U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Altijd de kerstdiscussie op mijn verjaardag
Afgelopen weekend was ik jarig. En dan nodig ik altijd wat vrienden en familie uit. Maar omdat het over een maand alweer kerst is wordt ook altijd de discussie wie viert wanneer kerst op mijn feestje gehouden. De laatste jaren gaat dit nogal fel.
Ik heb vorig jaar al geprobeerd er iets over te zeggen door middel van een naar mijn idee vrij duidelijke mail, maar helaas.
Dan zitten schoonzussen, broer, ouders en schoonouders te bakkeleien over wie recht heeft op de eerste kerstdag en dan loopt het feest ook ineens af. Mijn vrienden vinden dit ook niet leuk want het bepaalt de hele sfeer (klein huisje)
Echt niet meer leuk dus.
Waarom snapt mijn familie niet dat dit onbeleefd is? Ik ben nu ook weer behoorlijk nijdig geworden wat de feestvreugde ook niet ten goed kwam. Men ging met ruzie weg. En eigenlijk was ik niet eens deel van de ruzie, zo stom.
Ik denk er ook over de familie niet meer uit te nodigen. Ik mag ze verder graag, maar dit is toch zot? Of ligt het nu weer aan mij?
Ik haak deze kerst ook totaal af, want er wordt verwacht dat ik me in tweeën hak, ik kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Heb ook geen zin om van hot naar her te rijden omdat beide ouderparen perse alles compleet willen op eerste kerstdag.
Zucht was het maar januari....
Kan ik me goed voorstellen
Ik zou geen zin hebben om lekker schijnheilig Kerst te gaan vieren met mensen die je verjaardag een beetje hebben lopen verpesten.
Jobje
Wat lastig voor je zeg. Doe lekker waar je jezelf lekker bij voelt.
Bij mijn ouders en schoonouders geeft het gelukkig geen echte grote problemen. Wel scheve gestichten soms, want inderdaad….vooral die 1e Kerstdag is heilig zo lijkt het wel. Maar eerlijk toegegeven, ze klagen er niet verder over. Daar zijn we heel duidelijk in.
Esmee offtopic
Scheve gestichten, Like!
Astrid….
ha,ha,ha….nu ik het opnieuw lees, zie ik het staan….LOL
effect van gedoe
Bij ons heeft het ook wel regelmatig gedoe gegeven, maar nu, na 18 jaar "feestdagen" niet meer, in ieder geval niet openlijk.
Wij geven nu aan hoe het ons past, nemen dus initiatief, en als dat niet uitkomt, jammer dan, dan vieren we het niet samen. Ook wij zitten met lange reistijden.
Meestal vieren we 1e kerstdag met mijn ouders, omdat het beter uitkomt met andere afspraken die zij hebben. Ze geven aan: als het jullie niet past, no hard feelings, dan zien we jullie wel een andere keer. Natuurlijk vinden ze het wel gezellig als we er zijn, maar het is geen halszaak.
Mijn schoonouders hebben geen andere mensen waar ze met kerst mee afspreken, dus is het voor hen gemakkelijker om zich aan ons aan te passen. Zou je zeggen. Toch heeft dat ook wel eens voor problemen gezorgd, wilden ze perse de 1e kerstdag. Pushen of eisen werkt echt averechts, dus toen hebben we een paar jaar helemaal geen kerst samen gevierd.
Ik vind dat je het prima kan maken om niet te komen. Ik denk dat zoiets pas doorbroken wordt als je laat zien dat niet komen ook nog tot de mogelijkheden behoort. En dan kan je meteen laten weten dat de discussie op jouw verjaardag de druppel was. Zijn ze nou helemaal betoeterd. Wat een onfatsoenlijk gedrag.
Als gevolg van een hoop gedoe en gezeur zijn we al meerdere malen met kerst op vakantie geweest en ook we hebben al een aantal keer kerst gewoon thuis gevierd met zijn viertjes. De eerste keer dat dat gebeurde vond ik het wel lastig te zeggen, vooral aan mijn schoonouders, mijn eigen ouders hebben daar niet zo'n moeite mee, die zeggen: je moet komen als je er zin in hebt, en anders niet, je moet je niet verplicht voelen" . Toch hebben we het wel gewoon gezegd: We hebben er geen zin in, we zijn moe, en willen de feestdagen met zijn viertjes doorbrengen, zonder bezoek, zonder uren rijden en gewoon doen waar wij zin
Ik vind dus dat je het prima kunt maken om niet te komen, zeker na hun gedrag op jouw verjaardag. Zijn ze niu helemaal betoeterd.
Bij ons is het zo dat alle ouders nu al lang blij zijn als we komen, omdat het dus niet meer vanzelfsprekend is. Op het moment dat er gezeur komt gaan we namelijk weer niet komen. Dus zeuren hebben ze wel redelijk afgeleerd.
vind ik ook - en mijn ervaring
Ik vind ook dat je gewoon dit jaar geen zin meer kunt hebben. Dat je het nu even alleen met gezin wil vieren en dat je volgend jaar wel weer ziet. Een je verjaardag inderdaad zonder familie, minimaal 1 jaar maar misschien wel (veel) vaker.
Ik heb een heel ander soort ervaring: moeder/stiefvader vragen het meestal ± eind november, en peilen heel voorzichtig wat de plannen zijn en of we nog zin hebben om 1 van de kerstdagen te komen. Dat wil ik graag: veel muziekmaken, gezelligheid, eten. Dit jaar nodigde ik ze voor de vorm uit, maar zei er meteen bij dat het leuker was bij hen en dat wij ook wel een gang zouden maken. Was goed, ook voor mijn brussen.
Maar mijn vader/stiefmoeder, daar lijken we wel niet welkom. Zo'n 10 jaar geleden hebben wij ze twee jaar achter elkaar uitgenodigd voor uitgebreid eten. Maar we worden nooit teruggevraagd. Ze hebben zelf 2 kinderen (mijn half'brussen') en ze bellen vaak op 1e kerstdag en zeggen dat het heel gezellig is 'zo met elkaar, met zijn allen'. Zulk soort dingen. Bijzonder pijnlijk. Ik ben gewoon mede bij ze opgegroeid dus dat is het niet.
Ik heb een paar jaar maar niet meer opgenomen als zij belden. Maar dan werd mijn moeder gewoon gebeld als ze wisten dat we daar waren.
Bijna drie jaar geleden kon ik me niet inhouden aan de telefoon toen mijn vader weer zo tevreden vertelde dat ze heerlijk met het gezin waren (halfjes gewoon ruim in de twintig en al lang uit huis). Ik flipte even helemaal en gooide de hoorn erop. Toen hadden we even ruzie, vader heeft brief gestuurd en ik een terug. Het is weer helemaal goed maar voor kerst heeft het niet geholpen.