Wie bekostigt de HBO-studie?

Precies lou

Zo doen wij het ook.

Nog iets extremer....we hebben een paar jaar terug een bovenwoning gekocht voor studerende zoon en vriendin. Hij krijgt van ons een toelage voor zijn levensonderhoud, waarvan hij een deel elke maand netjes weer terugboekt als huur.
Weet ie in ieder geval wat ‘wonen’ kost, en went ie er aan dat dat soort bedragen maandelijks van zijn rekening verdwijnen.

Ja precies

Dat kind eerst de zorgtoeslag aan ons overmaakt en wij dan zo’n zelfde bedrag terugboeken voor kleedgeld.

Bovendien dragen we bewust veel bij aan hun studie en levensonderhoud. Zorgkosten vallen daar voor ons ook onder. Ik geef de kinderen wel regelmatig inzicht in hun zorgkosten zodat het geen abstract iets blijft voor hen en ze alvast zicht krijgen op wat komt.

Daarbij

zitten ook de volwassen kinderen nog in onze collectieve zorgverzekering. Dus zo lang ze dat doen, kunnen ze niet zelf betalen maar gaat het in 1 x via ons.

Aagje

En is dat nu echt zo heel veel goedkoper (bij jullie in de zorgverzekering) dan de goedkoopste zorgverzekering voor studenten? Overigens wordt er gemorreld aan niet alleen in 1x betalen met korting maar ook de collectieve verzekering.

En verder

ik zeg het nog maar een keer: ik geloof niet dat er 1 manier is om kinderen met geld te leren omgaan en te leren budgetteren. En ook niet dat ze dat automatisch allemaal niet leren als je veel voor ze betaalt.
Ik denk dat het leren omgaan met geld en verantwoordelijkheid leren dragen op veel manieren kan. En dat veel afhangt van het kind in kwestie.

Triva

Hoezo? Wat maakt dat je denkt dat wij dat niet uitgezocht hebben?

Aagje

ik vroeg me niet af OF het goedkoper is maar of het HEEL VEEL goedkoper is.... :)

Ook zo

Mijn dochter heeft sinds haar 18e inkomen uit oudertoelage, zorgtoeslag en soms salaris. Daarvan betaalt ze al haar kosten, dus ook de studie en de zorgverzekering. Haar oudertoelage is voldoende voor de essentiële kosten, voor de rest werkt en/of leent ze.
Zo gedurende de jaren doet ze ook wel wat inzichten op. Kind vond dat het erg hard ging met haar uitgaven, en toen we die analyseerden bleek daar vaker AH to go en Starbucks op te staan dan je bij een arme student zou verwachten. Op zo’n inkomen kun je geen 40 euro per maand aan theetjes onderweg uitgeven. Corona werkte dan weer mee aan het binnen budget blijven.

goedkope studentenverzekering

Onze dochter heeft regelmatig fysiotherapie nodig, daarnaast hebben wij allemaal regelmatig problemen met onze tanden. Ondanks goed poetsen. Daarom zit ons dochter bij ons in de verzekering met een goede aanvullende verzekering.

Ik ben het met Aagje eens dat je op vele manieren kan leren om goed met geld om te gaan. Wij betalen ook relatief veel, met het idee dat ze zonder studieschuld haar studietijd kan doorkomen. Ze weet wat wij betalen, heeft een vast bedrag waar ze van rond moet komen en wij stoppen haar ook niks extra's toe. Dat hebben we gedurende de hele puberteit gedaan. Beide kinderen kunnen goed met geld omgaan en hebben een goed gevulde spaarrekening.

Niet helemaal

'Of een ouder nou de zorgverzekering betaalt of kleedgeld overmaakt, in beide gevallen gaat er (bijvoorbeeld) 100 euro naar het kind.'
Het is niet helemaal hetzelfde. Kleedgeld krijg en vraagt verder geen inspanning van het kind. Een zorgverzekering afsluiten, de zorgtoeslag aanvragen, rekening houden met eventueel gestegen inkomsten, geconfronteerd worden met de eigen bijdrage, eventueel bijbetalen voor medicijnen, dat confronteert een jongvolwassene met de spelregels van de buitenwereld. En die zijn niet eenvoudig.

Tsjor

Oneens

''En ook niet dat ze dat automatisch allemaal niet leren als je veel voor ze betaalt.' Het woordje 'automatisch' is natuurlijk een valkuil, want geen enkel leren gaat 'automatisch'.
Mijn dochter is het niet met je eens. Ik kon weinig bijdragen en ben een voorstander van eigen verantwoordelijkheid, ook in financieel opzicht. Zij vergeleek zich met haar vriendje (BBL-studie) waarvan de ouders alles betaalden en vond dat ze door mijn aanpak beter geleerd had om met geld om te gaan dat het vriendje. Plannen van uitgaven, je afvragen waar het geld vandaan moet komen voordat je het uitgeeft, dat zijn toch vaardigheden die je moet leren. Zolang dat 'vragen aan de ouders' blijft leer je niet meer dan wat je als kind al deed: vragen aan de ouders.
Ik denk echt dat het zinvol is als kinderen leren hoeveel uur je moet werken om die broek te kunnen kopen. Liefst leren ze dat voordat ze echt helemaal voor zichzelf moeten zorgen.

Tsjor

Tsjor

'Een zorgverzekering afsluiten, de zorgtoeslag aanvragen, rekening houden met eventueel gestegen inkomsten, geconfronteerd worden met de eigen bijdrage, eventueel bijbetalen voor medicijnen, dat confronteert een jongvolwassene met de spelregels van de buitenwereld. En die zijn niet eenvoudig.'

Maar al die dingen staan los van wie het betaalt.

Natuurlijk niet

Als je ouders alles betalen hoef je je er geen zorgen over te maken, dan dien je gewoon de rekening in. Als je het zelf moet betalen denk je: waarom? En moet je gaan schuiven in je uitgaven, waardoor je opnieuw je prioriteiten moet gaan vaststellen.

Tsjor

Ik vind 18 jaar een mooie leeftijd om zelf te gaan doen. Mijn dochter heeft het allemaal zelf geregeld, met ons op de achtergrond. Dus af en toe kwam er een blèr van zolder van hoe moet dit?

Ongetwijfeld zal ze een keer een aanmaning gaan krijgen of aan het eind van haar geld nog een stukje maand over hebben en dan op zoek moeten naar statiegeldflessen en een week brood met pindakaas moeten eten oid. Ik weet zeker dat in haar studentenhuis er meer zijn die zo rondrommelen.

Wat is ze heerlijk trots dat ze het ‘zelluf’ doet. Ik kan er echt van genieten, van mijn grote kind.
Ze kan het nu allemaal ontdekken, met de zekerheid dat als ze er echt een potje van heeft gemaakt en er niet meer uitkomt ze thuis ouders heeft waar ze terecht kan.

Eeeuh.....

Tja Tsjor, het kan best zijn dat jouw dochter de ervaring heeft dat jij het beter hebt aangepakt dan de ouders van haar vriendje. En dat is natuurlijk ook mooi om te ervaren. Maar dat zegt natuurlijk niet zoveel over of het voor anderen ook zo werkt. Jij maakt het wel zwart-wit in jouw redeneringen. Jij maakt van alles/veel betalen meteen dat deze kinderen niet zelf leren om dingen te regelen en te budgetteren. Als ziektekosten betaald worden door de ouders is dat niet hetzelfde als ‘niet nadenken over wat zinnig, nodig of onzinnig is. Dat maak jij ervan. Met de term ‘rekening indienen’ doe je alsof er een soort van blanco check ligt, maar dat staat natuurlijk helemaal nergens.
Er zullen vast ouders zijn die het zo doen maar ik denk dat het aantal wel mee zal vallen. In ieder geval in mijn omgeving waar meer ouders doen zoals wij: veel bijdragen in de hoop dat de kinderen weinig of geen studieschuld hoeven op te bouwen.

Dendy, ja trots kun je zijn als je kinderen zich goed redden. Maar dat is voor mij niet gebonden aan ‘18 is een mooie leeftijd om financieel zelfstandig te zijn’.

Ik krijg toch het gevoel dat het allemaal zo wel erg normatief is hoor. Alsof er 1 manier de beste is. Toch wel weer jammer.
Wat is er mis met elkaar vertellen hoe we het doen met de financiële bijdrages voor de studie van onze kinderen en misschien uitwisselen waarom we het doen zoals we het doen? Waarom moet elkaar de maat genomen worden? Ik zie onze manier als ook een verantwoorde manier die past bij ons en onze mogelijkheden. Niet als de enige verantwoorde manier. Ik zeg volgens mij ook niets afkeurends over de manieren van anderen.

Tsjor

'Als je ouders alles betalen hoef je je er geen zorgen over te maken, dan dien je gewoon de rekening in. Als je het zelf moet betalen denk je: waarom? En moet je gaan schuiven in je uitgaven, waardoor je opnieuw je prioriteiten moet gaan vaststellen'

Als je het kleedgeld op de rekening van je kind zet, heeft dat precies hetzelfde effect dan wanneer de overheid de zorgtoeslag op de rekening van het kind stort. In beide gevallen staat er een bedrag per maand op de rekening waar alles af moet.
Bovendien wil ik helemaal niet dat mijn dochter bij medische kosten gaat overwegen of het wel prioriteit heeft.

Aagje

Ik heb het niet vervelend bedoeld. Meer van zo gaat het bij ons en dat doen we hierom.
Niet dat dat dan beter is ofzo. Het is ook nogal kindafhankelijk.

Het waardevolle van dit forum vind ik al heerel lang dat je juist andere denkwijzen kunt lezen en daar wordt je altijd wijzer van.

Dendy

Weet ik wel, dat jij dat niet vervelend bedoelt.
Ik denk eigenlijk dat op zich niemand in deze discussie het vervelend bedoelt.

Maar in mijn beleving krijg je in draadjes als dit al gauw een sfeer waarbij het niet zozeer om uitwisseling van ideeën gaat maar om het overtuigen dat het ene beter is dan het andere. Sommige draadjes en onderwerpen lenen zich voor dat soort discussies maar bij een onderwerp zie ik de waarde idd vooral in het uitwisselen van ideeën en manieren van doen. Daar doe je ideeën op over hoe je het zelf zou kunnen doen. En dan vind ik het jammer als meningen zo normatief gepresenteerd worden. En andere manieren van doen afgedaan lijken te worden als opvoedkundig onverantwoord.

"Ook hebben ze het hoogste eigen risico, daarmee is hun premie ongeveer de helft van het risico wat je daarmee loopt goedkoper. Lukt het je 1jaar om niet meer dan ongeveer 550 euro aan eigen risico te betalen dan ben je al goedkoper uit. Als het je twee jaar lukt om onder de 385 te blijven en je spaart het uitgespaarde bedrag dan heb je het hele extra bedrag wat je max moet betalen al liggen (en loop je geen enkel risico het derde jaar)."

Herstel, die 550 legt ongeveer bij 625. Je betaalt per maand ongeveer 20 euro minder. 20x12+385

Triva

'Lukt het je 1jaar om niet meer dan ongeveer 550 euro aan eigen risico te betalen dan ben je al goedkoper uit. Als het je twee jaar lukt om onder de 385 te blijven en je spaart het uitgespaarde bedrag dan heb je het hele extra bedrag wat je max moet betalen al liggen '

Het lastige is dat je vooraf niet weet of je onder die 385 kunt blijven. En dat je na elk duur jaar weer 3 jaar lang moet sparen.

Elenah

Je hoeft niet onder de 385 te blijven, je moet onder de 625 blijven. Mijn zonen lopen dus elk jaar maar 885-625=260 risico. Een jaar onder de 385 en je hebt al genoeg gespaard voor het tweede jaar. Als je weet dat je je eigen risico gaat opmaken doe je dit natuurlijk niet. Net zoals dat je natuurlijk een tandartsverzekering neemt als je weet datje 500 euro gaat betalen. Wij gaan ook altijd in de herfst op controle en vragen de tandarts of ze iets aan ziet komen en of we al door het verzekerde bedrag zijn of niet als er wat moet gebeuren. Dat maakt of de eventuele vervolgafspraak voor of na 1 januari wordt gemaakt.

Verschil

'Met de term ‘rekening indienen’ doe je alsof er een soort van blanco check ligt, maar dat staat natuurlijk helemaal nergens.' Maar het conflict verplaatst zich: als ouders niet willen bijdragen aan iets wat jij wel graag wil, dan heb je stomme ouders. Als je zelf een rekening krijgt die je niet kunt betalen, omdat je je zorgtoeslag al uitgegeven hebt aan kleding, dan ben je zelf stom geweest. Dat is volgens mij het belangrijkste verschil.

'Bovendien wil ik helemaal niet dat mijn dochter bij medische kosten gaat overwegen of het wel prioriteit heeft.' En toch zal ze dat op een dag wel moeten doen. Meestal komen de onverwachte rekeningen doordat iemand niet in de gaten heeft dat er een eigen risico is, of dat bepaalde ziektekosten niet in de verzekering zitten. Als je kind zelf de verzekering afsluit weet je kind zelf welke keuzes ze heeft gemaakt, wat de consequenties zijn en hoe ze daarmee om wil gaan.

Ik ben het helemaal eens met Dendy: 'Ze kan het nu allemaal ontdekken, met de zekerheid dat als ze er echt een potje van heeft gemaakt en er niet meer uitkomt ze thuis ouders heeft waar ze terecht kan.' Dat is ook mijn ervaring, zeker in de periode tussen 18 en 21.

Inmiddels heb ik dat uitgebreid: ik kan nu wel iets bijdragen (kinderen uit huis, fulltime werkend) en help dus waar nodig met het terugbetalen van de studielening. Zo kan het ook.

Vervelend Aagje, als je het verhaal van mijn dochter als storend ervaart. Het is gewoon een ervaringsverhaal, wat ik nu kan vertellen, nu we een aantal jaren verder zijn. Indertijd heb ik ook voortdurend getwijfeld over wat het beste is en me schuldig gevoeld als ik hoor wat andere ouders voor hun kinderen betalen.
Het verhaal van een van mijn kinderen is overigens ook helemaal overeenkomstig, zijn vriendin geeft behoeftegestuurd geld uit, alsof er geen bodem in de portemonnee zit; hij past zijn behoeftes aan aan de mogelijkheden. Het zet de relatie op spanning.

Wat ik observeer, maar dat is natuurlijk niet voor iedereen zo, is dat je op een of andere manier toch moet leren hoe je financiële werkelijkheid in elkaar zit, hoe de verhouding tussen behoeften, noodzaak en vermogen in elkaar steekt. En dat een deel van dat leerproces toch ervaringswijze gaat. Goed voorbeeld doet veel, maar ervaring doet meer volgens mij; en dan liefst ervaring in een veilige omgeving, wanneer je als ouder nog iets kunt doen om rampen te voorkomen.

Een ander punt blijft natuurlijk dat je het ook moet kunnen. als ik 1000 euro aan een studerend kind zou overmaken en ik heb 3 kinderen, dan had ik zelf per maand een groot negatief vermogen overgehouden. Maar leren omgaan met schaarste is volgens mij niet zo heel erg.

Tsjor

Mijn dochter van 18 vindt het heerlijk als ik haar regel- en uitzoekdingen voor mijn rekening neem. Maar als ze met vrienden op vakantie gaat, zoals afgelopen zomer, dan doet ze het zelf. En dat gaat goed. Ze is heel zelfstandig, kan goed met geld omgaan, maar laat zich ook graag verzorgen. Je hoeft een kind echt niet in het diepe te gooien om het zelfstandig te krijgen.

Zeker is dat heerlijk

Natuurlijk, heerlijk om zo lang mogelijk verzorgd te worden.
Wellicht speelt bij mij ook mee, dat ik de ervaring heb dat een ouder plotseling kan overlijden, op jonge leeftijd. Dat maakt dat ik niet vooraf kan voorspellen dat er tijd genoeg is. Regel- en uitzoekdingen, die kun je ook samen doen.

Tsjor

ElenaH

Onze dochter is ook niet in het diepe gegooid. Wij zijn al veel eerder begonnen met verantwoordelijkheid geven. Met 13 een krantenwijk, kleedgeld. En zodra ze genoeg kon verdienen ook geen zakgeld meer. Met 18 ‘ de wijde wereld’ in was een logisch vervolg.

Ik denk dat het in de aard van onze kinderen zit. Jongste van 11 loopt ook al een halve krantenwijk en kan dan erg trots zijn op de opbrengst èn dat hij ‘zelluf’ bepaald wat hij daar mee kan doen.

En ik denk dat het ook gewoon in onze omgeving zit. Die krantenwijk circuleert al jaren rond in onze buurt. Gaat van buurkind naar buurkind. Erg leuk om te zien. Ik ken ook geen buurkind wat als het 18 is nog zak- of kleedgeld krijgt. Dat wordt dan allang zelf verdiend.