Man van vriendin zit op Tinder ...:-(

ik vind het vreemd

Enkelen schrijven: Ik zou het op dezelfde manier aanpakken: de man in kwestie de kans geven het zelf aan zijn vrouw te vertellen, en anders zou ik het doen.

Waarom bemoei je je met de huwelijkse trouw van een ander? Ik zou daarom nooit de man aanspreken. Hij is verantwoordelijk voor zijn eigen gedrag en daar ga jij toch geen ultimatum stellen of hij iets aan zijn eigen vrouw moet vertellen? Wie ben jij om hem de les te lezen?

Ik zou ook meer neigen naar het haar vertellen. Dat zou ik wel heel moeilijk vinden, want hoe zeg je zoiets tactvol?

Praktisch

Een praktische vraag voor degenen die het aan de man zouden vertellen: hebben jullie dan nummers of mailadressen van de mannen van jullie vriendinnen? Ik heb dat namelijk niet, dus ik zou dan via vriendin achter zijn nummer moeten komen.
En on topic: ja, ik zou het vriendin vertellen. Andersom zou ik ook willen dat zij dat bij mij zou doen.

Marijne

Ik was toch wel erg blij dat mijn vriendin zich met de huwelijkse trouw van mijn ex-echtgenoot bemoeide. Zij wist immers dat wij geen open relatie hadden, en dat ik zijn vreemdgangerij niet OK zou vinden.

Ik kan contact zoeken via Tinder:-)

Marijne

Of je het nu aan haar vertelt of aan hem, in beide gevallen bemoei je je met de huwelijkse trouw. Dus dat vind ik een vreemd argument
Bij nader inzien vind ik het nogal uitmaken of het een hele goede vriendin is of een gewone vriendin. In het eerste geval zou ik het wel aan mijn vriendin vertellen. In het tweede geval dus niet. Ik zou wel de man laten weten dat zijn ontrouw erg zichtbaar is, want als ik het al weet, weten vast meer mensen het. Mag hij zelf vervolgens weten wat hij daarmee doet.

Alkes

Ik zie er wel verschil in.
Als je het aan de man vertelt, dan roep je hem ter verantwoording over iets dat jou persoonlijk niet aangaat. Want misschien hebben zij wel samen afgesproken dat het geen probleem is als hij er andere vrouwen op nahoudt. Verder vind ik een ultimatum stellen dat hij het aan zijn vrouw moet opbiechten ook raar, want huwelijkse trouw is iets tussen hun.
Als je het aan de vrouw vertelt dat haar man waarschijnlijk vreemdgaat, dan kan ze zelf bepalen wat ze ermee doet. Haar man confronteren met wat ze weet, haar ogen sluiten en hem zijn gang laten gaan of weggaan. Plus wat er allemaal nog meer mogelijk is.

Aan de vrouw vertellen is een mededeling doen, de man vertellen dat hij het zijn vrouw moet vertellen of anders dan doe jij het is chantage.

Les lezen?

Ik wil hem niet de les lezen. Hij doet maar. Maar ik wil hem wel de kans geven om het zelf te zeggen. Dat ik hem niet net voor ben ofzo. Dat zou zonde zijn. Ik wil hem laten weten dat ik er niet om ga liegen, daarvoor is de vriendschap mij teveel waard.

Zijn vriendin gaat er sowieso achterkomen. Door mij, of doordat hij blijkbaar niet erg discreet is. Ik denk dat het voor beiden beter is als ze het er met elkaar over hebben. Maar hij mag zelf kiezen.

Bevlieging?

Als je hem wijst op zijn acties en hij doet er niets mee, kan je net zo goed niets zeggen want de situatie blijft doorgaan; je vriendin zit met een man die op Tinder of een andere site hangt.

Misschien heeft zij hem wel ‘toestemming’ verleend zolang het maar bij surfen blijf. Een manier om zijn ego de ruimte te geven zodat hij ‘lekker’ in zijn vel zit, maar haar op één heeft staan.

Je collega kan hem uit de tent lokken en hem uitnodigen voor een date. Zo kan je testen hoe loyaal hij is. Houdt hij de boot af; zeg je niets tegen je vriendin.
Misschien is het een bevlieging die weer over gaat.

Vertellen aan haar

Ik zou het vertellen aan haar en niet aan hem. Om de eenvoudige reden dat zij jouw vriendin is, dus je vertelt elkaar gewoon sowieso van alles. Het zou raar zijn (en zeer waarschijnlijk ook niet prettig uiteindelijk) om het niet te vertellen. Hem ken je een stuk minder. Dat maakt je mededeling enorm zwaar meteen. En bovendien gaat het jou niet aan. Het zou juist raar zijn om het hem wél te vertellen.

Lou.

Maar als het je niet aan gaat, als dat je gevoel is, zou ik het aan geen van beide vertellen. Daarin zie ik geen verschil.

Ik snap je redenering, maar daar zie ik dus wel verschil tussen. Met je vriendin bespreek je van alles, elke week misschien wel. Met de man van je vriendin bespreek je nooit iets, want je kent hem niet of nauwelijks. Niet bespreken met vriendin zou voelen als verzwijgen. Wel bespreken met haar man zou voelen als ongewenste bemoeienis. Nou ja, voor mij dan. Ik zie dat er veel mensen zijn die het juist wel met de man zouden bespreken.

Ik zou het in alleen met de man bespreken als ik daarmee ook op vertrouwelijke voet zou staan. In alle andere gevallen alleen met de vriendin, dan zoekt ie het maar uit. Ik zou het zelf een vriendin erg kwalijk nemen als ze me hierover in het ongewisse zou laten.

Je zou kunnen overwegen om het te brengen als een waarschuwing tegen identiteitsfraude en aanraden om juridische stappen te ondernemen. Dan kom je niet in de rol van bemoeizuchtige verklikker te zitten, maar in die van attente voorlichter.

Aardig beeld

https://www.plekkmagazine.nl/relaties/magazine-single-vertel-je-je-vriendin-dat-haar-vriend-overspel-pleegt/

"Wist je dat uit een groot Brits onderzoek is gebleken dat meer dan zeventig procent van de vrouwen kiest voor optie 3? Ze houden het foute gedrag van de partner van hun goede vriendin het liefst voor zich."

Rode Krullenbol

Briljant.

aan de vriendin en de man

Ik heb het aan mijn vriendin verteld, dat ik haar vriend op tinder tegenkwam. Omdat ik wist dat zij bepaald niet zat te wachten op een vreemdgaande vriend. Later zag ik hem weer op tinder langskomen. Toen heb ik met de man contact opgenomen, of het klopte dat ie weer op tinder zat. Bleek hij wel de app van zijn telefoon te hebben gehaald maar niet zijn profiel van tinder te hebben verwijderd. Althans,dat was zijn antwoord en gezien de situatie en zijn formulering geloofde ik dat. Vriendin was in eerste instantie not amused door mijn boodschap, maar het heeft tussen haar en haar vriend uiteindelijk wel voor verdieping van de relatie gezorgd. Overigens is volgens mij het grootste deel van de tindermannen niet single, maar dat is een ander verhaal....

hoezo boos?

Ik begrijp even het argument "als je het vertelt heb je kans dat ze boos op je wordt" niet helemaal. De kans dat iemand boos wordt als je zoiets verzwijgt lijkt me veel groter, en vrouwen die zoiets hebben meegemaakt beamen dit ook, dus waarom zou die vriendin boos worden? Heeft ze specifiek met haar vriendinnen afgesproken dat ze zulke informatie voor zich moeten houden omdat ze bepaalde afspraken hierover heeft gemaakt met man? Zo niet, waarom zou ze boos worden? Het is toch niet de schuld van Even zo dat die man op Tinder zit?

Marijne

Ik denk niet dat ik duidelijk ben geweest. Ik zou het de vriendin vertellen als het een goede vriendin van mij zou zijn geweest. Als dat niet het geval zou zijn en ik zou wel de man kennen, dan zou ik hem wel vertellen dat ik hem heb gezien op tinder/met geliefde in een kroeg/zoenend in een auto of wat dan ook. Ik zou hem wel vragen of hij zich realiseert dat als ik het zie ook anderen dit zien. Wat hij daarmee doet moet hij zelf weten. Iemand chanteren is niet mijn ding.

Jackie

Dat mensen boos worden op de boodschapper van slecht nieuws is geen ongebruikelijke reactie hoor. Sowieso hebben mensen die met een vreemdgaande partner geconfronteerd worden de neiging om in eerste instantie boos op iedereen te worden (de Truus, de vriendin die het al wist en niks zei, de vriendin die het vermoedde en wel zei etc) dan op de vreemdganger zelf

Niet mee bemoeien

Hoi,

Ik zou me er niet mee bemoeien..
Maar dat is best lastig als je zoiets weet
Ik weet ook dat een goeie vriend van ons vreemd gaat en dat zijn vriendin zwanger is van hun tweede kind.
Maar ik wil ook niks kapot maken tussen hun of onze vriendschap.
Hopelijk komt ze er zelf achter...
Ik had het zelf wel willen weten maar je partner komt meestal op de eerste plaats en de kans op een conflict met je vriendin is dan ook niet onmogelijk.
Succes!

Dus Mama

Dus uit egoïstisch oogpunt laat je het gebeuren en dan denk ik nog niet eens aan het heen en weer slingeren van geslachtsziektes met oog op de baby.

Mama

Ik zou je dit niet als dank afnemen.
Ik ben heel dankbaar dat de vriedin van de beste vriend van mijn man iets gedaan heeft. Ze heeft aangegeven dat hij het moest gaan vertellen en dat anders zei het zou doen. Mijn man gaf aan het al te willen vertellen. Maar goed dat extra zetje heeft toch geholpen. Nu zijn we een jaar verder en hebben we een jaar samen aan onze relatie gewerkt en kunnen we zeggen dat we er uit gekomen zijn. Natuurlijk zijn we er nog niet maar omdat het uiteindelijk wel zelf verteld heeft is voor mij wel belangrijk geweest. Stel je voor dat je op een vreselijke manier zelf achter moet komen. Het is al vreselijk genoeg! Ik zou je dan ook adviseren hetzelfde te doen bij jullie vriend. Wellicht is de relatie nog te redden. Zeker ook omdat er kinderen bij betrokken zijn.

Bij ons is het zo dat de vriedin van zijn beste vriend geen contact meer met mijn man wil omdat hij vreemd is gegaan. Lastige situatie, maar toch ben ik haar dankbaar. En zelf is ze vroeger ook vreemd gegaan dus Tja... helemaal oprecht is ze niet.
Als ik kies door te gaan had ze dat moeten accepteren. Maar goed dat is weer een ander probleem;-)

Precies wat ik dacht Astrid

Dus Mama: omdat je zelf bang bent voor een conflictje ondersteun je in feite de acties van die man. Dat is in mijn optiek niet de definitie van een echte vriendin.

Mama

"Ik had het zelf wel willen weten maar je partner komt meestal op de eerste plaats en de kans op een conflict met je vriendin is dan ook niet onmogelijk."

Bedoel je dat je het zelf wel zou willen weten als jouw partner zou vreemdgaan? Waarom vertel je het dan nu niet aan die vriendin?

Een goede vriendin die weet dat mijn partner vreemdgaat en ervoor kiest mij dat niet te vertellen, is in mijn ogen geen echte vriendin.

Mama, jij maakt toch hun relatie niet kapot?

Dat doet die man echt helemaal zelf. Maar zoals ik zelf al eerder aangaf en de dames hierboven ook: ik zou het een vriendin echt enorm kwalijk nemen als ik er later achter zou komen dat zij het al (heel) lang wist en het niet verteld had. Dat is ook verraad, in mijn ogen. Dus dat zou voor mij reden zijn om de vriendschap op te zeggen.
Ik zou heus wel snappen dat je voor zo'n beslissing even tijd nodig hebt, maar dat je zoiets weken of misschien wel maandenlang voor je houdt, nee, dat zou ik echt niet snappen en daar zou ik ook erg boos van worden. Dus, ik raad je aan zo snel mogelijk je vriendin in te lichten.
En Astrid heeft zeker ook een punt met die geslachtsziektes. Je moet er toch niet aan denken!

Nee, je stelt je nu echt niet op als een goede en loyale vriendin, integendeel zelfs. Ik zou bijna zeggen, met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig...