

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Anne
02-08-2017 om 10:08
Grootouders...respect tonen,plichten en rechten.
Waar liggen de grenzen van grootouders wat relatie betreft naar eigen kinderen en kleinkinderen toe?
Voor mij is die grens duidelijk.Ben zelf oma geworden en dochter en schoonzoon hebben van in het begin aangegeven hoe zij het zien.
Heb ik totaal geen probleem mee.Het is hun gezinnetje,hun leven...en wij als grootouders maken er deel van uit,maar tot op een bepaalde hoogte en dat is maar goed ook.Ik zal me nooit bemoeien met hun reilen en zeilen omdat ik vind dat ik daartoe het recht niet heb.
Spijtig genoeg denkt niet iedereen er zo over.De andere grootouders zijn anders ingesteld en wellicht kan dit een gevolg zijn van hun karakter,verleden,ze zijn ook een wel wat ouder dan wij,dus hebben een andere opvoeding en visie meegekregen.
Dat zorgt voor discussies, wat ik dus heel spijtig vind.
We hebben geprobeerd om allemaal samen tot een goed gesprek te komen maar dat is mislukt.

Tobbe
06-08-2017 om 23:08
Toch Flanagan
Ik had mijn ouders/familie er heel graag bij gehad, zo snel mogelijk liefst.
Maar bij de eerste lag er eentje in het ziekenhuis ( en beviel ik middernacht) en bij de ander waren ze op afstand.
Ik had me die momenten zo mooi voorgesteld en het liep zo anders, jammer.

Jackie
06-08-2017 om 23:08
over wel/niet de grootouders er bij
Ik heb mijn moeder gewoon gebeld tijdens de weeen. Of ze niet heel gauw naar ons kon komen om bij de bevalling te zijn. Mijn schoonmoeder woont een flink eind rijden, maar anders had die er ook bij gemogen hoor. Hoewel die zich wel gauw zorgen maakt om van alles, dus die had ik vast wat eerder weggestuurd, haha.
Ben denk ik ook van het soort dat gewoon té trots was op het eindproduct van negen maanden wachten om er punt van te maken onwille van mijn eigen rust. Ik stond na beide bevallingen ook gewoon direct op om zelf thee te zetten e.d., helemaal stijf van de adrenaline en blijdschap. Het ligt er ook maar aan hoe de bevalling was natuurlijk, wat dat betreft heb ik makkelijk praten. Ik was overigens wel blij toen iedereen na een paar uur weer weg was, dat wel. Het intieme moment met man/gezin had ik dus toen pas. Dat werd dan gewoon wat uitgesteld.

Limi
07-08-2017 om 07:08
nee kaaskopje
Sommige mensen voelen niet dat ze 'overstayen'. Bij beide keren in het ziekenhuis vond ik dat familie te lang bleef. Zelfs toen het gordijn dichtging voor voeden bleef iedereen achter het gordijn zitten.
Bij de tweede was oma ziek en die belde toen een keer 's avonds dat ze zo wilde komen omdat ze beter was. Ik heb nee gezegd. 's Avonds....hallo! Dus hoezo aanvoelen?
Maar waarschijnlijk vonden ze zelf dat ze heel kort bleven en heel invoelend waren (door eerst te bellen bijvoorbeeld en niet meteen aan te komen rijden) en mij enorm gemeen doordat ik haar twee dagen daarna pas liet komen toen baby al een week oud was. Percepties komen niet altijd overeen.

Anne
07-08-2017 om 09:08
thuis...
Even een misverstand blijkbaar,rechtzetten...
Dochter en schoonzoon hadden gevraagd om niet meteen langs te komen wanneer ze naar huis mochten met hun kindje.Kwestie van die eerste dagen rustig thuis te kunnen wennen aan de nieuwe situatie en rustig te kunnen genieten van hun gezinnetje.
De 5 dagen dat ze (met keizersnede) in het ziekenhuis was,zijn de grootouders zeker mogen langs gaan,heeft niemand problemen van gemaakt hoor.Enkel de eerste dag na de bevalling wou ze graag beetje rust om te bekomen en das maar heel normaal ook vind ik.
Toen ik bevallen ben van mijn jongste (ook keizersnede)was ik een paar dagen kritiek door bijkomende verwikkelingen.Toen ik terug op de kamer kwam na intensieve zorgen,stond er mij ook een hele deligatie op te wachten.Allemaal goed bedoeld uiteraard,maar ik weet zelf nog heel goed,hoe gefrustreerd en uitgeput ik was,alleen door de aanwezigheid van het bezoek.Er werd toen nadien netjes op de deur een vermelding gehangen dat er maximum 2 personen tegelijk de kamer op mochten.Was een hele verademing.
Tobbe...scheve gezichten en irritaties zullen er altijd wel zijn neem ik aan,hoe zeer je als ouder waarschijnlijk ook je best doet.Sommigen snappen gewoon helemaal niet dat hun gedrag ook bij de ouders tot irritatie kan leiden.
Er hoeft helemaal geen handboek voor de grootouders,verre van,maar een beetje rekening houden met regels die de ouders voorop stellen en belangrijk vinden,is toch een noodzaak.En...er hangt uiteraard ook veel af van hoe je iets overbrengt he.Je kan ook iets duidelijk maken door dit op een rustige aanvaardbare manier te doen en niet meteen het "moeten" gevoel erbij aan te breien.
Hoe je een bevalling/geboorte als ouder wil meemaken is ieders eigen keuze.Ik mag er niet aan denken dat mijn ouders-schoonouders bij de bevalling zouden geweest zijn.
Dochter en schoonzoon wilden die eerste magische momenten dus ook voor zichzelf en dat is hun volste recht.
Momenteel heeft dochter het moeilijk met de hele situatie omdat ze zich niet begrepen voelt en het gevoel krijgt dat de grootouders zichzelf boven alles en iedereen wanen.Dit moet slijten heb ik haar duidelijk gemaakt en het verstandigste is om zeker niet teveel oude koeien uit de gracht te halen want dan blijf je bezig natuurlijk.

Kaaskopje
07-08-2017 om 10:08
Limi
Het ligt vast aan mij :-), maar ik weet nu niet zeker of je met oma, de oma van jouw kind bedoelt of oma van jouw of partner.
Wat dit betreft: Bij de tweede was oma ziek en die belde toen een keer 's avonds dat ze zo wilde komen omdat ze beter was. Ik heb nee gezegd. 's Avonds....hallo! Dus hoezo aanvoelen?=== snap ik wel dat je er geen zin meer in had, maar de avond is toch niet automatisch een raar idee? Pasgeboren baby's hebben nog geen keurig dag- en nachtritme, dus ook 's avonds wakker. Collega's van mijn man zijn ook 's avonds geweest. Twee kinderloze mannen die die moeite namen, heel lief. Geen seconde gedacht 'moet dat nou in de avond?'. Waar ik bij 'oma' in jouw geval wel aan zou twijfelen is of ze echt voldoende beter was. Overdag nog te ziek om te komen en dan 's avonds fit genoeg voor bezoek... dan zou ik denk ik ook gezegd hebben dat ik liever had dat ze de volgende dag mocht komen.
Wat aanvoelen betreft zul je wel gelijk hebben, er zijn horken . Ik ben er heel erg op gespitst of ik signalen zie die erop wijzen dat iemand er klaar mee is.

Yura
07-08-2017 om 11:08
Moeilijk
Wat ingewikkeld allemaal. Ik heb het idee dat je dochter en schoonzoon zelf de grootouders een veel te grote rol geven. Ze zijn zelf komen vragen of ze wilden oppassen en hebben en groot familieberaad georganiseerd over wat ze wel en niet willen. Zo geef je ze toch alle ruimte en het idee dat ze enige inbreng hebben. Ze moeten gewoon veel stelliger zijn en als ze iets willen dat niet inkleden als een verzoek maar als een mededeling. En vooral grootouders niet als oppas vragen als je geen bemoeienis wilt. Als je tips krijgt van de kdv-juf ben je er misschien blij mee en als oma die tips geeft zie je het als bemoeien. Als je iemand als opvang vraagt zul je ook moeten accepteren dat die zich bemoeit.
En vwb het voorbeeld van het uit het ziekenhuis komen hadden ze gewoon moeten zeggen: "Dag X mogen we naar huis, we willen dan even geen bezoek, de volgende dag is het weer prima." En geen uitleg erbij, want dan geef je ruimte voor discussie. En die babyborrel, tja dat is een bekend verhaal, zo gaat dat ook met huwelijksgasten, daar zijn schoonmoeders nou eenmaal voor. Gewoon zeggen, "dit is de lijst en daar blijft het bij". En dat blijven herhalen, lach er gewoon om, maak het niet zo groot. En ga er zeker geen familieberaad over beleggen. Het is hun kind, laat ze dat ook uitstralen en zich niet continu gaan verontschuldigen en uitleggen. En dat uittellen of alle grootouders wel gelijk bedeeld worden is ook doodvermoeiend, moet je ook niet doen. Je maakt jezelf ook wel erg groot en belangrijk als ouders zo vind ik, alsof de hele wereld om jouw kind draait. De meeste grootouders hebben tegenwoordig ook nog wel een eigen leven.

Limi
07-08-2017 om 13:08
kaaskopje
Ik weet zeker dat jij enorm je best gaat doen om het aan te voelen!
Maar het ging natuurlijk helemaal niet om de baby, maar om mij: ik heb geen zin in bezoek in de avond. Al doen tig mensen het wel. Het was trouwens de oma van het kind en ze was blijkbaar die middag ontslagen uit het ziekenhuis. Geen idee meer wat ze had hoor. Maar ik trek haar al niet als ik niet bevallen ben en zelf gaan slapen en de baby beneden laten, no way. Die had iets gebroken bij de bevalling en wilde ik niet bij anderen op de arm hebben die week.

Kaaskopje
07-08-2017 om 13:08
Limi
Ik kan me voorstellen dat mijn aanvoelerij wat overdreven overkomt .
Inmiddels ben ik ook zover dat ik in de avond rust wil, ik ben zelf inmiddels van de leeftijd dat ik oma kan zijn:-). Maar ik zou een kersverse oma van de baby die gewoon gezonde lucht uitblaast niet laten wachten tot ik een gaatje heb, als oma duidelijk staat te trappelen. Misschien zou ik wel voorzichtig proberen of ze de volgende dag ook nog prima vindt.
Bij dingen die ik meemaak in mijn leven bedenk ik me nog wel eens wat ik gemist heb. Ik heb trappelende ouders gemist. Ik heb liever een vermoeiende avond dan ouders die niet komen.

Limi
07-08-2017 om 15:08
precies dat
"als oma duidelijk staat te trappelen. Misschien zou ik wel voorzichtig proberen of ze de volgende dag ook nog prima vindt."
Dan voel jij je in in oma, maar oma niet in jou
En daar ging het nou net om. Maar ik zie ook niet zoveel speciaals in een oma. Niet meer dan in een tante of zo. Bij beiden zit er nog een familielid tussen hen en de baby en beiden maken geen deel uit van je gezin.

Wilgenroosje
07-08-2017 om 15:08
Limi
""Maar ik zie ook niet zoveel speciaals in een oma. Niet meer dan in een tante of zo. Bij beiden zit er nog een familielid tussen hen en de baby en beiden maken geen deel uit van je gezin.""
Mijn (schoon)ouders wilden niet alleen heel graag hun pasgeboren kleinkinderen zien, maar vonden het ook fijn om met eigen ogen even te zien dat het na bevallingen, goed met mij ging.
Ik was, door complicaties echt niet topfit, maar ik weet nog als de dag van gisteren hoe opgelucht iedereen was, toen ze met eigen ogen gezien hadden dat het goed met mij ging.
Er zit dan wel een generatie tussen de oma en de baby, maar de generatie die tussen oma en de baby inzit, zijn de kinderen van diezelfde oma.
Iedereen moet voor zich weten wanneer ze de grootouders ontvangen, maar bij ons kwamen ze zeker niet alleen voor de baby.

Zomerbries
07-08-2017 om 15:08
Pfffff
wat een moeilijk gedoe zeg. Ik ben blij dat ik hier wat makkelijker in sta. Het leven is geven en nemen en als iedereen maar constant zijn grenzen bewaakt (of hakken in het zand zet) dan kom je toch ook nergens. Ik vind je laatste berichtje ook erg onaardig overkomen Limi. Maar goed, hier wel meteen mijn ouders geweest en ze waren elke dag welkom (deden ze niet maar mijn moeder vond het geweldig en kwam vaak) Schoonouders kwamen later, ook prima! Je kunt wel overal een punt van maken.

Kaaskopje
07-08-2017 om 16:08
Precies Wilgenroosje
Ik schrik zelfs een beetje (heel klein beetje hoor) van de reactie van Limi. Alsof de zorgen van vaders en moeders ophouden zodra kind een eigen gezin heeft. Ik heb inmiddels een aantal generatiegenoten oma zien worden en dat is onder normale gezonde omstandigheden echt wel speciaal. Ik vond het geweldig om tante te worden van de kinderen van mijn zus, maar ik heb daar toch een andere rol (niet te verwarren met taak) dan als ik oma ben van kleinkinderen. Ik hoop werkelijk dat mijn dochters er anders in staan dan Limi.

Kyana
07-08-2017 om 17:08
Niet bijzonder?
Dat is wel je moeder/vader of de moeder/vader van je man. Zonder die mensen was de baby er ook nooit geweest. Zij zijn grootouders geworden en dat is ook heel bijzonder. En natuurlijk willen ze de baby even zien & even hun eigen kinderen zien want die hebben net een kind gekregen en dat is toch heel speciaal. Grootouders maken op hun eigen manier ook deel uit van het gezin, misschien niet van het huisgezin maar wel van het grotere gezin. Zij horen er ook bij & hebben ook een rol.

Limi
07-08-2017 om 17:08
ja vreselijk
Maar ik vind het geen normale gezonde mensen. Ik moet mijn grenzen dus wat beter aangeven. Wat ik verder ook wel geoorloofd vind bij normale mensen, alleen hoef je dan meestal niet zo ver te gaan.
En wees niet bezorgd, ik check regelmatig bij echte mensen of ik nou gek ben of oma, als er weer eens een absurde stunt is geweest
Gelukkig hebben we verschillende surrogaat oma's.

Jackie
07-08-2017 om 22:08
Hoera mijn kind ia moeder/vader
Als ik kleinkinderen krijg (nog een paar decennia te gaan maargoed) zou ik daar ook zo gauw mogelijk bij willen zijn. Maar in de eerste plaats omdat ik denk: "mijn kind heeft een kind" en pas daarná "hoera ik ben oma". Ik vind het dus een vreemd argument dat oma zijn niet per se bijzonder is. Het gaat dan toch om mijn eigen kind. Helemaal als mijn kind degene is die baart.
Overigens vond ik tante worden ook heel erg speciaal. Daar was ik ook bij. (Ja bij de bevalligen van ons gezusters was altijd iedereen welkom, haha.)

Wilgenkatje
07-08-2017 om 22:08
Bijzonder, tja wat is bijzonder
Elk mens dat op aarde rondloopt is ooit geboren. Heel gewoon. Heel bijzonder. Een tekst die nogal eens op geboortekaartjes staat.
Met het levenseinde is het niet anders, maar daar lees je deze uitspraak nooit. ( laatst werd een kennis gecondoleerd na het overlijden van haar echtgenoot, de danes ontmoetten elkaar in de supermarkt. De condolerende partij zei ' ja eigenlijk is het zo gewoon.' ' hoe bedoelt u, gewoon?' ' nou, we gaan allemaal dood.'
Echt gebeurd...

Caesar
08-08-2017 om 07:08
Kyana
"Grootouders maken op hun eigen manier ook deel uit van het gezin, misschien niet van het huisgezin maar wel van het grotere gezin. Zij horen er ook bij & hebben ook een rol."
Je maakt het wel heel algemeen. Alsof het een natuurwet is. Wat mij betreft horen grootouders heel duidelijk niet bij het gezin. En is er ook niet een 'standaard' rol voor grootouders. De rol die grootouders kunnen hebben hangt van heel veel dingen af. Neemt niet weg dat veel grootouders belangrijk zijn in het leven van hun kleinkinderen. En vaak ook niet.

Kaaskopje
08-08-2017 om 09:08
Limi
Ik begrijp uit wat je zegt dat je relatie met je moeder niet goed is, dat kan, dat heb ik met mijn vader en automatisch daardoor ook moeder. Maar dat is niet de standaard. Op zich is niets dé standaard, maar het is wel normaal dat kinderen hun ouders bij de geboorte van hun kind betrekken en dat ouders begaan zijn met het wel en wee van hun kind die moeder of vader gaat worden. Dus als je vanuit jouw 'normaal' vindt dat ouders niet wat specialer zijn dan een tante, dan kan het handig zijn om je te realiseren dat dat een erg persoonlijke opvatting is en onder algemeen normale omstandigheden een beetje vreemd. Met je korte uitleg weer wel begrijpelijk .

Flanagan
08-08-2017 om 09:08
Band
Maar dat is toch geheel afhankelijk van wat voor band je met elkaar hebt. Als de band met je zus of schoonzus zo veel beter is als met de oudere generatie, dan is die band een ' meetlat' voor hoe je met elkaar omgaat.
De oudere generatie wilt nog wel eens verschillen van inzicht tov leeftijdsgenoten. Dat kan botsen. Hun positie als ouders van, is geen vrijbrief om die positie ook op te 'eisen' zo van, ' ik heb je op de wereld gezet, dus..'
De oudere generatie is geen onderdeel van het gezin maar vormen een invulling aan een familie. Plastische bekeken. Want waarom is het vreemd wanneer een oma niet meteen een pasgeborene kan bewonderen terwijl andere direkte familieleden hun zus of broer net zo goed een warm hart toedragen.
Je status als opa of oma, houdt niet in dat je een streep voor hebt. Die streep voor, heb je als het contact, de band, geweldig is.
Zo te lezen, happert het igv TS daar een beetje.

syboor
08-08-2017 om 13:08
ik denk niet dat praten veel oplost
Ik denk niet dat praten veel oplost. Het probleem is niet dat de andere grootouders de gevoelens en belangen van anderen niet begrijpen, het probleem is dat ze de behoeften en belangen van anderen ondergeschikt vinden aan hun eigen gevoelens. Als zelfs Anne het merkt, dan zal het best wel ernstig zijn, voor Anne's dochter zal het allemaal veel erger zijn. Dus ik denk dat de grootouders best wel diepgewortelde dysfunctionele ideeen hebben (http://www.issendai.com/psychology/estrangement/dysfunctional-beliefs.html).
En hoe meer Anne zich er mee gaat bemoeien, hoe meer het de ene familie "tegen" de andere wordt en hoe meer er een wig tussen de ouders gedreven wordt. Natuurlijk, het doet pijn als je bepaalde dingen niet mag (bezoek de eerste twee dagen na de bevalling) en de andere grootouders drijven hun zin door. Nog pijnlijker wordt het als je dingen niet mag, niet omdat dat is wat de ouders zelf willen, maar alleen maar om de andere grootouders niet jaloers te maken.
De ouders moeten één front vormen met duidelijke grenzen en consequenties. Papa moet die grenzen vervolgens communiceren, want als mama het doet dan zullen de grootouders boos worden op mama en veronderstellen dat papa er niet achter staat. Papa moet in therapie zodat 'ie aangeleerde "reflexen" om confrontatie uit de weg te gaan en zijn ouders te sussen af kan leren en voor zijn gezin op kan komen.
Bij elke grens moeten de ouders van te voren consequenties bedenken. Behandel de grootouders als peuters. Als je ze vertelt dat ze niet onaangekondigd langs mogen komen, en ze doen het toch, dan moet je ze vooral niet binnen laten "omdat ze er nu toch al zijn". Dan blijven ze het doen. Als ze mama beledigen dan moet het gesprek (of bezoek) onmiddellijk beeindigd worden. Als papa nog niet in staat is een bepaalde consequentie af te dwingen, dan kan de grens beter nog helemaal niet gesteld worden.
Naast grenzen van de ouders gezamenlijk kan moeder ook eigen grenzen stellen naar vader toe, zoals: "als papa's ouders op bezoek zijn moet papa thuis zijn; ik hoef nooit alleen met ze te zijn". Dochter kan baat hebben bij contact met lotgenoten, bijvoorbeeld op http://reddit.com/r/justnomil
Anne kan vooral meelevend luisteren zonder zelf te veel advies te geven. "Wat zou je daaraan kunnen doen?" en als ze het onderwerp erg veel verontwaardiging oproept, dan is "Dat hadden jullie niet verdiend" altijd een goede reactie. Verder krijg ik de indruk dat Anne toch vrij veel "vergelijkt": welk paar grootouders mag wat, wanneer en hoeveel. Waarschijnlijk is het van de andere kant nog veel erger, en hebben de ouders alles zo strak geregimenteerd juist omdat ze papa's ouders geen "munitie" willen geven. Een hopeloze onderneming, ze zullen altijd wel redenen vinden om zich gekrenkt te voelen. Maar het is echt belangrijk dat Anne niet meedoet aan dat vergelijken en die jaloezie. Anne kan ook helpen door op social media niet te veel te tonen van haar contact met de kleinkinderen (of dat te beperken tot een hele kleine groep eigen familie).

syboor
08-08-2017 om 13:08
eerste twee dagen geen bezoek
> De eerste twee dagen geen bezoek door grootouders vind ik heftig
Tja, als je gewone grootouders hebt, die de kraamvrouw respectvol behandelen en die na een uurtje weer vertrekken, dan kunnen die best op bezoek komen.
Maar als er een voorgeschiedenis is waarin de grootouders een wig proberen te drijven tussen de ouders, waarin de grootouders de zwangere "buik" begroeten en ondertussen de persoon achter die buik negeren en kleineren? Als een van de grootouders altijd in het middelpunt van de belangstelling moet staan en jaloers/boos wordt zodra iemand anders (bijvoorbeeld de kraamvrouw) aandacht krijgt? Als je kunt voorspellen dat de grootouders op het verzoek om te vertrekken na een uurtje gaan reageren alsof het een gigantische persoonlijke "aanval" op hen is? Als mama boos is op papa omdat hij niet voor haar op komt, en papa is boos op mama omdat hij zich tussen twee vuren gezet voelt?
Tja, dan wordt zo'n kraambezoek al heel snel heel zwaar. En helaas voor Anne moeten de goede grootouders dan lijden onder de kwade.

Kaaskopje
08-08-2017 om 13:08
Flanagan
Natuurlijk kunnen er omstandigheden zijn waarin ouders dat streepje voor zelf ook om zeep geholpen hebben. Daar weet ik alles van helaas. Laat ik het dan zo zeggen: onder ideale omstandigheden zit, voor mij, in de eerste kring de directe familie, dus 'nestgenoten' en allerbeste vrienden. Ooms en tantes van mijn ouders/schoonouders en wat minder beste vrienden/kennissen zitten op de kring daarbuiten. Bij die eerste kring maak ik geen onderscheid in wie voorrang moet krijgen, misschien zou ik nog zo slim kunnen zijn om te zeggen 'regel maar onder elkaar wie wanneer komt'. Deze mensen hoeven zich niet verplicht te voelen om per omgaande naar ons toe te snellen, maar het zijn wel de mensen, waarvan ik het logisch vind dat die als eerste ergens over ingelicht worden en daarop kunnen reageren. Dan denk ik aan geboorte, ziekenhuis, ziekte, e.d..
Wat de 'voorrang' voor ouders betreft: Stel dat ik erg moe zou zijn van een bevalling en ik hoor aan de telefoon een moeder met een bibberstemmetje van de spanning en verwachtingen, dan zou ik niet zeggen dat ze maar moet wachten, tegen een zus misschien iets makkelijker.

Anne
08-08-2017 om 18:08
Syboor
Ik besef dat hier op een forum het enkel gaat om "tekst" en daarin kunnen vaak dingen al eens verkeerd worden begrepen neem ik aan.
Eerder heb ik al uitgelegd,dat niemand heeft gezegd dat de grootouders de eerste 2 dagen na de bevalling niet op bezoek mochten komen.Iedereen was welkom en de andere grootouders zijn zelfs elke dag langs gegaan,dus niemand heeft dààr een probleem van gemaakt hoor.
Enkel wanneer de kersverse ouders met hun kindje naar huis gingen,hadden ze gevraagd om de eerste 2 dagen rustig te kunnen wennen aan hun gezinnetje.
En...wij bemoeien ons echt helemaal nergens mee.
Het idee om samen een gesprek te hebben kwam van dochter en schoonzoon.Wij hadden eerder zoiets van "neen dat hoeft voor ons nu echt niet,want wij hebben er niks mee te maken" maar uiteindelijk zijn we toch akkoord gegaan zodat de andere grootouders niet het gevoel zouden krijgen dat zij alleen de "les gespeld" kregen bij manier van spreken dan...
Niemand heeft ooit hier aangegeven dat wij vergelijken met wat de andere grootouders wel of niet mogen.Heeft dus helemaal niets met jaloezie of wat dan ook te maken.Zoiets is toch te gek voor woorden.
Het kindje zal in de toekomst zelfs vaker naar de andere grootouders gaan dan naar ons,omdat ik nog 4 dagen de week werk.
Het is zeker niet de bedoeling dat er zomaar door ons foto's worden gepost op sociale media.Dochter en schoonzoon vooral,zijn hier niet echt voor te vinden.Enkel eens een fototje die ze zelf uitkiezen en op fb bv plaatsen,kunnen wij dan ook delen.Het is dus zeker niet de bedoeling dat de grootouders thuis een hele fotoshoot gaan doen en die dan op het internet gooien.Wat dat betreft zal het dus vrij kalm blijven :)
Het enige wat ik wil is dat de relatie tussen dochter en schoonouders goed verloopt,dat komt iedereen ten goede en zeker het kind zelf.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.