

Relaties
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Nina
07-06-2018 om 14:06
Eventjes graag jullie mening aub...
Hallo
Wil iemand even naar mijn verhaal luisteren aub.
Wij hadden deze week een gesprek met de leerkracht van onze dochter omdat ze zich slecht in haar vel voelt. Ze voelt zich compleet nutteloos, dom enz. De schuld legt ze hiervoor bij mijn man. En ik moet bevestigen: hij breekt haar altijd af, zegt lelijke dingen. In december had ze daardoor deels een slecht rapport. Mijn dochter wou de toetsen op haar manier aanpakken en daar is ze vorig jaar heel goed in geslaagd, dit jaar in december is dat niet helemaal gelukt. Mijn man is leraar en had haar toekomst allemaal al zo mooi voorgesteld, ze zou Latijn studeren. Volgens de cijfers die ze toen haalde, is dat niet meer mogelijk. Mijn man zijn wereld is toen ingestort, geloof ik. Ze beloofde toen om weer zijn manier van aanpakken te volgen. Wat ze eigenlijk keer op keer niet deed, omdat telkens ze bij hem bevestiging ging zoeken, hij haar weer afbrak (en dat gaat dan soms over kleine dingen zoals bijvoorbeeld een kantlijn vergeten te trekken in haar schrift). Hij maakt haar dan telkens uit en verwijt haar dat ze nooit een goeie job zal hebben later als ze zo verder doet. Laatst komt ze naar huis met 9/10 voor Frans en 10/10 voor Nederlands en 12/30 voor een quiz die ze nota bene moest oplossen op een boot (schooluitstap). Het kind kon zich niet concentreren op die boot en scoorde daardoor slecht. Heeft ze ook weer een uitbrander gekregen, zoals te lui om op te letten enz. Mijn man verwijt mij dat ik niet zijn opvoeding volg (dus met de verwijten erbij) en telkens hij haar in mijn bijzijn afbreekt, ga ik er tegenin. Had ik dus blijkbaar niet moeten doen in haar bijzijn, dat kan ik nog begrijpen, maar hoe kan je een kind motiveren als het zogezegd NOOIT iets goed doet? Het gevolg is dus dat mijn dochter zich gesneden heeft, ze kon het niet meer aan. De juf heeft het niet uitgesproken, maar ik voelde dat ze mijn kant koos. Mijn man is heel gekwetst en teleurgesteld en zegt nu openlijk tegen mij en mijn dochter dat hij niets meer met ons te maken wil hebben en dat we gaan scheiden. Heel pijnlijk voor het kind, het zijn weldra proefwerken en ze kan zich niet concentreren. Zondag is het vadertjesdag en hij heeft haar al gezegd dat ze niet met een cadeautje moet langskomen, want hij is haar vader niet meer.
Wat vinden jullie? Ga ik te ver in het steunen van mijn kind?
Groetjes

Nina
08-06-2018 om 08:06
Ik meld me...
Hallo iedereen
de avond is - gezien de omstandigheden - vrij goed verlopen.
Jullie berichtjes te lezen raakt me, dan ben ik misschien toch niet de slechte? Ik weet het niet meer hoor. Als ik hem bezig hoor, is dit alles MIJN schuld.
Zoals gemeld heeft hij me voor ik thuiskwam met verschillende berichtjes bestookt zoals 'ik blijf op mijn werk, ik kom gewoon naar huis om te eten en dan ben ik weer weg'. Dat is dus ook zo gebeurd, opeens was hij een uur lang weg, geen idee naar waar. Waarschijnlijk mij ergens gaan slecht maken, hoe ik het lef heb om een kind te steunen en niet de partner. Dat is wat hij gisteren tegen mij zei.
Hij is kwaad op en teleurgesteld in dochter omdat ze naar de leerkracht gestapt is en zegt dat hij haar dit nooit zal kunnen vergeven.
Hij heeft nog eens alles op een rijtje gezet en jeetje ik weet het niet meer. Ik voel me na zo'n gesprek met hem nog slechter omdat hij voortdurend alles omdraait en met het gevoel geeft dat ik de slechte ben. Hij wenst me veel succes met onze dochter, want ik mag haar hebben. Het feit dat ze het nu heeft aangedurfd om de leerkracht aan te spreken, voorspelt voor hem weinig goeds, ze zal een moeilijke puber worden en ik zal me geen raad meer weten met haar. En dan moet ik niet bij hem komen klagen, want hij zal niet helpen.
Vandaag heeft mijn dochter opnieuw een gesprek met de leerkracht en ze vroeg aan mij 'wat moet ik nu zeggen, papa gaat alleen maar meer teleurgesteld zijn in mij'. Het kind is totaal op...
Zelfs nu probeer ik op mijn werk even 'tot rust te komen, dus zonder hem' en bestookt hij me weer met hatelijke berichtjes.
Weet je, ik weet het allemaal niet meer.
Nina

Nina
08-06-2018 om 08:06
Gaslighting
@Sally MacLennane, jeetje, ik herken in dat bericht over gaslighting heel veel dingen...
Het gaat precies over ons...

Sally MacLennane
08-06-2018 om 09:06
Nina
Ik vermoedde al dat je veel zou herkennen.
Probeer zijn verbale diarree, want dat is het, van je af te laten glijden als water van een eend. Hij zal alles uit de kast halen om zijn zin te krijgen en één van de methodes die hij gebruikt is: jou (en dochter) klein krijgen.
Dat is helemaal niet nodig, want je doet het goed! Lees alle berichtjes hier maar.
Het ligt niet aan jou!!!

Larisse
08-06-2018 om 09:06
schuld aanpraten
Fijn dat je je meldt, al is het maar voor Doenja:-).
"dan ben ik misschien toch niet de slechte? Ik weet het niet meer hoor. Als ik hem bezig hoor, is dit alles MIJN schuld."
*Dat* is precies wat sommige mensen continu doen: jou een schuldgevoel aanpraten.
Heb je dat de afgelopen jaren vaker meegemaakt? Ik vermoed van wel.
En NEE, het is niet jouw schuld.
Vaar op je eigen kompas (dat zegt: dochter heeft het zwaar met alle onterechte kritiek van man, ik moet dochter steunen en haar duidelijk maken dat je man te hoge en onrealistische eisen aan haar stelt EN haar niet zo de grond mag inpraten zodat ze onzeker en ongelukkig wordt en zich gaat snijden! Dat mag niet. Dat is fout van hem Wat een kind ook zegt of doet. Het is gewoon fout. En jij moet dus je dochter steunen, zodat het niet nog slechter met haar gaat.
Ga je naar de huisarts. Neem alsjeblieft vandaag meteen actie om hulp voor haar (depressie/dat snijden) te vragen en meteen ook voor jezelf. Het kan al helpen om met een praktijkondersteuner te praten. Vertel daar uitgebreid wat je hier allemaal verteld hebt (1e en alle volgende postings van jou hier). Als de praktijkondersteuner of andere therapeut begint over dat jij misschien niet goed reageerde (dat je bijv. inderdaad nooit je man mag afvallen /altijd moet steunen), dan heb je een verkeerde therapeut (want die snapt dan dus niets van de ernst van het gedrag van je man*en* snapt kennelijk dan niets van gaslighting/manipulatief gedrag in een huwelijk), dan zit je niet bij een goede. Stop daar dan meteen mee en zoek een andere! Niet elke peut herkent dit en kan hier jou hier goed mee helpen. Je hebt iemand nodig die dat wel kan.

Sally MacLennane
08-06-2018 om 09:06
reactie op je bericht
"Zoals gemeld heeft hij me voor ik thuiskwam met verschillende berichtjes bestookt zoals 'ik blijf op mijn werk, ik kom gewoon naar huis om te eten en dan ben ik weer weg'. Dat is dus ook zo gebeurd, opeens was hij een uur lang weg, geen idee naar waar. Waarschijnlijk mij ergens gaan slecht maken, hoe ik het lef heb om een kind te steunen en niet de partner. Dat is wat hij gisteren tegen mij zei."
Hij zet je onder druk. Waarschijnlijk heb jij je altijd in allerlei bochten gedraaid om hem tevreden te stemmen. Daar gaat hij nu ook weer van uit.
"Hij is kwaad op en teleurgesteld in dochter omdat ze naar de leerkracht gestapt is en zegt dat hij haar dit nooit zal kunnen vergeven."
En weer verwacht hij dat jij je in allerlei bochten gaat wringen. "Ik ben boos, en jij moet het oplossen door boos te worden op dochter".
"Hij heeft nog eens alles op een rijtje gezet en jeetje ik weet het niet meer. Ik voel me na zo'n gesprek met hem nog slechter omdat hij voortdurend alles omdraait en met het gevoel geeft dat ik de slechte ben."
Hij weet heel goed hoe hij recht kan praten wat krom is. Zo jammer dat jij je daarin mee laat voeren...
"Hij wenst me veel succes met onze dochter, want ik mag haar hebben. Het feit dat ze het nu heeft aangedurfd om de leerkracht aan te spreken, voorspelt voor hem weinig goeds, ze zal een moeilijke puber worden en ik zal me geen raad meer weten met haar. En dan moet ik niet bij hem komen klagen, want hij zal niet helpen."
Ik ben heel benieuwd hoe hij zal reageren als jij rustig en kalm zegt: "Prima, we gaan het uitproberen. Daar staat je koffer. Jij ook veel succes."
Vandaag heeft mijn dochter opnieuw een gesprek met de leerkracht en ze vroeg aan mij 'wat moet ik nu zeggen, papa gaat alleen maar meer teleurgesteld zijn in mij'. Het kind is totaal op..."
Probeer sterk te blijven voor haar, en jezelf los te weken van de preken van je partner. Kweek een tefallaag waardoor al die preken van je afglijden!
"Zelfs nu probeer ik op mijn werk even 'tot rust te komen, dus zonder hem' en bestookt hij me weer met hatelijke berichtjes."
Blokkeer hem tijdelijk. Ook dat is deel van je tefallaag. Laat hem goed merken dat hij geen winst meer kan behalen met zijn monologen.

Larisse
08-06-2018 om 09:06
omdraaien
"Hij heeft nog eens alles op een rijtje gezet en jeetje ik weet het niet meer. Ik voel me na zo'n gesprek met hem nog slechter omdat hij voortdurend alles omdraait en met het gevoel geeft dat ik de slechte ben. "
Vreselijk en herkenbaar. Je ziet het goed: hij draait het om. Zijn strategie is "aanval is de beste verdediging". Zodra jij iets zegt (hoeft niet aanvallend te zijn, maar als je je zorg over dochter uitspreekt voelt hij dat al meteen als aanval), dan gaat hij in de aanval en richt hij zijn pijlers op een ander, bij voorkeur op jou, maar evt. een ander zoals jullie dochter.
Twijfel niet aan jezelf, lees alle berichten hier keer op keer na, en weet dat JIJ het goed doet en dat JIJ (want hij doet het niet) echt jullie dochter moet steunen.
Wat heb je vanochtend tegen je dochter gezegd?
En als je man hatelijke berichtjes stuurt: lees ze gewoon niet!
Twijfel niet dat jullie dochter een onmogelijke puber wordt en dat je dat in je eentje niet aan kan. Onzin! Zo klinkt je dochter helemaal niet. Je dochter zal veel beter gedijen met onvoorwaardelijke steun en liefde van jou dan als jij je niet zo durft te uiten vanwege je manipulatieve man.
Is het financieel mogelijk dat je man een week uit huis gaat? Durf je dat voor te stellen? Zo ja, doen! Zeg maar dat jij en je dochter nu rust nodig hebben dus dat hij maar even uit huis moet. Zodat jullie alledrie even rust hebben en en dat jij en hij kunnen nadenken over wat jullie nu willen.

Anke
08-06-2018 om 09:06
Huisarts en rustig weekend
Alsjeblief Nina, ga vandaag nog naar je huisarts. Zeg aan de telefoon dat het heel dringend is. Vertel wat er aan de hand is, over zijn gedrag en het snijden van je dochter. Alsjeblieft. Ga pal voor je dochter staan. Laat hem haar niet nog verder beschadigen.
En zeg tegen je dochter dat je trots bent omdat ze zelf hulp heeft gezocht bij haar leerkracht, lang niet iedereen kan of durft dat. Zeg maar dat je trots bent dat ze ondanks alles nog goed presteert, maar dat het belangrijker is dat je gelukkig bent dan dat je hoge punten haalt, en dat jullie nu daaraan gaan werken.
Tegelijkertijd kun je je man zeggen dat hij dit weekend maar ergens moet gaan logeren, dat iedereen rust nodig heeft. Zeg desnoods maar dat je dochter in een rustige sfeer moet studeren, ze zal haast wel eindejaarstoetsen hebben (lees ik het goed dat je in België woont)? Is er iemand (familie, vriendin) die dit weekend bij jou kan blijven om je een beetje te ondersteunen?
Als hij weigert en het lukt echt niet, kun jij dan met je dochter naar een rustige plek? Ergens logeren? Desnoods iets huren voor het weekend?
Laat je niet aanpraten dat jij hier de slechte bent. Jij bent niet gek, je bent niet dom, je bent niet slecht. Lees deze berichten en lees ze nog eens. Jij bent een normale en goede moeder, jij reageert prima, en je moet nu je dochter helpen. Nu.

Sally MacLennane
08-06-2018 om 09:06
leerkracht
Man is boos op dochter omdat zij naar de leerkracht is gestapt, schrijf je.
Ja, logisch. Hij voelt zijn voetstuk wankelen!

Mijntje
08-06-2018 om 09:06
geestelijke mishandeling
Nina, nee je bent niet gek, je bent niet schuldig hoe je je dochter probeert te beschermen. Ik heb geen idee wat er met je man aan de hand is, maar het gaat niet goed met hem. Wie wil er nu scheiden om de schoolcijfers van zijn kind van 11? Wie geeft er nu z'n partner de schuld van de schoolcijfers van het kind? Het kind is niet haar cijfers.
Hij is overduidelijk niet goed voor je dochter, dit is schadelijk, geestelijke mishandeling - en ook voor jou schadelijk, voor je zelfvertrouwen.
Twijfel niet aan jezelf, ga naar de huisarts. Maak een stappenplan. Laat hem gaan. Niet tegenin gaan. Hij is ziek.
En als je maar even twijfelt of jij de kwaaie pier bent lees even deze berichtjes hier.

AnneJ
08-06-2018 om 09:06
Hulp
Daar zou ik toch maar even over nadenken. Of je nu vandaag naar de huisarts gaat of aankomende week, er zijn nog steeds wachtlijsten in de psychische gezondheidszorg. Een praktijkondersteuner kan licht genoeg zijn maar het is maar de vraag wat je er mee kan. Voor hetzelfde geld heb je per direct een melding bij VT te pakken.
Goede hulp is een geduldige pragmatische en praktische therapeut die dochter kan bevestigen in haar observaties dat ze zich de grond in laat praten en die haar kan helpen om daar afstand van te nemen.
Overleg dat met je huisarts of deze een goede therapeut weet en vraag anders even in je omgeving of ze iemand kennen.
Vraag in elk geval ook aan je dochter of ze dat wel wil.
Bevestig haar in elk geval zelf. En je kunt rustig naar haar melden dat je je zorgen maakt over het snijden. Dat het ook niet verstandig is want verslavend. Liever zoekt ze andere manieren om zichzelf een goed gevoel te geven.
Muziek, maken of luisteren, chocola, beweging.
Voorlopig kan ze ook even genoeg hebben aan gesprekken op school.
En vergeet ook niet, ook al weet ze dat het gedrag van haar vader naar haar geen goed oudergedrag is, dan nog zal ze zich loyaal naar hem voelen. Dus behoud haar vader en verwerp het gedrag.
Als het kan ga dan een weekendje met haar weg of logeer even bij een vriendin met haar. Wat afstand van je gezin kan jullie allebei helpen.

Anke
08-06-2018 om 10:06
Berichtjes
Schrijf hem één bericht: Stop met mij berichten te sturen. (belangrijk als je later stalking moet aantonen, zeg duidelijk stop, liefst meermaals) Ik reageer niet op hatelijke berichten.
Je kunt zijn nummer blokkeren, zeker gedurende de werkdag. Weet ook dat je zijn berichten niet hoeft te lezen EN dat je er al helemaal niet op hoeft te reageren.
Duidelijkheid is nodig. Dus zeg stop. Zeg dat als hij doorgaat, dit stalking is en dat dat strafbaar is. Bewaar zijn berichten. Kopiëren en plakken en bewaren op een veilige plek (werkcomputer?).
Belt hij vanaf een ander nummer, dan kun je gewoon zeggen dat je het nu te druk hebt en ophangen. Als hij je dan op je vaste werknummer begint te storen, laat dan (als dat kan) een collega de telefoon aannemen die dan kan, liefst heel neutraal, zeggen dat jij niet gestoord kunt worden. Zonder uitleg, zonder discussie. Dat laatste is heel belangrijk. Ja hij gaat boos worden, maar hij heeft het recht niet je zo lastig te vallen.
Dit houdt in dat je ook op je werk zult moeten vertellen dat er thuis iets speelt. Je zult ongetwijfeld niet 100% presteren als anders. Maar als je niets zegt, krijg je zeker geen begrip van je collega's.
Dreigt hij? Zeg maar: is goed. Hij dreigt met een scheiding? Zeg dan: ga het maar regelen. (een ook niet meer dan dat) Dreigt hij met weggaan? Zeg maar dat hij vrij is te gaan. Dreigt hij zijn dochter niet meer te ondersteunen? Zeg maar dat jij haar dan wel zult ondersteunen. Dreigt hij je kaal te plukken in een scheiding? Zeg dan: doe maar waar jij je goed bij voelt. Dreigt hij met zelfmoord (dat past ook in het patroon)? Zeg dan: dat is dan jouw keuze.
Niet verdedigen, niet terugdreigen, niet ontkennen, niet schelden, niet smeken, probeer vooral onderkoeld en niet-emotioneel (!!) te reageren. Hij zal een tijd lang steeds heftiger doorgaan, het met steeds grovere middelen blijven proberen, maar als jij dit kunt volhouden, zal het stoppen.
Sterkte.

Anke
08-06-2018 om 10:06
AnneJ: België
Voor Nina: VT is Veilig Thuis, de op hol geslagen Nederlandse "kinderbescherming".
Als ik het goed lees, in Nina Vlaamse. Geen risico op een melding bij VT dus.

AnneJ
08-06-2018 om 10:06
Therapie
Therapie kan ook huiswerkbegeleiding zijn. Leg uit dat vader het graag wil dat ze het goed doet. Maar dat goed kan hij niet anders bedenken dan wat hij zelf goed vind. Met huiswerkbegeleiding kan ze het goed doen wat goed voor haar is. En uiteindelijk hebben beiden daar meer aan, vader en dochter. Dat creeert meer afstand maar ook het idee bij dochter dat ze ook werkt aan haar toekomst al is het op haar eigen manier. En dat komt toch voor een deel tegemoet aan wat haar vader voor haar wenst.
Maar die goedkeuring die ze graag van haar vader wil die geef jij, die geeft ze haarzelf, dat blijft een moeilijk punt, dat kan hij niet. Soms per toeval.
Ik heb begrepen dat psychologische hulp in Belgie niet in het pakket zit? Dat lijkt me nog wel lastig als je het helemaal zelf zou moeten financieren.

Larisse
08-06-2018 om 10:06
Anke
"Als ik het goed lees, in Nina Vlaamse. Geen risico op een melding bij VT dus."
Hoe kom je erbij dat Nina Vlaamse is?
Wil je het citaat hier vermelden waar je dat uit afleidt?
Ik heb al haar postings nog even gescand en leid dat niet zo eruit af, maar misschien heb ik iets over het hoofd gezien?

Sally MacLennane
08-06-2018 om 11:06
off topic Vlaams
"Vadertjesdag" is een Vlaamse uitdrukking, en wordt al as. zondag gevierd (1 week eerder dan in NL).
En de zin "het gaat precies over ons" is ook Vlaams.
Ik ben er ook vanuit gegaan dat Nina Vlaamse is, maar ik kan me vergissen ;-)

noor
08-06-2018 om 11:06
Vlaams
zo imponeert ze op mij iig. (ik hoop toch dat de term vadertjesdag hier nooit ingeburgerd raakt!)
Vergeet niet dat in België prestatiedrang veel gewoner is dan in Nederland. In Nederland 'moeten' kinderen gelukkig zijn (soms ook een aardige dwang) en in veel andere landen hoge cijfers halen.
Maar allee, ik ben Nederlands en dus zou ik zoiets ook niet voor mijn kind willen.
Maar ik heb toch vragen, het lijkt me niet bevorderlijk zo'n strijd in een klaslokaal te gaan voeren. Ik zou mijn partner thuis, (al jaren terug) aangepakt hebben. (en als dat niet gelukt was wellicht niet samen zijn gebleven)
Dat dit escaleert bij een leerkracht is zeer ongelukkig en voor iedereen verdrietig, het loopt nu zo uit de hand. Kun je dochter natuurlijk absoluut niet kwalijk nemen, even voor de goede orde.

Temet
08-06-2018 om 11:06
niet mee eens
"Maar ik heb toch vragen, het lijkt me niet bevorderlijk zo'n strijd in een klaslokaal te gaan voeren. Ik zou mijn partner thuis, (al jaren terug) aangepakt hebben. (en als dat niet gelukt was wellicht niet samen zijn gebleven)"
Achteraf kijk je een koe in zijn kont, zeggen ze dan. Wat er achteraf beter was geweest is nu niet zo vreselijk relevant meer.
Ik zie niet waarom het in dit geval zo slecht is de leerkracht erin te betrekken. In tegendeel. Vader doet alsof hij de Enige Bron van Alle Wijsheid is en iedereen dit het niet met hem eens is dus gek is, kind zit klem en roept extern om hulp. Dat was slim van haar. En mensen van buiten kunnen moeder laten zien dat zij niet gek is en vader laten zien dat hij misschien toch zijn gedrag eens aan moet pakken. Dat wil vader niet, dus nu gaat hij nu om zich heen slaan in een poging de geest weer in de fles te krijgen.
Juist door het gesloten thuisfront te doorbreken en mensen van buiten erin te betrekken raakt vader zijn grip op de situatie kwijt. Dat is denk ik precies wat er gebeuren moet, en ook precies waar hij zo bang voor is. Jammer dan. Niet aan toegeven.
Groeten,
Nina

Anke
08-06-2018 om 11:06
Helemaal eens met Temet
Vandaar ook dat ik Nina aanmoedigde tegen haar dochter te zeggen dat ze trots is op haar en het feit dat ze met haar leerkracht is gaan praten. Dat was krachtig en moedig. Hier is hulp van buiten nodig.

noor
08-06-2018 om 11:06
Ik heb ook geen medelijden met pa hoor, maar voor dochter is dit vast ook niet fijn.
En erg eens met AnneJ: vergeet je loyaliteit van kind niet.
Verder, ja, vader dicht zichzelf veel toe. Maar dat doen wel meer ouders, toch?

Larisse
08-06-2018 om 11:06
enige waarheid
Temet schrijft: "Vader doet alsof hij de Enige Bron van Alle Wijsheid is en iedereen dit het niet met hem eens is dus gek is,"
Ja, dit is een van de problemen met van die manipulatieve mensen, althans, dat is mijn ervaring .
Zijn waarheid is DE waarheid.
Ik ben inmiddels een langspeelplaat "Ja, dat vind JIJ. Ik denk daar anders over."
of "Dat jij dat zo vindt, betekent niet dat het zo IS."
NB. Als hij keihard en stellig iets beweert (ook zo'n dingetje) en ik laat later zien dat het feitelijk echt niet zo is, dan is hij op zijn p.. getrapt en dan bewijst dat (wat ik laat zien) natuurlijk helemaal niet dat.... bla bla bla. Eigenlijk zonde van de tijd, maar soms kan ik het niet laten .
Belangrijk voor Nina is, dat ze haar zelfvertrouwen terugvindt en ik denk dat ze daar echt professionele en goede hulp (dus iemand die niet doet alsof het aan Nina ligt of aan de communicatie tussen hen beide, zucht) bij nodig heeft.
Dat zelfvertrouwen is belangrijk. Nina, het is heel belangrijk dat je (weer) leert dat jij er mag zijn. Dat jij je eigen mening mag hebben. Dat jij niet gek bent als je gevoel zegt dat hij heel raar reageert. Dat jij niet altijd de schuld bent als iets niet gaat zoals hij wilt. Dat jij niet altijd al zijn problemen moet oplossen. Dat jij gewoon naar je gevoel mag luisteren.
En in de tussentijd ook vooral je dochter bevestigen dat zij goed is zoals ze is, dat je trots bent op haar, dat ZIJ goed gehandeld heeft door hulp te vragen en dat haar vader, ook al houdt hij veel van haar, niet goed gehandeld heeft. En dat dat NIETS over haar zegt, maar alleen iets over hem. En dat hij dat niet gedaan heeft omdat hij vervelend wil doen, maar uit onmacht, omdat hij niet weet hoe hij anders kan denken en reageren.

Anke
08-06-2018 om 11:06
Larisse
Haar teksten staan vol met Vlaamse uitdrukkingen en referenties. Dat is helemaal niet erg hoor Nina, ik begrijp ze prima, maar het is wel herkenbaar als Vlaams.

noor
08-06-2018 om 11:06
Ik wil het niet kleiner maken
maar mijn dochter kan me ook vanalles naar mijn hoofd werpen ('ik doe het voor jou ook noooiiit goed!!')
En dan gaat het niet over cijfers maar bijv omdat ik mopper omdat ze haar rommel laat slingeren.
En ja, dat is bij ons geaccepteerd: achter je kind aan gaan om basale vaardigheden onder de knie te krijgen/ op acceptabele manier leren samenleven. In Nederland is niet zo geaccepteerd om achter je kind aan te gaan voor cijfers.
Uiteraard gaat het allemaal om balans etc maar we weten, vind ik toch, niet genoeg van de situatie om er zo'n hard oordeel over te kunnen vellen.

Larisse
08-06-2018 om 11:06
Noor
"Uiteraard gaat het allemaal om balans etc maar we weten, vind ik toch, niet genoeg van de situatie om er zo'n hard oordeel over te kunnen vellen."
Het feit dat Nina veel herkende uit de link van Sally m.b.t. gaslighting zegt denk ik voldoende.
Als je zelf zo'n situatie hebt meegemaakt (ja, ik en o.m. Sally ook), dan herken je hem al op kilometers afstand. Helaas.
Wees blij dat jij denkt "ik wil het niet kleiner maken" en "je weet het niet". Dat betekent dat je niet aan dit soort gedrag van de man van Nina gewend bent (vermoed ik dan). Tel je zegeningen.:-)

Nina
08-06-2018 om 11:06
reactie terug
Hallo
ik ben inderdaad Vlaamse. Sorry... Ik zocht gewoon een luisterend oor, ik kan nergens anders terechte en wou gewoon zo anoniem mogelijk zijn.
Jullie berichtjes doen me goed, maar als ik dan weer naar zijn verhalen luister, voel ik me rotslecht.
Ik mag er niet aan denken om alleen te vallen, ik heb geen vrienden. Mijn man zegt het me ook dat ik alleen er niets van zal afbrengen.
Ben echt heel radeloos.
Groetjes

AnneJ
08-06-2018 om 11:06
Je eigen zelfvertrouwen
Het klinkt alsof je je eigen zelfvertrouwen door je man hebt laten ondermijnen. Maar ik heb het idee dat je het nog wel weet toch, dat dit niet deugt? Je mag een ander niet zo ondermijnen met een bombardement van beschuldigingen.
Heb je geen familie die jou zou kunnen steunen? Blijkbaar heeft je man ook je sociale omgeving op afstand gezet en heb jij dat laten gebeuren.
Het is belangrijk om dat terug te winnen. Werk je wel? Heb je een eigen inkomen? Als dat niet zo is dan zou ik daar als eerste aan gaan werken. Eigen geld, al is het een minimuminkomen geeft je meer zelfvertrouwen en mogelijkheden om afstand te nemen van het slechte intimiderende gedrag van je man.
Ik weet niet hoe het in Belgie is, maar het klinkt alsof je gebaat zou kunnen zijn bij vrouwenhulpverlening. Dat is een voorziening waarbij iemand je mogelijkheden met je doorneemt en je helpt evalueren van je eigen situatie en waar jou eigen kracht ligt.
En zonodig helpen ze je aan een opvangadres waar je dan met je dochter heen zou kunnen.
Maar liever nog ga dan naar familie want instanties hebben ook zo hun eigen regels en sturing.