Tas op tafel-ergernis

Karin

Karin, volgens mij is het probleem dat jij voor jezelf hebt bepaald wat de norm is: tas NIET op tafel. Je verwacht dat anderen zich volgens jouw norm gedragen en stoort je eraan als zij dat niet doen. Maar hoe moeten jouw bezoekers weten welke ongeschreven regels in jouw huis gelden? Als je dit echt een issue vindt, dan zul je naar jouw omgeving moeten uitspreken dat dit voor jou belangrijk is.

Eigenlijk nooit bewust over nagedacht

Maar ik heb er de afgelopen twee dagen toch eens over nagedacht en op gelet. Ik heb niet al te grote handtassen, afhankelijk van de gelegenheid.
Ik zet de tas eigenlijk bijna nooit op tafel. Niet op de salontafel, niet op de eettafel. Geen reden voor om dat niet te doen, alleen maar: daarom niet :-)
Op de vloer: hangt van de lokatie, de tas en de inhoud af. In een openbare gelegenheid en buiten zou ik alleen een boodschappentas op de grond zetten. Een handtas zou ik op een leegstaande stoel zetten of aan de rugleuning (tenzij er gevaar is voor gauwgappers), anders laat ik hem schuin over mijn schouder (ene schouder andere heup) hangen of ik neem hem op schoot. Ik denk dat ik een klein handtasje (formaat "uitgaan" voor mobiel, wat geld en zo) misschien wel op tafel zou neerzetten als ik uit eten was, zo'n klein tasje.
Op visite zet ik mijn tas meestal op de grond "uit de loop", onder de stoel of tafel of aan mijn voeten, zelden op een stoel en nooit op tafel. De vloer moet wel héél goor zijn als ik er over zou twijfelen en ik heb zoiets maar zelden meegemaakt (dan moet je dus denken aan een gevalletje "hoe schoon is jouw huis" of "mijn leven in puin").
Zelf heb ik geen probleem met tassen op tafel, merk ik bij mezelf. Ik haal er regelmatig een doekje over (de tafel dan) dus mocht andermans tas onverhoopt een bacillenconcentratie zijn, dan veeg ik dat vanzelf weer weg en het is waarschijnlijk ook wel goed voor onze weerstand .

Wel een leuk onderwerp om over na te denken - zonder ergernissen gelukkig!

Opvoeden

Ach, op school voed ik de kinderen ook op met 'geen tassen op tafel', dus thuis gaat dat in een moeite door. Ik vrees dat ik het bezoek dat tassen op tafel zet, ook behandel als schoolkinderen. Ook trouwens als ze jassen aan de stoel hangen, of met modderschoenen naar binnen willen.

Inderdaad

"Volgens mij heeft iedereen (in zijn eigen huis) zijn eigen normen."
Klopt. En dat is op zich natuurlijk ook helemaal geen probleem. Maar als je merkt dat gedrag van een ander (tas op tafel) je gaat irriteren (zoals bij jou), dan is het belangrijk om jouw norm expliciet te maken. Dus ga je niet ergeren, maar spreek je verwachtingen helder uit, dat voorkomt veel gedoe.
Het doet mij denken aan een voorval met mijn buurvrouw. Op den duur kwam ze helemaal emotioneel bij ons aan de deur. Het bleek dat ze zich al een half jaar (!) vreselijk ergerde aan het feit dat wij soms 's avonds laat douchen. Dan lag ze in bed en ging liggen luisteren naar het geluid van onze douche. Iedere keer dat ze onze douche hoorde, werd haar irritatie groter, ze ging er echt op letten en het hield haar op den duur zelfs wakker.
Als ze een half jaar eerder naar ons toe was gekomen en had gezegd "ik vind het geluid van de douche vervelend, kunnen jullie proberen vroeger op de avond te douchen?", dan hadden we daar rekening mee gehouden. Kleine moeite, groot plezier.
Nu is een tas op een tafel wat anders dan het geluid van een nachtelijke douche, maar het gaat om het principe:-)

Wat voel ik mij

weer een geluksvogel dat ons huis niet zo gehorig is dat wij de leefgeluiden van de buren horen. Alleen de deur wordt een beetje enthousiast dichtgegooid, maar wie weet klinkt onze deur ook zo.
Wakker liggen van de douche van de buren... hoe bont moet je het daarvoor maken?:-)

Kaaskopje

Kaaskopje, ons huis is helemaal niet zo gehorig:-)
Maar toch had de buurvrouw voor zichzelf besloten dat je 's avonds laat niet hoort te douchen. Dat was haar norm. Was ze zelf ook heel consequent in: het hele gezin douchte bijtijds, want 'laat douchen doe je nu eenmaal niet want daar kunnen buren last van hebben'.
En nog los van of het wel of niet gehorig is: ze ging er automatisch vanuit dat die norm ook voor ons zou gelden, dat laat douchen gewoonweg 'not done' is. Een ongeschreven regel. En daar ging het dus mis: ze had het moeten uitspreken. Nu liep bij haar de frustratie op en wij waren ons van geen kwaad bewust.

Ijsvogeltje

Ik was al bang dat het meer een 'het hoort niet zo' regeltje van haar was, dan échte overlast. Ik zou niet blij zijn met die buurvrouw wat dit punt betreft.
Ik vermoed dat het een oudere dame is? Ik zou wel heel duidelijk aangeven dat je begrip hebt voor zo'n irritatie van haar (als zich weer zo'n gesprek voordoet), dat je hoopt dat zij er begrip voor heeft dat jullie soms een andere indeling van de dag hebben dan zij, maar dat je zo zachtjes mogelijk doet. Voor sommige mensen lijkt het bij het ouder worden steeds moeilijker te worden om flexibel te blijven denken en je kunt je niet aan elke gril van de buurvrouw aanpassen. Zo hoorde ik bij een bezoek van mijn schoonouders dat mijn schoonmoeder mijn schoonvader voorschreef hoe hij zich moet douchen. Mag hij dat even lekker zelf bepalen?:-) En dat lijkt wel steeds gekker te worden met haar. Vandaar mijn advies:-)

Ik zal wel dom zijn...

En iedereen heeft zijn eigen manieren. Maar tas op tafel een ergernis, dat is nog nooit bij me opgekomen.

Terwijl er best veel mensen zijn die bij mij hun tas op de eettafel zetten. Ik vind het allemaal prima, heb er nooit bij stilgestaan dat dat misschien elders not done is...

Ik merk dat ik er steeds aan moet denken (klinkt ernstig, maar valt wel mee gelukkig ). Ik ben niet zo tas-op-tafel-zetterig (zie mijn andere bericht) maar wie weet wat voor andere ergernis opwekkende blunders ik allemaal heb gedaan en nog ga doen in mijn onnozelheid...!

Waarmee ik het probleem niet wil belachelijk maken. Want blijkbaar is dit echt iets dat serieus speelt, ergernis om een tas op tafel. Dus neem ik het serieus.

Assertieve preek hoeft niet.

Is het niet gewoon zo dat die tas wordt een obsessie wordt omdat je geen goede manier weet om van die tas af te komen. Wat dacht je van:

"Vind je het erg om je tas even op de stoel naast je te zetten? Anders oogt het zo ongezellig."
"Zal ik je tas aan de kapstok hangen? Dan staat hij niet in de weg."