voorlopig vmbo t advies maar cito I scores?!

dan is havo prima toch?

Zoals je het nu omschrijft heeft de leerkracht wel naar je kind gekeken en niet voor niets een havo-advies gegeven.

Ik zou echt voor vwo gaan, juist vanwege dit gedrag.
Hij moet het een beetje afleren juist, dat perfectionisme.
Op de havo gaat hem dat niet lukken. Dan blijft hij eindeloos in zijn comfortzone en kan hij lekker precies, langsaam werken,
hoge cijfers halen zonder daar zijn hersens voor te laten werken (en nee, alles perfect willen doen is niet hetzelfde als hard werken, integendeel zou ik zeggen) en hij hoeft zijn angst om onderuit te gaan niet onder ogen te komen.
Maw zijn onzekerheid blijft flink gevoed.

En buiten dat is het allemaal gewoon kolder; hij scoort nu op vwo niveau dus er is geen enkele reden om aan te nemen dat hij dat niet aan gaat kunnen.

Vraag

De leerkracht heeft zicht op wat hij in de klas ziet, hoe de resultaten tot stand komen en wat er op het voortgezet verwacht wordt. Maar jij hebt verstand van je kind. Is jouw kind gebaat bij met, relatief gezien, de makkelijke en veilige weg van de havo? Of... moet hij, voor zijn eigen bestwil, juist naar het vwo om te leren leren en leren omgaan met niet automatisch de beste zijn. Ik zou in zijn geval niet eens een combinatieklas willen. Met een 6 op vwo gaat hij over naar klas 2 vwo, maar met een 6 gemiddeld op een havo/vwo gaat hij naar 2 havo, wat zijn falen zou bevestigen. Ik denk dat hij dus gebaat is bij een vol vwo-advies en dat blijkt ook uit zijn testen.

verschil

Het verschil in havo en vwo is echt niet zo enorm als de basisschoolleerkracht blijkbaar denkt. Hier scheelde het bij veel vakken nog niet eens een vol punt. Ik zou er echt niet vanuit gaan dat een kind dat op het vwo met moeite zesjes en zevens haalt helemaal fluitend door de havo heen gaat, met hoge cijfers. Maar ik zou ook niet weten waarom dit kind alleen maar zesjes op het vwo zou halen. Dat hij ervoor moet werken is juist goed, dan is hij daar aan gewend en heeft hij dat er voor over. En inderdaad, wat anderen zeggen: hij moet op een gegeven moment toch van een deel van dat perfectionisme af.

Het is ook nooit goed bij leerkrachten krijg je het idee: haalt je kind I-en op cito zonder ooit iets uit te voeren, dan krijg je een havo-advies omdat de werkhouding zo slecht is, haalt je kind I-en en leert het hard, dan krijg je een havo-advies omdat het niet vanzelf gaat.

bovendien

Kun je voor een citoscore toch helemaal niet werken?

Ik ken het

Zelf ook (perfectionistische) onzekere kinderen en op bs voorzichtige leerkrachten.
Nu maakte de leerkracht het hier niet zo bout als die van je zoon. Maar hier ook veel twijfel bij dochter.
Ik heb daar altijd meteen korte metten mee gemaakt. Sowieso uitgestraald dat er weinig keuze is, kinderen moeten naar niveau dat bij ze past. Dus bij vwo score is havo of lager geen optie.
(gemengde brugklas had ik wel ok gevonden, en toen ze ouder was had ze best mogen afstromen, maar als start vond ik het niet ok. Dit gezien de motivatie van dochter! Onzekerheid dus)

Ik heb ook echt tabellen etc moeten laten zien, haar 'bewijs' moeten geven van wat haar niveau is, zelf dacht ze dat dat veel lager was.

Ik zou je zoon ook gewoon heel droog meegeven dat hij een lieve leerkracht heeft, maar dat mening van 1 leerkracht ook maar de mening van 1 leerkracht is. Bij onzekere kinderen kan de Mening van De Leerkracht veel en veel te groot lijken.
En gewoon laten zien dat hij praktisch op het hoogste niveau scoort en dat hij *dus* gewoon op vwo niveau scoort. En dat alle kinderen die naar vwo gaan op zijn niveau (of lager) scoren.
En daar zou ik ook gewoon kordaat in zijn.
Je kunt ook gewoon uitleggen hoe het zit; dat hij alles heel goed wil doen, dat dat een hele sterke kant van hem is en hem ver kan laten komen naar dat het hem ook onzeker kan maken, ten onrechte (!) En dat je hem gunt dat hij gewoon de kans krijgt om met zijn onzekerheid om te leren gaan.

Rekenen versus begrijpend lezen

Je staart je nu een beetje blind op het feit dat je kind instructie nodig heeft bij rekenen.

Op het VWO geven ze gewoon instructie bij Wiskunde, hoor! De wiskunde-methode met 90% marktaandeel heeft trouwens t/m de 3e klas gecombineerde havo/vwo boeken. Wiskunde is maar één vak, als hij daar wat extra tijd aan moet besteden geeft dat niets, want met een I+ voor begrijpend lezen zullen al die andere vakken hem makkelijk af gaan.

VWO heeft 4 varianten van wiskunde (A, B, C, B+D), juist om de grote verschillen tussen leerlingen op dat vak op te kunnen vangen. En ook HAVO heeft 3 varianten voor wiskunde (A, B, en "laten vallen"). Een kind met een II voor begrijpend lezen en een I+ voor rekenen naar de HAVO, doen, dat zou ik best snappen (en HAVO wiskunde B is nog best wel pittig, hoor!). Maar met een I+ voor begrijpend lezen en een I voor rekenen naar de HAVO, dat slaat nergens op. Misschien dat een Natuur-profiel niet voor je kind is weggelegd, maar er zijn nog 2 andere profielen op het VWO!

Wiskunde is op havo en vwo vaak het vak met de grootste niveauverschillen tussen leerlingen. En dat gaat prima.

nog twee weken?

Heb je nog twee weken of zo voor je moet inschrijven?

Is het een school waar meer leerlingen van dezelfde basisschool heen zijn gegaan? In dat geval weten ze daar wel een beetje of de leerkracht van groep 8 het goed inschat of niet.

Inzetten op opbouwen zelfvertrouwen

Ik zou als ik jou was me meer zorgen maken over het (gebrek aan) zelfvertrouwen van je zoon. Dat is wel heel grondig om zeep geholpen op deze school zeg! Ik zou voor hem een training/coach zoeken voor de overgang naar de middelbare school. Die zijn er nu volop. Google maar eens op zelfvertrouwen en brugklas. Het maakt naar mijn idee niet uit in welke klas of op welke school hij komt, als hij er zelf van overtuigd is een dubbeltje te zijn, wordt hij nooit dat kwartje dat hij (naar mijn idee) gewoon is.
En daarnaast natuurlijk gesprekken aangaan met de oude en eventuele nieuwe school, maar sterk vooral je zoon zelf.

Ik ben overigens plaatsvervangend pissig op die docenten/school van je zoon. Hoe krijgen ze het bedacht, een kind met zulke capaciteiten op zulke zwakke gronden een heel niveau lager adviseren...

Eens met Stelle en Floria

Jouw kind heeft meer baat bij een cursus tegen faalangst/perfectionisme dan bij een HAVO-opleiding. Hij heeft bewezen dat hij VWO aankan, dus laat hem dat gewoon doen. Voor mij is dat een no-brainer.

Cursus zelfvertrouwen

Ik denk dat vwo al een flinke cursus zelfvertrouwen kan zijn.
Daar zou ik het zelf voorlopig bij laten.
Mocht dat niet voldoende zijn kun je altijd verder zien.
Veel vo scholen geven ook wel trainingen faalangst.
Maar ik denk dat alleen al jouw uitspreken dat je hem *ziet*, dus dat jij ervan overtuigd bent dat hij vwo wel aankan (want tsja, dat laat hij nu eenmaal overtuigend *zien*) een goede duw in de richting kan zijn. Zelfs als hij het zelf niet aandurft.

Goede zet van je dat je gaat praten op vo.
Als zij vwo aandurven (lijkt me vrij bizar als dat niet zo is) dan helpt het je zoon wellicht dat iemand van vo hem dat zegt.

Niets zo fnuikend voor je zelfvertrouwen als niet gezien worden. Logisch dat hij niet durft als beweerd wordt dat hij niet kan.

Grote kans ook dat hij vraagt om instructie puur uit angst en niet uit noodzaak.

En verder

Niet te bang zijn, jij hebt je ook bang laten maken door leerkrachten.
Het is geen harde wetenschap, het is *slechts* een inschatting allemaal en het heeft weinig voorspellende waarde verder, ook die cito's niet.
Je weet niet hoe het allemaal gaat lopen.
Het enige wat je kunt doen is een zo passend mogelijke plek vinden en je kind alle vertrouwen geven.

Hier hielp dat, maar ik heb ook altijd uitgestraald dat afstromen net zo goed een optie is en geen enkel probleem. Dat gaf wel lucht.

Maar Stelle

Jouw stelling dat Grasspriet vooral moet laten blijken dat ze haar zoon *ziet* is naar mijn idee heel erg in tegenspraak met het feit dat die zoon juist pertinent niet naar het VWO wil. Hoe *ziet* ze hem en zijn wens dan?
Ik denk (en hoop) ook voor de zoon van Grasspriet dat de middelbare school hem gewoon in een VWO brugklas toelaat (zie ook niet in waarom niet, met zulke scores) en dat hem al voldoende zelfvertrouwen geeft. Maar gezien zijn stelligheid dat hij niet hoger wil dan HAVO denk ik dat ze niet moet gaan zitten wachten tot hij eenmaal op het VWO dat zelfvertrouwen vanzelf wel een keer gaat ontwikkelen. Dat zou dan toch minstens betekenen hem nu gedwongen naar het VWO te sturen, en dat lijkt me voor een onzeker kind nogal contraproductief... Daarom zou ik NU dat zelfvertrouwen proberen op te vijzelen. Als de middelbare school daar een rol bij kan spelen is dat natuurlijk heel fijn.

Tsja

Hem nu duidelijk maken dat hij gewoon daar hoort waar hij past conform zijn huidig functioneren *is* nu dat zelfvertrouwen opvijzelen.

Luisteren naar zijn wens om naar havo te gaan lijkt me niet echt hem *zien*.
Wat je hoort is zijn onzekerheid.
En een kind *zien* betekent natuurlijk lang niet altijd meegaan in de wensen van kinderen.