Afwikkeling klacht pastoraal medewerkster

oh en nog

heel veel sterkte

Miekemieke.

Dat denk ik dus ook, dat het fysiek en lichamelijk te belastend is voor mijn man, deze afgelopen maanden is hij al behoorlijk achteruit gegaan, en dat is het ons eerlijk niet waard.
Een geslepen advocaat had deze mevr, en die pakken je keihard aan, en schromen niet om leugens te vertellen.

Een oriënterend gesprek met een advocaat behoort ook tot de mogelijkheden.

Ik denk nu dat een brief naar de kardinaal het laatst is, en dat karma zijn werk mag doen.

Maro

Weet je, zelf steek ik niet zo in elkaar, wraakzuchtig, en hard en fel uithalen naar een ander zit ook niet in mijn systeem.

We zullen onze gedachten er eens over laten gaan...
Dank je

Vraag me af

We vragen ons af....de brief naar de kardinaal, voor of na zijn uitspraak sturen.
Hij heeft ook vandaag, net als ons het advies van de commissie gekregen.

Margo

Nou als je zou doen wat ik in #101 suggereer, haal je niet hard uit naar een ander naar mijn mening. Je stelt terechte vragen over het systematische karakter van niet voor slachtoffers opkomen van de kerk. Je stelt dus hypocrisie van de kerk aan de kaak. Helemaal niet hard of onbeleefd maar oprecht opkomend voor jou, je man en andere slachtoffers. Dat karma via jou werkt zeg maar. En zoals gezegd, je doet dan eigenlijk niet meer dan je al in dit draadje hebt gedaan.

Maar goed, ik ben zelf op dat soort punten nogal een wereldverbeteraar.

Maro

En wereld verbeteraars hebben we nodig hoor!!
Je hebt gelijk, kritisch punten aanhalen mag best, ik ben ook al begonnen met een brief, en daarin hoef ik niet lief te zijn.

Zou jij hem voor of na de kardinaal zijn uitspraak sturen?

Ervoor

Wat zou erna nog voor nut hebben? Vandaag nog je primaire reactie op papier zetten. Dan een of twee nachtjes erover slapen en laten lezen aan degene die jullie al eerder bijgestaan heeft. Nog wat schaven en het weekend versturen.

Wellicht

kunnen meelezers hier zelfs nog input leveren als je dat op prijs stelt. Maar het moet natuurlijk wel jouw of jullie brief worden.

Pennestreek

Nou, achteraf heeft het ook geen nut denk ik...
De primaire reactie staat op papier, man heeft hem gelezen en inderdaad zijn punten er bij gezet.
Input is zeker welkom hier, super dank 👍🏻👍🏻👍🏻

Geen energie meer insteken

Ondanks de reacties over het schrijven van een brief aan de kardinaal, zou ik er geen energie meer in steken. Het hele proces is één en al leegzuigen van de energie in je lijf. Het is zwaar, maar nu heb je je te focussen op jullie vertrouwen in de toekomst o.a. door vrij van woede, met elkaar te kunnen lezen en schrijven.
Oftewel ‘los laten’, ookal gaat het de doofpot in.
Want dat laatste geloof ik niet zo; er zijn altijd momenten waarop jullie geschiedenis door anderen aangehaald worden. Haar woorden dat er maar weinig van weten, daar geloof ik helemaal niets van. Een kerkgenootschap is vaak maar een klein wereldje. Heus, binnen die gemeente ligt ze onder een vergrootglas, ookal merken jullie daar niet zoveel van.

PS dat ze vroeger pedicure was...
Ook een pedicure kan na een eenjarige cursus prima haar taak als pastoraal medewerkster uitvoeren. Dat werk doe je in principe uit roeping en normen en waarden. Het gaat niet om de lengte van de opleiding, maar om de uitvoering.

Ik schreef eerst hoe wij te maken kregen met gedoe; schoolteam werd ook hand boven het hoofd gehouden en wij konden niets anders doen dan loslaten, focussen op de toekomst.
Vanochtend las ik een interview waarin die directeur aangaf hoe ze toendertijd het algemene belang boven een leerling plaatste en hoe verkeerd dit was. Ze was door gesprekken met derden over haar overheersende manier van leiding geven tot dit inzicht gekomen en had er veel van geleerd. ‘Nou breek mij klomp.’, dacht ik toen ik las dat ze tot dit inzicht was gekomen.

Hoe eerder je dit naar de achtergrond kan laten vervagen, hoe beter.
Die tijd over doen en bijtijds ingrijpen om zo je man te beschermen kan nu eenmaal niet, hoe graag je dat nog het liefste zou doen.

Flanagan

Je hebt gelijk.....maar mijn gevoel zegt, en heeft al die tijd eigenlijk wel gezecht de kardinaal nog een laatste schrijven doen en dan loslaten.....

De kerkgemeenschappen zijn inderdaad erg klein, en heel veel staan op het punt van faillissement, zo ook deze en meer in de buurt, wij persoonlijk, hebben alleen de baas van mijn man op de hoogte gebracht, waarom weet ik al helemaal niet meer.

Je hebt ook gelijk, een pedicure kan ook zeker dit werk gaan doen, maar ik twijfel oprecht of het voor haar een roeping was.......

Wat een verhaal van jullie, pfftt ik heb ooit mijn kind thuisgehouden van school wegens pesten...dat hakt er zeker in....
Zo is er overal wel wat waar geen of later gerechtigheid voor komt.
Ik zit nog midden in het verhaal en kan het nog niet loslaten....

Loslaten

Mij zou zo’n brief juist helpen om los te laten. Voor jezelf helder verwoorden wat er is gebeurd, hoe je dat ervaren hebt. Waarin je bent teleurgesteld en wat je had gehoopt. En er vervolgens niets van verwachten, want dan raak je alleen maar meer teleurgesteld. En dan is het inderdaad een energydrain. Maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Pennestreek

Mij ook, het laatst wat ik nog kan, er is wel meer mogelijk, maar of we dat willen, we zitten al maanden in roerig water.
Ik heb inderdaad al een opzet op papier, en ook hoe het ons geraakt heeft.
En wat de kardinaal er dan mee doet, is zijn zaak, maar ik heb misschien met mijn brief, met ons verhaal wel een zaadje geplant.
🌹

Flanagan (off topic)

“PS dat ze vroeger pedicure was...
Ook een pedicure kan na een eenjarige cursus prima haar taak als pastoraal medewerkster uitvoeren. Dat werk doe je in principe uit roeping en normen en waarden. Het gaat niet om de lengte van de opleiding, maar om de uitvoering.“

Dat is echt onzin wat je hier schrijft.
Een pedicure kan niet na een eenjarige cursus in de RKK pastoraal werkster worden. Niemand kan dat. Ook niet met roeping en de juiste waarden en normen. Om in de RKK benoembaar te zijn is minimaal een hbo-opleiding theologie nodig of -meer gebruikelijk- een universitaire theologische opleiding. In een eerdere post schreef Margo ook dat deze mevrouw een universitaire opleiding zou hebben. Het zou theoretisch dan nog kunnen dat ze die universitaire opleiding op een ander vlak heeft. En dat ze om in de kerk te kunnen werken een binnenkerkelijke opleiding heeft gedaan. Maar dan is ze geen pastoraal werkster maar parochiemedewerker. Op basis van wat Margo hier schreef ga ik daar niet van uit.
Je hebt wel gelijk dat na de goede kwalificatie het er niet meer toe doet dat ze destijds pedicure was.

Margo

Ik merk dat het me bezighoudt. Wat waardeloos dat het zo verlopen is en dat deze procedure niet wat beters heeft opgeleverd voor je man (en jou/jullie).

Wat me niet helder wordt is het volgende:
1. Heeft de commissie gemotiveerd waarom alle aanklachten gegrond zijn verklaard maar er door hen geen strafmaatregel nodig geacht wordt?
2. Kun je bezwaar maken?

Als je bezwaar kunt maken zou ik dat als eerste doen. Het heeft namelijk op meerdere punten iets vreemds.
Het is om te beginnen gek dat iemand dit soort grensoverschrijdend gedrag kan vertonen, dat dat officieel is vastgesteld maar dat er echte consequenties aanhangen. Bovendien vind ik de term ‘grensoverschrijdend gedrag’ eufemistisch als het gaat over seksuele handelingen binnen een pastorale relatie. Dat heet volgens mij gewoon seksueel misbruik. Het is aan de pastor om de professionele grenzen te bewaken, zoals Tsjor eerder terecht opmerkte. Dat heeft deze mevrouw niet gedaan. Die heeft ze ruimschoots overschreden. Niet 1 keer per ongeluk maar langduriger als ik je goed begrepen heb. Ze is een pseudo-therapie gestart met seksuele handelingen als inzet. Ze is geen therapeut en binnen een therapie kan nooit sprake zijn van seksuele handelingen. Ik zou vragen wat maakt dat men in de commissie tot de conclusie gekomen is dat ze wel schuldig is maar geen straf verdient in een kwestie die niet klein of onbetekenend is. Het gaat #&%+ om seksueel misbruik. Ze zouden beter moeten weten.
Daarnaast zou ik aangeven dat je man zich in de procedure niet goed gevoeld heeft. Hoe kan het dat het hem ontraden is om met een advocaat te komen of iemand anders die voor hem het woord deed (zelf het woord doen werd toch aangegeven als beter dan een ander voor je laten praten?) terwijl dat blijkbaar niet gold voor de beklaagde partij? Het heeft je man/jullie op het verkeerde been gezet en dat maakte dat hij zich vanaf het begin op achterstand gezet voelde en onder druk niet meer zijn verhaal kon doen zoals hij dat had willen doen.

Of het allemaal zin heeft; ik weet het niet. De kerk heeft een ingebakken mechanisme om het eigen straatje schoon te vegen, te kiezen voor het instituut en niet voor de mensen. Maar ik dacht oprecht dat dit met een onafhankelijke commissie voor seksueel misbruik losgelaten was omdat juist op dit vlak en deze keuzes het in het verleden zo gruwelijk is misgegaan. Toch denk ik precies dit mechanisme weer te herkennen in jouw verhaal.
Of het benaderen van de kardinaal zinnig is, weet ik ook niet. De beste man staat niet bekend om zijn empathische wijze van reageren en ik vraag me af of hij vindt dat hij het zou kunnen maken om in te gaan tegen het advies van een door de kerk ingestelde onafhankelijke commissie (op papier onafhankelijk dan). Maar goed, niet geschoten is altijd mis, dus dit zou misschien nog wel een optie zijn als je bij de commissie bot blijft vangen. Dan zou ik denk ik inzetten op twijfels over de onafhankelijkheid van de commissie.
Publiciteit zoeken is denk ik niet zinvol. Het is wel verleidelijk en het geeft het gevoel dat je met die druk wat kunt bereiken. Het zet de betreffende mevrouw in een kwaad daglicht maar het zet je man en jou in al jullie kwetsbaarheid ook in de schijnwerpers. En de kerk heeft dan haar manieren om zoiets te laten doodbloeden zoals ze altijd hebben gedaan. Dus resultaat zal het waarschijnlijk niet hebben, vrees ik.

Nou, veel sterkte maar weer. Ik leef oprecht met jullie mee en wilde dat het anders was.

Pastor

Zou dat kunnen, bezwaar maken? Ik ben een absolute leek op dit gebied, maar als dat kan is dat natuurlijk de eerste (en beste) stap.

Al met al een hele rare en vooral nare gang van zaken. Fijn dat jij op dit forum met je professionele blik en empathie mee kijkt. Heel leerzaam ook.

Cursus (ot)

@Pastor, niets ten na deel van de opleiding en de functie van pastoraal medewerker.
Hier volgde een familielid gedurende een jaar een cursus, betaald door de kerk. Ze had geen academische voorgeschiedenis.
Tijdens en na De cursus, mocht ze van de raad van deze kleine gemeenschap, met kerkgangers gesprekken voeren wanneer die mensen daarom vroegen. Soort hulpverlener, misschien meer in lijn van parochiemedewerkster.
Maar de mensen wilden wel graag met haar over zaken praten omdat ze haar een prettig persoon vonden. Na de cursus wilde daar aan de slag als betaald hulpverlener, maar daar had de kerk geen geld voor. Ze is nu, hoe frappant dan ook, pedicure. 🙂

We kennen die dame in de geschiedenis van Margo niet. We weten niet welke opleiding ze daadwerkelijk genoten heeft. Het kan zijn dat ze de hele rit gereden heeft of een korte route. Dan zou ze haar diploma’s of getuigschriften moeten laten zien. Uiteindelijk doet dit aan het relaas niets.

Pennestreek

Ik weet niet of je bezwaar kunt maken. Ik stel dat als vraag in mijn post #116. En ik stel dat ik dat als eerste zou doen als die optie er zou zijn.

Flanagan

Het kan wel zijn dat jij een familielid hebt voor wie dat in een andere kerk geldt, maar in de RRK geldt dat wat jij beschrijft niet voor de functie van pastoraal werker. Daar moet je, buiten een aantal andere dingen in een traject, inderdaad je diploma’s overleggen voor je benoembaar bent. En dan gaat het om diploma’s van HBO of universiteit in de richting theologie. Voor priesters wordt nog wel eens een andere norm gehanteerd helaas voor pastoraal werkers niet.

Mocht de mevrouw is kwestie een binnenkerkelijke cursus gedaan hebben, dan is ze geen pastoraal werkster maar parochiemedewerker en dan heb je andere taken. Wel met soms wat dunne scheidslijnen, dat is waar maar een andere kwestie.

Pastor.

Dank je voor je uitgebreide post, daar kan ik zeker weer wat mee.
Even antwoorden op je vragen,

1, de commissie heeft niet geschreven waarom ze vinden dat er geen straf noodzakelijk is. Ze schrijven gezien dat de aangeklaagde spijt heeft betuigd, enze onvoldoende vonden dat mijn man labiel was, vinden ze het niet nodig een strafmaatregel op te leggen, ook omdat ze openheid naar het bisdom had getoond, en het bisdom had geen aanleiding gezien maatregelen te nemen.

2, op het advies van de commissie, deze brief dus, kan geen actie van onze kant worden genomen, het eenigst wat nog kan is protest aantekenen als de bisschop zijn oordeel heeft gegeven.

Wat ik inderdaad nog wel kan doen is een brief naar de commissie sturen dat het inderdaad op alle punten vreemd is.
Zoals ik al eerder schreef zijn wij als leken overruled.

Ik ga jou punten even voor mezelf opschrijven om daar wat met de commissie mee te doen....

Dus....

Spijt betuigen en een slachtoffer dat niet genoeg labiel zou zijn geweest is een reden om geen straf te geven voor een strafbaar feit? Bizar zeg. Ik kan er niet bij.

Labiliteit van het slachtoffer is toch geen voorwaarde om een bepaalde handelwijze slecht te maken? Seksueel overschrijdend gedrag (misbruik) is slecht omdat het in zich slecht is. Ook stabiele mensen kunnen slachtoffer worden van seksueel misbruik. Dat een slachtoffer vooraf labiel was, maakt het hooguit nog een graad slechter dan het in zich al is. De mate van labiliteit achteraf (of het ontbreken ervan) kan geen maatstaf zijn om een slechte handelwijze te vergoelijken.

Er is dus geen goede onderbouwing of ook b een officiële mogelijkheid de commissie om opheldering te vragen. Ook raar. Een brief zoals waar jij het over hebt, is misschien dan toch een optie. Laten zien dat je niet zomaar tevreden bent met hun handelwijze. Anders maar de reactie van de kardinaal afwachten. Met een beetje geluk oordeelt hij anders. Doet hij dat niet, dan in ieder geval protest aantekenen. Ik zou mijn geld er niet op zetten dat de bisschop anders oordeelt dan het advies van de commissie. Helaas klinkt het zoals jullie het al voorvoelden als iets dat onder het tapijt geveegd dreigt te worden. Ik hoopte erg van niet, maar het lijkt erop dat jullie gelijk krijgen.

Ik denk dat ik in deze fase ook juridische ondersteuning zou nemen en dat de instanties zou laten weten. Je kunt altijd bepalen om wel of niet een stap verder te gaan of daar vanaf te zien als het te zwaar wordt voor je man. Maar dan krijg je wel je opties helder.

Sterkte maar weer.
.

Spijt?

Ik kreeg uit jouw verslag van het gebeurde niet het idee dat deze dame met zoveel woorden spijt heeft betuigd. Hoe kijk jij daar zelf tegenaan Margo?

Maar was het zonneklaar

dat ze gesprekken had met je man vanuit haar functie als pastoraal medewerker? Voor iedereen, ook voor haar?
Sorry, vervelende vraag misschien maar ik weet niet hoe zoiets precies gaat (geen enkele ervaring met een kerk) en het wordt me uit je verhalen niet helemaal duidelijk.
Voor mij, als leek dus, vrij ondoorzichtig allemaal. Ze is geen therapeut en kan dus zeker geen therapeutische gesprekken aangaan. Maar ze kan dan toch ook niet zijn toestandsbeeld inschatten bijv?

Vraagje tussendoor

Is de titel 'therapeut' beschermd of mag iedereen zich zo noemen?

Noor

Ik denk dat je daar op zich een punt hebt. Een pastoraal werker kan liefdesrelaties aangaan met andere mensen. Alleen nooit binnen een pastorale relatie. Eigenlijk vereist de kerkelijke discipline dat de pw geen seks heeft buiten het huwelijk of seksuele handelingen daarbuiten verricht. Strikt genomen zou het bekend worden van zoiets al reden kunnen zijn voor intrekking van de zending door het bisdom en daarmee voor ontslag. Al wordt wat zaken als samenwonen (is ook gewoon seks buiten het huwelijk) betreft de soep doorgaans niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend.

Of het duidelijk is wanneer er een pastorale relatie is, is niet zo heel erg lastig: die is er vziw wanneer de pw op grond van het werk bij een ander betrokken is. Het feit dat hier de aanklachten die gedaan zijn gegrond verklaard zijn, geeft mij de indruk dat daar geen twijfel over is. Maar ik kan ernaast zitten.