Relaties Relaties

Relaties

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Anne

Anne

02-08-2017 om 10:08

Grootouders...respect tonen,plichten en rechten.


Jackie

Jackie

03-08-2017 om 22:08

ja hebben we ook gedaan hoor

Anders had ik niet kunnen zien dat hij het had We zijn alleen geen mensen die om medicatie zeuren als en dokter zegt dat het niet ernstig genoeg is en dat paracetamol voorlopig genoeg is.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

03-08-2017 om 23:08

Babyborrel

Is dit kindje het eerste kleinkind?

Ik denk dat de grootouders gewoon heel trots zijn met dit kindje! Vandaar dat ze graag hun bekenden op de babyborrel zouden uitnodigen. Het voelt voor mij net zo als grootouders die een geboortebericht van hun kleinkind in de krant zetten. En ja het is een vervolg op het ( ongevraagd) bijdragen leveren voor de gastenlijst op de huwelijksreceptie.

Het is begrijpelijk, maar ja, het is hun feestje niet. In hun tijd bestonden er nog geen babyborrels...

Toch snap ik het wel, als persoon van tegen de 60. Als vrienden van je kinderen een gezin krijgen, vrienden die je vroeger als klasgenootjes van je eigen zoon of dochter over de vloer hebt gehad, vind je het mooi te zien hoe het nu allemaal verder gaat in het leven. Het geeft moed voor de toekomst, als je eigen toekomst minder lang begint te worden.

Alternatief bieden

Best lastig een uitgebreide borrel voor je kiezen krijgen omdat een oma haar bekenden zo graag wilt laten zien dat ze ook eem kleinkind heeft. Echt vermoeiend zulke opgelegde activiteiten. Grote kans dat de kersverse ouders zelf de boodschappen mogen doen en de drankjes en hapjes mogen regelen want oma zit trots met haar vriendinnen te pimpelen. Geen fijn vooruitzicht.

Ook dat kan je hen uitleggen. Dat een groet borrel te vermoeiend is omdat het toch op de schouders van zoon en zijn vrouw neerkomt. Als oma zo graag haar kleinkind wilt tonen, kan je haar een alternatief bieden inde vorm van een fotoalbum. Zo kan ze die altijd meenemen als ze bij haar vriendinnen gaat koffiedrinken. Zo laat je zien dat je haar gevoelens wel begrijpt. Dat komt heel anders over dan botweg weigeren.

Maar zo blijf je wel de touwtjes in handen houden en laat je je niet afwijken van je standpunt. Een duidelijk signaal die later ook van pas komt.

Anneke

Anneke

04-08-2017 om 16:08

Flanagan en Anne

Ik vermoed dat TO en partner zelf bedacht hebben een babyborrel te organiseren en dat opa en oma van mans kant allerlei familie en vriendin willen uitnodigen a la bruiloften (nb als ouders van het paar betalen komt dat denk ik vaker/uitgebreider voor dan als paar de bruiloft zelf betaalt, maar ook dan kan je natuurlijk wat familie/vrienden naar wens van je ouders uitnodigen).

TO, misschien kan je wat duidelijker aangeven wat het probleem is.
Dat opa en oma mensen willen uitnodigen, a la. Toen de ouders van baby "nee" zeiden, hebben ze toen uitgelegd dat dat niet gebruikelijk is (dat soort argumenten kan bij dat soort opa's en oma's helpen)?
En wat gebeurde er toen?

Ik vind jouw voorstel van een foto-album, Flanagan, best leuk. Of ander alternatief: als opa en oma het zooooo graag willen: laat ze zelf iets organiseren waar de ouders met baby dan even op bezoek gaan. Maar dan dus zonder de verdere sores om alles zelf te regelen en allemaal andere mensen in huis te krijgen die ze niet bij hun eigen babyborrel willen hebben.

Anne, kan je nog eens vertellen wat er nou concreet voor andersoortige problemen zijn?
En heb je zelf de indruk dat het ouderpaar wel respectvol gereageerd heeft op opa en oma bij dat soort dingen? En dat het ouderpaar zelf ook niet al te star is?

Kaaskopje

Kaaskopje

04-08-2017 om 16:08

Anneke

Ik merk dat ik ook last heb van onduidelijkheid. Ik heb namelijk niet de indruk dat TS het borreluurtje zelf wilde organiseren.

Ik plaats mezelf even in de situatie van de ouders van de baby en natuurlijk was ik ontzettend trots op mijn baby's, ik wilde ze uiteraard ook graag aan andere mensen 'showen', maar niet bij zo'n opgeklopte toestand als een kraamfeestje of, hoe bedenk je het, babyborrel. Moeders mag aan een verantwoord sapje terwijl de rest leutiger wordt door die borrel (dat beeld heb ik er bij ). Naar mijn gevoel heb je wel iets anders aan je hoofd in de eerste weken dan de rotzooi van een feestje en als het pas na een paar maanden wordt gehouden, dan is de versheid van de baby er al dusdanig af dat ik een babyborrel wat achterhaald vind. Ik merk dat ik daar misschien wat te negatief in ben, maar ik moet er echt niet aan denken. Dus vanuit dat gevoel reageer ik helemáál allergisch als ánderen gaan bedisselen over wie ik allemaal rond de borreltafel zou moeten uitnodigen. Ik snap werkelijk niet hoe gróótouders kunnen denken dat zij gaan over wie erbij moet zijn. Dus ik zou het denk ik ook aan de stok gekregen hebben met de ouders van de schoonzoon van TS.

Ik vind het idee van Flanagan, de foto's, trouwens wel leuk. Ik heb bij een van de kinderen ook een mapje aan mijn schoonouders gegeven.

Anne

Anne

04-08-2017 om 18:08

Iedereen is trots...

Natuurlijk zijn wij allemaal in de wolken met ons eerste kleinkind en willen we dit graag delen met anderen,maar dit geeft nog niet het recht om zelf te gaan beslissen wie er wordt uitgenodigd.Zeker al niet wanneer er op voorhand duidelijk werd gemaakt hoever de ouders hierin zouden gaan.
Er werd ook een tegenvoorstel gedaan door dochter en schoonzoon.
Grootouders konden die vrienden eventueel wel eens uitnodigen bij hun thuis,ouders wilden dan zonder moeite eens met het kindje langs gaan.
Gewoon een gezellige namiddag organiseren samen.Lijkt me een heel aannemelijk voorstel.Flanagan's raad over foto's is inderdaad heel fijn en dochter en schoonzoon waren zelf ook al op dat idee gekomen.Wanneer ze foto's maken van hun kind krijgt elke grootouder die ook om ze dan in een album te plaatsen.Er is ook afgesproken dat er zomaar niet blindelings foto's op sociale media worden gezet door de grootouders,zussen enz...vind ik geen probleem.
Natuurlijk waren er voordien al wel eens strubbelingen,omdat grootouders (toen nog niet)al wel eens vaker zich probeerden te mengen in situaties.Dochter probeerde de vrede te bewaren door er niet al te fel op in te gaan,maar nu het om hun kind gaat,liggen de zaken anders.Als jonge ouders willen ze heel gewoon hun eigen leven leiden,willen ze best goede raad aanvaarden,maar er zijn uiteraard grenzen.
Wat respect betreft...het is fijn voor ouders wanneer hun kinderen respect tonen maar respect moet van beiden kanten komen.

Anneke

Anneke

04-08-2017 om 18:08

Anne

Is de discussie nou alleen rond de babyborrel ontstaan of zijn er nou andere situaties waarin grootouders te ver gaan naar het idee van de ouders?

Wilgenkatje

Wilgenkatje

04-08-2017 om 21:08

Deze (groot)ouders kunnen niet loslaten

...En beseffen onvoldoende dat hun zoon/dochter nu zelf een gezin heeft. Ze hebben niet in de gaten dat zij een flinke stap terug moeten doen. Het is belangrijk dat hun eigen (!) kind hierin vriendelijk en ook resoluut grenzen trekt.

De (groot) ouders van de andere kant doen er zeer wijs aan zich hiermee niet te bemoeien, ook al ergeren zij zich.

Gesprekken met beide (groot) ouderparen maakt het zwaar. Niet doen. Of wacht, dat is al gebeurd. Zand erover. Beheerst en vriendelijk verder gaan. Dat is in ieders belang.

Kaaskopje

Kaaskopje

04-08-2017 om 23:08

Wilgenkatje

Eigenlijk zouden de grootouders die grenzen toch ook zelf aan moeten voelen?

Ik voel een lichte ongerustheid opkomen richting de schoonmoeder van mijn dochter, haha.

Limi

Limi

05-08-2017 om 08:08

kaaskopje

Mijn schoonmoeder ziet het niet bij zichzelf. Soms maakt ze wel eens opmerkingen over anderen die over dat onderwerp gaan en lijkt ze totaal niet te beseffen dat ze het zelf ook doet of deed.

Vergelijkbaar met iemand bekritiseren die teveel koekjes eet en dan zelf de schaal leegeten. Want: honger, of: dat was bijna niks hoor.

Anne

Anne

06-08-2017 om 10:08

middenweg zoeken

Uiteraard waren er zoals ik al zei,ook eerder al eens voorvalletjes waaraan dochter zich ergerde.Schoonzoon merkte dit grotendeel niet eens altijd echt op omdat hij de houding van (vooral vader)door de jaren heen gewoon was.Maar nu het om hun kind gaat liggen de zaken net iets anders en daar vind schoonzoon zelf ook dat zijn ouders hierin te ver gaan.Gelukkig zit het ouderpaar op dezelfde golflengte.
Toch kan ik begrijpen dat het niet altijd zo makkelijk moet zijn.Dochter begrijpt ook wel dat hij zo wat tussen twee vuren instaat en wil voor hem en hun kind de vrede proberen te bewaren.Momenteel ligt de band zeker nog moeilijk tussen haar en schoonouders omdat ze zich gekwetst voelt.
Wij proberen zeker om er niet al te veel inbreng in te hebben.We willen geen ruzie met de ouders van schoonzoon.
Ook tracht ik dochter een beetje tot bedaren te brengen.

Borrel in een beperkte ruimte

Zelf had ik ook in gedachte dat schoonzoon en dochter zelf de borrel wilden regelen. Maar ruimte gebrek en tekort aan handen bij een extra aantal mensen agv schoonmoeders trotse instelling,, kan je borrel wel in de soep doen belanden. Helemaal als het gaat regenen en men niet naar de tuin kan uitwijken.

Kijk als schoonmoeder nu aanbiedt een zaaltje te huren,....

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 12:08

Flanagan

Dan nog, mijn hemel... Bij dit soort zaken moet je bij je eigen grenzen van wat je wenselijk vindt moet blijven. Ik heb twee keer een situatie meegemaakt die ontzettend goed bedoeld was, zo probeerde ik dat ook te voelen, maar ondertussen voelde ik me er niet gelukkig bij. De eerste was dat ik een feestje had georganiseerd (toen ik nog in de vrijgezelle periode zat), maar vlak ervoor in het ziekenhuis belandde. Vrienden hadden toen het plan opgevat om mijn flat toch tot feestzaal in te richten, zodat ik lekker niets hoefde te doen bij thuiskomst. Ik kwam thuis en vond het monsterlijk! Mijn hoofd stond totaal niet naar die drukte. Vooraf durfde ik er niets over te zeggen, om de pret niet te bederven, maar ik snapte ook niet goed hoe ze konden denken dat zo'n plan geslaagd kon zijn. De tweede was na de geboorte van de oudste. Een aardige buurvrouw had tijdens onze afwezigheid ballonnen en slingers opgehangen en stond samen met mijn zus glimmend van trots, blijdschap en wat je nog meer kunt voelen bij de komst van een baby in de huiskamer. Ik ervoer het als inbreuk op het intieme moment van onze thuiskomst als nieuwbakken ouders. We hadden er al iemand anders bij, een vriend die ons met de auto heeft opgehaald, zus en buur waren echt teveel. Ik neem het ze niet kwalijk, dat niet, want het was goed bedoeld, maar ik heb er wel van geleerd dat je zoveel mogelijk moet voorkomen dat anderen over je grenzen gaan.

Anne

Anne

06-08-2017 om 16:08

Kaaskopje,Flanagan...

Inderdaad zo voelen dochter en schoonzoon het ook aan,vooral dochter omdat zij nu eenmaal iemand is die op haar privacy is gesteld.
Voor de geboorte was er afgesproken dat ze de eerste 2 dagen rustig wilden wennen aan de thuiskomst met hun baby,dus...géén bezoek!
Toch werd er een poging ondernomen om dit anders te laten verlopen.Dat wisten de ouders met een slimme maar faire zet te voorkomen.
Niemand hoeft over de grens te gaan die de ouders stellen,dus lijkt het me ook niet echt bevorderend voor het stellen en naleven van die grens,om schoonouders zelf een zaal te laten kiezen.Je beslist op voorhand hoeveel genodigden er ongeveer zullen zijn en aan de hand daarvan kozen dochter en schoonzoon een zaal.
In ieder geval...ik hoop dat alles nu toch een beetje tot rust komt zodat iedereen kan genieten van dit nieuwe leven

Tobbe

Tobbe

06-08-2017 om 17:08

Alhoewel

Alhoewel je je met duidelijkheid wek wat privacy koopt, geven veel van dit soort regeltjes toch vaak wel scheve gezichten en irritaties. Alsof je bij je kleinkind ook een handboek krijgt. Ik vind ze wel heel afhoudend en al ken ik beide opa's en oma's niet, ik zou er persoonlijk nogal onrustig van worden.

Eénmalg

Sommige gebeurtenissen vallen onder categorie éénmalig. Dan is een bepaalde flexibiliteit een onvoorspelbare factor als bijdrage aan een heugwaardige dag.
Zo wilde ik ook geen anderen aan mijn bed tijdens de bevalling behalve mijn man en de verloskundige en de kraamvrouw.
Het werd een gebeurtenis met een ladderwagen, 8 brandweermannen, twee politieagenten om de brandweer te begeleiden want die waren naar verkeerde huisadres, een ambulance en twee broeders. Een huisvol, met memorabele herinneringen. Zelfs de lokale tv-zender stond op de stoep.
Of die bruiloft waar we vreesde dat een oudere dame de boel op stelten zou stellen. Maar alle angst en zorg ten spijt, het waren juist beide ouders die afweken van het plan zodat zodat dit een ongewenst effect had op de receptie. Maar de dag zelf was geslaagd omdat de oudere dame er de hele tijd bij kon zijn.

De situaties die regelmatig voorkomen, vragen wel meer grenzen. Dat is een niet eenvoudige taak van een jong mens die een eigen leven wil leiden, maar wel een leerzame periode. Dat kan ik beamen.
Ps over tien jaar is de dochter nog steeds aangewezen op het aangeven van grenzen omdat grenzen overtreden in het algemeen het aard van het beestje is.

Lente

Lente

06-08-2017 om 18:08

De eerste twee dagen geen bezoek door grootouders vind ik heftig

Die rust de eerste dagen is zeker belangrijk. Die hebben wij ook aangehouden.
Maar de nieuwe grootouders (voor schoonouders het eerste kleinkind) waren wel welkom op de eerste of tweede dag. Dit bezoek was kort. Hoe erg is het om twee keer een half uur in te plannen voor de grootouders als er verder geen bezoek komt.
Grootouders willen natuurlijk hun kleinkind graag zien. Ze hebben al die tijd meegeleefd. Ze zijn blij en trots. Maar moeten andere mensen vertellen dat zij het kindje nog niet gezien hebben.

Verder snap ik nieuwe ouders wel die hun eigen weg willen volgen. Bemoeienissen met de babyborrel zijn niet goed.
Maar ik snap grootouders ook. Mijn moeder mocht haar eerste kleinkind niet vasthouden bij het kraambezoek, ook niet als het wakker was. De weken erna ook nauwelijks. Dat vond schoondochter niet goed.

Iedereen is anders

Toen ik na twee dagen is staat was om visite te ontvangen, ging ik alsnog van mjn stokje vanwege de mega hoeveelheid pakjes die ik moest uitpakken. De daarop volgende keer was ik blij dat een vrblijf in een ziekenhuis zo'n beschermend effect heeft tegen overdadig bezoek. Verpleegsters werpen dan zo'n barrière op, gelukkig.

Maar dit is per persoon verschillend. Ook of je de eerste week met je man wilt werken aan een ritme zonder de alwetendheid van anderen. Ik denk dat ik de dochter wel kan volgen in haar wensen, maar ze maakt het zichzlelf voor een deel wel moeilijk.

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

06-08-2017 om 18:08

Ja dat vind ik ook heftig

Ik geloof best dat de betreffende schoonouders niet de makkelijste zijn. Maar ik krijg nu het idee dat schoondochter er ook wel wat van kan...

Wilgenkatje

Wilgenkatje

06-08-2017 om 19:08

De eerste twee dagen geen grootouders op kraambezoek ??

Dat vind ik wel heel bijzonder. Een kwartiertje even een blik werpen kan toch al gauw??

Ik ben viermaal oma en had het echt heel verdrietig gevonden als ik na de bevalling oas op dag drie zou mogen komen. Het gaat wel om mijn kind dat vader / moeder is geworden, die wil ik graag even knuffelen!!

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 19:08

Grootouders

Tot mijn schande moet ik bekennen, dat ik het helemaal niet zo geweldig vond dat schoonmoeder oudste dochter in haar armen nam. Het sloeg nergens op. Bij kind twee was ik daarvan genezen. De oudste is in het ziekenhuis geboren en daarom had ik het prettig gevonden als de eerste bewonderaars even gewacht hadden tot ik een beetje was bijgekomen van het hele ritueel van de nacontroles, het ontslag en de thuiskomst, maar natúúrlijk hadden de opa's en oma's dezelfde dag nog mogen komen. In mijn herinnering waren mijn schoonouders er de volgende dag, maar dat weet ik niet zeker meer. Mijn eigen ouders schitterden van afwezigheid. Die heb ik na een jaar zelf opgezocht, omdat ik wilde dat kind opa en oma leerde kennen. Bij de tweede dochters wilden mijn ouders wel op kraamvisite komen, maar dan moest man zijn heil ergens anders zoeken. Nou ja... hij moest dochter nog aangeven, dus vooruit, die gelegenheid hebben ze gekregen, te gek voor woorden uiteraard.

Limi

Limi

06-08-2017 om 20:08

Wilgenkatje

Mensen die een uur moeten rijden maar een kwartier laten komen wordt ook weer niet gewaardeerd. En je hebt natuurlijk ook mensen die zeggen een half uurtje te komen en dan anderhalf uur blijven waarvan je dat vantevoren weet ;-)

Hormonen

Voor sommige mensen kan je gewoonweg te moe zijn.
Aan de andere kant: Toen mijn zus eerder beviel en ik haar man 's avonds per toeval aan de lijn had, terwijl baby net geboren was, wilde zus per se hun baby laten zien. Zo trots. Ik gaf aan dat ze beter kon rusten en dat we de volgende dag wel kwamen. Maar ze was zo blij. Hormonen, zullen we maar zeggen.

Wilgenkatje

Wilgenkatje

06-08-2017 om 21:08

Op dag 0/1 een kwartiertje

Is prima, als grootouders, ook als je er een uur voor rijdt.

Ons eerste kleinkind werd in het ziekenhuis geboren, zoon belde meteen en wij stapten in de auto. Waren er een uurtje later. Kindje lag nog bloot onder een dekentje op moeders borst. Het was zondag, niet zoveel personeel.
Het was prachtig en indrukwekkend. We hebben na een kwartiertje onze cadeautjesmand achtergelaten en zijn als verse opa en oma elders even koffie gaan drinken om het unieke moment te vieren.
De andere grootouders waren er iets later, wij zijn toen weggegaan, na hen gefeliciteerd te hebben natuurlijk.

Wat een mooie lentezondag was het.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-08-2017 om 22:08

De situatie aanvoelen

Als je je kind een beetje kent, voel je toch ook wel aan of je te veel wordt bij het kraambezoek? Ik zou niet direct uitgaan van een kwartiertje o.i.d. maar het laten afhangen van wat ik "voel".

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.