U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ouders van Havo/VWO leerlingen
Dat andere draadje van ouders van VMBO leerlingen, ziet er zo gezellig uit. Ben benieuwd of hier ook behoefte aan is.
Ik hou het nog even kort (voor het geval de behoefte er niet is).
Ik heb een zoon in 3 Atheneum, maar hij is al 5 weken niet naar school geweest. Begin van het schooljaar ook al. Vermoedelijk heeft hij ASS, maar onderzoek is niet afgemaakt, omdat hij niet mee wilde werken. Volgende week gesprek op school, wat nu volgend schooljaar. We hopen, dat hij naar 4 Havo mag.
Dochter in 2 Atheneum (eigenlijk brugklas Havo/Atheneum), en die haalt alleen maar 8en en hoger.
Zoon zit op de meest ouderwetse/klassikale school van de stad en dochter op de meest vernieuwende.
Even iets rechtzetten
Zoon heeft niet als straf gekregen, dat hij minder mag gamen, omdat hij niet naar school ging.
Maar omdat hij minder mocht gamen, ging hij niet meer naar school.
En beperkingen opleggen was echt nodig, anders deed hij niks anders meer dan gamen.
Hij heeft tot vrijdag de tijd om te beslissen welk nivo hij wil.
Bij dochter komen nu ook de laatste cijfers binnen. Die gaat naar de derde (Havo/atheneum) met alleen maar G’s (7.5 t/m 8.9) en een U (9.0 tot 10) voor Wiskunde.
Nodig?
Op deze leeftijd gaat het vooral ook om de innerlijke motivatie. Jij kunt iets wel nodig vinden maar kun je hem overtuigen dat het nodig is? Of kan hij jou overtuigen dat het geen probleem is? Ze gaan hun eigen leven leiden en je kunt wel verbieden maar dan gaan ze zich verzetten.
Als je wist dat hij, als reactie, niet meer naar school zou gaan, had je het dan ook verboden? Waar liggen je prioriteiten?
Wat is er zo belangrijk waar hij door te gamen nu niet aan toe zou komen? Dat kun je beter benoemen en onderhandelen. Maar ik snap je primaire reactie, voor jou is het volstrekt logisch, maar niet voor hem. En hoe erg is het eigenlijk als een kind veel gamet? Ze leren er ook van en ze doen er ook waardevolle contacten op. Dat kun jij wel niet vinden, maar dat geldt wel voor hem.
Het komt op deze leeftijd aan op onderhandelen en meeveren, anders wordt het een machtstrijd waar niemand wat mee opschiet.
En ja, er zullen vast kinderen zijn die goed leven met een ouderlijk verbod, maar op deze leeftijd is dat een risico op onbegrip en verwijdering.
ja, was nodig
Ja, wij vonden het toen echt nodig. Zijn school leed eronder, maar ook sport, vrienden, sfeer in huis, etc.
Eigenlijk alles dus. Hij is nog op de leeftijd dat je hem tegen bepaalde dingen in bescherming moet nemen (in dit geval gameverslaving).
Nieuwe regels zijn ook toen in overleg met hem genomen (en hij mag nog meer dan genoeg gamen op een dag hoor). Maar toen het puntje bij paaltje kwam, kon hij er toch niet mee omgaan.
Waarom hij nu niet gaat weten we eigenlijk niet, belofte weer intrekken van school heeft zeker meegespeeld, maar of dat nu de druppel was of de reden. We weten het gewoon niet. School heeft het uiteindelijk ook weer teruggedraaid, in de hoop dat hij weer naar school zou gaan, maar niks hoor.
Hij zal toch ooit moeten leren om met teleurstellingen om te gaan.
Dat klinkt als
Ja, nou ja, omdat wij gelijk hebben, moet hij niet zo moeilijk doen.
Hij heeft een lesje te leren en dat doen wij door hem te dwingen.
Kijk
Dat klinkt allemaal heel verstandig en je zult er soms hoge ogen mee gooien bij de school of de hulpverlening, of op een verjaardag.
Maar in het echt betekent het dat je je kind niet serieus neemt en iets wat hij blijkbaar graag doet en belangrijk vind miskent.
Je kunt beter de nadruk leggen op het doen van de rest van je leven. Prima dat je gamet maar de andere dingen in je leven moeten wel doorgaan toch? En dat benoem je dan. En je zoekt naar belemmeringen waarom hij daaruit vlucht.
En je vraagt meer dan je stelt, zodat hij zelf nadenkt en mogelijkheden bedenkt om die taken ook goed te blijven doen.
Ga liever een keer kijken wat hij dan aan het gamen is. En wat hij daar leuk en leerzaam aan vind. De meeste pubers kunnen het op een gegeven moment wel waarderen als je belangstelling toont voor hun leefwereld en laat zien dat je hem daarin serieus neemt.
En anders zeg je dat je dat gamen niet zo ziet zitten, je bent er niet mee groot geworden en hebt er zo je oordelen over maar als hij het belangrijk vind dan accepteer je dat, hij heeft ook recht op een eigen mening. Maar nogmaals, graag inpassen in de andere dingen die op je agenda staan.
Per slot kon je vroeger ook eindeloos lezen en daar valt nu niemand over. Toen moesten ouders je ook weleens uit een boek wegrukken voor de douche, bedtijd of de afwas. Of de school.
Dat hebben we allemaal gedaan hoor .....
Er is heel veel aan vooraf gegaan hoor. Alles wat je zegt hebben we gedaan/over gesproken etc.
Gamen is nu ook het probleem niet meer. Hij accepteert en snapt de regels (samen opgesteld) en hij gamet nog meer dan genoeg.
Sommige pubers hebben gewoon grenzen nodig (en willen die uiteindelijk ook).
Maar misschien zit ik wel helemaal fout hoor.
Wij doen ook maar wat
We doen ook maar wat wij op het moment het beste vinden. Maar we hebben altijd zijn belang voor ogen. En het interesseert me echt niet wat ze daar op een verjaardag van vinden !!
En ja het zou kunnen, dat we het niet altijd goed doen. Maar jij kent ons en onze zoon niet, maar je lijkt wel heel stellig te vinden, wat het beste is.
AnneJ, vraag aan jou ?
Zou jij je pubers onbeperkt laten gamen, als ze daardoor slechte cijfers halen op school, hun vrienden niet meer zien, niet meer sporten en het iedere dag strijd is (over naar bed gaan, komen eten, etc. etc).
Terwijl je al interesse hebt getoond in puber, weet wat hij gamet en er vaak genoeg over hebt proberen te praten met hem (die van ons is niet zo prater).
Stellig
Ik kan zeker wat nadrukkelijk overkomen.:-) Maar misschien is het juist handig om een andere visie te overwegen.
Zelf heb ik geen probleem gehad met het gamen. Zoon heeft een periode veel gegamed, en ze hadden ook al vroeg een gameboy. Maar ik zie het meer zoals ik vroeger boeken las, daar kon ik ook uren zoet mee zijn.
En ik zag, bij mijn kinderen met autisme, ook duidelijk de voordelen. Op de basisschool was het ook social games, games waar ze tekst kregen en regels bij het contact leggen met anderen en omgang met internet bijvoorbeeld in een game als 'club Penguin'. Dochter heeft nog lang meegedaan aan Transformice, ze is er zelfs een paar jaar geleden moderator geweest, want ook daar zijn sociale regels.
Zoon heeft een aantal jaren enthousiast meegedaan met de WOW, daarbij had hij ook contact met andere spelers.
Overigens ook bij Transformice doen ze contacten op, soms in verschillende talen, want het is origineel een frans spel, en dochter heeft daarna ook weleens IRL afgesproken met kinderen.
De schooluitval van mijn kinderen, kwam door hun onbegrepen autisme, dat ze onbegrip, stress, en frustratie opleverde overdag, school werd voor hen een veel te angstige ervaring. waar ze thuis van moesten landen. Zo''n game helpt daarbij. Daarnaast heb ik ze altijd weten te betrekken bij wat er verder nodig was aan jezelf verzorgen, boodschappen doen, naar geeft niet wat. Bovendien speelden ze ook graag buiten, evengoed.
Natuurlijk geef ik je hierbij mijn eigen ervaring mee. Maar hopelijk ook argumenten om je instelling: wij bepalen hier wat er gebeurt en zoon moet zich, voor zijn bestwil, maar voegen, wat te kunnen relativeren. Want blijkbaar heeft het ook niet erg geholpen in het voorkomen van schooluitval.
Veel gamen kan wel een gevolg zijn van schooluitval, en dan werk je daaraan, wat gaat er mis op school en hoe gaan we dat oplossen. Denken dat je door de gametijd te beperken je de kans dat ze naar school gaan vergroot is niet erg voor de hand liggend.
Laatste keer ....
Laatste keer en dan houden we erover op 
Ik denk niet dat door gametijd beperken hij weer naar school gaat. Hij heeft het ook nooit als straf gekregen voor niet naar school gaan.
En hij ‘mag’ alsnog bijna 6 uur per dag gamen, heb niks tegen gamen opzich. Wel tegen alleen maar gamen en niet meer buitenspelen of andere dingen doen.
Waar ik vooral overviel waren:
“Hij heeft een lesje te leren en dat doen wij door hem te dwingen”
Het is in overleg met hem gegaan. En niet van het een op het andere moment genomen.
En het
“valt vast goed op verjaardagen, school en hulpverlening”
Net of we het daarvoor dingen doen !
Maar zolang niet echt bekend is waarom onze zoon niet naar school gaat, het is überhaupt niet bekend of hij autistisch is (wel vermoeden).
Het zou ook nog maar zomaar kunnen, dat hij niet naar school gaat, omdat hij liever gamet. Er zijn genoeg mensen in mijn omgeving, die daar van overtuigd zijn.
Maar
je bent het er toch wel over eens dat jullie ‘nieuwe aanpak’ ook niet werkt. Jammer dat je nu net de wat hardere zinnen uit het bericht van Anne J haalt. Ze zegt namelijk hele waardevolle dingen (vind ik). Mijn advies, ga naast je kind staan, toon meer begrip, ga onbevangen het gesprek aan zonder oordelen. Laat beperkingen wat gamen betreft eens helemaal los en lees de berichten van Anne J nog eens goed door. Die verwoordt het altijd zo helder en duidelijk. Misschien moet je daar eens een paar dagen over nadenken. Natuurlijk hoef je niet haar lijn te volgen maar Jullie aanpak lijkt nu ook niet te werken.
Ze heeft ook zeker een punt
Ze heeft ook zeker hele goede punten, alleen dat hebben we allemaal al gedaan. We hebben begrip, interesse in het gamen, onbevangen het gesprek aan gaan is wat moeilijker, omdat zoon niet wil praten over school.
Gamen was begin van het schooljaar een reden om niet naar school te gaan (in ieder geval de aanleiding, denken we), maar nu heeft het er echt 100% zeker niks mee te maken met het niet naar school gaan. Verder werkt het voor zowel zoon als ons prima en is er geen discussie meer over. Als hij soms eens extra lang wil gamen (soms mag hij ineens bij een youtuber meedoen ;-), doen we daar ook echt niet moeilijk over.
Het lijkt er heel sterk op, dat zoon absoluut niet met negatieve veranderingen om kan gaan en dan besluit niet meer naar school te gaan. En dan niet meer het knopje om kan zetten om wel te gaan.
Maar nogmaals (nu echt voor het laatst !), dat hij nu niet gaat heeft niks te maken met onze gameregel.
Beslissing is gemaakt
Zoon heeft trouwens besloten om volgend jaar 4 Havo te doen. Goede beslissing (denk ik).
hier
Zoon 18, vorig jaar blijven zitten in 5vwo en nu over naar het eindexamenjaar met allemaal (uitgezonderd maatschappijleer) zevens op zijn lijst.
En dochter 15, dit jaar 3 vwo. Net aan over maar gaat, op eigen verzoek, verder in 4 havo.
cijfers
Cijfers van de toetsweek zijn binnen. Zoon heeft 2 tekorten weggewerkt, is nu een bespreekgeval voor een M-profiel op 0,1 punt.
Herkansing
Vandaag was de herkansing van de toetsweek (1e schoolexamens). Nog 3 cijfers onderweg, eentje van die herkansing en twee PO's. Echt spannend wilde het dit jaar niet worden (gelukkig!).
Jester, het zal toch niet
Jester, bespreekgeval op 0,1 punt zal toch wel gewoon overgaan zijn ? Wanneer horen jullie het ?
Simone
Simone, fijn dat ze over zijn ! Welk profiel kiest je dochter op de Havo ?
Knurf, fijn dat het niet spannend is geworden
Titel zegt alles al 😉
Zonnebloempje
Het punt is dat hij een N-profiel wil! Wiskunde is het probleem. Heb mentor gemaild hoe en wat. Ik geloof dat we volgende week maandag wat horen.
Goed dat je zoon zijn keuze heeft gemaakt en dat je denkt dat dat de juiste is.
Knurf, fijn dat het jaar niet spannend is geweest, hier ging (en gaat) het alle kanten op.
Simone, mooie cijfers heeft je zoon! Op naar het laatste jaar. Waarom heeft je dochter gekozen voor havo4?
Jester4
'hier ging (en gaat) het alle kanten op.'
Dat hebben wij ook gehad, in de 3e volgens mij. En de eerste helft van de 4e ging ook moeizaam, qua leren en puber-emotioneel. Maar de 5e gaat heel soepel. Geen extreme onvoldoendes (waar ze in de 3e soms eenen en tweeen haalde), dat scheelt al veel in het 'ophalen'.
Hier blijft het nog even spannend voor zoon in gym 5. Zoon in gym twee gaat overstappen naar atheneum 3. Daar verder geen vuiltje aan de lucht. Maar wat betreft die in de vijfde... oef...
Jippox
De 5e is wel het beste jaar om te blijven zitten, volgens mijn dochter. Alleen nog profielvakken en een extra goede voorbereiding op je examenjaar ☺
Zonnebloempje
Hoi Zonnebloempje;
Dochter is zo blij dat het door haar aandringen toch gelukt is een niveau lager te gaan doen. Ze vindt het wel spannend want ze gaat gelijk in september al op werkweek met een voor haar nieuwe klas.
Ze gaat het EM Profiel doen met aardrijkskunde en Spaans. Ze heeft (sinds een ziekenhuisopname en operatie eerder dit jaar!) bedacht dat ze HBO verpleegkunde wil gaan doen. Daarbij zijn geen verdere eisen qua vakken alhoewel Biologie natuurlijk een aanrader zou zijn. Dit is echter niet mogelijk met dit profiel...
bijl
Nou hier is de bijl gevallen: zoon blijft definitief zitten in gymnasium 5. Hij heeft de laatste toetsweek dermate verprutst dat er ook geen enkele twijfel meer is. Dat scheelt dan weer
Wel willen we op zoek naar een coach/begeleider om iets te doen aan zijn faalangst/ neiging om alles wat lastig is uit de weg te gaan. Want ik vrees dat dat wel een dingetje blijft als we het niet aanpakken.
Hij mag volgend jaar alvast in 3 vakken eindexamen gaan doen en als hij wil (dat bespreken we als de stofwolk is neergedaald) nog een extra programma (in samenwerking met universiteit) gaan volgen. De algeheel gedeelde mening is namelijk wel dat hij het makkelijk moet kunnen, maar dat het er nu alleen even niet uit komt...