Welke voorwerpen kan jij je uit je jeugd herinneren, waarvan de kinderen van tegenwoordig zich niets bij kunnen voorstellen?

Magnetron

Ik weet nog, nu we het er over hebben:-), dat een vriend van mijn vriendin nogal vooruitstrevende ouders had. Die waren wel in voor iets nieuws. Zo ook met een microwave-apparaat. Je zette er een beker melk in, dan gingen er een soort elektronische golfjes doorheen en verhip dat werd binnen een minuutje heet! Het was wel een duur apparaat, want ja zoveel waren er nog niet en een beetje experimenteel...

Tonny

Ik ben helemaal van jouw leeftijd, met dank, want je herinnert je meer voorwerpen dan ik. Inderdaad: de mangel voor de was op maandagmorgen. Mijn basisschool had nog toiletten buiten (zonder verwarming), de kolenkit (werk voor de jongens), schoenen poetsen (werk voor de meisjes), majo's (griezel), petticoat's, de tandartsenbus voor school twee keer per jaar (griezel), fietsen zonder rem (mijn eerste, ook griezel).

Tsjor

De tandartsbus en inenten

De tandartsbus weet ik ook nog. Vervolgafspraken moesten wel in de praktijk. Die tandarts heeft rare en schadelijke dingen uitgespookt, zoals ruimte tussen mijn tanden bóren. Geen uitleg nodig dat dat meer kwaad heeft gedaan denk ik. En de vaccinaties kwamen ook naar school toe. Eentje was met een suikerklontje, welke weet ik niet meer. Bij een andere stond een klasgenootje hartverscheurend te snikken. Hij vond het doodeng en daar sta je dan tussen kinderen die dat natuurlijk weer kinderachtig van hem vonden. Sneu, achteraf gezien. Het tbc-testkrasje heb ik zelf niet meegemaakt, omdat ik toen in het ziekenhuis lag.

tandartsenbus

Die tandartsenbus is er ook nog. Twee keer per jaar. Maar niet op elke school, m.n. ook in het speciaal onderwijs en kinderdagcentra.
Bij mijn ouders komt er ook nog een SRV-busje langs. Hetzelfde, alleen heet het ws anders. En die zal wel vnl langs bejaardenflats rijden.

Ik heb vast nog wel wat floppy disks, tsja wat moet ik er nu mee.

Reactie op reacties

Er zijn ontzettend veel reacties hierop binnengekomen! En zelf heb ik ook weer reacties op die reacties, die weer komen vanuit herinneringen..

De bedstee.
Ik heb dat zelf niet meegemaakt, maar mijn ex-vriend woonde in een oud huis in de Amsterdamse wijk De Pijp, waar hij samen met zijn zoon in een bedstee sliep. Het is een kleine ruimte, waar er amper een bed in past. Dat huis was nog in de oude stijl, want ik kan mij herinneren dat boven het fornuis een soort schoorteen was, wat je kan vergelijken met de afzuigkappen van nu.
Er schiet mij een liedje te binnen: "Kom uit mijn bedstee, mijn liefste.."

Ook de petroleumkachel was genoemd, die je zelf moest bijvullen en aansteken. Mijn (wijlen) oom had dit in huis (midden jaren 60). Zijn zoon, die toen een jaar of 5 was, moest dit bijvullen en aansteken. Ik kan mij herinneren dat er zo'n metalen balletje erin was, dat was volgens mij om te controleren of de hoeveelheid petroleum voldoende was. Zoon moest dit aansteken, dit lukte hem niet of hij durfde dit niet. Oom ging vreselijk tegen hem tekeer. Dat weet ik nog als 7-jarig meisje..

En de overschakeling van de gulden naar de euro (2002)heeft mijn zoon als 8-jarige nog meegemaakt, hij kreeg toen een paar euromunten mee die hij kon ophalen van de Hema.
Maar zij weten niets van de gulden. Ook hebben ze geen idee wat een joetje, een heitje, een geeltje, een meier of een rug is? En kwartjes, dubbeltjes of stuivers zeggen hen ook niets..
Als er kermis is vroeg ik wanneer is het Piekendag? Ze kijken mij dan heel vreemd aan.. o ja, ik bedoel Eurodag..

En auto met een choke? Net voordat mijn zoon was geboren (20 jaar geleden) had ik een auto met een choke. Ik had altijd moeite om het te starten, je moest op een bepaalde manier duwen op het gaspedaal en de choke langzaam uittrekken... eat een waardeloze auto was dat.

De voddenboer kan ik mij niet meer herinneren, maar als volwassenen met kinderen gingen spelen, dan was er ook zo'n spelletje: "voddeeh!" En dan werd je opgetild zodat je met de buik op schouder van de volwassene lag. Dan was je zogenaamd vodden.
Wel kan ik de schillenboer herinneren. Die ging langs de school en we gingen altijd het paard aaien, die snoof en met zijn hoeven langs de grond krabde.

De floppiedisks, ja daar had ik nog mee gewerkt.. Die grote flappen weet ik nog, dat werd vervangen door die kleine, stevige vierkante dingen. Ik had nog mijn cv erop staan, maar de pc las hem niet meer..

Een staatje maken op de typemachine. dat was een examenonderdeel van het machineschrijven..

En ik heb nog een ouderwetse telefoontoestel (geen draaischijf, maar drukknoppen). Die gebruik ik als de stroom is uitgevallen. Het kraakt en piept wel. Voordeel is dat het geen stroom nodig heeft als de telefoons van nu. Gelukkig hebben wij nog een mobiele telefoon (uiteraard werken ze alleen als het is opgeladen).

En ik heb ook steno gehad... als ik een pincode moet gebruiken van iemand anders dan noteer ik dit in het steno. Kleine kans dat iemand anders dit kan lezen! Maar Stenografie van Groote bestaat toch nog steeds?

Leuk, al die herinneringen! Ik kan ze niet met de kinderen delen.. zij zijn echt van het digitale tijdperk. Ik heb beide tijdperken meegemaakt!

Muziekmeubel, asbak, zeep en jukebox

Wij kregen voor het eerst telefoon. Ik was toen een jaar of 5. Dit was spannend. Mijn vader ging dit testen door zijn broer in het buitenland te bellen.. en dat lukte ook nog! Het idee dat je met iemand praat die aan de andere kant van de wereld zit!

Mijn ouders hadden een muziekmeubel gekocht (midden jaren 60). Dat was heel modern in die tijd. Het toestel bevatte een radio en een platenspeler. Je kan een staaf in het midden van de draaitafel plaatsen. Om die staaf heen doe je een aantal singletjes. Die onderste valt op de draaitafel, de rest blijft er boven hangen om die staaf heen. Als er een single is uitgespeeld, dan viel de volgende single op dat singletje wat daar op die draaitafel ligt en die gaat dan weer spelen. Wat een prachtig systeem! En dat meubel had ook twee boxen naast elkaar... stereo!

Ook hadden ze een soort doos of box met vakjes waar er singletjes in konden.

Roken was in huis heel normaal. Asbakken waren er genoeg. Maar één asbak staat mij nog bij: een soort statief met bovenaan een asbak met in het midden een soort hendel. Als je daarop drukte of draaide dan tolde die asbak, zodat de as verdween en het weer schoon leek voor nieuwe as.

Verder hield ik van sprookjesplaten. Dit was een soort hoorspel. Brrr, dat verhaal van Hans en Grietje, waarbij Grietje de heks in de oven duwde. Je hoorde die knal! Mijn kinderen hadden zich er nooit voor geïnteresseerd, die konden niet zonder beeld..
En voor Sinterklaas had ik een lp van Sinterklaas. Het kinderkoor zong die liedjes en soms deden Zwarte Piet en de Sint mee. Hij sprak met de kinderen en o wee als ze hun best niet deden op school of ze luisterden niet naar hun ouders dan kregen ze met de roe of gingen mee in de zak!!!

Kindertv was alleen op zaterdag- of woensdagmiddag. En het was een feest dat die zwart-wit-tv werd ingeruild voor een kleurentv met afstandsbediening! En het feest werd nog groter toen wij van antenne overgingen op kabel en een groot deel van Europa op tv konden vangen! Inmiddels zijn die netten uitgebreid tot cartoon network, etc., etc.

Op de lagere- en middelbare school had elke toiletruimte een groot stuk zeep aan de muur. Het is een soort metalen houder, waaraan een ovalen groot stuk zeep is geplaatst of eromheen is gebracht. Iedereen kon dan bij het handen wassen met hun handen erlangs gaan en het dan weer afspoelen.

En dan nog de jukebox. Mooi toestel, je kon kiezen welke singles je wil horen. Die dingen waren er even en zijn weer verdwenen. In het buurthuis waar wij altijd gingen was er een jukebox die ik wel eens bediende.

Naaimachine

Toen ik een jaar of 4 was gebruikte mijn moeder zo'n zwarte naaimachine met zo'n wieltje en met zo'n pedaal..

Monique

'Mijn kinderen hadden zich er nooit voor geïnteresseerd, die konden niet zonder beeld..'

Wat jammer, mijn kinderen hebben vooral zin om op vakantie te gaan omdat we altijd naar luisterboeken luisteren dan in de auto. Heerlijk!

singles met boekje

en dan als Tinkelbel het belletje laat rinkelen een bladzijde omslaan. Op lp heb ik bv de schat in het zilvermeer, robinson crusoe en ivanhoe. Allemaal grijs gedraaid.
De bijnamen van de biljetten ken ik niet, heb ze door niemand horen gebruiken (misschien meer iets Amsterdams?). De term heitje voor karweitje ken ik dan weer wel, maar alleen daarvoor en niet in normaal gebruik.
Mijn moeder heeft alleen maar een handnaaimachine gebruikt (singer ), niet eens een pedaal alleen maar een wieltje dat ze met de hand moest ronddraaien.
De nog aanwezige waterput ook al was er waterleiding. De septictank die op tijd geleegd moest worden (hebben we overigens in dit huis ook nog). De auto met choke idd (wat ben ik blij dat ik die nog ken nu 1 van mijn zonen een oude auto gekocht heeft)

Oh ja, steno

Ik heb steno in drie talen geleerd, zeker zes lesuren per week. De stenojuf was lyrisch over mijn mooie handschrift. Ik had toen, in 1989, al het idee dat het een achterhaalde techniek was en inderdaad, ik heb het nooit gebruikt tijdens mijn werk. Ik kan er nu ook helemaal niks meer van. Wat een tijdverspilling.

Typen leerde ik nog op een mechanische machine. Het deed altijd zo'n pijn als je vinger tussen de toetsen kwam. Toen de pinken aan de beurt waren had ik dagen spierpijn. En wat een herrie als 30 meiden tegelijk zaten te typen. Maar da's wel het enige nuttige dat ik heb geleerd op de secretaresse-opleiding, ik vind het heerlijk om blind en snel te kunnen typen.

skik

grappig

heel veel dingen die hier genoemd worden gebruik ik nog heel veel: fluitketel, petroleumstel, carbidblokjes (erg handig voor een kopje thee tijdens een wandeling), cassettebandjes, vhs videorecorder. Tja, zolang het allemaal goed werkt of nog makkelijk te repareren is wordt het hier niet vervangen.

schoenen poetsen is hier een echt zaterdagochtend klusje gebeurt elke maand wel een keer.

Ik heb meerdere petticoats in de kast hangen en draag ze minstens 2 of 3 dagen per week. Het geeft zo veel meer flair aan een jurkje of rok.

onderjurk

Inderdaad, er zijn nog mensen die onderjurken dragen blijkbaar. Voor mij is dat ook iets uit een ver verleden en ik heb er mijn kinderen ook nooit mee verveeld.
Nylon, niet ademend, ik droeg ze onder mijn uniform in de zorg om geen doorkijk te hebben, we mochten toen namelijk nog geen broekpakken aan.

Flipje

De boekjes van Flipje van de Betuwe. En het verhaaltje van Piggelmee, bij de pakken koffie.

De melkbus!

Wij woonden in het buitengebied en bij ons kwam zeker geen SRV wagen of iets dergelijks langs. Wij haalden melk bij de boer een kilometer verder op. Wij waren met zijn zevenen en hadden een bus van 5 liter. Dat was best zwaar op de fiets. Andere buren hadden een bus van 3 liter. Bij de boer gooiden we een melkbonnetje in een bakje in de schuur en aan het einde van de maand rekende een van de buren uit hoeveel melk je had gehaald en hoeveel je moest betalen.
We gingen graag rond melktijd dan was de melk erg vers en warm.
(overigens lustte ik (en nu nog steeds niet) geen melk). Het was dan hele volle melk en ging in een grote pan in de ijskast. Soms schepte mijn moeder de room er vanaf en kregen we slagroom.
Ook hadden we nog een 27MC-bakkie, breaky breaky

Tinkelbel met verhaaltjesboekjes en singletjes

Neteret mut: "en dan als Tinkelbel het belletje laat rinkelen een bladzijde omslaan. Op lp heb ik bv de schat in het zilvermeer, robinson crusoe en ivanhoe. Allemaal grijs gedraaid."

Dat wilde ik ook vertellen, maar jij was mij al voor!
Het waren boekjes met een singletje erbij. En als je die opzette dan hoorde je Piet Ekel het verhaal voorlezen. Je kan dan via dat boekje het meelezen. Als de bladzij omgeslagen moest worden hoordje je getinkel van Tinkelbel.. Die boekjes waren van Junglebook en Assepoester. Ook had ik nog andere singletjes van Dikkertje Dap met de giraffe, Bim Bam Bom en het Maanmannetje en Roodkapje. Die lp waar ik het over had waren verhaaltjes (spannende hoorspelen) van Vrouw Holle, Doornroosje, Hans en Grietje, Ali Baba en de 40 rovers, etc. Ik draaide ze grijs.

En wat ik nog steeds gebruik..

..is een cassetterecorder in de auto (nog geen cd-speler, want waar moeten die cassettebandjes heen). Ik heb later nog een oude radio met cassettedeck en cd-speler op de kop kunnen tikken..

Een vhs videorecorder heb ik nog. In dat apparaat is er ook een dvd-speler. Het was de bedoeling dat ik videobanden zou kopiëren naar dvd's, maar dat was helaas een miskoop.

De stereo-installatie met platenspeler is helaas een tijd geleden kapot gegaan. Binnenkort zal ik een digitale platenspeler kopen. Ik heb nog een grote verzameling oude singles en lp's die ik niet weg wil doen.
Die boxen waren toen vrij groot(ongeveer een meter hoog), maar ik merk nu dat de boxen van nu erg klein zijn (subwoofer voor de bassen en boxen voor het resterende geluid).

Helaas heb ik die kleine boekjes met die singletjes niet meer. Dat is wel jammer.

Waterput

In veel binnentuinen en buiten de stad achter de huizen was er een waterput. Als het niet in gebruik was dan het afgedekt. Ik vond een waterput altijd heel geheimzinnig en zelfs een beetje griezelig als kind. Zo oneindig diep..!

Je ziet ze bijna niet meer.

Stencil en stencilmachine, wie weet dat nog?

De schoolkrant van mijn lagere school werd gemaakt via een stencilmachine. Het stencil is een speciaal papier waarop getypt of getekend is en dat hang je aan een apparaat met inkt(?). Als je dat niet goed doet dan zit je helemaal onder. Onder het apparaat zijn er vellen papier (net zoals bij een fax- of kopieerapparaat. Dat apparaat met het stencil gaat draaien waardoor de afdruk op het vel papier komt en naar voren wordt geschoven. Volgens mij is de stencilmachine de voorloper van het kopieerapparaat.

En o, wat vonden wij het leuk om op het stencil een tekening te maken! En was iets niet goed, dan kan je het corrigeren met een of andere rood vloeistof, die je kan vergelijken met Tippex.

Piggelmee!

Jaaa, de boekjes van Piggelmee. Ik heb ze van mijn oma, de originele dus met ingeplakte plaatjes die ze spaarde bij koffie van Van Nelle :)
Toen al 1 grote reclamestunt want als Piggelmee in het verhaal van Het Tovervisje dankzij zijn inhalige vrouwtje Tureluur aan het eind alles wat hij gewenst heeft weer kwijt is, mag hij nog 1 wens doen en dan wenst hij zijn Van Nelle kopje koffie terug

Ik heb 4 delen, de andere 2 heten Piggelmee groeit en.... wordt weer klein, De wonderschelp, en Piggelmee, de baas van bos en duin. Die laatste is niet op rijm, gewoon een (lang) verhaal, de andere 3 wel.

Piggelmee

In het land der blonde duinen
en niet heel ver van de zee
woonde eens een dwergenpaartje
en dat heette Piggelmee

Die hadden wij dus ook, en Flipje Tiel, en Bruintje beer. Reuze spannend!
Piggelmee is hier: http://www.dbnl.org/tekst/grim001tove01_01/ nog te lezen trouwens, net als andere oude kinderboeken.

Dat singeltje van Bim, Bam en Bom had ik ook, dat was een reclameding van biotex. Grijsgedraaid inderdaad.
En EO kindertijd op tv en als je daar puzzels oploste en een kaart (!) met de oplossing kreeg je een boekje!

Paulus de Boskabouter. Wij hadden boekjes en een grijsgedraaid plaatje, dat ik nog woordelijk kan opzeggen.

Prelientje bij de Persil. Van Annie mg Schmidt.
"Prelientje dwaalde door de stad, haar vingertje in haar mond. En als ze iemand tegenkwam, dan keek ze naar de grond."
Als 3jarige geleerd.:-)

verzameling op pinterest

Hierbij een leuk linkje van Pinterest (hoef je geen lid van te zijn). Hier zie je een verzameling van allerlei spullen van vroeger, echt leuk om eens te bekijken: http://tinyurl.com/pnxnrw4

Föhn-ding

Mijn moeder had zette vroeger krulspelden in en dan had ze een plastic ding wat over het haar ging, dat ze kon aansluiten op de föhn. Dat blies dan met warme lucht op als een ballon. Zo werd het haar eerder droog en konden de krulspelden er snel weer uit. Daarna nooit meer gezien.

Leuke Pinterest

Leuke link Jasmijn, echt terug naar mijn jeugd!
De Dolle Tweeling, ik ging elke keer als ik genoeg zakgeld had gespaard naar de mark om daar een deeltje van te kopen. Of een paardenpocket, en dan dromen dat ik kon paardrijden en een eigen paard had.
Mijn dochter droomt ook dat ze een eigen paard heeft (en las ook paardenpockets), maar ze kan wel paardrijden!