U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
In een relatie en per ongeluk een vrouw tegen gekomen op het werk.
Hallo allemaal,
Sinds 2 weken heb ik een vrouw leren kennen via mijn werk (ik werk bij mensen thuis) daar heb ik zo een goede klik mee en er is ontzettend veel aantrekkingskracht, we hebben een paar uur gezellig gepraat. Ik moest daar afgelopen week nog terug om wat op te lossen en heb toe weer een tijd zitten praten. Op een gegeven moment liep de spanning zo hoog op dat we gezoend hebben en elkaar vastgehouden hebben en elkaar een beetje aangeraakt.
Het voelde heel fijn en de kriebels gingen door mn lichaam. Verder is het niet gegaan.
Het vervelende is dat ik een goede relatie heb, een zoontje van 8 maanden en er totaal geen aanleiding is/was om dit te doen. Ik ben ook helemaal niet iemand die dit snel zou doen, maar het voelt alsof het mij gewoon overkwam!
Het is helemaal niet de bedoeling dat ik mn relatie wil beëindigen, maar die aantrekkingskracht naar elkaar is echt zo groot dat mn hoofd helemaal in de war is.
De vrouw die ik heb leren kennen weet ook niet dat ik een relatie en een kind heb, ik heb daar niet over gelogen maar wel een beetje het onderwerp ontweken.
Ik ben een beetje ten einde raad, wat moet ik doen!?
Banjo
Zou het kunnen zijn dat je ex oprecht spijt heeft van wat hij heeft gedaan? En van de consequenties die het heeft had? Ik vind vergeven belangrijk om zelf verder te kunnen, en daar helpt oprecht berouw van de ander wel degelijk bij. Ik had die brief niet nodig, maar het berouw en de erkenning van de pijn die ze mede veroorzaakt heeft maakte het voor mij wel gemakkelijker. En ik denk niet dat het op papier zetten ervoor zorgde dat ze zich erg veel beter ging voelen eerlijk gezegd. Het was duidelijk zeker niet haar grootste beweegreden.
Her kwaad is al geschied, weloverwogen, schrijf je. Ik kijk er anders tegenaan. Dat weloverwogen lijkt me niet van toepassing, dat geeft er echt een boosaardige draai aan. Ik kan me niet voorstellen dat iemand bewust met de bedoeling zijn of haar partner pijn te doen vreemd gaat. Dat het kortzichtig is, stom, kop-in-het-zand, blind door verliefdheid, escapisme, kan allemaal waar zijn, maar weloverwogen, nee, dat lijkt me toch in weinig gevallen waar.
Pennenstreek
Niemand heeft ze gedwongen, vreemdgaan is boosaardig. Ik ben daar minder vergevingsgezindheid in en steek niet mn kop in het zand of houd mezelf voor de gek.
Ondanks dat heb ik een goed nahuwelijk met mijn ex, ben ik niet verbitterd en gewoon verder gegaan. Ik had alleen dat vergeven niet nodig. Wat stinkt dat stinkt.