Doorgaan of stoppen

Duur en omgaan met problemen

Ik was ook wel verbaasd over het gemak waarmee wordt geadviseerd om te gaan LAT-ten. Dat is duur!! Maar aan de andere kant, uit elkaar gaan is natuurlijk net zo duur. Alleen is dat dan geen gezamenlijk probleem meer.

Fijn dat je weer.in wat rustiger vaarwater bent gekomen, Houtplankje.

Misschien is het een idee om de volgende hobbel eens niet meteen te delen op het forum of met vrienden, maar om er eens een paar dagen mee rond te lopen. Misschien letterlijk. Ga lekker wandelen met het DING. Het niet proberen op te lossen, maar het probleem onder ogen komen, het ervaren. Het laten bestaan.
Jaaaa dit klinkt zweverig, maar ik ben dat dus aan het trainen. Niet meteen door willen, oplossen, wegstoppen, gladstrijken, maar gewoon eens bij mezelf voelen wat ik voel bij het probleem, wat het met me doet, hoe ik erover denk. En dan dus niet gaan malen en piekeren om het op te lossen, maar gewoon onder ogen komen wat er nou aan de hand is.

Je weet namelijk waarschijnlijk zelf wel wat je moet met al die hobbels. Ik denk dat je vooral moet leren omgaan met de emoties die er altijd weer bij komen kijken.

Misschien sla ik de plank mis, dat kan hoor. Ik vond het zelf een verfrissende ervaring om problemen niet meteen te lijf te gaan. Problemen mogen er ook zijn.

gemak?

Houtplankje zelf schrijft: Het probleem ligt bij mij: ik vind het leven veel te ingewikkeld en verlang naar eenvoud en alleen zijn.
Bovendien heeft ze volgens mij een tijd alleen gewoond en is nieuwe relatie bij haar ingetrokken als ik me goed herinner.
Dus ik vind niet dat ik makkelijk adviseer om te gaan latten. Ik denk dat het voor haar misschien echt wel de beste oplossing is.
Blijven samenwonen alleen omdat het alternatief duur is, zou ik toch echt niet zo geslaagd vinden (er zijn hier geen gezamenlijke kinderen).

Wat ik me afvraag

is of die therapie je nou echt geen nieuwe inzichten geeft. Ingeroeste gedragspatronen vinden vaak hun oorsprong in je jeugd en/of het levert je toch iets op. En dat laatste is in jouw geval wat iemand hier ook al zei een rijk, boeiend afwisselend leven.

Schrijf het eens op, je zou de Elena Ferrante van de Lage Landen worden. Ik koop het meteen, want je schrijft best onderhoudend, daarom lees ik het ook iedere keer weer. Heb je pensionadooptrekje in Frankrijk ook zo binnen. Over die jeugd en je ouders heb je ook wel eens een en ander losgelaten waarvan je slim genoeg bent om van 1 en 1 twee te maken. Zou het misschien kunnen dat je eigenlijk helemaal niet wilt veranderen, maar met de aandacht die je hier steeds weer krijgt iets compenseert?

Tip voor nu: dit jaar niet met vriend en zijn zoons in een caravan je gaan zitten verbijten omdat ze niet mee willen zingen met Jean Ferrat en vieze gezichten trekken bij de escargots a la camping , maar ga alleen een paar weken op stap, soort retraitetrip, om je eens te bezinnen, en kijken of je hem echt mist of juist heel erg opgelucht bent,

goedbedoelde adviezen

Adviezen, hoe goedbedoeld, zijn er niet om op te volgen. Ze zijn ter overpeinzing, om er over na te denken, om eens een andere kijk te horen en het is aan TS wat ze er mee doet.
Ik vind het gemak dat men wel weet hoe het zit met Houtplankje's leven, ondanks dat ze hier vaker post, misplaatst. Om te bekeren moet je naar de kerk :-)
Is toch niet erg dat Houtplankje het eea nu anders ziet? (al helemaal begrijpelijk gezien haar hormonen) En al zou ze 'fouten maken' (vind ik wel heel erg omdat zo te noemen, er is geen 'fout', misschien zit jij wel 'fout' ? ), dan doet ze dat lekker toch?

Kenfan, dat vind ik een heel goed idee

Houtplankje, ik vind dat echt een heel zinnig idee van Kenfan. Ik denk dat je het heerlijk zou vinden, en dat het inderdaad misschien een paar vragen kan beantwoorden/twijfels wegnemen. Benut deze zomervakantie voor jezelf, en alleen jezelf. Ga opladen, navelstaren, mediteren, luieren, sporten, studeren, whatever, maar doe alleen waar jij zin in hebt, energie van krijgt en Rust Uit. En kijk dan in september weer verder. Dan heb je ook die hormonen de tijd gegeven om hun werk te doen, en kun je bekijken of dat echt verschil maakt.
Enne, geen besluit hóeven nemen kan ook lucht geven he. Je legt jezelf nu steeds op dat je een knoop door moet hakken, maar dat hoeft helemaal niet. Je kunt ook binnen je relaties (met vriend en met zoon) ruimte voor jezelf nemen. Je hebt daar duidelijk behoefte aan, neem die dan ook. Nu is die master belangrijk, focus daarop, klaar is maar klaar en het levert je straks ook echt wel wat op. Bewust dat besluit nemen, dat daar de focus op ligt, en dat de rest gewoon even is zoals het is, kan je ook al lucht en ruimte geven. Ook dat herken ik trouwens hoor, dat alles in je hoofd even belangrijk is, en dan is alles bij elkaar al gauw teveel. Stel heldere prioriteiten. Dat kun je samen met je vriend en zoon doen, met vriendinnen, hier, maar stel ze. Dat helpt je.

Precies:

Je legt jezelf nu steeds op dat je een knoop door moet hakken, maar dat hoeft helemaal niet. ===

Zo is het! Het houd je zo bezig dat het energie vreet. Door je er ook zo in vast te bijten, is er ook echt weinig ruimte voor andere gedachten. Zie het als een internetbubbel. Als je steeds in dezelfde sfeer blijft Facebooken, Googelen en dergelijke, zoekt internet al rap alleen gegevens bij elkaar die bij die bubbel horen. Zo kan het ook in je hersens gaan. Je haakt vast in 'het is een ellende' en als je daar niet van los kunt komen, schakelen je hersens langzaam maar zeker de rest in een lager standje. Er valt niets meer te genieten, want alles is tenslotte een ellende. Neeee..... er valt nog zat te genieten, maar je kunt daar niet meer bij komen!

Zie je het zitten om met deze man oud te worden? Probeer daar nu nog één keer een eerlijk antwoord op te geven. Probeer even de minpunten weg te schuiven en puur te kijken naar 'wie is hij? wat vind ik leuk aan hem?'. Valt dat positief uit, probeer dan inderdaad uit die bubbel te raken en een voor een op te pakken wat nu belangrijker is dan dit 'gedoe'. Is dat klaar dan kun je weer eens kijken naar het 'gedoe' en beoordelen of je het zo wilt houden of niet, maar dat heeft geen haast en is zelfs niet verplicht.

rust

Ik volg jouw verhaal ook af en toe. Mijn indruk is juist dat je een hele lieve vriend hebt, iedereen heeft wel wat, hij doet zijn best en houdt veel van je. Heel goed dat hij nu ook eindelijk fijn werk en inkomen heeft en alles wat rustiger lijkt te worden wat dat betreft. Ik denk dat er heel veel liefde tussen jullie ie en ik zou dat echt niet zo maar opgeven.
Wat ik verder ook veel lees is dat jij alles nogal naar je toe trekt en daarom heel veel ballen in de lucht moet houden. En dat moet je niet omdat iemand anders dat wil maar van jezelf. En verder heb je een sterk idee van hoe de dingen zouden moeten gaan en als ze anders gaan dan is er meteen paniek. Ik zeg het even gechargeerd.. In jouw wereld lijkt iets of goed of fout, een grijs gebied is er niet. Als dit iets is waar je aan werkt in je therapie: je bent nog maar een paar maanden bezig. na een paar maanden ben je nog maar net begonnen. Een therapie is geen toverstokje, je moet hard werken en vreselijk naar jezelf kijken. Bij mij begon het inzicht pas na een jaar te komen en toen was ik nog niet in staat om mijn patroon te veranderen. Na een half jaar verdween de paniek en na twee jaar ongeveer lijkt het kwartje echt gevallen. Geef jezelf wat meer tijd en daarmee ook je relatie.

Kenfan

Misschien moet ik een blog beginnen. Met alle perikelen rondom dochter/moeder/vriendin/hond-en kateigenaarschap 😉
Houtplankje

Laatste reacties

zijn heel fijn, bedankt. En so is het maar net ik hoef helemaal geen beslissing te nemen eigenlijk.
Houtplankje

Alkes

Ja, dat heb ik misschien niet helemaal correct gezegd. Ik bedoelde niet dat jij of een ander dit advies al te makkelijk of zonder goede reden heeft gegeven. Ik kan mij echt voorstellen dat LAT-ten een betere constructie is dan samenwonen.
Ik bedoelde dat het advies werd gegeven vrijwel zonder oog voor de nadelige financiële gevolgen van LAT-ten. En die zijn er wel degelijk. Zelfs zoveel dat ik me kan voorstellen dat het geen reële optie is voor Houtplankje en haar vriend.

Emmawee

"Ik bedoelde dat het advies werd gegeven vrijwel zonder oog voor de nadelige financiële gevolgen van LAT-ten. En die zijn er wel degelijk. "

Het lijkt mij een zeer dure hobby. Misschien is het een optie om op zoek te gaan naar een huis dat wat meer opties geeft om naast elkaar te leven. Dan heb je ook nog wat flexibiliteit voor de toekomst.

En de toekomst die hoeft niet mee te vallen. Hopelijk ben je nu nog zelfstandig en gezond, maar dat kan zomaar omslaan. En misschien - hopelijk - komen jullie (Houtplankje) dan tot de conclusie dat je elkaar wel degelijk nodig hebt.

Ik zou gaan

Als ik je verhaal zo lees zou ik gaan. Je hebt geen zin meer in issues. Misschien trek je die ook niet meer. Heb je geniet gehad. Je hebt laten zien dat je heftige tijden goed doorstaat (goede relatie met ex en zelfs met diens vrouw) en je studeert zelfs. Als je dit allemaal kunt snap ik dat je geen zin meer hebt in problemen waar jij geen regie over hebt. Ik zou mooi vertrekken, blijkbaar kan dat financieel en zit je niet vast.
Geniet van deze jaren en wees trots op wat je blijkbaar gewoon kan!
Ps. Snap het
Ps. 2 Misschien niet het beste advies

Duur

Ik snap het dure niet zo eigenlijk.
In de relatie heeft hij bijna niet/niet gewerkt, dat was pas duur denk ik?
Nu is er voor beiden werk, kunnen ze voor beiden huren en het zelfstandig opbrengen. Op inventaris na, hoe is dat duurder dan nu behalve dat het nu financieel ruimer is?

Huh?

Ik snap niet dat je het niet snapt, Plens. Vooral niet als je in de laatste zin zegt "...behalve dat het nu financieel ruimer is?" Dan weet je toch al dat het andere duurder is?
De inventaris is echt wel de minste uitgave, want eenmalig, hoewel je ook dubbel moet onderhouden en dubbel risico loopt op kosten voor reparatie of vervanging.
Twee huurwoningen zijn duurder dan één, twee keer vastrecht van gas, licht, water, maar je verbruikt ook meer. Twee keer internetaansluiting, twee keer gemeentelijke belastingen, ik noem maar wat zaken.

Zoals ik al zei, het kost evenveel als uit elkaar gaan, maar zolang je een relatie hebt, is dat toch meer een gezamenlijk probleem.

Touwtjes

Nu hoeven twee mensen het in een relatie niet altijd met elkaar op één lijn te zitten. Er moet ruimte zijn voor beiden. Maar dat kan wel eens scheef gaan als iemand gewend is de touwtjes in handen te nemen, puur uit automatisme om eventuele problemen voor te zijn. Dat behoud van ‘stabiliteit’ kan je verblinden en of doof maken voor de mening van de ander. Het automatisme gaat tegen je keren want oogkleppen zorgen ervoor dat je binnen je eigen baan blijft.

Latten lijkt mij heel bevrijdend als geld geen rol speelt. Je hebt dan veel ruimte om je eigen koers te varen. Maar een relatie vraagt om samenwerking. De touwen in handen nemen is geen samenwerking.
Mocht Houtplankje zich hierin herkennen, durf de touwen dan ook bij de ander neer te leggen. Dat vraagt vertrouwen hebben in het oplossend vermogen van een ander. Dat kan lastig zijn als dit tegen iemands leefstijl is.
(( herkenbaar voor mij, als spil in het gezin))

PS. De rust en het beter slapen gekomen zijn door de hormonen. Maar het van je afschrijven op OO, kan ook stressverlagend doorwerken; opgekropte emoties van je af gooien en je hart luchten.

Emmawee

"Ik snap niet dat je het niet snapt, Plens. Vooral niet als je in de laatste zin zegt "...behalve dat het nu financieel ruimer is?" Dan weet je toch al dat het andere duurder is?"

Eerst had hij geen inkomen en leefden ze samen. Best krap.
Nu is er wel geld, hij heeft werk.
Ze kunnen nu zelfstandig beiden in hun levensonderhoud voorzien. Hij eerst niet en zij kon hem er daarmee ook niet "uitzetten", want je zet iemand niet op straat. Hij kon voorheen zijn kinderen nauwelijks opvangen.
Nu dus in mijn ogen de luxe positie van allebei werk, eigen inkomen en evt. een eigen huis kunnen huren.

Het/iets is pas duur als je het niet kunt betalen, zoals de situatie eerst was. Extra uitgaves kreeg Houtplankje nl. ook toen hij bij haar introk.
Dat is wat ik bedoel, snap je?

Twee inkomens

zeggen nog niet veel over hoeveel dat dan is. Als je vanuit het niets een huis moet huren, zit je automatisch in de vrije sector. Dus meer dan 710 euro, plus alle andere vaste lasten, je zit zo op de 1000 euro minimaal, eerder richting 1200 euro en meer. Als je een baan hebt met het minimumloon hou je weinig over. (geen idee hoeveel vriend verdient).

Dan hebben wij een ander idee over de betekenis van duur. Ik kijk daarbij alleen naar de kostenkant. Van één naar twee woningen is een enorme extra maandelijkse kostenpost. Misschien wel op te brengen nu ze beiden een inkomen hebben (en dat is nog maar de vraag, zie Kaaskopje) maar wel duur.
En dat geld kan dan niet worden gespaard voor als het nog eens minder gaat en je kunt er ook geen leuke dingen van doen.

Heel eerlijk gezegd

als iemand voor de zoveelste keer zegt dat ze de relatie wil stoppen,en het volgende moment weer in de gloria is, dan neem ik die vraag op een gegeven moment niet zo serieus meer.
Ik denk dat dit soort uitroepen voor HP een manier om stoom af te blazen zonder dat ze een breuk op het oog heeft, Daarom komen ook al de verstandige adviezen om te gaan latten of te kappen niet aan, Kwestie van karakter/temperament/volksaard, weet ik veel. De verstandige en goedbedoelde adviezen om te gaan latten hebben niet zoveel zin, want HP staat er niet voor open, Jammer, want ik gun haar beter, Maar de een zoekt geborgenheid en geborgenheid, voor een ander is dat te voorspelbaar en die zoekt het in onrust in spanning. Dat laatste had ik na mijn 20e wel bekeken, het ljkt me dodelijk vermoeiend, maar ik heb daar verder geen oordeel over. Zorg wel alleen HP dat je wat geld opzij zet zodat jij/jullie alsnog niet in een aftandse stacaravan eindigen ipv je gedroomde huisje in je geboorteland. En dan op naar het volgende hoofdstuk, want die hond gaat er komen, blijkt volkomen onhandelbaar, want niet opgevoed door de heksex. En die master komt er ook, want uiteindeljk rooit HP het wel ondanks/dankzij alle toppen en dalen.

Kenfan

In de gloria? Ik? Neuh. Ik voel me duidelijk beter door de hormonen maar de vraagteken blijven bestaan. Alleen: door wat ik bespreek met vriendinnen/hier op OO en met de therapeut kom ik langzaam (misschien te langzaam, naar je smaak) tot andere inzichten. Ik vind dat je best harde standpunten neemt ten opzichte van wat ik moet doen. Latten blijft een optie, net zoals niet bij elkaar blijven, net zoals bij elkaar blijven overigens. Het is geen makkelijke relatie maar vriend en ik zijn allebei geen “makkelijke” mensen. Dus keihard zeggen zoals je nu doet, dat ik naar de goedbedoelde adviezen niet luister is te makkelijk, want ik doe er werkelijk iets mee. Het is alleen niet op OO zichtbaar.
Houtplankje

Nee, in de gloria is natuurlijk te sterk uitgedrukt. Ik chargeer nu eenmaal te graag en subtiliteit is niet mijn sterkste kant. Maar net als sommige anderen constateer ik ook dat je je steeds hier weer meldt in crisis en dat vervolgens weer bagatelliseert/afzwakt. Die relatie is niet iets dat je is overkomen, je kiest ervoor.

Dat is geen verwijt, maar het kan ook zijn dat dit iets is waar je voor kiest, die spanning. Voor een moeilijke man die jouw moeilijke kanten versterkt inplaats van afzwakt of aanvult, Dat kan een keuze zijn - never a dull moment - en dat is ook niet erg , want er zijn in dit geval geen jonge kinderen meer bij betrokken. De vraag of je jezelf daarmee tekort doet is aan jou om te beantwoorden.

Wat vind je van mijn advies om deze zomer eens alleen weg te gaan en de zaak op een rijtje te zetten. Misschien zelfs met alles wat je hier over je relatie geschreven hebt uitgeprint in een snelhecher met twee kleuren highlighters, voor de positieve kanten

juist samen even weg

Ik zou juist samen iets leuks gaan doen, als is het maar een weekendje er op uit of even wandelen (met de honden ;-), de kroeg in, iets wat jullie beide leuk vinden. Volgens mij hebben jullie best een zware tijd achter de rug en zo te horen is jullie leven behoorlijk druk. Misschien ben je nu alleen maar dingen aan het regelen, ik weet het niet.
Even met z'n tweeën los van de wereld elkaar even weer zien, dat zou ik doen.

Alleen weg

Is orecies wat er gaat gebeuren. Ik heb een gite gehuurd in mijn geliefde Auvergne, in the middle of nowhere aan de rivier Desges bij een oude abdij, voor 5 weken. Vriend komt er (zonder zonen, die hebben allebei een baan) voor 8 dagen, mijn eigen zoon js nog onzeker hoelabg hij komt (ik verwacht max een week dagen want hij wil ook een baan vinden) maar van hem heb ik geen “last”, het is juist een prettige combo omdat hij ook de dingen leuk vind dat ik leuk vind (lang aan de rivier hangen en vissen, boeken lezen, de meeste obscure kasteeltjes bezichtigen).
Dus die wijze raad is opgevolgd ;-)
Houtplankje

Heerlijk houtplankje

Dat klinkt goed, die gite.

Mooi, HP, dat is een goede periode om eens echt alles van de afgelopen jaren te laten bezinken en uit te vogelen wat je diep in je hart echt wilt: of meer rust, en dan zijn de praktische bezwaren tegen latten te overwinnen, of dat een turbulente relatie met pieken en dalen je scherp houdt.

Enne..omdat je in de talen zit, lees deze zin nog eens over, met het rode pennetje in de aanslag
"het is juist een prettige combo omdat hij ook de dingen leuk vind dat ik leuk vind"