U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Na relatiebreuk direct vervangen worden
Zo’n 8 maanden geleden heb ik hier volop geschreven over mijn situatie waar ik mij toen in bevond. Die relatie is na 6 jaar uitgegaan, hij was niet de vader van mijn zoon. Het voelde voor mij maar ook voor mijn zoon als een onwijze opluchting. Ex drukte qua passief gedrag, eisen, en nukkigheid een flinke stempel.
De eerste maanden ben ik mij vooral op kind, werk en vrienden gaan richten ( ff geen mannen gedoe) toch knaagt er toch iets aan mij de laatste weken. Soms maakt het mij ook verdrietig.
Namelijk: het gevoel en de ervaring dat je zo makkelijk vervangbaar bent. Ook deze keer is er binnen 3 weken een nieuwe relatie aangegaan. Het is zijn leven en zijn keuze, ondanks eerder door hem tegenstrijdige uitspraken. Maar ik vind het wel een erg lastig gevoel. Mede ook omdat hij nooit contact meer met mij en mijn zoon heeft opgenomen. Wij hebben 6 jaar een relatie gehad en het is uitgegaan omdat hij erg passief was naar mijn zoon en hem bij nader inzien niet accepteerde. Ik was te empatisch, maar had eerder zelf de relatie moeten beëindigen. Maar dat zie je pas achteraf. Ook merk ik dat ik nu alleen zijn slechte eigenschappen zie en dat dat dus toch een flink aantal zijn en snap ik niet waarom ik zo lang ben blijven hangen en mezelf en mijn zoon niet beter gunde. Ik ben even klaar met mannen...
Na een kleine 8 maanden heb ik nogsteeds geen behoefte aan weer iemand toelaten. Ik heb het goed zoals het is en ik ben gelukkig. Ik denk ook uit angst om weer zo gekwetst te worden.
Herkenbaar? En hoe ben je er mee om gegaan?
Relatie
Yara, ok dan maar #21 sprak je mij wel aan. Zelfs als je in het algemeen spreekt, ik toon een andere kant van "meteen" inwisselen. Overigens, je kan moeilijk je eigen leven on hold zetten om je ex niet het gevoel te geven dat hij/zij niet veel betekend heeft.
Marlies, ja ik heb een nieuwe relatie, onbedoeld en niet eenvoudig omdat ik dus nog steeds samenwoon. Dat is voor nieuwe vriend niet fijn, was ook niet zijn bedoeling om op deze manier samen te zijn met iemand, maar we zijn elkaar dan ook in een gewone setting tegengekomen. Hij is vrij en is nu toch beperkt, dat ex hier nog steeds is, maakt dat er steeds weer afstand is tussen ons. Bovendien kan ik hem met dit virus niet eens zien. Allemaal extra moeilijkheden die een start moeilijk maken. En we hebben al zoveel andere tegenslagen gehad. Ik zal dus wel zien waar dit eindigt.
Ik bedoelde het absoluut in algemeenheid.
Ik denk dat voor velen die toezien dat na een relatie breuk de ex gelijk ( enkele week) een nieuwe relatie aangaat dat echt een rot gevoel kan opleveren. Persoonlijk bedoelde ik, je moet toch iets verwerken? Ik snap ook wel dat als je wel iemand die onwijs leuk is tegenkomt dat je die niet laat lopen. Maar het blijft vaak pijnlijk en ik betrok het erg op mezelf althans. Na 6 jaar vond ik het echt pittig om voor de tweede keer dit mee te maken. Ondanks met de ervaring de eerste keer kon ik nu ook makkelijk een knop omzetten, geen contactmomenten creëren en focus op mezelf en zoon en daar waar positiviteit zit. Dat ging echt een aantal maanden heel goed. Alleen nu naar 8 maanden doet het toch nog wel pijn. Ik zie ook wel in dat het niets over mij zegt... en daar houd ik mij aan vast. Althans dat probeer ik. Maar met de thuis quarantaine brengt het ook weer stof tot nadenken.