U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ex weer terug maar zwanger van andere man
Hallo,
Ik zit in een lastige situatie en weet niet echt wat en waar ik ermee heen moet dus ik dacht ik schrijf het hier aangezien er meer mensen nuttig advies krijgen zag ik.
Een jaar geleden is mijn vrouw bij mij weggegaan omdat ze iemand anders had ontmoet, dit nadat onze relatie in een sleur beland was.
We hebben samen 1 kind die bij mij is gebleven en we zijn gescheiden.
Al die tijd is mijn vrouw bij haar vriend gebleven tot dat een paar weken geleden de boosheid tussen ons over was en wij weer normaal gingen praten.
en toen... weer verliefd.
mijn ex heeft de relatie gestopt met de andere man omdat wij toch wel serieuze plannen hadden weer en na een paar dagen samen te zijn en goed gepraat te hebben hebben we de stap genomen om toch weer te gaan beginnen.
Dit was na alles al een grote stap maar ik denk niet dat we zomaar weer bij elkaar zijn gekomen?
Onze families vinden het aan een kant maar niks na alles wat er gebeurt is maar goed, het gaat om ons eigen geluk toch?
Maar dan komt het..
Mijn ex-vrouw voelde zich elke misselijk en ik vroeg haar na een poosje een test te doen.. en ze is zwanger.
Wij hebben 8 weken weer contact en ze is 10 weken zwanger.
Haar ex wil er weinig van weten nu dat ze weer terug is en ook haar ouders accepteren het maar zijn er niet blij mee, zelf wil ze het sowieso houden mede omdat ze het hartje gehoord heeft.
Nu sta ik voor een dilemma.
In theorie kan ik natuurlijk voor het kind zorgen, het kind gaat niet anders weten maar ik ben bang dat ik altijd aan deze periode terug ga denken, aan die vriend, aan de afgelopen rot tijd.
Inmiddels weet ik niet meer of we weer verder moeten of niet, hou nog veel van haar maar dit is wel een lastig parket om het zo maar te zeggen.
Ik denk niet dat er veel mensen zijn die hetzelfde meegemaakt hebben, maar zo wel, hebben jullie ervaringen of adviezen????
wachten
ik zou voorlopig niet erkennen. Mocht het zijn dat er na een hele tijd toch een goede band ontstaat met het kind, in geval dat TS en zijn ex toch weer bij elkaar komen, dan kan dat waarschijnlijk altijd nog.
Zebra gaat door voor de ijskast
Zebra benoemt het scenario dat Tsjor in haar lijstje van mogelijkheden heeft overgeslagen: man laat vrouw weer in zijn leven, met haar kind, maar gaat vooralsnog niet over tot erkenning van dat kind. Daar wacht hij even mee. Blijkt de relatie toch nog een blijvertje, dan kan die erkenning altijd nog.
Ander scenario dat Tsjor ongenoemd laat: kind wordt helemaal niet erkend, door niemand. Kan ook. En erkenning is niet aan een termijn gebonden (dit itt de vernietiging ervan), dat kan zelfs als het kind meerderjarig is nog steeds.
Kijk, TS mag natuurlijk nu ook erkennen. Maar het leek mij wel handig om hem te waarschuwen zo'n besluit niet lichtvaardig te nemen.
Waarom zou iemand erkennen en er later weer vanaf willen? Nou, bijvoorbeeld omdat de erkenning wordt gedaan in de verwachting dat er een lang en gelukkig leven met de moeder inzit, waarna die moeder anderhalf jaar later alsnog haar biezen pakt. Nog niks aan de hand, misschien, totdat nog weer vijf jaar later de man een brief ontvangt van de gemeente X: dat deze gemeente bijstand verleent aan mevrouw en het kind dat door de man is erkend, en of hij maar even voor dat kind wil bijdragen.
Ik heb dat soort zaken in de praktijk gezien. Man erkent kind dat niet van hem is om wat voor reden dan ook, partijen gaan als vrij snel uit elkaar (of zijn nooit samen geweest, ook dat komt voor), en jaaaaren later komt er ineens een verhaalsactie van een gemeente. Best wel rot.
Hoe gaat zo'n procedure tot vernietiging van de erkenning nu in de praktijk? Het verzoek wordt ingediend. Omdat dit een zaak is over afstamming van kinderen, wordt (dat eist de wet) een bijzonder curator benoemd: een advocaat die door de overheid betaald wordt en die de belangen van de minderjarige moet behartigen. Die bijzonder curator (bc) moet met betrokkenen gaan praten, dus in elk geval met de beide ouders (en ook met het kind, als dat 12 of ouder is) en moet rapporteren aan de rechtbank over wat nu de meest gewenste uitkomst van de zaak is (daarbij wet en jurisprudentie in het oog houdend).
Als nu de vader een verzoek indient met de smoes dat hij er pas net achter is gekomen dat hij het kind niet heeft verwekt, dan zal de bc hem vragen hoe hij dat zo ineens weet. Het is veel mensen niet gegeven om geloofwaardig te liegen, blijkt in de praktijk. En moeder moet ook een verklaring afleggen, en als vader wel liegt maar moeder de waarheid vertelt ziet het er voor vaders verzoek ook niet heel geweldig uit.
Het komt niet heel vaak voor, maar ik heb in de praktijk wel degelijk meerdere zaken gezien waarin de man een kind erkende terwijl hij donders goed wist dat hij de vader niet was, of twijfelde aan zijn verwekkerschap, toch tot erkenning overging, en later spijt kreeg en om vernietiging van de erkenning verzocht. In éen geval vanwege zo'n verhaal halende gemeente, in éen geval omdat de relatie met moeder was spaakgelopen en meneer daar de p. over in had, en in éen geval omdat de vaste partner van meneer eiste dat hij de erkenning van het kind van een andere vrouw ongedaan zou maken (iets wat de man overigens niet toegaf). Als zo'n situatie zich voordoet is het ernstig de vraag of de man zijn zin krijgt. De man zelf is niet-ontvankelijk in zijn verzoek als het te laat is ingediend. De minderjarige kan wel vernietiging verzoeken, daarbij vertegenwoordigd door de bc. Als de bc van mening is dat het in het belang van het kind is dat de erkenning wordt vernietigd, dan zal de bc namens het kind een daartoe strekkend verzoek indienen. Maar als de bc van mening is dat het kind beter af is met een juridische vader dan zonder, dan dient die bc geen verzoek in, de vader is zoals gezegd niet-ontvankelijk, dus dan blijft die erkenning overeind.
Het kind kan tot zijn/haar 21e jaar een verzoek vernietiging indienen, dus het is voorstelbaar dat de bc geen verzoek wil indienen en het kind het later alsnog zelf doet, maar daar is geen garantie op.
Waarmee ik weer terug ben bij mijn eerste opmerking: bezint eer ge erkent.
Groeten,
Temet
Flanagan
"Hoe meer kinderen erkent zijn, hoe lager de last voor de overheid. Liefde is ondergeschikt."
Ik denk niet dat dat de reden is voor het huidige systeem. Het systeem zoals het nu is, draagt aan allerlei kanten nog de sporen van het verleden. Het uitgangspunt is nog steeds, volgens mij, dat een kind in beginsel beter af is met twee juridische ouders in plaats van éen. Onder juristen is de kreet "erkenning is een rechtshandeling, geen waarheidshandeling". Dat de waarheid (wie is de verwekker) niet helemaal onbelangrijk is, zie je dan weer aan de mogelijkheid om de erkenning te vernietigen als de man niet de verwekker is. Maar uiteindelijk is het idee volgens mij toch: een erkend kind is in de regel beter af dan een niet-erkend kind. Dus wordt er met die erkenning niet gerotzooid. In het algemeen is het Nederlandse systeem rond de status/burgerlijke staat van mensen overigens behoorlijk rigide. De achterliggende gedachte is volgens mij echt dat dit Heel Belangrijke Zaken zijn, waarmee niet te spotten valt en niet kan worden gerommeld.
Groeten,
Temet
Volgens mij
wil de ex-vrouw van TS alleen verder met hem als hij het kind erkent. Dus als hij zegt dat hij dat (nog) niet wil, hoeft het van haar helemaal niet meer. Wat toch wel zorgt voor wat vraagtekens bij mij.
bedankt Temet
Voor je uitgebreide reactie. Ik begrijp het nu helemaal. Ik wist niet dat er zelfs advocaten bij zo'n vernietiging kwamen kijken, in tegenstelling tot een erkenning gaat dat dus een stuk lastiger. Mijn excuses voor het zijpad in dit draadje. Ik heb een dreigend soortgelijk geval in mijn omgeving en er wordt nogal lichtzinnig over zo'n erkenning (en het terugdraaien daarvan) gedacht.
Temet,
De vooral financiële kijk op de situatie komt uit het feit dat sociale dienst er op gebrand is achter de biologische vader te komen, indien deze in het systeem niet bekend is. Wanneer de vader bekend is, kan hij alimentatie betalen of andere financiële taken waarbij naar het inkomen van ouders wordt gekeken. Als op papier een persoon kinderen erkent, hoeft er niet naar de biologische vader gezocht te worden want iemand heeft al die taak op zich genomen.
'Erkend is is beter af dan niet erkend kind,' voor wie? Voor het kind zelf die prima door een alleenstaande ouder verzorgd kan worden of voor de sociale dienst?
Bassie
Weet je al wat je wil? De post over erkenning is best koud en zakelijk en mogelijk onprettig om te lezen als je reeds besloten hebt, je vriendin in de armen te sluiten.
Of ben je geschrokken van de harde meningen over haar mogelijke manipulatie?
Misschien kun je wat van je laten horen zodat het bekend wordt of de info over erkenning nuttig is..
Flanagan
"Erkend is is beter af dan niet erkend kind,' voor wie? Voor het kind zelf die prima door een alleenstaande ouder verzorgd kan worden of voor de sociale dienst?"
Nogmaals, het systeem heeft een geschiedenis. Vroeger was een "echt" kind beter dan een "onecht" kind, maar een erkend kind was altijd nog beter af dan een niet-erkend kind.
En een kind met twee ouders kan ook van twee ouders financiële steun verwachten. Ik weet van minimaal éen bijzonder curator die om die reden terughoudend is in het adviseren een erkenning te vernietigen als er niet iemand anders klaarstaat om de vrijgekomen plaats van vader op te vullen, die opperde zelfs dat als zij als vertegenwoordiger van het kind een vernietiging zou adviseren en de rechtbank daarin mee zou gaan, het kind om die reden haar later aan zou kunnen spreken omdat daarmee financiële mogelijkheden verloren waren gegaan. Lijkt me een tikje overtrokken, maar toch. Ik ken ook minstens éen bc die het een biet zal zijn, kortom, de meningen in de beroepsgroep zijn verdeeld.
Ik heb ook wel eens gezien dat een rechtbank met nadruk vroeg of de werkelijke verwekker bereid was het kind te erkennen als de eerdere erkenning zou worden vernietigd - met als duidelijke achtergrond dat als dat niet het geval was, het beter voor het kind was als de erkenning door de niet-verwekker overeind bleef. Of dat was vanwege de financiële positie van het kind of vanwege het idee dat een kind met een juridische vader per definitie beter af is dan zonder, weet ik niet (ook weet ik niet hoe die zaak afliep).
Jij en ik kunnen dan wel vinden dat een kind het vaak ook prima zonder vader afkan, daar is niet iedereen het mee eens.
Groeten,
Temet
Waar eindigt het?
Eer je het weet voedt je er zo een stuk of vijf op, terwijl mama en de verwekker welwillend toekijken.
En dat alles omdat mama even op verkenning wil gaan?
Nee. Mij niet gezien, hoe logisch, efficiënt en coherent het volgens de evolutietheorie ook is...
Nou ja
Je hoeft niet terug te vallen op evolutieleer, je menselijk verstand gebruiken mag ook.
Duidelijk: erkenning van vaderschap draait om geld.
Ik zal de laatste zijn die zal zeggen dat een kind niet door een alleenstaande vrouw kan worden opgevoed. Mijn vader stierf toen ik 6 was. Misschien dat ik daarom toch wel wat meer waarde hecht aan een ouder, dan alleen maar aan geld (dat kon mijn moeder ook zelf wel verdienen; en ik ook).
Tsjor