U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Het verschil tussen man en vrouw ;) ;)
Druk, druk, druk.....
Papa en mama waren televisie aan het kijken toen mama zei: 'Ik ben moe en het is laat. Ik denk dat ik maar eens naar bed ga.' Ze ging naar de keuken om brood te smeren voor de volgende dag. Ze waste de chipsschaaltjes af, ze haalde het vlees uit de vriezer voor het avondmaal van de dag erna, ze controleerde het broodbeleg, ze vulde de suikerpot, ze dekte de tafel voor het ontbijt en zette de koffie vast klaar. Daarna stopte ze natte was in de droger, vulde ze de wasmachine, streek een overhemd en zette een knoop aan. Ze raapte de krant van de vloer op, ruimde het speelgoed van de tafel op en zette het telefoonboek terug. Ze gaf de planten water, maakte de prullenbak leeg en hing een handdoek op het rek. Ze gaapte, rekte zich uit en liep naar boven. Ze stopte bij haar bureau en schreef een briefje voor de juf, ze stopte geld in een envelop voor het schoolreisje en trok een leerboek onder een stoel vandaan. Ze schreef een verjaardagskaart voor haar vriendin, plakte er een postzegel op en schreef een krabbeltje voor de kruidenier. Ze legde de briefjes naast haar tasje. Daarna smeerde mama haar gezicht in, ze poetste haar tanden, ze floste en knipte haar nagels. Manlief riep: "Ik dacht dat je naar bed ging?". "Ja, bijna," zei ze. Ze zette wat water neer voor de hond en liet de kat naar buiten, daarna controleerde ze de deuren. Ze keek even bij alle kinderen, deed een lampje uit, hing schone kleren op, gooide een paar vuile sokken in de wasmand en praatte nog even met de oudste over zijn huiswerk. In de slaapkamer zette ze de wekker, ze legde kleren neer voor de volgende dag en ruimde het schoenenrek op. Ze voegde nog drie dingen toe aan haar 'doe-lijstje' voor de volgende dag. Ongeveer op dat tijdstip deed manlief de tv uit en zei tegen niemand in het bijzonder: "Ik ga naar bed." En hij ging!
http://www.vrouwenovergang.nl/nieuwsbrieven/201607-fasen-overgang.php
Die rolverdeling werkt niet
Want ze huppelt nou niet bepaald zingend met de swiffer door het huis, vertederd denkend aan manlief die ze zijn welverdiende rust gunt omdat hij vandaag weer zo hard heeft gewerkt voor de centjes.
Het hele stuk straalt martelaarschap uit en veronglijkt slachtoffergedrag. Bij een traditionele rolverdeling - niks mee - kan schrijfster haar werk blijkbaar overdag niet indelen. Logisch dat die man denkt 't is goed met je en na een dag kost verdienen zijn bed induikt. Morgen is er weer een dag.
Gaat het om een werkende moeder, dan is die vrouw zo passief agressief en subassertief tegenover haar wederhelft man dat het stel op een echtscheiding afkoerst. Of nou pure gemakzucht is of dat man het niet ziet - niet alleen aan mannen voorbehouden overigens - dan is ze te mutsig om te vragen om ook even een handje te helpen. Morgen is het weer vroeg dag.
AnneJ
"We hoeven natuurlijk nou ook weer niet te doen of de emancipatie geslaagd is en het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man opgeheven is."
Nee, we moeten vooral niet doen alsof de emancipatie pas geslaagd is als het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man [in alle gevallen] opgeheven is.
Of zelfs:
We moeten vooral niet doen alsof de emancipatie pas geslaagd is als het verschil in gezins- en werkparticipatie tussen vrouw en man [gemiddeld] opgeheven is.
Wat is emancipatie eigenlijk?
Wikipedia: "Emancipatie (van het Latijnse emancipatio) is het streven naar een volwaardige plaats in de samenleving vanuit een achtergestelde positie."
Daar staat niets over verschillen in gezins- en werkparticipatie. Het gaat over een 'volwaardige plaats'.
"Ik vind het wel een aandachtspuntje ook in de opvoeding."
Gelijk heb je. Geen boterhammen meer smeren!
inderdaad - geen boterhammen smeren!
Dat heb ik nooit gedaan voor mijn kinderen vanaf de dag dat ze naar het VO gingen. Heb dat hier ook weleens bepleit in een grijs verleden. Kinderen die zelf brood smeren, doen erop wat ze graag lusten en zullen het brood minder snel aan de eendjes voeren.
Mijn moeder was anders. Die maakte brood klaar voor mijn vader. En voor ons. Met een gebakken ei erop. En kwark met rozijnen, heel verantwoord :)
Ik ben een stuk luier dan mijn moeder.
Oh ja, Kenfan
Dat martelaarschap. In de Brigitte Kaandorpstand. Héél zwáár...
Nou.....
Sinds kort werk ik weer fulltime, en ik merk dat dat toch wel weer voor een verschuiving heeft gezorgd in de huishoudelijke taken. Toen ik parttime werkte trok ik gewoon meer naar me toe. Nu doe ik ook veel minder, net als die man in het eerste stukje. Daardoor doet mijn man meer. Dus dames die het dwars zit: ga lekker fulltime werken en stop met zorgen. Dan komt de verhouding vanzelf goed.
Tafel dekken 's ochtends
Ook zo'n onzin. Bij ons sjokt iedereen naar de koelkast en pakt wat -ie nodig heeft. Bij voorkeur in stilte (ik wel). Ook de kids, ook vanaf dat ze pak m beet 10 jaar oud waren,. Eigen broodtrommels maken als vanaf dat ze een mes konden vsthouden (nou ja, toch zeker vanaf een jaar of 8). heerlijk hoor. Gene stress , geen gedoe, eigen ding doen. Wel met zijn vieren aan tafel (als de kids tenminste het eerste of tweede uur naar school moeten). En iedereen ruimt zijn eigen zooi op.
ik vind t wel grappig
Ik snap de humor van t stukje wel. Ok, het is zwaar gechargeerd, maar er zit (in mijn ogen) wel een kern van waarheid in waar ik om moet grinnikken. De vanzelfsprekendheid waarmee moeders nog ff van alles regelt terwijl manlief alleen de tv uit zet en vervolgens gapend naar boven loopt.
Mijn moeder was de Logistiek Manager in mijn ouderlijk huis en die rol heb ik automatisch over genomen. Naar mijn idee voelen vrouwen zich toch sneller verantwoordelijk voor het dagelijks reilen en zeilen.
eigen lunch klaarmaken
moet ik altijd weer denken aan mijn collega die op een dag blij meldde dat haar zoon die dag voor het eerst zijn eigen lunchpakketje had klaargemaakt. Mijn dochter ook, maar ze scheelden wel ruim 20 jaar in leeftijd - mijn dochter was 6...
Tine
Die is goed!
Nu,
wil ik wel even opmerken dat de man halverwege riep.dat hij dacht dat ze naar bed zou gaan....
Daarmee is het stereotype beeld over de man/vrouw wel op de tocht komen te staan.
Daarnaast zijn er heel wat mensen die weten dat hun partner niet wilt dat ze voor de voeten gelopen worden.
Herkenbaar dingetje; ik wil niet dat mijn man de was ophangt. Ik heb zo mijn eigen werkwijze van ophangen zodat ik niet hoef te strijken. Ik doe het even enkele minuten in de droger voordat ik het ophang. De droge kleding kan ik direct opvouwen. Als mijn man mij behulpzaam denkt te wezen, hangt hij het direct op zodat ik later tijd verdoe aan het strijken.
De brief stond op de website van vrouw en ovrgang. De overgang is een lastig proces. Maar gaat ook gepaard met soms onterechte gevoelens. Ze heeft haar man niet gevraagd zelf de overhemd te strijken. Hij zou dan waarschijnlijk gezegd hebben, ' Het heeft geen haast, de kast hangt vol.'
We kunnen het ons zo moeilijk maken als we zelf willen.
Was...
Flanagan. Dat is hier ook een dingetje...
II krijg ega niet doordrongen van het verschil tussen lichte en donkere was
Hij wast fijne wollen truien gewoon op 40 graden of erger mee
Als hij de was ophangt rekt hij alles raar op en uit, en is het een kreukelige bende,
Als hij de was opvouwt laat ie de t shirts binnenstebuiten en stapelt onderbroeken, sokken of shirts van alle familieleden ongesorteerd door elkaar.
En legt dan altijd wel wat kledingstukken in verkeerde kasten...
En hoe komt dat dan?? Gebrek aan oefening? Laksheid? Desinteresse? Gemakzucht?
Probleem is denk ik deels dat hij erg veel weg is vsn huis. Als hij dus eens thuis is doet hij eens een keertje 'iets' asn de was, maar bezorgt mij alleen maar extra werk. Hij hoeft die uitgerekte kreukelige zooi aan het wasrek namelijk niet op te vouwen. Dan zit ie nl al weer in een buitenland. En als zoon boos op zoek is naar die sportbroek die net voor een wedstrijd kwijt is, schuim ik met hem de andere kledingkasten in huis af, terwijl man wederom elders is.
Gevolg is idd dat ik manlief ( die echt een schat is) heb gevraagd zich alsjeblieft helemaal niet meer met de was te bemoeien. Dat bespaart mij een hoop ergernis. Maar soms baal ik er wel eens van dat het daardoor allemaal 'mijn' ding is geworden. Al heb ik dat zelf gedaan. Ben ik dan ook zo'n controlfreakerige slovende muts?
Ingrid
Andersom
Man heeft heel sporadisch een overhemd nodig voor zijn werk. Ik heb er alle tijd van de wereld voor om ze te strijken. Maar hij strijkt ze zelf, want mijn strijkkunsten kunnen de toets van zijn kritiek niet doorstaan. Was ik best een beetje gepikeerd over. Dus het is maar gelukkig dat hij dat fluitend doet en niet lijdzaam.
Het zal wel aan mij liggen - ik ben ook overgangsgerechtigd - maar ik krijg echt jeuk van gendergeneralisaties. En van mensen die zelf dingen naar zich toetrekken en vervolgens een potje lijdzaam gaan zitten wezen. Zoals vroeger die uberouderrraadmoeders die mekkerden dat het altijd dezellufden waren die de schoolramen "moesten" versieren voor carnaval, of van vrouwen die zich zelf beklaagden dat ze de hele nacht op waren gebleven omdat ze met wit crepepapier en zelfgeknutselde zwart kartonnen hoedjes tig mandarijnen "moesten" transformeren in sneeuwpoppen voor een kleutertraktatie.
Kenfan
"met wit crepepapier en zelfgeknutselde zwart kartonnen hoedjes tig mandarijnen "moesten" transformeren in sneeuwpoppen voor een kleutertraktatie."
Leuke tip! Ga ik doorgeven aan mijn vrouw 
Ingridt
'Als hij de was opvouwt laat ie de t shirts binnenstebuiten en stapelt onderbroeken, sokken of shirts van alle familieleden ongesorteerd door elkaar.
En legt dan altijd wel wat kledingstukken in verkeerde kasten...
En hoe komt dat dan?? Gebrek aan oefening? Laksheid? Desinteresse? Gemakzucht?'
Hmm ik denk dat jij één van de weinige niet-autistische mannen hebt hier op OO?
Triva,
Dat heeft toch niets met autisme te maken. Eerder met communicatie of het accepteren dat ieder een eigen gedachtegang/ werkwijze heeft.
Mwoa autistisch genoeg
die man van mij...maar de was heb ik ook naar me toe getrokken...
Ook met gemengde gevoelens wel.
Grootste euvel is dat partner lastig samenwerkt. Als hij de was doet, snap ik er niks van. Ik weet dan niet meer wat vuile was is of schoon. Dan kan ik gaan snuffelen aan de was;) kost veel teveel tijd.
Ik heb simpele, duidelijke systemen, vind ik zelf;) al doe alleen ik de was, een ander kan het ook snappen.
Zo gebruiken we vaak dezelfde manden voor vieze en schone was. Maar een vieze was mand zet ik op de grond, schone hoger.
Ook knalt man gewoon alle schone was bij elkaar in één wasmand. Daar heb ik niks aan. Ik sorteer in de kelder, op verdieping waar ze naar toe moeten. En losse sokken laat ik in de kelder, daar heb ik plaats om te bewaren en uit te zoeken.
Het gaat zoo veel sneller als ik t alleen doe.
Ja, we hebben hier aardig traditionele verdeling vaak. Omdat we het razend druk hebben. Als de wasmachine het begeeft is het veel effectiever als man ernaar kijkt dan dat ik dat doe. Ik zou dan eerst een flinke cursus moeten gaan volgen. Leuk, maar hebben we geen tijd voor.
Was is ook echt MIJN ding
Niet, omdat ik het zo graag doe maar als man het doet moeten we veel te vaak nieuwe kleren kooen. Hij heeft thuis geleerd dat er drie soorten was bestaan; witte was en die gaat op 90 graden en bonte was op 40 graden en handdoeken die moeten op 60.
Ik sorteer en bepaal programma, ophangen doet hij wel eens vooral handdoeken en beddegoed.
Hij vindt het maar flauwekul dat mooie truitje liggend drogen, hup twee knijpers en het droogt veel sneller. Toen was het truitje bijna een jurkje.
Hij vindt dat ik moeilijk doe, dus om strijd te voorkomen is de was mijn ding.
Typisch toch
Die was. Mijn man kan het ook niet. Als het rek nog vol hangt met droge was, legt hij de natte was er bovenop! Waardoor 1) de droge was weer nat wordt en 2) er te weinig plaats is voor de natte was. De rest hangt hij dan over een stoel, ook rustig een paar dingen bovenop elkaar. Niet te geloven.
Maar goed, hier ook een redelijk traditionele rolverdeling. Hij repareert mijn computer, ik hang zijn was op.
Ervaring
Kweenie hoor. Jullie schilderen die mannan wel af als totale wasdebielen. Mijn schoonmoeder hield graag de mythe in stand dat schoonvader nog geen ei kan bakken. En schoonpa liet zich dat fijn aanleunen.
Degene die het meest een taak op zich neemt, is daar het best in ingevoerd. En heeft een eigen systeem wat voor degene dat heel logisch lijkt maar dat voor een niet ingewijde enige instructie behoeft. Bij mijn schoonmaakbaantje kreeg ik destijds al een instructiefilm van 20 minuten en moest ik een proefrondje met de wisser lopen.
Man en zonen hebben ongeveer dezelfde maat. Meestal leg ik twijfelgevallen op de wasvouwplank. En soms belandt er iets in een verkeerde kast. Nou vooruit dat er maanden een spijkerbroek waarmee ik toch echt verguld was bij aankoop daarna maanden veronachtzaamd in de kast van middelste heeft gelegen is misschien wel een beetje gek.
het kan ook anders hoor
mijn man doet hier de was, van A tot Z (dus sorteren, wassen, ophangen, afhalen, strijken, opvouwen en weer in de kast leggen). Dat is er ooit een keer zo in gekomen. Toen we net kinderen hadden, deed ik zo ongeveer alles in het huishouden + mijn werk + de zorg voor de kinderen en hij had alleen zijn werk. Met die rolverdeling was ik het niet eens en hij heeft toen (o.a.) de hele was op zich genomen. Schoonmaken hebben we uitbesteed. En de rest delen we, qua werk.
Het eerste half jaar ging er wel regelmatig iets fout/minder goed, maar ondertussen gebeurt dat nog maar zelden. En als ik nu merk dat de kinderen klagen over 'te weinig schone kleding' (omdat ze de was niet op tijd in de wasmand hebben gegooid), doe ik zelf wel eens een was tussendoor - maar wel met zijn toestemming haha. Hij heeft er een heel systeem van, wanneer welke bedden etc., dus daar hou ik me graag aan - op die manier wil hij de was wel blijven doen (en dat is mij heel wat waard 
)
De Was!!!!!
Ik doe hier de was, waarom? Omdat ik dat wil 
!!!!Vlogens mijn kinderen is het ook echt mijn hobby. Hmmmm dat weet ik zo niet maar de was is de enige taak die ik leuk vind aan het huishouden. Vroeger toen we net samenwoonden hadden we alles eerlijk verdeeld en deed man ook de was. Inmiddels hebben we zo onze favorieten. Man ruimt altijd de tafel af en smeert altijd onze lunch voor werk/school. Dat vind ik dus niks aan om te doen. Oja heel traditioneel zet hij de vuilnis buiten, weet precies welke container er deze aan de beurt is. Ach zo heeft een ieder hier zijn expertise
De was
Ik doe de was dus ook. Niet omdat ik dat altijd wil, maar omdat het dan gebeurt zoals ik wil. Ik geloof dat we niet uniek zijn voor wat de reden hiervan is. Hij hangt de was onlogisch op. Met knijpers in de schouders, in plaats van de zoom even over de lijn te vouwen en dan vast te knijpen. Badlakens komen meer verfrommeld van de lijn,broeken net zo. Goed bedoeld, maar ik vraag het echt alleen in uiterste nood. Ik ben al blij als hij de was in de machine wil doen als ik werk. Dat scheelt toch weer.
Ik doe hier in huis meestal de was. De belangrijkste reden is dat mijn man meestal kookt dus dan doe ik ook wat. Of ik laat het de kinderen doen. Ik vind het niet erg om de was te doen verder maar mijn man kan het echt even goed als ik. Strijken doet hij dan weer meestal. Vooral omdat ik heel weinig strijk en hij juist veel van zijn kleding gestreken wil. Bovendien kan ik volgens hem niet goed strijken. Dus hij strijkt al jaren zijn eigen kleding (en die van de kinderen) en ik strijk mijn eigen kleding (niet).
Als je een heel specifiek was systeem hebt dan kan ik me inderdaad voorstellen dat je het liever zelf wil doen. Bovendien kan ik me dan ook goed voorstellen dat die ander daar geen zin in heeft.
Zelf doe ik de was heel simpel, ik sorteer niet zeer uitgebreid voor en ik hang alles maar zo'n beetje op als het er uitkomt. Ik zou er ook wat kriebelig van worden als iemand me ging voorschrijven hoe ik een truitje op moet hangen of op moet vouwen en dat ik de was toch wel in 10 soorten voor zou moeten sorteren. Daar heb ik ook geen zin in en al helemaal niet volgens het systeem van een ander.
Mannenwas
Laat die mannen toch zelf uitvinden hoe dat zit met de was. Ik heb het ook moeten leren, is helemaal goedgekomen.
Hoezo systeem van een ander?
Alle kleding heeft een wasvoorschrift, 30 of 40 graden lichte kleuren bij elkaar en donkere kleuren bij elkaar. Dat is niet specifiek mijn systeem zo doen meer mensen dat. Dat het lichtroze shirtje niet bij de nieuwe spijkerbroeken van zoon gaat lijkt mij ook heel logisch.
Van sommige dingen schrijf ik echt voor hoe ze opgehangen moeten worden/liggend bedroogd moeten worden. Een katoenen breisel dat net uit de was komt is zwaar en als je dat ophangt aan 2 knijpers wordt het wel heel erg lang.
Man vindt het trouwens fijn dat ik de was doe. Hij kan nu veel langer doen met bepaald ondergoed (wit) Vroeger draaide hij dat op 90 graden zoals van zijn moexer geleerd. Nu het wat kouder gewasen wordt en niet zo hard gecentrifugeerd gaat het veel langer mee.