Vluchtelingen

Hortensia

"Mag ze binnenkomen, ja of nee?"

Ja, natuurlijk.

"En ze is moslima. Met alle risico's van dien."

Dat het binnenlaten van grote groepen moslims riisico's met zich meebrengt wil nog niet zeggen dat een moslim thuiszorgmedewerker meer risico met zich mee zou brengen dan een niet-moslim.

Maar dan heb ik nog een vraag aa jou. Wat heeft dat er in vredesnaam mee te maken?

Bedankt voor je duidelijke antwoord. Ik vroeg dat n.a.v. wat Kaaskopje schreef.

kaaskopje, maar wat dan

Bij mij mag ze binnen hoor; mijn schoonmoeder was ook vrij star in haar overtuigingen op elk gebied en had zelfs moeite met vrouwen met lippenstift...je zult er maar wakker van liggen als je wereldje zo klein is geworden.
Maar wat dan als er een moslima bij de thuiszorg werkt die bepaalde dingen wel of niet wil i.v.m. haar geloof, cultuur of overtuigingen? Discrimineert zij dan ook of is het dan ineens een geval van tolerant moeten zijn naar andere culturen?
Wat ik graag zou willen is dat het twee kanten op werkt.

Aanpassen

Rekening houden met elkaar is prima evenals je aanpassen aan elkaar maar natuurlijk zit daar een balans in.
Werk je als kok in een bedrijfskeuken dan zul je bereid moeten zijn om ook varkensvlees klaar te maken (misschien dat je het in de praktijk aan je collega's kan overlaten maar als die er een keer niet zijn zal je dat echt zelf moeten doen) maar je kan weer wel een hoofddoek dragen. Van het dragen van die hoofddoek heeft niemand last, van een weigering om varkensvlees klaar te maken hebben anderen wel last want dan moeten collega's extra inspringen of zijn er die dag geen spareribs op het menu. Wil je absoluut geen varkensvlees aanraken dan moet je daar niet gaan werken. Dan kan je beter bij een halal of vega restaurant gaan werken.

En verder is mijn ervaring dat je heel lang theoretisch kunt spreken over dit soort zaken maar dat je met een beetje flexibiliteit van beide kanten in de praktijk dit prima op kan lossen zolang iedereen wat welwillend is. Ik heb met mensen uit allerlei culturen en religies intensief samengewerkt en ik heb nooit gemerkt de verschillen het onmogelijk maken om tot een productief resultaat te komen.

Dat staat natuurlijk verder los van vluchtelingen. Ik snap heel goed alle praktische problemen die er komen met vluchtelingen (gebrek aan huisvesting, werk, logistiek) alsmede de onrust en tweedeling die het veroorzaakt. Niemand is blij dat er grote groepen vluchtelingen komen. De vluchtelingen zelf ook niet. Maar er is nu eenmaal veel onrust op de wereld en mensen proberen een beter leven voor zichzelf te vinden. Dus die mensen komen. De situatie in Syrie is niet van vandaag op morgen opgelost en voor veel mensen zal het lang duren voor ze weer naar huis kunnen als dat al ooit mogelijk is. Dus die mensen moeten toch ergens heen. Libanon kan ze niet allemaal opvangen. Zeker niet op de lange termijn. Wie de oorlog ook 'wint' in Syrie er zullen mensen zijn die nooit meer terug kunnen. Die zullen ergens anders een nieuw leven op moeten bouwen.

Natuurlijk is het praktisch en emotioneel moeilijk om grote groepen vluchtelingen binnen te laten en ik begrijp de angst er voor het onbekende. Tegelijk hoor ik dan toch steeds de woorden die Jezus sprak: Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven. Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven. Ik was een vreemdeling en u hebt Mij in uw huis uitgenodigd. Ik had niets om aan te trekken en u hebt Mij kleren gegeven. Ik was ziek en u hebt Mij opgezocht. Ik zat in de gevangenis en u bent bij Mij geweest.'

Moslima's op tv

Zag net iets over bekeerde Nederlandse meisjes op tv. Een van de meisjes liep in een niqaab en wilde doktersassistente worden. Maar er is natuurlijk geen arts die haar bij hun laat werken. Zo maakt ze het zichzelf onmogelijk om in haar eigen levensonderhoud te voorzien. En dat is wel een piepklein probleem. Piepklein want er zijn in Nederland niet veel niqaabdraagsters.

Thomas

Het risico is ook dat als je een moslima aanneemt de kans niet te verwaarlozen is dat ze als je haar eenmaal aangenomen hebt plotseling strenger in de leer wordt en geen mannen de hand meer wil schudden of in een niqaab rond gaat lopen (hoe klein dat probleem nu ook mag zijn, voor 911 liep ook bijna geen moslima met een hoofddoek - dat vergeten mensen nog wel eens)

Dat risico loop je trouwens ook met 'echte' christenen (niet de gemiddelde christelijk georienteerde ietsist). Neem je een ambtenaar aan weigert hij of zij vervolgens bijv. homo's te trouwen.

Werkgevers hebben het land aan dat soort problemen, dus daarom neem je als het even kan toch maar iemand zonder hoofddoek aan. Dan is de stap naar radicalisatie toch weer groter.

In het algemeen is iemand die met zijn of haar religie (welke dat ook mag zijn) te koop loopt een extra risico.

antwoord voor Hortensia

"Ad en Kowalski
Maar nu heb ik nog geen antwoord op mijn vraag. Een simpel ja of nee voldoet.

Stel dat je onverhoopt in pakweg 2025 dusdanig ziek wordt dat je thuishulp nodig hebt. Op maandagmorgen begint ze. Je doet de deur open en daar staat een vrouw met hoofddoek, die, zoals al gauw blijkt, in 2015 haar vaderland is ontvlucht en inmiddels is toegelaten tot ons land, en haar brood verdient met thuiszorg.

En ze is moslima. Met alle risico's van dien.

Mag ze binnenkomen, ja of nee?"

Ja hoor, ze mag absoluut binnenkomen, waarom niet? Hier in huis is (toevallig) al regelmatig een moslimmeisje, mét hoofddoek.
Kritisch zijn op wie er in Nederland binnenkomt en kritisch zijn over de islam wil niet automatisch zeggen dat je een 'racist' bent die elke individuele moslim(a) haat.
Wat betreft mijn ouders: mijn moeder is een politiek correcte vara en DWDD kijkster, dus die zou nooit de thuiszorgorganisatie bellen over zoiets. Mijn vader is veel meer een realist, echter, ook hij zou nooit zomaar een individuele moslim(a) afwijzen. Tenzij ze in niqaab voor de deur zou staan maar dat gebeurt natuurlijk niet in de praktijk.
Maar net als mij gaat het hem om de grote groep, het grote plaatje, het grote geheel van het islam-probleem hier in Nederland, niet om individuele mensen.

Ze werken niet hard genoeg en staan op hun rechten

"Maar wat dan als er een moslima bij de thuiszorg werkt die bepaalde dingen wel of niet wil i.v.m. haar geloof, cultuur of overtuigingen? "

Waarom verzin je hier een verhaal? Waarom niet een concreet voorbeeld?

Wat denk je dat er met een werknemer gebeurd die onredelijke verlangens heeft of die eisen stelt die niet ingewilligd kunnen worden? (retorische vraag)

Ondertussen is de realiteit al sinds jaar en dag (werkelijk in de jaren 60 al) dat er heel wat werkgevers zijn die op jouw manier een voorschot nemen op cultuur en overtuiging en op basis daarvan mensen gewoon niet aannemen. Dus waar ben je bang voor?

Nou ja, behalve dan dat er respectievelijk Spanjaarden, Italianen, Turken, Marokkanen, Polen en Bulgaren zijn en worden binnengehaald omdat werkgevers met hetzelfde gemak menen dat heel veel werk zich niet verdraagt met cultuur of overtuiging van autochtone Nederlanders: die werken niet hard genoeg en staan teveel op hun rechten.

Kowalski

Bedankt voor je duidelijke antwoord!

Wat zeg je nou?

Kowalski:"Kritisch zijn op wie er in Nederland binnenkomt en kritisch zijn over de islam wil niet automatisch zeggen dat je een 'racist' bent die elke individuele moslim(a) haat."
Toch laat je je wel zo uit. Waarom doe je dat dan?

Deze tekst die jij ook hebt onderschreven verdraagt zich logischerwijs niet met verdraagzaamheid naar individuele moslims "Die massaimmigratie heeft geleid tot een groot aantal problemen. Politieke moorden, religieuze en culturele spanningen, politici die permanent bewaakt moeten worden, aantasting van onze vrijheid van meningsuiting, een grote oververtegenwoordiging van moslims in overlast en criminaliteitscijfers. Of dat direct door de religie komt weten we niet, maar feit is dat de islam een sterk anti-westerse ideologie verkondigt. Dat helpt vast niet."

Ik blader even door naar zwarte piet

Er valt ineens een kwartje.

Ik vroeg "Wat denk je dat er met een werknemer gebeurd die onredelijke verlangens heeft of die eisen stelt die niet ingewilligd kunnen worden? (retorische vraag)"
Maar de eigenlijke kwestie is natuurlijk dat volstrekt redelijke maar niet Nederlands voelende verlangens, die dus die wel gehonoreerd worden door de rechter of de mensenrechten commissie, als onredelijk en onrechtvaardig ervaren worden.

Zoals Japanners walvissen blijven vangen gewoon en verder nergens om, het kost alleen maar geld, omdat dat traditie is. Zoals Amerikanen wapens willen hebben als 'laatste relikwie van Amerikaanse vrijheden' ook al kost dat wapenbezit jaarlijks honderden levens.
Zoals in mijn stad burgemeester na burgemeester en gemeenteraad na gemeenteraad decennia lang de meest idiote APV's hebben geformuleerd om het nachtelijk lawaai van een carillon niet te hoeven verbieden, ook al ging dat ten koste van de nachtrust van velen.
Zoals volwassenen mensen hysterisch vast willen houden aan de vorm van zwarte piet.

Zo oppervlakkig is het natuurlijk. Die koppige dwingelanderige angst voor de dwingelanderigheid van 'die ander'.

ik heb

een heleboel meegelezen in deze draad. Ik ben zo iemand die uit alle berichten die er geschreven zijn wel iets van begrijpt, of er een voorstelling van kan maken, denk ik. Maar ik weet het gewoon niet. Ik lees veel, ik kijk regelmatig het nieuws en volg ook het een en ander en ik begin het steeds meer ontzettend moeilijk te vinden. Ik zou zo graag iets willen doen voor de vluchtelingen, maar ik zou niet weten wat. Ik zou zo graag iets willen doen aan die te kort aan banen, woningen en zorg voor jongeren en ouderen, maar ik zou niet weten wat. ik zou zo graag iets willen doen aan het huidige banksysteem, maar ik zou niet weten wat. Ik zie en hoor ontzettend veel, vanwege persoonlijke dingen en in mijn werk, maar ik voel me lamgeslagen. Iedereen heeft een mening over hoe het zou moeten of hoe het zou horen en daar is ook weer een mening over of een plan of een idee en ondertussen zakt alles in elkaar.
Als de gemeente aan ieder adres vraagt een vluchteling op te nemen, wat doe je dan? Ik stel me die vraag wel eens. En hoe zou je je voelen als jij daar zit. Ik vind het allemaal maar zorgelijk en ik weet niet wat IK zelf kan doen.

een verhaal verzinnen M lavell?

Waarom zou ik een verhaal verzinnen of met een voorbeeld moeten komen? Ik draai alleen Kaaskopjes verhaal even terug in omgekeerde volgorde en ben heel benieuwd of zij in zo'n geval ook vindt dat iemand racistisch is. Daar ben ik echt benieuwd naar en hoop op een antwoord.

Dat heeft niets met bang zijn van mij te maken, hoe kom je daarbij, waar zou ik bang voor zijn? Je moet hier geen uitgetrokken en vooraf zelf ingevulde reactie van maken en er zeker niet meer uithalen dan is bedoeld en dan dat er staat.

Er wordt vandaag de dag nogal graag met dat soort termen geschermd en dan het liefst naar anderen.

Taxi

Dan voer je je werk niet naar behoren uit en wordt je ontslagen.

Ik leid studenten op in de zorg. Het is heel simpel: wil jij je niet aan de gedragsregels houden, dan hoor je hier niet. Dus was je mensen, ook mannen, want dat is je taak.

Over het algemeen bij de jonge meiden geen enkel probleem. SOms mag het niet van vader en dan zeggen ze gewoon thuis dat ze dat niet doen op stage en doen het dan gewoon wel.

Ik zie overigens geen verschil met weiger ambtenaren, als zij weigeren om homo's te trouwen, zijn ze volgens mij ook niet geschikt voor hun werk en in mijn ogen racistisch bezig, want je sluit mensen uit. Net zo goed dat ik dat bedrijf in Friesland racistisch vind doordat zij die homo stagiaire niet wilde aannemen omdat hij niet alleen homo is, maar het ook praktiseert.

Niet realistisch

Taxi " Ik draai alleen Kaaskopjes verhaal even terug in omgekeerde volgorde"
Je maakt er zelf een onrealistische voorstelling van. De situatie die je schetst bestaat niet. Iemand die zijn werk niet wil doen wordt ontslagen.
"en ben heel benieuwd of zij in zo'n geval ook vindt dat iemand racistisch is."
Hier ben jij het die een onterechte vingerwijzing doet. Kaaskopje heeft het verwijt van racisme niet eens geuit. Eens te meer blijkt uit jouw verwijt naar haar nog meer angst. Allereerst de angst dat werknemers onredelijke eisen kunnen stellen en nu je angst om voor racist uitgemaakt te worden.
Je blaft voor je gebeten wordt.

In antwoord op Elisabeth: Een vluchtelingenkind

zou ik zo opnemen. Hup mee naar school en in het ritme mee met de rest van het gezin.

Ik hoorde vanmorgen op de radio iets over vluchtelingenkinderen, dat er zo mee gesold wordt, van opvangadres naar AZC en heen en weer, dat scholen ze niet willen/kunnen opnemen omdat de financiering ervan niet zeker is, dat ze dus daarom vaak niet naar school gaan, geen hulp krijgen...

Verder lees je zoveel negatieve verhalen over gelukszoekers en zo. Eveneens vanmorgen op de radio, over de emigratiegolf naar de VS in de jaren (vijftig? of dertig, even vergeten), die ook vanuit Nederland plaatsvond. Dat waren ook 'gelukszoekers'. En wat is er mis mee als je je leven wilt verbeteren als je in een uitzichtloze situatie zit?

Nederland verzuurt... ik word er naar van.

mirreke

Ja, zo'n kind opnemen in je eigen gezin, zou ik ook zo doen!

schei uit

Ik stel een vraag. Kaaskopje kan er voor kiezen die te beantwoorden of niet en je hoeft het nergens mee eens te zijn want ik ben een vraagsteller, dus valt er niets mee eens of oneens te zijn; mijn mening komt er niet in voor.
Noch hoef je mij een angst toe te dichten die niet ter sprake komt in de vraag aan een ander.

Het gaat mij er niet om of zo'n werknemer ontslagen wordt, het gaat er om dat ik benieuwd ben hoe Kaaskopje daar over denkt.

De rest van je betoog en insinuaties leiden nogal af van mijn vraag.

Racisme niet, discriminatie gebruikte ze wel, aangezien het hier gaat om afkomst van de hulpverlener gaat het gewoon om racisme.

" Haar klacht was ook niet zozeer dat die mensen niet aardig waren, dat was het niet, maar ze dachten nu eenmaal anders door hun geloof.
---In plaats van blij te zijn dat ze hulp kreeg, miepte ze dus liever over de afkomst van de hulpverleenster. En dan vind ik dat er sprake is van discriminatie.---
Vervolgens gingen mijn gedachten naar dit draadje, of noem maar rustig ellenlange draad,
---en dan vraag ik me toch af hoeveel van de protesten van Mark74, Kowalski en Ad Hombre en medestanders ondergebracht mogen worden onder 'bezorgdheid' en hoeveel onder discriminatie.--- "

Je ziet hier dat er bij niet alleen bij de betreffende client, maar ook bij Mark, Kowalski en Ad betwijfeld wordt wat er onder "bezorgdheid"(tussen aanhalingstekens) en discriminatie valt.

Als Kaaskopje dat mag zeggen dan mag ik dat zichzelf afvragen omdraaien. Vraag dus; geen oordeel, geen angst, niet ingaande op de verdere discussie. Isse simpel.

Kind

Zo'n vluchtelingekind komt meestal samen met in elk geval 1 ouder. Zou je die dan ook willen opnemen?
Kinderen zonder ouders zijn er ook, de AMA'S. Maar die zijn vaak al wat ouder (14+) Kinderen die om wat voor reden alleen zijn gevlucht zijn vaak ook zeer getraumatiseerd met alle gevolgen van dien en het zal voor een gezin flink aanpassen zijn.
Ik kan me dus heel goed voorstellen dat weinig mensen individueel bereid zijn om vluchtelingen op te nemen. Het lijkt mij persoonlijk beter om te investeren in goedkope woningen (containerwoningen) zodat mensen vlug een eigen plekje kunnen krijgen.
Verder zijn er veel werkelozen in Nederland dus de IND kan flink uitbreiden zodat de procedures sneller gaan en mensen een verblijfsvergunning krijgen (of niet als ze daar geen recht op hebben)

Wij hebben de afgelopen jaren wel een paar keer tijdelijk vluchtelingen uit Syrie in huis gehad omdat we ook (familie) connecties daar hebben. Mensen die we via via kennen en die ook geen hele zware vlucht verder hadden gehad (gewoon met het vliegtuig) maar alsnog vond ik het niet makkelijk. Het is toch enorm aanpassen als je tijdelijk wat extra mensen in huis heb in het algemeen en in dit soort situaties in het bijzonder. Het drukt enorm op het hele gezin.

elisabeth en mirreke

Julie zouden een kind zo opnemen, waarom nemen jullie dan geen pleegkind?

Taxi #929

Het enige wat ik kan bedenken is dat zij geen varkensvlees wil bakken. Daar kan ik mee leven. Zij zal ook een hoofddoekje willen dragen. Geen probleem. Wie mij met respect behandeld, krijgt een respectvolle behandeling van mij.

Stel (is niet zo) dat ik een kind zou hebben die homofiel is en zo'n thuishulp zou daar duidelijk minachtend mee omgaan, dan zou ik een andere hulp vragen. Ik heb uiteraard mijn grenzen.

Taxi

Ik heb het over discriminatie en niet over rascisme.

In huis nemen

Hele jonge kinderen lijken mij geen al te groot probleem, maar oudere kinderen, maar ook hun ouders, hebben meer aan ervaren opvang.

soms ben je in theorie bereid tot heel veel, maar zit de praktijk in de weg. Wij hebben ook 'normale' pleegzorg overwogen en zijn daar ook bewust weer van teruggekomen, omdat wij onszelf op dat moment niet de ideale pleegouders vonden. Daar moet je realistisch in zijn.

Pleegkinderen ben ik niet zo voor

Omdat ik vind dat kinderen in het gezin geholpen moeten worden.

Netwerkpleegzorg zou ik weer wel zo doen.

Mijn dochter nam toen ze een paar jaar jonger was vaak kinderen mee naar huis met problemen, die ruzie thuis hadden of zo, en dan een paar weken hier bleven.

Dat hebben we enkele malen gedaan.

Bijkomend probleem: wij wonen niet in Nld terwijl de kinderen wel in NL naar school gaan. Ik denk dat deze situatie de bureaucratische regelgeving niet overleeft, als het om officiële opvang gaat.

Als ik in Nld zou wonen, zou ik me meteen opgeven voor een vluchtelingenkind. En ja, mijn jongste is 11, oudste 19, dus ik denk idd aan een puber.