.

"Het gaat om de intentie van het kado. Als je een fiets koopt voor kind waarom laat je die fiets dan niet daar staan waar het kind veel is en dus veel gebruik ervan maakt?"

Nou, dat lijkt mij duidelijk. Oma is vaste oppas, en wil dat kleinkind over genoeg speelmateriaal beschikt als kind daar is. En of je dat dan wel of geen cadeau noemt, is natuurlijk helemaal niet relevant. Hoewel een aantal mensen juist getriggerd wordt door dat woord, en vindt dat cadeaus altijd in overleg moeten. Oma is gewoon de oppas en bepaalt dus zelf wat ze in huis haalt voor kind. Zoals iedere oppas zal doen.

Niet mee eens

Het is niet zo dat als mijn kinderen bij opa en oma, ik niets meer te zeggen mag hebben over mijn kind. Dat er gesnoept wordt en hoe, daar zal ikdus niet zo snel iets van zeggen. En als ik het de spuigaten uitloopt, is de conclusie dat ze er net teveel meer heen gaan.

Maar een fiets? Een fiets is geen gewoon kado. En zeker een duur kado, wat een gloed nieuwe fiets toch echt is, schept verwachtingen over en weer. Als het zo zou zijn als jij voorstelt, zou ik daar een tweedehandsje verwachten. In elk geval een die niet concurreert met die van thuis en beter is voor de portomonee.

Als je afhankelijk(er) bent, zoals hier, en dus moet stikken of slikken mbt je eigen moederschap en de band met je kind (omdat het gaat knellen) kan je beter naar een andere oplossing zoeken. Oma gebruikt het gunnen als vrijbrief om doen wat ze zelf wil.

Echt?

"Oma is gewoon de oppas en bepaalt dus zelf wat ze in huis haalt voor kind. Zoals iedere oppas zal doen."

Stel jij gaat twee dagen op je buurkind passen, dan vind je het normaal dat je een nieuwe fiets koopt? Nee, natuurlijk niet. Oma is dus niet 'gewoon de oppas' in gedrag.

'Gewoon de oppas' kan ook alleen maar kleine dingen zelf bepalen. Dingen die tegen de wensen van de ouders ingaan kun je niet zomaar aan de kant schuiven onder het mom van 'kind is op dinsdag hier, dus over de dinsdag heb je als ouder helemaal niets meer te zeggen'. Ik vind dat echt heel raar. Niet dat ik niet begrijp dat je het leuk zou vinden om te gaan fietsen, maar dan overleg je. Zeker als je al vaker is verteld dat de moeder het niet fijn vindt dat het kind zo vaak wat krijgt.

En nu komt ze niet meer van het oppassen af, want oma is niet 'gewoon de oppas' en zal gekwetst zijn als het oppassen stopt.
Waar ze vast wel overheen komt.
Hopelijk gaat het kind al bijna naar school.

normaal

"Stel jij gaat twee dagen op je buurkind passen, dan vind je het normaal dat je een nieuwe fiets koopt? Nee, natuurlijk niet. Oma is dus niet 'gewoon de oppas' in gedrag."

Uh ja. Iedere oppasouder van een (bijna) kleuter zal er toch voor zorgen dat er een fietsje aanwezig is? Dat is in Nederland volstrekt normaal. Als de kleindochter over een tijdje kan fietsen, dan kan ze met oma meefietsen naar de supermarkt of de speeltuin. Inderdaad, zoals dat gebruikelijk is in een oppasgezin.

En de (bijna) kleuter merkt het echt niet hoor, of dat een fietsje van de kringloop is, een 'doorgevertje' is van iemand anders of een splinternieuwe fiets. Dus laat oma lekker die nieuwe fiets kopen. Echt, daar krijgt je kind niets van. De lading wordt er alleen maar door een aantal volwassenen aangegeven.

Irritaties

Irritaties kun je ook hebben met de BSO of andere opvang. Maar dan is het misschien makkelijker om je in te houden of juist wel op je poot te spelen. Met familie kan het misschien gevoeliger liggen?

Overdaad

Wie bepaalt dan wat overdaad is?
Wat is er zo slecht aan wat meer hebben?
Mijn nichtjes hadden weinig van wat ik had, omgekeerd net zo.
Het enige waardevolle verschil was dat ik waardeerde wat ik had en zij jaloers waren op wat er niet was. Dat lesje had ik al jong door.

Doet me denken aan een draadje kort geleden over een jongen die zijn zakgeld niet opmaakte maar spaarde, waarvan de ouder dacht dat het dan beter was het zakgeld te minderen...overdaad schaadt. Ik denk van niet, een tekort ook niet, als je er maar normaal over doet.

" maar ook dan hoort zoiets in overleg te gaan en zouden opa en oma de fijngevoeligheid moeten hebben om de ouders ook mee te laten doen bij het Grote Moment dat dit cadeau gegeven wordt"

Ouders hebben die fijngevoeligheid naar hun kinderen meestal al heel lang gehad. Soms wordt het ook gewoon tijd om dan zelf een beetje volwassen te reageren. Als je iets niet kunt betalen en je kind krijgt het toch, dan ben je toch gewoon blij voor je kind?
Ik ben heel blij dat mijn ouders mijn kinderen soms meenemen en daarmee wegnemen uit de drukte en ze pamperen als prinsen en prinsessen.
Als je ziet hoe blij ze dan allemaal zijn vind ik dat niet pijnlijk, ik ga dan ook niet de aandacht naar mezelf trekken hoe graag ik ze het gegeven had. En hád ik het ze kunnen geven dan hadden opa en oma het nog steeds mogen doen; dubbelop.
Heerlijk als je kinderen liefde, aandacht, kansen en leuk en lekkers krijgen.

Wie bepaalt

Wie bepaalt? De.ouder(s) natuurlijk. No-brainer.

Tja als

je je ouders wel 2 dagen of meer op laat passen en ze vervolgens geen zeggenschap geeft of alles doodoverlegt, comnentaar levert, regels oplegt tot in het bizarre en dreigt met of overgaat tot afpakken van de kleinkinderen dan zit er, zoals ik zei, sowieso al iets flink scheef.