Wat zou je willen inleveren ten gunste van 'het grote geheel'?

Sloeber

Soms zijn tips zo simpel... dat ik daar natuurlijk al lang aan gedacht heb. Maar zo werkt dat dan weer niet voor mij. Ik vind het lekker, dus als ik een speklapje bak, ben ik zo zwak als een nat vloeitje en wil dan ook zo'n speklapje. Eenpansgerechten worden sowieso wat lastig op te delen in wel en niet. Ik denk dat ik in mijn eentje consequenter zou kunnen zijn. Dan zou het gewoon niet meer in huis komen. Het is nog een beetje aftasten, proeven vooral, wat we lekker vinden van vleesvervangers. Tot nu toe bevalt het goed, of goed genoeg. Ik zie dit dus als iets wat moet groeien.

Kenfan

Het is toch niet of of? Of zit jouw hoofd zo vol over die onderwerpen, dat het milieu daar niet meer bij past?

Van de Correspondent: "Daden die nu weinig lijken uit te halen, kunnen een keten van gebeurtenissen in gang zetten met een uitkomst die grootser en meeslepender is dan je ooit had kunnen denken. De samenleving is al vaker radicaal veranderd en verbeterd, niet door de krachten van de natuur, maar door mensen zelf."

Ook jouw uitspraak :-): "En als burger kun je je stem gebruiken: in het stemhokje...", maar ook: "....en daarbuiten."

https://decorrespondent.nl/10169/klimaatverandering-onze-toekomst-op-een-planeet-die-steeds-warmer-wordt/1120715321-7b9ae659

Druppels, emmers, een stortbui

Volgens mij heeft Kenfan echt wel oog voor het milieu, maar stelt ze enerzijds vast dat we als individuen veel, veel minder power hebben dan overheden en bedrijven. Anderzijds zijn haar zorg om de teruglopende kwaliteit in onderwijs en ouderenzorg zeker zo groot. En terecht!!

Die druppels dan maar weglaten wil er voor mij niet in. Als ik kleinkinderen te logeren heb, wil ik dat ze kalm aan doen met de kraan, gewoon om hen te ervan bewust te maken dat water een kostbaar goed is dat je niet gedachteloos kan laten wegstromen. Als ze een ijsje krijgen, wil ik dat het papier in de vuilnisbak gaat en niet in de berm, ook al ligt daar al van alles. Ik wil dat ze opeten wat ze zelf (!) hebben opgeschept en dat het restje niet de vuilnisbak in gaat. Het water van hun badje mogen ze met hun gietertje bij de planten gooien. En zo zijn er allerlei alledaagse druppels. Ik wil meegeven dat het goed is om zorgzaam om te gaan met je omgeving. Met energie, met spullen. En uiteraard met dieren en mensen. Pfoe ja, een hele klus. En wat mij betreft zinvol, ook al zijn het druppels.

Daarnaast is het de taak van degenen die gewicht in de schaal leggen bij de emmers en stortbuien dit naar eer en geweten te doen. Erg lastig, gezien de uiteenlopende economische belangen en de internationale verhoudingen.

Wilgenkatje

Precies!

Vlees en vliegen

Misschien helpen dit soort artikelen dan als stimulans:

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/factcheck-is-vlees-eten-vervuilender-dan-vliegen-~ba9c7e2c/

Wilgenkatje

Je haalt me de woorden uit de mond.

Vegetarisch en eenpansgerechten

Mijn dochter eet vegetarisch en de rest van het gezin niet. Dit betekent sommige eenpansgerechten nu tweepansgerchten zijn. Echt niet moeilijk hoor. In plaats van een grote ovenschotel hebben wij twee kleinere schalen. Echt, het is soms zo simpel.

Sloeber

"...is een ticket naar Thailand nog altijd vervuilender dan een jaar vlees eten."

Precies, dat is ook zo. Wat je soms merkt is dat mensen dat als excuus gebruiken om dan maar niets meer te hoeven doen. Ik vlieg niet, dus dat is meer dan genoeg. Het is mooi meegenomen, dat is een feit, maar dan begin ik met mijn 'alle beetjes helpen' .

Zenuan

Ik kies ervoor om dat niet te doen. Als we bobotie eten, ik noem maar wat, eten we gewoon niet vegetarisch. Twee schalen kan onze oven niet tegelijkertijd aan. Ik heb het met man vanavond wel gehad over experimenteren met vegetarisch 'vlees'. We aten bami, daar kun je heel geschikt vegetarische reepjes doorheen doen. Veranderingen gaan hier niet altijd snel, maar uiteindelijk gebeurt het wel.

Het goede voorbeeld

Kaaskopje, ik denk dat je met je man doet wat je ook met anderen (zoals hier) doet: je probeert te veranderen.
Houd het bij jezelf, verander gewoon zelf wat je wil veranderen.
Verdiep je bijv in vegetarisch koken, ga dat lekker doen en laat je man met rust.
Vergeet dan wel het vegetarische 'vlees', dat is duur, niet lekker, volstrekt onnodig en vaak ongezond.
Bij elk gerecht kun je makkelijk een stukje vlees bijvoegen voor hem. Of hij maakt dat lekker zelf.
Maar misschien gaat hij je vegetarische recepten zo lekker vinden dat hij vlees gewoon gaat vergeten. Of niet, zijn keus, niet aan jou.

Zolang je blijft vinden dat anderen moeten veranderen want anders kun jij niet veranderen gebeurt er nooit iets.

Bami

Bami bijv is heel erg lekker met stukjes tofu.
Het fijne aan tofu is dat je het kunt marineren precies zoals je wilt.
Tempeh is gezonder maar daar zijn mijn gezinsleden nog niet zo aan gewend. Ik blijf het wel proberen. Tofu is wat toegankelijker.
Met wat ei erin of erop en nog wat zaadjes erop (chia, maan, sesam) heb je een heerlijke en zeer eiwitrijke maaltijd.

Ook lekker

trouwens met noten erop of erdoor. Met pindasaus kom je een heel eind, kun je heel gezond maken.
Eigenlijk leent Aziatische keuken zich erg goed voor vegetarische versies. Ik gebruik ook vaak iets van zeewier erbij of erop.

Kaaskopje

Vooropgesteld: al eet je 5 gehaktballen per dag, het maakt mij niet uit. Maar je doet nu net of het de schuld is van je man dat jij niet 2 keer per week vegetarisch kan eten. Dat is niet waar. Want jij kunt iedere dag vegetarisch eten als je dat wilt.

Nieuwe generatie (MK en Kenfan)

Onze kinderen zijn de nieuwe generatie. Zij zullen het echt anders moeten gaan doen dan zoals wij het gedaan hebben. Sterker nog, het zal normaal voor ze moeten zijn om je bewust te zijn van e.e.a. en niet alles klakkeloos kan. En dat zullen wij ze moeten leren, sterker nog: Wij moeten ze voorleven dat het doodnormaal is. En dat is niet door een houding aan te nemen dat wat ik of jij doet een druppel op een gloeiende plaat is..... Voor ons is het allemaal nog wennen, gewoontes veranderen en vaak het gevoel hebben van een opoffering of gemis. Voor de nieuwe generatie moet her gewoon worden. En WIJ moeten daar voor zorgen.

Bieb

Dat voorleven, dat is nog best moeilijk.
Dochter werd hier vegetarisch, niet door ons dus dat voorleven doet zij. (we aten ongeveer 3 x per week vegetarisch daarvoor)
Maar wat dan opvalt is dat ze zo weinig positief commentaar op de keuze krijgt.
Ook kijken mensen vaker wat scheef als ze horen dat we bijna volledig mee gaan in haar keuze en ook bijna geen vlees meer eten. Een kind hierin volgen wordt toch een beetje vreemd bezien.
Ook wordt kind vaak ondervraagd en wordt bij iedere afwijking ze beticht van hypocrisie.
Het valt dus, zeker voor een kind, nog niet zo mee om goed te doen voor milieu.
(zij doet het trouwens niet voor milieu maar dierenwelzijn)

Dus ach, dat voorleven.... Mijn kinderen zijn milieubewuster dan anderen in onze familie inclusief mezelf, ze moeten vooral ook ruimte krijgen en positieve bevestiging.

Ohja

Ik kan me trouwens nog wel herinneren dat ik daar hier ook nog wel eens over gepost heb.
Het moeizame commentaar en de ietwat vijandige houding naar dochter toe proefde ik hier ook maar al te goed!
(strekking was een beetje dat dochter wel erg lastig doet en dat ze vooral zelf hard aan de slag moest wilde ze geen vlees meer eten... Dat is toch niet stimulerend voor een kind dat een goede keus wil maken?)

Pfff Bieb

Nou, nou wat een preek, de Heiligen der Laatsten Dagen is er niets bij. En dat terwijl als je wat beter zou lezen zou je gemerkt hebben dat ik niet een andere mening, als wel een andere invalshoek heb. Iedereen die hier dingen wat breder probeert te trekken krijgt van jou en Kaaskopje verbale billenkoek. Alsof zo iemand zich non stop volpropt met kiloknallers. In het vliegtuig, op weg naar de volgende exotische shopbestemming.

Leef je bekeringsdrang uit in die oeverloze wasdraadjes, want dat onderwerp leeft zo erg dat je haast de indruk hebt dat de gemiddelde OOL'er elke dag drie halve trommels speciale wasjes draait.

Toekomst

Dochterlief vroeg tijdens een heerlijke vakantie of ze later net zo veel zou verdienen als haar vader. Ik gaf aan dat als ze diploma had behaald, ze een hogere opleiding had genoten maar dat dit geen garantie is voor haar carriëre. Zo noemde ik het voorval van haar neef, die na een hbo opleiding bijna twee jaar in de thuiszorg heeft gewerkt. Hij heeft nu wel een beroep die bij de opleiding past, maar zal niet zijn oom inhalen.

Ik kijk dan terug op onze onbevangen beginperiode; allebei een baan, leuke reizen maken en weinig verantwoordelijkheden.
Mijn ouders hadden die luxe niet zo. Toen ik jong was aten we maximaal twee keer per week vlees, een goedkoop blikje kant-en-klare soep dat met water werd verdund, zorgde voor een extra gang om zo het avondeten meer soelaas te bieden.
Ik ben misschien wat pessimistisch maar ik vrees dat de generatie na ons, vanzelf de broekriem gaan aantrekken. Gewoon omdat ze het minder breed gaan krijgen.

Flanagan

Dat zeiden ze ook van mijn c.q. onze generatie ook. Een baan zat er voor ons waarschijnlijk niet meer in. De benzine werd onbetaalbaar. We werden de eerste generatie die het slechter kreeg dan zijn ouders.

Toen ik geboren werd woonden mijn ouders in een tweekamerwoning. Ze hadden als enige in de straat een autootje. Ze hadden geen TV, maar mijn grootouders wel. Er was volgens mij maar 1 zender! We hadden een kolenkachel.

Zelfs een bijstandstrekker heeft het tegenwoordig een stuk luxer.

Saillant detail: ik type dit vanuit de zitkamer van een enorme villa van 450 m2, beetje verouderd, maar wel gaaf. Zwembad, fully climatized, lift en volgens mij is de master bedroom alleen al groter dan het huis van mijn ouders destijds. (Toch nog geen 50€ op airbnb!)

Pffff Kenfan

Ik geloof dat je mijn strekking over de nieuwe generatie niet helemaal begrijpt....
Ik en jij zijn niet de heiligen der heiligen. En ik verwacht ook helemaal niet dat we dat zullen worden.
Wat ik bedoel: alles wat altijd voor ons normaal was en nu dús wennen is (in welke vorm dan ook) dat het eigenlijk NIET normaal is en anders moet, kan voor onze kinderen iets worden wat veel vanzelfsprekender is (en dus minder wennen, minder gemis, meer gewoon). Als hier dan wordt gesproken over een druppel op de gloeiende plaat (wat ik wel of niet doe maakt niks uit voor het geheel), is dat de plank mis slaan. Als je nu je kinderen leert (door het te doen!) dat elke dag vlees geen goede keuze is voor het milieu (nog even los van de gezondheid), is het voor hen later vanzelfsprekender dat je niet elke dag vlees eet en zijn de varianten voor hun heel gewoon, ze weten niet beter. Natuurlijk is dat geen garantie dat ze niet dagelijks vlees zullen eten later, maar vanzelfsprekend, zoals dat voor ons was, is dat niet meer. En zo geldt dat voor alles. Dus dat 'druppeltje' van jou of van mij zorgt wel dat een veel groter deel van de volgende generatie het een hele 'plas' anders doen, omdat dat voor hen volkomen normaal is en niet anders gewend zijn.

Ook als is het rookverbod in de horeca opgelegd door de overheid, het interessante is, dat de meesten het idee dat het daarvoor wel gewoon was heel snel al heel raar vonden. Ook rokers! (ik heb heel wat vrienden die roken en zelf ben ik een ex-roker) die het in eerste instantie natuurlijk flink balen vonden en het op zich nog steeds balen vinden (niets lekkerder dan een peuk bij een glas bier of wijn of na het eten), maar ook zij vonden al heel snel het idee dat je een bar of restaurant blauw zette eigenlijk heel idioot... en kunnen zich dat eigenlijk niet eens meer voorstellen dat dat gewoon kon en gebeurde. Veel zijn natuurlijk blij dat het op een terras gewoon nog wel kan (nu nog..), maar ze geven wel aan het inmiddels op een terras al minder vanzelfsprekend te vinden, zijn meer bezig om zich heen te kijken of er niet mensen te dicht op hen zitten, vinden het zelf enigszins genant om naar een asbak te vragen. M.a.w. de bewustwording (en gewenning enz) heeft zeer veel invloed en maakt dat mensen dingen die eerst normaal waren, nu niet meer normaal vinden. Dus jouw zgn. druppeltje heeft wel degelijk invloed. Op de nieuwe generatie...

Daan en Zenuan

Wat vlees betreft, denk ik dat ik gewoon heel eerlijk heb gezegd hoe ik ben. Ik kan een lekker speklapje niet weerstaan, als ik er zelf een gebakken heb. Ik vind het binnen een gezin altijd mooi als je elkaar een beetje tegemoetkomt, dus dat doe ik van mijn kant door me er bij neer te leggen dat we de 100 procent vegetarisch nooit zullen halen (hoewel je maar nooit weet natuurlijk). Ik vind het al heel wat dat we nu op een punt zijn aangekomen, dat man er aan mee wil doen. We hebben het erover, wat beter zou zijn. Daar staat man zeker ook voor open. Er wordt hier heel wat afgepraat over het een en ander en ja, ik kan dan soms best drammen. Door de jaren heen heeft dat ook tot verstandige beslissingen geleid.

Wat betreft actie in mijn eentje ondernemen, Daan, heb je een punt. Niet alleen hierover. Ik ben niet zo'n durfal en ik heb vaak iemand nodig om die durf wel te hebben of om een stap te kunnen zetten. Dat vind ik zelf ook niet zo leuk, want het belemmert me bij veel. Maar dat is een ander onderwerp, dus niet voor in dit draadje. Maar om het wel weer naar dit draadje te draaien, denk ik dat ik op zich niet uniek ben. Ik denk dat er heel veel mensen zijn die ergens aan kunnen of durven beginnen, omdat een ander het ook doet. Motiveren en gemotiveerd worden, is niet iets wat net uitgevonden is .

Zeg Kaaskopje

Heb je wel eens een half speklapje geproefd? Je kunt ook gewoon kleinere stukjes vlees nemen. En snijd het iets kleiner per hap, het gaat om de smaak en niet hoe vol je mond zit met het vlees.
Ook een manier om je vleesconsumptie terug te dringen. Net als mijn gehaktballen met 1/3e gehakt.

Pirata

Ja, een kleiner stukje is ook minderen 😊

Het zou ook helpen als...

... De portieverpakkingen vlees in de supermarkt wT lichter zouden zijn. Voor mijn part tegen dezelfde prijs zodat de boer andere keuzes kan maken in zijn beleid.

Stukken vlees in restaurants mogen ook gerust wat kleiner. Het smaakt net zo lekker.

Wilgenkatje

Daarom zou ik graag gewoon weer een medewerker achter een toonbank willen. Ik wil gewoon het aantal kunnen kopen wat ik wil, of het gewicht. In een supermarkt.