wit is ook een kleur

Jaina

"Je lijkt het je heel persoonlijk aan te trekken alsof jij persoonlijk verantwoordelijk wordt gehouden voor racisme."

Oh, ik lig niet onder vuur als zure witte man? Dom van mij.

"Jij bent ook de enige die hier is begonnen over de schuldvraag."

Relevant als je op je kleur en geslacht wordt aangesproken.

"Veel mensen hebben moeite met het hebben van een abstracte discussie waarin niet alles persoonlijk is of gericht is tegen iemand."

Oh, echt? Ben ik niet degene die daar bij uitstek *geen* moeite mee heeft?

"Voorbeeld van hoe zo'n discussie gaat"

Jaina leeft zich uit.

"Witte mannen hebbeb bepaalde voordelen"

Ja.

"- dat is niet mijn schuld"

Inderdaad. Sterker nog, er is niets wat ik daaraan kan doen.

"Er is discriminatie tegen Afrikaanse mensen in NL"

Inderdaad. Er is niets wat ik daaraan kan doen.

"- ik ben geen racist"

Zeg ik niet. Iedereen is een racist, dat zeg ik al langer dan Sunny Bergman. Ik zou je discussies van 10 jaar terug kunnen linken (ware het niet dat mijn privacy dan het raam uit gaat) waarin ik dat keer op keer zeg.

We zijn allemaal racisten. Ik behoor door puur toeval tot de 'officieel' minst gediscrimineerde categorie, heb ik even geluk. Racisme is onuitroeibaar. Wat moet ik ermee?

Ad Hombre

Nee, het is niet persoonlijk tegen jou gericht al lijk je dat zo te denken. Je hoeft je niet aangesproken te voelen want het gaat helemaal niet om jou persoonlijk.
Het is het verpersoonlijken van abstracte discussies wat het ontzettend moeilijk maakt. Dat zie je bijvoorbeeld ook in de zwarte piet discussie.

Laat ik dan een ander voorbeeld geven. Stel voor ik heb een gesprek met een priester over seksueel misbruik in de kerk. Ik zeg bijvoorbeeld iets over seksueel misbruik door priesters in het algemeen en hoe dat in de toekomst voorkomen kan worden. Vervolgens zegt mijn gesprekspartner gelijk: 'maar ik heb geen kinderen misbruikt en verreweg de meeste priesters hebben dat ook niet gedaan en zijn goede mensen. En ik kan er ook allemaal niks aan doen. En bij de jeugdzorg komt het ook voor.'
Dat is allemaal prima maar:
a) ik beschuldigde helemaal niet die persoon van seksueel misbruik
b) ik stel helemaal niet dat het merendeel van de priesters kinderen heeft misbruikt
c) ik beweer ook niet dat de meeste priesters geen goede mensen zijn.
d) nee, hij geheel persoonlijk kan er niks aan doen.
d) ja, inderdaad en bij jeugdzorg liggen die getallen nog veel hoger maar dat is een discussie die we niet voeren.
De discussie is hiermee ook doodgeslagen en we komen niet verder.
Terwijl de inzet van het gesprek juist is om te kijken naar hoe in de toekomst institutioneel misbruik voorkomen kan worden.
Zo'n discussie kan ook anders voorlopen. Je kan eerst erkennen dat er inderdaad gedurende bepaalde periodes sprake was van een hogere hoeveelheid misbruik dan gemiddeld. Vervolgens kan je kijken naar de oorzaken en naar manieren om in de toekomst misbruik zoveel mogelijk te voorkomen.
Maar dat kan alleen als mensen over hun eigen schaduw heen stappen, zich niet persoonlijk aangevallen voelen (want het gaat niet om die persoon zelf, dat kan de liefste, aardigste man in de wereld zijn) en bereid zijn de discussie op een wat meer institutioneel en/of macro niveau te voeren.

En overigens gaat andersom precies hetzelfde op. Bijvoorbeeld als tijdens een discussie over seksueel misbruik (om maar even bij dat voorbeeld te blijven) de gesprekspartner opeens begint over allerlei zaken die niet relevant zijn op dat moment (alle religie eigenlijk maar onzin is, de kerk afgeschaft moet worden, de bijbel een sprookjesboek is), door geen enkel bewijs gesteund wordt (celibatair leven misbruik in de hand werkt en raar en tegennatuurlijk is (terwijl onderzoek lijkt uit te wijzen dat dit helemaal geen grote rol speelt)) of alles veralgemeniseerd (alle priesters zijn enge mannen, het is daar maar een raar zooitje binnen de kerk).

En voor racisme gaat grosso modo ongeveer hetzelfde op. Zolang je niet een discussie kan voeren over institutioneel racisme, discriminatie in de maatschappij en dergelijke zonder gelijk je aangeklaagd te voelen of zonder de aandrang om gelijk te roepen dat je geen racist bent dan komt die discussie niet verder.

Zo'n experiment met poppen maakt anders best veel duidelijk over hoe verhoudingen liggen in de maatschappij. Het is een vrij simpele en visuele manier om te laten zien hoe diep racisme kan zitten (ook al bij kleine kinderen). En natuurlijk is er op zo'n experiment wetenschappelijk van alles aan te merken maar dat laat ik graag aan de experts over.

En inderdaad komt racisme en discrimineren voor onder alle bevolkingsgroepen.

Echter wit op zwart racisme (om het even zo te noemen) is ook geïnstitutionaliseerd en is daarom in onze maatschappij meer problematisch. Dat zie je in praktische zaken (moeilijker om een baan te krijgen of een stage plaats te vinden) maar ook in andere minder tastbare zaken (bijvoorbeeld de manier waarop iemand als Sylvana Simons behandeld wordt.) Dit leidt tot concrete achterstelling van bepaalde bevolkingsgroepen. Hierdoor is het dus een groter probleem.

Ik kan persoonlijk inderdaad gediscrimineerd worden door iemand maar ik word niet institutioneel gediscrimineerd want ik ben wit. Op persoonlijk niveau kan iemand die een hekel heeft aan witte mensen of witte Europeanen mij heel goed discrimineren. Die persoon kan zich racistisch tegen mij gedragen. Maar op institutioneel en macro niveau word ik als wit persoon niet gediscrimineerd. Wel als vrouw eventueel maar niet vanwege mijn huidskleur of afkomst. Ik sta niet met 2-0 achter als ik een baan zoek, een stage plaats wil vinden of een plaats in een studentenhuis wil krijgen. Ik word niet door de politie staande gehouden vanwege mijn huidskleur. Ik word niet op Schiphol extra ondervraagd vanwege mijn afkomst. Natuurlijk kan ik ook door de politie staande worden gehouden maar de redenen waarom zullen anders zijn.

jaina

Ik vind dat je het heel goed omschrijft. Maar wat zouden we kunnen doen? Inderdaad je eerst bewust zijn van geïnstitueerd racisme. En dan?
ik ben ook erg benieuwd naar de documentaire vanavond.

Dat racisme een menselijke eigenschap is, lijkt me een open deur. In Afrika is je leven makkelijker als je zwart bent. Denk maar aan de verjaagde boeren in Zimbabwe.

Maar dat is niet wat Sunny Bergman zegt. Die vindt dat iedereen persoonlijk een witte racist is en "bewijst" dat op een zeer aanvechtbare manier. Daarmee doe je goedwillende mensen tekort.
Weinig samenlevingen zijn zo weinig racistisch zijn als de onze. Hier kan een moslim burgemeester of Kamervoorzitter worden. Misschien geen premier, maar er is ook nog nooit een vrouw of een jood premier geweest.

Als je een andere kleur of religie hebt dan de meerderheid, kan je er altijd voor kiezen te emigreren naar een land waar je wel tot de meerderheid behoort. Dat is het enige dat echt helpt.

Als er geschikte mensen beschikbaar zijn die 'toevallig' joods of islamitisch zijn, kunnen die ook premier worden. Je ziet op burgemeestersstoelen ook joodse burgemeesters. Aboutaleb was hier een nieuwtje, maar daar zal het niet bij blijven, dat geldt ook voor een minister president. Althans, zolang deze posten niet afhankelijk zijn van directe verkiezingen.

Ik denk dat we ons juist moeten realiseren, dat onze maatschappij racistischer is dan we ons voorheen realiseerden. Ik heb het gevoel dat we vanuit een soort zelfgenoegzaamheid nooit verder nagedacht hebben dan 'zo zijn wij Nederlanders niet', maar onder de oppervlakte blijkt dat niet zo vanzelfsprekend te zijn. En natuurlijk mag je bij zo'n uitspraak niet heel algemeen stellen dat iedereen even racistisch is, maar ik denk wel dat het van realiteitszin getuigd om te vermoeden dat we allemaal wel eens ergens mee de fout in gaan op dit gebied. En dan kan het geen kwaad om daar eens over na te denken.

Dan ben ik al verder dan de meesten, want ik vind het een algemeen menselijke neiging. Andere stammen moet je van je jachtgebied af schieten uit overlevingsdrang, zoiets.

Maar ja, veel beter dan het hier nu is zal het toch niet worden denk ik, hoeveel je er ook mee bezig bent. Roepen dat het hier zo verschrikkelijk is is feitelijk onjuist, want in de rest van de wereld is het erger. Het is de aard van het beestje.

Ik vind dat je bepaalde discussies doodslaat door de rest van de wereld erbij te halen. In Nederland ervaren veel mensen hun financiële situatie als nijpend en/of armoedig. Zijn ze dat vergeleken met mensen uit de knoek van Afrika of India? Nee, het schaamrood stijgt je naar de kaken vanuit onze positie als je die armoede ziet. Maar het is niet eerlijk om zo te vergelijken. Naar Néderlandse begrippen heerst hier wel degelijk armoede. Zo is het ook met onderwerpen als racisme en discriminatie. Je moet niet naar verweggistan kijken, maar naar de situatie hier.

verkeerde vergelijking

Armoede is een maatschappelijk probleem. Als je het alleen hebt over racisme als maatschappelijk probleem, ben ik het met je eens: het is hier al goed, maar het kan zeker beter.

Maar het ging Bergman niet om de maatschappij, maar om een speciaal persoonlijkheidskenmerk dat wij westerlingen zouden hebben. Nou, ik herken het niet. We zijn niet racistischer dan de rest, integendeel. Natuurlijk kan het altijd beter in de maatschappij en moet er stevig opgevoed worden, maar daar ging dit niet over. Dit ging over een soort erfzonde, die met opvoeden niet op te lossen valt. Want de oudere kinderen deden het wel "goed", maar dat mocht dan niet van Sunny, want die waren al opgevoed. Tja.

Quote Jaina: Dat zie je in praktische zaken (moeilijker om een baan te krijgen of een stage plaats te vinden) maar ook in andere minder tastbare zaken (bijvoorbeeld de manier waarop iemand als Sylvana Simons behandeld wordt.) Dit leidt tot concrete achterstelling van bepaalde bevolkingsgroepen.

Sylvana was ondanks haar donkere kleurtje presentatrice van verschillende TV programma's. Met andere woorden: ze had een droombaan waarvoor andere een moord zouden doen. Heb jij of ik ons ooit afgevraagd waarom het geen blanke was die dat programma presenteerde??? Ik in ieder geval niet. Nooit zijn discriminerende gedachtes bij mij op gekomen.

Maar zoals wel vaker in TV land raken mensen in vergetelheid. En prompt ontpopt Sylvana zich als politica die zich aansluit bij een partij met een dubieuze agenda en schreeuwt zij zich schoor van de daken dat zij (de gekleurde gemeenschap) gediscrimineerd wordt. En wat gebeurd er? Mijn gedachtes over deze dame heb ik danig bijgesteld. Niet omdat zij haar mening ventileert, maar de manier waarop zij dat doet. Discrimineer ik nu? Nee, want mijn afkeer tegen deze dame is niet vanwege haar huidskleur maar wel vanwege haar gedrag.

En ik deel de mening van @ Flanagan:
Door de aandacht op het verschil, wordt het verschil m.i. alleen maar vergroot.

Ja oké

Als je het inderdaad naar '\westerlingen' trekt, gaat het wel de grens over. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat we 'ons' niet mooier voor moeten stellen dan de werkelijkheid is.

Irritant ja

http://www.volkskrant.nl/boeken/sunny-bergman-kan-bij-mij-bijna-geen-kwaad-doen~a4435396/

Hanneke Groenteman schreef haar laatste boekbespreking in de Volkskrant over het boek bij de documentaire.

" Sunny Bergman: Wit is ook een kleur

Nijgh & Van Ditmar, €15.

Mijn allerlaatste stukje in deze fijne rubriek wijd ik graag aan een vrouw die ontzettend veel in haar mars heeft, onder andere de gave om mensen te irriteren. Mij niet. Ze heet Sunny Bergman, ze is documentairemaakster, activiste, schrijfster, politicologe, filosofe en oud-actrice van Goede tijden, slechte tijden. Ze kan bij mij bijna geen kwaad doen. Ik vind haar slim en dapper en goed in haar vak. En heel eigenzinnig. Dat laatste weten we natuurlijk allang. Door haar opmerkelijke persoonlijk/politieke documentaires over de cosmetische industrie (Beperkt houdbaar), racisme (Zwart als roet), vrouwen en seks (Sletvrees). En nu is er, tegelijk met haar nieuwe film Wit is ook een kleur, een gelijknamige bundel pittige columns. Dit is activisme/feminisme 2.0, beginnend met het duiden van het diepgewortelde seksisme en wit-isme bij kranten en omroepen. Daarna gooit Sunny bladzijdenlang knuppels in blanke Nederlandse hoenderhokken. Op VPRO.nl stonden deze columns al, maar gebundeld knallen ze lekker hard binnen. Over de kritiek en de haatmail die ze over zich heen krijgt, over etnisch profileren, het slavernijverleden, de zwartepietendiscussie, de feministische man (waar is hij?), xenofobie... Sunny Bergman is niet iemand om het klakkeloos mee eens te zijn, ze is iemand die je dwingt tot nadenken en positie kiezen. Fijn voor bij het kerstdiner!"

"En ik deel de mening van @ Flanagan:
Door de aandacht op het verschil, wordt het verschil m.i. alleen maar vergroot."

Nee het verschil was al heel groot blijkbaar, maar wij als blanken merken dat niet. Wij worden niet "zomaar" aangehouden op straat door de politie. Wij worden niet keer op keer afgewezen bij sollicitaties omdat wij een niet westerse naam hebben. In die zin vind ik het goed dat er aandacht komt. Mooi hoe Hanneke Groenteman Sunny Bergman beschrijft. Tja ze prikkelt, ze irriteert, maar ze zet het onderwerp wel op de agenda! Het zou toch mooi zijn als het op een bepaald moment niet echt niet uit maakt wat je huidskleur en je afkomst is?

ja jo gedrag is het woord dat ik zocht

Ik zal echt niet ontkennen dat er in Nederland gediscrimineerd wordt. Maar is het ook niet vaak zo dat de rascisme/discriminatie kaart getrokken wordt om bepaald gedrag te ontkennen?
Voorbeeld in de klas van zoon hadden twee jongens ruzie. De juf haalde de vechtersbazen uit elkaar. De jongens zijn nog steeds boos op elkaar en nu ook op de juf. Ze hadden het uit willen vechten. De blanke jongen roept tegen de juf dat zij zich er niet mee moet bemoeien. De Marokkaanse jongen roept stom wijf hou je bek. Beide jongens gingen over de grens van het toelaatbare. Voor de blanke jongen de eerste keer voor de Marokkaanse jongen de zoveelste keer. Beide jongens krijgen straf, moeten nablijven, krijgen een taakje en gesprek. De blanke jongen doet zijn taak bied na het gesprek excuses aan en mag gaan. De Marokkaanse jongen is boos dat hij een taakje krijgt, doet niets moppert nog steeds tegen de juf en als de juf opnieuw boos wordt noemt hij haar rascist en beschuldigt haar van discriminatie.
Persoonlijk vind ik dat geen discriminatie als hij zijn taak had gedaan en sorry had gezegd was het klaar geweest. Nu blies hij het zelf heel erg op om dan vervolgens te roepen dat hij gediscrimineerd wordt.
Niet ziend dat ijn gedrag en niet zijn kleur aanleiding was voor de straf. Volgens mij gebeurt dat vaker. Roepen dat er sprake is van rascisme of discriminatie zonder te kijken of eigen gedrag de oorzaak was.

@ Passiebloem

Wat weet jij persoonlijk van discriminatie?

In de 23 jaar van mijn leven dat ik moslima was heb ik er 15 van met een hoofddoek gelopen. In die jaren ben ik 2x van mijn leven gediscrimineerd. Een keer door een paar snotneuzen na een terroristische aanslag die werd toebedeeld aan Moslim extremisten en een keer bij een sollicitatie. In beide gevallen had ik hier begrip voor.

Mijn kinderen hebben allebei Turkse namen. Bij de eerste de beste sollicitatie naar een stageplek en werkplek zijn zij aangenomen. Een foutloze en verzorgde sollicitatiebrief en CV zullen hebben meegespeeld.

Discriminatie zit bij velen tussen hun oren. Maar vergeet 1 ding niet. Juist zij die zich door "de maatschappij" gediscrimineerd voelen dat zijn de personen die zich zelf ook buiten "de maatschappij" plaatsen door zich zelf in hokjes te plaatsen.

Ik heb ruim de helft van mijn leven tussen Turken gewoond. En je wilt gewoon niet weten hoe racistisch en intolerant dat volk is. Ik geef je als voorbeeld dat ik bij een net geopende pizza tent kwam en het personeel (van de 3e generatie) onderling Turks met elkaar sprak. Tegen de hindoestaanse eigenaar mijn verbazing hier over uit gesproken en werden zij (zeer terecht) berispt. Na enkele weken waren ze er niet meer werkzaam. Ontslag door discriminatie??

Jo jouw vierde alinea precies hoe ik het zie

Degenen die zich het meest gediscrimineerd voelen door de maatschappij plaatsen zichzelf buiten de maatschappij door zich in een hokje te plaatsen. Het "discriminatie slachtoffer" te zijn hoe dan ook.
Er mogen 8 kinderen uit de klas opgegeven worden voor het scholen basketbal toernooi. De twee baskerballers mogen sowieso in het team. (Dat vergroot de winstkansen) De andere 6 moeten zich tijdens de gymles laten zien, bewijzen dat ze het spel beheersen. De afwijzing van 2 totaal niet balvaardige meisjes is logisch, dat zien ze zelf ook met hun in het team wordt er geen wedstrijd gewonnen. De afwijzing van het donkere jongentje dat goed kan voetballen maar niet basketballen al is hij nog zo enthousiast krijgt van hemzelf meteen het etiket rascisme/discriminatie. Alles wat niet gaat zoals hij hoopt is terug te voeren op rascisme of discriminatie. Hij zit altijd in de slachtoffer rol.

en ik vind

bepaalde uitkomsten dan toch nog/weer schokkend.
Dat er nog zoveel discriminatie speelt bij politie, werkgevers.
Ik kan me ergens ook wel voorstellen dat je daar een beetje paranoia van wordt en wellicht moeilijker kunt onderscheiden waar nu precies wel en waar niet discriminatie een rol speelt.
Een soort van defensieve houding ontwikkelt, of zoiets.

Wat mij betreft blijven we in gesprek en strijden tegen discriminatie.

beetje flauw

Mijn kinderen hebben allebei Turkse namen. Bij de eerste de beste sollicitatie naar een stageplek en werkplek zijn zij aangenomen. Een foutloze en verzorgde sollicitatiebrief en CV zullen hebben meegespeeld.

Beetje flauw aangezien vaak genoeg is aangetoond dat je met een dito brief en cv toch verder komt met een autochtone naam.

Wie de vragen stelt, beïnvloedt het antwoord

In de link van #5 wordt mij duidelijk dat een blanke vrouw (Sunny) met blonde haren de vraagsteller is. Als ze een blanke en een donkere pop ophoudt en aan een kind vraagt 'Wie wordt de baas?', kan het uiterlijk van de vraagsteller zelf van invloed zijn op het antwoord van een kind. Stel dat de vraagsteller een donkere huidskleur had, dan zou het mij niet verbazen dat een kind niet durft te zeggen dat de blanke de baas wordt en zodoende veilig voor de donkere pop kiest..
Hetzelfde geldt ook voor de vraag wie er stout is. Degene die de pop vasthoudt beïnvloedt de denkwijze van een kind.
Men kan wel zeggen dat een kind nog niet politiekcorrect denkt, blind zijn ze niet. Daarnaast is het feit dat de vraagsteller een stuk ouder is en kinderen daar vaak tegenop kijken.

Met andere woorden. In mijn beleving is dit een experiment van niets en zou ik niet vreemd opkijken als het resultaat een ander beeld liet zien wanneer de vraagsteller een andere huidskleur had of zelfs al als de ene pop hip gekleed was en de andere oudbollig.

Sunny kaart iets aan wat haar in haar jeugd opviel en denkt dmv een experiment te bewijzen dat dit komt door een gebrekkige opvoeding. Alsof een opvoeding debet is aan de heersende discriminatie. Ik ben van mening dat discriminatie zijn oorsprong vindt bij het gedrag van personen.

Zo liep ik gisteren met een volle winkelwagen en onwillige knie over de stoep. Een moeder en haar jonge kind, jaar of 5-6, liepen mij tegemoet. Voor mij was het met winkelwagen over de tegels moeilijker uitwijken dan voor het kind. Toch keek het kind mij recht aan met de blik van, 'ik wijk niet van mijn lijn' . De moeder liep ernaast en had niets in de gaten, ze was zichtbaar met haar gedachten ergens anders. Er was voor hen makkelijker om samen een stap opzij te zetten omdat aan hun kant meer ruimte was. Anticiperen noem ik dat. 30 cm voor de kar, deed het kind alsnog een stap opzij.

Als ouders hun kinderen respect bijbrengen en goed gedrag, maakt het niet uit welke kleur.

Poppen en meer

Flanagan, Sunny heeft dit onderzoek afgekeken van een eerder gedaan onderzoek. Ik heb geen idee wie de poppen daar aan de kinderen liet zien, maar het resultaat was hetzelfde. Op zich zit er wel iets in wat je zegt. Het kan natuurlijk best zo zijn dat kinderen ook beïnvloed worden door de kleur van degene die de poppen en plaatjes laat zien. Maar dan nog geven ze dus een antwoord waarmee ze denken het juiste antwoord te geven. Wit is beter, zwart is slechter.

Het kan aan het tijdstip liggen, maar ik snap het verband met je verhaal over het winkelkarretje niet helemaal.

En als discriminatie verband houdt met het gedrag van personen, wil dat dat zeggen dat het eigen schuld is als iemand gediscrimineerd wordt?

Veel mensen worden tijdens hun opvoeding op een bepaald spoor gezet wat hun opvattingen betreft, maar dat wil niet zeggen dat ze door eigen keuzes te maken niet van dat spoor af kunnen wijken. Sunny heeft blijkbaar progressieve VPRO-ouders. Ik heb conservatieve VVD-ouders, die vroeger in Afrika een zwarte meid en boy hadden. Mijn vader kon blij glimlachen bij de herinnering aan het mooie schuurtje waar de boy kon slapen. Hij heeft later verteld, na kritische vragen van ons en schoonzoon, dat hij prima contact had met zwarte collega's. Dus hij discrimineerde niet. Hij kon leuk met ze praten. Dat geloof ik graag overigens. Maar mijn eerste herinnering aan zwarte mensen in Néderland, is dat ik het maar raar vond dat er een zwarte meneer naast mij ging zitten in de tram. Ik was toen 3 denk ik. Ik vraag me wel eens af hoe mijn ontwikkeling was verlopen als ik daar volwassen was geworden. Was ik dan meegegaan in het Apartheidssysteem? Of was ik op de bres gesprongen voor de zwarte en gekleurde Afrikaan? Een neiging die ik in Nederland wel heb ontwikkeld. Ik durf het werkelijk niet te zeggen. Ik ben nu opgegroeid in Nederland, waar de omgang (over en weer) met anders gekleurden minder problematisch was en is Daardoor heb ik o.a. een andere weg in kunnen slaan dan mijn ouders. Ik zeg niet dat zij bewust discrimineren, maar ze vinden het wel beter om de diverse werelden gescheiden te houden, omdat we zo anders zijn en er daardoor problemen kunnen ontstaan. Uit ervaring weet ik dat dat niet volledig onzin is. Verschillen in cultuur en bijbehorende opvattingen kunnen voor problemen en misverstanden zorgen. Maar als je geen contact met elkaar zoekt of hebt, leer je ook nooit van en over elkaar.

@ Triva

Kun je specifieker aangeven waarom je mijn praktijkvoorbeeld als flauw bestempeld?

Mijn kinderen hebben geen Nederlandse naam en vermelden ook niet in hun brief cq CV dat zij een Nederlandse moeder hebben.
Ook een groot deel van hun vriendenkring bestaat uit personen met niet-Nederlandse namen en ook zij hebben stageplekken gevonden. Nooit heb ik iets gehoord van discriminatie op namen op de arbeidsmarkt.

Mijn Turkse buurvrouw van 39 heeft een jaar of 6 geleden haar vaste baan opgezegd omdat zij ze het geren en gevlieg zat was. Omdat het bedrijf moest inkrimpen kon zij vertrekken met een leuke premie en een ruime periode WW. Na het verstrijken van de WW periode kwam zij er achter dat zij toch graag weer buiten de deur wilde werken. Ze spreekt niet vloeiend Nederlands en haar schrijven is nog minder. Heeft op zijn hoogst een middelbare school opleiding op MAVO niveau. Wel een jaar of 8 werkervaring op een administratieve afdeling van een transportbedrijf. Maar geen diploma's. Is moeder van 3 meiden tussen de 1 en 7 jaar en draagt een hoofddoek. Ze solliciteert weinig.

Vraag: hoe groot is de kans dat zij zuiver wordt afgewezen op haar naam? ........... en toch mekkert zij dat ze wordt gediscrimineerd!!!

Ik wil niet beweren dat discriminatie op naam / uiterlijk niet voor komt. Maar ik ben wel van mening dat hierop te vaak de nadruk wordt gelegd terwijl er ook andere factoren een (grotere) rol spelen.

Jij maakt jou voorbeelden tot de waarheid. Fijn dat jullie geen ervaring hebben met discriminatie rond om sollicitaties maar dat wil niet zeggen dat dit er niet is. Jij bent niet de maat.
Ik ben een blanke Nederlandse vrouw, ik heb blanke kinderen en herken zelf niks van discriminatie. Maar dat wil niet zeggen dat het er niet is.
Ik heb een stuk van de documentaire gekeken. (ik wil de rest later kijken vanwege tijdsgebrek.) En hetgeen wat Sunny laat zien is precies wat hier ook gebeurd. Vertel dat er veel meer gediscrimineerd wordt als dat wij blanke mensen ervaren en er wordt zeer ongemakkelijk gereageerd. Hier ook! Als je echt niet gediscrimineerd wil worden moet je maar vertrekken naar een land waar alle mensen dezelfde huidskleur hebben (hallo, deze mensen wonen misschien al meerdere generaties in Nederland), discriminatie hoort er nu eenmaal bij, het is hier nog beter dan in de rest van de wereld etc etc...
Ik heb bewondering voor mensen als Sunny die laten zien hoe subtiel discriminatie aanwezig is. Ik hoop werkelijk dat we als samenleving daar een verandering in kunnen bewerkstelligen!

de ervaring van Jo is niet de maat

Maar dat betoogt Jo ook helemaal niet. Net als ik probeert Jo uit te leggen dat sommigen wel heel makkelijk de discriminatie/rascisme kaart trekken. Niet aangenomen na een sollicitatie is gelijk discriminatie zonder zich af te vragen of ze wel de beste man voor de job waren. Functie eis was bijvoorbeeld goede beheersing van de Nederlandse taal in woord en geschrift. Met een sollicitatiebrief met 2 spel fouten ga je al onder op de stapel. Pas als alle andere sollicitanten nog meer fouten maken wordt er nog een keer naar jouw brief gekeken. Meteen roepen dat het rascisme/discriminatie is is wel heel makkelijk.
Overigens kan het wel effect hebben. Een van de juffen van mijn zoon kreeg dat zo vaak te horen dat ze heel voorzichtig werd. Liever een Nederlander de schuld geven dan weer toegeroepen krijgen dat ze discrimineert. Mijn zoon kwam dan thuis met het verhaal dat de Marokkanen de baas waren in de klas. Zelfs de juf moet doen wat zij zeggen. Zo discrimineerde een blanke juf uit angst blanke kinderen. Dus als blanke ervaring met discriminatie? Ja!

Contact

@Kaaskopje, ik ging even van de hak op de tak. Maar het voorval met het jongetje leverde voor mij wel de bevestiging op wat mij vaker opvalt: respectloos gedrag. Het lijkt het jongetje niet te zijn meegegeven om rekening te houden met anderen. Door het niet meekrijgen van het rekening houden met anderen, (ook al is het een vrouw of een minder valide), maakt dit voor een ander wel moeilijk om contact te willen maken met een ik-figuur. Het besef dat dit een cultuurding is, vergroot alleen maar de afstand. Het staat intergratie in de weg en leidt tot discriminatie.
Is het dan eigen schuld dat iemand gediscrimineerd wordt? Ten dele wel. Maar niet om de huidskleur maar door het niet open staan van gelijkwaardig contact. Zo belangrijk is een respectvolle houding.

Verder denk ik dat een werkgever bj de keuze rekening houdt met de culturele kwaliteiten van een sollicitant in het algemeen. Moet de nieuwe werknemer vroeg beginnen en stipt op tijd komen, is het verstandig vooral een Aziatisch persoon uit te nodigen. Zo heeft iedere cultuur zijn eigen plus- en minpunten. De werkgever puzzelt voor de beste combinatie; voor ik-figuren is niet snel een plekje.

Flanagan

Dat meen je toch niet? Dat het een goed idee is dat een werkgever selecteert op vooroordelen en zogenaamde culturele kenmerken? Zie je niet in dat dit juist discriminatie is? Dat je bepaalde vooroordelen tot kenmerk maakt van een bepaalde culturele en etnische groepering en dat je vervolgens die veralgemeniseert en daar op gaat selecteren?
En ja, ik weet dat het gebeurd. Elk onderzoek dat is gedaan met cv's onder verschillende namen opsturen wijst uit dat Jan Bakker eerder wordt uitgenodigd op een gesprek dan Mohammed Amin.

Ik ben een groot voorstander van anoniem solliciteren. Natuurlijk is dat maar de eerste stap. Als vervolgens Fatima en Lieke beiden op sollicitatiegesprek komen dan kan de werkgever alsnog besluiten voor Lieke te kiezen die weliswaar minder ervaring heeft maar die tenminste geen hoofddoek draagt. Dat zal je niet kunnen voorkomen maar de eerste stap kan je wel anoniem doen en daardoor hopelijk de kansen meer gelijk maken.