U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ik weet het niet meer of/hoe we nog verder moeten.
Ik ben een man van tegen de 50. Ik heb een gezin met drie kinderen die nog naar school gaan. Helaas is de relatie met mijn vrouw bekoeld vanaf het moment dat de kinderen kwamen. Het ontbreken van intimiteit maakt mij heel verdrietig. De spanning is zelfs zo erg opgelopen dat we een tijdje uit elkaar zijn gegaan, echter om de kinderen zijn we toch weer bij elkaar gekomen. Als vrienden kunnen we het op zich prima bij elkaar vinden, maar helaas breekt het gemis aan intimiteit mij op. Ik weet gewoon niet meer hoe ik verder moet.
Twee jaar geleden heb ik aan de bel getrokken en verteld dat ik niet langer meer als broer en zus wilde leven. Ik heb toen besloten om bij haar weg te gaan, omdat ze stelde dat als ik een probleem had, dat ik dan ook zelf moest oplossen. Na een tijd in scheiding te liggen, is zij depressief geworden en naar een psycholoog gegaan. Na een tijd stelde hij voor om weer met elkaar te gaan praten en omdat zij nu ook zichzelf bij het probleem betrok, ben ik hier op in gegaan. Inmiddels leven weer een half jaar in een huis als broer en zus en daar is ook alles mee gezegd. We delen geen slaapkamer, geen hobby’s, of passies. Het enige dat we wel delen zijn onze kinderen, het huis en mijn inkomen.
De psycholoog heeft ons geholpen om te communiceren, zonder dat het uitloopt in ruzie. Hoewel mijn vrouw inmiddels ruim een jaar naar de psycholoog gaat, en in het begin veel baat bij hem heeft gehad, heb ik het gevoel dat het nu weinig meer opschiet. Zij heeft ook wel aangegeven tevreden te zijn met hoe het nu is. Ik begin inmiddels meer en meer te balen dat ik weer in een broer-zusrelatie zit. Wanneer ik dit punt bespreek dan krijg ik van haar te horen dat ik mijn zegeningen moet tellen en haar niet onder druk moet zetten. Nu wil ik haar in principe ook niet onder druk zetten. Ik heb echter de angst dat als ik niks onderneem, dat het blijft zoals het nu is.
Ik weet inmiddels niet meer wat ik moet doen en hoe veel geduld ik moet hebben. Sterker nog dat ik dit gevoel heb zet de relatie weer onder druk.
Trix
Trix, jij beschrijft goed hoe ook ik het voel en zie.
Vergelijkbaar als bij mij.
Ook ik wil meer een "samen"- gevoel. En ik doe het ook veel beter met complimenten dan (bijna) alleen kritiek.
Brave Hendrik, mogelijk je vrouw ook.
Scheiden lijkt nu misschien aantrekkelijk voor jou, maar onderschat het niet.
Wel geloof ik dat het zwaar kan zijn als je vrouw een depressie heeft. Heb ik geen ervaring mee.
Trix/Vrouw
Trix dit speelt al langer, het is niet de eerste keer als ik mij niet vergis dat Brave Hendrik hierover post. Daarom zijn anderen misschien meer geneigd te zeggen: stop ermee.
Vrouw: ik weet wel hoe een depressie is, heb 4 zware depressies op rij gehad. Totaal zonder gevoel, enkel wanhoop bestond er nog. Dus ook geen gevoel voor sex. Nu maakte dat in mijn geval niet uit, mijn toenmalig man hield toch al niet van me. Maar ik wil alleen duidelijk maken dat het niet hebben van die gevoelens normaal is tijdens een depressie. Dan heb ik het niet over een dip of down-zijn, alhoewel dat vaak ook de eerste gevoelens zijn die uitvallen omdat je aan het survivallen bent.
Bij mij is alles teruggekomen vwb gevoelens. Dus wat dat betreft is er nog hoop. Tenzij je vrouw in de overgang is, dan is de oorzaak een andere. Waarom niet een bezoekje aan de huisarts samen of ga je eens mee naar haar behandelaar?
Twijfel
Een vrouw die niet zeker weet dat haar man van haar houdt, heeft in het algemeen weinig zin in sex met hem.
Je opening nog een doorgelezen. Jij gaf aan te willen scheiden. Dat is zo'n aantasting van het vertrouwen in je partner. Je hebt daarbij iets beschadigd. Dat zul jij moeten herstellen, en niet de psycholoog.
Misschien heeft je vrouw baat bij een brief van jou waarin je uitlegt hoeveel je van haar houdt en waarom.
5 talen: werk aan de winkel
Ik heb niet aangegeven dat ik wil scheiden. In tegendeel, na een tijd in scheiding te hebben geleefd ben ik terug gekomen om weer te knokken. Die periode, die inderdaad al een tijd loopt, heeft echter wel diepe sporen achter gelaten. Daar werk ik hard aan om die te herstellen.
Inmiddels heb ik een website over de vijf talen der liefde gelezen en hebben we samen een test uitgevoerd. Dat was zeer leerzaam. Niet alleen omdat bleek dat we zo verschillen, maar ook omdat zij aangaf ze het nu anders zou invullen dan toen we het nog goed hadden.
Dus ja, er is flink werk aan de winkel. En ik hoop maar dat dit inzicht ons weer een stuk de goede kant op helpt.
Ook probleem van vrouw
Hallo brave Hendrik ;)
Ik vind dit wel degelijk een probleem van beide partners. Een getrouwd stel heeft de verantwoording voor elkaar te zorgen en elkaars behoeftes serieus te nemen. Als voor jullie beiden seksualiteit geen thema meer zou zijn is het prima zo..maar dit is niet het geval..jij mist die intimiteit! Jouw vrouw heeft daarin ook een verantwoording naar jou toe en kan op haar minst laten onderzoeken waarom haar libido zo laag is..dit kan een lichamelijke oorzaak hebben of soms is het gewoon zo dat als het als langere tijd niet meer gebeurd de zin langzaam wegebt. Als je vrouw van je houdt zal het haar niet onverschillig laten dat jij hier zo onder lijdt. Die houding van ik vind het allemaal wel prima zo en het is jouw probleem vind ik niet ok. Dat jullie geen gezamelijke hobbies hebben maakt het ook niet makkelijker...probeerde toch iets te vinden..jullie band moet eerst sterker worden. Veel succes