ja hoor, verliefd.....

Mooi

dat je in je huwelijk zo eerlijk kan zijn, dat schept toch een band door dik en dun. Ik snap je ook volledig, wat mij bezighoudt mag man weten, gewoon simpel. Man zou ook doorhebben dat ik met iets zit en dat verzwijgen zou hem evengoed achterdochtig maken, misschien nog meer dan dat ik zeg wat er is.

Je vriendin zou ik niet inlichten, teveel ballast voor haar en niet belangrijk voor haar. Het is aan jou om die gevoelens een plaats te geven en ze achter je te laten. Draai het contact even op een lager pitje met het excuus dat je het drukker hebt dan normaal. Als ze jou belt zou ik gewoon doen als ervoor.

Het vertellen aan je man is voor mij ook een indirecte manier om te zeggen dat je meer wil investeren in je relatie met hem want je wil die gevoelens zelf niet, je wil er niks mee, dus kies je duidelijk voor je man. Ik zou de komende tijd energie steken in samen dingen doen, het leuk maken voor elkaar, romantisch gaan eten, weer volop de vlam erin, veel praten met elkaar. Lijkt me leuk om elkaar in deze emotionele tijd terug te ontdekken.

Veel succes!

Net met man besproken

We zaten even bij AH uit te puffen bij een bekertje koffie, naast een volle boodschappenkar en toen vroeg ik aan man hoe hij het zou vinden als ik nu plompverloren bij dat bakje koffie zou zeggen "Ik moet je wat vertellen... Ik ben verliefd geworden op Marietje/Klaasje, zomaar, het is me overvallen. Het is niet mijn bedoeling om ons huwelijk daarvoor opzij te zetten hoor, het gaat wel weer over. Maar ik wil er gewoon eerlijk over zijn." Reactie van mijn man: "Ja lekker! Je zou mooi de pot op kunnen met die boodschap." Kortom... ik ken mijn man en ik wist dus dat ik hem er bepaald niet mee zou helpen als ik zoiets zou vertellen. En dat heeft niets te maken met jaloezie of niet eerlijk tegen elkaar kunnen zijn, maar met 'houden van'. Waarom een ander kwetsen door te melden dat je verliefd bent op een ander?

We concludeerden samen dat je met zo'n mededeling de poten onder de stoel van man of vrouw vandaan zaagt. Waarom zou man of vrouw aannemen dat het bij die verklaring dat het niets om het lijf heeft bllijft? Wat heeft die ander?

Vervolgens liep er een leuke buurman langs, die ik al sinds ik hem ken (20 jaar) een 'lekker ding' vindt zoals men dat pleegt te zeggen:-) En dat besprak ik dus wel met mijn man. Ik weet van mijn man welke vrouwen hij net even leuker vindt dan gemiddeld en ik kan ook zeggen wie ik best aantrekkelijk vind. Als je dat soort dingen niet met elkaar kunt bespreken is er wel wat erg weinig vertrouwen in de eigen relatie.

Eerlijk vertellen (en je geweten sussen)

Interessant draadje. Voor de meelezers die het wellicht nog eens meemaken (voor TS niet meer relevant).

Even mijn ervaring. Toen ik jong was (halverwege de 20) en een paar jaar een relatie had met mijn (toen nog) vriend heb ik gezoend met een ander (eenmalig in cafe, zou hem nooit meer zien, kon/wilde er dus verder niets mee doen, was verder ook niet van plan vaker met iemand anders te zoenen of zo).

Ik dacht ook: ik moet eerlijk zijn tegen mijn vriend dus heb het eerlijk aan hem verteld. Wauw, dat was heftig. Wat heb ik hem aangedaan? Het was NIET goed voor het vertrouwen van mijn man in mij. Uiteindelijk jaren later wel getrouwd, maar het was/bleef een pijnlijk punt.

NU ca 20 jaar later heeft hij het er heel soms (oké, laatste keer wellicht paar jaar geleden) nog over in de zin van dat hij (nog steeds!) denk dat hij mij wellicht niet kan vertrouwen door die foute actie toen. (oké, mijn man is bijzonder, ik weet niet of veel mannen dat na 20 jaar nog zouden hebben, maar dat terzijde) NB: ik ben sindsdien nooit meer vreemd gegaan, niet gezoend of wat dan ook, echt man heeft geen enkele reden om aan mij te twijfelen. Ben ook het type van: als mijn relatie niet goed is, moet ik daar wat aan doen. Als dat niet werkt: dan stoppen met die relatie en door naar de volgende relatie (evt.).

Maar goed, destijds wel eens over nagedacht over mijn "eerlijkheid" het hem te vertellen. Mijn idee is: volgens mij deed ik het meer om mijn geweten te sussen, want ik voelde me natuurlijk erg schuldig over mijn actie/gevoelens (niet echte serieuze gevoelens van verliefdheid, maar het had ook wel verliefdheid kunnen zijn). En dat is dus, naar mijn mening, een egoistische reden.

En zelfs al vertel je het je man niet om deze egoistische reden, dan nog denk ik dat je voor je het vertelt je je ernstig moet afvragen of je je partner pijn wilt doen en zo'n last wellicht jarenlang met zich wil laten meeslepen. Als je van iemand houdt wil je hem dat toch niet aandoen? Ik zou het iedereen afraden, juist omdat je je man geen pijn zou moeten willen doen met iets dat niet terzake doet omdat je er toch niets mee gaat doen.

Eerlijk zijn

In de zin van betrouwbaar. Daar draait het om.

Maar je hart luchten onder het mom van eerlijk alles vertellen, nee, ik geloof niet dat dat bijdraagt aan een stabiele relatie. Je maakt de ander er heel onzeker door.

maar liz

De situatie die jij benoemt is wezenlijk anders. Jij hebt iets gedaan; ik heb alleen iets gevoeld wat ik liever niet voel.
Ook ik heb mijn de vraag gesteld of hij het achteraf gezien liever niet had gehoord.
Inmiddels is de ergste verliefdheid gezakt en is het allemaal niet meer zo onrustig en actueel. Man geeft toch duidelijk aan dat hij het wel prettig vind dat ik het verteld heb. Dat hij het mij niet kwalijk neemt en niet minder vertrouwen in mij heeft. Maar wel geschrokken is van het feit dat dit binnen onze relatie kan gebeuren en het heeft ook wel een gesprek op gang gebracht hoe we onze relatie eens onder de loep moeten nemen om te kijken naar hoe en wat er beter e anders kan of zou moeten. Wat we beiden eraan beleven, hoe we verder kunnen. Dus in die zin eigenlijk meer positief dan negatief.
Het heeft man misschien tijdelijk minder zeker van zichzelf gemaakt maar ook beter bered om kritisch naar zijn eigen rol te kijken.

Bessie

Niemand is hetzelfde, dus misschien is dit voor jullie wel een goede aanpak geweest. Toch zou ik voorzichtig zijn met het vertrouwen van je man. Je kunt nu nog niet voorspellen hoe tijdelijk die knak in het zelfvertrouwen van je man is.