Het verschil tussen man en vrouw ;) ;)

Welnee

Na een paar keer wassen is de overtollige kleurstof er wel uit en kan je een spijkerbroek rustig bij lichte was stoppen. Al die speciale wasmiddelen komen uit de Dikke Duim van unilever. Goed, je moet niet je zijden negligeetje met de vaatdoekjes meekoken. Maar verder luistert het echt niet zo nauw als die honderdduizend wasdraadjes willen doen geloven. En mannenondergoed kan er niet grauw en groezelig uitzien. Gaan ze ook niet achter de vrouwtjes aan.

Half a twin

De wasvoorschriften hou ik me ook niet 100% aan. Bij mij steekt het allemaal niet zo precies. Ik was de meeste spullen samen. Donkere en lichte kleding samen gaat echt prima. Ik was sommige dingen wel op 60 graden en de rest op 40 graden. Soms sorteer ik iets meer voor als ik veel dezelfde spullen heb. Dan heb ik bijvoorbeeld een keer een was met alleen zwarte kleding. Maar het is maar net hoe het uitkomt.Als ik maar een paar zwarte kledingstukken heb dan gaat het gewoon mee met de rest. Ik heb niet het idee dat het hierdoor vlugger verslijt. Ik zou er helemaal geen zin meer in hebben als iemand tegen me zou zeggen hoe ik het precies moet doen. Ik doe het op mijn manier of ik doe het niet. Voor mijn man geldt overigens hetzelfde. Hij mag het best anders doen dan ik. Het enige criterium is dat het schoon wordt en dat wordt het gelukkig.

Van alleen schoon word ik niet gelukkig

Het moet ook mooi blijven. Dus mijn witte bloes met blauwe vlindertjes echt niet met de spijkerbroeken mee. Ook geen rode sokken met diezelfde bloes mee. Geen spijkerbroeken met d3 wollen truien. Alles om te zorgen dat het mooi blijft.

Samen

Samen de was doen biedt gelegenheid tot het uitwisselen van info èn kusjes.

tjongejonge

Het was natuurlijk een grapje over dat autisme, Ad had dat grapje tenminste begrepen.

Jullie mannen houden jullie gewoon voor de gek, mijn man doet de was, hij sorteert, gooit in de machine, hangt op en vouwt. Ik doe het in de kast en ik strijk de paar bloesjes of overhemden die daar net even wat mooier van zitten bij kraag en knopen. Het is inderdaad een mythe dat het moeilijk is en je goed moet sorteren. Het blijkt vooral dat als we iets nieuws hebben en ik niet goed oplet het gewoon goed gaat, daar waar ik het nog heel wat keren apart had gewassen. Als je een blousje met vlindertjes wil verdedigen, gooi die dan niet in de wasmand denk ik dan. Wij hebben donkere was op 30, lichte was op 40 en handdoeken/ondergoed etc op 60. Meer variaties hebben we niet en ik kan me niet heugen dat daar wat fout is gegaan.

Triva

"Het was natuurlijk een grapje over dat autisme, Ad had dat grapje tenminste begrepen."

Yep ;-)

Hier wast man ook

Wij hebben net zoiets als bij Triva, 1 bak met 60 graden, 1 bonte 40 graden, 1 lichte met 40 graden. Die van 40 graden is een was van 45 minuten dus die is maar erg kort 40 graden. Daar kan de was van 30 graden ook in. En als die daarna nog vies is, gaat die nog een keer mee. Oja, en nog een bak voor wolwas. Die wordt gevuld door ons beiden maar ik vis daar de niet wollen spullen weer uit.
Het enige dat mijn man lastig vindt, is het sorteren per kind. Het lukt hem niet om alle kleding in de juiste wasmand (per kind of volwassene) te stoppen. Maar dat vergeven we hem.

wat maakt het uit?

Mij lijkt dat beide partners ieder een deel van de 'steen' bijdragen. Hoe dat verdeeld is, wie wat doet, wat maakt het uit? De 1 werkt meer dan de ander: dus brengt meer geld in het laadje (en heeft minder tijd voor andere klussen), en de ander werkt minder en heeft dus meer tijd voor de andere noodzakelijke klussen. Zo simpel is dat. En als je allebei evenveel werkt, dan moeten de andere klussen enigszins evenredig verdeeld worden. Hoe? Nou gewoon: wie het handigst en snelst en meest praktisch is met de was, doet de was. Of wie het minst hekel heeft aan de was, doet de was. De ander doet dan andere dingen.
En ja, uiteraard, oefening baart kunst.... Maar dat wil niet zeggen dat de 1 meer 'gevoel/kennis/inzicht' heeft in klus x dan de ander. Niet iedereen heeft gevoel voor het bereiden van een lekkere maaltijd. Technisch koken kan iedereen (of op z'n minst leren, of een praktisch kookboek erop na slaan), maar met gevoel koken kan niet iedereen. Zo is het ook met andere zaken.
Als mijn man een hekel heeft, of onhandig is, of geen ervaring heeft of whatever in strijken, was sorteren, hygienisch de wc schoonmaken enz., nou prima, dan mag hij andere dingen op zich nemen (heen en weer rijden om kids te halen/brengen, administratie doen, wat dan ook). Zolang een ieder enigszins evenredig z'n steen bijdraagt maakt het niet uit m.i.

tijdje gedaan

gewoon van alles bij elkaar mikken en kijken wat er dan nog wit is van de witte was.
Mijn zo op het oog witte broek is naast andere (nog niet samen gewassen)spullen toch grauw geworden. De kleding die ik bij wit hield is nog wit. Die grauwwitte broek heb ik pas 1 jaar en alleen vorige zomer en deze lente af en toe gedragen.

Hier dus een witte was, gekleurde (rood, rose, oranje enz) en een donkere was.

Mijn ex deed nooit de was. Heb m aardig wat kunnen leren en nu draait hij er zijn hand niet meer voor om. Ik verdenk hem wel van kleurenblindheid...

Helaas

Ik gooi witte kleding met een printje met een colour catch doekje bij de witte was en laatst is dat toch een keer mis gegaan. Mijn handdoeken lijken nu nog wel wit als je er eentje vast hebt, maar naast een echt wit hemdje zie je dat het geler is. De kinderen mogen dus alleen een was aanzetten die ik heb gesorteerd. Ze hebben er overigens niet heel veel interesse in.

Triva

Jullie mannen houden jullie gewoon voor de gek, mijn man doet de was, hij sorteert, gooit in de machine, hangt op en vouwt. ===

Zolang mijn man kookt, boodschappen doet, meer met de honden loopt dan ik, e.d. vind ik het redelijk dat ik o.a. de was doe. Als de nood aan de man komt en ik het duidelijk uitleg (man houdt me niet voor de gek, hij heeft dat inzicht en het overzicht erop helaas echt niet (meer)), kan hij wassen en dan zet ik mijn Pietje Precies-eisen ook aan de kant. Omgekeerd kan ik nog steeds niet goed overweg met de magnetron. Ik weet niet wat het is, maar ik ben er niet handig mee en dat is eigenlijk niks voor mij. Dus roep ik man om de temperatuur goed te zetten bijvoorbeeld.

zelf ook

te autistisch om je grap te snappen Trivia.
Voor de gek houden, wat een vreemde redenering.
Als de computer het niet doet, houd ik man toch ook niet voor de gek als ik hem daarna vraag?
Tuurlijk, ik kan me er zelf in gaan verdiepen, wie weet kom ik er nog uit ook. Voor hem is het echter een fluitje van een cent, meestal.
Tsja, we hebben niet voor alles tijd.
Ik ben niet zo precies met de was.
(maar hier dus vooral het punt dat ik de was niet meer 'snap' als man ermee bezig is geweest, kost me dan meer tijd. )
Wel was ik geregeld was op handwas programma. Ik hang alles op hangers dus hier geen ingewikkelde ophangtechnieken.
Was is hier wel het enige dat alleen bij mij ligt, gewoon voor het gemak zo afgesproken. De rest doen we in principe samen, zoals het uitkomt.

de was?

Niemand komt aan de was! Dat is mijn domein. Dat heerlijk voldane moment aan het einde van het weekend, als alle wasmanden leeg zijn en de droogrekken vol hangen, laat ik me niet afnemen!

De was afhalen en opvouwen zou ik wel graag uitbesteden ☺

voor de gek

Een volwassen persoon met een baan en met een normaal IQ moet toch echt in staat zijn om de was te doen. Gaat dat fout, maakt die persoon er een potje van en weet ik veel wat allemaal: dan houdt die je voor de gek ja. Als daar een vrouw naast staat die het allemaal niet af wil geven moet je dus niet zeuren. Ik weet zeker dat als die vrouw er niet meer is dat die man de was kan doen, net zoals een kind dat kan.

Dat de een het gewoon prettiger vindt om de computer te maken of het gras te maaien en de ander om aan het eind van het weekend te genieten van lege wasmanden is een prima taakverdeling maar dat wil niet zeggen dat het niet andersom zou kunnen, het is gewoon dat de één het niet wil leren en de ander het niet wil afgeven. Vaak gaat dat precies zo met de eerste weken met een baby. In die valkuil ben ik in ieder geval nooit getrapt. Ik doe de strijk omdat mijn man dat niet zo leuk vindt maar ook omdat hij verder al zo ongeveer alles doet en het zijn maar een paar artikelen per week, die ik vaak laat hangen tot een week of 3-4 maar als ik er op sta dat hij zijn eigen overhemd strijkt dan doet hij dat gewoon en al doende leert hij, net zoals ik en net zoal jullie eens hebben geleerd om die was te doen.

(Bijna) alles kun je leren

Maar soms wil en hoef je dat niet. Er zijn zelfs situaties waarin je het echt niet kan leren. Mijn kleurenblinde zoon kan door te voelen aan het materiaal spijkerbroeken van ribbroeken onderscheiden. Hij weet zijn frambozenrode NYC tshirt niet mooi staat bij zijn bruine broek. En daarvoor hebben we een hoe kies ik kleding systeem bedacht in zijn kast. Was sorteren zal hij ook moeten leren maar ik kan mij zo voorstellen dat zijn toekomstige partner hem dat snel uit handen zal nemen.

Grappig

Werd dit een wasdraadje. Ik ben ook de wasvrouw. Simpele reden: ik hou van mooie kleding en hou het graag netjes. Man vindt kleding noodzakelijk gedoe en staat zowel tijdens het dragen als tijdens het wassen niet stil bij 'hoe hou ik mijn kleding mooi'. Helaas maar ach, er zijn ergere dingen. En ook hier geldt: gelukkig doet hij weer klusjes die ik (liever) niet doe. De boodschappen bijvoorbeeld. Mijn lijf heeft wat mankementen dus elke keer als ik hem de weekboodschappen zie sjouwen ben ik blij .

Wel grappig trouwens, iemand, ik geloof dat het Bieb was, die schreef dat de één meer werkt en dus meer verdient. Hier niet . Ik werk minder maar breng behoorlijk veel meer binnen. Dat stukje lezen vond ik eigenlijk wel grappig want wij hebben ik onze relatie altijd de vrij in te delen uren als maatstaf genomen. Wie meer zelf zijn tijd kan indelen pakt meer klussen op. En ja, de laatste tijd ben ik dat wat vaker.

Goed, ik ga weer even een wasje ophangen :)

Vaak

Heeft het niet eens te maken met kunnen of willen maar met een verschil van visie.
De methode van een ander hoeft niet bij voorbaat slecht of uit een gebrek aan intelligentie te zijn, maar puur uit een werkzijze die niet bij mij past.
Zelf gooi ik de was even in de droger, zo heb ik minder last van knijperafdrukken of strijkgoed. Manlief vindt de drogeractie onnodig en geldverkwistend. Hij strijkt liever dan het even in de droger draaien. Heeft hij ongelijk? Nee, maar net zoals een eerdere forummer reeds meldde, ben ik in 1 van de 20 x degene die de was op vouwt.

Of als manlief eten kookt, gebruikt hij meer knoflook. ( van thuis uit meegekregen). Hij kan best lekker koken. Alleen zou ik zelf minder knoflook gebruiken.

Zo heeft ieder zijn idee over hoe en wanneer
Mannen doen volgens de Amerikaanse psycholoog in het filmpje ' a tale of two brains' ( zie eerdere post) één ding tegelijk, terwijl vrouwen vaker meerdere zaken combineren.

Gelukkig is mjn zoon een kei in de vaatwasmachine inruimen, dankij zijn ruimtelijke inzichtsvermogen. Hopelijk wordt hij later net zo goed in het opruimen van zijn buro. Maar dat zal ook wel zo'n verschil van visie zijn.

Half a twin,

Mijn buur,an is ook keurenblind; hij past zijn kledingkeuze er op aan. Hij koopt geen blauwe broeken, sokken of shirts etc.

halfatwin

'Was sorteren zal hij ook moeten leren maar ik kan mij zo voorstellen dat zijn toekomstige partner hem dat snel uit handen zal nemen.'

Waarom zou hij of zij dat? Ik zou daar niet aan beginnen. Er zijn heus wel oplossingen voor te bedenken, bijv met een codesysteem in het label (b=blauw, db donkerblauw whatever) of gewoon 1 2 of 3 voor de drie soorten was die wij hebben, of nog makkelijker: 2 en 3. Staat er niets in dat gaat in was 1. Overal is een oplossing voor te verzinnen hoe kleurenblind ook maar je moet wel willen.

Tuurlijk trivia

Maar de partner die niet kleurenblind is doet dat makkelijker en sneller. Waarom gedoe? Liever ieder zn ding, Een stuk efficienter.

Was sorteren

Wit, zwart of de rest, dat moet wel lukken toch? Of kan je ook zwart/wit-kleurenblind zijn?

skik

nouuu

Ik zag er pas 3 bergjes was liggen, gesorteerd volgens hem en de ene rode trui lag bij wit en beige en het rode vestje lag weer bij de zwarte was. Ik kom er maar niet achter wat er in zijn brein gebeurd, want de keer erna kan hij het ineens wel goed doen.
Het enige dat hij onthoudt is dat zijn sportkleding niet in de droger mag en zo nog wat van zijn kleding want ...nee dat hoort gewoon niet. Waarom weet niemand, behalve de sportkleding, maar zo zit het in zijn hoofd....maarja, dan gaat het om hemzelf en dat is toch blijkbaar makkelijker voor hem. Met je eigen kleding kun je niet overdreven voorzichtig genoeg zijn.

Trivia

Je hoeft geen IQ van 50 te hebben, om in sommige dingen, waarvan jij vindt dat iedereen dat best zou moeten kunnen, toch te 'falen'.

Ik denk dat heel veel mensen prima in staat zijn om te wassen. Mijn man ook, maar toch moet ik steeds weer vertellen hoe hij het wasprogramma moet instellen en hij vergeet dat we afgesproken hebben dat het niet aan de schouders opgehangen moet worden. Zo zijn er nog wat dingen, waarover ik me druk kan maken, maar dat heeft weinig zin. Dus doe ik het liever zelf. Misschien vind jij het ook heel makkelijk om met naald en draad om te gaan en verwacht je dat anderen dat dus ook best kunnen. Ik vind mijn reparatieresultaten meestal niet om aan te zien. Het is gemaakt, maar daar is alles mee gezegd.

Half a twin

Gekke vraag misschien, maar een kleurenblinde kan toch wel het verschil tussen corduroy en spijkerstof zien? Dat heeft niets met kleur, maar met structuur te maken.

Ik ben zelf ook in lichte mate kleurenblind. Paars/blauw en groen/grijs/beige/bruin zijn lastige kleuren.

Structuurverschil kan hij goed zien

Maar als de was al binnenstebuiten zit en de ribbels niet te zien zijn wordt het al wat moeilijker.
Zijn eigen kleren kent en herkent hij, ook aan de merktekens die er (in gemaakt) zitten. Als ik nu weet hoeveel werk dat was alleen voor zijn kleren kan ik me niet voorstellen dat ik dat voor alle kleren in dit huishouden ga doen, zodat hij ook kan sorteren.