Ouders van VMBO kader/basis en PRO-leerlingen

Zwanske

Oja daar heb je gelijk in. Was even vergeten dat jouw zoon op SBO zit. Daar zal hij inderdaad meer stof op maat krijgen.
Wij hadden die twijfel over PRO ook. Hier zit ook een PRO school verder weg die naar horen zeggen beter aangeschreven staat. Wij zagen dat echter ook niet zitten. Zoon moest dan nog veel vroeger van huis, met de trein etc.
En eigenlijk is de huidige PRO ook gewoon prima. Hier inderdaad ook het laatste jaar mogelijk om een entree-opleiding te doen. Zou mooi zijn als dat zou lukken.

Gesprek

Het gesprek viel ons eigenlijk erg mee. Het was een grote groep, maar de schoolarts heb ik niet gezien, dus dat scheelde al eentje.
Er werd heel goed richting zoon gecommuniceerd en heel veel vragen aan hem gesteld. Hij kon ze ook best goed beantwoorden en was heel eerlijk: hij vond het moeilijk om naar school te gaan, hij vindt het contact met anderen lastig en hij is liever thuis. Wat hem nou precies tegen houdt blijft lastig te achterhalen, dus daar gaat ook hulp voor ingezet worden. Dit gaat de plaatselijke jeugdhulp op zich nemen. Was een prettige meneer die er namens hen bij zat die daar ook wel ideeen over had. Hij noemde o.a. een training die na de voorjaarsvakantie zal starten speciaal voor jongeren die hier moeite mee hebben. Hij noemde ook nadrukkelijk dat zoon niet de enige is.
De mevrouw van leerplicht was ook heel fijn maar wel duidelijk. Eigenlijk zou zoon al naar bureau Halt moeten gezien zijn verzuim, maar omdat dit gesprek er nu was en er gezocht werd naar een oplossing werd dit nog uitgesteld.
Afgesproken is dat de mentor en als zij er niet is de bovenbouwcoordinator dagelijks met zoon gaan zitten en de volgende dag met hem doornemen, zodat hij precies weet waar hij aan toe is. Mentor was er vandaag al mee begonnen. Morgen moet hij de eerste 4 uur groepsstage lopen en hij weet nu precies hoe laat en waar hij moet zijn en welke kleding hij wel en niet aan moet (geen broeken met gaten of joggingbroek).
Dit klonk allemaal heel fijn. Maar zoon moet het natuurlijk wel gaan doen en dat is echt nog even spannend. Morgen moet hij namelijk al tussen 8.00 u. en 8.15 u bij een supermarkt aan de andere kant van het dorp zijn, zeker 20 minuten fietsen. Hij zei dat hij zelf zou gaan.

We waren dus best positief gestemd. Daarna ging het vanavond thuis weer helemaal mis met de voetbaltraining. Zoon kwam gewoon omgekleed beneden maar riep dat hij echt niet ging trainen met die wind en het zou gaan regenen etc. Zijn vader bood nog aan hem te brengen. Maakte hem niet uit, hij wilde best fietsen zei hij. Uiteindelijk was hij zo laat dat man hem toch maar bracht en uiteindelijk is hij de auto niet uitgestapt. Hij sloeg echt helemaal door, zei dat hij stikte door de wind etc. Ik denk achteraf de weerslag van het toch wel heel spannende gesprek, maar wat ingewikkeld maakt hij het zichzelf. Als hij gewoon na het gesprek had gezegd dat hij liever niet wilde trainen, had ik hem gewoon afgemeld....

Tango

Sorry voor mijn late reactie. Ik werk momenteel full time in verband met zieke collega's en heb daardoor even niet veel tijd om te reageren. Ik schrok van je stukje van er moet iets veranderen met zoon want zo gaat het niet langer. Dat hij niet meer naar school ging en geen motivatie meer had. Het lijkt mij heel erg moeilijk voor hem maar ook voor jullie ouders. Je voelt je zo machteloos. Dan het vooruitzicht van een gesprek met zoveel mensen. Daar zit je nou ook niet echt op te wachten.

Wat fijn dat het gesprek zo gegaan is. Klinkt positief en zeker omdat je zoon ook zelf deelnam aan het gesprek. Ik hoop dat het hem rust geeft als ze op school de dag van te voren met hem bespreken. Hoe is zijn stage gegaan in de supermarkt? En fijn dat hij een training krijgt, hopelijk werkt dat positief. Hoe staat hij daar zelf tegenover?

Ik denk dat het niet willen trainen gewoon door de spanning van het gesprek kwam, maar ja dan had hij dat beter gewoon even kunnen zeggen.

Zo moeilijk

Maar dat herkennen en durven zeggen is zo moeilijk voor een puber. Ze kennen zichzelf nog helemaal niet.
Durven het ook niet te zeggen, zeker na zo'n gesprek waar iedereen vindt dat jij het vooral anders moet doen. Dat legt een druk neer, want waarom moet je wel naar school maar zou je wel de training af mogen zeggen.

Wij zien daar verschil, je denk dat je zoon dat ook ziet maar is dat ook wel zo?

Mogelijk moet je hier ook rekening houden met de mogelijkheid dat je te veel van hem verwacht op dit gebied.
Het lastige is dat hij als copingstrategie een terugtrekkende beweging heeft ontwikkeld, probeer dat maar eens om te buigen naar praten. Erg lastig lijkt mij.

Hij is nog maar een puber en geen volwassene.
Ik besefte me deze week pas bijvoorbeeld dat het 'nee' zeggen of extreem veel spullen meenemen naar haar vader voor mijn dochter de manier was om te zorgen dat ze niet alleen met de trein hoefde. Alleen waar je dochterlief dan toch een duw moet geven en haar toch in die trein zet is dat niet de manier voor jouw zoo.
Ook haar verlegenheid verbergt ze achter hard schreeuwen als ze in een vertrouwde omgeving is.

Ik hoop dat jullie snel het juiste touwtje uit de kluwen kunnen vinden voor je zoon.

Oei Flavia

Wat lees ik wijze en daarmee ietwat confronterende zaken in je posting.... Dit mbt een 15 jarige puber hier in dat house waarmee het langzamerhand 'beter' gaat maar dat betekent in volwassen ogen soms dat een binnenvetter zich ergens bij neerlegt maar eigenlijk niet mee kan omgaan.
Gr Angela

Flavia

Sommige dingen die je beschrijft komen ook hier herkenbaar voor. Zoon is bang voor het onbekende, kan dan volledig onredelijk worden. Hij is daardoor heel afwachtend, geen eigen initiatief. Vind alles eng, tandarts, ortho, fysio, het ziekenhuis., school, stage en werk. Hij doet dan zijn hoofd naar beneden en wil niet meer praten. Dat is lastig als mensen denken dat hij oud genoeg is om te zeggen wat hem dwarszit. Op school geeft hij soms rake opmerkingen terug richting de docent, dat ik denk kan het niet iets genuanceerder. Maar hij voelt zich dan gewoon in het nauw gedreven.

Fijn, al die herkenning

Dat helpt echt!
En inderdaad, wat je schrijft, Flavia, toch dat duwtje geven heeft lang gewerkt hier, maar nu dus echt niet meer.
Zelfs die stage gisteren was ondanks de voorbereiding toch nog een stap te ver. Hij is niet geweest. Hij wilde echt hoor, was op tijd beneden, ging op tijd de deur uit, maar daar ergens ging het knopje om. Hij is er niet gekomen en belde een kwartier later dat hij was gevallen met de fiets, iets dat hij heel lang vol hield, maar uiteindelijk niet waar bleek. Ik ben hem nog gaan brengen zelfs, maar bij het winkelcentrum ging hij echt de auto niet uit, riep dat hij liever dood wilde etc. Toen zijn we maar terug naar huis gegaan. Ik heb gebeld met de meneer van de hulpverlening en hij gaf aan: het is echt angst en de stappen moeten nog kleiner. Heb nu de vraag weer bij school gelegd, of zij met zoon naar de stageplek kunnen gaan, dingen uitleggen etc. terwijl hij er nog niets hoeft. Dit was het advies van de hulpverlener. Ze gaan hiernaar kijken. Zoon zit dan bijvoorbeeld met vragen: wat moet ik doen als een klant iets aan mij vraagt. Die dingen kunnen wij niet oplossen voor hem, want wij weten niet naar wie hij dan toe kan.

Vanmorgen is hij wel gegaan, naar school. Ik had gisteren met hem gekeken naar het rooster en hij mocht aangeven welke uren hij wilde gaan. Hij koos de eerste 2 uur. Die ging hij dus probleemloos. Ik had school geadviseerd om met hem te bespreken misschien iets langer te blijven, bijvoorbeeld 2 uur techniek. Kreeg dus net een appje van hem dat hij 'moest' blijven. Dat was dus blijkbaar niet helemaal goed gegaan, want hij had gezegd dat hij niet wilde.
Morgen zou hij 3 uurtjes gaan, maar hij appte nu al dat hij niet gaat. Bam, vertrouwen in school is weer weg, zo voorzichtig moeten we dus zijn.....

Lastig

Oh, wat moeilijk inderdaad he, als je ziet dat je kind iets niet kan/wil/durft wat 'iedereen op die leeftijd' wel gewoon kan/wil/durft. In hoeverre neem je dan iets uit handen, geef je een duw, neem je je kind aan de hand? En het wordt al helemaal lastig als ze het zelf niet met woorden aan kunnen geven, maar alleen in gedrag uiten. Dat moet je dan maar weer zelf goed zien te interpreteren...

Zoon hier had (heeft?) heel veel moeite met bellen. Tot redelijk voor kort oefenden we zelfs het maken van een afspraak met de kapper en duurde het wel een week of 2, 3 voor hij voldoende moed had verzameld. Nu is dingen telefonisch regelen iets dat minder vaak voorkomt dan naar school moeten, dus bij ons viel de grootte van het probleem uiteindelijk nog wel mee.

Wat ik denk ik zou doen in geval van Tango-zoon is inderdaad de volgende dag goed doornemen met hem. Welke vakken heeft hij, hoe laat moet ie waar zijn, wat heeft hij nodig, dus zoveel mogelijk schetsen wat hij kan verwachten. Misschien zelfs een soort draaiboek maken? Zoals de picto's die voor jongere kinderen met autistiform gedrag worden gebruikt. Ik denk dat, ook al heeft hij die diagnose niet, een benadering zoals bij autisme zou kunnen helpen. Veel tekst en uitleg geven, veel voorbereiden, onverwachte situaties zien te voorkomen. Misschien is in overleg met school voor nu een regime te bedenken dat hij maar 3 dagen naar school gaat (ma, wo, vr bijvoorbeeld) zodat hij tussendoor tijd heeft om bij te komen. En ik zou hem denk ik vaker brengen, zodat hij niet onderweg zichzelf kan 'ompraten' of allerlei moeilijkheden kan bedenken. Zoiets vraagt natuurlijk heel veel van jullie, maar ik denk dat hij echt even moet kunnen freewheelen zodat hij op adem kan komen.

Is er aan de school ook een orthopedagoog verbonden? Daar heeft onze zoon veel aan gehad. Die had met regelmaat (wekelijks in het begin) een gesprek met zoon. Die training klinkt wat dat betreft ook wel goed. Het zou zo fijn zijn als je zoon zou kunnen leren zelf helder aan te geven wat er aan de hand is. Is ook gewoon een kwestie van ouder worden hoor, zoon hier kan ook steeds beter aangeven wat hij wel en niet wil. En ook steeds beter dingen relativeren. Dus bedenken oké, ik vind dit niet fijn/heb hier geen zin in, maar het is maar een paar uur en dat overleef ik wel (bijvoorbeeld een uitje met mijn familie voor mijn moeders verjaardag, de meeste stemmen gingen naar samen eten in een grote eetschuur, zoon ziet dat absoluut vreselijk, maar realiseert zich dat het maar een paar uur is en dat hij daarna weer op zijn kamer kan gaan zitten gamen. Die ruimte geven wij hem dan ook natuurlijk).

Wel fijn dat leerplicht zich soepel opstelt, dat is voor jullie wel prettig. Geeft rust.

Oh, je hebt alweer iets gepost

Ja, dat onbekende, en niet weten wat te doen als... dat kan heel verlammend werken en paniek veroorzaken. Daarom denk ik inderdaad dat het verstandig is hem meer eigen regie te geven, en meer te begeleiden. Als school dat kan bieden, is dat heel fijn. Maar dat zal lang niet altijd lukken. Hij zou eigenlijk een 'buddy' moeten hebben, die met hem mee gaat en die problemen kan helpen oplossen. Ik denk echt dat je zoon het tempo moet kunnen bepalen, in ieder geval voorlopig. En dan niet zodanig dat er niks meer gebeurt, maar wel dat hij aan kan geven welke lessen hij wel en niet wil volgen. Zo'n stage is inderdaad een stap teveel/te ver nu. Het zou hem denk ik helpen als hij een dag mee kan kijken zonder dat er wat van hem verwacht wordt. En dan dat geldt eigenlijk voor alle nieuwe dingen op dit moment.

Sterkte! Hou voor ogen (probeer dat) dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt. Hij heeft gewoon langer nodig om dezelfde weg af te leggen als andere kinderen.

Tango

Wat fijn dat het gesprek goed is gegaan! Heel jammer dat het niet is gelukt met die stagedag maar inderdaad wat Pennestreek ook zegt, een te grote stap voor hem nu. Meer regie en meer begeleiding, dat is wat hij op dit moment toch echt nodig heeft. Kleine stapjes vooruit. Ik zou wel eerst even informeren hoe dat precies is gegaan bij school en hoe dingen zijn gezegd. Misschien had je zoon het gevoel dat hij moest blijven maar is het net even anders gezegd. Een soort van buddy zou wel heel fjin voor hem zijn. Maar wel heel lastig Tango. Maar houdt de moed er in, houdt voor ogen dat het echt wel beter zal gaan.

Eerste stap

Ik denk dat de eerste stap moet zijn: heledagennaar school maar dan niet de hele dag naar les. Nu gaat hij gewoon niet. Door niet naar les te hoeven en andere dingen te doen, dus huiswerk is hij op school en geen gedoe met lpa meer. Hij kan dan praten met mensen op school enis het makkelijker om naar eenles te gaan(je kunt ook weg)

Vandaag

Vanmiddag haalde ik zoon dus op en eigenlijk was het best goed gegaan. Hij had het even vervelend gevonden dat hij naar techniek moest, maar eenmaal daar was het best leuk en heeft hij er dus ook vrijwillig voor gekozen alle 4 de uren te blijven i.p.v. 2. Ook omdat hij met iemand samen aan het werk was. Daarna is hij ook nog het laatste uur naar Sova geweest.
Het kostte weer een voetbaltraining maar dat vond ik even prima. Van de mentor hoorde ik ook terug dat ze met hem had gesproken en dat hij blij was geweest. Ze werd er alleen iets te overmoedig van. Eind van de dag nam ze met hem de dag van morgen door en zoon had gezegd dat hij alle lessen zou komen.
Thuis zei hij echter tegen mij, zonder dat we het hier over hadden gehad, dat hij niet naar gym wil.
Ik heb dit nog even teruggekoppeld en ook dat ik er geen strijd van wil maken thuis. Toen zei de mentor dus: laat het ons op school maar oppakken want dat lijkt beter te werken. Ik gaf aan dat dat niet zou gaan, want dan moest ik wel gymspullen meegeven en dat heeft hij toch door?! Zeker met gymschoenen maat 41, die verstop je niet zo even. Haar advies was toch meegeven, in de tas doen samen met lunchpakket.
Het voelt voor mij niet goed, ik ben bang dat als zoon er achter komt, ons ook niet meer vertrouwt. Ook vind ik dit echt te snel gaan. Ik denk dus niet dat ik de gymspullen mee geef. Ik zal het nog wel een keer noemen naar zoon: wil je voor de zekerheid je gymspullen mee? Maar wil het echt niet achter zijn rug om doen. Vandaag pakte het goed uit, maar ik denk dat dit voor hem echt verkeerd valt. Wat denken jullie?

Ik zou de gymspullen niet zonder overleg in de tas doen. Ik zou er nog wel met je zoon over praten en wie weet wil hij alsnog en stemt hij in maar merk je echt aan hem dat hij niet wil dan zou ik het er niet in doen. Ik vind dit ook niet passen bij de afspraken die zijn gemaakt en je zoon is niet dom, je moet hem gewoon serieus nemen en door de spullen er zonder overleg in te doen doe je dat niet (mijn inziens)

Goed dat hij is gebleven!!!!

Zomer

Nou precies, dat bedoel ik. Ik ben ook echt bang dat hij dan het vertrouwen in ons kwijt raakt en het idee krijgt dat wij een soort bondje met school hebben. Voelt absoluut niet goed. Ik ga het zoon zeker nog vragen en als hij ze mee wil, neemt hij ze mee. En anders dus gewoon niet. Mentor kan ik niet meer bereiken hierover, want zij is morgen vrij. Ik probeer wel de bovenbouwcoordinator nog even hierover te contacten, want mentor zou haar plan wel aan haar collega's doorgeven (terwijl ik nog niet akkoord was gegaan) en ik wil niet dat zoon morgen in een lastige situatie zit.

Triva

Wat fijn dat je weer mee schrijft!
Ik begrijp wat je schrijft en kan me daar ook deels in vinden. Echter, wie gaat er die uren met hem praten? En voor zichzelf werken een paar uur lang wil hij ook echt niet. Ze hebben nu al uren met werktijd waarin ze voor zichzelf werken. Vind hij al vervelend genoeg.
Wat we nu doen is het per dag bekijken. En voor morgen is het dus die drie uurtjes en dan geen gym. Na het weekend zien we weer verder. Maandag heeft hij alleen theorie-uren, werktijd en daarna een uur drama. Dat zal met wat voorbereiding ook wel lukken. De struikelblokken liggen nu vooral in de stage en de uren sport en beweging. En eigenlijk snap ik het laatste nu ook. Hij moet daarvoor naar diverse sportscholen etc. en de komende weken gaan ze of boksen, of judo of skaten. Net 3 dingen die hij niet leuk vindt en dan een paar weken lang. Wat hij wil is meer sporten zoals tennis, badminton, voetbal, hockey etc. Daar komt nog iets van terug in het programma, maar pas weken later. Dan is hij dus al lang afgehaakt.
Ik ga dus nu toch op school vragen of hij na de voorjaarsvakantie een keer met de andere keuzevakken mag meekijken, zoals koken en groen en dan een overwogen keuze kan maken. Zoon vond dat ook een goed idee.
En verder is er ook al een plan voor de stage. Ik ga hem brengen, docente vangt hem op en gaat eerst alles uitleggen en daarna vragen of hij het ziet zitten om te blijven. Zo niet, neem ik hem weer mee. Dit heb ik nu aan school voorgelegd. Ze zagen hier wel een mogelijkheid in.

Tango

Ik zou zijn gymspullen niet meegeven. Als je denkt dat dat het struikelblok is moet daar aan gewerkt worden. Je helpt hem niet om hem voor het blok te zetten. Hij heeft vertrouwen in jullie. Hij geeft aan dat het voor hem een stap te ver is. Je moet blij zijn dat hij dat juist aangeeft. Wat school daar van vindt of zegt zou ik niet zo belangrijk vinden. Je kunt het nog een keer aan hem vragen, maar als hij bij zijn besluit blijft zou ik het gewoon niet doen.

Wat fijn dat er een plan is voor zijn stage. Gewoon in kleine stapjes, rustig de tijd nemen. Lijkt mij een goed plan.

Gymmen

Nou een gedoe was het hoor met dat gymmen. Vanmorgen was zoon boos en wilde helemaal niet naar school. Omdat ze hem gisteren 5 uur langer hadden laten blijven. Met heel veel moeite en beloven dat hij vandaag echt niet langer zou hoeven heb ik hem op school gekregen. Appt hij om 12.00 u. dat hij klaar is, maar even later dat hij toch moet gymmen. Gymleraar had dit gezegd. Ik was al onderweg om hem op te halen dus zei dat ik wel even naar binnen zou komen. Ik uiteindelijk naar binnen, stond hij met de bovenbouwcoordinator. Die keek me niet blij aan. Hij zei ook nog dat ze begrepen hadden dat zoon gymkleding in zijn tas zou hebben. Ik nogmaals uitgelegd dat zoon echt niet wilde, dat ik dit niet buiten hem om wilde doen etc. Toen mocht ik zoon gelukkig meenemen, maar van harte ging het niet.
Ik begrijp overigens ook echt wel waar het mis gaat. Als zoon op school is zet hij een soort masker op zodat ze denken dat hij het leuk vindt. Dit benoemde ik ook naar zoon vanmiddag. Hij zei toen: dat moet toch ook? Ik moet school toch leuk vinden? Ik zei dat dit helemaal niet hoeft maar dat hij wel moet gaan, dat is nou eenmaal de afspraak. Maar hij mag best laten zien dat hij het eigenlijk niet leuk vindt. Nu denken ze dat hij het eenmaal op school prima naar zijn zin heeft, maar zover zijn we dus echt nog niet.
Op de terugweg zijn we nog even een boodschap gaan halen bij de supermarkt waar hij stage moet lopen. Gewoon om er even binnen te zijn. Zoon vond het een erg grote supermarkt en gaf aan dat hij echt niet zou weten waar alles staat. Dat is dus echt zijn struikelblok. Toen ik vroeg of het hem zou helpen als eerst uitgelegd zou worden wat je dan kan doen, bevestigde hij dit. Dat vind ik dus een belangrijke actie voor de stage. En verder denk ik eigenlijk dat het het beste is dat hij tijdens de stage met iemand samen werkt, zodat diegene het woord kan doen als er een vraag gesteld wordt.

Nu gelukkig weekend, maandag start hij gewoon weer het eerste uur. Het is dan weer aan school hoe lang ze hem binnen houden, ik breng hem gewoon en maak geen afspraak voor het aantal uren, tenzij hij dit zelf wil. Hij wilde misschien ook wel op de fiets gaan, afhankelijk van het weer.

Tango

Vervelend dat dit zo loopt, hmmm ik vind het dan toch weer jammer dat er niet naar hem geluisterd wordt door school. Dat ze toch even te veel pushen maar het zelf niet in de gaten hebben lijkt het wel. Ik zou zelf vooral proberen dat hij de lessen volgt en die stage maar even in de ijskast zetten. Daar zou ik persoonlijk nu even niet de focus op leggen.

Lukt het jou wel om hem steeds te brengen/op te halen. Ik zou dat niet eens kunnen met mijn baan en mijn man ook niet. Wel een keertje maar ik zou dit niet eens op deze manier kunnen begeleiden. Fijn dat dit bij jullie wel kan!

Gelukkig na volgende week lekker vakantie voor hem! Dochter heeft komende week vakantie. Is er meer dan aan toe. Maandag/dinsdag uitslag van het bloedonderzoek.

Nu eerst zo weekend! Fijn weekend allemaal!

Zomer

Ja het is dat ik grotendeels vanuit huis werk en mijn man ook, maar het moet geen maanden gaan duren natuurlijk. Het kost me op dit moment best veel werktijd maar hopelijk is het het investeren waard.
Fijn dat jouw dochter al vakantie heeft! Ben benieuwd of er iets uit het bloedonderzoek komt.

Tango

Wat vervelend allemaal. Dan maak je afspraken en dan dwingt de school hem nog om te blijven. Lekker handig van de school zeg. Alle leraren zijn dan niet goed op de hoogte, jammer.

Hier moeten de kids nog een week en dan lekker vakantie. Merk wel dat ze er weer aan toe zjjn( heb nog een dochter in groep 6)
Het heerst ook enorm. Niet dat ze ziek zijn maar dan weer keelpijn of daar last van.
Tijd voor het voorjaar!!

Tango

Wat akelig voor je zoon deze situatie. En dan het idee hebben dat hij school leuk moet vinden. Het is zonde. Hij gebruikt al zijn energie om zich aan te passen. Jammer dat school te grote stappen voor hem neemt. Hij moet zelf aan kunnen geven wat hij kan overzien. Anders gaat het misschien te snel en ben je weer terug bij af. Hij zei het duidelijk
(school maar nog geen gym) en daar wordt niet naar geluisterd. Een gemiste kans van school lijkt mij.

Pfff ja

Een hele grote gemiste kans. En school begrijpt het nog steeds niet. Gisteren lukte het zoon weer niet om te gaan.
Omdat ik wel wilde dat er vooruitgang bleef heb ik school (mentor en zorgcoordinator) gemaild. Mentor was gisteren ziek en misschien vandaag ook nog. Ik kreeg dus een mail van de zorgcoordinator terug waarin duidelijk was af te lezen dat ze er niets van begrijpt. Mijn voorstel voor de stage en keuzevak sport en beweging werd gewoon van tafel geveegd. En dan met de mededeling dat alle leerlingen het lastig vinden als klanten vragen stellen etc.
W.b. sport en bewegen, wat zoon dus niet lukt omdat hij de sporten en niet leuk vindt en daarnaast steeds op een andere locatie moet zijn, was er geen andere mogelijkheid. De andere branches zitten vol (welke dit zijn is mij nog steeds onduidelijk) en zijn net zo onvoorspelbaar. Want bijvoorbeeld bij Groen gaan ze soms snoeien bij de gemeente en dat wordt soms ook op het laatste moment veranderd omdat het regent. Nou dat vind ik dus wel iets anders....
En ze zei ook nog dat ze het vervelend vond dat zoon op school iets anders uitstraalt dan thuis, maar dat hij het vorige week donderdag toch echt naar zijn zin had.
Ik werd echt zo boos van zoveel onbegrip en dat terwijl we zoon vandaag wel zover hadden dat hij naar school ging, maar dan wel na sport en beweging.
Heb de meneer van de hulpverlening maar even ingesproken met de vraag of hij terug wil bellen. Ik ga de strijd met school even niet meer aan en ik hoop dat hij dit wil gaan doen.

Advies

Hier even een update van ons over het advies. Het advies is dus pro geworden. Puur en alleen om het begrijpend lezen.
De leerkracht ziet dat hij qua persoon ontzettend is gegroeid en ziet hem ook evt wel op vmbo basis met lwoo. Maar met deze score gaat het niet lukken.
Hij wil zeker nog een begrijpend luisteren afnemen. Mocht deze toets goed gemaakt worden dan is hij bereid het advies aan te passen. Heel fijn gesprek gehad en mocht deze toets nou niet goed genoeg gemaakt zijn dan leggen we ons erbij neer en gaat hij lekker naar pro(waar hij dan ook hoort)

Hier

zullen vanaf volgend schooljaar een praktijkschhool en een vmbo school gaan samenwerken in een dakpanklasklas praktijkonderwijs/vmbo-basis. In deze samenwerking geven de scholen vorm aan een onderwijsaanbod voor (toekomstige) brugklassers die vmbo basis potentie hebben, maar voor wie de overstap naar het voortgezet onderwijs nog net te vroeg komt om deze potentie volledig waar te kunnen maken.

De klas is er voor leerlingen die een onderwijsomgeving nodig hebben, die oog heeft voor mogelijkheden en die een steuntje in de rug nodig hebben om deze mogelijkheden waar te maken. Met deze nieuwe klas kunnen we ervoor zorgen dat de leerling op het best passende niveau zijn of haar schoolcarrière doorloopt.

Leerlingen van de klas gaan hun lessen volgen op de locatie van de praktijkschool. Deze lessen worden verzorgd door docenten van beide scholen.

Zou mooi zijn als dat op meer locaties mogelijk werd.

Nog een meelezer

Ik weet natuurlijk niet of ik in dezelfde regio woon als Meelezer, maar ook hier is dat zo. Ik sta zelf als leerkracht voor groep 8 en op een van de praktijkscholen in de buurt wordt volgend jaar gestart met een PRO/Basis-klas.

Hopelijk wordt zo'n traject een succes en start het op meerdere plekken in het land. Praktijkscholen zijn nog altijd apart van de hele rest van het onderwijs en dat is jammer. Het zou fijn zijn als dit meer zou worden geïntegreerd met het vmbo.