U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zoon 8 geen vriendjes... wel of niet testen
Mijn zoon van 8 jaar heeft weinig tot geen vriendjes op school. In groep 1 en 2 had hij een vriendje waar hij heel close mee was.Helaas is deze jongen verhuisd. In groep 3 ging het slecht, had nauwelijks uitnodigingen, werd niet terug op feestjes uitgenodigd etc. Ik vond hem een keer huilend op de grond.. mama iedereen vindt mij stom. Zo zielig. Wij hebben verschillende gesprekken gehad met de juffen en de IB-er. Er is toen een soort maatjes project opgezet. 3 kinderen mocht hij zelf uitkiezen die hem zouden helpen. Dat leek te helpen maar een van de maatjes had het zelf ook moeilijk en trok heel veel met een ander maatje op waarbij onze zoon ook wel eens niet mee mocht doen. Dus dat werkte dan weer averechts. In groep 4 ging het op en neer. Er was een ander jongetje waar hij goed mee op kon schieten, helaas is deze jongen ook weer naar een andere school gegaan... :(
Kinderen plagen hem niet echt maar hij krijgt soms te horen: jij mag niet meedoen...met name door de jongen die in groep 3 zijn maatje was.
Hij is in groep 3 op speltherapie geweest. Tjsa het enige dat er uit kwam is: "er zit waarschijnlijk niets onder , ( de therapeut bedoelde autisme ADHD oid) maar zulke kinderen als jullie zoon hebben vaak op de basisschool weinig vrienden. Wat moet ik daar nu mee?
Onze zoon is gevoelig, de IB-er denkt dat hij mogelijk hoog begaafd is, al geven zijn cijfers er niet echt aanleiding toe.Mijn man en ikzelf vragen ons af of hij dit wel is. Hij is een beelddenker en erg creatief in zijn denken. De juffen uit groep 4 gaven aan dat hij soms al op een heel ander niveau denkt. Kinderen snappen hem ook niet altijd. Verder is hij ook wel weer koppig want als hij echt iets niet leuk vindt bijvoorbeeld voetbal dan doet ie dus niet mee ook al voetballen alle jongens uit de klas.
Nu weer 3 weken bezig op school en is soms alle pauzes alleen. Hij wil een vriend... doet zijn best doet soms zelfs mee met voetbal maar het wil niet lukken. Spelen met zus en buurkinderen gaat goed. Hij zit pas op scouting, hopelijk gaat het daar lukken.
De IB-er wil dat hij getest wordt op mogelijk Hoogbegaafdheid en of autisme. Ik heb eigenlijk een vreselijke hekel aan dat testen en al die labels...
Ik weet het ook niet meer. Mijn man is nuchterder en zegt dat ik niet teveel aan mijn zoon moet laten merken dat ik het erg vind dat hij geen vriendjes heeft. Maar we moeten toch wat.. hij kan toch niet zijn schooltijd door zonder vrienden...
Nu zit ik te dubben .. de mallemolen ingaan van het testen op weet ik het wat of toch maar eerst een SOVA training of zo. Wie herkent dit of heeft dit ook meegemaakt
Gamen
MIjn kinderen deden games voor kinderen waar ze ook leerden hoe je contact maakt en waar ze later met kinderen ook wel eens contact hebben gehad.
Vooral dochter heeft nog steeds een paar vrienden die ze kent van een van de games.
Vooral Club Penguin, dat helaas uit de lucht is en waar wel iets bezig is met Disney, had concrete instructies voor samenspelen.
Verder Adventurequest, een rollenspel en dochter doet nu nog wel eens mee aan Transformice.
Uiteraard moet je goed uitkijken waar je kinderen zich bij voegen, en er zijn vast nog wel meer games die hun vaardigheden vergroten.
Soms is het gratis, soms een maandbedrag. Ik betaalde het wel voor de kinderen zodat ze volledig mee konden doen.
Verder is dit ook de leeftijd, denk ik, dat je je kinderen vooral uitlegt dat je zelf je eigen beste vriend bent, die je hele leven meegaat. En als je een goede vriend bent voor jezelf kun je ook een goede vriend zijn voor een ander. De wereld is vol mensen er zijn er vast wel een paar die bij jou passen, al komt het nu niet zo goed uit, tijd genoeg.
En verder heb ik dat idee van Vriendjes en Speelafspraakjes ook wel ervaren als een soort normalisatieterreur waar veel kinderen helemaal niet mee bezig zijn. Je gaat om met de mensen om je heen, school, maar mijn kinderen gingen vooral ook om met familie en kinderen van mijn vriendinnen.
Dat is meer dan genoeg.
Muziek
Muziek heeft bij mijn zoon ook nogal eens contacten opgeleverd. Alleen al samenspelen levert contacten op, maar ook heeft hij vrienden die geinteresseerd zijn in dezelfde muziek en einde middelbare school samenspeelden, er waren ook podia voor nieuwelingen en optredens.
Maar niet op de basisschool. Pas op het voortgezet onderwijs begon het een beetje te komen dat ze zelf vrienden maakten en daar ook buiten school contact mee hadden. Zeg maar zo'n jaar of 14.
Mijn beide kinderen hebben een vorm van autisme. Ik heb me daar wel zorgen over gemaakt, maar achteraf, is dat wel goed gekomen.
Beide kinderen zijn op school gepest, dat was minder.
Anne J
"Verder is dit ook de leeftijd, denk ik, dat je je kinderen vooral uitlegt dat je zelf je eigen beste vriend bent, die je hele leven meegaat. En als je een goede vriend bent voor jezelf kun je ook een goede vriend zijn voor een ander. De wereld is vol mensen er zijn er vast wel een paar die bij jou passen, al komt het nu niet zo goed uit, tijd genoeg."
Mooi gezegd!
Christelijke games
https://www.adventurebible.com/
Dat had je vroeger nog niet, maar er zijn inmiddels ook christelijke games. In het engels, maar dat is voor mijn kinderen nooit een belemmering geweest. Ze leren al spelend.
En misschien, met wat zoeken is er ook wel een Nederlandstalige bijbelgame.
Leene
Als reactie op jouw schrijven #25
De discussie gaat inderdaad niet over een spelcomputer. Ook niet over hoeveel kindjes het wel of niet hebben thuis. Ik bedoelde het meer in de zin dat 8 jaar geen ongebruikelijke leeftijd is voor een spelcomputer.
En ook al hebben andere kinderen het niet, en hebben jullie er zelf ook niet veel mee, misschien heeft je zoon er wel behoefte aan.
Je schrijft ook " ik heb niet het idee dat hij veel mist". Maar wat zegt hij er zelf over?
Sova training kan een goed hulpmiddel zijn om de sociale codes wat beter te hanteren en wat flexibeler te worden. Gewoon eens informeren wat de mogelijkheden zijn.
De Broederband
Ik ken het boek van Daniël niet. Maar hier lazen we voor uit de serie van de Broederband. Deel 1 gaat over een groep ‘buitenbeentjes’ die samen een team moeten vormen omdat de twee andere teams hen niet hadden gekozen. Ze gaan een competitie aan, die bestaat uit opdrachten.
Maar ieder buitenbeentje heef zo zijn eigen talent. De hoofdpersoon Hall is creatief en vindingrijk. Door slim gebruik te maken van die talenten en de leden de ruimte te geven om te laten zien wat ze waard zijn, groeit er een team dat voor elkaar klaar staat. Het gaat niet meer om winnen maar om elkaar niet in de steek laten.
De populaire jongens blijken ook minder ‘machtig’; ze verliezen hun aanzien doordat de volgers gaan zien hoe hun leider werkelijk is.
Een goed boek omdat de gevoelens ook herkenbaar zijn, en dit bijdraagt aan het bespreken waarom sommige kinderen egocentrisch handelen. En dat je er mag zijn ook al is het je nog niet duidelijk waar je in uitblinkt.
De Broederband, geschreven door J. Flanagan
Ja, superboek De Broederband
Mijn zoon in 6VWO leest ze nog steeds. Geldt ook voor De Grijze Jager van dezelfde schrijver. Maar qua buitenbeentjes is De Broederband nog beter.
Flanagan
Nou weet ik waar jouw nickname vandaan komt ;)
Ik ken deze boeken niet. Ga er eens naar kijken want ze lijken me voor mijn zoon ook wel van toepassing.
Hier wordt ook samen gelezen
Grijze Jager en alles van Rick Riordan, mythologie in een hedendaags jasje, met ook allerlei onzekerheden van jongeren erin verwerkt, maar eerder puber leeftijd. Merk dat het zoon veel brengt.
Bindingsangst
Lees, dat vriendjes zijn vertrokken naar andere scholen, waardoor contact gestopt is?
Veel wat slimmere kinderen, die echte denkertjes, worden dan voorzichtiger in aangaan van sociale contacten. Bang om vriendjes weer te verliezen. Dit zou ook kunnen meespelen: aan ene kant verdrietig om dat hij geen vriendjes heeft, aan andere kant soort bindingsangst.
Dit lijkt iets voor volwassenen, maar slimme soms nog erg jonge kinderen kunnen dit ook hebben. ( uit ervaring van ouders in omgeving : kindje van dominee door vaak verhuizen, asielzoekerskindje door de vele overplaatsingen. Juffen dachten bij beide kinderen aan autisme door het teruggetrokken gedrag .)
de ib-er
heeft dat ook wel eens gezegd, dat onze zoon ook wel eens last kon hebben van bindingsangst omdat degene met wie hij het goed kon vinden één voor één verdwenen. Vraag alleen is wat we er aan moeten doen.
A.s donderdag hebben we een gesprek op school dan moeten er maar knopen doorgehakt worden. Of we houden er over op en blijven positief stimuleren en het thuis gezellig maken...of een sova training of toch verder testen. Ik weet het nog niet hoor... maar de laatste weken gaat het wel iets beter. Spelen in de pauzes nog niet zo maar hij geeft aan het niet zo erg te vinden regelmatig alleen te spelen. De laatste twee weken is er op woensdag wel onverwacht een jongetje uit de klas langsgekomen om op een woensdag te spelen. Jochie woont in de buurt... dus wie weet hoe zich dit verder ontwikkelt. Reacties hier helpen wel met name de reacties dat het niet zo hoeft te blijven... tsja ik wil altijd zo'n relaxte moeder zijn maar af en toe ben ik echt een neuroot geloof ik... je wilt toch het liefst dat je kinderen sociaal goed mee kunnen
herkenbaar
zoon viel er vanaf groep drie ook buiten. Slecht jaar op school (veel wisselingen in de leerkrachten) in combinatie met zijn eigen gebruiksaanwijzing. (extravert, licht autistisch, redelijk slim). We hebben hem wel laten testen maar dat was pas nadat hij zelf ook had aangegeven dat hij het zelf ook wel vervelend vond dat hij snel boos werd. Hij wilde daar meer grip op krijgen. Dat was groep zes. Inmiddels groep 7. HIj heeft nu in de klas en daarbuiten wel een paar vriendjes. De wereld wordt ook wat voorspelbaarder als je ouder wordt. Als je zelf afwijkende signalen afgeeft duurt het wat langer voor je helemaal door hebt hoe het allemaal werkt.
Ik heb eigenlijk geen advies. Ik weet dat het mij toch wel heel veel pijn deed. Ik ben blij dat het nu beter gaat. Belangrijkste factoren zijn toch dat hij meer inzicht in zichzelf heeft gekregen en het feit dat hij toch een ontzettend lieve jongen is met oog voor anderen en een ontwapende eerlijkheid over wat er allemaal gebeurt (en hij ziet alles). En dat het zal toch altijd wel tijd nodig hebben. Succes.