Woningtekort weer toegenomen

Split

Ik weet er alles van . Mijn dochter heeft twee banen. Eentje in haar eigen woonplaats en eentje voor in het weekend, bij ons in de stad. Hoe dat volgend jaar moet als ze stage gaat lopen, weet ik nog niet.

Kaaskopje

Ik snap dat je een bepaald aantal uren moet werken om jezelf te kunnen bedruipen, maar dat is een ander verhaal. Uiteraard niet onbelangrijk, maar is om persoonlijke redenen.

Overigens bedoelde ik die €100-150 niet voor een kamertje maar voor het hele appartement. Ik huur ook regelmatig via AirBnB en dat zijn normale bedragen voor een grote stad. De bewoners gaan wel tijdelijk bij familie wonen.

Ik vind het ook een vreemde draai van de gemeente Amsterdam die de laatste tijd juist paal en perk lijkt te willen stellen aan de verhuur via AirBnB. Je gaat nl naar een stad toe zonder bewoners, alle woonruimte wordt commercieel uitgebuit. Je ziet dit al in steden als New York en Venetië.

Maar goed, da's een andere discussie dan het woningtekort.

Anna G

Jij wilt er blijkbaar naartoe dat ik geen verplichting heb om een aantal uur te werken en in die zin de vrijheid heb om minder uren te werken. Maar zo kun je over veel meer zeggen "maar dat zijn persoonlijke keuzes". Hoe persoonlijk zijn bepaalde keuzes nu écht?

@Mieke

Zonder huursubsidie kunnen de (arme) huurders de (hoge) huren niet betalen. Als er zoiets als vrije markt zou zijn, zouden dus de huren dalen. De huursubsidie is dus geen sociale maatregel om de (arme) huurders te steunen, maar om de (rijke) huisjesmelkers extra belastinggeld te bezorgen.
Als de huren zouden dalen, dalen ook de huizenprijzen (erg angstig voor iedereen die zijn spaargeld in een koopwoning geïnvesteerd heeft). Als de huurprijzen van woningen dalen, dalen gelijk ook de huurprijzen van winkels.
Als dat gebeurt breekt de paniek van de elite pas goed uit: het wonder van deflatie (dan kun je dus met hetzelfde geld steeds meer kopen i.p.v. dat alles steeds duurder wordt).
Ook belachelijk trouwens is dat de (rijke) investeerders "kosten" voor een leegstaand kantoorgebouw van de belasting af kunnen trekken.

Precies Firestarter

Ben het helemaal eens met je analyse. Afschaffen die boel. Ook de hypotheekrente-aftrek, er is haast geen land waar dat nog bestaat. Al die maatregelen trekken de markt scheef en zorgen dat er te weinig wordt gebouwd (of omgebouwd, in het geval van die kantoorpanden). En alleen huisjesmelkers, banken en grote investeerders worden er beter van.

Scheefwoners zijn beslist geen profiteurs!

Toeval of niet? Vandaag stuitte ik op een artikel waaruit blijkt dat zgn. ‘scheefwoners’ voor extra rendement op de woningmarkt zorgen en dus ‘betalers’ zijn in plaats van ‘profiteurs’.

Het is geschreven door de economen Peter Zwaneveld, Jan Ritsema van Eck, Joost van Gemeren en Olav-Jan van Gerwen. De titel luidt: Nederland in 2050: Waar wonen en werken we? Het is verschenen in: TPEdigitaal 2016 jaargang 10(2) pagina 6-22

Zie: https://www.tpedigitaal.nl/

Rode krullenbol

Vergeet ik nog te vermelden, dat ...

Deze economen hebben berekend dat zowel sociale als particuliere huren niet meer (indirect) worden gesubsidieerd. Investeerders ontvangen steeds meer rendement van huurwoningen, met als gevolg dat buitenlandse partijen op grote schaal zelfs sociale huurwoningen aan het opkopen zijn in Nederland.

De koopsector daarentegen wordt nog wel fors gesubsidieerd.

Dit overheidsbeleid draagt dus bij aan een groeiende ongelijkheid van inkomens en vermogens.

veranderde standaarden

de woon'eisen' zijn sterk veranderd. Ik zag hier in de draad voorbij komen 40.000 inkomen in een portiekflat dat dat niet meer acceptabel is. Waarom niet denk ik dan.

Mijn portiekflat van 65m3 werd, toen deze net opgeleverd werd, aangeprezen als ruime gezinsflat. Dat klopt, er zijn 3 prima slaapkamers. Er is een berging waar je 4 fietsen en nog wat spullen in kwijt kunt en een balkon waar je buiten kunt zitten.

Als ik dan zie wat voor enorme huizen er nu bijgebouwd worden om mij heen dan is de norm toch wel heel sterk veranderd. Je kunt het vergelijken met de portiegroottes: borden zijn ook bijna 2x zo groot tegenwoordig.

Wat groter is is ook duurder. Dus als we onze maatstaven nu weer eens hereiken en tevreden zijn met wat kleiner kunnen de prijzen ook weer omlaag.

noet

Ik verbaas me daar ook over. Natuurlijk is het fijn als je een tuin hebt om je kleine kinderen in te laten spelen. Maar noodzakelijk is het niet, en een flat kan ook heel geschikt zijn voor een gezin.

Kaaskopje

Het is alleen van toepassing voor huizen onder de toeslag grens omdat huizen boven de toeslaggrens al belast worden.

Dees

Ja dat weet ik:-) Tenminste... als je het over die verhuurdersheffing hebt?

Alicia

Niet iedereen kan even goed tegen het wonen in een flat. Ik bedenk me dat ik ook dát van mijn vader geërfd lijk te hebben, waar houdt het op!?:-) Maar in plaats van daar samen grapjes over te maken, hebben we al jaren geen contact meer, maar dat terzijde.

Wij woonden vroeger in een nieuwbouw wijk in Amsterdam (valt nu onder Amstelveen geloof ik). We hebben daar 7 jaar gewoond. Na 6 jaar was mijn vader zo ziek van het wonen in die flat, dat hij na een vakantie op een bankje ging zitten en nog net niet huilend zei, dat hij er niet naar terug wilde. Afschuwelijk vond hij het. Nu hadden we daarvoor in een bungalow met grond eromheen gewoond, dus die overgang was ook wel groot, maar goed... Maar ik herken het wel. Uit de flat waar we voor dit huis woonden, wilde ik ook ontzettend graag weg. Ik was zelfs bereid om naar een vrije sector huis te gaan en dan maar krom te liggen. Maar als een wonder stond ons huidige huis in de krant. Een lot uit de loterij. Zo voel ik dat na 26 jaar nog steeds. Ik heb even overwogen om hier weg te gaan, maar ik ben weer genezen. Zolang het niet moet, ga ik niet naar een flat, of het moet op de begane grond zijn.

Kaaskopje

het geldt ook voor de rijtjes huizen. Het huis waar mijn vader nu in woont en waar wij als gezin prima in geleefd hebben is nu te klein voor 2 personen volgens de huidige standaard die in nieuwbouw wordt gehanteerd.

Rijtjeshuizen ook.

Als je nu in een bescheiden huisje woont wordt dit gezien als té klein. Je moet minstens 3 slaapkamers hebben én een ruime zolder, dan hoor je bij gemiddeld.
Zelfs de nieuwbouw seniorenwoningen vind ik ruim. Terwijl de alleenstaande 70 plusser zich afvraagt waar de 3 grote kasten en het riante tuinmeubilair moeten staan na de verhuizing. We hebben tenslotte geen opklapstoeltjes meer maar een lounge zet met zweefparasol.

Kaaskopje

'Niet iedereen kan even goed tegen het wonen in een flat'

Maar daarmee is een flat niet per definitie slecht voor (alle) gezinnen, toch? Niet iedereen is gelukkig in de grote stad, of juist op het platteland. Maar daarmee is de grote stad toch niet ineens onleefbaar voor iedereen?

Over het algemeen zijn flats prima woonruimte, ook voor gezinnen. In de zin dat een eengezinswoning met tuin en grote zolder niet bepaald als eerste levensbehoefte gezien kan worden. Dat het fijn is om in een eengezinswoning te wonen, ontken ik niet. Maar dat wil niet zeggen dat mensen perse daar moeten wonen om sprake te zijn van 'leefbare woonruimte'.

Flat

Niet iedereen zal het even leuk vinden om in een flat te wonen maar uiteraard is een flat een prima woonruimte. Natuurlijk zijn er voordelen aan het wonen in eengezinswoning maar dat is geen reden om flats af te schrijven.
Ik woon nu in een vrijstaand huis. Dat is heel fijn. Ik heb ook jaren in flats gewoond. Dat was ook prima.
Mijn eigen getrouwde kinderen wonen met hun gezinnen ook in flats. Hier in de buurt is woonruimte duur dus mijn zoon is heel blij met zijn flat. Het is ook een leuke flat. Niks mis mee. Mijn dochter woont met haar man en kinderen in een grotere stad waar woonruimte ook duur is dus zij wonen ook in een flat.
Omdat in onze omgeving woonruimte heel duur is wonen hier veel mensen in flats, ook met gezinnen. Veel mensen wonen hier redelijk klein.
Maar dat is ook deels een keuze. Er is hier een groot en woest achterland waar grond nauwelijks wat kost en je makkelijk vrijstaand kan wonen. Maar dat is vaak met werk dan weer lastig want te ver weg.
Mijn andere zoon heeft dat probleem. Hij heeft een huis met redelijk wat grond maar ver weg. Dat is lastig te combineren met zijn werk. Hij moet ver rijden elke dag. Dat zijn keuzes die je maakt.
Je kan er ook voor kiezen om in een andere goedkopere regio te gaan wonen en daar werk vinden.

Maar als je ergens wil wonen waar woonruimte schaars is dan zul je genoegen moeten nemen met een kleiner oppervlak. Flats zijn wat dat betreft ideaal want in flats kan je soms heel wat vierkante meters krijgen voor je geld. Soms is de flat een stuk ruimer en met ruimere kamers dan het rijtjeshuis.
En op een kleiner oppervlak kan je ook prima wonen. We zijn inderdaad verwend met veel persoonlijke ruimte. Dat is ook niet slecht want persoonlijke ruimte is fijn.
Maar wederom daarom zijn flats best een ideale oplossing. Je kan op een kleiner grondoppervlakte meer woningen kwijt en die woningen kunnen ook best ruim zijn.
Dat is efficienter grondgebruik dan allemaal kleine rijtjeshuizen neerzetten waar de kamers klein zijn omdat er veel woningen gebouwd moeten worden.

Precies wat Wil40 zegt

"Als je nu in een bescheiden huisje woont wordt dit gezien als té klein. Je moet minstens 3 slaapkamers hebben én een ruime zolder, dan hoor je bij gemiddeld."

Klopt.

Waar ik woon heb je een oudere (jaren zestig) kern en een jongere (jaren negentig en jonger) kern. Liefst schrijft men zich in voor de jongere kern, al moet je dan wel enkele jaren wachten (de wachttijden zijn hier dan nog gemiddeld kort) en betaal je meer.

Ik woon in de oude kern. Geen plint ligt recht, je muur behangen met een behangetje met patroon is een uitdaging die bijna wiskundige kennis vereist, de vloer is niet egaal (wat weer een uitdaging is als je bijv. laminaat legt), het is gehorig en ondanks een vrij recente (en goede) renovatie is het gewoon een jaren zestig huis uit de wederopbouwtijd van "en we stampen nog wat huizenblokjes uit de grond".
Ik heb wel drie slaapkamers maar een lage zolder (kan alleen in het midden rechtop staan) met vliezotrap.

De huren liggen net onder de grens van pakweg 580 (de grens voor de allerlaagste inkomens tegenwoordig) en de woningbouwvereniging probeert dat ook zo te houden. Wie meer kan betalen gaat immers toch liever naar de jongere wijk.

Het is geen aso-ghetto of ingedut bejaardenoord hier. Ik heb een heel aardige tuin, ja, het kan hier nog.
Maar de gemiddelde huurder, ook die met minder geld, gaat toch liever naar de nieuwbouwwijk. "Ik ga daar toch echt niet wonen!" hoor ik regelmatig. Ook van alleenstaanden en echtparen zonder kinderen in alle leeftijden. Want mijn wijk is oud (zelfs na renovatie), te klein (oh ja?), voldoet niet meer aan de standaard van tegenwoordig. Zegt men. Vindt men. Mind you, de gaskachel is allang vervangen door een ketel, er is dubbele beglazing, dus dat is het niet. Maar men vindt het te oud en wacht liever wat langer op een nieuwer en duurder huis. Wie daar te weinig voor verdient gaat mopperend in dit huis wonen.

En toch ben ik hier hondsgelukkig. Mij krijg je hier niet meer weg, ook niet nu ik alleenstaand ben, en dat hoeft ook niet, gelukkig.
Ben ik nou zo'n uitzondering dat ik zo ontzettend blij, dankbaar en gelukkig ben met "zo'n oude woning"? Dat ik me de koning te rijk prijs? Ben ik een ouderwetse muts die niet met haar tijd is meegegaan of zijn de mensen die hun neus ophalen voor mijn huis verwend?

Liefst zou men zien dat mensen met een laag inkomen hun dagen uitzitten in een te kleine flat, maar echt, voor dit soort huizen haalt men ook al de neus op.

Hortensia

'Liefst zou men zien dat mensen met een laag inkomen hun dagen uitzitten in een te kleine flat, maar echt, voor dit soort huizen haalt men ook al de neus op.'

Wie ziet het liefst dat mensen met een laag inkomen hun dagen uitzitten in een te kleine flat?

En wie haalt de neus op voor de soort huizen waarin jij woont?

Alicia

Een flat kan een heel geschikte woning zijn voor iedereen die zich daar gelukkig bij voelt. En zeker ook om in te beginnen. Niet iedereen moet meteen persé een eengezinswoning. Bij mij is het ook opgebouwd van gehuurde kamers, naar Van Dam-eenheid, naar (stout...) ondergehuurde flat naar eengezinshuis. Ik zie een toekomst in een flat ook niet meer zo somber in als 26 jaar geleden. Nu vind ik eventuele gehorigheid nog een obstakel. Niet van anderen, maar anderen van ons. Met twee honden die blaffen als ze iets raars horen, kunnen we overlast veroorzaken. Ik zie het ook bij de stichting waar wij een van de honden vandaan hebben. Iemand daarvan heeft een hondje wat niet alleen kan zijn en ze heeft al klachten gekregen via de woningverhuurder. Ze heeft het hondje nog niet zo lang.Onze buren hebben geen last van onze honden, vanwege ontzettend goede isolatie en wie weet ook tolerantie. Feit is dat we van hun ook heel weinig horen.

wat moet dat moet

Je woont/leeft naar de inhoud van je portemonnee. Als je dus alleen een flat kunt betalen, kan je moeilijk zeggen dat dat niet goed genoeg is. Het is niet anders. Althans, in de randstad. Anders moet je verhuizen naar een goedkopere regio. Maar ja, daar is geen werk.

Hortensia

We hebben 5 jaar lang in een flat gewoond, waar al eerder mensen in gewoond hebben en ik heb ook kamers gehad in oude huizen, maar verder heb ik alleen nog maar in splinternieuwe huizen gewoond. Het is zo gelopen. En al die kamers en huizen zijn 'gewoon' op mijn pad gekomen. Toen ik nog op kamers woonde (waar ik ook niet naar heb hoeven zoeken), belde mijn moeder. Er waren flatjes in 'de aanbieding'. Ik heb me ingeschreven en ik viel in de prijzen. Daarna, toen we gingen samenwonen, konden we in een flat van iemand anders. Die was al wat ouder, jaren '70-huis. Ik denk dat wij de derde bewoner(s) waren. Of eigenlijk... we gingen samenwonen, omdat we dit niet wilden laten lopen. Kort en goed werd ik een beetje depressief van dat huis en net toen ik wilde beslissingen wilde nemen, zag ik een advertentie in de krant voor het huis waarin we al 26 jaar zitten. Eerst waren we uitgeloot, maar omdat de eerst-geïnteresseerde de verhuizing te duur vond, kwamen wij aan de beurt. Echt op dit vlak hangt het bij ons aan elkaar van de mazzel. Ik heb nog nooit op een wachtlijst gestaan, terwijl ik ook daadwerkelijk aan het wachten was. Ik gun mezelf die mazzel ook van harte om eerlijk te zijn. Ik ben ook blij voor jou dat je nu zo op je plek zit .

gehorigheid

'Nu vind ik eventuele gehorigheid nog een obstakel.'

Ja, dat snap ik. Ik heb niks tegen flats en kleine eengezinswoningen. Maar ik moet wel heel krap zitten wil ik ook ooit nog in een huis met houten vloeren gaan wonen.
Gelukkig zijn de meeste flats hier van na 1960, met heerlijke betonnen vloeren ;-)

Betonnen vloeren

Voor zover ik weet is het huis, waarin we nu wonen, mijn eerste woning met houten vloeren. Oplevering was in 1990. Binnenshuis is het daardoor wel gehoriger dan met betonnen vloeren (de fundering en benedenvloer is wel van beton). Omdat we de betonnen vloer wel delen met de buren, horen we daar af en toe wel wat burengeluid van, maar zo minimaal dat het totaal niet storend is. Van hun houten vloeren hebben wij geen last en omgekeerd ook niet als het goed is. De hele binnenkant van het huis bestaat uit een houten casco, de buitenmuur is van steen en het dak heeft dakpannen. Volgens buren hadden ze nog nooit zo snel een huis zien bouwen. Binnen één dag stond het houten binnenwerk overeind.

Hier

ik woon in een straatje van Heemstede met ontzettende schattige arbeidershuisjes uit 1920 zoveel. Mijn buren wonen er al 30 jaar en betalen 550 euro's per maand voor. Zodra er iemand uitgaat renoveert de woningcorporatie (ik heb het niet over luxe hier maar de natte cel uitbreiden met 0,75 m2 en het badkamer gaan noemen) en verhuurt het verder voor 970 euro's.
De huizen zijn heus niet groter of luxer geworden. Alleen duurder.

Ik geloof dat er een tekort is aan huurwoningen in alle sectoren behalve de duurdere. Als je 1800 euro's per maand kan betalen dan woon je riant, ook in Heemstede. Maar het is toevallig wat ik per maand verdien.... Maar dat ik 970 euro's betaal (de helft van mijn inkomen) is niet abnormaal, het lijkt eerder standaard te zijn geworden. En als de extra's (alimentatie van mijn ex) wegvallen zal ik moeten verkassen en hopen dat ik tegen die tijd weer genoeg woonduur opgebouwd heb om sociaal te mogen huren. En ervoor zorgen dat ik niet boven een bepaalde salaris uitkom. Het is toch wel heel erg gek.....
Sini

Nou daar heb je het

Huis uit de sociale verhuur en daarmee onbereikbaae gemaakt voor minima- en middellage inkomens. Je kunt mij niet vertellen dat zo'n renovatie zoveel kost dat daar 400 euro extra voor gevraagd móet worden. Ze horen naar mijn gevoel vanuit reserves geld vrij te kunnen maken voor dat soort oudere huisjes, waardoor ze de kosten over een langere termijn weer kunnen terug verdienen. 100 euro verhoging voor een betere kwaliteit vind ik acceptabel.