

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

moederziel
03-10-2017 om 14:10
Hel, deel 5 - het houdt ook niet op
Ik heb lang getwijfeld of ik weer zou posten hier, maar doe het toch. Omdat ik behoefte heb om mijn hart te luchten, advies te krijgen, bijgestuurd, getroost. Alles eigenlijk.
Korte samenvatting van het voorgaande: lees 'Help, zit muurvast! ik wil deze hel uit!' en Hel, deel 2, 3 en 4. Pfffff... 1,5 jaar terug spat warm gezin uit elkaar, kinderen en ik in shock, moederzielman stort zich in nieuwe relatie met affairepartner. Financiën zijn een groot probleem, en worden problematischer door het voeren van 2 huishoudens. Moederzielman spreekt zichzelf vaak tegen, lijkt danweer rustig en overwogen, danweer in paniek. Veel woede, ook naar de kinderen die in de 1,5 jaar steeds meer afstand nemen van onvoorspelbare vader. 2 kinderen volgen therapie, 1 intensief vanwege depressie afgelopen winter. Ik ben al 1,5 jaar puin aan het ruimen en proberen niet om te vallen.
Hoe is het nu? Nou, niet goed. Na een rustiger periode waarin de echtscheiding werd ingezet en ik (ondanks dat ik nog steeds geen klap begrijp van wat er gebeurt) mezelf weer een béétje terugvond, zijn we nu een nare stroomversnelling in gegaan. En wat voor een.
Ik ben erachter dat moederzielman (MM) op z'n zachtst gezegd niet helemaal de waarheid vertelt. Hij is zijn baan kwijt, maar 'vergat' tegen mij te zeggen dat hij daar zelf akkoord mee is gegaan. De schulden lopen intussen snel op, inkomsten uit klusjes meldt hij niet bij mij (heb ik door toeval ontdekt). Intussen vertraagt hij nu de aanvraag van de scheiding, wil zich niet uitschrijven op het gezamenlijke adres, schuift alle verplichtingen tav betalingen voor zich uit. Ik wil juist vaart maken. Binnenkort valt zijn inkomen weg en komen er heel snel achter dat er nog veel meer schulden bij komen. En zolang we niet zijn gescheiden, zijn die schulden ook van mij.
En er is meer. Ik weet (hoe kan ik niet hier zeggen) dat MM al vanaf het begin van zijn nieuwe relatie met truus de wereld van bdsm aan het ontdekken is. Een thema dat in ons huwelijk niet speelde, en ook nooit door hem is aangekaart. Ik ben zeer openminded, maar heb hier heel erg veel moeite mee. Enerzijds omdat we nog steeds getrouwd zijn en hij echt geen enkele aanstalten maakt om dat te veranderen (woont wel al 1 jaar elders). Anderzijds omdat we in de 1,5 jaar van deze hel steeds verder in de zeer problematische schulden zijn gekomen en MM dus doodleuk sm-workshops afstruint in plaats van zijn verantwoordelijkheid te nemen en de zaken voor 4 kinderen en mij mee te helpen regelen. Het maakt me misselijk, letterlijk.
Ik ben er inmiddels zo klaar mee. Het is te veel, te lang. Ik heb geen enkel vertrouwen meer in deze man. Niets lijkt meer echt, ook het verleden was misschien wel een grote leugen. 3 gezinsleden zijn in therapie, maar hij gaat als een olifant door de porseleinkast. Het is zo moeilijk om je daarvoor af te schermen. Ik weet het gewoon niet meer.

tante Sidonia
24-10-2017 om 00:10
sinilind
En wat dan...? Het doet er helemaal niet toe of Moederziel dominant was in de de relatie of niet en of de keus voor kinderen huis en beesten misschien wel meer die van haar dan die van hem waren.
Het punt is dat het een volwassen man was toen hij met haar trouwde, hij heeft die keus gemaakt en heeft misschien wel óver zich laten lopen', misschien heeft hij inderdaad problemen met assertiviteit, hoe dan ook, hij heeft die keus gemaakt om dat te laten gebeuren , ALS dat al is gebeurd. Want eigenlijk geloof ik dat niet zo.
Moederzielexman schrijft hier niet. En dat is maar goed ook!
Er zijn zo veel verhalen van zovelen waarvan we de andere kant wel eens zouden willen horen. Maar dat doet er niet toe, ieder maakt zijn eigen keus hoe en waar je over dit soort zaken met wie communiceert.

moederziel
24-10-2017 om 00:10
Waarom verdedigen?
Sinilind, ik val echt van mijn stoel van jouw post. Tegelijk maakt mijn neiging om er meteen op te reageren me duidelijk wat het antwoord is op wat sommigen zich hier afvragen.
Waarom ik blijf uitleggen en verdedigen?
Omdat ik het onacceptabel vind dat ik word weggezet als veroorzaker van waar ik in terecht ben gekomen. De man waarvan ik zielsveel hield en die ik blind vertrouwde, heeft mij op een hele nare manier belazerd en laten vallen. En dan doel ik niet alleen op vreemdgaan.
De reactie hier is dat er hysterisch wordt gezocht naar een aanleiding in MIJN gedrag, dromen, verlangens, liefde om dat bedrog en verraad te verklaren. Er MOET iets zijn dat moederziel heeft gedaan om haar man zo ver te krijgen. De post van Sinilind is daarin voor mij de bloody limit. 'Wou ex-man echt vier kinderen? Een grote huis? Een grote tuin? Beesten? Of was het de droom van Moederziel, die hij aangenomen had omdat... tja, hij van haar hield, of behoefde had aan vastigheid, geborgenheid. En dat het hem toch te veel is geworden'.
Ik zie het wat simpeler: ex-MM wilde die droom heel graag. Net zo graag als ik - misschien wel liever. Van ons twee was hij de dromer, ik de nuchtere. Maar toen die droom donkere wolken kreeg en niet meer zo'n gouden randje had, heeft hij zijn vege lijf gered en het zinkende schip verlaten. Stapte in het eerste het beste rubberbootje dat langskwam en roeit zich nu een ongeluk om weg te komen van de scheepsramp.
Waarom ik mij hier iedere keer verdedig? Omdat het een verdraaiing van de werkelijkheid is om mij de verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven voor wat er gebeurde en gebeurt. Ja, ik heb mijn aandeel gehad in mijn huwelijk en in de keuzes die we samen hebben gemaakt - veel goede en sommige niet. We hebben ook samen gevochten tegen ziekte en tegenslag. Ik ben altijd trouw geweest; letterlijk en figuurlijk.
Maar ik ben op geen enkele, maar dan ook geen enkele manier verantwoordelijk voor de laffe vlucht van ex-moederzielman. Dat sommigen hier proberen me daarvoor mede-aansprakelijk te maken, maakt me misselijk. Die hebben geen notie van het lijden dat door het simpele 'ik kies voor mezelf' is veroorzaakt.
Daar voel ik alleen maar verzet tegen en dat moet eruit. Ik kan er niets aan doen.

Ely
24-10-2017 om 08:10
Sorry Sini maar wat een idiote post
Ik heb er niet eens de goede woorden voor. Moederziel geeft aan dat het gehak haar teveel wordt en dan schakel je over op een soort ‘roddel op het schoolplein toontje’? Over moederziel maar niet aan haar gericht, zo van: ‘nu ze weg is.....’. Ik begrijp werkelijk waar niet waar je posting goed voor is, waarom schrijf je dit en op deze manier?
@moederziel, koop toch die pot groene zeep en smeer je ermee in, laat dit soort posts van je afglijden, ze gaan nl niet over jou, je/je verhaal bent/is alleen een aanleiding voor gedachtekronkels van mensen, zo werkt het nu eenmaal.
Er is geen ‘beeld neergezet van moederziel’, iedere lezer heeft er zijn eigen beeld bij en die beelden lopen sterk uiteen. Je kunt onmogelijk al die beelden managen, zit niet in je invloedssfeer. Het kan zijn dat een tendens in een reeks berichten doorslaat en dat zou je misschien willen doorbreken maar vermoedelijk lukt dat niet door er uitgebreid op in te gaan. Beter dus de reacties als lopend buffer te beschouwen, alles proeven prima, maar elke schaal leeglepelen maakt het onverteerbaar. Beter te kiezen voor een mix van ‘is goed voor me’ en ‘doet me goed’ en wel alles overwegen en geregeld wat nieuws proberen. Veel gezonder
Wat ik ook denk;
De verschillende ‘harde’ posts hebben verschillende achtergronden waarom ze geschreven worden, ik denk dat het geregeld uit meer goede bedoelingen is dan ze overkomen. Helaas. Wat dus wederom niet wegneemt dat je zelf mag beslissen waar je slechts proeft en wat je uitgebreid tot je neemt.

M Lavell
24-10-2017 om 08:10
gevangenis
Tante Sidonia:"Het punt is dat het een volwassen man was toen hij met haar trouwde"
Dit is op geen enkele manier een argument.
Het huwelijk is geen gevangenis. Niet voor vrouwen en niet voor mannen.
Je mag je bedenken, niet meer van iemand houden, meer van iemand anders houden.
In de moderne beschaafde westerse wereld zijn beloftes nooit voor het leven om het simpele feit dat het leven zelf in de loop der jaren verandert.

M Lavell
24-10-2017 om 08:10
Er valt een kwartje
Moederziel "Maar toen die droom donkere wolken kreeg en niet meer zo'n gouden randje had, heeft hij zijn vege lijf gered en het zinkende schip verlaten. "
Dan lijkt er toch een stukje inzicht te zijn gekomen.
Eerder nog beweerde je spuugend van woede dat er bij jullie uitsluitend mooi weer was.
Man heeft een zinkend schip verlaten.
Hm, tja. Niet heldhaftig misschien, maar ook weer niet zo ongewoon.
De vraag die SInilind terecht stelt (gebaseerd op serieus nemen van jouw eerdere beweringen) kan met deze nuancering - het was een zinkend schip - worden bijgesteld.
Zijn "ik kies voor mezelf" is nu eenvoudig te verklaren.
Dat het een zinkend schip was heb jij nu pas door.
Daar heb je erg lang voor nodig gehad.
Dat is een beetje de algemene lijn in de manier waarop je gebeurtenissen verwerkt.

M Lavell
24-10-2017 om 09:10
Maakt meer kapot dan je lief is
Moederziel "Maar ik ben op geen enkele, maar dan ook geen enkele manier verantwoordelijk voor de laffe vlucht van ex-moederzielman"
Dat ben je niet. Dat heeft ook niemand gezegd.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen gedrag. Voor je eigen woorden.
Het gedrag van je ex is op geen enkele manier voor jou een excuus om je kinderen mee te slepen in jouw afkeer tegen hem. Daar gaat het steeds over.
Dat dat bericht moeilijk over lijkt te komen ligt ook niet helemaal aan jou.
Je krijgt steeds steun in de gedachte dat zijn ontrouw jou wel rechten in die richting zou verschaffen.
Die steun is tekenend, verklarend, voor een deel van een maatschappelijk probleem in Nederland:
Het aantal vechtscheidingen neemt alleen maar toe.
Het is belangrijk dat jij en je medestanders inzien dat de romantiek van de eeuwige belofte, het gelijk van de bedrogen vrouw, meer kapot maakt dan je lief is.
Namelijk je kinderen.
Hou er mee op

Li
24-10-2017 om 09:10
wat een open deur M. Lavell
dat weet iedereen wel, maar een mens mag gevoelens hebben en gebeurtenissen op zijn of haar eigen manier verwerken. De een sneller, de ander langzamer. Ook minder handige acties horen erbij. Dat daartegen gewaarschuwd wordt is prima, maar gehak niet. En ja, daar is verschil tussen.

M Lavell
24-10-2017 om 09:10
Er zijn er twee
Li "maar een mens mag gevoelens hebben en gebeurtenissen op zijn of haar eigen manier verwerken"
Eh, ja als je wilt, natuurlijk. Geen strobreed in de weg. Maar dat heeft wel consequenties.
Bijvoorbeeld dat die andere mens met wie je samenleeft voor zijn eigen manier kiest.
Ik kies voor mezelf.
Dat 'm dan ook niet aan te rekenen.

M Lavell
24-10-2017 om 09:10
En dat is twee
Larissa "Iedereen is anders.
Iedereen reageert dus anders.
Moederiel heeft keer op keer uitgelegd dat ZIJ (ja zij!) niet sneller kon."
Zie mijn laatste reactie aan Li.
Ik geloof dat we hier een fundamenteel misverstand te pakken hebben.
Iedereen is anders heeft de consequentie dat ieder zijn eigen weg gaat.
En dan het meest trieste: zit moederziel hardnekkig anders te wezen dan haar ex en haar ex kiest ook al voor zichzelf, waarmee de dingen een loop krijgen die alleen maar voor meer problemen zorgen.
Ik ben het niet met je eens.
Ouders hebben niet het recht om zich zo over te laten aan hun emoties.
Ze moeten uitgaan van het belang van hun kinderen.
Ook als het van scheiden moet komen.
Voor de eventuele verwerking van opgelopen emotionele schade moet dan een apart hoekje gevonden worden.
Weet je, kinderen zijn ook anders.
Maar zij hebben het wél maar te doen met wat er op hun bord valt.
Mama wordt niet minder emotioneel als kind dat fijn zou vinden, papa niet minder zijn eigen weg.
Het is de wereld op zijn kop wat mij betreft.

moederziel
24-10-2017 om 09:10
M Lavell
Ik stop hier, en de enige reden daarvoor ben jij. Ik hoop van harte dat je je gif nu ergens anders kunt gaan spuien; er lopen genoeg draadjes van kwetsbare mensen waar jij je als een reddende wolf in schaapskleren in kunt mengen.
Afhaken is niet mijn stijl, dat weet je, maar ik ben je kwaadsprekerij zo zat en kan je helaas niet recht in je gezicht zeggen wat het met me doet.
Dat is het dubbele van een anoniem forum als dit: de één gebruikt het om in besloten vertrouwen diepe gevoelens te kunnen uitspreken die elders lastig gezegd kunnen worden, de ander gebruikt het om laf los te gaan over de rug van een ander.
Dankjewel niettemin voor dit inzicht. Weer wat geleerd: heksen bestaan!

M Lavell
24-10-2017 om 10:10
Dat is een goed plan
Je hebt het al eerder aangekondigd, het is je ook al meermalen geadviseerd en ik hoop dat je het ook werkelijk volhoudt nu.
Sterkte verder

Stip
24-10-2017 om 10:10
gemeld
bij forumbeheer dat ik laatste posting van M. Lavell ongepast vindt.
Wegpesten heet dit. Volwassenen maken zich hier blijkbaar ook schuldig aan. Walgelijk.
Alhoewel ik deze tekst IN HET ALGEMEEN zeker onderschrijf.
"Ouders hebben niet het recht om zich zo over te laten aan hun emoties.
Ze moeten uitgaan van het belang van hun kinderen.
Ook als het van scheiden moet komen.
Voor de eventuele verwerking van opgelopen emotionele schade moet dan een apart hoekje gevonden worden.
Weet je, kinderen zijn ook anders.
Maar zij hebben het wél maar te doen met wat er op hun bord valt.
Mama wordt niet minder emotioneel als kind dat fijn zou vinden, papa niet minder zijn eigen weg.
Het is de wereld op zijn kop wat mij betreft."

Pennestreek
24-10-2017 om 10:10
M. Lavell - confronterende vraag
"Heeft jouw man ook aan de kinderen laten merken waarom hij bij jou weg wilde? Wat zijn redenen waren?"
Dat is een confronterende vraag maar ik vind het wel een goede vraag.
Ik geloof toch dat daar de kern zit.
Waarom is dit een confronterende vraag? Ja, wij hebben het met de kinderen gehad over het hoe en waarom van onze scheiding. Niet in details nee, maar intelligente pubers hebben vragen en een mening. En recht op een verklaring waarom er in hun leven gebeurt wat er gebeurt.
Maar ik denk dat je niet (meer) helder hebt dat in mijn geval truus pas ten tonele kwam toen we zo ongeveer ons convenant rond hadden. Zij was niet de reden voor de scheiding. Dat ligt dus toch anders dan bij moederziel. Maar ook daar hebben we het over gehad met de kinderen, ja. Want we hadden daar een afspraak over, en daar heeft man zich niet aan gehouden. De kinderen werden met het bestaan van truus geconfronteerd (en met appjes, telefoontjes, een door truus afwezige vader in een voor hun heel zware periode) en vader heeft daar excuses voor aangeboden. Aan mij en aan de kinderen, ja. Omdat die deel uitmaken van het gezin. En hun vader op dat moment geen goede vader voor ze was, door zijn focus op zichzelf.
En voor de goede orde: ik heb ook (verschillende keren) mijn excuses aan de kinderen gemaakt omdat ik in die tijd geen goede moeder kon zijn voor ze.
Scheiden, of meer in zijn algemeenheid (relatie)problemen die zoveel invloed hebben op je eigen functioneren hebben altijd ook effect op de kinderen. Daar ontkom je niet aan. Hoe graag je dat ook zou willen.

Pennestreek
24-10-2017 om 10:10
Alkes
Ik verwaardig me niet in te gaan op zo'n ronduit onbeschofte post.

Pennestreek
24-10-2017 om 10:10
Moederziel
Sterkte.
Verstandig als je hier in ieder geval een pauze inlast. Focus op je gezin, het regelen van de scheiding, en op jezelf.
En ik hoop dat je, als de boosheid over de manier van communiceren van sommigen hier wat gezakt is, je de waardevolle adviezen uit de drek kunt filteren en er je voordeel mee kunt doen. Want die zijn er wel!

M Lavell
24-10-2017 om 10:10
Stip "bij forumbeheer dat ik laatste posting van M. Lavell ongepast vindt.
Wegpesten heet dit. Volwassenen maken zich hier blijkbaar ook schuldig aan. Walgelijk."
Nou ja zeg. Wat een bizarre interpretatie.
Was jij het niet zelf die ook al adviseerde dat ze beter kon stoppen?

M Lavell
24-10-2017 om 10:10
In het algemeen
Pennenstreek "Maar ik denk dat je niet (meer) helder hebt dat in mijn geval truus pas ten tonele kwam toen we zo ongeveer ons convenant rond hadden. "
Het ging mij ook niet zozeer om jou, maar meer om het algemeen.
Vandaar dat ik het in mijn tekst ook over "moeders" en "vaders" heb.

Li
24-10-2017 om 10:10
pennestreek
Precies. Jij zegt het beter dan ik. Waarom net doen alsof Moederziel niet haar best doet om de gevolgen voor de kinderen en voor iedereen te beperken? Mensen vullen van alles over haar in dat zij absoluut niet gezegd heeft. Kennelijk denken sommigen dat zij het zelf beter zouden doen of gedaan hebben. Nou, ik niet. Niet voor niets wordt die vraag omzeild door M. Lavell en eerder ook door Tsjor.
Mensen delen hier gevoelen en vragen advies. Dat leidt in dit draadje tot kwaadsprekerij, zoals Moederziel al zegt. Mensen die daarop wijzen worden in "Kamp Moederziel" geplaatst. Zitten jullie dan in het andere kamp? Kennelijk wel. Het is gewoon digitaal pesten.

Tops
24-10-2017 om 10:10
Soms
Soms worden draadjes gruwelijk om zeep geholpen als er bepaalde invloeden inkomen en dat is wat er hier gebeurd.
Mensen die het zelf niet beter, misschien zelfs slechter gedaan hebben, het nog nooit meegemaakt hebben, mensen die zelf vaak posten over hun relatie, maar alles over een ander weten en overal verstand van hebben en net zo lang blijven hameren als de druppel water die vroeger gebruikt werd om te martelen alsof hun inzicht het enige en ware is. Alle voorgaande delen hoor je niemand en nu zullen "zij" wel eens even....
Ik word er een beetje misselijk van. Hoeveel waarheden er soms best inzitten, het is een agressieve, boute, grove, botteboerenmannelijke-denkende en verwoestende wijze van inhakken op iemand.
Moederziel is een eigenwijze, hoorde mij in het verleden ook niet altijd graag of las/reageerde niet en dan net wel op de ander die hetzelfde zei. Maar nooit hoef je bot te zijn of gemeen te doen, iemand te pakken op hetgeen het minst zeer doet op een manier die kapot maakt.

M Lavell
24-10-2017 om 10:10
Interpretatie
Li, Er is er maar één over wie woordelijk kwaad gesproken wordt en dat ben ik.
Ik ben een heks (en meer van die dingen, het was niet voor het eerst)
Over moederziel is nergens kwaadsprekerij te ontdekken.
Wel confrontatie. Dat ze daar moeilijk mee om kan gaan is ook duidelijk.
"Niet voor niets wordt die vraag omzeild door M. Lavell en eerder ook door Tsjor."
Is er ooit de vraag gesteld dan, hoe ik het zou doen?
Ik heb mijzelf zelfs al eens als voorbeeld gebruikt.
Tsjor ook.
Maar misschien is je dat niet opgevallen. Want wat ik bijvoorbeeld nooit zou doen is mijn eigen mogelijk negatieve interpretaties en oordelen over mijn man dan wel aanstaande ex aan een forum toe vertrouwen.
Ik vind dat alleen al een enorme stap te ver.
Maar dat is persoonlijk.

moederziel
24-10-2017 om 11:10
Kwaadsprekerij
Lees je eigen postings, M Lavell. Je schrijft nergens dat ik een trut ben. Jammer, want dat is makkelijker en met open vizier te pareren. Je subtiele manier van mijn integriteit tot de bodem toe afbranden, is vele maken subtieler en schadelijker. Karaktermoord. Je treitert tot op het bot en bent nu verontwaardigd. Je bent op een intellectuele manier intens gemeen en dat maakt je een naar persoon.
Je hebt dit draadje verziekt en mijn persoonlijke emoties door een vuige mangel gehaald en samengevat tot een cliché van een boze ex die haar kinderen vergiftigd.
Afschuwelijk en doodzonde van wat een hele bijzondere uitwisseling van ervaringen was voor verschillende mensen.
Ook ik zal een melding doen bij forumbeheer van treitergedrag.

Pennestreek
24-10-2017 om 11:10
Gevangenis - M. Lavell
"Het huwelijk is geen gevangenis. Niet voor vrouwen en niet voor mannen.
Je mag je bedenken, niet meer van iemand houden, meer van iemand anders houden.
In de moderne beschaafde westerse wereld zijn beloftes nooit voor het leven om het simpele feit dat het leven zelf in de loop der jaren verandert."
en:
"Verhalen over ontrouw en overspel. Het woordgebruik is al een veroordeling in zichzelf"
Nee, het huwelijk is geen gevangenis. Het is een zakelijke overeenkomst. En nog wel een overeenkomst, waarin je afspraken met elkaar maakt over niet alleen financiele regelingen, maar ook over je houding en gedrag ten opzichte van elkaar en anderen. Namelijk: trouw zijn aan elkaar. In verschillende opzichten.
En afspraken maak je om je eraan te houden. Ik tenminste wel. Mocht je toch na verloop van tijd niet blij zijn met die afspraken, dan ga je daarover in gesprek. En probeer je tot andere afspraken te komen. En dat is nou net wat er in de meeste gevallen niet gebeurt. Dan blijken die andere regels ineens al lang te gelden voor de partner die niet gelukkig meer is met de bestaande regeling, maar was hij/zij even vergeten dat mede te delen.
Als het zou gaan over echt zakelijke afspraken zou dat gewoon strafbaar zijn.
Het is volgens mij dat eenzijdig opzeggen van de overeenkomst, en dat de ander daar dan pas (veel) later achter komt, wat zorgt voor de problemen. In ieder geval geldt dat voor moederziel en voor mij.
Als je de analogie met een zakelijke overeenkomst doortrekt, dan kun je zelfs stellen dat in geval van eenzijdige opzegging van die overeenkomst, de 'tegenpartij' op zijn minst recht heeft op compensatie. In het geval van een huwelijk is dat niet zo. Dan heeft degene die contractbreuk pleegt gewoon recht op de helft. Van alles. En dat is zuur voor degene die zich altijd netjes aan de overeenkomst heeft gehouden, in het vertrouwen dat de ander dat ook doet. Tenslotte kies je niet zomaar voor elkaar. En maak je niet voor niets die afspraken.
Ik ben het met je eens hoor, dat je dingen zakelijk moet regelen en daarna pas aan de emoties toe moet geven, maar ik ben ook maar een mens en vind dat dus heel moeilijk, en bovendien gaat het vreselijk in tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel dat degene die ervoor kiest de levens van anderen zo op zijn kop te zetten daar zomaar mee wegkomt. Ja, ik vind het inderdaad crimineel om een ander, en dan nota bene de andere ouder van je kinderen, zo te behandelen.
Oke, kom maar weer op met de veroordelingen!

stip
24-10-2017 om 11:10
miriam.
Ik heb haar geadviseerd te onderzoeken waarom ze blijft reageren op niet contructieve postings. (en dan bedoel ik met name de toonzetting).
"Voor hier hoop ik dat je terug komt als je het nodig hebt en als je zover bent dat je reacties links kunt laten liggen. Dat je kunt kiezen wat goed voor jou is. "
Dit was de boodschap die ik had voor Moederziel.
Ik heb hier in het verleden enorm veel steun ervaren (en ja, ook mega kritische postings gehad). De ene keer kon ik daar beter mee over weg dan de andere keer. Ik ben lang weggeweest hier- wel gelezen. Ik weet nu weer waarom. Jammer dit gekijf. En ik weet nu weer waarom ik gestopt ben.
Nogmaals Moederziel; ik wens jou het beste.

Stip
24-10-2017 om 11:10
En Miriam
En Miriam; jou ook- serieus. Ik heb de laatste tijd soms een glimp opgevangen in postings van de situatie waarin je verkeerd hebt de afgelopen jaren. En dat lijkt mij niet eenvoudig.